Μουσικές διαδρομές (2008)

[enastron]

...Αλλά εγώ μιλώ για την άλλη αγάπη...Την υπερβατική...
Αυτή  που ντύνει με βελούδο την ψυχή....Αυτή που διώχνει τους σκορπιούς από τη σκέψη....Αυτή που σπάει το συρματόπλεγμα του εαυτού σου ...Αυτή που δε βγαίνει από το στόμα....Ξεχύνεται από την αφή και την ανάσα.....

(Αλκυόνη Παπαδάκη-Στο ακρογιάλι της ουτοπίας)

http://sound.youtunes.com/kickapps/_i-agapi-paei-monaxi/audio/121595/13869.html

  Η αγάπη πάει μονάχη

 Μουσική: Χριστόφορος Κροκίδης
Στίχοι: Ιάκωβος Αυλητής
Ερμηνεία:

[PDE ads]

[Pixie]

Μια και φέτος συμπληρώθηκαν 40 χρόνια από το γαλλικό Μάη, λίγο γαλλικό "άρωμα", με ένα από τα πιο διάσημα αντιπολεμικά-αντιμιλιταριστικά τραγούδια, που νομίζω ότι αγγίζει όλους... Αν και γράφτηκε αρκετά χρόνια πριν, επικαιροποιήθηκε τη δεκαετία του '60, όπως και το υπόλοιπο έργο του δημιουργού του, και έγινε (ειδικά οι τελευταίοι στίχοι) ο "ύμνος της ανυπακοής" για τους εξεγερμένους φοιτητές και τους ακτιβιστές του αντιμιλιταριστικού κινήματος, όχι μόνο στη Γαλλία, αλλά και σε όλο τον κόσμο...

Παρίσι της δεκαετίας του '50: Υπαρξισμός, Θέατρο του Παραλόγου, τζαζ... Ο Boris Vian, πολύπλευρη προσωπικότητα, εκτός από αντικομφορμιστής συγγραφέας με βιβλία που σημάδεψαν ολόκληρες γενιές, όπως Ο Αφρός των Ημερών και το Θα φτύσω στους τάφους σας (αντιρατσιστικό μυθιστόρημα που έγραψε το 1946 με το ψευδώνυμο Vernon Sullivan στη φόρμα των "φτηνών" αμερικανικών αστυνομικών θρίλερ-pulp fiction, το οποίο απαγορεύτηκε, ενώ ο ίδιος καταδικάστηκε για "προσβολή των χρηστών ηθών"...), ήταν λάτρης της τζαζ, μελετητής και μουσικός ο ίδιος. Έγραφε
τραγούδια, έπαιζε τρομπέτα και τραγουδούσε. Πέθανε το 1959 πολύ νέος, μόλις 39 χρονών, έχοντας αφήσει πίσω του μυθιστορήματα, ποιήματα, θεατρικά, μελέτες και εκατοντάδες τραγούδια...

Το 1954, όταν η Γαλλία βρισκόταν ανάμεσα σε δύο αποικιακούς πολέμους, της Ινδοκίνας (1946-1954) και  της Αλγερίας (1954-1962), προσπαθώντας μάταια να διατηρήσει την προπολεμική "αυτοκρατορία" της, o Boris Vian έγραψε, σε συνεργασία με τον Αμερικανό jazz συνθέτη Harold Berg, το Le Déserteur (Ο Λιποτάκτης), ένα τραγούδι-"γράμμα" προς τον πρόεδρο της Γαλλίας. Με αυτούς τους στίχους το τραγούδησε ο ίδιος. Παράλληλα, το ηχογράφησε με τον Γαλλοαλγερινό τραγουδιστή Marcel Mouloudji με κάποιες αλλαγές στους στίχους (οι αναφορές στον πρόεδρο αντικαταστάθηκαν με τους "ισχυρούς της γης") για να αποφύγει τη λογοκρισία. Τελικά δεν την απέφυγε και το τραγούδι, αν και με αλλαγμένους τους στίχους, απαγορεύτηκε, αφού μεταδόθηκε μια μόνο φορά από το ραδιόφωνο.
Έμεινε "θαμμένο" για αρκετά χρόνια, ώσπου το 1964, την εποχή της folk αναβίωσης στην Αμερική και των τραγουδιών διαμαρτυρίας, και στο ξεκίνημα του πολέμου του

[apri]

