Μουσικές διαδρομές (2008)

[apri]

Το τραγούδι γράφτηκε τη δεκαετία του 1960 από τον Doc Pomus για τη γυναίκα του. Εκείνη ήταν ηθοποιός και χορεύτρια στο Broadway. Εκείνος είχε πολυομυελίτιδα και είχε δυσκολία στην κίνηση. Στο τραγούδι λοιπόν την προτρέπει να έχει κοινωνική ζωή, αλλά να κρατά τον τελευταίο χορό για εκείνον, αφού μ' αυτόν θα επιστρέψει σπίτι.

Το τραγούδησε ο Ben King με τους Drifters
http://www.youtube.com/watch?v=qg0xYICfIms

Γνωστή είναι και η επανεκτέλεση από τον Bruce Willis
http://www.youtube.com/watch?v=pZMrMTO8Lbo

Τις καληνύχτες μου

SAVE THE LAST DANCE FOR ME
You can dance
Ev'ry dance with the guy
Who gives you the eye
Let him hold you tight
You can smile
Ev'ry smile for the man who held your hand
'Neath the pale moonlight
But don't forget who's taking you home
And in whose arms you're gonna be
So darlin', save the last dance for me, mmmm

Oh, I know (oh, I know)
That the music's fine
Like sparkling wine
Go and have your fun
Laugh and sing
But while we're apart
Don't give your heart to anyone
But don't forget who's taking you home
And in whose arms you're gonna be
So darlin', save the last dance for me, mmmm

Baby, don't you know
I love you so
Can't you feel it when we touch
I will never, never let you go
I love you oh, so much

You can dance (you can dance)
Go and carry on
'Til the night is gone
And it's time to go
If he asks if you're all alone
Can he take you home you must tell him no
'Cause don't forget who's taking you home
And in whose arm's you're gonna be
So, darlin', save the last dance for me

'Cause don't forget who's taking you home
And in whose arm's your gonna be
So, darlin', save the last dance for me, mmmm

Save the last dance for me, mmmm-hummmm
Save the last dance for me, mmmm

[PDE ads]

[Georgia s]

επειδή τα νεύρα μας είναι τεντωμένα απο πολλά ( ασεπ, απεργίες, γραφειοκρατία..)τον τελευταίο καιρό...
δωράκι μια ταξιδιάρικη μουσική που νομίζω χαλαρώνει το μυαλό κ ηρεμεί την ψυχή..
για να ταξιδέψουν με το νου όσοι δεν μπορούν με το σώμα..
με εικόνες απο την ελληνική φύση..ονειρευτείτε το επομενο καλοκαίρι...

Σταμάτης Σπανουδάκης : Ελληνικές θάλασσες

http://www.youtube.com/watch?v=f5Ielc9Ydjw

[enastron]

…Tι πράγμα είναι αυτή η αγάπη κι από πού έρχεται; Να είναι κάτι που προκάλεσαν στην καρδιά του οι ανθρωποκαμωμένες ομορφιές χωρίς την επίγνωση των αισθήσεών του; Ή είναι ένα λαμπερό φως σκεπασμένο από ομίχλη και που τώρα ξεχύθηκε για να φωτίσει την αδειοσύνη της ψυχής του;  Μήπως είναι ένα όνειρο που ΄ρθε στη γαλήνη της νύχτας , για να τον περιπαίξει ή να’ ναι άραγε  μια αλήθεια που ήταν και θα είναι το τέλος του χρόνου;...                                                             
                                                                                                                                (Οι νύμφες της κοιλάδας---Χαλίλ Γκιμπράν)


Υπάρχουν χρυσόψαρα εδώ

Στίχοι : Παναγιώτης Σπυρόπουλος
Μουσική: Μάνος Ξυδούς & Παναγιώτης Σπυρόπουλος
Ερμηνεία: Πυξ Λαξ

