Διαφορές φιλολογικών τμημάτων

[elranna]

Η αλήθεια είναι ότι αυτή τη διάσταση δεν την έχουμε πάντα στο μυαλό μας. Κι εμένα μου είχε κάνει εντύπωση όταν είδα ότι στην Αγγλία η Ιστορία είναι σε άλλο πεδίο, αλλά με έχει επηρεάσει η ελληνική πραγματικότητα. Φυσικά να μην ξεχνάμε ότι στο εξωτερικό δεν υπάρχουν στεγανοί διαχωρισμοί μεταξύ πτυχίων όπως εδώ.
Πάντως το σχολείο διαστρεβλώνει κάθε έννοια μεθοδολογίας επιστήμης σε πολλούς τομείς!

Δεν είναι μόνο το σχολείο. Είναι ολόκληρη η κοινωνία. Όταν στη συζήτηση για τα σχολικά βιβλία ιστορίας, η άποψη διαφόρων τηλεπαραθυράκηδων θεωρείται ισοβαρής με αυτή των ιστορικών και των παιδαγωγών, δεν φταίει μόνο το σχολείο. Όταν στη συζήτηση περί αρχαίων στο γυμνάσιο, αρθρώνει λόγο και η κουτσή Μαρία γιατί "όταν εμείς φτιάχναμε Παρθενώνες, οι άλλοι ήταν ακόμα στα δέντρα", νομίζω ότι ο παιδαγωγικός ρόλος του σχολείου πάει περίπατο. Και μετά πρέπει να φάω μισή ώρα στην τάξη για να πείσω τα παιδιά ότι στις Θερμοπύλες κέρδισαν οι Πέρσες...

Τέλος πάντως, μεγάλη συζήτηση άνοιξα και δεν είναι της παρούσης.

[PDE ads]

[Έσπερος]

Η κοινωνία, αν είναι να αλλάξει, θα αλλάξει μέσα από το σχολείο, αν και δεν είμαι τόσο αισιόδοξη για τη δύναμή μας. Το θλιβερό είναι όμως πόσοι εκπαιδευτικοί αγνοούν βασικές μεθοδολογικές αρχές της επιστήμης που υπηρετούν και περνούν στρεβλά μηνύματα περί γλώσσας, ιστορίας, αρχαιότητας κλπ.... Το έχουμε δει στο θέμα των βιβλίων ιστορίας, στη γραμματική της στ δημοτικού, στα κλισέ περί λεξιπενίας, κινδύνου από ξένες λέξεις κλπ που αντιβάινουν κάθε γλωσσολογική αρχή, στην τυποποιημένη λογοτεχνική ανάλυση καλλολογικών στοιχείων που ένας θεός ξέρει από ποια εποχή έχουν μείνει και άλλα πολλά.

Φεύγουμε από το θέμα βέβαια, αλλά μιας και αυτό το θέμα αφορά και μελλοντικούς αποφοίτους φιλολογικών και ιστορικών τμημάτων, εύχομαι οι νέοι συνάδελφοι να ξεφύγουν από τη συντηρητική και αμέθοδη πλύση εγκεφάλου των λυσαριών και να διευρύνουν πραγματικά τους ορίζοντές τους στις σπουδές τους. Με κάποιον τρόπο θα μπορέσουν να περάσουν νέες ιδέες στο συντηρητικό ελληνικό σχολείο.

[elranna]

Η κοινωνία, αν είναι να αλλάξει, θα αλλάξει μέσα από το σχολείο, αν και δεν είμαι τόσο αισιόδοξη για τη δύναμή μας. Το θλιβερό είναι όμως πόσοι εκπαιδευτικοί αγνοούν βασικές μεθοδολογικές αρχές της επιστήμης που υπηρετούν και περνούν στρεβλά μηνύματα περί γλώσσας, ιστορίας, αρχαιότητας κλπ.... Το έχουμε δει στο θέμα των βιβλίων ιστορίας, στη γραμματική της στ δημοτικού, στα κλισέ περί λεξιπενίας, κινδύνου από ξένες λέξεις κλπ που αντιβάινουν κάθε γλωσσολογική αρχή, στην τυποποιημένη λογοτεχνική ανάλυση καλλολογικών στοιχείων που ένας θεός ξέρει από ποια εποχή έχουν μείνει και άλλα πολλά.

