*

Αποστολέας Θέμα: Μουσικές διαδρομές (2008)  (Αναγνώστηκε 2555634 φορές)

0 μέλη και 4 επισκέπτες διαβάζουν αυτό το θέμα.

Αποσυνδεδεμένος Nina P

  • Έμπειρο μέλος
  • ****
  • Μηνύματα: 869
  • Φύλο: Γυναίκα
  • ΠΕ18.02 (18.35) χαμόγελο-ευγένεια-εξυπηρέτηση
    • Προφίλ
Απ: Μουσική
« Απάντηση #546 στις: Μαρτίου 07, 2008, 06:19:10 am »
epizoitis είσαι απίστευτος.

Ακούστε τον Τραυματία του Τσιτσάνη.

http://sound.youtunes.com/kickapps/_O-traumatias/audio/86445/13869.html?b=

daniel αφιερωμένο. Λες κάποτε να παίξουμε κάπου μαζί; έστω και στην παρέα.
Γίνε εσύ ο ίδιος η αλλαγή που θέλεις να φέρεις στον κόσμο.

Αποσυνδεδεμένος PDE ads

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 4006
  • Λατρεύω την εκπαίδευση
    • Προφίλ
    • E-mail
    • Προσωπικό μήνυμα (Εκτός σύνδεσης)
Απ: Μουσική
« Δημοσιεύτηκε: Σήμερα στις 19:01:37 »

Αποσυνδεδεμένος Αγάπη

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 2282
  • Φύλο: Γυναίκα
  • ......της συννεφιάς ρηγόπουλο.....
    • Προφίλ
Απ: Μουσική
« Απάντηση #547 στις: Μαρτίου 07, 2008, 10:57:23 am »
Daniel δε σου θυμώνω,αλλά αμα συνεχίσεις να γράφεις ξένα,φοβάμαι ότι δε θα τη γλιτώσω την τσαντίλα........ :P :P :P :P :P :P :P :P


Δε θέλω του κισσού το πλάνο ψήλωμα,σε ξένα αναστηλώματα δεμένο.
Θέλω να είμαι ένα καλάμι,ένα χαμόκλαδο,μα όσο ανεβαίνω,μόνος ν' ανεβαίνω.

Αποσυνδεδεμένος enastron

  • Πλήρες μέλος
  • ***
  • Μηνύματα: 321
  • Φύλο: Γυναίκα
  • ...λογαριάζω το μηδέν μου με το άπειρο...
    • Προφίλ
Απ: Μουσική
« Απάντηση #548 στις: Μαρτίου 07, 2008, 12:17:12 pm »
Όλες οι παραπάνω επιλογές εξαίσιες...που θα 'λεγε κι ο Καβάφης...

Enastron, πες ότι το φιλί το πήρα... :-*
Και, για να σου εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου-και δημοσίως- για την ιδέα της "Μουσικής", σου καταθέτω δυο πραγματάκια από καρδιάς: μερικούς στίχους της Νικολακοπούλου, που δεν μελοποιήθηκαν ποτέ...και ένα τραγούδι πολύ αγαπημένο, προσωπικό και πολύτιμο για μένα...                                                                 

Τι να πω τώρα και κυρίως πώς.....εκείνο που με συγκινεί απεριόριστα, είναι αυτό το ''μοίρασμα'', το ''άνοιγμα'' που αισθάνομαι....πάντα αυτό ήταν το κίνητρο κι η δύναμη για μένα...για οτιδήποτε.. μόνο ένα μπορώ να πω, αισθάνομαι μια αγκαλιά ρε παιδιά εδώ μέσα και χαίρομαι σα μικρό παιδί-αν μεγάλωσα ποτέ :)


Όσο για τη Λίνα τι να πει κανείς...σε ευχαριστώ,σε ευχαριστώ από την καρδιά μου...για όλα. ..το  ξέρω με ''πιάνεις'...
Να χαρίσω κι εγώ κάτι ακόμα σε στίχους Λίνας σε σένα και σε όλα τα παιδιά μέσα εδώ. Και σα μικρό που είμαι  ;D ;D ;D θα σας πω ένα


Παραμύθι
 
Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική: Νίκος Αντύπας
Ερμηνεία: Άλκηστις Πρωτοψάλτη


Καμιά φορά που ο ύπνος δεν με πιάνει
φαντάζομαι πως τρέχω σαν τον άνεμο
με μια βελούδινη ορμή
με τ' αστρικό μου κορμί
και...