Σαν τα καράβια που φαίνονται τη νύχτα τα νησιά
σταματημένα μεσ' στην μέση του πελάγου
Έχει η ανάσα τους μια γεύση, μια γεύση απ' τα παλιά
που αναστήθηκαν με κόλπα κάποιου μάγου
Εσύ δεν ήσουνα που μίλαγες για ιπτάμενες στιγμές;
Εσύ δεν ήσουνα που έκλαιγες γι' αγάπη;
Εσύ δεν έλεγες «οι άνθρωποι δε θέλουν διαταγές
από ανθρώπους μηχανές στο ρόλο του προστάτη»;

Μ' ένα τσιγάρο σαν μεγάλη κιμωλία
μοιάζεις με φάρο που σκοντάψανε τα πλοία
Μ' ένα τσιγάρο σαν μεγάλη κιμωλία
μοιάζεις με φάρο που σκοντάψανε τα πλοία

Εσύ δε μ' έμαθες ν' αφήνω να μακραίνουν τα μαλλιά;
Στα παλιατζίδικα τα ρούχα σου ζητούσες
Γιατί η αξία που μέσα μας φωλιάζει πιο βαθιά
είναι η ελεύθερη ζωή που ήθελες να ζούσες

Υπάρχουν χρυσόψαρα εδώ; απάντησε μου
Μέσα στη γυάλα τελειώνει το νερό
Υπάρχουν χρυσόψαρα εδώ; απάντησε μου
Ή παραμένει πάντα μαύρος ο βυθός;

Μ' ένα τσιγάρο σαν μεγάλη κιμωλία
μοιάζεις με φάρο που σκοντάψανε τα πλοία
Μ' ένα τσιγάρο σαν μεγάλη κιμωλία
μοιάζεις με φάρο που σκοντάψανε τα πλοία


http://www.youtube.com/watch?v=9EZ0uSniQTA


Σ' όσους βλέπουν το φως ...στο μάτι του φάρου ...στην άκρη του γκρεμού...


Καληνύχτες...

[daniel]

Ένα δροσερό, γλυκό τραγούδι, από έναν επίσης γλυκό άνθρωπο, την Καλύμνια Καίτη Κουλλιά, που τυχαίνει να γνωριζόμαστε από αρκετά παλιά, αλλά βέβαια έχουμε χαθεί στη δίνη του χρόνου και του χώρου... 

Να 'σαι καλά Καίτη να μας χαρίζεις καλά τραγούδια κι ερμηνείες... Από το δίσκο της του 2004 "Χειμώνας στη Βεράντα"..  Μουσική και στίχοι του Γιώργου Φρατζολά...

Αφιερωμένο ..οπωσδηποτε στην apri, στη Βάσω (που "έκανε" Κάλυμνο) αλλά και στη Δώρα.. 

Εδώ:http://www.youtube.com/watch?v=Fr6xYMf6sow


Ωκεανός             (Μουσική-Στίχοι: Γιώργος Φρατζολάς, πρώτη εκτέλεση: Καίτη Κουλλιά)


Σ' έναν αόρατο ωκεανό,
μέσα στα ρεύματα σ' ακολουθώ...
Κύμα το κύμα, φιλί το φιλί,
στων οριζόντων τη σιωπή...

Κι ύστερα χάνεσαι στους Τροπικούς,
λύνεις ανέμους, του Αιόλου τους ασκούς...
Κι όταν στο σώμα ξυπνά η αφή,
πια δεν υπάρχει επιστροφή...

Έρχεσαι, φεύγεις και πετάς,
κανείς δεν ξέρει που γυρνάς...
Κι απ' τους ανέμους της καρδιάς
κανένας δε σου μοιάζει...

Γιατί είσαι κύμα που κυλά,
Μοίρα μποέμισσα καρδιά...
Μ' απ' όσα μου 'δωσες κλειδιά
κανένα δεν ταιριάζει...

Έρχεσαι, φεύγεις, πέφτεις στο φως,
σαν τη βαρκούλα που τη σέρνει ο καιρός...
Ίσια στο μάτι του κατακλυσμού,
στις Συμπληγάδες τ' ουρανού...