Φεύγουμε από το θέμα βέβαια, αλλά μιας και αυτό το θέμα αφορά και μελλοντικούς αποφοίτους φιλολογικών και ιστορικών τμημάτων, εύχομαι οι νέοι συνάδελφοι να ξεφύγουν από τη συντηρητική και αμέθοδη πλύση εγκεφάλου των λυσαριών και να διευρύνουν πραγματικά τους ορίζοντές τους στις σπουδές τους. Με κάποιον τρόπο θα μπορέσουν να περάσουν νέες ιδέες στο συντηρητικό ελληνικό σχολείο.

+++++++++++++++++++++++++++

[apri]

Σε καθαρά επιστημονικό/ερευνητικό επίπεδο τα τελευταία χρόνια, η Ιστορία και η Φιλολογία δεν είναι συγγενικές. Αυτή η αντίληψη υπάρχει μόνο στην Ελλάδα και είναι η παραδοσιακή αντίληψη περί ιστορίας, η οποία θεωρείται πλέον παρωχημένη. Στις υπόλοιπες χώρες του κόσμου, η Ιστορία ανήκει στις κοινωνικές επιστήμες (Social Sciences) και συγγενεύει με την Κοινωνιολογία, με την Κοινωνική Ανθρωπολογία, με τις Πολιτικές Επιστήμες, με την Οικονομία και με τη Γεωγραφία. Γι'αυτό υπάρχουν και διπλά πτυχία τύπου Ιστορίας-Κοινωνικής Ανθρωπολογίας ή Ιστορίας-Γεωγραφίας. Η Φιλολογία, αντίθετα, ανήκει στις λεγόμενες ανθρωπιστικές επιστήμες (Humanities). Η μεθοδολογία των δύο αυτών επιστημών είναι εντελώς διαφορετική. Και σίγουρα η Ιστορία δεν περιορίζεται στην ανάλυση των πηγών. Αυτό που διδάσκεται στο σχολείο και εξετάζεται στις πανελλήνιες είναι μια φοβερή διαστρέβλωση της ανάλυσης των πηγών, εκ διαμέτρου αντίθετη από αυτό που θεωρείται ανάλυση πηγών σε ερευνητικό επίπεδο.

Τίποτα από αυτά που έγραψα δεν έχει εφαρμογή στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα. Από τη στιγμή που η Ιστορία διδάσκεται από μόνο ένα εγχειρίδιο, έχουμε ξεφύγει εντελώς από την έννοια της Ιστορίας ως επιστήμης. Και σίγουρα ένας καλός επιστήμονας το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να τραβάει τα μαλλιά του με αυτά που είναι αναγκασμένος να κάνει.

ΥΓ. Ούσα καθαρή ιστορικός, το ζήτημα αυτό με πονάει πάρα πολύ   

Έχω την εντύπωση ότι στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα τα μαθήματα δεν αντιμετωπίζονται τόσο ως επιστημονικά αντικείμενα εν εξελίξει, αλλά ως φροντιστηριακή ύλη με "κονσερβοποιημένες" απαντήσεις. Όχι απλώς δεν ευνοείται η πρωτότυπη σκέψη, αλλά ούτε καν η τρέχουσα επιστημονική οπτική που διδάσκεται στα πανεπιστήμια. Ενίοτε δε, αυτό συμβαίνει ασχέτως του πνεύματος του εκάστοτε σχολικού εγχειριδίου.
Γι' αυτό και λίγη σημασία έχει τελικά τι σχολή έχει τελειώσει ο καθένας, αφού τελικά επικρατεί μια τάση διδασκαλίας τυποποιημένη από τα φροντιστηριακά βοηθήματα.

Και εδώ φοβάμαι ότι δεν φταίει μόνο το σύστημα των πανελληνίων εξετάσεων που προκαλεί μια αναγκαστική προσαρμογή σε ό,τι θεωρούν σωστό οι διορθωτές. Κάπου φταίει και το προσωπικό βόλεμα αρκετών εκπαιδευτικών που διευκολύνονται με το αναμάσημα κοινοτοπιών.

