Έχετε μετανιώσει για τις σπουδές σας;

[erietta]

theodora7, μήπως σπουδάζεις ψυχολογία; Αυτό δεν σημαίνει το ΠΕ23; Θα μπορούσες κάποια στιγμή να διεκδικήσεις μια θέση ως ψυχολόγος στην αστυνομία. Πάντως χαρά στο κουράγιο σου για τα τόσα πτυχία.

[PDE ads]

[harac]

Δεν μπορώ να διαφωνήσω και θα πρέπει προς τα εκεί να κατευθυνόμαστε,  όσα αναφέρεις όμως αποδείχθηκε ότι έχουν θεωρητική αξία , όπως εξάλλου αυτό δεν διαψευστηκε από την ταραχώδη διαδρομή που ακολούθησε το ελληνικό κράτος από τότε που συστάθηκε. Τα ίδια επαναλαμβάνονταν και κράτος κανονικό ουδέποτε υπήρξε.Ούτε υπάρχει.
Επίσης δεν αναγνωρίζεται η Αριστεία η οποία θα μπορουσε να συνδράμει θετικά στις εξελίξεις.

Το ότι το κράτος στην Ελλάδα έχει αποτύχει και εφαρμόζει ένα "μοντέλο διοίκησης" διαφθοράς και συναλλαγής δεν αποτελεί λόγο για να ματαιώσει κάποιος τα όνειρά του για να σπουδάσει αυτό που επιθυμεί,  διεκδικώντας ένα καλύτερο μέλλον. Δεν περιμένουμε πολλά από εκείνους. Μας βλέπουν μόνο ως ψηφοφόρους. Καλά κάνουν πολλοί επιστήμονες και γερά μυαλά που φεύγουν για το εξωτερικό, αλλά αυτό δεν είναι κανόνας για όλους.  Βέβαια, εδώ οι καιροί είναι δύσκολοι, αλλά πρώτα από όλα σπουδάζουμε ένα αντικείμενο και εξασκούμε ένα επάγγελμα διότι μας αρέσει και μετά έρχονται όλα τα υπόλοιπα.  Άλλωστε, εκτός από το δημόσιο υπάρχει και η ιδιωτική πρωτοβουλία (δεν αναφέρομαι στην παραπαιδεία). 

[theodora7]

theodora7, μήπως σπουδάζεις ψυχολογία; Αυτό δεν σημαίνει το ΠΕ23; Θα μπορούσες κάποια στιγμή να διεκδικήσεις μια θέση ως ψυχολόγος στην αστυνομία. Πάντως χαρά στο κουράγιο σου για τα τόσα πτυχία.

Ναι αλλά όχι μόνο ψυχολογία. Και επίσης δεν ξέρω αν χωρίς κάποιο μεταπτυχιακό σε εγκληματολογια θα με δεχονταν. Δύσκολα είναι στην εποχή μας....Δυστυχώς πήρα πολλά βάρη και προσπαθώ ένα ένα πτυχίο να φεύγει. Οπότε η πρότασή σου είναι ανεφικτη προς το παρόν μέχρι Ιούλη. Μετά βλέπουμε. Η αλήθεια είναι πως και ένα ακόμα μεταπτυχιακό το θέλω πολύ. Μου αρέσουν τα πτυχία και η γνώση. Το κάνω για μένα. Διατηρεί τη σκέψη μου σε εγρήγορση και τη μνήμη μου το ίδιο. Η γνώση είναι κάτι υπέροχο. Φυσικά και αν προκύψει,μέσω αυτών, κάτι σταθερό σε εργασιακό χώρο δεν θα το απορριψω. Φοβάμαι ότι θα σπουδάζω αιωνίως κάτι ακόμα και με δουλειά σταθερή

[happiness]

