παιδαγωγικά-διαγράμματα

[LK]

θεωρίες μάθησης

συμπεριφορισμός (behavorism)ενδιαφέρει το αποτέλεσμα και όχι το πώς
μάθηση=αλλαγή συμπεριφοράς

κλασική εξαρτημένη μάθηση (Pavlov, Watson)
αναφέρεται σε τυποποιημένες γνώσεις
τονίζουν τα αντανακλαστικά
ένα ουδέτερο ερέθισμα συνδέεται με μια γνωστή αντίδραση και η τελευταία μετατρέπεται σε εξαρτημένη
όροι που χρησιμοποιούν: συνάφεια, άσκηση/επανάληψη, υποκατάσταση

μάθηση με δοκιμή και πλάνη (Thorndike)
προηγείται ένα πρόβλημα, προσπαθούμε να το λύσουμε και επιλέγουμε μία από τις διαθέσιμες συμπεριφορές
αν το αποτέλεσμα είναι ευχάριστο συγκρατούμε τη γνώση, αλλιώς την αποβάλλουμε=νόμος του αποτελέσματος

θεωρία συνειρμικής συντελεστικής μάθησης (Skinner)
η αμοιβή δίνεται ελεγχόμενα, δηλαδή το ερέθισμα σταδιακά ενισχύεται
ενίσχυση=αμοιβή
ενεργούμε όχι λόγω του αποτελέσματος που θα ακολουθήσει (Thorndike), αλλά λόγω της ανάμνησης μια παρόμοιας συμπεριφοράς στο παρελθόν

Σύνοψη:
αμοιβές-ποινές
άμεση ανατροφοδότηση εκπαιδευτικού
επανάληψη
απομνημόνευση

Εφαρμογές: προπαίδεια, γλωσσικοί κανόνες, διαφήμιση

[PDE ads]

[olgalia]

Έχει καταλάβει κανείς τι ακριβώς είναι η παιδαγωγική θεωρία του κονστρουκτιβισμού;

[LK]

Έχει καταλάβει κανείς τι ακριβώς είναι η παιδαγωγική θεωρία του κονστρουκτιβισμού;

Η νέα γνώση οικοδομείται πάνω στην παλιά. Θα το αναλύσουμε περισσότερο γράφοντας το διάγραμμα των γνωστικών θεωριών

[LK]

θεωρίες μάθησης

γνωστικές θεωρίες
Piaget
ανάπτυξη=προσαρμογή στο περιβάλλον που επιτυγχάνεται και μέσω της νοημοσύνης
το λάθος πρέπει να αξιοποιείται παιδαγωγικά  για να οικοδομούμαι τη σκέψη του παιδιού
κεντρικές έννοιες της θεωρίας είναι: αφομοίωση= ο άνθρωπος προσλαμβάνει εξωτερικά ερεθίσματα και τα μετατρέπει σε εσωτερικά γωστικά σχήματα, συμμόρφωση=η δημιουργία ενός νέου γνωστικού σχήματος
στάδια νοητικής ανάπτυξης
αισθησιοκινητικό (-2 χρονών): το βρέφος αντιλαμβάνεται τον κόσπμο με την κίνηση και τις αισθήεις (όραση, ακοή κτλ). Συμβολική σκέψη δεν υπάρχει, αφού δεν έχει κατακτήσει τη γλώσσα. εγωκεντισμός=αντιλαμβάνεται με κέντρο τον εαυτό του
προσυλλογιστικό στάδιο (2-6): συμβολική σκέψη και κατάκτηση της γλώσσας. Αρχίζει το παιδί να σκέφτεται τα πράγματα.μεταγωγικό=η σκέψη προχωρά από ειδικό στο ειδικό. επικέντρωση σ' ένα χαρακτηριστικό
στάδιο συγκεκριμένης σκέψης (7-11): εκτελεί όλες τις λογικές πράξεις (πρόσθεση, αφαίρεση, αντιστοίχιση, κατηγοριοποίηση, ταξινόμηση, σειροθέτηση). Αναστρεψιμότητα= π.χ. αν 2+2=4, τότε 4-2=2
στάδιο της τυπικής-αφαιρετικής σκέψης (12-17): ο έφηβος γενικεύει και κάνει υποθετικούς συλλογισμούς. Ακολουθεί είτε την επαγωγική είτε την παραωγική συλλογιστική πορεία σκέψης. Μιλά για έννοιες αφηρημένες
Γενικά πίστευε ότι ανάπτυξη=ωρίμανση+μάθηση. Δίνει όμως έμφαση στην ωρίμανση.
Το παιδί μαθαίνει εξερευνώντας και εκπαιδευτικός του δίνει ερεθίσματα (ενθαρρύνει την ενεργό συμμετοχή του μαθητή, την αυτενέργεια και την ανακάλυψη της γνώσης από το μαθητή). Ο εκπαιδευτικός πρέπει να δημιουργεί γνωστική σύγκρουση στο παιδί=να αμφισβητεί αυθόρμητες αντιλήψεις