[PDE ads]

[Έσπερος]

Έχω την εντύπωση ότι στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα τα μαθήματα δεν αντιμετωπίζονται τόσο ως επιστημονικά αντικείμενα εν εξελίξει, αλλά ως φροντιστηριακή ύλη με "κονσερβοποιημένες" απαντήσεις. Όχι απλώς δεν ευνοείται η πρωτότυπη σκέψη, αλλά ούτε καν η τρέχουσα επιστημονική οπτική που διδάσκεται στα πανεπιστήμια. Ενίοτε δε, αυτό συμβαίνει ασχέτως του πνεύματος του εκάστοτε σχολικού εγχειριδίου.
Γι' αυτό και λίγη σημασία έχει τελικά τι σχολή έχει τελειώσει ο καθένας, αφού τελικά επικρατεί μια τάση διδασκαλίας τυποποιημένη από τα φροντιστηριακά βοηθήματα.

Και εδώ φοβάμαι ότι δεν φταίει μόνο το σύστημα των πανελληνίων εξετάσεων που προκαλεί μια αναγκαστική προσαρμογή σε ό,τι θεωρούν σωστό οι διορθωτές. Κάπου φταίει και το προσωπικό βόλεμα αρκετών εκπαιδευτικών που διευκολύνονται με το αναμάσημα κοινοτοπιών.

Η τυποποίηση προκαλείται και από το βόλεμα πολλών, αλλά και καλλιεργείται από τη νομοθεσία που περιορίζει ασφυκτικά τη διδασκαλία. Για παράδειγμα, ενώ τα αναλυτικά προγράμματα εκσυγχρονίζονται κατά καιρούς, ενώ θεωρητικά τα σχολικά βιβλία προτείνουν κάποιες καινοτόμες  ή έστω εναλλακτικές δραστηριότητες, στην πράξη όλα αυτά καταργούνται από τους παρωχημένους νόμους περί της εξέτασης των εκάστοτε μαθημάτων. Πάρτε για παράδειγμα την Οδύσσεια ή την Ιλιάδα. Όσο κι αν αναλύσουμε την πλοκή, τους χαρακτήρες κλπ, τα διαγωνίσματα που καλούμαστε από τον νόμο να ετοιμάσουμε είναι τόσο τυποποιημένα, που μπορείς να επαναλάβεις τις ίδιες ερωτήσεις σε οποιοδήποτε απόσπασμα! Τι θα κάνεις λοιπόν όταν πρέπει να προπονήσεις τους μαθητές για το διαγώνισμα του Νοεμβρίου και του Φεβρουαρίου; Δεν θα κάνεις εκπτώσεις στην οποιαδήποτε πρωτοτυπία σου; Τουλάχιστον η εισαγωγή του τετραμήνου θα αφήσει κάποια περιθώρια μεγαλύτερης ευελιξίας.

Ωστόσο εδώ ξεφεύγουμε τελείως  από το θέμα των φιλολογικών τμημάτων!

[apri]

Ωστόσο εδώ ξεφεύγουμε τελείως  από το θέμα των φιλολογικών τμημάτων!

Δεν ξεφεύγουμε. Αυτή είναι η ουσία του θέματος.

Όλες οι πανεπιστημιακές σχολές, όλα τα πανεπιστημιακά τμήματα, ακόμα και οι κατευθύνσεις εντός του ίδιου τμήματος διαφέρουν ως προς την ύλη και τον τρόπο προσέγγισής της. Διαφορετικά, θα υπήρχε μια σχολή και τέρμα.

Όσο όμως η διδασκαλία στο σχολείο είναι περιορισμένων προδιαγραφών, τότε στην πράξη δεν έχει καμία διαφορά, αν τελείωσες τη χ ή την ψ πανεπιστημιακή σχολή, αφού επιλέγεις ή αναγκάζεσαι να λειτουργήσεις σαν ήσουν ένας καλός μαθητής Λυκείου που διάβασε το μάθημα της ημέρας.

[Έσπερος]

Μόνο το Γυμνάσιο αφήνει λίγο περισσότερα περιθώρια να αξιοποιήσεις το κάτι διαφορετικό που αποκόμισες από τη σχολή σου, είτε στον παιδαγωγικό είτε στον επιστημονικό τομέα, στα φιλολογικά τουλάχιστον που μπορώ να κρίνω. Στο λύκειο φοβάμαι ότι όσο λιγότερα ξέρεις, τόσο πιο καλό τυποποιημένο φροντιστηριακό μάθημα θα κάνεις. Ειδικά στην έκθεση....