Μικρό σπαθί σα μαύρος άσσος
είν' η καρδιά μου σε μια τράπουλα
βαλές εσύ μου ‘βαλες τον καημό
κέντα με, φίλα με, φίλα με, μίλα για μένα.

Αχ Αλίκη των θαυμάτων
τέτοιες νύχτες τι ζητάς
μόνο λύκοι των χρημάτων
αλυχτάνε και τρέμει ο έρωτας.

Τα φύλλα αυτά πριν γίνουν δάσος
ήταν σελίδες που σου διάβαζα

ελάφι εγώ, γίνε εσύ κυνηγός
κέντα με, φίλα με, φίλα με, μίλα για μένα.

Αχ αιώνα των θαυμάτων
τι είναι η αγάπη πες μου εσύ
απ' τις κόπιες των σωμάτων
να σ' αρπάζει μονάχα η έκσταση.

Παίρνω τη φαρέτρα μου
πόσο απέχει μέτρα μου η τρέλα

γίνε μάτια μου και πέτρα μου
μούτρο για τα μέτρα μου γέλα.

Θα νικήσω εγώ στο τέλος σου
Γουλιέλμος Τέλλος σου γέλα
παραμύθι για πλήθη σαν κι εμάς.

 
     


http://sound.youtunes.com/kickapps/_paramythi/audio/86780/13869.html


Υ.Γ     Γλυκέ μου daniel  :), σε ευχαριστώ αν και δεν κάνω τίποτα σπουδαίο,αντιγράφω μόνο... :-[
« Τελευταία τροποποίηση: Μαρτίου 07, 2008, 12:22:26 pm από enastron »
...Ψυχές και σώματα στο χρόνο γυρνάνε...αλλάζουν ονόματα ...και πάλι απ’ την αρχή...

Αποσυνδεδεμένος VICA

  • Πλήρες μέλος
  • ***
  • Μηνύματα: 401
  • "...κάθε αναπνοή είναι νοσταλγία..."
    • Προφίλ
Απ: Μουσική
« Απάντηση #549 στις: Μαρτίου 07, 2008, 01:34:05 pm »
Να κι ένα άλλο...Παραμύθι από τη Λίνα...

Προσωπικά

Προσωπικά
δεν έχω αισθήματα για σένα φιλικά
μονάχα βήματα θιγμένα ερωτικά
που μ' αναγκάζουνε να φεύγω βιαστικά

Προσωπικά
δεν θέλω τίποτα μαζί σου λογικά
μου πάει ο ήχος της φωνής σου τραγικά
και δεν αλλάζω το κορμί σου με την άψογη ζωή σου
τελικά

Προσωπικά
εγώ τρελλαίνομαι
το παραμύθι σου και να 'μαι και να φαίνομαι
προσωπικά
δεν έχω αίσθηση
αυτό που ζούμε αν είναι αλήθεια ή παραίσθηση
προσωπικά

Προσωπικά
τυχαίνει βράδια με τραγούδια λαικά
ντυμένη κι άδεια κι αφημένη γενικά
να μεταφράζω τη σκηνή δραματικά

Προσωπικά
εμένα ο χρόνος μου γυρίζει κυκλικά
κι αλλάζει ο τόνος μου στο τέλος ειδικά
γι'αυτό να ξέρεις κι επιμένω κι ας μου το' χες ξεγραμμένο
οριστικά

Προσωπικά
εγώ τρελλαίνομαι
το παραμύθι σου και να 'μαι και να φαίνομαι
προσωπικά
δεν έχω αίσθηση
αυτό που ζούμε αν είναι αλήθεια ή παραίσθηση

http://www.youtube.com/watch?v=LNKDiSofzdY

Χαρισμένο σε όλους σας :) :) :)
Να πληρώνεσαι μόνος σου
Χωρίς έξωθεν αναμονές
Και
Με την πληρότητά σου
Πορεύσου
Μαζί τους

Αποσυνδεδεμένος PDE ads

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 4006
  • Λατρεύω την εκπαίδευση
    • Προφίλ
    • E-mail
    • Προσωπικό μήνυμα (Εκτός σύνδεσης)
Απ: Μουσική
« Δημοσιεύτηκε: Σήμερα στις 19:01:37 »

Αποσυνδεδεμένος sophie

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1393
  • Φύλο: Γυναίκα
  • 2009...ζώντας με την...Commedia Dell' Arte!!!
    • Προφίλ
Απ: Μουσική
« Απάντηση #550 στις: Μαρτίου 07, 2008, 02:52:53 pm »
Συνδυασμός trip-hop & jazz και γίνονται "θαύματα" (αυτά τα βιολιά τους είναι απίθανα)! Άγγλοι φυσικά...

