0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Ένας από τους λόγους που τα σχολεία πάνε κατά διαόλου, πέρα από τους γονείς, είαι και αυτή η νοοτροπία των "συναδέλφων" ότι η δουλειά μας είναι μόνο οι 4-5 ώρες μάθημα τη μέρα, κατά προτίμηση χωρίς κενό ενδιάμεσα.
Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε. Για να πάρουν σοβαρα οι μαθητες το μάθημα, πρέπει εμείς να παίρνουμε σιβαρα το σχολείο ως οργανισμό και να μην ενδιαφέρει μόνο η τάξη ΜΑΣ. Μας ενδιαφέρει η επικοινωνία με τους γονείς, η επιτήρηση των μαθητών ώστε να τηρούν όλους τους κανόνες, η σωστή καταμέτρηση κ ενημέρωση για τις απουσίες, τα πάντα. Αν εχεθς τη λογική ότι πας κανεις μάθημα κ φεύγεις, είναι φροντιστήριο. Όχι σχολείο. Στο σχολείο θα κοιτάξεις ποιος έχει προβλήματα, ποιος φέρεται όπως φέρεται, θα μιλήσεις με συναδέλφους για να ξέρεις τι γίνεται, θα συμβουλεύσεις μαθητες, θα πεταχτείς έξω απ το γραφείο στο κενό σου αν δεις να συμβαίνει κάτι μυστήριο, όλα αυτά που δείχνουν στους μαθητες ότι στο σχολείο φερόμαστε σοβαρα γιατί οι εκπαιδευτικοί αυτό απαιτούν και οι ίδιοι είναι σοβαροί με το παράδειγμα τους. Υ.Γ. Οι όμιλοι, τα προγράμματα και τα έξτρα, είναι τα μόνα πράγματα που προσφέρει το σχολείο σε όσα παιδιά αγαπάνε το σχολείο και τη γνώση. Είναι αυτά που προσφέρουμε στα παιδιά που αξίζουν και είναι αυτά που δείχνουν ότι ένα σχολείο έχει στο επίκεντρο αυτούς που αξίζουν. Αν τα κόψουμε αυτά, τότε είναι που θα γίνουμε φροντιστήριο. Και το λέω με την κακή έννοια.
Τα παιδιά στο δημοτικό και το γυμνάσιο πάνε φροντιστήριο γιατί οι γονείς βαριούνται να ασχοληθούν μαζί τους...
... έχω αφιερώσει πολλές ώρες να "διδάσκω" ξανά το απόγευμα αυτό που έπρεπε να είχε γίνει το πρωί...
Σχολειό σημαίνει μάθημα... το γνωστικό τ' αναθέσαμε στους φροντιστηριούχους και στους ιδιαιτεράδες...
οχετός αλήθειας!!!
Όσο θα θεωρήσω προσβολή και το να πω ότι με νοιάζει μόνο τι γίνεται στην τάξη ΜΟΥ και στο μάθημά ΜΟΥ και όχι τι συμβαίνει στους διαδρόμους του σχολείου και στις τάξεις των συναδέλφων.
Απ' αυτό που πάσχει το σχολείο είναι το καλό γεμάτο ποιοτικό σε βάθος γνωστικού μάθημα. Καλές κι οι δράσεις κι οι όμιλοι κι οι εκδρομές αλλά το πρόβλημα δεν εδράζεται εκεί. Κι αν ρωτήσεις τους γονείς θα σου πουν (ήδη ειπώθηκε κι εδώ στο pde) πως ο εκπαιδευτικός κάνει αρπακόλλα και πασαλλείμματα ύλης στο μάθημα κι αναγκάζονται να καταφεύγουν στην παραπαιδεία. Δε λέω ότι φταίει ο εκπαιδευτικός οπωσδήποτε. Όχι. Μεγάλα τμήματα μικρές ώρες κι ένα υπουργείο που αντί να τον βοηθά στο μάθημα τον βάζει ν' ασχολείται με γραφειοκρατικές σαχλαμάρες κι ανοησίες. Όμως θα πω και κάτι ακόμη για τη φράση σου που παράθεσα. Όοοοολα θα πήγαιναν πολύ καλύτερα στα σχολεία μας αν αντί ν' ασχολιόμαστε με την τάξη του... άλλου (κι ως τι, άραγε;) ασχολιόμασταν με την τάξη μας και πώς θα βελτιώσουμε το μάθημά μας.
Ο νόμος λέει πως:Κατόπιν συνεννόησης Διευθυντή και Συλλόγου διδασκόντων, ορίζεται πρόγραμμα ενημέρωσης των κηδεμόνων, σύμφωνα με το οποίο κάθε διδάσκων έχει την υποχρέωση μία (1) τουλάχιστον ημέρα την εβδομάδα να δέχεται σε μία (1) τουλάχιστον διδακτική ώρα κατά την οποία δεν έχει μάθημα τους κηδεμόνες των μαθητών. Το πρόγραμμα καταρτίζεται με ευθύνη του διευθυντή, ανακοινώνεται στην αρχή του διδακτικού έτους και κοινοποιείται γραπτώς στους κηδεμόνες μέσω των μαθητών. Ο διευθυντής του σχολείου σε συνεργασία με τον σύλλογο διδασκόντων, προκειμένου να διασφαλίσει την αποδοτικότερη συνεργασία με τους κηδεμόνες των μαθητών, φροντίζει να διαμορφώνει το ωρολόγιο πρόγραμμα κατά τέτοιο τρόπο, ώστε η ενημέρωση των γονέων από το σύνολο των διδασκόντων να γίνεται σε μία ημέρα ή, αν αυτό δεν είναι εφικτό, σε δύο ημέρες της εβδομάδας.
Εμείς έχουμε 2 φορές την εβδομάδα και όσοι είναι από άλλο σχολείο, μία.