[elranna]

Μόνο το Γυμνάσιο αφήνει λίγο περισσότερα περιθώρια να αξιοποιήσεις το κάτι διαφορετικό που αποκόμισες από τη σχολή σου, είτε στον παιδαγωγικό είτε στον επιστημονικό τομέα, στα φιλολογικά τουλάχιστον που μπορώ να κρίνω. Στο λύκειο φοβάμαι ότι όσο λιγότερα ξέρεις, τόσο πιο καλό τυποποιημένο φροντιστηριακό μάθημα θα κάνεις. Ειδικά στην έκθεση....

Στην ιστορία να δεις. Εκεί πρέπει να ξεχάσεις ό,τι έχεις μάθει στο πανεπιστήμιο.

[chris75]

Σε καθαρά επιστημονικό/ερευνητικό επίπεδο τα τελευταία χρόνια, η Ιστορία και η Φιλολογία δεν είναι συγγενικές. Αυτή η αντίληψη υπάρχει μόνο στην Ελλάδα και είναι η παραδοσιακή αντίληψη περί ιστορίας, η οποία θεωρείται πλέον παρωχημένη. Στις υπόλοιπες χώρες του κόσμου, η Ιστορία ανήκει στις κοινωνικές επιστήμες (Social Sciences) και συγγενεύει με την Κοινωνιολογία, με την Κοινωνική Ανθρωπολογία, με τις Πολιτικές Επιστήμες, με την Οικονομία και με τη Γεωγραφία. Γι'αυτό υπάρχουν και διπλά πτυχία τύπου Ιστορίας-Κοινωνικής Ανθρωπολογίας ή Ιστορίας-Γεωγραφίας. Η Φιλολογία, αντίθετα, ανήκει στις λεγόμενες ανθρωπιστικές επιστήμες (Humanities). Η μεθοδολογία των δύο αυτών επιστημών είναι εντελώς διαφορετική. Και σίγουρα η Ιστορία δεν περιορίζεται στην ανάλυση των πηγών. Αυτό που διδάσκεται στο σχολείο και εξετάζεται στις πανελλήνιες είναι μια φοβερή διαστρέβλωση της ανάλυσης των πηγών, εκ διαμέτρου αντίθετη από αυτό που θεωρείται ανάλυση πηγών σε ερευνητικό επίπεδο.

Τίποτα από αυτά που έγραψα δεν έχει εφαρμογή στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα. Από τη στιγμή που η Ιστορία διδάσκεται από μόνο ένα εγχειρίδιο, έχουμε ξεφύγει εντελώς από την έννοια της Ιστορίας ως επιστήμης. Και σίγουρα ένας καλός επιστήμονας το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να τραβάει τα μαλλιά του με αυτά που είναι αναγκασμένος να κάνει.

ΥΓ. Ούσα καθαρή ιστορικός, το ζήτημα αυτό με πονάει πάρα πολύ   

Θα συμφωνήσω με την συνάδελφο ελρανα, άλλωστε η ένταξη της ιστορίας στην φιλοσοφική σχολή μαζί με την φιλολογία, την φιλοσοφία κλπ...αντιστοίχει στην αντίληψη περί ιστορίας του 19ου και του πρώτου μισού του 20ου αιώνα με την σχεδόν εξιδανικευτική αντιμετώπιση των πηγών ως αποδείξεων της μίας και μοναδικής αλήθειας. Απλά να αναφέρω πάλι εδώ αυτό που έγραψα παραπάνω, ότι τομείς της φιλολογίας και η απολύτως και υποχρεωτικά άριστη γνώση της αρχαίας ελληνικής και μεσαιωνικής  ελληνικής γλώσσας, όπως και της λατινικής, είναι εκ των ουκ ανευ για τους ιστορικούς που ασχολούνται επιστημονικώς/ερευνητικώς με την αρχαιότητα/ή και τον μεσαίωνα. Είναι αδιανόητο ιστορικός-ερευνητής του αρχαίου ελληνικού κόσμου ή του

[Έσπερος]

Η διάρθρωση των προγραμμάτων σπουδών στα τμήματα των φιλοσοφικών σχολών στην Ελλάδα είναι προβληματική και παρωχημένη σε πολλούς τομείς. Αυτό πιστεύω ότι οφείλεται αφενός στον προσανατολισμό τους σε παροχή πτυχίων που δίνουν επαγγελματικά δικαιώματα εκπαιδευτικού φιλολόγου, αφετέρου στην ιδεολογική πρωτοκαθεδρία του αρχαίου κόσμου που είναι το επίκεντρο των σπουδών και όποια άλλη εξειδίκευση είναι περιφερειακή.

