Ορκωμοσία νεοδιόριστων

[Dotore]

φόβος του αγνώστου ?

Σοβαρά τώρα και για ν' αλλάξουμε θέμα για Αστυπάλαια τι έχετε να πείτε?
εμένα δεν μου άρεσε ούτε το καλοκαίρι.φαντάσου χειμώνα

Γνωρίζει κανείς κάτι για το δυσπρόσιτο στην Γρανίτσα Ευρυτανίας?

επειδή πρόσφατα επισκέφτηκα την γρανίτσα και έμαθα πολλές πληροφορίες ρώτησε εσύ κάτι συγκεκριμένο για να σου πω

2 ώρες από καρπενήσι με γρήγορη οδήγηση.αν δεν έχεις καλό αυτοκίνητο υπολόγισε κάτι παραπάνω.ελπίζω να έχεις δυνατά χέρια γιατί πρόκειται για 2 ώρες ατέλειωτα στροφιλίκια.
το χειμώνα μάλλον χρειάζεσαι αλυσίδες για τον δρόμο αυτό.
ταβέρνες έχει και τον χειμώνα.μπακάλικο επίσης υπάρχει.
πολύ ωραίο χωριό αλλά στο πουθενά.τα 9 μόρια μου φαίνονται λίγα για το μέρος αυτό.
αν δεν φεύγεις κάθε σαββατοκύριακο δεν έχεις και πολλά περιθώρια εκεί πάνω.προσοχή στη διαμονή.ακριβά ενοίκια ενώ προσοχή θέλει και το τοπικό ξενοδοχείο.
χριστούγεννα πάσχα σε υποχρεώνει να αφήσεις το δωμάτιο.άκουσα επίσης από ντόπιους ότι δεν έχει συνέχεια θέρμανση και ζεστό νερό.

Έχει κάποιος εμπειρίες από Σύμη.ζωή τον χειμώνα?σπίτια βρίσκει κανείς?κάθε πληροφορία είναι ιδιαίτερα χρήσιμη

εγώ έχω να πω οι καθηγητές πρέπει να έχουν ανοικτό μυαλό και να μην κλαίγονται αν φύγουν από την περιβόητη πόλη τους.ας δουν και ας γνωρίσουν και κάτι παραπέρα.τι να πω λυπάμαι γι αυτά που γράφεις.όχι μόνο εσύ αλλά και για τους περισσότερους που μυξοκλαίγονται λες και τους στέλνουν σε καταναγκαστικά έργα στην εξορία.

καλή και η πάρος καλά και όλα τα κυκλαδονήσια. αλλά από σεπτέμβρη και μετά δεν έχεις επιλογές αν μένεις σε κάποιο νησί των κυκλάδων.χώρα και πάλι χώρα και ξανά χώρα.τα ίδια και τα ίδια.
ένα μεγαλύτερο μέρος σου δίνει σαφώς περισσότερες επιλογές.ακόμα και αν δεν διοριστείς μέσα στη μυτιλήνη, σκέψου ότι η λέσβος έχει μεγάλα χωριά με πληθυσμό ενός νησιού των κυκλάδων. επιπλέον εαν έχεις και αυτοκίνητο μπορείς να επισκέπτεσαι και πολλά άλλα μέρη της λέσβου , να γνωρίσεις πάρα πολύ περισσότερο κόσμο, ακόμα και να κατεβαίνεις και στη μυτιλήνη που έχει τα πάντα.
το κυκλαδονήσι είναι απομόνωση.σε κάνει να θες κάθε σαββατοκύριακο να είσαι αθήνα.αλλά δεν είναι ζωή αυτή.ούτε φαντάρος ούτε φοιτήτρια είσαι.για μένα σκοπός είναι να περνάς καλά εκεί που είσαι και όχι να σκέπτεσαι πότε θα ρθει το σαββατοκύριακο για να φύγεις

τελικά μάλλον κάποιοι,εύχομαι λίγοι, καθηγητές χρειάζονται σχολικό ψυχολόγο παρα οι μαθητές

[PDE ads]

[Ritalamp]

Καλωσορίσατε συνάδελφοι!!!
Το μυστκό είναι το εξής: Το σχολικό έτος διαρκεί 9 μήνες από τους οποίους ο 1 (Πάσχα και Χριστούγεννα) είναι αργίες. Συνεπώς πιο πιθανό είναι να σας τη σπάσουν οι μετακομίσεις μπρος πίσω (εκ πείρας)  να προλάβετε να φρικάρετε εκεί που θα είστε.

