Μουσικές διαδρομές (2008)

[epizoitis]

Καλησπέρα κι από μένα.
Το παρακάτω τραγούδι αφιερωμένο σε όλη την παρέα
Το συγκρότημα "ΟΚΤΑΒΑ" ,που το τραγουδά,  είναι τοπικό. Αποτελείται από εξαίρετους μουσικούς, Χανιώτες και μη, με πολύ έντονη παρουσία στην πόλη των Χανίων και στο νομό γενικότερα.
Ο δίσκος λέγεται "ΣΤΟ ΑΓΓΙΓΜΑ ΜΙΑΣ ΧΟΡΔΗΣ" και βγήκε στα 2003.
Ο Γιάννης Ψαρουδάκης κι η Ερωφίλη μας τραγουδούν το "Τ' άστρα δε βασιλεύουνε"


H ΟΚΤΑΒΑ είναι ο αποκαλυπτικός ήχος της σύγχρονης ζωής της πόλης και καταφέρνει να επιβάλλει το «δικό της» όνειρο με ήχους οικείους, τρυφερούς και αναγνωρίσιμους. Δεν ψεύδεται υπό τον μανδύα μιας αφηρημένης παράδοσης. Aντιθέτως, ορίζει τον ήχο ως διαρκές φαινόμενο που δε σταματά να μεταβάλλεται μέσα στο χρόνο... Έτσι, ο ακροατής θα μπει μέσα σε ήχους γοητευτικούς και θα γνωρίσει μια παραμυθία από όργανα, ρυθμούς και φωνές που ίσως να σηματοδοτούν το νέο αεράκι της ελληνικής τραγουδοποιίας μας...» σημειώνει ο Nότης Mαυρουδής στο ένθετο του  CD που επιμελείται την παραγωγή.


http://sound.youtunes.com/kickapps/_T-astra-de-vasilevoune/audio/91189/13869.html

[PDE ads]

[daniel]

"Αποφάσισα να γίνω τραγουδοποιός όταν ήμουν γύρω στα 4 και ο πατέρας μου τραγουδούσε μεξικάνικους σκοπούς με την κιθάρα. Πάντα με προσέλκυαν άλλες κουλτούρες, η μουσική μου γεννιέται από την πάλη επιρροών ασυμβίβαστων μεταξύ τους. Μου αρέσουν η Τζούντυ Γκάρλαντ και οι Black Flag, ο Frank Sinatra και οι Sex Pistols, η ρούμπα και η μπόσα νόβα..."

"..Όλα τα εργαλεία και τα είδη κιγκαλερίας πρέπει να εκτιμώνται για τις ηχητικές τους δυνατότητες. Δικράνια, λοστοί, μίξερ, οι σχάρες του τζακιού, φτυάρια, αμόνια, σιδερόβεργες, κάδοι πλυντηρίων, σκουπιδοτενεκέδες - ο κατάλογος μοιάζει ατέλειωτος και όλα τους περιμένουν να τα παίξεις για να βγάλουν μουσική.."

"Υπάρχουν τραγούδια που θέλουν να μείνουν στη σκιά και να συνεχίσουν να αλλάζουν με τον καιρό. Το να κυκλοφορείς ένα τραγούδι σε κάποιο δίσκο σου είναι όπως όταν πιάνεις ένα σπουργίτι: πρέπει να προσέξεις να μην το σκοτώσεις. Μερικές φορές, από τη βιασύνη να μεταφέρεις ένα τραγούδι σε δίσκο, καταλήγεις έχοντας στο χέρι μερικά πούπουλα μόνο. Και το σπουργίτι, το τραγούδι δηλαδή, έχει πετάξει μακριά..."

