Νηπιαγωγός Απογοητευμένη!!

[ΜΑΡΙAX]

καλησπερα σας, ειναι η πρωτη φορα που λεω τον πονο μου μεσω ενος φορουμ για το επαγγελματικο αδιεξοδο στο οποιο βρισκομαι.
Ειμαι στην ειδικότητα νηπιαγωγος.τελειωσα εδω και 4 χρονια και δουλεια στο αντικείμενο μου από οτι φαινεται δεν προκειται να βρω.
εδωσα ασεπ δυο φορες αλλα τιποτα.την πρωτη φορα πηγα με την εντυπωση οτι τα έχω φρεσκα αλλα πατωσα.την δευτερη πηγα φροντηστηριο ελπιζοντας οτι θα μου δίνονταν ενα εποπλεον κίνητρο να διαβασω περισσοτερο και να ακουσω περισσοτερα πραγματα.αλλα εγραψα χαμηλα 68 περιπου. και τωρα μη εχοντας κατι αλλο ξεκιναω παλι διαβασμα αλλα ειμαι απογοητευμενη.προσπαθω να βρω αλλους διεξοδους αλλα ειναι δυσκολα και χρειαζεται να γνωριζεις τα καταλληλα ατομα που θα σε βοηθήσουν.

[PDE ads]

[apri]

Αν πραγματικά αγαπάς αυτό που διάλεξες, μην απογοητεύεσαι. Υπάρχουν κι άλλες συνάδελφοι σου που δίνουν από το 1998 ξανά και ξανά. Κάποια στιγμή θα πετύχεις. Στο μεταξύ πάρε έναν  Χρυσό Οδηγό, βρες διευθύνσεις ιδιωτικών παιδικών σταθμών και στέλνε βιογραφικά. Τώρα είναι η πιο κατάλληλη εποχή, γιατί τελειώνει η σχολική χρονιά. Μπορεί να είσαι τυχερή και να σε καλέσουν σε κάποιο. Δεν επικρατούν βέβαια πάντα οι καλύτερες συνθήκες εκεί, αλλά αποκτάς εμπειρία.
Καλή τύχη

[ΜΑΡΙAX]

αγαπημενη μου φιλη
το κανω αυτο με το που τελειωσα αλλα καμια απαντηση.και στον ιδιωτικο τομεα χρειαζονται γνωριμιες τις οποιες δεν εχω.ξερεις να θελεις να δουλεψεις στο επαγγελμα που τελειωσες και να μην μπορεις?ποναει πολυ παρα πολυ!!δουλεψα το καλοκαιρι που μας περασε σε κατασκηνωσεις και ειχα παρει μαζι μου τοσο υλικο για δραστηριότητες  και το χαρικα τοσο πολυ αλλα ηταν για πολυ λιγο.

[marias]

Καλώς ήρθες στον πραγματικό κόσμο. Ακου όμως μία ιστορία από έναν μεγαλύτερο που έχει παιδί κοντά στην ηλικία σου, όχι για να απογοητευτείς, αλλά για να συνεχίσεις να αγωνίζεσαι. Ξέρεις τί είναι να βλέπεις τις ελπίδες σου να εξανεμίζονται με την κατάργηση της επετηρίδας και ενώ είχες ήδη συμπληρώσει 10 χρόνια αναμονής; Ξέρεις τι είναι να βλέπεις να παίρνουν ώρες διδασκαλίας άλλοι νεώτεροι επειδή είχαν γνωριμίες κιαυτοί που ήταν μπροστά σου να αυξάνονται με γωμετρική πρόοδο; Ξέρεις τι είναι να δουλεύεις σε ιδιώτες κάνοντας δουλειές άσχετες με τη διδασκαλία που πάντα επιθυμούσες και συχνά χωρίς ασφάλεια; Και να διαβάζεις και να δίνεις και στους ΑΣΕΠ και να βλέπεις και το παιδί σου να ετοιμάζεται να δώσει κι αυτό στον ΑΣΕΠ και να παίρνεις τις πρώτες ώρες διδασκαλίας μετά από 20 χρόνια από τότε που πήρες πτυχίο, επειδή ώς επιτυχούσα απόκτησες μόρια.Τα γράφω και δεν τα πιστεύω, νομίζω ότι είναι μία κακόγουστη φάρσα, είναι όμως μόνο η σκληρή πραγματικότητα, στην Ελλάδα του σήμερα.
Αν αγαπάς, όπως φαίνεται, αυτό που σπούδασες, αγωνίσου για να κάνεις τα όνειρά σου πραγματικότητα.
Υ.Σ.Εγώ ετοιμάζομαι να ξαναδώσω ΑΣΕΠ. Ακόμη κι αν αποτύχω δεν θα έχω πέσει αμαχητί.