Portishead - "Roads"

Ohh, can't anybody see
We've got a war to fight
Never found our way
Regardless of what they say

How can it feel, this wrong
From this moment
How can it feel, this wrong

Storm.. in the morning light
I feel
No more can I say
Frozen to myself

I got nobody on my side
And surely that ain't right
And surely that ain't right

Ohh, can't anybody see
We've got a war to fight
Never found our way
Regardless of what they say

How can it feel, this wrong
From this moment
How can it feel, this wrong

[INSTRUMENTAL]

How can it feel, this wrong
This moment
How can it feel, this wrong

Ohh, can't anybody see
We've got a war to fight
Never found our way
Regardless of what they say

How can it feel, this wrong
From this moment
How can it feel, this wrong

http://www.youtube.com/watch?v=WQYsGWh_vpE&feature=related
και παρακάτω live με εκπληκτική ερμηνεία...
http://www.youtube.com/watch?v=Vg1jyL3cr60&feature=related

κι ένα για τις ευαίσθητες-ταξιδιάρες κυρίες της παρέας... ;)
glory box
http://www.youtube.com/watch?v=imrfo-uRjcE&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=bnAfJjUorvU&feature=related (μ' άρεσε το βίντεο!)


ΠΕ60

Αποσυνδεδεμένος apri

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 5938
  • Φύλο: Γυναίκα
  • Dum spiro, spero
    • Προφίλ
Απ: Μουσική
« Απάντηση #551 στις: Μαρτίου 07, 2008, 03:42:02 pm »
Από τα τελευταία τραγούδια της Αρβανιτάκη. Καλό τριήμερο  :D :D :D :D
http://www.youtube.com/watch?v=LAqSfIAAh-k&feature=related
Ιδού και το αρχικό τραγούδι στα ιταλικά από τον Μango (http://www.youtube.com/watch?v=dvXuPb6Okas). Η ερμηνεία όμως της Αρβανιτάκη είναι υπεράνω συναγωνισμού νομίζω. Το απογείωσε το τραγούδι.


Μην ορκίζεσαι (comme Monna Lisa)
Ερμηνεία: Ελευθερία Αρβανιτάκη   
Στιχουργός: Νίκος Μωραΐτης   
Μουσική: M. Gluseppe

Μια ρωγμή φέγγει στα μάτια μας
μια ρωγμή άνοιξε μέσα μας
μη μιλάς τα λόγια δεν γεμίζουν το κενό για μας
μην πεις πως μ' αγαπάς

Μια ρωγμή και έπεσε η ζωή
στα μάτια μια ρωγμή και γίναμε εχθροί
μη μιλάς δεν έχει πια ταξίδια η νύχτα να με πας
τα λόγια που ζητάς, φύγανε

Μην ορκίζεσαι, μην ορκίζεσαι μάτια μου
μη μ' αγαπάς, μην κάνεις τον κόπο
Τόσα όνειρα, που σκορπίσανε γύρω μου
δε γύρνουν ξανά απλά μ' έναν όρκο

Δεν γυρνούν ξανά τα όνειρα για μας
δε γυρνούν ξανά, τα σύννεφα μας ντύσανε

Μια ρωγμή ανάμεσά μας ζει
μια ρωγμή κι είσαι απέναντι
μη μιλάς, οι άνθρωποι που φεύγουν δε μιλάνε πια
κι ας θέλει η καρδιά , φύγαμε

Μην ορκίζεσαι, μην ορκίζεσαι μάτια μου
μη μ' αγαπάς, μην κάνεις τον κόπο
Τόσα όνειρα, που σκορπίσανε γύρω μου
δε γύρνουν ξανά απλά μ' έναν όρκο

