τελος οι προσλήψεις αναπληρωτών

[MARKOS]

Οι αγώνες φίλε Green δεν κοιτάζουν να εχουν μπροστάρηδες αρχισυνδικαλιστές, κόμματα και βουλευτές, και ας μη ψαχνουμε δικαιολογιες στο καθε επαγγελμα για να καλύψουμε τη δικη μας αδράνεια.

[PDE ads]

[eva7]

Οι αγώνες φίλε Green δεν κοιτάζουν να εχουν μπροστάρηδες αρχισυνδικαλιστές, κόμματα και βουλευτές, και ας μη ψαχνουμε δικαιολογιες στο καθε επαγγελμα για να καλύψουμε τη δικη μας αδράνεια.

Από αδράνεια ο κλάδος άλλο τίποτε.

[Green]

Οι αγώνες φίλε Green δεν κοιτάζουν να εχουν μπροστάρηδες αρχισυνδικαλιστές, κόμματα και βουλευτές, και ας μη ψαχνουμε δικαιολογιες στο καθε επαγγελμα για να καλύψουμε τη δικη μας αδράνεια.

Σου υπενθυμίζω Μάρκο ότι είσαι στην Ελλάδα...

[Green]

Αλλά επειδή το Υπουργείο μας δεν γνωρίζει ούτε απόκριες, ούτες αργίες, βάζει τα πράγματα στη θέση τους:

ΥΠΔ

[PDE ads]

[apri]

Καλά, να δεχθώ καλόπιστα ότι η εφημερίδα για λόγους αντιπολιτευτικούς μπορεί να υπερβάλλει.
Άλλωστε, μια κάνει λόγο το άρθρο για μηδαμινές προσλήψεις και μια για ελάχιστες.
Λογικά να το πάρεις, δεν μπορεί να ισχύουν και τα δυο.

Αλλά αυτά τα βαρύγδουπα "ο χώρος της εκπαίδευσης έχει ανάγκη από ασφάλεια, ηρεμία, στήριξη και φυσικά, αναδιοργάνωση και μεταρρύθμιση" ή ότι "αναμόρφωση είναι σε εξέλιξη στην ελληνόγλωσση εκπαίδευση"
τι τα ήθελε το Υπουργείο;
Δεν μιλούσε κατευθείαν για κοσμογονία και αναγέννηση, που είναι και οφθαλμοφανή πράγματα;

[Damien]

Το λιπαρο κηφηναριο των πολυαριθμων καλοπληρωμενων συμβουλων που πλαισιωνει την αποτυχημενη υπουργο της φωτοτυπιας, (το οποιο με την κυριακατικη, επαγρυπνουσα, ακαταβλητη και διεισδυτικη κενολογια του αποδεικνυει οτι πιανουν τοπο τα χιλιαρικα που μας φεσωνει η διαδρομιστρια των ΜΜΕ για την προωθηση της εικονας της),  καλο θα ηταν να σχολιασει επισημως και επι της ουσιας τα των απολυσεων των εκπαιδευτικων στο αρθρο του δημοφιλους Πρωτου Θεματος, αλλα προτιμα να απαντα στις λαϊκοδεξιες εφημεριδες χαμηλης αναγνωσιμοτητας και περιορισμενης επιρροης με τη γνωριμη παρακμιακη συνθηματολογια που κενωνει τις λεξεις απο το νόημά τους, χωρις και παλι να αρθρωνει πειστικο και τεκμηριωμενο αντιλογο εναντι οσων αναφερονται στο δημοσιευμα. 

Αληθεια, απο ποτε ο διαδικτυακος τοπος μιας δημοσιας υπηρεσιας λειτουργει ως ιστοσελιδα πολιτικου σχολιασμου και αντιπαραθεσης του υπουργευοντος με τους επικριτες του;

Αλλωστε, η ανακοινωση εδοθη σε φιλα προσκειμενο, ηλεκτρονικο, δημοσιογραφικο παπαγαλακι της εκπαιδευσης για να μη μεινει κανεις ανενημερωτος.         