[PDE ads]

[apri]

αγαπημενη μου φιλη
το κανω αυτο με το που τελειωσα αλλα καμια απαντηση.και στον ιδιωτικο τομεα χρειαζονται γνωριμιες τις οποιες δεν εχω.ξερεις να θελεις να δουλεψεις στο επαγγελμα που τελειωσες και να μην μπορεις?ποναει πολυ παρα πολυ!!δουλεψα το καλοκαιρι που μας περασε σε κατασκηνωσεις και ειχα παρει μαζι μου τοσο υλικο για δραστηριότητες  και το χαρικα τοσο πολυ αλλα ηταν για πολυ λιγο.

Δεν έχει σημασία. Εσύ συνέχισε να στέλνεις βιογραφικά. Δεν ξέρεις πότε θα τους παρουσιαστεί κενό. Η αδελφή μου είχε μοιράσει σε όλη την Αττική. Αφού της έλεγα ότι καλύτερα να τύπωνε το βιογραφικό στην εφημερίδα, γιατί δεν είχε μείνει και κανένας που δεν το είχε πάρει. Άργησε κι αυτή να βρει δουλειά, όπως κι εσύ. Δεν είχε γνωριμία. Μια ωραία πρωία όμως την κάλεσαν. Αν μένεις στην Αθήνα, θα μπορούσες αν ήθελες, να προσφέρεις για λίγο εθελοντικό έργο στο Παιδικό Μουσείο, για να έχεις κάποιου είδους προϋπηρεσία.
Δυστυχώς, έτσι είναι η κατάσταση, αλλά κανείς δεν προειδοποιεί τους μαθητές τι τους περιμένει.
Και μην τα βάζεις κάτω. Από μια άποψη είσαι τυχερή, γιατί τώρα οι θέσεις που προκηρύσσονται για τους νηπιαγωγούς είναι πολύ περισσότερες σε σχέση με τα προηγούμενα 10 χρόνια.

[ΜΑΡΙAX]

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΜΑΡΙΑΣ!! ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΣΟΥ ΜΟΥ ΔΩΣΑΝΕ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΩ ΝΑ ΠΑΛΕΥΩ!!!
 

[sofia_il]

Μην απογοητεύεσαι, ψάξε να βρεις δουλειά κι ας μην είναι στο αντικείμενό σου. Ετσι θα έχεις κάτι να ασχολείσε και δεν θα το σκέφτεσαι συνέχεια. Εγώ, που είμαι 40 ετών, και δεν είχα την δυνατότητα να δουλέψω νωρίτερα, έκανα την ζωή μου δουλεύοντας σε κάποιο γραφείο ως γραμματέας για 17 χρόνια. Εδωσα τον καλύτερο εαυτό μου, είχα πολύ καλή εξέλιξη, περνούσα καλά!
Κάποια στιγμή, μετά από πολλά χρόνια ένιωσα έτοιμη να προσπαθήσω για το επάγγελμα που κάποτε σπούδασα.  Τα έδωσα όλα, έδωσα δυο φορές ΑΣΕΠ με καλή βαθμολογία και κατάφερα να δουλέψω ως αναπληρώτρια.
Δεν προσπάθησα ποτέ να μπω σε ιδιωτικό νηπιαγωγείο διότι άκουγα για τις συνθήκες που εκεί επικρατούσαν.
Αυτό που θέλω να σου πώ, είναι να προσπαθείς, να προετοιμάζεσαι για τον ΑΣΕΠ, αλλά και να φροντίσεις να περνάς καλα στην δουλειά που κάνεις. Γενικά μην σε πέρνει κάτω, δεν είσαι η μόνη που προσπαθεί και περιμένει. Εσύ περιμένεις 4 χρόνια, δες λίγο στους διάφορους πίνακες πόσα άτομα πήραν πτυχίο πριν 15-20 χρόνια και τώρα κατάφεραν να δουλέψουν.
Οπως αναφέρει και η MARIAX οι συνθήκες τώρα είναι πολύ καλύτερες απ΄ότι ήταν πριν κάποια χρόνια.