Αν δεν υπάρχουν προβλήματα υγείας που να κρατούν τη σκέψη σας πίσω όλα (μα ΟΛΑ) τα άλλα βολεύονται.

[magda]

Πραγματικά είναι πολύ "τραγικό" να είσαι από Θεσ/κη και να διορίζεσαι στη Δράμα!!!Και μάλιστα πρώτος διορισμός.
Ρε παιδιά,σπάνια μιλάω επιθετικά εδώ μέσα αλλά αυτή την κλάψα δεν την καταλαβαίνω!!!Όποιος δεν θέλει να πάει μακριά ας μην δηλώνει ναι σε όλα.Προς Θεού δεν θέλω να θίξω ανθρώπους με οικογένειες ή άλλα προβλήματα,αλλά όταν διορίζεται το κάθε πιτσιρίκι αμέσως και κλαίγεται για το πού θα πάει ε δεν το μπορώ!!!
Δηλαδή τα παιδάκια που είναι από τα σύνορα ή από νησάκια να μείνουν αμόρφωτα;Εμάς περιμένουν.Θα μπορούσαμε κι εμείς να είμαστε στη θέση τους.Χαρείτε λοιπόν το διορισμό σας έστω και μακριά και δείτε τα πράγματα πιο ανοιχτόμυαλα.

[lamp84]

Πραγματικά είναι πολύ "τραγικό" να είσαι από Θεσ/κη και να διορίζεσαι στη Δράμα!!!Και μάλιστα πρώτος διορισμός.
Ρε παιδιά,σπάνια μιλάω επιθετικά εδώ μέσα αλλά αυτή την κλάψα δεν την καταλαβαίνω!!!Όποιος δεν θέλει να πάει μακριά ας μην δηλώνει ναι σε όλα.Προς Θεού δεν θέλω να θίξω ανθρώπους με οικογένειες ή άλλα προβλήματα,αλλά όταν διορίζεται το κάθε πιτσιρίκι αμέσως και κλαίγεται για το πού θα πάει ε δεν το μπορώ!!!
Δηλαδή τα παιδάκια που είναι από τα σύνορα ή από νησάκια να μείνουν αμόρφωτα;Εμάς περιμένουν.Θα μπορούσαμε κι εμείς να είμαστε στη θέση τους.Χαρείτε λοιπόν το διορισμό σας έστω και μακριά και δείτε τα πράγματα πιο ανοιχτόμυαλα.

Αγαπητή magda επειδή και εγώ ανήκω στα "πιστιρίκια" που διορίστηκαν θα ήθελα να σου επισημάνω, πως εγώ, όπως και ο monimos φαντάζομαι, στην ειδικότητα που ανήκουμε φτύσαμε αίμα για να πάρουμε αυτή τη θέση!Άρα πιστεύω πως δεν αξίζουμε της ειρωνείας και του συγκαταβατικού ύφους ορισμένων ''συναδέλφων'' μας!Ευχαριστώ!

[PDE ads]

[magda]

Έμεινες στη λέξη πιτσιρίκια.Δεν ήθελα να θίξω τα παιδιά που διορίστηκαν νωρίς,απλά εκτιμήστε το και μην κλαίγεστε.Αν είστε φιλόλογοι,ξέρω πολύ καλά πόσο διάβασμα έχετε ρίξει για να περάσετε.Αλλά όταν γκρινιάζει κάποιος για 150 χλμ συγνώμη,δεν το ανέχομαι

[Αγάπη]

Ρε παιδιά μαγκιά σας..........αλλό το ένα,άλλο το άλλο, δε μείωσε κανένας την επιτυχία σας,προς Θεού.
Αλλά άμα γκρινιάζουν τα νιάτα που δεν έχουν οικογενειακές υποχρεώσεις τι να πουν και οι μεγαλύτεροι που πήραν 3 παιδιά μακρυά από τον πατέρα και τα πήγαν στου διαόλου τη μάνα?
Κι εδώ μέσα ακούμε συνέχεια τέτοιες περιπτώσεις.
Ας μη γινόμαστε προκλητικοί.

