θα προστατέψει το κράτος τους δασκάλους;

[thlemaxos355]

αρθρα απο το ΠΑΡΟΝ της Κυριακης που μονο λυπη προκαλουν.....θα ευαισθητοποιηθει κανενας φορεας η επειδη  προκειται περι Ελληνιδας δεν μας αφορα;


Η δασκάλα

Στις 8/2 η δασκάλα Χαρά Νικοπούλου, που διδάσκει στο μειονοτικό χωριό (Πομακοχώρι) Μεγάλο Δέρειο του Νομού Έβρου στη Θράκη, δέχτηκε άνανδρη επίθεση μέσα στο χώρο του σχολείου, με αποτέλεσμα τον τραυματισμό της. 

Δράστης ένας μουσουλμάνος κάτοικος του χωριού, γονέας μαθητού της δασκάλας. Η Χαρά Νικοπούλου έμεινε να διδάξει στο χωριό αυτό με επιλογή της, ενώ είχε εναλλακτικές λύσεις - πιο «κοσμικές» ή πιο ανώδυνες. Εγκαταστάθηκε οικογενειακά, άρχισε να εργάζεται με πάθος σε αυτό που σπούδασε και κυρίως ένιωθε: ένα από τα δυσκολότερα «επαγγέλματα» του κόσμου, το ΔΑΣΚΑΛΙΚΙ. Σε κάποιους δεν άρεσε, με αποτέλεσμα το τελευταίο διάστημα να δέχεται πιέσεις και απειλές από τοπικούς μειονοτικούς παράγοντες, προφανώς επειδή το παιδαγωγικό της έργο δεν είναι αρεστό στους εγκάθετους του τουρκικού Προξενείου. Άραγε επειδή η δασκάλα πέραν των καθημερινών μαθημάτων του σχολείου παρέδιδε δωρεάν μαθήματα τα απογεύματα σε παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες και δυσχέρεια στην ελληνική γλώσσα; Μήπως επειδή έφτιαξε και οργάνωσε χορωδία για όλους τους μαθητές της ανοίγοντας τους Ορίζοντες;

Αληθεύει ότι ο μουσουλμάνος διευθυντής του σχολείου την απειλεί λέγοντάς της παράλληλα ότι «εδώ είναι Τουρκία»; (!)

Αληθεύει ότι οι πρακτορίσκοι του τουρκικού Προξενείου συλλέγουν υπογραφές για να διώξουν τη δασκάλα γράφοντας στα φυλλάδιά τους ότι «αυτό το χωριό αγαπά μόνο τους Τούρκους που για αιώνες μένουν σ' αυτό»;

Αληθεύει ότι οι τοπικοί παράγοντες (δήμαρχος κ.λπ.) σφυρίζουν αδιάφορα;

Ποιοι προσπαθούν να διώξουν την υποδιευθύντρια Χαρά Νικοπούλου από το Μεγάλο Δέρειο;

• Για τη ΔΑΣΚΑΛΑ, αντιγράφω μια φράση του εκδότη του περιοδικού «Ενδοχώρα» Γιάννη Χ. Κουριαννίδη για το ίδιο θέμα: «Αναρωτιέμαι: πόσους ανθρώπους έχουμε σαν τη δασκάλα Χαρά Νικοπούλου; Πέντε; Δέκα; Ίσως λέω και πολλούς! Τι κάνει το ελληνικό κράτος γι΄ αυτούς; Οι άνθρωποι αυτοί δικαιούνται πλέον να απαιτούν στήριξη. Πρόσφεραν και προσφέρουν την ψυχή τους την ίδια για την προκοπή αυτού του τόπου. Εδώ όμως δεν μιλούμε ούτε καν για στήριξη. Εδώ βλέπουμε την πατρίδα για την οποία ματώνουν να τους περιφρονεί. Χαρά από το Δέρειο, Νίκο από την Ίμβρο, Κατερίνα και Νίκο από τα Σκόπια, Ελένη από τα κατεχόμενα της Κύπρου μας, Σεμπαεδήν από το Προσήλιο, αδέλφια μας από τη

[PDE ads]

[thlemaxos355]

συνεντευξη της Χαρας Νικολοπουλου στο ΤV Θεσσαλονικη

Κυρία Νικοπούλου, πώς είναι τώρα η κατάσταση στην περιοχή σας;