Δεν γυρνούν ξανά τα όνειρα για μας
δε γυρνούν ξανά, τα σύννεφα μας ντύσανε
 
« Τελευταία τροποποίηση: Μαρτίου 07, 2008, 03:45:22 pm από apri »
......τα φτερά άπλωσε πλέρια, άκρη ο κόσμος δεν έχει,
είναι πι' όμορφοι οι άγνωστοι πάντα γιαλοί.... (Κ. Χατζόπουλος)

Αποσυνδεδεμένος daniel

  • Έμπειρο μέλος
  • ****
  • Μηνύματα: 923
  • Φύλο: Άντρας
  • ..θέλω ανοιχτά παράθυρα να με χτυπάει αέρας...
    • Προφίλ
Απ: Μουσική
« Απάντηση #552 στις: Μαρτίου 07, 2008, 04:34:27 pm »

To επόμενο λέω να το αφιερώσω στην Αγάπη....

Mιας και ξέρω ότι από ξένα της αρέσει πολύ το "Temple of the king" των Rainbow, δε θα προτείνω αυτό (κλασικό αλλά πολυακουσμένο  :) ), αλλά ένα πολύ λιγότερο γνωστό, του ίδιου συγκροτήματος...
Μια πανέμορφη μπαλάντα με τον τίτλο "Rainbow eyes", σύνθεση του Richie Blackmore και στίχους - ερμηνεία  του Ronny James Dio... Ειδικά το μέρος με το φλάουτο, όλα τα λεφτά..

Αγάπη δεν ξέρω αν έχεις μάτια σαν ουράνιο τόξο, αλλά είναι για σένα...  ;)

Ακούστε το εδώ: http://www.youtube.com/watch?v=t25jqbT2Kss

Rainbow eyes     (R.Blackmore - R.J. Dio)


She's been gone since yesterday
Oh I didn't care
Never cared for yesterdays
Fancies in the air

No sighs or mysteries
She lay golden in the sun
No broken harmonies
But I've lost my way
She had rainbow eyes
Rainbow eyes
Rainbow eyes

Love should be a simple blend
A whispering on the shore
No clever words you can't defend
They lead to never more

No sighs or mysteries
She lay golden in the sun
No broken harmonies
But I've lost my way
She had rainbow eyes
Rainbow eyes
Rainbow eyes

Summer nights are colder now
They've taken down the fair
And all the lights have died somehow
Or were they ever there

No sighs or mysteries
She lay golden in the sun
No broken harmonies
But I've lost my way
She had rainbow eyes..

« Τελευταία τροποποίηση: Μαρτίου 08, 2008, 09:05:08 pm από daniel »
Γιατί να λένε βίαια τα νερά του ποταμού και όχι τις όχθες που τα περιορίζουν;...

Αποσυνδεδεμένος apri

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 5938
  • Φύλο: Γυναίκα
  • Dum spiro, spero
    • Προφίλ
Απ: Μουσική
« Απάντηση #553 στις: Μαρτίου 07, 2008, 09:04:51 pm »
Το τραγούδι είχε κερδίσει στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το 2006.

Της Άρνης το νερό  (Μουσική/Στίχοι: Σταύρος Σιώλας)

http://www.youtube.com/watch?v=nTzQijhmueg


Αχ, της Άρνης το νερό, της αρνησιάς
Της αρνησιάς η βρύση
Αχ, της Άρνης το νερό, το ήπιες και
Το ήπιες και μ’ αρνήθεις

Αχ, αγάπη μου, στα χείλη στάξε να το πιω
Της Άρνης το πικρό νερό
Κι αν σε ξεχάσω, αν σ’ αρνηθώ
Και πάλι εσένα άμα σε δω
Κι αν σε ξεχάσω, αν σ’ αρνηθώ
Και πάλι εσένα θ’ αγαπώ

Αχ, της λήθης το στενό, το πέρασες
Το πέρασες κι εχάθης

Αχ, αγάπη μου, στα χείλη στάξε να το πιω
Της Άρνης το πικρό νερό
Κι αν σε ξεχάσω, αν σ’ αρνηθώ
Και πάλι εσένα άμα σε δω
Κι αν σε ξεχάσω, αν σ’ αρνηθώ
Και πάλι εσένα θ’ αγαπώ