Λοιπόν Μόνιμε σκέψου τα εξής...............είσαι μπροστά σε μία μεγάλη αλλαγή στη ζωή σου,αυτό είναι αλήθεια.
Θα έχεις σπίτι μόνος σου,
θα το κάνεις όπως θες εσύ,
θα κάνεις ότι θες εσύ,
θα πάρεις πρωτοβουλίες που ενδεχομένως να μην είχες πάρει αν ζούσες με τους γονείς σου,
θα δεις νέα μέρη της χώρας σου,
θα πάρεις τη χαρά ότι υποστηρίζεις ανθρώπους στην πολύ δύσκολη καθημερινότητά τους,
θα γνωρίσεις νέες φάτσες,νέους χαρακτήρες,
θα καλείς τα Σ-Κ τα φιλαράκια σου από Θεσ/κη και θα έρχονται και θα περνάς με το παρεάκι ζάχαρη,
θα δεις πως είναι η ζωή και σε άλλες περιοχές,
θα ξεπεράσεις την παλιά σου αγάπη με μια νέα,μπορεί και καλύτερη,
θα είναι καλύτερα από φοιτητής γιατί πλέον πετάς με τα δικά σου φτερά.

Αλλά το κυριότερο,θα μπεις στην τάξη,θα σταθείς στον πίνακα και θα κάνεις μάθημα στους μαθητές σου.

Η ζωή είναι μπροστά σου και σε περιμένει.
Καλό είναι να πας εκεί με καλή διάθεση για να σου είναι και πιο εύκολο να κάνεις σχέσεις με τους συναδέλφους σου αλλά και με άτομα εκτός σχολείου.
Εγώ με αυτό το σκεπτικό έφτασα στο Ηράκλειο στα 18 μου.
Και μιλάμε για ένα κορίτσι που οι γονείς του δεν το είχαν αφήσει λεπτό μόνο του,μαμούχαλο κοινώς.
Όχι για άντρα στην ηλικία σου,που θα πάει εκεί για να κατέχοντας μια θέση για την οποία παλεύει από μαθητής ακόμη.

[mantarini]

Πολλά συγχαρητήρια σε όλους όσοι ορκίστηκαν χθες και σήμερα και ευχές για επαγγελματική αποκατάσταση όλων όσοι έχουν σπουδάσει και νιώθουν επιθυμία να βρεθούν σε κάποια σχολική τάξη!

Με αυτό το μήνυμα θέλω να πω ένα "μπράβο" στη δευτεροβάθμια Πέλλας για την τελετή ορκομωσίας που οργάνωσε: Μαζευτήκαμε στο Πολιτιστικό Κέντρο Έδεσσας, το κλίμα ήταν ζεστό και μας υποδέχθηκαν με αγάπη και σεβασμό. Υπήρχαν και ωραία τυροπιτάκια, γλυκάκια, ποτάκια κλπ για εμάς και τους δικούς μας. Γενικά δεν είμαι άτομο που πολυσυγκινούμαι με τέτοια (γιατί ειλικρινά δεν πιστεύω πως έκανα και κάτι τόσο σπουδαίο), αλλά χάρηκα γιατί εχθές ουσιατικά ένιωσα μια κάποια ικανοποίηση για το γεγονός ότι σπούδασα. Θυμάμαι που το 2002 που πήρα το πτυχίο Φιλολογίας Α.Π.Θ., πόσο χλιαρά ήταν τα συναισθήματα. Ήμασταν 200 άτομα που δεν χωρούσαμε στην αίθουσα, οι γονείς μας ήταν όρθιοι, οι καθηγητές μας βαριόντουσαν και δεν μας ανέφεραν ούτε ένα λόγο για να είμαστε ικανοποιημένοι με την ολοκλήρωση των σπουδών μας. Ήξεραν πως εκείνο το πρωί απλώς "έβγαιναν" από τη σχολή άλλοι 200 άνεργοι. Το ξέραμε και εμείς, το ξέραμε πως θα ζοριζόμασταν, το ξέραμε πως ίσως ποτέ να μη διοριζόμασταν. Από τις  5 φίλες μου από τη σχολή, που μου είναι πολύ αγαπημένες και που έχουμε διατηρήσει πολύ ζεστή σχέση μέχρι τώρα, μία κάνει εντελώς άλλη δουλειά, μία είναι ακόμη άνεργη και οι άλλες εργάζονται ελάχιστες ώρες τη βδομάδα. Μα κι εγώ έκανα για 2 χρόνια άλλη δουλειά και αν δεν είχα περάσει, θα συνέχιζα σε άλλο χώρο. Με είχε κουράσει η ανασφάλεια και η θέση που μου είχε προσφέρει ο αδελφός μου στην επιχείρησή του, δεν μου προκαλούσε άγχος, αν και ήταν απαιτητική.