Κατ' αρχήν σας ευχαριστώ για την φιλοξενία, όντως στην περιοχή πρέπει να πούμε ότι υπάρχουν δύσκολες συνθήκες. Δεν μπορούμε να καταδικάσουμε ένα ολόκληρο χωριό, κάποιοι μεμονωμένοι κύκλοι προσπαθούν να σαμποτάρουν το ελληνικό στοιχείο στην περιοχή, είτε αυτό προέρχεται από την πολιτεία, είτε μέσα από τα ελληνικά σχολεία. Μετά τα γεγονότα που είχαν συμβεί τον προηγούμενο Νοέμβριο, πίστευα ότι έχουμε ηρεμήσει, ότι έχουμε πάρει ο καθένας τον δρόμο του κι ότι οι άνθρωποι που είχαν κάποιες αντιρρήσεις, είχαν καταλάβει ότι δεν συντρέχει λόγος για να φύγω από το σχολείο. Την προηγούμενη εβδομάδα είχα ξεκινήσει χορωδία με τα παιδιά, γιατί στις 29 Φεβρουαρίου έχουμε κληθεί από έναν εκπαιδευτικό μορφωτικό σύλλογο αποφοίτων Αρσακείου, για να μας τιμήσουν για την χορωδία που έχουμε στο σχολείο και για το έργο που γίνεται. Και είχα προετοιμάσει τα παιδιά, είχα μοιράσει τραγούδια και ξεκινήσαμε την χορωδία. Δυστυχώς μου ερχόντουσαν από την αρχή της εβδομάδος μηνύματα να μην γίνει αυτή η εκδρομή, δεν θα στείλουμε τα παιδιά...

Γιατί έγινε αυτό; Για λόγους ασφαλείας; Τι επικαλούνταν οι γονείς;

Αυτά τα παιδιά δεν έχουν επισκεφθεί ποτέ, όχι μόνο την πρωτεύουσα, αλλά ούτε και τις γειτονικές πόλεις. Είναι τακτική των γονέων να πηγαίνουν εκδρομές και διακοπές σε πόλεις της γείτονος χώρας και όχι σε δικές μας πόλεις. Καταλαβαίνετε ότι κάτι τέτοιο είναι ενδεικτικό της όλης στάσης μέσα στο χωριό. Τα παιδιά των ανθρώπων που υπέγραψαν για να φύγω από το σχολείο, δεν τα στέλνουν στην εκδρομή, ενώ οι γονείς των άλλων παιδιών, τα στέλνουνε. Εν πάση περιπτώσει, ξεκινήσαμε πρόβες. Την Πέμπτη το βράδυ ήμουν στο σχολείο, είχα κατά νου ότι μαζί με την χορωδία θα έπρεπε να μιλήσω και με την καθαρίστρια, γιατί το πρωί μου έκαναν παράπονα οι συναδέλφισσες για την καθαριότητα του σχολείου - το σχολείο είχε παραμείνει τέσσερις μέρες ακαθάριστο - ήταν σε άθλια κατάσταση, για να καταλάβετε οι συνάδελφοι έβαλαν τα παιδιά να καθαρίσουν, γιατί δεν μπορούσαν να κάνουν μάθημα. Με ενημερώνουν λοιπόν το πρωί και τους λέω θα μιλήσω εγώ στην καθαρίστρια, θα την δω το απόγευμα, μετά την χορωδία.

Πράγματι, πήγα στον χώρο του σχολείου, εκεί η καθαρίστρια ήλθε σε λογομαχία με τα παιδιά, που της είχαν ήδη κάνει κάποια παράπονα. Εγώ παρακάλεσα την καθαρίστρια να μην συνεχίσει αυτόν τον διάλογο, γιατί με τα παιδιά δεν πρέπει να τα βάζουμε, και της είπα: «Σε παρακαλώ να μην συνεχιστεί αυτή η κόντρα με τα παιδιά κι όσο μπορείς να καθαρίζεις περισσότερο, γιατί οι δάσκαλοι του πρωινού κύκλου έκαναν παράπονα». Εκείνη θεώρησε ότι εγώ είχα προηγούμενα μαζί της και ότι εγώ έχω κάποιον απώτερο σκοπό για την επίπληξη και δεν άκουσε τι της έλεγα. Μου μίλησε άσχημα, εν πάση περιπτώσει εγώ μπήκα στην τάξη και άρχισα να κάνω την πρόβα με την χορωδία.