Η κατάτμηση των γνωστικών αντικειμένων στο τριμερές σχήμα αρχαιότητα - βυζάντιο (το λέμε Μεσαίωνα και το παίζουμε σύγχρονοι) - νέος ελληνισμός δεν είναι ορθολογική πλέον γιατί αντιμετωπίζει κάθε ιστορική περίοδο σαν μια στεγανή οντότητα. Ο κλασικός φιλόλογος μελετά σχεδόν αποκλειστικά τα αρχαία κείμενα, ο ιστορικός μελετά την ιστορία, ο αρχαιολόγος την αρχαιολογία, και το πρόγραμμα σπουδών ελάχιστα ανοίγματα του προσφέρει σε μια σφαιρική αρχαιογνωσία. Το ίδιο για όποιον κάνει μεσαιωνική φιλολογία, το ίδιο για όποιον κάνει νεοελληνική. Από τη στιγμή που αυτά τα τμήματα ανήκουν στην ίδια σχολή, καλώς ή κακώς, θα έπρεπε να υπάρχει μια οριζόντια διασύνδεση. Θες να ασχοληθείς περισσότερο με τα κλασικά; Να μπορείς να επιλέξεις μαθήματα αρχαίας ιστορίας από το Ιστορικό, Φιλοσοφίας από το ΦΠΨ, και να διαμορφώσεις το πρόγραμμά σου σύμφωνα με τις ανάγκες σου. Θες να ειδικευτείς στην ιστορία της αντίστοιχης περιόδου; Να επιλέξεις περισσότερα μαθήματα σχετικά με την κλασική ιστοριογραφία. Αν θες παιδαγωγικά να πάρεις περισσότερα παιδαγωγικά και ψυχολογίες κλπ. Ίσως το σύστημα Haupt-  και Nebenstudiumτων Γερμανών και το major / minor των Αγγλοσαξώνων να βοηθούσε σε αυτήν την κατεύθυνση. Αυτά βέβαια προϋποθέτουν και την αποδέσμευση των σπουδών αυτών από τον μονόδρομο της εκπαίδευσης, κάτι που δεν ξέρω πόσο εφικτό είναι να γίνει στην ελληνική πραγματικότητα, εν μάλιστα γίνει κάτι τέτοιο φοβάμαι ότι η "βαριά"  επιστήμη θα μείνει ανοιχτή μόνο για όσους έχουν την οικονομική άνεση να μην πιέζονται άμεσα για βιοπορισμό, και η διδακτική κατεύθυνση θα γίνει πεδίο για τους πληβείους...

[chris75]

Η διάρθρωση των προγραμμάτων σπουδών στα τμήματα των φιλοσοφικών σχολών στην Ελλάδα είναι προβληματική και παρωχημένη σε πολλούς τομείς. Αυτό πιστεύω ότι οφείλεται αφενός στον προσανατολισμό τους σε παροχή πτυχίων που δίνουν επαγγελματικά δικαιώματα εκπαιδευτικού φιλολόγου, αφετέρου στην ιδεολογική πρωτοκαθεδρία του αρχαίου κόσμου που είναι το επίκεντρο των σπουδών και όποια άλλη εξειδίκευση είναι περιφερειακή.

