Σχέσεις μεταξύ συναδέλφων

[l.d.k.]

Δυστυχώς και η δική μου πρώτη εμπειρία φέτος είναι λίγο απογοητευτική.Επειδή γενικά είμαι καλοπροαίρετος άνθρωπος δεν έχω συγκρουστεί με κανέναν. Αν κάποιος πάντως θέλει μπορεί να τσακώνεται κάθε μέρα.Δεν καταλαβαίνω γιατί υπάρχει μια ετοιμοπόλεμη κατάσταση και τα μαχαιρώματα δίνουν και παίρνουν (ιδιαίτερα τα πισόπλατα).Φυσικά υπάρχουν αυτοί οι καλοθελητές που ενημερώνουν τα παιδιά για ό,τι συζητάμε αλλά και τη διεύθυνση.
Βέβαια υπάρχουν και αξιολογότατοι άνθρωποι που είναι χαρά μου που τους γνώρισα.Για τους υπόλοιπους ...καλή καρδιά.

[PDE ads]

[waterland]

Εγώ πάλι θα ήθελα να σας ρωτήσω κάτι πιο "καθημερινό". Το λεξιλόγιο των συναδέλφων σας πως είναι? Γιατί στο δικό μου σχολείο το "μ...α", απευθυνόμενοι ο ένας στον άλλο, το 'χουν ψωμοτύρι! Επίσης εκφράσεις όπως "εδώ μέσα γίνεται της π.....άνας" ΄δεν είναι σπάνιες. Ακούστε και το άλλο

"μην του δίνετε σημασία, ο άνθρωπος χάνει λάδια, είναι ηλίθιος"

(καθηγητής ηλεκτρολογίας μιλώντας για καθηγητή φυσικό που δεν ήταν παρών)

Θέλετε και το αποκορύφωμα? Τις προάλλες ο μαθηματικός της απέναντι τάξης βαριόταν να κάνει μάθημα και μου κουβαλήθηκε μαζί με τους μαθητές του στην αίθουσα έτσι ώστε, όπως είπε, να μπορέσει να πάρει πιο πολλές γνώμες για το αμάξι που θα αγοράσει (!). Απευθυνόμενος σε μαθητή του λοιπόν είπε "μεγάλε σου μιλάω και με γράφεις στ' α....ίδια σου" . Οντας η μόνη γυναίκα στην τάξη (τμήμα ηλεκτρολόγων) ντράπηκα τους μαθητές μου (κι αυτοί το ίδιο απ' ότι κατάλαβα) και μετάνιωσα που δεν τον πέταξα 'εξω με τις κλωτσιές. Φταίω εγώ λοιπόν που σε όσους με ρωτάνε πώς μου φαίνεται το πρώτο σχολέιο που δουλέυω απαντώ με τη λέξη "brothel" στο πιο άκομψο?

[bikini]

Καλημέρα!
Εγώ είμαι πρώτη χρονιά αναπληρώτρια σε δυσπρόσιτο.
Από την αρχή που ήρθα (18 Οκτωβρίου) το σχολείο ήταν χωρισμένο σε 2 στρατόπεδα: στους διευθυντικούς και τους μη.
Οι πρώτοι είναι τα δεξιά του χέρια, αυτοί που επιβιώνουν καρφώνοντας λόγια και συμπεριφορές καθηγητών και μαθητών...
Οι δεύτεροι είναι εκείνοι που τα χώνουν φανερά στους πρώτους για τη συμπεριφορά τους...
Λυπάμαι που η πρώτη μου εμπειρία είναι τραγικότατη! Δεν φανταζόμουν ποτέ ότι τα δημόσια σχολεία λειτουργούν έτσι!
Όσο για το λεξιλόγιο των καθηγητών, είναι χειρότερο από αυτό των μαθητών! Καθηγήτρια είπε σε μαθήτρια Γ' λυκείου μπροστά σε όλη την τάξη: "Ξέρω για ποιο λόγο θέλεις εσύ συγκεκριμένα να πας 5ήμερη! Για να πηδ.... με όποιον μπορείς χωρίς να σε παίρνω εγώ χαμπάρι! Αλλά εγώ, ακόμη και τώρα που δε θα σε συνοδεύσω στην 5ήμερη, θα ξέρω τι κάνεις..."
Τα συμπεράσματα δικά σας...