Με όλα τα παραπάνω δεν θέλω να γκρινιάξω, απλώς περιγράφω μια κατάσταση που όλοι -είμαι σίγουρη- ξέρουμε. Κλείνω με την ευχή να αυξηθούν οι διορισμοί στο δημόσιο σχολείο και παράλληλα να περιοριστούν οι θέσεις στις καθηγητικές σχολές, ώστε να γίνει πρώτα μια απορρόφηση όσων έχουν ήδη πτυχίο.
Καλή μας τύχη!

[geochem]

φόβος του αγνώστου ?

Σοβαρά τώρα και για ν' αλλάξουμε θέμα για Αστυπάλαια τι έχετε να πείτε?
εμένα δεν μου άρεσε ούτε το καλοκαίρι.φαντάσου χειμώνα

Γνωρίζει κανείς κάτι για το δυσπρόσιτο στην Γρανίτσα Ευρυτανίας?

επειδή πρόσφατα επισκέφτηκα την γρανίτσα και έμαθα πολλές πληροφορίες ρώτησε εσύ κάτι συγκεκριμένο για να σου πω

2 ώρες από καρπενήσι με γρήγορη οδήγηση.αν δεν έχεις καλό αυτοκίνητο υπολόγισε κάτι παραπάνω.ελπίζω να έχεις δυνατά χέρια γιατί πρόκειται για 2 ώρες ατέλειωτα στροφιλίκια.
το χειμώνα μάλλον χρειάζεσαι αλυσίδες για τον δρόμο αυτό.
ταβέρνες έχει και τον χειμώνα.μπακάλικο επίσης υπάρχει.
πολύ ωραίο χωριό αλλά στο πουθενά.τα 9 μόρια μου φαίνονται λίγα για το μέρος αυτό.
αν δεν φεύγεις κάθε σαββατοκύριακο δεν έχεις και πολλά περιθώρια εκεί πάνω.προσοχή στη διαμονή.ακριβά ενοίκια ενώ προσοχή θέλει και το τοπικό ξενοδοχείο.
χριστούγεννα πάσχα σε υποχρεώνει να αφήσεις το δωμάτιο.άκουσα επίσης από ντόπιους ότι δεν έχει συνέχεια θέρμανση και ζεστό νερό.

Έχει κάποιος εμπειρίες από Σύμη.ζωή τον χειμώνα?σπίτια βρίσκει κανείς?κάθε πληροφορία είναι ιδιαίτερα χρήσιμη

εγώ έχω να πω οι καθηγητές πρέπει να έχουν ανοικτό μυαλό και να μην κλαίγονται αν φύγουν από την περιβόητη πόλη τους.ας δουν και ας γνωρίσουν και κάτι παραπέρα.τι να πω λυπάμαι γι αυτά που γράφεις.όχι μόνο εσύ αλλά και για τους περισσότερους που μυξοκλαίγονται λες και τους στέλνουν σε καταναγκαστικά έργα στην εξορία.