Ο άνθρωπος που ανέδειξε τον Robert Redford, ο πολυβραβευμένος σκηνοθέτης των ταινιών "Πέρα από την Αφρική" και "Τούτσι", Sydney Polllack "έφυγε" χθες.
Αφιερώνω λοιπόν τη μουσική που είχε γράψει ο John Barry για την ταινία "Πέρα από την Αφρική" (Out of Africa).

http://www.youtube.com/watch?v=TPToXi1iz9k

[fusalida]

το τραγούδι ερμηνεύεται από το συγκρότημα Στόιχημα και συμμετέχει ο Χρήστος Θηβαίος. Αναφέρεται στα αστέρι του κινηματογράφου και του πενταγράμμου. Αξιόλογο τραγούδι...ακούστε το!
http://
http://www.imeem.com/people/YdVZsde/music/PCi0nejn/stixoima_leyko_pani/

[PDE ads]

[sophie]

Επειδή με αυτά που διαβάζω εδώ μέσα...κοντεύω να το χάσω...
Είναι τρελοί αυτοί οι Ρωμαίοι τελικά!!!! (άνευ υπόλοιπων σχολίων παρεούλα! )


Pixies - Where is my mind...οέο???...

With your feet in the air and your head on the ground
Try this trick and spin it, yeah
Your head will collapse
But there's nothing in it
And you'll ask yourself

Where is my mind (3x)

Way out in the water
See it swimmin'

I was swimmin' in the Carribean
Animals were hiding behind the rock
Except the little fish
But they told me, he swears
Tryin' to talk to me to me to me

Where is my mind (3x)

Way out in the water
See it swimmin' ?

With your feet in the air and your head on the ground
Try this trick and spin it, yeah
Your head will collapse
If there's nothing in it
And you'll ask yourself

Where is my mind (3x)

Ooooh
With your feet in the air and your head on the ground
Ooooh
Try this trick and spin it, yeah
Ooooh
Ooooh (...μόνο Οοοοh? βάλε κι ένα "και αχ και βαχ μανούλα μου"... )


http://www.youtube.com/watch?v=GAT48J097nA&feature=related

[Pixie]

sophie, μου τους "έκλεψες" τους Pixies  . Είναι από τις αδυναμίες μου... Αλλά οι "Ρωμαίοι" ποιοι είναι;   

Καληνύχτα με ένα πολύ όμορφο ερωτικό τραγούδι... Ι want you από τον Elvis Costello, έναν καλλιτέχνη που ξεκίνησε ως μέρος της πανκ σκηνής στα τέλη των 70s και μετά συνέχισε το δικό του, ξεχωριστό ταξίδι στο χώρο της μουσικής. Αφιερωμένο σε όλους και όλες (Αγάπη, μη μου πεις -ή πες μου  - ότι δε σου αρέσει αυτό το τραγούδι...)

Elvis Costello - I Want You
http://www.youtube.com/watch?v=yy0ETiPhWaU
Για καλύτερο ήχο
http://www.themusichutch.com/listen.php?songid=31939
και live
http://www.youtube.com/watch?v=Y6pkW23vpKM

I want you
Youve had your fun you dont get well no more
I want you
Your fingernails go dragging down the wall
Be careful darling you might fall
I want you
I woke up and one of us was crying
I want you
You said young man I do believe youre dying
I want you
If you need a second opinion as you seem to do these days
You can look in my eyes and you can count the ways
I want you
Did you mean to tell me but seem to forget
I want you
Since when were you so generous and inarticulate
I want you
Its the stupid details that my heart is breaking for
Its the way your shoulders shake and what theyre shaking for
Its knowing that he knows you now after only guessing
I want you
Its the thought of him undressing you or you undressing
I want you
He tossed some tatty compliment your way
I want you
And you were fool enough to love it when he said
I want you
I want you
The truth cant hurt you its just like the dark
It scares you witless
But in time you see things clear and stark
I want you
Go on and hurt me then well let it drop
I want you
Im afraid I wont know where to stop
I want you
Im not ashamed to say I cried for you
I want you
I want to know the things you did that we do too
I want you
I want to hear he pleases you more than I do
I want you
I might as well be useless for all it means to you
I want you
Did you call his name out as he held you down
I want you
Oh no my darling not with that clown
I want you
Youve had your fun you dont get well no more
I want you
No-one who wants you could want you more
I want you
Every night when I go off to bed and when I wake up
I want you
I want you
Im going to say it once again til I instill it
I know Im going to feel this way until you kill it
I want you
I want you

[Αγάπη]

Αμ τι να σου κάνω που φρίκαρε το λαπτοπ και δεν έχει ήχο και δε βρίσκω και το λόγο.............