[----]

 

[albedo]

"Δέκα τεχνικές για τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης
του Νόαμ Τσόμσκι
Διαβάζοντας αυτό το κείμενο αντιλαμβάνεται εύκολα ο καθένας ότι τίποτα από όσα συμβαίνουν σήμερα δεν έγινε τυχαία. Και στις δέκα τεχνικές θα αναγνωρίσει κανείς τη δική του καθημερινότητα, τη δική του πραγματικότητα τα τελευταία χρόνια της ευημερίας μας. Δικαίως συμπεραίνει κανείς ότι όλα εξελίχθηκαν όπως ακριβώς τα είχαν σχεδιάσει. Όλες οι τεχνικές εφαρμόστηκαν πάνω μας και σήμερα πια μπορούμε να πούμε ότι αποδειχθήκαμε τα ιδανικά πειραματόζωα!
1. Η τεχνική της διασκέδασης
Πρωταρχικό στοιχείο του κοινωνικού ελέγχου, η τεχνική της διασκέδασης συνίσταται στη στροφή της προσοχής του κοινού από τα σημαντικά προβλήματα και από τις μεταλλαγές που αποφασίστηκαν από τις πολιτικές και οικονομικές ελίτ, με ένα αδιάκοπο καταιγισμό διασκεδαστικών και ασήμαντων λεπτομερειών. Η τεχνική της διασκέδασης είναι επίσης απαραίτητη για να αποτραπεί το κοινό από το να ενδιαφερθεί για ουσιαστικές πληροφορίες στους τομείς της επιστήμης, της οικονομίας, της Ψυχολογίας, της Νευροβιολογίας και της Κυβερνητικής. «Κρατήστε αποπροσανατολισμένη την προσοχή του κοινού, μακριά από τα αληθινά κοινωνικά προβλήματα, αιχμαλωτισμένη σε θέματα χωρίς καμιά πραγματική σημασία. Κρατήστε το κοινό απασχολημένο, απασχολημένο, απασχολημένο, χωρίς χρόνο για να σκέφτεται• να επιστρέφει κανονικά στη φάρμα με τα άλλα ζώα». Απόσπασμα από το" Όπλα με σιγαστήρα για ήσυχους πολέμους".
2. Η τεχνική της δημιουργίας προβλημάτων, και στη συνέχεια παροχής των λύσεων
Αυτή η τεχνική ονομάζεται επίσης «πρόβλημα-αντίδραση-λύση». Πρώτα δημιουργείτε ένα πρόβλημα, μια «έκτακτη κατάσταση» για την οποία μπορείτε να προβλέψετε ότι θα προκαλέσει μια συγκεκριμένη αντίδραση του κοινού, ώστε το ίδιο να ζητήσει εκείνα τα μέτρα που εύχεστε να το κάνετε να αποδεχτεί. Για παράδειγμα: αφήστε να κλιμακωθεί η αστική βία, ή οργανώστε αιματηρές συμπλοκές, ώστε το κοινό να ζητήσει τη λήψη μέτρων ασφαλείας που θα περιορίζουν τις ελευθερίες του. Ή, ακόμη: δημιουργήστε μια οικονομική κρίση για να κάνετε το κοινό να δεχτεί ως αναγκαίο κακό τον περιορισμό των κοινωνικών δικαιωμάτων και την αποδόμηση των δημοσίων υπηρεσιών.
3. Η τεχνική της υποβάθμισης
Για να κάνει κάποιος αποδεκτό ένα απαράδεκτο μέτρο, αρκεί να το εφαρμόσει σταδιακά κατά «φθίνουσα κλίμακα» για μια διάρκεια 10 ετών. Μ’ αυτόν τον τρόπο επιβλήθηκαν ριζικά νέες κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες (νεοφιλελευθερισμός) στις δεκαετίες του 1980 και 1990. Μαζική ανεργία, αβεβαιότητα, «ευελιξία», μετακινήσεις, μισθοί που δεν διασφαλίζουν πια ένα αξιοπρεπές εισόδημα• τόσες αλλαγές, που θα είχαν προκαλέσει επανάσταση, αν είχαν εφαρμοστεί αιφνιδίως και βίαια.
4. Η στρατηγική της αναβολής
