Πρώτες μέρες?!

[runaway]

Σήμερα έμαθα ότι αύριο θα πρέπει να παρουσιαστώ στο νηπιαγωγείο κανονικά... για τον αγιασμό.
Θα μπορούσε κανείς-καμιά να δώσει κάποιες συμβουλές ή κατευθύνσεις σχετικά με το τι κάνουμε την πρώτη μέρα ή ακόμη και βδομάδα, βασικά με απασχολεί και η συνάντηση με τους γονείς...
Έχω κάποια πράγματα στο μυαλό μου όμως πραγματικά μου ήρθε λίγο απότομα...
Αφήστε που δεν είχα και την ευκαιρία να επικοινωνήσω με τις συναδέλφους του νηπιαγωγείου...
 
 

[PDE ads]

[cinderella]

Εύχομαι να σου φανούν χρήσιμες κάποιες μικρές συμβουλές από μια άπειρη νηπιαγωγό! Κατ' αρχάς να έχεις εμπιστοσύνη στον εαυτό σου και στις ικανότητές σου! Να θυμάσαι πάντα ότι σε επέλεξαν γιατί είσαι ικανή και έκανες κι εσύ τις προσπάθειές σου για να φτάσεις εδώ!Το αξίζεις λοιπόν! Ρίξε ένα χαμόγελο, συστήσου με τα παιδιά και τους γονείς, ξενάγησέ τους στην τάξη, πες τους δυο λόγια τι πρόκειται να κάνουν τα παιδιά τους στο νηπιαγωγείο,άλλα τυπικά(πχ.ωρα αναχώρησης), ότι θα προσπαθήσεις να κάνεις το καλύτερο γι'αυτά, εμψύχωσέ τους για να συνεργάζεσαι μαζί τους και όλα θα πάνε τέλεια!Την πρώτη βδομάδα κάνε ασκήσεις γνωριμίας,παιχνίδια εμπιστοσύνης, παιχνίδια και κατασκευές σε ζευγαράκια για να εξοικειωθούν και ανάλογα μετά τροποποιείς και συνεχίζεις το πρόγραμμά σου! Ελπίζω να φάνηκα χρήσιμη..!Καλή επιτυχία στο έργο σου!!

[Ritalamp]

Γεια σου ρε cinderella! Πολύ μ' αρέσεις  Πας με αυτοπεποίθηση και δε θα βγεις ζημιωμένη. 
Runaway παίζει αντίστοιχο θέμα ρίξε μια ματιά, νομίζω λέγεται 1η μέρα στο νηπιαγωγείο. Είπα κι εγώ τα δικά μου λένε και οι άλλοι τα δικά τους, κάποια άκρη θα βγάλεις.
Άντε με το καλό.

[Ritalamp]

http://www.pde.gr/forum/index.php?topic=8466.0
 

[PDE ads]

[cinderella]

Πάνω απ' όλα η ψυχολογία!!! Κι όλα τα άλλα θα γίνουν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο..!!

[runaway]

Ευχαριστώ πάρα πολύ! Να είστε καλά

[runaway]

Και επανέρχομαι με ένα θέμα που ταιριάζει στις πρώτες ημέρες....
Τι γίνεται με το άγχος του αποχωρισμού... το αφήνω γενικό γιατί η κάθε περίπτωση θεωρώ ότι είναι ξεχωριστή...
Παρακαλώ τα φώτα σας...

[Ritalamp]

Η σταθερότητα είναι η καλύτερη λύση.

[christen]

Σε αντίστοιχη περίπτωση, άφησα τον μικρό να ξεσπάσει για λίγη ώρα και μετά τον...έχρισα βοηθό μου!! Στην αρχή ήταν αρνητικός και βοηθούσε με κλάματα, αλλά μετά από λίγη ώρα ξέχασε και τα κλάματα και όλα! Του άρεσε πολύ ο ρόλος του και καταχάρηκα ειδικά όταν ήρθε η ώρα να βάλει τις σφραγίδες στις ζωγραφιές των άλλων παιδιών!