[mat]

Πολύς ο λόγος τελευταία για εκείνα τα κουτάκια που "πρέπει" ή δεν "πρέπει" να τσεκάρουν οι συνάδελφοι στην αίτηση αναπληρωτών. Με αφορμή λοιπόν τα όσα τραβάμε αυτές τις μέρες σας αφιερώνω το τραγούδι του Διονύση Τσακνή: "Σύμαβσις Αορίστου χρόνου" από τη δουλειά του: Καλή Ακρόαση (1986).
Κρίμα μόνο που δεν μπορώ να σας ευχηθώ και καλή ακρόαση αλλά, τουλάχιστον απολαύστε τους στίχους

"Σύμβασις αορίστου χρόνου"

Η σύμβαση υπογράφηκε με μάρτυρες πολλούς
έχει καθαρά και την υπογραφή μου,
δεμένος μέχρι κόκαλο και όρους πονηρούς
θα έχω μια ζωή οδηγό κι΄ ερμηνευτή μου.

Θυμάμαι ότι υπόγραφα πολύ - πολύ μικρός,
με πένα από φτερό νομίζω και μελάνι,
μόνο από ανάγνωση δεν ήξερα ο φτωχός
κι΄ έτσι το χρόνο κυνηγώ που τρέχει και δεν φτάνει.

Οσες φορές χρειάστηκε να την συμβουλευτώ,
μονίμως είχα άδικο κι έπρεπε να πληρώνω
κι αν κάποτε αποφάσιζα μονάχος να σκεφτώ,
η σύμβαση απαγόρευε να σκέφτομαι και μόνος.

Κρατάω κι εγώ τη σύμβαση με χέρι χαλαρό
και ψάχνω νάβρω κάποιον που να θέλει να την κλέψει,
όμως εντός της γράφεται και μάλιστα ρητώς,
ο κάτοχός της δεν μπορεί να την καταστρέψει.

Αλίμονο ο κακόμοιρος δεν πρόσεξα καλά,
αντίγραφα οι μάρτυρες κρατούν και σημειώσεις
κι΄ αν ίσως από αμέλεια χαθεί και τα λοιπά,
προβλέπει το συμβόλαιο πολύ βαριές κυρώσεις.

[apri]

Καλημέρα.

Και ένα λαϊκό τραγούδι από ένα σπάνιο τρίο: τον Στέλιο Καζαντζίδη, τη Μαρινέλλα και τον Νίκο Κούρκουλο.

http://www.youtube.com/watch?v=e88Sy0M6klI

Ποιος δρόμος είναι ανοιχτός        
 
Στίχοι: Δημήτρης Χριστοδούλου
Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος

Ποιος δρόμος είναι ανοιχτός
Να βγω να περπατήσω
Να βρω την μαύρη μοίρα μου
βαριά να της μιλήσω

Να κάτσουμε σε μια γωνιά
Και να τα πούμε οι δυο μας
Ποιος είναι αυτός που έφτιαξε
Το μαύρο ριζικό μας

Αν είναι η νύχτα μάστορης
κι ο χάρος είναι πέτρα
Τις μέρες κόσμε του καημού
στα δάχτυλά σου μέτρα
 

[Pixie]

Δεν είναι μόνο τα "κουτάκια", mat, είναι και η διαρροή της ύλης για το ΑΣΕΠ των φιλολόγων. Καλή δύναμη, παιδιά... Εύχομαι αυτή η φορά να είναι η τελευταία και τυχερή για όσους ετοιμάζονται να μπουν πάλι σ' αυτή την ψυχοφθόρα διαδικασία (ευτυχώς εγώ δε χρειάζεται να την ξαναπεράσω...)
Αφιερωμένο, λοιπόν (και για να ευθυμήσουμε λιγάκι...), σε όλους τους αδιόριστους συναδέλφους, ένα τραγουδάκι του Κηλαηδόνη, από εκείνα τα "απλοϊκά" και εύθυμα, που όμως κάτι έλεγαν. Είναι του 1979, αλλά θα μπορούσε να είχε γραφτεί και σήμερα...