Σώμα απ' το σώμα σου είμαι και 'γώ,
μια πεταλούδα μέσα στον ωκεανό...
Κάτω απ' τον ίλιγγο των αστεριών,
μέσα στους κήπους των βυθών...

Έρχεσαι, φεύγεις και πετάς,
κανείς δεν ξέρει που γυρνάς...
Κι απ' τους ανέμους της καρδιάς
κανένας δε σου μοιάζει...

Γιατί είσαι κύμα που κυλά,
Μοίρα μποέμισσα καρδιά...
Μ' απ' όσα μου 'δωσες κλειδιά
κανένα δεν ταιριάζει...



Καληνύχτα πουλάκια..

[PDE ads]

[daniel]

Kι επειδή το βρήκα στο ...άσχετο και το 'ψαχνα από πέρυσι ("ανέβηκε" πολύ πρόσφατα απ' ότι είδα..   ), παράταση της ..καληνυχτας μου.. 

Από τον εξαιρετικό Γιαννιώτη τραγουδιστή (και μουσικό) Δημήτρη Υφαντή μια πολύ καλή εκτέλεση και ερμηνεία του παραδοσιακού Ηπειρωτικου "Καίγομαι και σιγολιώνω", ιδωμένο από έναν νέο καλλιτέχνη που "το'χει" το Ηπειρώτικο μέσα του για τα καλά... Ένα πανέμορφο εξομολογητικό τραγούδι "της αγάπης"... Από το δίσκο του ''Από χώμα και νερό''…

Και από τις στιγμές που ο καλλιτέχνης υπηρετεί και αναδεικνύει το τραγούδι και όχι τον εαυτό του όπως πολύ συχνά γίνεται με τέτοιου είδους τραγούδια που χρησιμοποιούνται ως άλλοθι ποιότητας ενώ παράλληλα εξυπηρετουν το ναρκισσισμό και την "επίδειξη" των δυνατοτήτων της όποιας φωνής...

Με αγάπη σε όλους τους Ηπειρώτες με την ιδιαίτερη μουσική μας (ο μισός γαρ!..της μαμάς.. )

http://www.youtube.com/watch?v=11n-S2mQXQo&feature=related


Καίγομαι και σιγολιώνω       (Παραδοσιακό)


Καίγομαι και σιγολιώνω
και για σένα μαραζώνω
αχ, τι καημός...

Μίλησέ μου μίλησέ μου
δυο λογάκια χάρισέ μου
αχ, ο φτωχός...

Σ' αγαπώ σ' αγαπώ
ως κανένας άλλος
στην καρδιά μου ρίζωσε
έρωτας μεγάλος...

Τι να κάνω τι να κάνω
αχ ο μαύρος θα πεθάνω
αχ, τι καημός...

Μίλησέ μου μίλησέ μου
δε σε φίλησα ποτέ μου
αχ, ο φτωχός...

Σ' αγαπώ σ' αγαπώ
ως κανένας άλλος
στην καρδιά μου ρίζωσε
έρωτας μεγάλος...

Μίλησέ μου μίλησέ μου
δε σε φίλησα ποτέ μου
αχ, τι καημός...

[apri]

Daniel, ευχαριστώ για την αφιέρωση σε ό,τι με αφορά. Και επειδή εγώ λειτουργώ συνειρμικά, μου θύμισες έναν άλλο Καλύμνιο μουσικό ο οποίος διαπρέπει σε ένα από τα πιο αγαπημένα μου μουσικά όργανα, το κανονάκι.
Τον λένε Μανώλη Καρπάθιο.

Εδώ θα τον απολαύσετε σε δύο κομμάτια:

στο Nihavent Longa---------    http://www.youtube.com/watch?v=O7KB5Wwnbxc

και σε ένα υπέροχο ταξίμι (=αυτοσχέδιο κομμάτι) -----  http://www.youtube.com/watch?v=fm_Q9pjtfT4

[daniel]

αpri με "πάτησες" σε ευαίσθητο σημείο...    