[selas]

Χαίρομαι όταν βλέπω συναδέλφους με τόση διάθεση να προσφέρουν, γιατί στο δημόσιο τομέα έχω την αίσθηση ότι η διάθεση χάνεται κάπου στο δρόμο και τα χρόνια προϋπηρεσίας... Σου εύχομαι ό,τι καλύτερο, γιατί η εκπαίδευση χρειάζεται ανθρώπους με θέληση!
   Καλό θα ήταν να περάσεις και λίγο χρόνο επισκεπτόμενη η ίδια τα ιδιωτικά που ψάχνεις για απασχόληση, παραδίδοντας η ίδια το βιογραφικό σου στα σχολεία. Είναι χρονοβόρο, είναι ψυχοφθόρο, αλλά νομίζω ότι είναι καλύτερο από ένα απρόσωπο βιογραφικό σε φάκελο. Το σύστημα αυτό το έκανε μια συμφοιτήτρια ψάχνοντας τη δεύτερη χρονιά για δουλειά (την πρώτη χρονιά είχε στείλει όπως εσύ βιογραφικό ΠΑΝΤΟΥ στη θεσσαλονίκη και μόνο σε 1 την είχαν καλέσει δοκιμαστικά - δηλ. απλήρωτα - για ένα μήνα). Δεν ξέρω αν έπαιξε ρόλο το ότι είχε προσωπική/οπτική επαφή με τους διευθύνοντες των σχολείων, αλλά τηδευτερη χρονιά την κάλεσαν σε 3 σχολεία/παιδικούς, και μάλιστα με προοπτική πρόσληψης (και όχι δοκιμαστικής περιόδου...).
        Μην βάζεις όμως ΟΛΕΣ τις ελπίδες για επαγγελματική αποκατάσταση σ' αυτή τη κατεύθυνση. Όποιαδήποτε εργασιακή εμπειρία μπορεί να αποδειχτεί χρήσιμη στη ζωή σου (1. για την εμπειρία αυτή καθεαυτή 2. για τις κοινωνικές επαφές που στην Ελλάδα είναι πάντα χρήσιμες 3. για τα λεφτά γιατι ..."money makes the world go round"  4. για τα ένσημα που αν είσαι τυχερή θα σου κολλήσει ο εργοδότης και μπορεί να πάρεις κάποια στιγμή στα 70 σου σύνταξη...)

[ofilia73]

Αν κ` τα ειπαν ολα οι συναδελφοι, απλα θα προσθεσω τη δικια μου περιπτωση μπας  κ` νιωσεις καλυτερα.
Πτυχιο απ` το 94`,απο δουλεια ολα αυτα τα χρονια προγραμματα του οαεδ(χωρις ασφαλεια-ενσημα),συμμετοχη σε ολους τους διαγωνισμους  απ`το 1998,δουλευω περυσι πρωτη φορα ως αναπληρωτρια(7 μηνες),φετος με καλουν αρχες απριλη(10 μηνες ανεργη)κ` ειμαι αναγκασμενη για εκτη φορα να ξαναπαω ασεπ.Ειπες κατι?

[Maro]

Η περίπτωση μου δεν ειναι τοσο ζορικη,έχω περάσει τη δοκιμασία του ΑΣΕΠ δύο φορές(τον Γεναρη του 2007 έχασα το διορισμό για 38 μόρια κι αυτο με εξόργισε),απ'ο τον περασμένο Σεπτ'εμβριο ε'ιμαι αναπληρώτρια κι αυτό απάλυνε την πίκρα του ΑΣΕΠ,ομωςδεν σας κρύβω ότι ψιλοφρικάρω στη σκέψη του επόμενου διαγωνισμού.'Οπως κι αν το βλέπω όμως θα το ξαναπεράσω και ειμαι αποφασισμένη να το παλέψω,το ίδιο εύχομαι σε όλες και ολους που θα δωσουν στον επικείμενο διαγωνισμό.
 

Μαρία

[JANELA]

Kαλημέρα σας.
Εγώ τι να πω με όλα αυτά που ακούω.
Είμαι 41 και ακόμη δίνω ΑΣΕΠ. 21 χρόνια μετά τη λήψη του πτυχίου μου. Δηλαδή θα μπορούσα να είχα κόρη και να έδινα μαζί της.
11 χρόνια αδιοριστία και όλα τα ΑΣΕΠ.
Αλλά δεν το βάζω κάτω και εφέτος για πρώτη φορά περιμένω να κληθώ και Ι' m still walking.
Γι αυτό αγώνας και ελπίδα.

