Διαφορές φιλολογικών τμημάτων

[germar]

Ιστορικός βέβαια. Αλλά η ιστορία περιλαμβάνεται και στα φιλολογικά μαθήματα. Σαφές.

[PDE ads]

[filius]

Δηλαδή ιστορικός ώς επιστήμονας και φιλόλογος με την έννοια του καθηγητή φιλολογικών μαθημάτων;Διότι φιλόλογοι δηλώνουν-δηλώνουμε και εμείς του ιστορικού.Αν το δεχτούμε αυτό ουσιαστικά καταργούμε την επιστημονικότητα της φιλολογίας.Τελικά μήπως ο φιλόλογος είναι απλά και μόνο ο εκπαιδευτικός;

[erietta]

Ποια διαφορά; Όλα οδηγούν εξίσου στην ανεργία! Κοροϊδευόμαστε;

[kozzi1]

Τελικά αν τελειώσεις ιστορικό τμήμα είσαι ιστορικός η φιλόλογος έχει καταλάβει κανείς;Η μήπως και τα δύο;Τι γρίφος....

...δλδ, σαν το γνωστο  διλημμα : "θα  σε  μηνυσω " ?  ή  "θα σου κανω μηνυση" ?   
α, και κατι αλλο,  ιστορικος δε λεγεται αυτος που  (κατα)ΓΡΑΦΕΙ την ιστορια?? τι δουλεια εχει με μας τους ταλαιπωρους υπαλληλους.....

[PDE ads]

[θάνος73]

συνάδελφοι, όταν διοριστείτε με το καλό και τριφτείτε στην εκπαίδευση και στη σημερινή σχολική τάξη, τότε θα καταλάβετε ότι το "ποιο τμήμα έβγαλα, ποιας σχολής, ποιος την έχει μεγαλύτερη" κλπ είναι μπουρδίτσες

[George_b]

Φίλοι-ες, οι όποιες συζητήσεις γίνονται σχετικά με τις διαφορές των Φιλοσοφικών τμημάτων (Σχολές Φιλολογίας-Ιστορίας-ΦΠΨ), για μένα τουλάχιστον είναι ανούσιες, αφού το Υπουργείο Παιδείας αναγνωρίζει όλους αυτούς ως φιλολόγους (ΠΕ02). Το να διαφωνούμε ο ένας  με τον άλλο δεν έχει καμία σημασία, καθώς όλοι οι απόφοιτοι αυτών των τμημάτων άνεργοι θα μείνουν και συγγνώμη που είμαι τόσο απαισιόδοξος, αλλά αυτή είναι η αλήθεια..Επίσης, μην ξεχνάμε πως ο καθένας (πχ ένας απόφοιτος Ιστορικού) μπορεί ικανοποιητικά, με προσωπική γνώση-έρευνα να ειδικευτεί σε αρχαία, λατινικά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, ένας φίλος (Ιστορικός) ανέλαβε μαθητή σε αρχαία και λατινικά και το παιδί έγραψε 17.5 αρχαία, 20 λατινικά και Ιστορία 19. Λοιπόν, ας μην χαλάμε τις καρδιές μας

[Έσπερος]