Το λατρεύω το κανονάκι και γω... Από τα πιο αγαπημένα μου όργανα και ο Καρπάθιος πολύ καλός μουσικός, όπως και ο Ταμπούρης και ο Πάνος ο Δημητρακόπουλος: http://www.youtube.com/watch?v=N1DSbGcWjD0 (και εξαιρετικό παιδί να σημειώσω εδώ..)

Θεωρείται εξαιρετικά δύσκολο όργανο και θέλει πολύ καλή γνώση της θεωρίας της μουσικής, των "δρόμων" καθώς ο μουσικός παίζει και "κουρδίζει" ταυτόχρονα, αλλάζει κλίμακες με τα κλειδιά κλπ.. Και βέβαια το όνομα "κανονάκι" από τον αρχαίο "Κανόνα" του Πυθαγόρα (με τη διαίρεση του μήκους της χορδής και τον αντίστοιχο ήχο...)

Και αφενός επειδή το όργανο αυτό δεν το έχουμε μόνο εμείς αλλά και οι γείτονες που πήραν τη βυζαντινή μουσική τη δική μας, την επεξεργάστηκαν, την αναπτύξαν και γράψαν ωραιότατες μουσικές και τραγούδια, αφετέρου μου 'βαλες ένα νιαβέντ, θα σου βάλω και γω ένα χουζάμ ταξίμι..

HÜZZAM KANUN TAKSİMİ: http://www.youtube.com/watch?v=Ned-a_2oFE8&feature=related

...αλλά και σόλο (ταξίμι) από έναν καλλιτέχνη, τον Χαλίλ Καραντουμάν,  που οι "κανονιέρηδες" πίνουν νερό στ' όνομά του (από εμφάνισή του στην Ελλάδα με τον κυρ Νίκο το Σαραγούδα και τη γυναίκα του τη Γιασεμή):

HALIL KARADUMAN KANUN TAKSIMI: http://www.youtube.com/watch?v=bh532FqhoXQ&feature=related
εδώ: Kanun  Hicaz Taksim: http://www.youtube.com/watch?v=WtRx3jyRWrU&feature=related
κι εδώ: AZERI POTPORI: http://www.youtube.com/watch?v=4vD5HxuIVLA&feature=related

Για να συνεχίσω, να πω πως το επίπεδο τεχνικής των Τουρκων σε όργανα όπως σάζι, ούτι, λύρα, κανονάκι κλπ είναι εκπληκτικό, καθώς δεν αποκόπηκε η παράδοση της μουσικής τους (όπως σε μας) από οποιαδήποτε ξενομανία, χουντοφοβία κλπ..

Χαρακτηριστικά θα πω πως ο Πάνος μου έλεγε πριν πολλά χρόνια πως έμαθε κανονάκι ακούγοντας μόνος του σε σι-ντι παλιές ηχογραφήσεις στο Αίγιο (καταγωγή του), μιας και δεν υπήρχε άνθρωπος εν ζωη να παίζει για να του μάθει... (Η τέχνη "πέθανε" με τον Διακογιώργη...), ενώ και οι υπόλοιποι παραδοσιακοί ζούσαν σε ανυποληψία και στα αζήτητα..

Και ευτυχώς στα τέλη του '80 με το θεσμό των Μουσικών Γυμνασιων-Λυκείων κάπως ξαναπιάσαμε το νήμα και δόθηκε μια γερή ώθηση και βγήκαν γενιές γερών πολύ καλών μουσικών (Σινόπουλος, Παπαπετροπουλος, Λαμπράκης, Πλαστήρας, Παπαδοπούλου κλπ)... Εντάξει βοήθησε και το ρεύμα της "έθνικ" λίγο, αλλά σημασία έχει πως οι πιτσιρικάδες ασχολήθηκαν και ισορρόπησαν τα πράγματα κάπως με την ξεχασμένη μας ή μάλλον "κοιμισμένη" μουσική μας παράδοση...

Και μια έκπληξη: http://www.youtube.com/watch?v=dSfV8QPillY&feature=related

Όταν δεν υπάρχουν στεγανά και δεσμεύσεις...