Ένας άλλος τρόπος για να γίνει αποδεκτή μια αντιλαϊκή απόφαση είναι να την παρουσιάσετε ως «οδυνηρή αλλά αναγκαία», αποσπώντας την συναίνεση του κοινού στο παρόν, για την εφαρμογή της στο μέλλον. Είναι πάντοτε πιο εύκολο να αποδεχτεί κάποιος αντί μιας άμεσης θυσίας μια μελλοντική. Πρώτ’απ’όλα, επειδή η προσπάθεια δεν πρέπει να καταβληθεί άμεσα. Στη συνέχεια, επειδή το κοινό έχει πάντα την τάση να ελπίζει αφελώς ότι «όλα θα πάνε καλύτερα αύριο» και ότι μπορεί, εντέλει, να αποφύγει τη θυσία που του ζήτησαν. Τέλος, μια τέτοια τεχνική αφήνει στο κοινό ένα κάποιο χρονικό διάστημα, ώστε να συνηθίσει στην ιδέα της αλλαγής, και να την αποδεχτεί μοιρολατρικά, όταν κριθεί ότι έφθασε το πλήρωμα του χρόνου για την τέλεσή της.
5. Η στρατηγική του να απευθύνεσαι στο κοινό σαν να είναι μωρά παιδιά
Η πλειονότητα των διαφημίσεων που απευθύντονται στο ευρύ κοινό χρησιμοποιούν έναν αφηγηματικό λόγο, επιχειρήματα, πρόσωπα και έναν τόνο ιδιαιτέρως παιδικό, εξουθενωτικά παιδιάστικο, σαν να ήταν ο θεατής ένα πολύ μικρ ό παιδί ή σαν να ήταν διανοητικώς ανάπηρος. Όσο μεγαλύτερη προσπάθεια καταβάλλεται να εξαπατηθεί ο θεατής, τόσο πιο παιδιάστικος τόνος υιοθετείται από τον διαφημιστή. Γιατί; «Αν [ο διαφημιστής] απευθυνθεί σε κάποιον σαν να ήταν παιδί δώδεκα ετών, τότε είναι πολύ πιθανόν να εισπράξει, εξαιτίας του έμμεσου και υπαινικτικού τόνου, μιαν απάντηση ή μιαν αντίδραση τόσο απογυμνωμένη από κριτική σκέψη, όσο η απάντηση ενός δωδεκάχρονου παιδιού». Απόσπασμα από το «Όπλα με σιγαστήρα για ήσυχους πολέμους»
6. Η τεχνική του να απευθύνεστε στο συναίσθημα μάλλον παρά στη λογική
Η επίκληση στο συναίσθημα είναι μια κλασική τεχνική για να βραχυκυκλωθεί η ορθολογιστική ανάλυση, επομένως η κριτική αντίληψη των ατόμων. Επιπλέον, η χρησιμοποίηση του φάσματος των αισθημάτων επιτρέπει να ανοίξετε τη θύρα του ασυνείδητου για να εμφυτεύσετε ιδέες, επιθυμίες, φόβους, παρορμήσεις ή συμπεριφορές...
7. Η τεχνική του να κρατάτε το κοινό σε άγνοια και ανοησία
Συνίσταται στο να κάνετε το κοινό να είναι ανίκανο να αντιληφθεί τις τεχνολογίες και τις μεθοδολογίες που χρησιμοποιείτε για την υποδούλωσή του. «Η ποιότητα της εκπαίδευσης που παρέχεται στις κατώτερες κοινωνικές τάξεις πρέπει να είναι πιο φτωχή, ώστε η τάφρος της άγνοιας που χωρίζει τις κατώτερες τάξεις από τις ανώτερες τάξεις να μη γίνεται αντιληπτή από τις κατώτερες». Απόσπασμα από το «Ὀπλα με σιγαστήρα για ήσυχους πολέμους».
8. Η τεχνική του να ενθαρρύνεις το κοινό να αρέσκεται στη μετριότητα
Συνίσταται στο να παρακινείς το κοινό να βρίσκει «cool» ό,τι είναι ανόητο, φτηνιάρικο και ακαλλιέργητο.
9. Η τεχνική του να αντικαθιστάς την εξέγερση με την ενοχή
Συνίσταται στο να κάνεις ένα άτομο να πιστεύει ότι είναι το μόνο υπεύθυνο για την συμφορά του, εξαιτίας της διανοητικής ανεπάρκειάς του, της ανεπάρκειας των ικανοτήτων του ή των προσπαθειών του. Έτσι, αντί να εξεγείρεται εναντίον του οικονομικού συστήματος, απαξιώνει τον ίδιο τον εαυτό του και αυτο-ενοχοποιείται, κατάσταση που περιέχει τα σπέρματα της νευρικής κατάπτωσης, η οποία έχει μεταξύ άλλων και το αποτέλεσμα της αποχής από οποιασδήποτε δράση. Και χωρίς τη δράση, γλιτώνετε την επανάσταση!..
10. Η τεχνική του να γνωρίζεις τα άτομα καλύτερα από όσο γνωρίζουν τα ίδια τον εαυτό τους
Στη διάρκεια των τελευταίων πενήντα ετών, οι κατακλυσμιαία πρόοδος της επιστήμης άνοιξε μια ολοένα και πιο βαθειά τάφρο ανάμεσα στις γνώσει του ευρέως κοινού και στις γνώσεις που κατέχουν και χρησιμοποιούν οι ιθύνουσες ελίτ. Χάρη στη