Η ιστορία και η φιλολογία - και οι αρχαιολογία βέβαια, αν και οι αρχαιολόγοι σπάνια ενδιαφέρονται για την εκπαίδευση-  είναι πολύ συγγενικές επιστήμες. Ο ιστορικός χρειάζεται τις ιστορικές πηγές και με αυτή την έννοια έχει επαφή με τα κείμενα και τις κλασικές γλώσσες, ή τις παλιότερες μορφές της γλώσσας. Δεν κάνει αισθητική ή φιλοσοφική ανάλυση βέβαια, αλλά προφανώς είναι σε θέση να κατανοήσει ένα παλιότερο κείμενο και να το τοποθετήσει στα πνευματικά του συμφραζόμενα. Ο φιλόλογος παρομοίως χρειάζεται καλή γνώση του ιστορικού πλαισίου μιας εποχής για να ολοκληρώσει την νοηματική κατανόηση ενός έργου. Και οι δύο επιστήμες χρησιμοποιούν το ίδιο υλικό αλλά με διαφορετικές μεθόδους και διαφορετικό σκοπό, και προφανώς έχουν διαφορετική μεθοδολογική σκευή. Για το σχολικό επίπεδο βέβαια, δεν πιστεύω ότι τίθεται θέμα μεγαλύτερης επάρκειας του ενός ή του άλλου κλάδου, άσχετο βέβαια από τις προσωπικές προτιμήσεις του καθενός που θα τον κάνουν ενδεχομένως να επιλέγει να διδάσκει κάποιο μάθημα περισσότερο από κάποιο άλλο και να νιώθει επαρκέστερος σε αυτό. Όσο για τις διαφορές μεταξύ των αμιγώς φιλολογικών τμημάτων, το καθένα έχει το δικό του στίγμα που σίγουρα επηρεάζει τους φοιτητές του. Ας μην ξεχνιόμαστε όμως, άλλο η φροντιστηριακή προπόνηση που απαιτείται για να παραδώσεις μαθήματα κατεύθυνσης, άλλο η ουσία της επιστήμης. Η παπαγαλία ανωμάλων ρημάτων και η εμμονή στις υποεξαιρέσεις του συντακτικού κλπ δεν είναι παρά μόνο ένα κομμάτι της επιστήμης της φιλολογίας, πολύ μικρό θα έλεγα, και κατέχει πολύ μικρή θέση στην πανεπιστημιακή διδασκαλία -  ευτυχώς! Αυτό είναι το βασικό που πρέπει να έχουν στο μυαλό τους όσοι θέλουν να σπουδάσουν φιλολογία, για να μην απογοητευτούν.

[anemona]

Ειλικρινά η φιλολογία είναι εντελώς διαφορετικό τμήμα από Ιστορικό και Φιλοσοφικό. Η δική μας σχολαστικότητα και η εμμονή σε γραμματική και συντακτικό δεν σχετίζεται με τον τρόπο που αντιμετωπίζει τις πηγές ο Ιστορικός. Είναι εντελώς διαφορετικά δεδομένα και κυρίως εξίσου δύσκολα. Το Φιλοσοφικό βέβαια είναι πιο σχετικό με την ανάλυση. Πάντως κάθε τμήμα είναι διαφορετικό με διαφορετικό βαθμό δυσκολίας.

[chris75]

Ειλικρινά η φιλολογία είναι εντελώς διαφορετικό τμήμα από Ιστορικό και Φιλοσοφικό. Η δική μας σχολαστικότητα και η εμμονή σε γραμματική και συντακτικό δεν σχετίζεται με τον τρόπο που αντιμετωπίζει τις πηγές ο Ιστορικός. Είναι εντελώς διαφορετικά δεδομένα και κυρίως εξίσου δύσκολα. Το Φιλοσοφικό βέβαια είναι πιο σχετικό με την ανάλυση. Πάντως κάθε τμήμα είναι διαφορετικό με διαφορετικό βαθμό δυσκολίας.