Σε λίγη ώρα βλέπω τον άντρα της καθαρίστριας να έρχεται μαινόμενος και στα τουρκικά ωρυόμενος προς το σχολείο και εκεί άρχισε να με σπρώχνει, να με απειλεί, να μου λέει ότι αύριο θα σου δείξω ποιος είναι ο Οσμάν, να μην ξαναμιλήσεις άσχημα στην γυναίκα μου. Προσπάθησα να τον καλοπιάσω, μου λέει δεν ακούω τίποτα, τα ‘χω τόσα πολλά μαζεμένα. Του λέω εγώ δεν έχω μαζί σας προηγούμενα. Κάθησα στην καρέκλα για να του δείξω ότι δεν είμαι επιθετική. Τον βάζω απέναντί μου να καθίσει. Αυτός δεν κάθησε και δυστυχώς πάνω στα νεύρα του με χτύπησε με την γροθιά του και δυστυχώς με χτύπησε πάνω στον καρπό. Και για εμένα όπως καταλαβαίνετε, το χέρι είναι το όπλο μου, είμαι δασκάλα. Ούτε ακορντεόν μπορούσα να παίξω, ούτε και στο μάθημα μπορώ να αντεπεξέλθω.

Μάλιστα, έχετε πάθει κάποια ζημιά;

Αυτή την στιγμή έχω κάποιες κακώσεις, οίδημα και είναι σε νάρθηκα το χέρι μου.

Και αυτά συμβαίνουν στην Ελλάδα του 2008, στην ελληνική επικράτεια, επειδή μία δασκάλα θέλει να κάνει απλά την δουλειά της. Και έχει αυτή την αντιμετώπιση. Από ότι γνωρίζουμε κυρία Νικοπούλου, καταθέσατε μήνυση και ο κύριος αυτός κατεδικάσθη σε δέκα μήνες φυλάκιση; Ανησυχείτε για την ασφάλεια σας στο χωριό; Πώς τα βλέπετε τα πράγματα;

Σας είπα και πριν ότι δεν μπορούμε να καταδικάσουμε ένα ολόκληρο χωριό. Σίγουρα τρομοκρατήθηκα από το περιστατικό. Αλλά χθες το απόγευμα δέχθηκα τόσους πολλούς συγχωριανούς στο σπίτι, που μου εξέφρασαν την συμπαράστασή τους και ότι είναι δίπλα μου και πλέον δεν φοβάμαι! Αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό, διότι βλέπουμε ότι αυτή η προσπάθεια των κύκλων του προξενείου να περάσουν στην περιοχή, δεν έχει κατ’ ανάγκη αποδέκτες όλους τους μουσουλμάνους. Ειδικά οι Αλεβίτες του χωριού ήλθαν στο σπίτι, μου συμπαραστάθηκαν, μου μίλησαν με τον καλό τους λόγο και μου έδωσαν θάρρος να συνεχίσω.
Είπατε οι Αλεβίτες; Υπάρχουν Αλεβίτες στο Μέγα Δέρειο;

Ακριβώς!

Τα γεγονότα αυτά κυρία Νικοπούλου, νιώθετε να σας κάμπτουν το φρόνημα και την αποφασιστικότητά σας;

Σαφέστατα όχι. Και θα σας πω ότι με αυτήν την παιδεία και με αυτήν την κουλτούρα είμαι μεγαλωμένη, έχω τον Ελληνισμό μέσα μου. Και δεν τίθεται θέμα ηρωισμού, αλλά αυτή είναι η δουλειά μου, αυτό είναι το πιστεύω μου. Είμαι Ελληνίδα δασκάλα και δεν μπορώ να κάνω διαφορετικά. Και θα σας πω και κάτι ακόμη. Πιστεύω πως αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα στην μειονότητα, πρέπει να εξυγιανθεί από την ρίζα και όχι από τις άκρες των κλαδιών. Δηλαδή, από το να δίνουμε κάποια ποσόστωση για να περνούν τα παιδιά των μουσουλμάνων πιο εύκολα στο δημόσιο, γιατί η μητρική τους γλώσσα είναι η τουρκική και δεν γνωρίζουν τα ελληνικά, πρέπει για να εξυγιανθεί αυτό το πράγμα, να πάμε στην ρίζα, το σχολείο πρέπει να ενισχύσουμε, να κάνουμε δημόσια τα σχολεία της μειονότητας και να πάψουν πλέον να είναι δίγλωσσα.

Κυρία Νικοπούλου τα είπατε όλα, νιώθω βαθιά συγκινημένος για την όλη σας τοποθέτηση, νομίζω ότι τα λόγια σας πρέπει να ακουστούν όσο πιο δυνατά γίνεται. Να είστε σίγουρη ότι από την πλευρά μας θα κάνουμε ότι μπορούμε για να πετύχετε τον σκοπό σας.