Λοιπόν, είναι τόσο δύσκολο να μιλήσεις για καλλιτέχνες σαν τον Tom Waits που  συγχωνεύουν ένα σωρό αντιφατικά και ετερόκλητα πράγματα μαζί και τελικά βρίσκουν θέση στη σφαίρα του μύθου παρά στην πραγματικότητα (μήπως όμως είναι μόνο μία; ), που τα παραπάνω (και τα παρακάτω) δίνουν μόνο ένα μικρό στίγμα της καλλιτεχνικής του ιδιοσυγκρασίας...

Ο Tom Waits υπήρξε ανέκαθεν ο πρεσβευτής του αμερικανικού μποεμισμού (που κληρονόμησε από τους έτερους καταραμένους της φυλής των beats, τον Μπουκόφσκι και τα υπόλοιπα αλάνια των 60’s), ένας ταλαντούχος, ιδιόρρυθμος τραγουδοποιός που πατούσε στα χνάρια των μεγάλων συνθετών των 40’s και 50’s ("Φρανκ Σινάτρα, Χάρι Μπελαφόντε, Τζορτζ Γκέρσουιν, Κουρτ Βάιλ, μεξικάνικη μουσική κι όλο αυτό το old fashion stuff που μου φαινόταν συναρπαστικό…") και ελάχιστη σχέση είχε με τη ροκ επανάσταση της δεκαετίας του '60 στην οποία ανδρώθηκε."Τον Bob Dylan, τους Rolling Stones, τον James Brown τους εκτίμησα πολύ αργότερα".

Η αρχέτυπη "μπουκοφσκική" φιγούρα του Tom Waits μοιάζει να βγήκε από τα ίδια του τα τραγούδια, ένας «on the road» μουσικός, ένας τύπος του περιθωρίου, ένας λαϊκός τροβαδούρος που έζησε τόσα πολλά ώστε να έχει τραγούδια για όλη του τη ζωή..."Δεν έχω κανένα πρόβλημα με το ποτό, εκτός αν δεν έχω κάτι να πιω" λέει ο ίδιος γελώντας σαρδόνια.

Γιατί τα τραγούδια του Waits είναι βίωμα, μυρίζουν ζωή και όλες μαζί αυτές τις απολαύσεις (που τη συνόδευαν μέχρι πρόσφατα, έτσι όπως πάει...  ), ξενύχτια, αλκοόλ και καπνό από τσιγάρα..
Αφηγούνται σε μια δική τους διάλεκτο δίχως ωραιοποίηση ή εμπάθεια, τα σκαμπανεβάσματα μιας ανθρώπινης ζωής με εμπειρίες, χίμαιρες και διαψεύσεις. Τα τραγούδια του, ερμηνευμένα λες, από τη σκηνή ενός μεταμοντέρνου καμπαρέ του 21ου αιώνα, χαρακτηρίζονται από απλότητα αλλά και μεγαλείο, μοναδικότητα αλλά και προσήνεια, ποίηση αλλά και ωμότητα.

Η θεματολογία τους βασίστηκε στα όσα είχε ζήσει στον δρόμο (σερβιτόρος, πορτιέρης, οδηγός φορτηγού και πωλητής ηλεκτρικών ειδών ήταν κάποιες από τις δουλειές που άλλαξε) και ήταν γεμάτα από πλάσματα του περιθωρίου, πόρνες, καταγώγια, άσκοπες περιπλανήσεις, αδίστακτα μούτρα, χαρτοπαίκτες, κακοποιούς, άτυχα κορίτσια και απελπισμένους έρωτες. Το μουσικό περιβάλλον που δημιούργησε για να ντύσει αυτόν τον ζοφερό κόσμο ήταν τα mariachi (λάτιν μελωδίες των περιπλανώμενων τροβαδούρων), οι ρούμπες, τα βαλς, οι ταραντέλες, τα εμβατήρια, η τζαζ, ο ήχος των καμπαρέ, τα παλιά μιούζικαλ αλλά και το ροκ ή το φανκ, ενώ δεν δίστασε να πειραματιστεί με τον ήχο κάθε πιθανού και απίθανου αντικειμένου, από ντουντούκες μέχρι τενεκέδες σκουπιδιών κι όλα αυτά συνδυασμένα μ' αυτή τη βραχνή και αλλόκοτη φωνή που ο ίδιος θεωρεί πως είναι "το βασικό μου μουσικό όργανο".