[PDE ads]

[LK]

Jerome Bruner
γνώση=οικοδόμηση και πρωταρχικός ο ρόλος του ατόμου, όμως σημαντικότερο το κοινωνικοπολιτιστικό περιβάλλον.
η ετοιμότητα για μάθηση εξαρτάται από την ερευνητική και παραγωγική διάθεση μαθητή και όχι από εσωτερικές δομές, άρα σηματνικός ο ρόλος του δασκάλου
δεν υπάρχουν γνωστικά στάδια, αλλά τρόοι αναπαράστασης της γνώσης, δηλαδη:
πραξιακή=αντίληψη του κόσμου μέσω κινητικών και αισθητηριακών δραστηριοτήτων
εισκονιστική=πνευματικές εικόνες εννοιών
συμβολική=η ανπαράσταση μέσω συμβόλων του εξωτερικού κόσμου

Στη διάρκεια της διδασκαλίας περνάμε και από τα 3 στάδια (παιχνίδια, πειράματα, εικόνες, χρήση συμβόλων)

μάθηση= κατηγοριοποίηση της γνώσης
ανακαλυπτική μάθηση=πρόσκτηση, επεξεργασία, κωδικοποίηση
Το παιδ΄΄ι μπορεί να διδαχθεί οτιδήποτε με κατάλληλο τρόπο και στη συνέχεια να εμβαθύνει (σπειροειδκής μορφή)

[LK]

Vygotsky

μέσα από την επαφή μας με το κοινωνικό περιβάλλον οικειοποιούμαστε τη γνώση και η μάθση προηγείται της γνωστικής ανάπτυξης. Η μάθηση προωθεί την ανάπτυξη (κοινωνικός εποικοδομητισμός), δηλαδή οικοδομούμε σταδιακά τη γνώση με την επαφή μας με το κοινωνικό περιβάλλον
ο δάσκαλος είναι διαμεσολαβητής της γνώσης και δημιουργεί ζώνες επικείμενης ανάπτυξης ή εγγύτερης δυνητικής ανάπυξης= η απόσταση ανάμεσα στην πραγματικότητα και τη δυνητική ανάπτυξη του παιδιού. Έτσι ο δάσκαλος προετίενει δυσκολέτερες δραστηριότητες από τη δυναμική του μαθητή και βοηθά τους μαθητές να
τις επιλύσουν μέχρι να εσωτερικεύσουν τον τροπο επίλυσης (μοντέλο γνωστικής μαθητείας)Η καθοδήγηση του δασκάλου είναι φθίνουσα
η γλώσσα παίζει καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη

[kalipso]

Μπράβο,Λουίζα.Γράφέ τε,να ρίξω μια ματιά σ αυτά,γιατί αν δώσουμε στις 20.12 προσωπικα δεν έχω χρόνο για να διαβάσω παιδαγωγικά.