Στα χείλη στάξε να το πιω
Της Άρνης το πικρό νερό
Κι αν σε ξεχάσω, αν σ’ αρνηθώ
Και πάλι εσένα άμα σε δω
Κι αν σε ξεχάσω, αν σ’ αρνηθώ
Και πάλι εσένα θ’ αγαπώ

......τα φτερά άπλωσε πλέρια, άκρη ο κόσμος δεν έχει,
είναι πι' όμορφοι οι άγνωστοι πάντα γιαλοί.... (Κ. Χατζόπουλος)

Αποσυνδεδεμένος Nina P

  • Έμπειρο μέλος
  • ****
  • Μηνύματα: 869
  • Φύλο: Γυναίκα
  • ΠΕ18.02 (18.35) χαμόγελο-ευγένεια-εξυπηρέτηση
    • Προφίλ
Απ: Μουσική
« Απάντηση #554 στις: Μαρτίου 08, 2008, 12:08:43 am »
Να αφιερώσω σε όλους μας το:

"Τίποτα δεν πάει χαμένο"

Μουσική: Μ. Λοϊζος
Στίχοι: Μ. Ρασούλης
Εκτέλεση: Χ. Αλεξίου


1) Σχεδόν πενήντα χρόνια
     βάσανα και διωγμοί
    <τώρα στη μαύρη αρρώστια
     ανάξεα πλερωμή (2)

   Το δίκιο του αγώνα
   πολλά σου στέρησε
   <μα η ζωή η λεχώνα
   ελπίδες γέννησε (2)

          Refren

 Τίποτα δεν πάει χαμένο
 στη χαμένη σου ζωή
< τ' όνειρό σου ανασταίνω
 και το κάθε σου γιατί (2)

2) Ποτέ δεν λες η μοίρα
   πως σε αδίκησε
   <μα μόνο η ιστορία
   αλλιώς σου μίλησε (2)

  Σκυφτός στα καφενεία
  στους δρόμους σκεφτικός
 < μα χτες μες την πορεία
  περνούσες γελαστός (2)

           R (2)

http://www.youtube.com/watch?v=kfiYQzzzSoA&feature=related

Εγώ βέβαια προτιμώ την πρώτη εκτέλεση της Αλεξίου με τον Λοΐζο που η μουσική είναι πιο λυρική.
Γίνε εσύ ο ίδιος η αλλαγή που θέλεις να φέρεις στον κόσμο.

Αποσυνδεδεμένος epizoitis

  • Προχωρημένο μέλος
  • **
  • Μηνύματα: 188
  • Φύλο: Άντρας
    • Προφίλ
Απ: Μουσική
« Απάντηση #555 στις: Μαρτίου 08, 2008, 12:26:32 am »
Kαλησπέρα στην παρέα.
Αυτό το τραγούδι θα ήθελα να το αφιερώσω στην kellykou.
Eίναι το "Γέλα πουλί μου" που τραγούδησαν πρώτοι οι Κατσιμιχαίοι

Γέλα πουλί μου 
    
Στίχοι: Χάρης&Πάνος Κατσιμίχας
Μουσική: Χάρης&Πάνος Κατσιμίχας
Πρώτη εκτέλεση: Χάρης&Πάνος Κατσιμίχας
Άλλες ερμηνείες: Γιώργος Νταλάρας & Χάρης&Πάνος Κατσιμίχας ( Ντουέτο )

Μου φαίνεται σαν να 'ναι χθες
μα πάνε τόσα χρόνια
που σαν βιολί το σώμα σου
στα χέρια μου κρατούσα

Με το ραδιόφωνο σιγά
μες στ' απαλό σκοτάδι
θα τρόμαζες αν ήξερες
πόσο σε αγαπούσα

Τίποτα δεν έχει αλλάξει
και τίποτα δεν είναι όπως παλιά
μένει όμως ακόμα ένα πείσμα
που δεν είναι συνήθεια μοναχά

Γέλα, γέλα πουλί μου γέλα
γέλα, κι είν' η ζωή μια τρέλα


Εδώ σε εκτέλεση από συναυλία

http://youtube.com/watch?v=cCDG7y30Rfs

Ευχόμαστε kellykou να σαι πάντα καλά.
ΠΕ02

ΓΕΝΟΙΟ ΟΙΟΣ ΕΣΣΙ

Αποσυνδεδεμένος Nina P

  • Έμπειρο μέλος
  • ****
  • Μηνύματα: 869
  • Φύλο: Γυναίκα
  • ΠΕ18.02 (18.35) χαμόγελο-ευγένεια-εξυπηρέτηση
    • Προφίλ
Απ: Μουσική
« Απάντηση #556 στις: Μαρτίου 08, 2008, 12:33:05 am »
Και ένα για τον φίλο μου Daniel