[dimitra68]

Παιδια καλησπερα κι απο μενα ...κι εγω 40 ειμαι κι ακομα αδιοριστη...δυστυχως ανηκω κι εγω στη σειρα αυτων που ειχαν παλιο πτυχιο ,αφου ο πρωτος ΑΣΕΠ με πετυχε στα 30 μου. Πλεον ομως ειχα ασχοληθει με αλλο αντικειμενο.Γιατι; Απλα γιατι γευτηκα πιο πριν τη "γλυκα"του ιδιωτικου νηπιαγωγειου αλλα και παιδικου .Εκανα  θυμαμαι κατι 10ωρα ατελειωτα ...κι ο μισθος ηταν για γελια !Μονο για το ενοικιο και τα εισητηρια μου και για  φακες ...!!!Ετρωγα θυμαμαι το Μαη του 92  ΕΠΙ ΕΝΑ ΜΗΝΑ  φακες ΑΠΟ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΣΚΕΥΑΣΙΑ ΠΕΝΤΟΚΙΛΗ ΠΟΥ΄ΧΑ ΒΡΕΙ ΜΙΣΟΤΙΜΗΣ...!!!!!!!Φυσικα τα παρατησα...ασχοληθηκα με αλλο χωρο προσωρινα (ουδεν μονιμοτερον του προσωρινου βεβαια) ωστε να μπορω να ζω με καποια αξιοπρεπεια... μετα ηρθε γαμος ,παιδια ...Περνας σ'ενα αλλο επιπεδο υποχρεωσεων επειτα... που να παρατησεις το μωρο σου για να ξεκινησεις διαβασμα παλι απο το μηδεν...ειδικα οταν δεν εχεις βοηθεια απο πουθενα...κι η μανα σου ειναι μακρια (κι η πεθερα υπερηλιξ!)κι αντε ξενυχτας και βγαζεις την υλη ...τι να το κανεις ομως δεν εισαι διοριστεα εισαι επιτυχουσα απλως...και για αναπληρωτρια ;μεταξυ φθορας και αφθαρσιας ...α!αυτο το περι αναπληρωσης αναλογα με τη θεση στον ενιαιο (και αρα αναλογα με τη βαθμολογια στον ΑΣΕΠ)δεν ισχυε αρχικα απ΄οτι θυμαμαι τουλαχιστον.Αυτα...ΜΑΡΙΑΧ ...εμπειριες που καθοριζουν τη ζωη μας και μας κανουν επιζησαντες...JANELA,κι εγω σαν το JOHNNY WALKER... I keep on walking ...μηπως ομως ρε παιδια ολες εμεις οι 40αρες  θα πρεπε να διεκδικησουμε κατι που μας οφειλουν...(http://www.esos.gr/98/99/aanplirotes-18-4-2008.htm)Δειτε τις επιστολες συνομιληκων μας προς το Στυλιανιδη-και συνομιληκων του...ποσο πια στωικα να περιμενουμε ...αν εμεις οι ιδιες δεν διεκδικησουμε το μελλον μας...

[sylvia]

Μην απογοητεύεσαι, όπως καταλαβαίνεις απο αυτά που διάβασες υπάρχουν και συνάδελφοι πιου έχουν αγωνιστεί πολύ περισσότερο απο εσένα, είσαι φρέσκια, έχεις διάθεση και αυτό μετρά. όσο για την αναζήτηση δουλειάς , πισετύω οτι αν επιμένεις θα έχεις επιτυχία και σε αυτόν τον τομέα, εγω προσωπικά δεν έμεινα ποτέ χωρίς δουλειά. Ή αλήθεια είναι οτι υπάρχουν κάποιοι παιδικοί σταθμοί που εκμεταλλεύονται, και κάποιοι άλλοι που προσφέρουν ευχάριστο κλίμα και την εμπειρία που χρειάζεσαι....εγλω τουλάχιστον είχα την τύχη να δουλέψω σε ένα τέτοια μέχρι να περάσω στν ασεπ.