[runaway]

Ευχαριστώ, να είστε καλά...
Το θέμα είναι η δυσκολία συνεννόησης σε μια άλλη γλώσσα από την ελληνική...

[kathyk]

δεν ειναι κακο να δοκιμασεις να μαθετε εστω το καλημερα στη γλωσσα των παιδιων.θ ανιωσουν κ αυτα ομορφα και οι γονεις θα δουν οτι τα αποδεχεσαι.περυσι που ειχα ζητησει απο τους γονεις να μου γραψουν τη λεξη και να τη βαλω εξω απο την πορτα νομιζω ότι ξαφνιαστηκανε ευχαριστα

[koth]

Θα ήθελα να μου πείτε τη γνώμη σας από την πλευρά του γονιού...
Ο γιος μου φέτος ξεκίνησε προνήπια. Από την αρχή δεν ήθελε να πάει. Γνωρίζοντας τι πρέπει να κάνω, ξεκίνησα σταθερά να του λέω για το σχολείο τον πήγα, γνώρισε τη δασκάλα από πολύ νωρίτερα...Την πρώτη μέρα που τον πήγα κάθισα λίγο μαζί του και μετα έφυγα και του είπα "θα έρθω να σε πάρω στις 11:30". Φυσικά δεν ξεκολούσε, αλλά εγώ έφυγα χωρίς να γυρίσω να κοιτάξω και χωρίς να κλαίω.Όταν πήγα να τον πάρω η νηπιαγωγός μου είπε πως δεν είχε ιδιαίτερο πρόβλημα. Χθες έλεγε πως δεν θα πάει (είχε κρύψει την τσάντα του), του έλεγα "τι καλά, θα παίξεις και με άλλα παιδάκια (απαντ: δε θέλω να παίξω με άλλα παιδάκια), έχει πιο πολλά παιχνίδια (απαντ:τα δικά μας είναι περισσότερα) κτλπ. Τον ξεγέλασα κάπως και πήγαμε και όταν τον άφησα, άρχισε να χτυπιέται με περισσότερο κλάμα από την πρώτη φορά. Σημερα δε σηκωνόταν από το κρεββάτι και δεν πήγε. Αύριο σκέφτομαι να τον πάω σηκωτό με το άγριο. Του είπα πως είναι υποχρέωσή του να κάνει αυτή τη δουλειά, όπως εγώ φροντίζω για όλους και ο μπαμπάς πηγαίνει στη δουλειά...Μου λέει πως θέλει να είναι μικρος και θέλει τη μαμά του. Μήπως τελικά είναι ότι αφήνει πίσω του τη μικρή του αδερφή μαζί μου ή να ψάξω και τίποτα άλλο; Τι να κάνω;

[katerpilar]

Σχετικά με παιδιά που τα ελληνικά δεν είναι η μητρική τους και ειδικότερα σε παιδιά που δεν μιλάνε καθόλου τα ελληνικά (ούτε τα βασικά) το παν είναι η γλώσσα του σώματος και η μη λεκτική επικοινωνία που έχεις με το παιδί. Αρχικά λοιπόν, το μόνο που πρέπει να σε απασχολήσει είναι η θετική ατμόσφαιρα και η σχέση εμπιστοσύνης που θα χτίσεις εσύ με το παιδί. Αυτό βέβαια δεν έρχεται γρήγορα. Πρέπει να το παλέψεις και κυρίως να το θες εσύ πραγματικά. Ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά, η απαλή φωνή (έστω κι αν δεν καταλαβαίνει) βοηθούν σημαντικά. Επίσης μια καλή στρατηγική είναι να κάτσεις δίπλα του στο τραπεζάκι και να ζωγραφίσετε παρέα και γενικώς να συμμετέχεις και εσύ στις δραστηριότητες σαν να ήσουν μαθητής. Το χτίσιμο της σχέσης σου με τέτοια παιδιά είναι μια διαδικασία που απαιτεί χρόνο, προσπάθεια και κέφι. Μην απογοητευτείς αν το παιδί δεν σε πλησιάσει αμέσως. Σκέψου ότι για κείνο τα πράγματα είναι πολύ δυσκολότερα. Να είσαι υπομονετική/ος και να μην υψώνεις απότομα τη φωνή σου. Συνήθως τα παιδιά αυτά βγάζουν μια επιθετικότητα ή απομονώνονται εντελώς λόγω της αδυναμίας τους να επικοινωνήσουν.