                Πέντε μάγκες στον Περαία     (του Γιοβάν Τσαούς)

1. Πέντε μάγκες στον Περαία πέρασαν απ’ τον τεκέ
   ένας είπε απ’ την παρέα πα’ να πιούμε εν’ ναργιλέ

   Μπήκαν μέσα να φουμάρουν φώναξαν τον τεκετζή
   φτιάξε εν’ ναργιλέ αφράτο με Περσίας τουμπεκί
-----------------------------------------------------------------
2. Δυο τάλιρα τον δίνεις τρία θα σου δώσουμε
    κι’ αν η γκλάβα μας γεμίσει θα σε προτιμήσουμε

  Φούμαραν και ήταν τζούρα φώναξαν τον τεκετζή
  δεν κατάλαβαν μαστούρα ήταν σκέτο τουμπεκί
--------------------------------------------------------------------

3
« Τελευταία τροποποίηση: Μαρτίου 09, 2008, 04:27:21 am από Nina P »
Γίνε εσύ ο ίδιος η αλλαγή που θέλεις να φέρεις στον κόσμο.

Αποσυνδεδεμένος epizoitis

  • Προχωρημένο μέλος
  • **
  • Μηνύματα: 188
  • Φύλο: Άντρας
    • Προφίλ
Απ: Μουσική
« Απάντηση #557 στις: Μαρτίου 08, 2008, 12:46:35 am »
Ένα τραγούδι για τον φίλο daniel
ΠΕ02

ΓΕΝΟΙΟ ΟΙΟΣ ΕΣΣΙ

Αποσυνδεδεμένος enastron

  • Πλήρες μέλος
  • ***
  • Μηνύματα: 321
  • Φύλο: Γυναίκα
  • ...λογαριάζω το μηδέν μου με το άπειρο...
    • Προφίλ
Απ: Μουσική
« Απάντηση #558 στις: Μαρτίου 08, 2008, 12:48:25 am »
...
« Τελευταία τροποποίηση: Μαρτίου 08, 2008, 12:57:03 am από enastron »
...Ψυχές και σώματα στο χρόνο γυρνάνε...αλλάζουν ονόματα ...και πάλι απ’ την αρχή...

Αποσυνδεδεμένος epizoitis

  • Προχωρημένο μέλος
  • **
  • Μηνύματα: 188
  • Φύλο: Άντρας
    • Προφίλ
Απ: Μουσική
« Απάντηση #559 στις: Μαρτίου 08, 2008, 12:52:07 am »
Κι ένα για μια από τις μουσικούς της παρέας μας , τη Nina P.

Ακρογιαλιές δειλινά
Στίχοι:
« Τελευταία τροποποίηση: Μαρτίου 08, 2008, 12:58:35 am από epizoitis »
ΠΕ02

ΓΕΝΟΙΟ ΟΙΟΣ ΕΣΣΙ

 

Pde.gr, © 2005 - 2025

Το pde σε αριθμούς

Στατιστικά

μέλη
  • Σύνολο μελών: 32871
  • Τελευταία: Arleta30
Στατιστικά
  • Σύνολο μηνυμάτων: 1182669
  • Σύνολο θεμάτων: 19473
  • Σε σύνδεση σήμερα: 671
  • Σε σύνδεση έως τώρα: 2144
  • (Αυγούστου 21, 2024, 05:10:38 pm)
Συνδεδεμένοι χρήστες
Μέλη: 11
Επισκέπτες: 604
Σύνολο: 615

Πληροφορίες

Το PDE φιλοξενείται στη NetDynamics

Όροι χρήσης | Προφίλ | Προσωπικά δεδομένα | Υποστηρίξτε μας

Επικοινωνία >

Powered by SMF 2.0 RC4 | SMF © 2006–2010, Simple Machines LLC
TinyPortal 1.0 RC1 | © 2005-2010 BlocWeb

Δημιουργία σελίδας σε 0.053 δευτερόλεπτα. 30 ερωτήματα.