Για τις σπουδές όχι, το αντικείμενο μου αρέσει πολύ. Για την επαγγελματική μου αποκατάσταση ναι. Επέλεξα εκπαίδευση με βαριά καρδιά γιατί όταν αποφοιτούσα τα πράγματα στον κλάδο μου είχαν σκουρήνει πολύ , για την ασφάλεια και την σταθερότητα. 15 χρόνια μετά, ούτε ασφάλεια έχω ούτε σταθερότητα, παρόλο που είμαι μόνιμα διορισμένη. Πλέον είμαι σε ηλικία που δεν θέλω να τα βροντήξω και να αρχίσω από την αρχή γιατί δεν έχω αντοχές ούτε θέλω να πετάξω στον κάλαθο των αχρήστων τους κόπους που έχω επενδύσει στην εκπαίδευση (γιατί κοπιάζω για αυτή κι ας μη μου αρέσει ως δουλειά). Δεν ξέρω τι θα είχε γίνει προφανώς εάν είχα επιλέξει ιδιωτικό τομέα, δεν εξιδανικεύω καταστάσεις. Πλέον απλά πορεύομαι χρόνο με τον χρόνο και περιμένω στην σύνταξη και προσπαθώ να εκμεταλλεύομαι όσο καλύτερα μπορώ τις "διευκολύνσεις" που προσφέρει το καθηγητιλίκι.

[PDE ads]

[emmaki]

Εγώ πάλι σπούδασα κάτι που δεν ήθελα (πέρασα τελευταία στη σχολή που ήταν και η τελευταία επιλογή στο μηχανογραφικό μου). Μέσα στη σχολή βρήκα ενδιαφέροντα μαθήματα που δεν είχαν σχέση με τα παιδαγωγικά αποκλειστικά, οπότε τελικά η σχολή μου άρεσε. Από εκεί και πέρα, έκανα ένα μεταπτυχιακό το οποίο μου άρεσε και με αυτό εργάζομαι σε χώρο που δεν έχει σχέση με τάξη, αλλά σχετίζεται άμεσα με την εκπαίδευση. 17 χρόνια μετά το πτυχίο, 16 χρόνια από τότε που άρχισα να δουλεύω, 14 χρόνια από τότε που μονιμοποιήθηκα, σκέφτομαι να κάνω αλλαγή στην καριέρα μου και να ασχοληθώ με τομέα που μου αρέσει πολύ περισσότερο από τα παιδαγωγικά (όχι όμως τον αρχικό αγαπημένο μου τομέα, με τον οποίο ποτέ δεν ασχολήκα και τώρα είναι πολύ αργά)

[Dwrina]

17 χρόνια μετά το πτυχίο, 16 χρόνια από τότε που άρχισα να δουλεύω, 14 χρόνια από τότε που μονιμοποιήθηκα, σκέφτομαι να κάνω αλλαγή στην καριέρα μου και να ασχοληθώ με τομέα που μου αρέσει πολύ περισσότερο από τα παιδαγωγικά (όχι όμως τον αρχικό αγαπημένο μου τομέα, με τον οποίο ποτέ δεν ασχολήκα και τώρα είναι πολύ αργά)

Αν πιστεύεις ότι η αλλαγή αυτή θα σου φέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα και έχεις και το κουράγιο για αυτήν, μπράβο! Να το κάνεις! 
Ό,τι μπορούμε, καλό είναι να το παλεύουμε, όποια στιγμή και αν το πάρουμε απόφαση. Δυστυχώς όμως για ορισμένα πράγματα για κάποιους μπορεί πράγματι να είναι αργά.
 
  Εγώ έχω μετανιώσει για τον τρόπο με τον οποίο έκανα τις σπουδές μου∙ για το ότι δεν συνειδητοποίησα ως φοιτήτρια ούτε την αξία της «συμπυκνωμένης» γνώσης που σου προσφέρει ο καθηγητής στο αμφιθέατρο ούτε πόση προσωπική δουλειά πρέπει να κάνεις, για να μπορείς να πεις ότι είσαι πράγματι αυτό γράφει το πτυχίο σου και να ανταποκριθείς και επαγγελματικά σε αυτό.  Μετάνιωσα που δεν έμαθα αυτά που θα μπορούσα να είχα μάθει σε πολλά χαμένα χρόνια, με αποτέλεσμα, όταν μου δόθηκε κάποια στιγμή μια ευκαιρία που μου άνοιγε άλλη προοπτική εξέλιξης πάνω στο αντικείμενό μου, να μην είμαι σε θέση να ανταποκριθώ στις απαιτήσεις αυτής της προοπτικής. Και μετάνιωσα που ακόμη και τότε, παρόλο που πλέον είχα συνειδητοποιήσει κάποια πράγματα και είχα κάνει αρκετά και σημαντικά βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση, δεν έκανα όμως καμία ουσιαστική προσπάθεια, για να υποστηρίξω αυτό που μου δινόταν, αλλά, χρονοτριβώντας, άφησα την ευκαιρία να χαθεί.