Λουκιανός Κηλαηδόνης - Επαγγελματικός προσανατολισμός
http://www.imeem.com/people/3ksJLwz/music/vr8DXfIJ/ep_pros/

Αν τέλειωσες Γυμνάσιο και θες να μορφωθείς
πριν πάρεις μιαν απόφαση καλά να το σκεφτείς
κι αυτά που λένε γύρω σου να μην τ' ακούς ποτέ.
Μονάχος σου να ψάξεις να δεις τι γίνεται.
Καλές οι επιστήμες και τα διπλώματα,
το θέμα όμως είναι τι γίνεται μετά.

Λοιπόν, που λες το πρόβλημα δεν είναι το να μπεις,
είναι που σου την έχουνε στημένη μόλις βγεις
Και όπως δεν υπάρχει και προγραμματισμός
αρχίζουνε τα κόλπα κι ο ανταγωνισμός.
Καλό είναι ένα δίπλωμα από Ανώτατη Σχολή
μα οι θέσεις είναι λίγες κι οι απόφοιτοι πολλοί.

Γι' αυτό, σου λέω σκέψου το και πρόσεξε πολύ,
γιατί πριν από σένα την πάθανε πολλοί
που πήραν το πτυχίο τους και με βαθμό καλό
κι αφού δουλειά δε βρήκαν, το κάνανε ρολό.
Ρολό λοιπόν το κάνανε κι όπως ήταν φυσικό
αφού το καμαρώσανε το βάλανε ..........

[mat]

Έχεις δίκιο ioanna89 δεν είναι μόνο τα "κουτάκια"..... Ίσως μας "Χρειάζεται ένα θαύμα εδώ"
(Στίχοι: Φίλιππος Πλιάτσικας, Μουσική: Φίλιππος Πλιάτσικας )

Μια στιγμή θέλω μόνο μια στιγμή
και θ'ανοίξει το παράθυρο η ζωή
λίγο φώς θέλω μόνο λίγο φώς
και θα γίνει το σκοτάδι μου ουρανός

Χρειάζεται ένα θαύμα εδώ, δεν γίνεται αλλιώς
αυτά που μας βαραίνουν να καούν, μα πες μου πως
τα Πάνω να'ρθουν κάτω και τα πίσω να'ρθουν μπρός
χρειάζεται ένα θαύμα εδώ μα πες μου πως

Μια στιγμή θέλω μόνο μια στιγμή
να βγώ για λίγο για μια ανάσα καθαρή
λίγο φώς θέλω μόνο λίγο φώς
και θα γίνει το σκοτάδι μου ουρανός

http://www.youtube.com/watch?v=5pXcMcL9NZM

Εύχομαι αυτή τη φορά να είναι Η Στιγμή, και να γίνει το σκοτάδι ουρανός για όσους ετοιμάζονται....

[apri]

Και το τραγούδι των τίτλων μιας υπέροχης σειράς, που έβλεπα φανατικά, όταν ήμουν φοιτήτρια: "Πρόβα νυφικού".
Ακόμα θυμάμαι τη φράση "το κάθαρμα" που έλεγε και ξαναέλεγε η αφηγήτρια για τον Απόστολο, θυμάμαι το συνεσταλμένο διοικητή της αστυνομίας, την Αγγελικούλα που ήταν "της Αναγεννήσεως", το θείο Οδυσσέα, τη δασκαλίτσα και τον λαβωμένο γιατρό της, την "πέραν του κόσμου τούτου" Ευανθούλα..

Η μουσική είναι του

[BOEMISSA]

Καλό βράδυ σε όλη την παρέα, από όπου σημειώνω πολλές απουσίες τελευταία.Ας όψονται οι εξετάσεις των μαθητών. Λοιπόν επιλέγω για την αρχή του βραδιού Σωκράτη και τον κήπο του. Η γνωστή και ευαίσθητη φωνή του Σωκράτη με τον ψαγμένο πάντα στίχο του.
Εξαιρετικά αφιερωμένο στην enastron (εύχομαι ο δικος σου κήπος να είναι παντα ανθισμενος και ευωδιαστός), στη Vica, που μου έλειψε πολύ, τη mat, την ioanna89(ωραία επιλογή), την tihea, τον daniel (τι θα γίνει θα επιστρέψετε ποτέ στο φόρουμ, κύριε καλλιτέχνη, δάσκαλε ή μπάτσε, πώς προτιμάτε;) και φυσικά σε όλους και κυρίως  σ' εμας τους φιλολόγους που μας αναστάτωσαν και πάλι τις τελευταίες μέρες και μας έξυσαν παλιές πληγές