Θα σας πω κάτι τελευταίο: Στις 29 Φεβρουαρίου, η εκδήλωση θα γίνει με την χορωδία στην Αθήνα και τα παιδιά θα τραγουδήσουν τα ελληνικά τραγούδια. Θα τραγουδήσουν τον Χατζηδάκη, τον Θεοδωράκη, όλα τα τραγούδια που είχαν μάθει τα τελευταία τρία χρόνια, για να περάσουν το μήνυμα του Ελληνισμού παντού. Ακόμα δεν έχουμε κλείσει την αίθουσα, είμαστε στην διαδικασία για να γίνει αυτή η εκδήλωση. Ευχαριστώ πολύ για την στήριξη.

Εμείς σας ευχαριστούμε.

[flair]

http://www.pde.gr/forum/index.php?topic=5120.msg53547#msg53547

[Da_Kancho]

Όλα αυτά μάλλον θα προκαλούν έκπληξη, ή σκέψεις "πού είναι αυτό; πολύ μακρυά είναι", "είναι απολίτιστοι εκεί πάνω", "τι μας νοιάζει εμάς τώρα αυτό;" και άλλα παρόμοια, σε όποιον δεν έχει ζήσει έστω για λίγο στην περιοχή.

Επί του γενικότερου, οι άξιοι πολιτικοί μας, αφού επί δεκαετίες είχαν τις εκεί μειονότητες περιορισμένες με μπάρες στους δρόμους κτλ, χωρίς όμως στρατηγική για το θέμα (τι θέλουμε να τους κάνουμε; να τους αφομοιώσουμε; να τους εξοντώσουμε / εκδιώξουμε σε αντίποινα για τους Κωνσταντινουπολίτες κτλ) τώρα πια έχουν αφήσει το θέμα εντελώς στην τύχη του, αφού "είναι μακρυά", και "πού να μπλέξουμε τώρα εκεί πάνω".

Κατά βάση και εφόσον οι μειονότητες αφέθηκαν να πολλαπλασιαστούν αριθμητικά (κατά παράβαση της αρχής της αμοιβαιότητας), τώρα πλέον έχουν ξεπεράσει την κρίσιμη μάζα και έχουν το πάνω χέρι σε πολλές τοπικές κοινωνίες, ενώ γίνονται επί δεκαετίες διάφορες αλχημείες για να μην εκλεγεί μειονοτικός Δήμαρχος σε πρωτεύουσα Νομού της περιοχής.

Από την άλλη πλευρά, εμφανίζεται και πάλι η κακοδαιμονία του Δημοσίου, όπου μια καθαρίστρια σχολείου πάει να καθαρίσει αν θέλει, όποτε θέλει, και αν της ζητηθεί ο λόγος γίνεται και τσαμπουκάς αφού προφανώς έχει και μέσον (για να βρίσκεται σε αυτή τη θέση). Από την άλλη, τα σχολεία της περιοχής είναι τόπος εξορίας και μοριοθηρίας για ανθρώπους που είναι πάντα περαστικοί από εκεί, συνήθως δεν ενδιαφέρονται παρά μόνο για το πώς θα φύγουν, ή με τι δικαιολογία δεν θα πάνε στο σχολείο για μάθημα (έχει κρύο, έκλεισε ο δρόμος, βρέχει, έχει λάσπες κτλ) ενώ στις περισσοτερες περιπτώσεις δεν διαμένουν στον τόπο που βρίσκεται το σχολείο. Το αποτέλεσμα είναι να έχουν εχθρική αντιμετώπιση (προφανώς) από τις τοπικές κοινωνίες των μειονοτικών.

Τώρα, ειδικά για το παρακάτω:

<<το πρωί μου έκαναν παράπονα οι συναδέλφισσες για την καθαριότητα του σχολείου - το σχολείο είχε παραμείνει τέσσερις μέρες ακαθάριστο - ήταν σε άθλια κατάσταση, για να καταλάβετε οι συνάδελφοι έβαλαν τα παιδιά να καθαρίσουν, γιατί δεν μπορούσαν να κάνουν μάθημα>>

Πώς άραγε ήταν τόσο βρώμικο το σχολείο; Εξωσχολικοί το βρώμισαν; Δηλαδή ήταν τόση η βρωμιά που ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΜΑΘΗΜΑ; Καλά τώρα, είχε σκεπάσει δηλαδή η βρωμιά τα θρανία; Δεν άνοιγε η πόρτα της αίθουσας; Και τελικά, αφού σε τέτοια μέρη δεν υπάρχουν συνήθως "εξωσχολικοί", τι έβλαπτε να καθαρίσουν τα παιδιά το σχολείο τους; Δεν θα μάθαιναν κάτι από αυτό; Όπως ας πούμε να μην το λερώνουν τόσο πολύ; Οι δασκάλες ενοχλήθηκαν γιατί θεώρησαν αυτή τη δραστηριότητα ως "μη-παιδαγωγική"; Ή θα προέκυπτε σύγκρουση αρμοδιοτήτων αν καθάριζαν την τάξη τους μαζί με τα παιδιά; Είπαμε καφενείο παιδιά, αλλά όχι και έτσι...

