Σύνολο ψηφοφόρων: 226
0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Σπούδασα φυσική μα θα προτιμούσα να 'χα σπουδάσει ηλεκτρολόγος. Αν και το δασκαλίκι τ' αγαπώ.
αγαπώ τα πιτσιρίκια κι έτσι έγινα νηπιαγωγος. Διάλεξα αυτό που μου άρεσε. Όλοι μου έλεγαν να πάω στρατο ή αστυνομια, έχω ύψος γύρω στο 1.80. Πλεον ναι έχω μετανιώσει, ο σύζυγός μου, στρατιωτικος έχει λιγότερες μετακινήσεις από μένα που ειμαι αναπληρώτρια. Το επάγγελμα μας έχει απαξιωθεί και το υπουργείο μας αντιμετωπίζει ως "βαλιτσες".
Εγώ αρχικά ήθελα να γίνω δάσκαλος και να πάρω μια δασκάλα...Μετά ήθελα να σπουδάσω μαθηματικός, αλλά έγινα εργοστασιακός εργάτης και ο στόχος μου ήταν να μπαρκάρω.Μετά βρέθηκα στη Γερμανία πιτσαδόρος και κάπως κατάντησα να σπουδάζω φυσικός, αν και ο στόχος μου ήταν περισσότερο να είμαι φοιτητής με τα προνόμια που είχε ένας φοιτητής στη Γερμανία, όπως το ότι η εργασία μου σε εργοστασίο το Σαββατοκύριακο μου έδινε περισσότερα χρήματα από τους κανονικούς εργαζόμενους, αφού ίσχυε για τους φοιτητητές το: Μικτά=Καθαρά.Τελείωσα όμως και τις σπουδές και δοκίμασα για ένα διάστημα και την έρευνα. Μετά άνοιξα φροντιστήριο, έκανα και κάποιες άλλες επιμορφώσεις και βρέθηκα στο τέλος στην Ελλάδα να εργάζομαι στην πρωτοβάθμια(!!!) ιδιωτική εκπάιδευση για 9 χρόνια. Είπα να δώσω κατατακτήριες για τις παιδαγωγικές σχολές και να εκπληρωθεί έτσι το παιδικό μου όνειρο, αλλά τελικά έδωσα ΑΣΕΠ, αφού και στην δευτεροβάθμια δάσκαλοι είμαστε, πήγα μετά αναπληρωτής μερικα χρόνια, ξαναπήγα στην Γερμανία και εργάστηκα για άλλα 2 χρόνια στην έρευνα, επέστρεψα στην Ελλάδα, ξαναπήγα αναπληρωτής και μετά έμεινα για ένα χρόνο άνεργος. Έτσι ήρθε και η πρώτη πτώχευση στη ζωή μου... Τώρα εργάζομαι σε ένα από τα καλύτερα ξενόγλωσσα ιδιωτικά σχολεία της Ελλάδας και μιας και είχα κάνει και προσφυγή για την παραλειψή μου από τους διορισμούς του 2009, δικαιώνομαι και γίνομαι στο εγγύς μέλλον μόνιμος εκπαιδευτικός στην
Όχι, δεν έχω μετανιώσει για κανένα από τα δύο πτυχία. Μετανιώνω όμως για το μεταπτυχιακό μου, που διάλεξα την κατεύθυνση των τεχνών αντί γι' αυτήν της ειδικής, επειδή μου άρεσε περισσότερο.. Τώρα θα 'ήμουν σίγουρα στους διοριστέους......
Μεγάλε εσύ μας ταξείδεψες σ' εποχές παλιές ανδρών επιφανών που αναζητούσαν τη ζωή τη γνώση τη δράση μες από δρόμους άλλοτε αφοσιωμένους κι ήσυχους κι άλλοτε τολμηρούς και ταραγμένους. Ωσάν τους ποιητές-τυχοδιώκτες της ντεκαντάνς γενιάς επί μπελ επόκ. Ή τους πλάνητες και γραμματικούς ωσάν το Δάντη. Από μένα ένα μεγάλο Εύγε! Υποκλίνομαι και τιμώ την παλιά και λησμονημένη Αρχοντιά! Τα Κουρέλια Τραγουδάνε Ακόμα!