Ο Tom Waits είναι ένας από τους πιο σπουδαίους εν ζωή μουσικούς, ένας μάστορας του παλιού καιρού, ένας μελοδραματικός ποιητής του δρόμου, ένας εφευρέτης μουσικός. Κι αν πλέον, δεκαετίες αργότερα, οι μπουκάλες με βρόμικο ουίσκι καταχωνιάστηκαν, οι ταμπακιέρες κρύφτηκαν και τα ξενύχτια αντικαταστάθηκαν με την ήσυχη επαρχιώτικη οικογενειακή ζωή, δε στέρεψε ούτε η έμπνευση ούτε η καλλιτεχνική του παραγωγικότητα...

Απολαύστε τον εδώ στο “Blue Valentines” από τον ομώνυμο δίσκο του, του
1978 (ίσως η καλύτερη δουλειά του).. http://www.youtube.com/watch?v=bDxMErQ4wFI&feature=related
Κρίμα που δεν ακούτε τα σκρατς του δίσκου.. Του πάνε τόσο (ίσως να τα ‘χα συνηθίσει..  )

Το βίντεο πολύ ταιριαστό, καθώς είναι από μια ξεχωριστή και δυνατή ταινία τον "Άνθρωπο με το χρυσό χέρι" του Ότο Πρέμιγκερ με μοναδική ερμηνεία του Φρανκ Σινάτρα (και της Κιμ Νόβακ – μούσας του Χίτσκοκ), που θίγει από τόσο νωρίς (1955) το θέμα της εξάρτησης από τις ναρκωτικές ουσίες..

Blue Valentines      (Tom Waits)


She sends me blue valentines
All the way from philadelphia
To mark the anniversary
Of someone that I used to be
And it feels just like theres
A warrant out for my arrest
Got me checkin in my rearview mirror
And Im always on the run
Thats why I changed my name
And I didnt think youd ever find me here…

To send me blue valentines
Like half forgotten dreams
Like a pebble in my shoe
As I walk these streets
And the ghost of your memory
Is the thistle in the kiss
And the burgler that can break a roses neck
Its the tatooed broken promise
That I hide beneath my sleeve
And I see you every time I turn my back…

She sends me blue valentines
Though I try to remain at large
Theyre insisting that our love
Must have a eulogy
Why do I save all of this madness
In the nightstand drawer
There to haunt upon my shoulders
Baby I know
Id be luckier to walk around everywhere I go
With a blind and broken heart
That sleeps beneath my lapel…

She sends me my blue valentines
To remind me of my cardinal sin
I can never wash the guilt
Or get these bloodstains off my hands
And it takes a lot of whiskey
To take this nightmares go away
And I cut my bleedin heart out every nite
And I die a little more on each st. valentines day
Remember that I promised I would
Write you...
These blue valentines
Blue valentines
Blue valentines…



Για όλους σας και τις απίστευτες επιλογές σας...

Τους Jethro Tull είναι εμπειρία μοναδική να τους απολαύσει κανείς ζωντανα..Έχω δώσει στον εαυτό μου την ευκαιρία αυτή ...4 φορές! (από το 1988 στη Ριζούπολη) και δεν το μετάνιωσα ούτε μια!..

Σας ευχαριστώ από καρδιάς για τα καλά σας λόγια και τις αφιερώσεις σας...

Συμπληρώνω εδώ πως το αφιερώνω ειδικά στη σειρούλα μου τη VICA που λατρεύει τον Waits με πολλή αγάπη... 