Η ιστορία και η φιλολογία - και οι αρχαιολογία βέβαια, αν και οι αρχαιολόγοι σπάνια ενδιαφέρονται για την εκπαίδευση-  είναι πολύ συγγενικές επιστήμες. Ο ιστορικός χρειάζεται τις ιστορικές πηγές και με αυτή την έννοια έχει επαφή με τα κείμενα και τις κλασικές γλώσσες, ή τις παλιότερες μορφές της γλώσσας. Δεν κάνει αισθητική ή φιλοσοφική ανάλυση βέβαια, αλλά προφανώς είναι σε θέση να κατανοήσει ένα παλιότερο κείμενο και να το τοποθετήσει στα πνευματικά του συμφραζόμενα. Ο φιλόλογος παρομοίως χρειάζεται καλή γνώση του ιστορικού πλαισίου μιας εποχής για να ολοκληρώσει την νοηματική κατανόηση ενός έργου. Και οι δύο επιστήμες χρησιμοποιούν το ίδιο υλικό αλλά με διαφορετικές μεθόδους και διαφορετικό σκοπό, και προφανώς έχουν διαφορετική μεθοδολογική σκευή. Για το σχολικό επίπεδο βέβαια, δεν πιστεύω ότι τίθεται θέμα μεγαλύτερης επάρκειας του ενός ή του άλλου κλάδου, άσχετο βέβαια από τις προσωπικές προτιμήσεις του καθενός που θα τον κάνουν ενδεχομένως να επιλέγει να διδάσκει κάποιο μάθημα περισσότερο από κάποιο άλλο και να νιώθει επαρκέστερος σε αυτό. Όσο για τις διαφορές μεταξύ των αμιγώς φιλολογικών τμημάτων, το καθένα έχει το δικό του στίγμα που σίγουρα επηρεάζει τους φοιτητές του. Ας μην ξεχνιόμαστε όμως, άλλο η φροντιστηριακή προπόνηση που απαιτείται για να παραδώσεις μαθήματα κατεύθυνσης, άλλο η ουσία της επιστήμης. Η παπαγαλία ανωμάλων ρημάτων και η εμμονή στις υποεξαιρέσεις του συντακτικού κλπ δεν είναι παρά μόνο ένα κομμάτι της επιστήμης της φιλολογίας, πολύ μικρό θα έλεγα, και κατέχει πολύ μικρή θέση στην πανεπιστημιακή διδασκαλία -  ευτυχώς! Αυτό είναι το βασικό που πρέπει να έχουν στο μυαλό τους όσοι θέλουν να σπουδάσουν φιλολογία, για να μην απογοητευτούν.

Συμφωνώ με τους ανωτέρω συναδέλφους...η σύγχυση που φαίνεται να υπάρχει, δημιουργείται από το γεγονός, όπως ορθά γράφει ο Έσπερος, από το ότι ενώ μεν σε επιστημονικό επίπεδο η ιστορία και η φιλολογία είναι συγγενικές, αλλά διαφορετικές ως προς την μεθοδολογία κλπ. επιστήμες, στο επίπεδο της  σχολικής εκπαίδευσης αυτές οι διαφοροποιήσεις δεν είναι αναγκαίες ή δεν χρησιμοποιούνται και επομένως συγχέονται στο μυαλό κάποιων η ιστορία και η φιλολογία.
Ακόμη και εντός του πεδίου της ιστορίας, που την γνωρίζω, υπάρχουν διαφοροποιήσεις, ακριβώς λόγω της σχέσης που διατηρούμε με τις κειμενικές πηγές μας...σε κάποια τμήματα ιστορίας οι φοιτητές επιλέγουν μεταξύ δύο ειδικεύσεων ιστορίας....  ειδίκευση της αρχαιότητας και του μεσαίωνα(η μία), της νεότερης και σύγχρονης ιστορίας (η άλλη). Οι περισσότερο προσκολλήμενοι στα κείμενα ιστορικοί, δηλαδή αυτοί που μελετούν την αρχαιότητα και τον μεσαίωνα, χρειάζονται και χρησιμοποιούν πολύ περισσότερο την επιστήμη της φιλολογίας, σε σχέση με τους ιστορικούς νεοτέρων περιόδων της ιστορίας, στις οποίες οι πηγές δεν είναι μόνο κειμενικές ή αρχαιολογικές(όπως για την αρχαιότητα και τον μεσαίωνα), αλλά και πηγές κάθε άλλου είδους(κινηματογράφος, προφορικές μαρτυρίες κλπ.). Επιπλέον, στην νεότερη ιστορία, οι πηγές όσο ερχόμαστε στα νεότερα χρόνια είναι γραμμένα στην απλή νέα ελληνική, στις διάφορες μορφές της, έτσι ώστε γα τους ιστορικούς της σύγχρονης εποχής δεν απαιτείται η πολύ καλή γνώση γραμματικής και συντακτικού της αρχαίας ελληνικής ή/και λατινικής, που απαιτείται εκ των πραγμάτων, για έναν ιστορικό, που μελετά αρχαία ή βυζαντινή/δυτική μεσαιωνική ιστορία.