Η κατάτμηση των γνωστικών αντικειμένων στο τριμερές σχήμα αρχαιότητα - βυζάντιο (το λέμε Μεσαίωνα και το παίζουμε σύγχρονοι) - νέος ελληνισμός δεν είναι ορθολογική πλέον γιατί αντιμετωπίζει κάθε ιστορική περίοδο σαν μια στεγανή οντότητα. Ο κλασικός φιλόλογος μελετά σχεδόν αποκλειστικά τα αρχαία κείμενα, ο ιστορικός μελετά την ιστορία, ο αρχαιολόγος την αρχαιολογία, και το πρόγραμμα σπουδών ελάχιστα ανοίγματα του προσφέρει σε μια σφαιρική αρχαιογνωσία. Το ίδιο για όποιον κάνει μεσαιωνική φιλολογία, το ίδιο για όποιον κάνει νεοελληνική. Από τη στιγμή που αυτά τα τμήματα ανήκουν στην ίδια σχολή, καλώς ή κακώς, θα έπρεπε να υπάρχει μια οριζόντια διασύνδεση. Θες να ασχοληθείς περισσότερο με τα κλασικά; Να μπορείς να επιλέξεις μαθήματα αρχαίας ιστορίας από το Ιστορικό, Φιλοσοφίας από το ΦΠΨ, και να διαμορφώσεις το πρόγραμμά σου σύμφωνα με τις ανάγκες σου. Θες να ειδικευτείς στην ιστορία της αντίστοιχης περιόδου; Να επιλέξεις περισσότερα μαθήματα σχετικά με την κλασική ιστοριογραφία. Αν θες παιδαγωγικά να πάρεις περισσότερα παιδαγωγικά και ψυχολογίες κλπ. Ίσως το σύστημα Haupt-  και Nebenstudiumτων Γερμανών και το major / minor των Αγγλοσαξώνων να βοηθούσε σε αυτήν την κατεύθυνση. Αυτά βέβαια προϋποθέτουν και την αποδέσμευση των σπουδών αυτών από τον μονόδρομο της εκπαίδευσης, κάτι που δεν ξέρω πόσο εφικτό είναι να γίνει στην ελληνική πραγματικότητα, εν μάλιστα γίνει κάτι τέτοιο φοβάμαι ότι η "βαριά"  επιστήμη θα μείνει ανοιχτή μόνο για όσους έχουν την οικονομική άνεση να μην πιέζονται άμεσα για βιοπορισμό, και η διδακτική κατεύθυνση θα γίνει πεδίο για τους πληβείους...

Πολύ σωστά το λες Έσπερε, αν δεν αποδεσμευτούν τα τμήματα αυτά από τον μονόδρομο της εκπαίδευσης δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι...νομίζω όμως ότι από εδώ και στο εξής,  όταν πια η εκπαίδευση ως επαγγελματική αποκατάσταση μόνο ως  κακόγουστο ανέκδοτο μπορεί να θεωρηθεί για τους αποφοίτους αυτών των σχολών-δείτε για παράδειγμα το επαγγελματικό αδιέξοδο αυττών των σπουδών από τον αριθμό των  φετινών αιτήσεων αναπληρωτών στον κλάδο των φιλολόγων,σχεδόν 22000, μακράν ακόμη και από τον αντίστοιχο αριθμό των αμέσως επομένων δασκάλων- ίσως να μπορέσουν να απελευθερωθούν αυτά τα τμήματα από τον βραχνά της αντίληψης ότι προετοιμάζουν φιλόλογους για την εκπαίδευση...

[SKANDALO]

Το πόσο έχω ταυτιστει με όσα γράφονται δεν λέγεται...
Τελικά είναι αισιόδοξο ότι τουλάχιστον μια μερίδα αποφοίτων είναι σκεπτομενοι άνθρωποι και έχει αντιληφθεί τι συμβαίνει με τις επιστήμες και τα στεγανά τους...
Αποφοιτωντας από την κλασική φιλολογία του απθ ένιωθα γνωστικα τόσο φτωχή αλλά και αδαης επί θεμάτων που θεωρούνται παραδοσιακά φιλολογικα όπως πχ η ιστορία που πραγματικά μου πήρε πολύ καιρό μέχρι να χωνεψω πως φιλολογία δε σημαίνει ούτε αρχαιογνωσια ούτε ιστορία ούτε παιδαγωγική. Η ανάγκη μου για πληρεστερη αρχαιογνωστικη κατάρτιση με οδήγησε ξανά με πανελλήνιες στα εδρανα του ιστορικού αρχαιολογικου του απθ, από όπου αποφοιτησα υπό άλλες προϋποθέσεις αυτή τη φορά. Εννοώ πως τώρα ήξερα τι με ενδιαφέρει και τι θέλω να μάθω. Η κατεύθυνση μου ήταν του αρχαιολογου, όχι πεδίου αλλά γραφείου, και ομολογώ πως πολύ θα ήθελα να τελειώσω και το ιστορικό, μιας και ο αρχαιολόγος ΔΕΝ είναι ιστορικός, όπως και ο φιλολογος δεν είναι παντογνωστης αρχαιογνωστης...
Ευτυχώς πάντως χαίρομαι τόσο που όλα αυτά δεν απασχολούν μόνο εμένα, γιατί ώρες ώρες νιώθω ότι ζω σε γυάλα!