[mat]

Δυο νεαρά παιδιά από τις γειτονιές της Δυτικής Αττικής, "τις γειτονιές μου" δυο Κίτρινοι ποδηλάτες της ελληνικής μουσικής σκηνής που μου αρέσουν πολύ. Τους άκουσα ζωντανά πρόσφατα και πολύ μου άρεσαν. Ιδιαίτερα με συγκινεί το τραγούδι τους

Η ζωή σε φωνάζει
Αν κοιτάξεις βαθιά μου
αν ποτέ σου βρεθείς
μες στα δυο μυστικά μου
διάλεξε δρόμο κοντά μου να 'ρθείς...

Αν φοβάσαι ακόμα
αν μονάχη σου ζεις
σ' ένα γυάλινο σώμα
διάλεξε ίσκιο να ξεκουραστείς...

Να σε δω να λυγίζεις ξανά.... δε θέλω
Τα όνειρά σου ξανά να πουλάς.... δεν θέλω
Να σ' ακούω να λες «δε μπορώ».... δε θέλω
Η ζωή σου φωνάζει "εδώ σε θέλω"...

Σε θέλω
Σε θέλω

Αν γυρίζεις τον κόσμο
σ’ ένα δωμάτιο μικρό
και δεν βρίσκεις πια δρόμο
στη ψυχή σου θα μ’ έχεις φρουρό

Μα αν φοβάσαι ακόμα
αν μονάχος σου ζεις
θα σκεπάσω με χρώμα
τη φωνή σου πριν να μου αρνηθείς

Να σε δω να λυγίζεις ξανά.... δε θέλω
Τα όνειρά σου ξανά να πουλάς.... δεν θέλω
Να σ' ακούω να λες «δε μπορώ».... δε θέλω
Η ζωή σου φωνάζει "εδώ σε θέλω"...

Να σε δω να λυγίζεις ξανά.... δε θέλω
Τα όνειρά σου ξανά να πουλάς.... δεν θέλω
Να σ' ακούω να λες «δε μπορώ».... δε θέλω
Η ζωή σου φωνάζει "εδώ σε θέλω"...

Δεν θέλω
Δεν θέλω

Να σε δω να λυγίζεις ξανά.... δε θέλω

Τα όνειρά σου ξανά να πουλάς.... δεν θέλω

Να σ' ακούω να λες «δε μπορώ».... δε θέλω
Η ζωή σου φωνάζει "εδώ σε θέλω"...

Σε θέλω
Σε θέλω

Η ζωή σου φωνάζει "εδώ σε θέλω"...
Δυστυχώς απολαύστε μόνο τους στίχους

[daemon]

http://www.youtube.com/watch?v=cKx5zrb0Z_0

Opeth - porcelain heart

Για κάποιο λόγο το βιντεοκλίπ είναι μικρότερο κατά 3 λεπτά από το αντίστοιχο τραγούδι του album.

[daniel]

Χωρίς πολλά λόγια... Από το "Μεγάλο Ερωτικό" του Μάνου με την αξεπέραστη Φλέρυ...

Εδώ: http://www.youtube.com/watch?v=zg7Sd9EC9e0&eurl=


Πέρα στο θολό ποτάμι          (Mουσική: Μ. Χατζηδάκις, Στίχοι: Ν. Γκάτσος, Πρώτη                                                                       εκτέλεση: Φλέρυ Νταντωνάκη)


Πέρα στο θολό ποτάμι έσκυψε η νύχτα να λουστεί.

Έτσι και η όμορφη Μπελίσα μ' ένα φιλί θα δροσιστεί.

Πάνω στο πέτρινο γεφύρι κάθεται η νύχτα δροσερή.

Έτσι και η όμορφη Μπελίσα στον κήπο θα τον καρτερεί.