καλή και η πάρος καλά και όλα τα κυκλαδονήσια. αλλά από σεπτέμβρη και μετά δεν έχεις επιλογές αν μένεις σε κάποιο νησί των κυκλάδων.χώρα και πάλι χώρα και ξανά χώρα.τα ίδια και τα ίδια.
ένα μεγαλύτερο μέρος σου δίνει σαφώς περισσότερες επιλογές.ακόμα και αν δεν διοριστείς μέσα στη μυτιλήνη, σκέψου ότι η λέσβος έχει μεγάλα χωριά με πληθυσμό ενός νησιού των κυκλάδων. επιπλέον εαν έχεις και αυτοκίνητο μπορείς να επισκέπτεσαι και πολλά άλλα μέρη της λέσβου , να γνωρίσεις πάρα πολύ περισσότερο κόσμο, ακόμα και να κατεβαίνεις και στη μυτιλήνη που έχει τα πάντα.
το κυκλαδονήσι είναι απομόνωση.σε κάνει να θες κάθε σαββατοκύριακο να είσαι αθήνα.αλλά δεν είναι ζωή αυτή.ούτε φαντάρος ούτε φοιτήτρια είσαι.για μένα σκοπός είναι να περνάς καλά εκεί που είσαι και όχι να σκέπτεσαι πότε θα ρθει το σαββατοκύριακο για να φύγεις

τελικά μάλλον κάποιοι,εύχομαι λίγοι, καθηγητές χρειάζονται σχολικό ψυχολόγο παρα οι μαθητές

dotore ξέχασες τι ήθελες να πεις?

[geochem]

geochem δε θα κανω σχολιο επι του σχολιου σου!!απλα σε ευχαριστω για την κατανοηση και τα καλα σου λογια

monimos να ξέρεις ότι τα παιδιά σε αυτές τις περιοχές τις δύσκολες και φτωχές έχουν ανάγκη από ανθρώπους να τα στηρίξουν. η πολιτεία σου αναθέτει μία δύσκολη και πολυ σοβαρή αποστολή να υποστηρίξεις μια μικρή κοινωνία.βρες το θάρρος να ανταποκριθείς σε αυτό βάζοντας το σκοπό αυτό πάνω από την πιθανή σου πικρία αποδέσμευσης σου από την πόλη σου.
καλή σου επιτυχία

[Beth]

Έμεινες στη λέξη πιτσιρίκια.Δεν ήθελα να θίξω τα παιδιά που διορίστηκαν νωρίς,απλά εκτιμήστε το και μην κλαίγεστε.Αν είστε φιλόλογοι,ξέρω πολύ καλά πόσο διάβασμα έχετε ρίξει για να περάσετε.Αλλά όταν γκρινιάζει κάποιος για 150 χλμ συγνώμη,δεν το ανέχομαι

Έτσι ακριβώς είναι και να σκεφτούμε πως υπάρχουν ωρομίσθιοι που κάνουν τόσα και πολύ περισσότερα χιλιόμετρα για λίγα μόρια. Απλά χαρείτε τον διορισμό σας...!

[sabrina]

Έμεινες στη λέξη πιτσιρίκια.Δεν ήθελα να θίξω τα παιδιά που διορίστηκαν νωρίς,απλά εκτιμήστε το και μην κλαίγεστε.Αν είστε φιλόλογοι,ξέρω πολύ καλά πόσο διάβασμα έχετε ρίξει για να περάσετε.Αλλά όταν γκρινιάζει κάποιος για 150 χλμ συγνώμη,δεν το ανέχομαι

Έτσι ακριβώς είναι και να σκεφτούμε πως υπάρχουν ωρομίσθιοι που κάνουν τόσα και πολύ περισσότερα χιλιόμετρα για λίγα μόρια. Απλά χαρείτε τον διορισμό σας...!