[elytron]

Παιδιά, όπως αντιλαμβάνεστε, στο σχολείο η ψυχική μας υγεία απειλείται από πολλές πλευρές, γι αυτό ας φροντίσουμε να τη διαφυλάξουμε, ξοδεύοντας όσο το δυνατό λιγότερη ενέργεια σε μη δημιουργικούς τομείς, όπως είναι οι σχέσεις με συναδέλφους που δεν εκτιμούμε ή που αισθανόμαστε εχθρικούς. Δυστυχώς, τους συναδέλφους δεν τους διαλέγουμε. Αναγκαζόμαστε να συμβιώνουμε μαζί τους (κι εκείνοι μαζί μας) για επαγγελματικούς και μόνο λόγους. Γι αυτό, θεωρώ ότι το καλύτερο είναι να φυλαγόμαστε. Να πλησιάζουμε εκείνους που μας φαίνονται ενδιαφέροντες και συμπαθητικοί (αν υπάρχουν) και να κρατάμε αποστάσεις και τυπικές σχέσεις με όσους δε μας γεμίζουν το μάτι. Κι αν δεν ταιριάζουμε με κανέναν, τότε τα πράγματα θα είναι σίγουρα μοναχικά στο σχολείο, αλλά νομίζω ότι είναι προτιμότερο να νιώθει κανείς μόνος παρά να ξοδεύεται σε συμμαχίες και συναναστροφές που του στοιχίζουν σε ψυχικό κόστος και σε απώλεια αυτοσεβασμού.
Και για να καταθέσω κι εγώ την εμπειρία μου, φέτος στο μειονοτικό οι σχέσεις με τους συναδέλφους είναι από ουδέτερες έως καλές. Οι πιο πολλοί χριστιανοί συνάδελφοι είναι παλιοί (παλιές) και δεν έχουμε πολλά κοινά, οπότε κρατάω αποστάσεις και τυπικές σχέσεις. Με τους λίγους νεότερους συναδέλφους έχουμε κάνει κανονικό παρεάκι και περνάμε πολύ καλά. Οι μειονοτικοί και οι Τούρκοι είναι πολύ ευγενικοί και φιλικοί, αν και αρκετά επιφυλακτικοί και κάνουν παρέα κυρίως μεταξύ τους, αλλά με μερικούς καθόμαστε κάποιες φορές και τα λέμε σε πολύ φιλικό κλίμα (στα ελληνικά με τους μειονοτικούς, σε αγγλικά ή γερμανικά με τους Τούρκους). Και από πλευράς συλλόγου νιώθω πολύ τυχερή για τη φετινή χρονιά.

[PDE ads]

[BOEMISSA]

Εγώ πάλι από την πρώτη μου εμπειρία σε σχολείο έχω να πω πως υπάρχει πολλή μιζέρια ανάμεσά μας. Είναι λυπηρό συνάδελφοι, συνομίληκοι οι περισσότεροι, να μην μπορούν να επικοινωνήοσυν. Στο σχολείο μου οι σχέσιες μας είναι τυπικές, με κάποιους συναδέλφους υπάρχει μια πιο θερμή σχέση, καθώς είναι ευγενικοί και φιλικοί. Καλά για να βγούμε έξω και να πιούμε έναν καφέ ούτε λόγος. Υπάρχει η νοοτροπία του δημόσιου υπαλλήλου, κάνω το μάθημά μου και την κάνω. Δυστυχως για θεματα σοβαρά που αφορουσαν τους μαθητές και το σχολείο βασιλεύει η σιωπή, ό,τι πει ο διευθυντής! Ο ανταγωνισμός στο σχολείο μου δεν αφορά τα μαθήματα,αλλά στο ποιος έχει καταφέρει να επιβάλει την τάξη και την πειθαρχία στους μαθητές. Δυστυχώς, διαπιστώνω και από τα δικά σας γραφόμενα ότι είναι θέμα τύχης να ταιριάξεις με άλλους συναδέλφους. Ξαναλέω πολλή μιζέρια και ξενέρωμα βρε παιδιά.