Επίσης να δώσεις βάρος στις εικόνες και στην παντομίμα για να του εξηγήσεις απλά πράγματα μέσα στην τάξη.

Επιπλέον φρόντισε να κρατάς καλές επαφές με τους γονείς. Μην τους αποθαρρύνεις να μιλάνε τη μητρική τους στο σπίτι διότι η μητρική του είναι το πάτημα για την ανάπτυξη της δεύτερης γλώσσας. Τέλος, φρόντισε να ενημερώσεις όλα τα παιδιά ότι υπάρχει ένας μαθητής από άλλη χώρα κι ότι οφείλουν ως ομάδα να τον βοηθήσουν να νιώσει όμορφα στην τάξη. Να εξηγήσεις ότι και εκείνος είναι μέρος της ομάδας κι ότι επιθυμέι όπως όλοι να έχει φίλους και να παίζει μαζί τους. Μαυτό τον τρόπο η ομάδα θα αποδεχτεί καλύτερα το παιδί και εκείνο δεν θα νιώθει παραγκωνισμένο.

Ελπίζω να σε κατατόπισα λίγο. Θα μπορούσα να σου γράφω με τις ώρες αλλά δεν θέλω να σε ζαλίσω!!!  

[Ritalamp]

Koth ζόρικα τα πράγματα, ε; 
Λοιπόν, σταθερά, αποφασιστικά και χωρίς πισωγυρίσματα. Ξεκαθάρισε σοβαρά (με συζήτηση χωρίς φωνές. ξέρεις καθίστε μαζί στο τραπέζι και συζητήστε, όπως κάνουν οι μεγάλοι) ότι το σχολείο είναι η δουλειά του, συμφωνήστε μια αμοιβή ( ) που θα λαμβάνει ΜΟΝΟ όταν πηγαίνει στο σχολείο.
Τι θα πει δεν σηκώθηκε από το κρεβάτι (καλά ξέρω τι θα πει, αλλά δε θα αφήσεις περιθώρια). Θα διαλέξετε ρούχα από την προηγούμενη, θα ετοιμάσετε την τσάντα και δεν θα υποκύψεις σε καμιά διαπραγμάτευση.
Θα τον διαβεβαιώσεις ότι τον αγαπάς πολύ (και πιο πολύ τώρα που είναι μεγάλος και πάει στο σχολείο), θα τον επιβραβεύσεις λεκτικά και με χάδια για κάθε θετική κουβέντα που λέει για το σχολείο ή για κάθε του επίτευγμα εκεί όσο μικρό κι αν είναι και ΟΧΙ ΠΙΣΩΓΥΡΙΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΣΕΝΑ. Άμα δουν ότι λυγίζεις έληξε!

Και κάτι ακόμα. Μην τον ξεγελάς για να πάει στο σχολείο. Πρέπει να μπορεί να σε εμπιστευτεί ακόμη κι αν δεν του αρέσει αυτό που εσύ επιλέγεις.

Επίσης σημείωσε αυτά που λέω και όταν κάνω παιδιά και έρθει η σειρά μου να τα στείλω σχολείο, κάνε μου το μήνυμα αυτό ταπετσαρία στο σαλόνι.  Γιατί ξέρω ότι πολύ εύκολα τα λες για το παιδί του άλλου, αλλά δύσκολα τα κάνεις στο δικό σου κι ας ξέρεις ότι αυτό είναι το σωστό.