Θρησκεία και Εκπαίδευση

[daniel]

Παραθέτω ένα νηφάλιο όσο και ανοιχτόμυαλο (κατά τη γνώμη μου) άρθρο του Γιώργου Σταματόπουλου από την "Ελευθεροτυπία" της 30/08/08, τροφή για σκέψη πάνω σ' ένα θέμα που μας αφορά:

"Θρησκεία και εκπαίδευση


Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΥ

Να παραμείνει υποχρεωτικό το μάθημα των θρησκευτικών στα σχολεία, επιμένει η Ιερά Σύνοδος. Αλλά μάλλον επιμένει μόνη της. Οι θρησκεύοντες (και όχι θρησκευόμενοι) δεν φαίνονται και τόσο ενοχλημένοι από την αναμενόμενη κατάργησή τους· οι πλείστοι μάλλον αδιαφορούν. Ματαιοπονούν οι ιεροσυνοδίτες. Για τη μαζική παγκόσμια κουλτούρα δεν υπάρχει πλέον θεός και ας φουντώνουν ανά την υφήλιο, ας πληθύνονται οι θρησκευτικές οργανώσεις και αιρέσεις. Είναι πολιτικά τα αίτια της εμφάνισης τούτων των αιρέσεων και όχι η πίστη αυτή καθ' εαυτήν. Η εφεύρεση του θεού ήταν μία αναγκαία διανοητική «πράξη» για να καλυφθεί η μικρότητα του νου του ανθρώπου, για να μη νιώθει μετέωρος και ανοήμων μέσα στο χάος του σύμπαντος, της ίδιας της ύπαρξής του, για να πατήσει σ' ένα γερό θεμέλιο. Ο θεός είναι κάτι που δεν μπορείς να ερευνήσεις βαθύτερα, άρα «καθαρίζεις» και με τη μικρότητα και με τους περιορισμούς της διάνοιας. Στην εξελικτική πορεία ο θεός αποδείχτηκε ένα νεφελώδες θεμέλιο, μετά δε την επισήμανση του Νίτσε ότι ο θεός είναι νεκρός, διαπιστώσαμε ότι δεν έχουμε χρείαν, πλέον, μεταφυσικών θεμελίων. Η αλήθεια είναι ότι πασχίσαμε να αντικαταστήσουμε τον θεό ή να ανακαλύψουμε εναλλακτικές μορφές του. Αλλοτε τον είπαμε Πνεύμα, άλλοτε Λογική, Ιστορία, Εξουσία,

[PDE ads]

[enastron]

 Μια «ήπια» θρησκεία, δημοκρατική κι ευρύχωρη, θα είχε ενδιαφέρον να διδάσκεται εντούτοις. Μία θρησκεία όμως που θα ιχνηλατούσε το άγνωστο, την ταραχή του πλαγκτού, τις διονυσιακές υπερβάσεις, το ψυχοδιανοητικό φτερούγισμα. Και όχι αυτές που επικρατούν και ενδυναμώνουν τον φονταμενταλισμό και ο οποίος οδηγεί σε ακραία εγκλήματα. Εχω συναντήσει «πιστούς», κατά μία βαθιά έννοια, που είναι υπέροχοι άνθρωποι κοινωνικοοντολογικά, πολιτικά, ιδεολογικά και άλλους που δηλώνουν επηρμένα άθεοι και είναι απλώς σαχλαμαράκηδες.Η διδασκαλία ας γίνει μ' έναν πιο ανθρώπινο τρόπο. Διότι η απόλυτη διαγραφή ισοδυναμεί με πνευματικό έγκλημα, δηλοί εγκληματικό (εκπαιδευτικό) πνεύμα.

                                                                                                   
                                                                                                      Γ. ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ stamg@enet.gr
                                                                                                          ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 30/08/2008"

Έτσι ακριβώς

[adigoni]

Το θέμα σηκώνει μεγάλη συζήτηση. Τα πάντα ξεινούν από μια τοποθέτηση : πίστη στην ύπαρξη του Θεού ή άρνησή Του. Ωστόσο το μάθημα των θρησκευτικών είναι απαραίτητο για την ψυχική και πνευματική καλλιέργεια των παιδιιών, για την θωράκισή τους απέναντι σε μια καταναλωτική κοινωνία που στόχο έχει την ικανοποίηση του ατομικού συμφέροντος και ποδοπατεί το πρόσωπο. Και πώς άλλωστε να κατανοήσει κανείς τα επιτεύγματα που συνδέονται με τη θρησκευτική πίστη,(π.χ.αρχιτεκτονική - Δελφοί-Παρθενώνας-Αγία Σοφία, μουσική: Χαίντελ, Μπάχ, Ρωμανός Μελωδός,  Ζωγραφική Λεονάρντο Ντα

[eve elf]

για να κατανοήσουν όμως οι μαθητές τα έργα που αναφέρεις θα πρέπει το μάθημα των θρησκευτικών να συμπεριλαμβάνει ισότιμα όλες τις θρησκείες. μπορεί εμείς να θέλουμε να καταπολεμήσουμε τη μισαλλοδοξία, όμως το σχολικό πρόγραμμα περιορίζεται στο χριστιανισμό με μόνη την επιφανειακή εξαίρεση της

[PDE ads]

[Ritalamp]

Στις τάξεις μας έχουμε παιδιά με διαφορετική πολιτισμική προέλευση τα οποία, όμως , ΟΛΑ πρέπει να νιώθουν ευπρόσδεκτα. Πιστεύω ότι το ζητούμενο στις μέρες μας είναι η καλλιέργεια της αποδοχής και όχι η προβολή της μιας και μόνης αλήθειας, ακόμη κι αν ο εκπαιδευτικός είναι πεπεισμένος ότι ο Χριστιανισμός είναι η λύση.
Φαίνεται παράξενο που παρεμβαίνω, αν και νηπιαγωγός, όμως όταν στο τμήμα σου έχεις Μουσουλμάνους, Μάρτυρες του Ιεχωβά, Χριστιανούς ορθόδοξους, ακόμη και Ινδουιστές, πατάς σε τεντωμένο σκοινί. Γιατί δεν θέλεις να προσβάλεις κανέναν, όλοι από την πλευρά τους έχουν τις απαιτήσεις τους και το επίσημο ΑΠ σε υποχρεώνει να αναδεικνυεις και να προβάλεις τη χριστιανική παράδοση του τόπου μας.

Η θρησκεία είναι πολύ προσωπικό ζήτημα και εφόσον υπάρχει αντίστοιχο μάθημα στο σχολείο πρέπει να μπαίνει με σεβασμό σε όλους και με διάθεση ανάδειξης των κοινών στοιχείων που ωθούν τους ανθρώπους όλου του κόσμου στην δική τους πίστη.