[----]

 

[apri]

"Δέκα τεχνικές για τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης
του Νόαμ Τσόμσκι

Οι στρατηγικές αυτές, παρότι κυκλοφορούν εδώ και αρκετό καιρό στο διαδίκτυο με το όνομα του Chomsky, δεν έχουν διατυπωθεί από αυτόν αλλά από τον Sylvan Τimsit. Δεν ξέρω ακριβώς τι είναι ο τύπος, αλλά το site του λιακοπουλίζει...

Πάντως οι δέκα στρατηγικές προπαγάνδας που αναφέρει, έχουν βάση.

[albedo]

...όπως επίσης εσφαλμένα κάποιοι ταυτίζουν την Υπουργό με την Μάργκαρετ Θάτσερ!

[apri]

Το καρναβάλι φταίει. Κάνει τους ανθρώπους να μπερδεύουν τις μάσκες...

[panos2]

Έχουμε γράψει και πει  μύρια όσα για την Διαμαντοπούλου. Ερμηνεύσαμε προθέσεις, έργα και λόγια. Και εγώ εδώ μέσα στο φόρουμ έχω κατηγορήσει την υπουργό για προδοσία των εκπαιδευτικών…
Κάτι τέτοια όμως συμβάντα, όπως το σημερινό δημοσίευμα, με κάνουν να νιώθω τύψεις.
Και αυτό γιατί από προσωπικές εμπειρίες έχω διαπιστώσει ότι όσες φορές βγάζω συμπεράσματα εν θερμώ σχεδόν πάντα κάπου έχω κάνει λάθος…
Αυτές οι φυλλάδες που το μόνο κίνητρο τους είναι η αύξηση  των πωλήσεων δεν έχουν κανένα φραγμό και τώρα που διαπίστωσαν ότι η Διαμαντοπούλου έχασε μέρος απ’ την ισχύ της πέταξαν την μάσκα της δεοντολογίας…
Και όμως η Διαμαντοπούλου τα δύο χρόνια που είναι στο υπουργείο δούλεψε σκληρά. Τόλμησε να επιχειρήσει αλλαγές. Μοναδική μάλιστα περίπτωση ξεπέρασε τα «συμβατικά»  όρια που μας έχουν συνηθίσει οι γυναίκες πολιτικοί, ενώ υπερέχει και των περισσότερων αντρών σε πολιτικό λόγο και έργο…
Πραγματικά λυπάμαι που τα λαμόγια- δημοσιογράφοι δεν έχουν κανένα ίχνος ντροπής…

Είναι η πρώτη φορά εδώ και χρόνια που στο pde εμφανίζεται ένα μήνυμα που περιέχει κάποια καλά λόγια για την Διαμαντοπούλου. Επιτέλους γιατί είχαμε γίνει όλοι βαρετοί..., αφού και ο Μάρκος την ξέχασε   
Πάντως καλό είναι κάποια στιγμή να αποτιμήσουμε το όποιο έργο της με νηφάλια σκέψη. 
Το θέμα των βιβλίων της έκανε μεγάλη ζημιά στην κοινη γνώμη, που τίποτα δεν μπορεί να την αποκαταστήσει... Είναι προς τιμή της που το πήρε όλο αυτό επάνω της, ενώ οι άλλες δύο κρύφτηκαν πίσω της...
Ωχ, τι έπαθα..., έγραψα και εγώ κάτι καλό. Θου κύριε...

[fotini18]

Λυπάμαι που δεν είμαι τόσο ανοιχτόμυαλη μ' εσάς ή ίσως δεν έχω σωστό πολιτικό κριτήριο και δε βρίσκω κάτι καλό να πω γι' αυτήν! (Ούτε το όνομά της δε θέλω να λέω...)Τα (καλά) λόγια σας πάντως για την "κυρία" αυτή μου θυμίζει το "ο νεκρός δεδικαίωται"...!!! Όλα ξεχνιούνται και όλα συγχωρούνται! Εγώ όμως δε θα ξεχάσω το μένος και το γυάλισμα στο μάτι κάθε φορά που μας έβριζε, μας έβγαζε άχρηστους και τεμπελχανάδες  και όλα τα άλλα που έχει πει και κάνει αλλά δεν είναι ώρα να τα αναμασάμε...