[Έσπερος]

.νομίζω όμως ότι από εδώ και στο εξής,  όταν πια η εκπαίδευση ως επαγγελματική αποκατάσταση μόνο ως  κακόγουστο ανέκδοτο μπορεί να θεωρηθεί για τους αποφοίτους αυτών των σχολών-δείτε για παράδειγμα το επαγγελματικό αδιέξοδο αυττών των σπουδών από τον αριθμό των  φετινών αιτήσεων αναπληρωτών στον κλάδο των φιλολόγων,σχεδόν 22000, μακράν ακόμη και από τον αντίστοιχο αριθμό των αμέσως επομένων δασκάλων- ίσως να μπορέσουν να απελευθερωθούν αυτά τα τμήματα από τον βραχνά της αντίληψης ότι προετοιμάζουν φιλόλογους για την εκπαίδευση...

Αυτό είναι θέμα βαθύτερης νοοτροπίας που είναι δύσκολο να αλλάξει, και έιναι και θέμα περιορισμένης αγοράς. Ένας φιλόλογος μπορεί να ασχοληθεί με τον χώρο του βιβλίου, όση δυσκολία κι αν έχει αυτό εν μέσω οικονομικής κρίσης. Ένας ξενόγλωσσος μπορεί να ασχοληθεί με διεθνείς σπουδές κλπ. Θεωρητικά υπάρχουν πολλά πράγματα να κάνεις, σε ποια αγορά εργασίας όμως; Στο εξωτερικό είναι δεδομένο ότι οι σπουδές σου παρέχουν μια ευρύτητα πνεύματος που μπορεί να σε οδηγήσει σε άλλους δρόμους. Όσοι έχουν αποφοιτήσει από τμήματα classics πχ, που στην Αγγλία είναι ακόμα και τώρα σπουδές υψηλού κύρους, μπορεί να βρεθούν και σε συμβούλια εταιρειών ή τραπεζών.

Να μη μιλήσω και για τον χώρο της έρευνας τώρα και ανοίξω άλλο πονεμένο κεφάλαιο... Αυτό κι αν είναι ήδη σπορ για πλουσίους...

[George]

Αγαπητοί-ες,
Εγώ θεωρώ ότι δεν υπάρχει λόγος να χαλάμε τις καρδιές μας, λέγοντας πως η μια σχολή είναι κατώτερη της άλλης και πως η άλλη ανωτέρα όλων, ο καθείς από την στιγμή που είναι καλός εκπαιδευτικός θα κάνει σωστά την δουλεία του. Αν δεν είναι, ούτε και η δουλεία του θα είναι σωστή. Επομένως, ποιος ο λόγος αυτής της διαμάχης; Πραγματικά από την στιγμή που όλοι εντασσόμαστε στον ευρύτερο κλάδο των φιλολόγων (ΠΕΟ2), δεν υπάρχει λόγος διαμάχης. Συμφωνώ οι εποχές είναι πολύ δύσκολες για όλους μας, ωστόσο όμως λέγεται ότι ο καλός δεν χάνεται. Το ίδιο συμβαίνει και με τον καλό και κακό εκπαιδευτικό ("χτίζοντας με καλό* τρόπο, καλοί...χτίζοντας με κακό*, κακοί").
(*καλό):να κάνει σωστά την δουλεία του, βοηθώντας τους μαθητές να πετύχουν το στόχο τους (πανελλήνιες)
(*κακό): να συμβαίνει δηλαδή το αντίθετο του προηγουμένου.
Αυτά από εμένα!!