Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση
Διάφορα θέματα για την εκπαίδευση => Διάφορα Εκπαιδευτικά θέματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: TEM στις Αύγουστος 17, 2009, 05:50:29 πμ
-
Με αφορμή συζήτηση που είχα με άλλο μέλος του φόρουμ,αλλά και πολλά παρατράγουδα που βλέπω στο φόρουμ και στη ζωή μου,
είπα να δω ποιες είναι οι δικές σας απόψεις.
Βλέπω εκπαιδευτικούς που έγιναν εκπαιδευτικοί μόνο και μόνο για να βολευτούν (συντριπτική πλειοψηφία των δασκάλων).
Βλέπω εκπαιδευτικούς που τραβάν του Χριστού τα πάθη (δε με ενδιαφέρει το πως εδώ) για να διοριστούν.
Αναρωτιέμαι λοιπόν,τελικά όταν έρχεται η ώρα που τόσο περιμένουμε,να μπούμε στην τάξη του δημόσιου σχολείου και να αντιμετωπίσουμε για πρώτη φορά τους μαθητές μας χωρίς να τους θεωρούμε πελάτες μας, είμαστε τα κατάλληλα άτομα για τη θέση του δασκάλου?
(η λέξη καθηγητής μου κάνει λίγο σνομπ)
Ή οι μεν απλώς λύνουν το πιο σημαντικό πρόβλημα της ζωής τους στα 22ι,
ενώ οι δε έχουν εξαντληθεί τόσο από την υπερπροσπάθεια που στο τέλος θα σιχαθούν και την επιστήμη που σπούδασαν.
Η δική σας γνώμη ποια είναι?
(περιμένω πρώτα τις δικές σας ψήφους για να μην επηρεάσω)
-
συμφωνω με τη λεξη "δασκαλος" και οχι καθηγητης (προφερορος).
πιστευω οτι η συντριπτικη πλειοψηφια ειναι σωστοι δασκαλοι. αγωνιζονται γιατι τους αρεσει η "δουλεια" αυτη και οχι απλως για να ...βολευτουν.
το βολεμα ομως ερχεται λιγο καιρο μετα το διορισμο. και αυτο οχι απο δικη μας επιλογη αλλα το ιδιο το συστημα σε κανει ετσι. εδω ομως ειναι ενα μεγαλο θεμα που μονο διορισμενοι και μαλιστα για πολλα χρονια μπορουν να μιλησουν "αντικειμενικα".
οσο για την επιλογη των διορισμων, ναι θεωρω οχι οτι ειναι οι καλυτεροι ως εκπ/κοι σιγουρα ομως οτι εχουν πολλες γνωσεις απο τους παλαιοτερους με την επετιρηδα διοριστεους. αυτο βεβαια δεν αναιρει να ειναι και καλοι εκπαιδευτικοι.
τελικα η "διψα" για το επεγγελμα ειναι αυτο που σε κανει να εισαι ή οχι "καλος" εκπαιδευτικος.
-
παιδια εχω ξαναεκφρασει την αποψη μου.Θεωρω οτι ο ασεπ ειναι λοταρια αλλα απο τη στιγμη που εχω δωσει 4 φορες απο τα 24 μου χρονια εχω συγκεντρωσει - οργανωσει στο μυαλο μου ολη την υλη γυμνασιου - λυκειου κ καθε δυο χρονια τα φρεσκαρω.Εμενα προσωπικα κανοντας την αυτοαξιολογηση μου πιστευω οτι τοσα χρονια με βοηθησε να κρατηθω κοντα στο αντικειμενο αφου οι αχρηστοι οι πολιτικοι σκεφτηκαν να με κρατησουν μακρια απο την ταξη για πολλα χρονια.Βεβαια θα προτιμουσα να διοριστω μετα τον πρωτο ασεπ που εδωσα κ να μη τυραννειμαι αλλα η ελλαδα ειναι μια ατελειωτη μπανανια.Τελος θεωρω οτι ολοι ανεξαιρετως πρεπει να δινουν ασεπ το ξερω γιατι στο λυκειο οπου εκανα αναπληρωση συναδελφος γενους αρσενικου που ειχε μπει απο πδς κ κατι αλλα παραθυρακια δεν ηθελε να αναλαβει 3 λυκειου γιατι απλουστατα δεν ειχε διαβασει ποτε πλατωνα κ αριστοτελη κ μαλιστα ειναι κ νεος.
-
Όπως είπα και στο πρώτο μου μήνυμα,δε με ενδιαφέρει σε αυτό το θέμα το πως μπήκε κάποιος στην τάξη,αλλά το γεγονός ότι μπήκε.
Ο ασεπ,η πδσ κτλ έχουν σχολιαστεί άπειρες φορές σε όλα σχεδόν τα θέματα του φόρουμ.
Στο συγκεκριμένο θα θέλω να αρχίσουμε να μαλώνουμε πάλι για τον ασεπ.
Θέλω μόνο την άποψή σας για το αν όταν διοριζόμαστε,είμαστε τα σωστά άτομα στη σωστή θέση.
Η φθορά του διορισμού για τους περισσότερους είναι τεράστια.
Στην αντίθετη περίπτωση,στους πε70 είναι αμελητέα.
Τα αποτελέσματα θέλω να εξετάσουμε και όχι τα αίτια.
-
καλα μη παμε τοσο μακρια αφου το θες αλλα μια κ ανεφερες τους δασκαλους θεωρω οτι η πλειοψηφια δε ξερει μαθηματικα αφου τα εχουν δυσκολεψει παρα πολυ κ πρεπει να μπουν μαθηματικοι στα δημοτικα( κ δεν ειμαι μαθηματικος) αλλα δεν ειναι τυχαιο οτι 3 στα 5 παιδια βγαινουν απο το δημοτικο κ δε ξερουν μαθηματικα.