[daniel]

Με τα λόγια του δημιουργού:


"Παράξενη ιστορία... Το κομμάτι αυτό γράφτηκε καθ’ οδόν, σ’ ένα ταξίδι στην άγονη γραμμή. Είχα γράψει το πρώτο κουπλέ και έτσι όπως καθόμουν στην καμπίνα σκέφτηκα ότι ήταν η πρώτη φορά που μιλάω για έναν ήρωα, που θα ήθελα να έχει όνομα. Κι ενώ το ποίημα μιλάει για ένα φανταστικό πρόσωπο, το οποίο υποτίθεται ότι είναι ναύτης, ακριβώς μπροστά μου είχα ένα βιβλίο με τον τίτλο "Μόχα ο Τρελός, Μόχα ο Σοφός". Εγώ δεν ήξερα καν για ποιο πράγμα μιλάει αυτό το βιβλίο και συνέχισα, τέλος πάντων, με αυτή τη φράση τα στιχάκια που έγραφα και έφτασα και στο τέλος του κομματιού. Μετά άνοιξα το βιβλίο και διαπίστωσα ότι ο Μόχα ήταν ένας τύπος που είχε πεθάνει από τα βασανιστήρια σε μια φυλακή κάποιας αφρικάνικης χούντας – νομίζω στη Νιγηρία, αλλά δεν είμαι σίγουρος. Φαντάζομαι ότι είναι το υποκοριστικό του Μοχάμετ. Αυτός ο άνθρωπος, λοιπόν, καταδικάστηκε επειδή κάθε φορά που είχε κάτι σημαντικό στο μυαλό του έβγαινε στο δρόμο και το φώναζε – εξ ου και ο τίτλος – παρατσούκλι του βιβλίου "Μόχα ο Τρελός, Μόχα ο Σοφός"."


Για την ιστορία, το βιβλιο ειναι του Τζελουν Ταχαρ Μπεν, ενός ακτιβιστή και πολυβραβευμενου για το έργο του Μαροκινού συγγραφέα, πολέμιου κάθε είδους καταπίεσης...


Παύλος Παυλίδης - "Μόχα" από το "Αφού λοιπόν ξεχάστηκα" (2004): http://www.youtube.com/watch?v=vaRrAKzLLUg&eurl= 


Μόχα         (Παύλος Παυλίδης)


Κατηφορίζαμε τις θάλασσες παρέα
και τα νησιά μας χαιρετούσαν μεθυσμένα
Μας τραγουδούσανε πουλιά παραδεισένια
ήταν ωραία η ζωή, ήταν ωραία...

Μα ξεχαστήκαμε και βγήκαμε απ' το χάρτη
και άρχισε η νύχτα πάλι νύχτα να ζητάει
Κάποιον να πάρει αγκαλιά, να του μιλάει
τον πιο μικρό, τον πιο αθώο ναύτη...

Μόχα ο τρελός, Μόχα ο σοφός, Μόχα ο πνιγμένος
Μόχα, αυτός που όσο και αν πιεί πια δε μεθάει
Μες το λιμάνι τριγυρνάει μαγεμένος
Μόχα, αυτός που όλο τα κύματα κοιτάει...

Μόχα ο τρελός, ο σοφός, ο τελειωμένος
Μόχα, αυτός που τον ξεχώρισε η μοίρα
Τρέχει απ' τα μάτια του η σκουριά και η αλμύρα
Μόχα, αυτός που τραγουδάει ευτυχισμένος...

Ξέρω τα κύματα μια μέρα αυτά τα βράχια
θα τα διαλύσουν, θα τα κάνουν όλα σκόνη
Θα 'ρχεται 'κείνο το κορίτσι να ξαπλώνει
πάνω στην άμμο και να τραγουδάει τάχα...

Ότι θα έρθω από μακριά και 'γώ σε λίγο,
ότι θα μείνουμε εκεί μαζί για πάντα
Αντίο θάλασσες και κύματα σαράντα,
θα λέω ψέματα πως δε θα ξαναφύγω...

Έρχεται ο Μόχα ο τρελός πάλι χαμένος,
κοιτάει τις άγκυρες και όλο φωνάζει "βίρα!"
Μέσ' στο λιμάνι τριγυρνάνει μαγεμένος
Μόχα, η σκουριά η σκουριά και η αλμύρα...