Ο κήπος"
στίχοι\μουσική: Σωκράτης Μάλαμας


Φέρνει η νύχτα το πρωί
Κι ο ήλιος πάει να φανεί
Ήμουν μικρός και ξέχασα
Γλυκό πουλί μου, σ' έχασα

Κλείνει τα δίχτυα του το φως
Κι οποιος κοιμάται μοναχός
Κάνει πως δεν τον νοιάζει
Μ' όνειρο η μέρα μοιάζει

Τα φτερά μου ανοίγω στον αέρα
Ό,τι απομένει απ' τη ζωή είναι μια μέρα
Ειν' ένας κήπος με λουλούδια και με φίδια
Δυο χελιδόνια που γυρνάν ξανά στα ίδια

[enastron]

«H ζωή δεν μπαίνει σε αλφαβητική σειρά. Eμφανίζεται λίγο εδώ, λίγο εκεί… είναι ένα μικρό βουναλάκι άμμου και ποιος είναι ο κόκκος που στηρίζει τον άλλο κόκκο; Mερικές φορές αυτός που ’ναι στην κορυφή και μοιάζει να στηρίζεται πάνω στο μικρό σωρό, είναι αυτός που κρατάει μαζί όλους τους άλλους· βγάλε τον κόκκο που θεωρούσες ότι δεν στηρίζει τίποτα και τότε όλα θα καταρρεύσουν, η άμμος θα γλιστρήσει, θα ισοπεδωθεί και δεν θα σου μείνει τίποτ’ άλλο από το να κάνεις κύκλους με το δάκτυλο, λαβυρίνθους...».
                                                                         
                                («O Tριστάνο πεθαίνει» - Antonio Tabucchi )


Life Full Of Holes - Walkabouts

A life full of holes, a life full of wind
The devil's dust it blows through me again
Don't look for me, I ain't easy to find
The Barbary trail is where I've gone to hide
That's where I go to hide

Me and Reeves walk down to the square
Rings of fire burnin' everywhere
The pariah dogs and the acrobat kings
I tell Reeves I have to laugh at everything
Always laughed at everything


A life full of holes and a life full of wind
Got a nomads temper and a shepherds skin
Got my head in the sun,
And my feet in the water cool
This life full of holes, it leads me back to you
I'm coming back to you

Follow the cross of the south
And I will find my home
Neath the marble sky, and the amber moon
By the graves of stone and the volcano tall
There's a traveller's truth, it says
There is no truth at all
In a life that's full of holes

http://www.esnips.com/doc/5b81fd34-992a-41c9-b4c3-8acf6c28c2cb/11_Life-Full-Of-Holes_Chris--Carla


Οι Walkabouts  δημιουργήθηκαν  το  1984, από τον χαρισματικό τραγουδοποιό Chris Eckman και τα αδέρφια του Curt και Grant, με  τραγουδίστρια την  Carla Torgerson,  η χαρακτηριστική φωνή των Walkabouts. Ο Chris και η Carla είναι ουσιαστικά τα δυο μόνιμα μέλη της μπάντας ενώ κατά καιρούς διάφοροι μουσικοί βρέθηκαν μαζί τους.Αν και προερχόμενοι από το Seatle ,καμία ηχητική σχέση δεν έχουν με το παραδοσιακό grunge rock που χαρακτηρίζει τους υπόλοιπους.
Country rock ήχος με πιάνο και βιολιά ,λυρικοί, ποιητικοί κι ενίοτε σκοτεινοί στίχοι με επιρροές που ποτέ δεν αρνήθηκαν από τους Neil Young και Johnny Cash, κάτι που είναι πολύ προφανές στα τραγούδια τους.
Με πολλές ωραίες δουλειές ,μεταξύ αυτών το εξαιρετικό  «New west motel» του 1993, «Nighttown» του 1997, το «Death valley days» του 1996 με μια  εκπληκτική διασκευή στο Maggie’s farm του Bob Dylan ,το «The train leaves at eight» του 2001 που περιέχει και την  διασκευή στο τραγούδι του Μίκη Θεοδωράκη (Το τραίνο φεύγει στις οχτώ) 


Υ.Γ Αφιερωμένο σε όλους σας παρόντες κι απόντες    Boemissa σε χιλιοευχαριστώ.... :-*αγαπημένος πολύ ο Σωκράτης

Καληνύχτες.....