Μια απόφαση είναι όλα! Κι εγώ γκρίνιαζα "αα δε θέλω νησί, δεν αντέχω σε νησί χειμώνα", αλλά αν δε κάνω το.. ναυτικό μου τώρα που είμαι 25 πότε θα το κάνω; Όταν θα έχω παιδιά και οικογένεια και υποχρεώσεις; Παρά την γκρίνια μου δήλωσα πρώτη επιλογή Κυκλάδες, με πήραν και υπομονή! Άνθρωποι είμαστε προσαρμοζόμαστε στις εκαστοτε συνθήκες..
Και πάντα υπάρχουν χειρότερες καταστάσεις. Στο σχολείο πέρσυ Ξάνθης είχα συνάδελφο Αγγλικής ωρομίσθια με παιδί 4 ετών. Διορίστηκε Αιτωλοακαρνανία, μέρος στο οποίο δεν είναι καθόλου εύκολη η πρόσβαση στην Ξάνθη. Αυτή τί να πει; Τίποτε! Αντιθέτως είναι μες στην τρελή χαρά γιατί διορίστηκε

[amalli]

Για να πω την αλήθεια, μέχρις ενός σημείου συμμερίζομαι την αγωνία του monimou. Νιώθω και εγώ λίγο ανγχωμένη,  πριν μπω στην τάξη...δεν είμαι πολλά χρόνια στη δουλεια και ίσως αυτός να είναι ο λόγος...όσο για την αλλαγή της πόλης, συμφωνώ απόλυτα με την αγάπη.Πιστεύω πως η αρχή θα είναι μόνο δύσκολη, σε λίγο καιρό όλα θα πάρουν τον δρόμο τους και εμείς θα έχουμε τη χαρά να προσφέρουμε μέσα από τη δουλειά μας. καλή δύναμη σε όλους.

[VICA]

Θυμάμαι που το 2002 που πήρα το πτυχίο Φιλολογίας Α.Π.Θ., πόσο χλιαρά ήταν τα συναισθήματα. Ήμασταν 200 άτομα που δεν χωρούσαμε στην αίθουσα, οι γονείς μας ήταν όρθιοι, οι καθηγητές μας βαριόντουσαν και δεν μας ανέφεραν ούτε ένα λόγο για να είμαστε ικανοποιημένοι με την ολοκλήρωση των σπουδών μας. Ήξεραν πως εκείνο το πρωί απλώς "έβγαιναν" από τη σχολή άλλοι 200 άνεργοι. Το ξέραμε και εμείς, το ξέραμε πως θα ζοριζόμασταν, το ξέραμε πως ίσως ποτέ να μη διοριζόμασταν.
Με όλα τα παραπάνω δεν θέλω να γκρινιάξω, απλώς περιγράφω μια κατάσταση που όλοι -είμαι σίγουρη- ξέρουμε. Κλείνω με την ευχή να αυξηθούν οι διορισμοί στο δημόσιο σχολείο και παράλληλα να περιοριστούν οι θέσεις στις καθηγητικές σχολές, ώστε να γίνει πρώτα μια απορρόφηση όσων έχουν ήδη πτυχίο.
Καλή μας τύχη!

Ορκίστηκα τον Απρίλη του 1993 στην Αίθουσα Τελετών του Α.Π.Θ......Γόβες, ταγιέρ, μαλλί κομμωτηρίου-όχι φυσικά εγώ, το σύνολο-...μαμάδες, μπαμπάδες...τα γνωστά...η κοσμήτορας του Φιλολογικού μάς είπε μερικά τυπικά και μετά μας ζήτησε να κάνουμε απόλυτη ησυχία...και μέσα στη σιωπηλή  αίθουσα απαγγέλλει τον Πληθυντικό Αριθμό της Κικής Δημουλά....και μετά έβλεπες παντού δάκρυα...μάλλον εκείνο το "οι φόβοι για όλα από δω και πέρα"...μίλησε μέσα μας...πίσω μου ακριβώς βρισκόταν η Μελίνα Κανά...ορκιζόταν μαζί μας, αν και πολυ μεγαλύτερη...μακάρι εκέινη τη στιγμή να μας τραγουδούσε...Μετά περάσαμε όλοι από τον Δ.Ν. Μαρωνίτη...θερμή ομολογουμένως η χειραψία του...ή μου φάνηκε, γιατί τον θαυμάζω;;;;;;;;;;;;
...και μετά ήρθε η ζωή που η ποίηση προφητεύει -για τους νέους- ή περιέχει-για τους ώριμους-...κι εμφανίστηκαν οι φόβοι απτοί...κι αλήθεια τους περίμενα μετά από κείνο το μεσημέρι του Απρίλη του '93...