[daniel]

Mη μου πέφτετε....

1973...Τέταρτο άλμπουμ για τον αξέχαστο Rory Gallagher. Τίτλος "Tattoo" και δεύτερο τραγούδι (από τα 9) αυτό: http://www.youtube.com/watch?v=-k4iocWURPk&feature=related


Cradle rock             (Rory Gallagher)


If I was a cradle, then you?d let me rock.
If I was a pony, then you?d let me trot.
If I was the atom, you'd split me into three.
But when I want to see you baby,
How come you lock your door on me!
Owww....

If I was a baby, you wouldn?t let me fall.
If I was an outlaw, you wouldn?t have me caught.
If I was a tiger, you wouldn?t have me caged.
If I was somebody else,
Then you would act your age!

You?ll miss out if you, leave me out of your,
Day and night, I been trying to make you see that.
Hear what I got to say,
It?s all about me and you!

If I was a blind-man, then you'd make me see.
If I was a deaf-man, you?d give me ears to hear.
If I was a lame-man, you?d give me legs to walk.
But if you were true to me baby,
Then listen when I talk.
Owww....

If I was a cradle, then you?d let me rock,
If I was a pony, then you?d let me trot.
If I was the atom, split me into three.
If I want to see you baby,
Don?t you lock your door on me!


Για τους φαν του Rory που εδώ μέσα δεν είναι και λίγοι...   Κέλλυ που είσαι;;..Βάσω;;.. 

[daniel]

Καλημέρα, καλό μεσημερι ,τι λένε τέτοια ώρα;;...   

Ευαίσθητο, όμορφο μ' ένα παιδικό τρόπο τραγουδάκι από έναν τραγουδοποιό που "τάραξε" τα νερά της Ελληνικής δισκογραφίας με τον πρωτο του δίσκο "Τα μπαράκια" στις αρχές της δεκαετίας του '80, βοηθούμενος από τον Διονύση Σαββόπουλο... 

Βαγγέλης Γερμανός στον περίφημο ''Κηπουρό" του μαζί με τον Νιόνιο...

Εδώ: http://www.youtube.com/watch?v=LVNoyWNt9Ys


Ο Κηπουρός                (Στιχοι-μουσική-ερμηνεία: Βαγγέλης                                    Γερμανός)


Θα 'θελα να θα 'θελα να 'μουν κηπουρός
σ' ένα κοραλλένιο κήπο στο βυθό
γερο-πουρός θαυματοποιός
με τα στοιχειά της νύχτας να μεθώ...

Θα 'θελα να θα 'θελα να 'μουν παπουτσής
το χρόνο να μετρώ με το σφυρί
το γυάλινο γοβάκι της
να κρύψω και κανείς να μην το βρει...

Βάλε βήμα κι έμπα στο χορό
γέλα και συ αγαπούλα χρυσή
βάλε βήμα κι έμπα στο χορό
το δάκρυ σου είναι το δικό μου αθάνατο νερό...

Θα 'θελα να θα 'θελα να 'μουν κυνηγός
χαμένος σ' ένα δάσος μαγικό
σαν τον Ορφέα το μουσικό
από τις μάγισσες να φαγωθώ...

Μ' αφού δεν είμαι κηπουρός
ας ήμουν της αγάπης μας φρουρός
Μ' αφού δεν είμαι κυνηγός
ας ήμουν στην ποδιά σου ναυαγός...

Βάλε βήμα κι έμπα στο χορό
γέλα και συ αγαπούλα χρυσή
βάλε βήμα κι έμπα στο χορό
το δάκρυ σου είναι το δικό μου αθάνατο νερό...


Σε όσους αγαπάνε...

[Georgia s]

αφιερωμένο σε όσους αγαπούν τα δικά τους παιδιά , τα "ξένα"  παιδιά κ το παιδί που κρύβουν μέσα τους...


http://www.youtube.com/watch?v=U2MKMeqCdf0