[kellykou]

Θελω να εκφρασω σε ολα τα παιδια εδω που μου κρατουν παρεα με τις καταπληκτικές μουσικες τους επιλογες  ενα μεγαλο ευχαριστω. Και αφιερωνω στο daniel, την ioanna89, τον epizoitis, την enastron (χρονια πολλα εστω και καθυστερημενα),τη BOEMISSA, τη tihea, τη mat, τη vica, την Αγάπη, τη ΝΙΝΑ Ρ (συγγνωμη αν ξεχνω καποιον) το

dream within a dream    -   THE ΑLAN PARSONS PROJECT

http://www.youtube.com/watch?v=VZyNKrYo9I4
http://www.youtube.com/watch?v=0Sxkf4EjZZI (δυο διαφορετικες εκτελεσεις¨)


For my own part, I have never had a thought
Which I could not set down in words
With even more distinctness that which I conceived it.
There is however a class of fancies of exquisite delicacy
Which are not thoughts and to which as yet
I have found it absolutely impossible to adapt to language.
These fancies arise in the soul,
Alas how rarely, only at epochs
Of most intense tranquillity
When the bodily and mental health are in perfection.
And those mere points of time
When the confines of the waking world
Blend with the world of dreams.
And so I captured this fancy
Where all that we see or seem
Is but a dream within a dream.


    THE RAVEN

The clock struck midnight
And through my sleeping
I heard a tapping at my door
I looked but nothing lay in the darkness
And so I turned inside once more
To my amazement
There stood a raven
Whose shadow hung above my door
Then through the silence
It spoke that one word
That I shall hear forever more
Nevermore
Thus quoth the raven, nevermore
And still the raven remains in my room
No matter how much I implore
No words can soothe him
No prayer remove him
And I must hear for evermore
Quoth the raven, nevermore
Thus quoth the raven
Nevermore

http://www.youtube.com/watch?v=fSQz_LQ6Kak  (μονο του το THE RAVEN)

To κομματι ειναι εμπνευσμενο απο την ποιηση του Edgar Alan Poe και ο δισκος κυκλοφορησε το 1975 (ηταν το πρωτο album τους με το τιτλο Τales of Mystery and Imagination) To κομμάτι ξανακυκλοφορησε το 1987 remixed με το τιτλο dream within a dream and the raven  και την εισαγωγικη απαγγελια του ποιηματος την κανει ο Orson Welles.

[BOEMISSA]

Kαθώς η σημερινή μέρα το απαιτεί, ένα αγωνιστικό τραγούδι από το μεγάλο Β. Παπακωνσταντίνου.΄

http://www.youtube.com/watch?v=etTCgr5oTQQ

[PDE ads]

[daniel]

Kι επειδή η περίπτωση του Arthrur Lee και των Love είναι από τις πολύ ξεχωριστές, ειδικές, τρυφερές και ευφυείς στο μουσικό μας ταξίδι, από τον ίδιο δίσκο που "σέρβιρε" η Ιωάννα ("Forever changes"- 1967) και το επόμενο μικρό αριστούργημα...

Της το αφιερώνω και μαζί σε όποιον του αρέσει ή του θυμίζει... 

Εδώ: http://www.youtube.com/watch?v=4h2reGUuBY8&feature=related

Andmoreagain       (Love)


And if you’ll see andmoreagain
Then you will know andmoreagain
For you can see you in her eyes
Then you feel your heart beating
Thrum-pum-pum-pum

And when you’ve given all you had
And everything still turns out
Bad, and all your secrets are your own
Then you feel your heart beating
Thrum-pum-pum-pum

And i’m
Wrapped in my armor
But my things are material
And i’m
Lost in confusions
’cause my things are material

And you don’t know how much
I love you
Oh, oh, oh...