...και μετά πήρα το δύσκολο δρόμο μου κι εγώ...όπως κι οι φίλοι μου...πολλοί από τους οποίους θεοποιώντας το Δημόσιο, απαρνήθηκαν το αντικείμενό τους...

...πολύ μεγάλη πια...πήγα κι εγώ στον ΑΣΕΠ...
...προχθές ορκίστηκα κι εγώ...χωρίς απαγγελίες ποίησης βέβαια...
...αλλά εκείνο το "οι φόβοι για όλα από δω και πέρα" είναι πάντα παρόν...όχι τόσο πια για μένα-γέρασα με τον φόβο και τον συνήθισα- αλλά κυρίως για όποιον τρέφει υπερβάλλουσες προσδοκίες από την υπόθεση που λέγεται "Δημόσιο"...ένα απλό βόλεμα είμαι...δύσκολο να το πετύχεις...αλλά βόλεμα...λύνει μετρίως το
οικονομικό, επαρκώς το εργασιακό(δικαιώματα)...δεν λύνει και το πρόβλημα της όλης ζωής... δεν είναι πανάκεια...

...αυτές ακριβώς οι υπερβάλλουσες προσδοκίες είναι που γεννούν την κατάθλιψη...θα μπορόύσε να πει κάποιος μέσα του: αυτό ήταν;;;;και τώρα τι;;;;;;;;;;

...λοιπόν, παιδιά, καλό δρόμο σε όλους μας στο ταξίδι μας με τα παιδιά...αν το απολαύσουμε-με τις όποιες δυσκολίες- θα γίνουμε όλοι καλύτεροι άνθρωποι...

καλό ταξίδι...

 

[mantarini]

Vica μου, περιέγραψες τόσο ωραία την ατμόσφαιρα της ορκομωσίας σου στο Πανεπιστήμιο, που πραγματικά την είδα μπροστά μου την εικόνα. Ήταν μια όμορφη στιγμή στ' αλήθεια! Σε μένα δε συνέβη το ίδιο, όπως έγραψα και πιο πάνω, αλλά δεν έχει σημασία.

Σημασία έχει πως ξεκινάει πλέον κάτι νέο για όλους εμάς. Και θα συμφωνήσω μαζί σου πως το Δημόσιο δεν είναι πανάκεια. Από προχθές που ορκίστηκα νιώθω πως το κοντέρ μηδένισε και πως ξεκινάω πάλι από την αρχή. Δεν έχει σημασία αν έγραψα καλά κι αν τα κατάφερα στον ΑΣΕΠ. Τώρα αρχίζουν τα σημαντικά και τα ουσιώδη. Τώρα θα πρέπει να αποδείξουμε αν είμαστε πραγματικά ικανοί για παιδαγωγοί. Και ξέρω πως είναι δύσκολο. Κάποιοι συνάδελφοι λένε: "Άμα θέλουν να μάθουν καλώς, αλλιώς δεν θα κάτσω να σκάσω. Θα κάνω τη δουλειά μου και θα φεύγω." Πέρυσι όμως που μπήκα πρώτη φορά σε τάξη σχολείου κατάλαβα πως αυτό δεν γίνεται. Τρωγόμουν όταν δεν πρόσεχαν, ένιωθα όλη την ευθύνη πάνω μου. Ένιωθα αποτυχία κάθε φορά που το μάθημα δεν είχε ρυθμό. Είναι τόσα πολλά που πρέπει να προσέξει ο καθηγητής, ώστε το 45λεπτο να έχει αξία...

Ειλικρινά καλή τύχη σε όλους μας. Μπορούμε να το αναβαθμίσουμε το Δημόσιο, αν δείξουμε λίγη πραγματική αγάπη κι ενδιαφέρον για το θεσμό του Δημοσίου Σχολείου, για τα παιδιά και για το αντικείμενό μας.