[bee]

Όταν διορίστηκα, μια παλιά δασκάλα μου έφτιαξε μια κάρτα και μου έγραψε λιτά και απλά:

"Όταν μπαίνεις σε έναν παραδεισένιο κήπο,
 μην κοιτάς τα αγριόχορτα,
 θαύμαζε τις ανεμώνες"

Τώρα, αν ένα "αγριόχορτο", απειλεί τα λουλούδια μας, το ξεριζώνουμε ή του ρίχνουμε από αυτό το ωραίο φαρμακάκι που το ξεραίνει....
Ελπίζω να έγινε αντιληπτό το υπονοούμενο....

[my8os]

Μόνο που ο 'παραδεισένιος κήπος' φαίνεται να είναι κήπος με αγριόχορτα και χρειάζεσαι φακό να βρεις τις ανεμώνες....

[Ioli]

Με αυτά που ακούω αισθάνομαι τελικά πολύ τυχερή!Ευτυχώς στο δικό μου σχολείο τα πράγματα είναι πολύ καλά.Δεν κάνω βέβαια παρέα με κανέναν εκτός σχολείου,υπάρχει όμως κατανόηση και διάθεση να βοηθήσουν,αν υπάρχει ανάγκη.Κυρίως δεν υπάρχουν συναδελφικά μαχαιρώματα και το λεξιλόγιο τους είναι το κατάλληλο για ένα σχολικό περιβάλλον.

[k_k]

Εγώ πάλι θα ήθελα να σας ρωτήσω κάτι πιο "καθημερινό". Το λεξιλόγιο των συναδέλφων σας πως είναι? Γιατί στο δικό μου σχολείο το "μ...α", απευθυνόμενοι ο ένας στον άλλο, το 'χουν ψωμοτύρι! Επίσης εκφράσεις όπως "εδώ μέσα γίνεται της π.....άνας" ΄δεν είναι σπάνιες. Ακούστε και το άλλο

"μην του δίνετε σημασία, ο άνθρωπος χάνει λάδια, είναι ηλίθιος"

(καθηγητής ηλεκτρολογίας μιλώντας για καθηγητή φυσικό που δεν ήταν παρών)

Θέλετε και το αποκορύφωμα? Τις προάλλες ο μαθηματικός της απέναντι τάξης βαριόταν να κάνει μάθημα και μου κουβαλήθηκε μαζί με τους μαθητές του στην αίθουσα έτσι ώστε, όπως είπε, να μπορέσει να πάρει πιο πολλές γνώμες για το αμάξι που θα αγοράσει (!). Απευθυνόμενος σε μαθητή του λοιπόν είπε "μεγάλε σου μιλάω και με γράφεις στ' α....ίδια σου" . Οντας η μόνη γυναίκα στην τάξη (τμήμα ηλεκτρολόγων) ντράπηκα τους μαθητές μου (κι αυτοί το ίδιο απ' ότι κατάλαβα) και μετάνιωσα που δεν τον πέταξα 'εξω με τις κλωτσιές. Φταίω εγώ λοιπόν που σε όσους με ρωτάνε πώς μου φαίνεται το πρώτο σχολέιο που δουλέυω απαντώ με τη λέξη "brothel" στο πιο άκομψο?

σε ΤΕΕ είσαι ?

δεν έχω εμπειρία από ΤΕΕ (ευτυχώς) , αλλά μέχρι στιγμής στα 3 σχολεία που έχω βρεθεί , το λεξιλόγιο των συναδέλφων δεν περιείχε βωμολοχίες .