And if you’ll see andmoreagain
Then you might be andmoreagain
For you just wish and you are here
Then you feel your heart beating
Thrum-pum-pum-pum

[anneta]

Κάτι άσχετο με τα προηγούμενα (sorry)

Φανταράκι       
 
Στίχοι: Κώστας Φέρρης
Μουσική: Σπύρος Πιπεράκης
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Ζαμπέτας

Είμαι φίνο φανταράκι
κι έχω ένα κρυφό μεράκι
που κρατούσα μέχρι τώρα μυστικό
έχω απόψε στις εννέα
ραντεβού κυρ δεκανέα
με ένα κοριτσάκι φίνο και γλυκό

Ωωω μάνα μου γλυκιά Ι
ωωω θά ‘ρθω στις εννιά Ι Δις

Κυρ λοχία να μου ζήσεις
άσε τις παρεξηγήσεις
κι άκου τώρα δυο λογάκια να σου πω
το κορίτσι μου το βράδυ
περιμένει στο σκοτάδι
να του ξηγηθώ στ αυτί πως τ' αγαπώ

Ωωω μάνα μου γλυκιά Ι
ωωω θά ‘ρθω στις εννιά Ι Δις

Κυρ επιλοχία πες μου
και δικαιολογία βρες μου
γιατί σήμερα μου είσαι αυστηρός
είμαι σίγουρος ασχέτως
περιμένω ανυπερθέτως
να μου κάνει το χατίρι ο λοχαγός

Ωωω μάνα μου γλυκιά Ι
ωωω θά ‘ρθω στις εννιά Ι Δις

Είμαι φίνο φανταράκι
κι έχω ένα κρυφό μεράκι
που κρατούσα μέχρι τώρα μυστικό
Θα περάσουμε ωραία
που ‘χω απόψε στις εννέα
ραντεβού με το κορίτσι μου να βγω

Ωωω μάνα μου γλυκιά Ι
ωωω θά ‘ρθω στις εννιά Ι Δις

Με πολύ αγάπη στο φανταράκι μου

[Αγάπη]

Γεια σου ρε αννετα..................μπούχτισα πάλι με τα ξένα τους.................

[geok_salonika]

Σμαράγδια και Ρουμπίνια-Στέλιος Ρόκκος

Σμαράγδια και ρουμπίνια θα σου φέρω
απ' της Ινδίας της μακρινές ακτές
Σμαράγδια και πολύτιμα στολίδια
σώπασε μωρό μου και μην κλαις

Έννοια, έννοια, έννοια, έννοια
μου καραμελένια μου
έννοια μου
Έννοια, έννοια, έννοια, έννοια
μου καραμελένια μου
αχ, έννοια μου

Σμαράγδια και ρουμπίνια θα σου φέρω
από σεντούκι που 'χουν κρύψει πειρατές
σμαράγδια και πολύτιμα στολίδια
σώπασε μωρό μου και μην κλαις

Έννοια, έννοια, έννοια, έννοια..

[anneta]

και για να ξενερρώσουν τελείως ...αφιερώνω Καρρά :

Κατεδαφίζεται        
  
Στίχοι: Γιάννης Ντούνας
Μουσική: Δημήτρης Ρακιτζής
Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Καρράς

Κατεδαφίζεται μου είπαν τ’ όνειρό μου
και η καρδιά μου στο ξεπούλημα κι αυτή,
γιατί μου είπανε δεν ήτανε δικό μου
και μ’ έναν άλλονε το είχα μοιραστεί

Περίσσια δύναμη και λίγο θάρρος
δεν μου απόμεινε ν’ αντέξω πια
Βλέπω χαλάσματα, νιώθω ένα βάρος
και ξαναπέφτω στη σκοτεινιά

Κατεδαφίζεται μου είπαν τ’ όνειρό μου
κι από το στήθος μου πετάχτηκε η καρδιά
Ήταν μου είπανε μικρό το μερτικό μου
και πως δεν άξιζα εγώ τόση χαρά

Περίσσια δύναμη και λίγο θάρρος
δεν μου απόμεινε ν’ αντέξω πια
Βλέπω χαλάσματα, νιώθω ένα βάρος
και ξαναπέφτω στη σκοτεινιά

{κομματάρα! Αν το ακούσεις κι όλας. Είναι για βαριά ξενύχτια }

[geok_salonika]

Κι ένα ακόμη από τον ίδιο...