Σκέφτομαι όμως κάποιες φορές ότι δεν έχει νόημα το «μετανιώνω», γιατί όταν δεν έκανες κάτι που ήθελες και θεωρητικά θα μπορούσες να είχες κάνει, ένα μόνο πράγμα είναι βέβαιο: ότι εκείνη τη στιγμή, για οποιουσδήποτε λόγους (μεταξύ των οποίων ίσως ακόμη και γιατί δεν το ήθελες πολύ), δεν μπορούσες  να το κάνεις.
 

[pink butterfly]

Δεν έχω μετανιώσει για τις σπουδές μου.
Αρχικά, θεωρώ ότι εμπλούτισα τις γνώσεις μου, καλλιέργησα το λόγο μου (γραπτό και προφορικό) καθώς και διεύρυνα τους πνευματικούς μου ορίζοντες από τη φιλολογία. Ανέκαθεν, μου άρεσε η διδασκαλία αλλά εξατομικευμένα. Από τη φιλολογία, αυτό είναι εφικτό μόνο στα ιδιαίτερα μαθήματα.

Η εργοθεραπεία από την άλλη πλευρά παρέχεται κυρίως εξατομικευμένα (ατομικές συνεδρίες) και ομαδικές συνεδρίες (πιο σπάνια). Στην παρούσα φάση, θα κάνω τα χαρτιά μου για τους μόνιμους διορισμούς Εργοθεραπευτων (που λόγω του άλλου μου πτυχίου και με μηδενική προϋπηρεσία, διεκδικώ και μόνιμο διορισμό, επαρχία σίγουρα, καθώς οι Εργοθεραπευτες πανελλαδικά είναι λίγοι με παιδαγωγική επαρκεια και πολλοί εξ αυτών έχουν μόνο προϋπηρεσία 1-2 έτη, αφού στα ειδικά σχολεία τα τελευταία 3-4 χρόνια αυξήθηκαν οι θέσεις των Εργοθεραπευτων). Αλλά προσωπικά, θα δηλωσω μόνο Αττική, οπότε για αναπλήρωση ελπίζω σταθερά 😊 (παίρνουν και Εργοθεραπευτες χωρίς παιδαγωγική επαρκεια), καθώς εργάζομαι και ιδιωτικά.
Στην εργοθεραπεία, χρησιμοποιω ως μέθοδο εκπαίδευσης συχνά τη διδασκαλία, όταν για παράδειγμα δειχνω σε ενα παιδί την σωστή σύλληψη και λαβή του μολυβιού, όταν του μαθαίνω τους αριθμούς, τα γράμματα 😊

Όσο για τον ιδιωτικό τομέα, εξεπλάγην θετικά για τον σεβασμό και τον θαυμασμό των εργοδοτών προς το πρόσωπο μου και τις σπουδές μου, οι οποίοι αν και δεν είχα προϋπηρεσία με εμπιστεύτηκαν λόγω των συνολικών μου σπουδών και της διάθεσης μου να εμπλουτίζω τις γνώσεις μου πανω στην ειδική αγωγή, και μου άνοιξαν τις πόρτες στα κεντρα τους εν αναμονή της άδειας ασκήσεως επαγγέλματος και του πτυχίου μου στην εργοθεραπεία (πλέον εργάζομαι όπως πρέπει με όλα τα έγγραφα). Επιπλέον, είμαι ικανοποιημένη και από τις συνθήκες εργασίας.