[Έσπερος]

Ειλικρινά η φιλολογία είναι εντελώς διαφορετικό τμήμα από Ιστορικό και Φιλοσοφικό. Η δική μας σχολαστικότητα και η εμμονή σε γραμματική και συντακτικό δεν σχετίζεται με τον τρόπο που αντιμετωπίζει τις πηγές ο Ιστορικός. Είναι εντελώς διαφορετικά δεδομένα και κυρίως εξίσου δύσκολα. Το Φιλοσοφικό βέβαια είναι πιο σχετικό με την ανάλυση. Πάντως κάθε τμήμα είναι διαφορετικό με διαφορετικό βαθμό δυσκολίας.

Η εμμονή με τη γραμματική και το συντακτικό είναι χαρακτηριστικό μόνο της "σχολικής φιλολογίας". Στην καθαυτό επιστήμη η γραμματικοσυντακτική ανάλυση δεν είναι αυτοσκοπός αλλά εργαλείο για την ερμηνεία ή την εκδοτική των κειμένων.

[chris75]

Για αποφυγή παρερμηνειών, να τονίσω ότι όσα  έγραψα παραπάνω για την μεθοδολογία της ιστορίας, αφορούν αποκλειστικά την μελέτη της ιστορίας σε επιστημονικό/ερευνητικό/ακαδημαϊκό επίπεδο και όχι στο επίπεδο του σχολείου, διότι είμαι βέβαιος ότι κάποιοι/ες θα σπεύσουν, και δικαιολογημένα, να γράψουν ότι αυτά που λέω δεν αφορούν την σχολική εκπαίδευση...το λέω λοιπόν εγώ εκ των προτέρων από μόνος μου...

[Έσπερος]

Συμφωνώ απόλυτα με τον Chris, γι' αυτό έκανα κι εγώ αυτή τη διάκριση. Πιστεύω ότι στο επίπεδο του σχολείου δεν τίθεται θέμα καταλληλότητας του ενός ή του άλλου, χωρίς με αυτό να θέλω να υποβαθμίσω τη μία ή την άλλη επιστήμη. Και για όσους ενδιαφερόμενους για τα φιλολογικά ή τα ιστορικά τμήματα μας διαβάζουν, πρέπει να διευκρινίσω ότι η προσέγγιση των κειμένων που γίνεται και στα δύο είναι τελείως διαφορετική από αυτή του σχολείου. Κανένα από τα δύο δεν σε "προπονεί"  για να γίνεις καλός προγυμναστής πανελληνίων (είτε σε σχολείο είτε σε φροντιστήριο). Σου ανοίγουν ορίζοντες σε άλλους τρόπους σκέψεις, που δυστυχώς στο στεγανό εκπαιδευτικό σύστημα σπάνια μπορείς να αξιοποιήσεις, αφού θα σε φάει το κυνήγι του λανθάνοντος υποθετικού λόγου...

[elranna]

Σε καθαρά επιστημονικό/ερευνητικό επίπεδο τα τελευταία χρόνια, η Ιστορία και η Φιλολογία δεν είναι συγγενικές. Αυτή η αντίληψη υπάρχει μόνο στην Ελλάδα και είναι η παραδοσιακή αντίληψη περί ιστορίας, η οποία θεωρείται πλέον παρωχημένη. Στις υπόλοιπες χώρες του κόσμου, η Ιστορία ανήκει στις κοινωνικές επιστήμες (Social Sciences) και συγγενεύει με την Κοινωνιολογία, με την Κοινωνική Ανθρωπολογία, με τις Πολιτικές Επιστήμες, με την Οικονομία και με τη Γεωγραφία. Γι'αυτό υπάρχουν και διπλά πτυχία τύπου Ιστορίας-Κοινωνικής Ανθρωπολογίας ή Ιστορίας-Γεωγραφίας. Η Φιλολογία, αντίθετα, ανήκει στις λεγόμενες ανθρωπιστικές επιστήμες (Humanities). Η μεθοδολογία των δύο αυτών επιστημών είναι εντελώς διαφορετική. Και σίγουρα η Ιστορία δεν περιορίζεται στην ανάλυση των πηγών. Αυτό που διδάσκεται στο σχολείο και εξετάζεται στις πανελλήνιες είναι μια φοβερή διαστρέβλωση της ανάλυσης των πηγών, εκ διαμέτρου αντίθετη από αυτό που θεωρείται ανάλυση πηγών σε ερευνητικό επίπεδο.