Καλή επιτυχία σε όλους, καλή προετοιμασία

[dimitra68]

Εχεις πολυ μεγαλο δικιο Sylvia.Το παραδειγμα μου και γενικα της δικης μου σειρας,δεν το ανεφερα για να απογοητευσω τη ΜΑΡΙΑΧ και τις νεες συναδελφους μου,και ας με συγχωρησετε αν περασα καποιο τετοιο μηνυμα.Μιλησα για δεδομενα αλλης εποχης και αλλων ανθρωπων...Αυτα τα χαρτια ειχαμε,ετσι παιξαμε...Anyway,για να ερθω στον προβληματισμο της ΜΑΡΙΑΧ.Νομιζω πως οταν βαζουμε εναν στοχο,οπως ο διορισμος, οργανωνομαστε.Και οπως ειναι γνωστο πετυχαινει αυτος που γνωριζει καλα τον εαυτο του (τα συν και τα πλην του).Πιστευω οτι ολοι μεσα μας λιγο ως πολυ,γνωριζουμε τις αδυναμιες μας και τα προτερηματα μας,και σ'οτι αφορα την καταρτιση μας ...θελει δουλεια και αγαπη και αφοσιωση ο καθε στοχος...να ενισχυσουμε τα συν μας,οσο γινεται,και να δουλεψουμε στα πλην μας .Ολοι οι ανθρωποι που πετυχαν κατι,καπως ετσι το πετυχαν με δουλεια.Ακομα και αυτοι που βοηθηθηκαν μεσω γνωριμιων,ενω στην πραγματικοτητα δεν το αξιζαν,ποτε δε θα γινουν πετυχημενοι επαγγελματιες,δε θα 'δωσουν ψυχη' αλλα ουτε ομως και θα 'παρουν απο ψυχης.Η ουσια ειναι να εχουμε ανοιχτη την καρδια και το μυαλο, ωστε να μπορουμε να δινουμε,και να γευομαστει αυτα που δινουν οι αλλοι,και να κραταμε αυτα που μας βοηθουν να κανουμε ενα βημα πιο περα ωστε να γινομαστε πιο δυνατοι πιο εξυπνοι πιο διεκδικητικοι πιο ωριμοι.Χρειαζεται αισιοδοξια και στοχους.Και σε καθε περιπτωση την αποτυχια στον ΑΣΕΠ δεν πρεπει να τη βιωνουμε ως απορριψη.Ειναι αστειο!Βεβαια δεν ειναι απορριψη,ειναι μια υποκειμενικη,αλλοτε περισσοτερο αλλοτε λιγοτερο,εκτιμηση ενος γραπτου στο οποιο αφιερώνει κανεις 3 ωρες .και λοιπον;ειναι δυνατον μονο η δοκιμασια αυτη να ειναι αρκετη ωστε να χαρακτηριζει καποιον εκπαιδευτικο α΄η β΄η γ΄κατηγοριας;Εγω ξερω χαρισματικους εκπαιδευτικους που "πετανε"μεσα στην ταξη,που"ζωγραφιζουνε"επι το λαικοτερον,κι ομως ΑΣΕΠ κοβονται και ξανακοβονται.Γιατι στο χαρτι του ΑΣΕΠ δεν μπορει να φωτογραφηθει η ζεστη ματια ,το χαμογελο,να καταγραφει  η μεταδοτικοτητα κι ολα αυτα τα "άυλα"που κανουν τη μαγεια στην επικοινωνια του εκπαιδευτικου με το μαθητη του...,Απλα αυτοι εχουν "αλλα"κριτηρια,στα οποια πρεπει να δοκιμαστουμε...αυτα που μπορουν να "μετρησουν".Τα αλλα τα "άυλα" ,τη μαγεια  δεν μπορουν να την καταταξουν σε κλιμακες,ουτε καν να την αφουγκραστουν στο γραπτο.Γιατι η μαγεια απο ενα σημειο και μετα ανατροφοδοτειται,και γεμιζει και ο εκπαιδευτικος απο τη λαμψη που του δινουν τα παιδια του και την ανταποδιδει.Και ειναι αυτη που κανει εναν εκπαιδευτικο αγαπητο και αρα αποτελεσματικο,ανθρωπο ζεστο και προσεγγισιμο.Και τελος παντων η ζωη δεν ξεκιναει με το διορισμο.Αν η επιθυμια σου ειναι να ασχοληθεις με παιδια,να βρεις αυτη τη γλυκα,που ειναι σχεση ζωης και καταθεση ψυχης,σιγουρα αν ανοιξεις την καρδια και το μυαλο σου θα βρεις το δρομο σου,ειτε διοριστεις ειτε οχι.Φιλια...