Από του χρόνου, προσανατολίζομαι σε μεταπτυχιακές σπουδες στην ειδική αγωγή για να κουμπωσει και με τους δύο κλάδους μου 😉
Φέτος κανω πρακτικές εκπαιδεύσεις (παιδιατρική εργοθεραπεία, teacch, πρώτες βοήθειες, makaton κοκ) αλλά είμαι υπέρμαχος της ακαδημαϊκής γνώσης.

[mixroula]

Δεν έχω μετανιώσει για τις σπουδές μου.
Αρχικά, θεωρώ ότι εμπλούτισα τις γνώσεις μου, καλλιέργησα το λόγο μου (γραπτό και προφορικό) καθώς και διεύρυνα τους πνευματικούς μου ορίζοντες από τη φιλολογία. Ανέκαθεν, μου άρεσε η διδασκαλία αλλά εξατομικευμένα. Από τη φιλολογία, αυτό είναι εφικτό μόνο στα ιδιαίτερα μαθήματα.

Η εργοθεραπεία από την άλλη πλευρά παρέχεται κυρίως εξατομικευμένα (ατομικές συνεδρίες) και ομαδικές συνεδρίες (πιο σπάνια). Στην παρούσα φάση, θα κάνω τα χαρτιά μου για τους μόνιμους διορισμούς Εργοθεραπευτων (που λόγω του άλλου μου πτυχίου και με μηδενική προϋπηρεσία, διεκδικώ και μόνιμο διορισμό, επαρχία σίγουρα, καθώς οι Εργοθεραπευτες πανελλαδικά είναι λίγοι με παιδαγωγική επαρκεια και πολλοί εξ αυτών έχουν μόνο προϋπηρεσία 1-2 έτη, αφού στα ειδικά σχολεία τα τελευταία 3-4 χρόνια αυξήθηκαν οι θέσεις των Εργοθεραπευτων). Αλλά προσωπικά, θα δηλωσω μόνο Αττική, οπότε για αναπλήρωση ελπίζω σταθερά 😊 (παίρνουν και Εργοθεραπευτες χωρίς παιδαγωγική επαρκεια), καθώς εργάζομαι και ιδιωτικά.
Στην εργοθεραπεία, χρησιμοποιω ως μέθοδο εκπαίδευσης συχνά τη διδασκαλία, όταν για παράδειγμα δειχνω σε ενα παιδί την σωστή σύλληψη και λαβή του μολυβιού, όταν του μαθαίνω τους αριθμούς, τα γράμματα 😊

Όσο για τον ιδιωτικό τομέα, εξεπλάγην θετικά για τον σεβασμό και τον θαυμασμό των εργοδοτών προς το πρόσωπο μου και τις σπουδές μου, οι οποίοι αν και δεν είχα προϋπηρεσία με εμπιστεύτηκαν λόγω των συνολικών μου σπουδών και της διάθεσης μου να εμπλουτίζω τις γνώσεις μου πανω στην ειδική αγωγή, και μου άνοιξαν τις πόρτες στα κεντρα τους εν αναμονή της άδειας ασκήσεως επαγγέλματος και του πτυχίου μου στην εργοθεραπεία (πλέον εργάζομαι όπως πρέπει με όλα τα έγγραφα). Επιπλέον, είμαι ικανοποιημένη και από τις συνθήκες εργασίας.

Από του χρόνου, προσανατολίζομαι σε μεταπτυχιακές σπουδες στην ειδική αγωγή για να κουμπωσει και με τους δύο κλάδους μου 😉
Φέτος κανω πρακτικές εκπαιδεύσεις (παιδιατρική εργοθεραπεία, teacch, πρώτες βοήθειες, makaton κοκ) αλλά είμαι υπέρμαχος της ακαδημαϊκής γνώσης.

Μπορείς να μου στείλεις pm τους φορείς εξειδίκευσης γιατί το ψάχνω κυριως για teacch και makaton; - συγνώμη για την παρέμβαση στο ποστ-