Τίποτα από αυτά που έγραψα δεν έχει εφαρμογή στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα. Από τη στιγμή που η Ιστορία διδάσκεται από μόνο ένα εγχειρίδιο, έχουμε ξεφύγει εντελώς από την έννοια της Ιστορίας ως επιστήμης. Και σίγουρα ένας καλός επιστήμονας το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να τραβάει τα μαλλιά του με αυτά που είναι αναγκασμένος να κάνει.

ΥΓ. Ούσα καθαρή ιστορικός, το ζήτημα αυτό με πονάει πάρα πολύ   

[Έσπερος]

Σε καθαρά επιστημονικό/ερευνητικό επίπεδο τα τελευταία χρόνια, η Ιστορία και η Φιλολογία δεν είναι συγγενικές. Αυτή η αντίληψη υπάρχει μόνο στην Ελλάδα και είναι η παραδοσιακή αντίληψη περί ιστορίας, η οποία θεωρείται πλέον παρωχημένη. Στις υπόλοιπες χώρες του κόσμου, η Ιστορία ανήκει στις κοινωνικές επιστήμες (Social Sciences) και συγγενεύει με την Κοινωνιολογία, με την Κοινωνική Ανθρωπολογία, με τις Πολιτικές Επιστήμες, με την Οικονομία και με τη Γεωγραφία. Γι'αυτό υπάρχουν και διπλά πτυχία τύπου Ιστορίας-Κοινωνικής Ανθρωπολογίας ή Ιστορίας-Γεωγραφίας. Η Φιλολογία, αντίθετα, ανήκει στις λεγόμενες ανθρωπιστικές επιστήμες (Humanities). Η μεθοδολογία των δύο αυτών επιστημών είναι εντελώς διαφορετική. Και σίγουρα η Ιστορία δεν περιορίζεται στην ανάλυση των πηγών. Αυτό που διδάσκεται στο σχολείο και εξετάζεται στις πανελλήνιες είναι μια φοβερή διαστρέβλωση της ανάλυσης των πηγών, εκ διαμέτρου αντίθετη από αυτό που θεωρείται ανάλυση πηγών σε ερευνητικό επίπεδο.

Τίποτα από αυτά που έγραψα δεν έχει εφαρμογή στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα. Από τη στιγμή που η Ιστορία διδάσκεται από μόνο ένα εγχειρίδιο, έχουμε ξεφύγει εντελώς από την έννοια της Ιστορίας ως επιστήμης. Και σίγουρα ένας καλός επιστήμονας το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να τραβάει τα μαλλιά του με αυτά που είναι αναγκασμένος να κάνει.

ΥΓ. Ούσα καθαρή ιστορικός, το ζήτημα αυτό με πονάει πάρα πολύ   

Η αλήθεια είναι ότι αυτή τη διάσταση δεν την έχουμε πάντα στο μυαλό μας. Κι εμένα μου είχε κάνει εντύπωση όταν είδα ότι στην Αγγλία η Ιστορία είναι σε άλλο πεδίο, αλλά με έχει επηρεάσει η ελληνική πραγματικότητα. Φυσικά να μην ξεχνάμε ότι στο εξωτερικό δεν υπάρχουν στεγανοί διαχωρισμοί μεταξύ πτυχίων όπως εδώ.

Πάντως το σχολείο διαστρεβλώνει κάθε έννοια μεθοδολογίας επιστήμης σε πολλούς τομείς!