Πονάει Η Αγάπη

Πάλι ρωτάς τι έφταιξε
κι ένα σου δάκρυ έτρεξε
πάλι ρωτάς τι φταίει

Πάλι γυρνάς απ'τα γνωστά
να ξεχαστείς απ' τα πιοτά
με μπαγλαμά που κλαίει

Δίνεις μια
να σπάσεις το ποτήρι σου
μια κραυγή
βγαίνει απ' τα χείλη σου
σαν τρελλή
χορεύεις και αφήνεσαι
στο τραγούδι μου
κομμάτια γίνεσαι

Πονάει η αγάπη μάτια μου πονάει
κι εγώ το ξέρω απ' όλους πιο καλά
πονάει όταν σ' αφήνει
σαν τη θηλιά σε πνίγει
πονάει η αγάπη μάτια μου πονάει (2)

Σ' ένα ζειμπέκικο τρελλό
παραπατάς απ' το πιοτό
και τον καημό σου πνίγεις

Σ' ένα χορό της μοναξιάς
παραπατάς παραμιλάς
και λίγο λίγο σβήνεις

Δίνεις μια
να σπάσεις το ποτήρι σου
μια κραυγή
βγαίνει απ' τα χείλη σου
σαν τρελλή
χορεύεις και αφήνεσαι
στο τραγούδι μου
κομμάτια γίνεσαι

Πονάει η αγάπη μάτια μου πονάει
κι εγώ το ξέρω απ' όλους πιο καλά
πονάει όταν σ' αφήνει
σαν τη θηλιά σε πνίγει
πονάει η αγάπη μάτια μου πονάει (2)

http://www.youtube.com/watch?v=GbnD9tJaB2k  

[anneta]

Πολύ καλό και αυτό!

ειδικά ο πρώτος στίχος....το τραγουδά φοβερά ο Ρόκκος

Σμαράγδια και Ρουμπίνια-Στέλιος Ρόκκος

Σμαράγδια και ρουμπίνια θα σου φέρω
απ' της Ινδίας της μακρινές ακτές
Σμαράγδια και πολύτιμα στολίδια
σώπασε μωρό μου και μην κλαις

[anneta]

geok salonika στο αφιερώνω

Οι μεγάλες αγάπες       
 
Στίχοι: Στέλιος Ρόκκος
Μουσική: Στέλιος Ρόκκος
Πρώτη εκτέλεση: Στέλιος Ρόκκος

Διώχνω τη θλίψη απ' τα μάτια μου, δεν κλαίω
Μαζεύω τα κομμάτια μου και λέω
λόγια που δεν έχω ξαναπεί
Φεύγει, αυτή που αγαπάω τώρα φεύγει
Με χίλιους δυο τρόπους μ' αποφεύγει
Δεν θέλει, λέει, να με ξαναδεί

Μα δεν τελειώνουν
οι αγάπες οι μεγάλες δεν τελειώνουν
Πονάνε, υποφέρουνε, ματώνουν
Κι αρχίζουν πάλι απ' την αρχή

Διώχνω τη θλίψη απ' τα μάτια μου και πίνω
χωρίς εσένανε τι θ' απογίνω
Κουράγιο κάνω και υπομονή
Φεύγει, αυτή που αγαπάω τώρα φεύγει
Με χίλιους δυο τρόπους μ' αποφεύγει
Δεν θέλει, λέει, να με ξαναδεί

[Αγάπη]

Για το φανταράκι της αννέτας και όλους τους πρασινοσκούφηδες που παρουσιάστηκαν στο Μεγάλο Πεύκο το Μάιο του 2005........................


Έλα στην παρέα μας φαντάρε...............κάτσε ..........κι ένα ποτηράκι πάρε.........
Ξέχνα στρατώνες και σκοπιές κι από το μπρούσκο της καρδιάς μας πιες...............

http://www.youtube.com/watch?v=ulCDci0PFds

[anneta]

Thaaaaaaaaaaanks....