[PDE ads]

[utenar]

Αυτά τα παιδιά δεν έχουν επισκεφθεί ποτέ, όχι μόνο την πρωτεύουσα, αλλά ούτε και τις γειτονικές πόλεις. Είναι τακτική των γονέων να πηγαίνουν εκδρομές και διακοπές σε πόλεις της γείτονος χώρας και όχι σε δικές μας πόλεις. Καταλαβαίνετε ότι κάτι τέτοιο είναι ενδεικτικό της όλης στάσης μέσα στο χωριό.

Αυτο μ'εντυπωσιασε!

τι έβλαπτε να καθαρίσουν τα παιδιά το σχολείο τους; Δεν θα μάθαιναν κάτι από αυτό; Όπως ας πούμε να μην το λερώνουν τόσο πολύ;

Συμφωνω!

[thlemaxos355]

KAI ΤΟ ΑΙΣΧΟΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

http://www.espressonews.gr/default.asp?pid=21&la=2&artid=854248&catID=16

[jak_13]

Μα σε οποιανδήποτε βαθμίδα εκπαίδευσης και αν ανήκε η συγκεκριμένη εκπαιδευτικός, τα ίδια προβλήματα δεν θα αντιμετώπιζε;
Το ανησυχητικό είναι ότι τέτοιου είδους γεγονότα αποκρύπτονται από τα ΜΜΕ.

[happiness]

Συνάδελφοι Vania και thlemaxos355, προσπαθούμε πάντα να κρατάμε την συζήτηση εντός του θέματος του topic.
Αλλά ακόμα και όταν αυτό δεν συμβαίνει, δεν είμαστε 5χρονα να αρχίζουμε καβγάδες μέσα από το forum. Χαίρομαι που το λήξατε γρήγορα. Τα επίμαχα μηνύματα σβήνονται γιατί δεν προσφέρουν τίποτα σε κανένα χρήστη του forum και δημιουργούν και κακό κάρμα 

[thlemaxos355]

Μα σε οποιανδήποτε βαθμίδα εκπαίδευσης και αν ανήκε η συγκεκριμένη εκπαιδευτικός, τα ίδια προβλήματα δεν θα αντιμετώπιζε;
Το ανησυχητικό είναι ότι τέτοιου είδους γεγονότα αποκρύπτονται από τα ΜΜΕ.

με την σηψη που υπαρχει στα ΜΜΕ περιμενεις να παιχτει τετοιο θεμα;...εδω προσφατα εγινε σοβαρο περιστατικο εις βαρος του ελληνικου στρατου στην φλωρινα και δεν ειπαν τιποτα..θα ασχοληθουν με την ταπεινη δασκαλιτσα;

Υ.Γ καλημερα happiness 

[jak_13]

με την σηψη που υπαρχει στα ΜΜΕ περιμενεις να παιχτει τετοιο θεμα;...εδω προσφατα εγινε σοβαρο περιστατικο εις βαρος του ελληνικου στρατου στην φλωρινα και δεν ειπαν τιποτα..θα ασχοληθουν με την ταπεινη δασκαλιτσα;

Υ.Γ καλημερα happiness 

Ασφαλώς και δεν περιμένω. Έκανα απλά μια επισήμανση.Τα περιστατικά είναι αμέτρητα.
Με τους εκπαιδευτικούς ασχολούνται μόνο αν πρόκειται για κάτι αρνητικό και έτσι διαμορφώνεται και η κοινή γνώμη.

[thlemaxos355]

απο την αλλη βεβαια θα μου πεις πως εχεις την απαιτηση να σε προστατεψει το κρατος απο την στιγμη που εσυ ως κλαδος δεν ενδιαφερεσαι καθολου; ειδες κανεναν συνδικαλιστικο φορεα τον εκπαιδευτικων να βγαζει ανακοινωση συμπαραστασης στα οσα περναει η δασκαλα και απαιτηση προστασιας της ; αν ηταν π.χ ανακοινωση για την υπερασπιση των απαραδεκτων καταληψεων και βανδαλισμων θα ειμασταν πρωτοι...

[jak_13]

Δυστυχώς οι συνδικαλιστικοί μας φορείς έχουν άλλες προτεραιότητες.