[waterland]

Ναι, σε (εσπερινό) ΤΕΕ είμαι! Παρηγοριέμαι λίγο σκεπτόμενη ότι πρόκειται για ειδική περίπτωση σχολείου, το οποίο καταργείται του χρόνου κτλ. κτλ. Πάντως συμβαίνουν και άλλα πράγματα που αν σας τα περιγράψω με λεπτομέρειες θα τραβάτε τα μαλλιά σας. Πχ υπάρχει καθηγητής που δεν έχει εμφανιστεί στο σχολείο για δύο μήνες και δεν τον έχει ψάξει κανείς με το σκεπτικό "πάντα ήταν εκκεντρικός τύπος"!!!Ενας άλλος φεύγει τις 2 τελευταίες ώρες και βάζει τα παιδιά να του υπογράψουν το απουσιολόγιο, λέγοντας τους κι από πάνω "μη σας ξεφύγει τίποτε σε κανέναν καθηγητή" !!! Σας μιλάω για απίστευτο μπάχαλο....Στην αρχή είχα θυμώσει με το επίπεδο των παιδιών, τώρα βλέπω ότι το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης είναι δικό μας. Κακά τα ψέμματα, έχουμε τα σχολεία και τους μαθητές που μας αξίζουν......

[Zafiris]

Αυτό το εσπερινό με τον εξαφανισμένο κάτι μου θυμίζει... Ή είναι η ίδια περίπτωση ή έχουμε πολλαπλά κρούσματα "εκκεντρικών"..

[Nina P]

Δεν είναι ολα τα εσπερινά έτσι παιδιά. Ξέρω γιατί και εγώ εσπερινό τελείωσα...
Στο ημερίσιο αντιθέτως είχαμε κάτι πότες ....άλλο πράγμα.

[waterland]

Φυσικά και δεν μπορεί να είναι έτσι όλα τα εσπερινά. Αλλωστε, όπως έγραψα και σε pm που έστειλα σε συνάδελφο, έχω και αξιέπαινες περιπτώσεις παιδιών που δουλέυουν σε συνεργεία ή οικοδομές και έρχονται μετά για να πάρουν απολυτήριο. Εχω και συναδέλφους που καταβάλουν φιλότιμες προσπάθειες να υπερκεράσουν την παγιωμένη νοοτροπία μαθητών και καθηγητών "εδώ είναι νυχτερινό, έτσι δουλέυουν τα πράγματα". Το κερασάκι στην τούρτα είναι οι γραφιάδες της Δευτεροβάθμιας, που κάθε φορά που τους επισκέπτομαι μου λένε "τί τυχερή που είστε, έχετε πάει στο καλύτερο μας σχολείο", εννοώντας το σαβαρά! Πότε θ' αρπάξω κανέναν απ΄το γιακά δεν ξέρω....   

[Nina P]

είχα συμμαθήτρια που ο πατέρας της δεν την άφησε να πάει σχολείο (μόνο να τελειώσει το δημοτικό) λέγοντας "τα κορίτσια δεν είναι για τα σχολεία".
Παντρεύτηκε στα 14 και αφού τα παιδιά της μεγάλωσαν και πήγαν γυμνάσιο γράφτηκε και αυτή στο εσπερινό γυμνάσιο και μετά φυσικά λύκειο και ήταν μαθήτρια του 20 κυριολεκτικά. Είχαν και φούρνο και ξυπνούσε και από τα χαράματα και διάβαζε υπερβολικά. Πέρασε φυσικά Έργων Υποδομής εκεί δλδ που ήθελε.
Όλοι πηγαίναμε από τη δουλειά στο σχολείο.....με τα χνούδια από τις βιοτεχνίες....ας μην τα θυμάμαι δύσκολα χρόνια...
Να πω μόνο για την νοοτροπία του πατέρα: ο αδερφός της είναι γιατρός, φυσικά εκείνος σπούδασε και με το παραπάνω.

Ετσι συγχωρίστε με που συμπαθώ τα εσπερινά λύκεια...
Οχι οτι δεν ξέρω τι γίνετε σε άλλα...
και τι νοοτροπία υπάρχει σε πολλά απο αυτά...