-
Εκεί ακριβώς θέλω να πάω,αλλά όχι μόνο σε ότι αφορά στην ετοιμότητα να διδάξει το γνωστικό,αλλά και γενικώς στο πως αντιμετωπίζουμε το σχολείο,που δεν αποτελείται μόνο από μαθητές,αλλά και από γραφική δουλειά.
-
Καλήμέρα και από εμένα!!!
Το αν είναι κανείς καλός δάσκαλος θεωρώ ότι είναι προσωπική επιλογή και ευθύνη.
Κανένα σύστημα δεν καθορίζει αν θα μπορούμε να σταθούμε μέσα στην τάξη άλλα μόνοι μας πρέπει να προσπαθούμε συνέχεια , ωστε να είμαστε ....τολάχιστον αξιοπρεπεις.
Έχω δει περιπτώσεις ανθρώπων που με έχουν βγάλει από τα ρούχα μου...
Θα αναφερθώ σε παράδειγμα συναδέλφου που όταν με είδε να φτιάχνω σημειώσεις και ασκήσεις, γεμάτος έκπληξη και απορία μου είπε: ''Καλά, εσύ προετομάζεις το μάθημα; Εγω δεν κάνω τίποτα. Μπαίνω στην τάξη και λέω στα παιδια ό,τι μου έρθει στο μυαλό''.και φυσικά όλα τα παιδια είχαν παράπονα από το συγκεκριμένο άτομο.
Αυτό είναι ένα από τα τόσα άλλα παραδείγματα που θα μπορούσα να αναφέρω.
Βέβαια, αυτό δε σημαινει ότι δεν υπάρχουν αξιολογότατα άτομα που μετά από τόσα χρόνια εμπειρίας προετοιμάζουν καθημερινά και ανανεώνουν τη διδασκαλια τους.
-
Δεν θέλω να αποφύγω την εύστοχη ερώτηση σου, αλλά νομίζω πως η απάντηση βρίσκεται μέσα σε μία άλλη ερώτηση. “Πως είναι δυνατό το σύστημα να βγάζει καλούς δασκάλους(και εννοώ καθηγητές όλων των βαθμίδων), όταν μας βγάζει το λάδι μέχρι κάποιος να διοριστεί;
Και τι εννοώ:
Τα κριτήρια αλλάζουν συνεχώς, όχι ΑΣΕΠ, όχι παιδαγωγική επάρκεια (που σε κάποιους δίνεται φωτογραφικά μέσα σε ένα βράδυ…), όχι 24 μήνες, όχι 30 μήνες, όχι ΑΣΠΑΙΤΕ, και δεν ξέρω εγώ τί άλλο, και μόλις τα αποκτήσεις όλα αυτά (ή πλησιάζεις τέλος πάντων)….Αλλάζει κάτι και έχεις πισωγύρισμα στη ζωή σου (τζάμπα τα χλμ. για τα μόρια, τζάμπα διάβασμα για ΑΣΕΠ, τζάμπα, τζάμπα…), ενώ μπορεί κάποιοι άλλοι να μπαίνουν από τις πίσω πόρτες (βλέπε ΠΔΣ, συνέντευξη των ΣΔΕ και πάει λέγοντας).
Εάν λοιπόν κάποιος καταφέρει πάραυτα, να διοριστεί μετά από τόσους κόπους και βάσανα, τόσα χρόνια ωρομισθίας και αβεβαιότητας (να συμπληρώσω εδώ τις γνωστές μακροχρόνιες καθυστερήσεις στις πληρωμές των ωρομισθίων εκπαιδευτικών), πώς να έχει ο άνθρωπος κουράγιο να ασκήσει το εκπαιδευτικό του έργο. Προσωπικά πιστεύω και εν μέρει θα θέλει να αράξει και λίγο μετά από τόσο τρέξιμο.
Από την άλλη όμως θεωρώ πως οι ρυθμοί του διορισμένου, θα φαίνονται εντελώς χαλαροί στον πρωτοδιόριστο που είχε μάθει, να τρέχει από ολοήμερο, σε ΙΕΚ, από ΙΕΚ, σε ΣΔΕ, από ΣΔΕ σε ΠΔΣ και πάει λέγοντας, μπας και καταφέρει να βγάλει το ψωμάκι του. Άρα αισθανόμενος την βεβαιότητα του διορισμένου με λιγότερο κόπο και τρέξιμο θα έχει εξασφαλίσει ένα σίγουρο και σταθερό εισόδημα.
Τώρα εύλογα κάποιος μπορεί να με ρωτήσει “γιατί ασχολούμαι με όλα αυτά εφόσον η κατάσταση είναι έτσι” . Γιατί πολύ απλά όταν πριν από τέσσερα χρόνια ξεκίνησα την ωρομισθία κανείς δεν με ενημέρωσε για το εντελώς ομιχλώδες που επικρατεί. Κανείς δεν ήταν δυνατό να γνωρίζει πως τα κριτήρια αλλάζουν κάθε τρείς και λίγο, πως για να πάρεις ώρες πρέπει και εσύ με την σειρά σου να συντηρείς τις πελατειακές σχέσεις που επικρατούν……
Όταν και αν λοιπόν με το καλό διοριστούμε ποτέ, θα εκτιμήσουμε το αγαθό του «ξέρω που θα είμαι του χρόνου» και του «κάθε πότε πληρώνομαι και πόσο» και θα κάνουμε την δουλεία μας σωστά. Έως τότε καλό κουράγιο!!!
Υ.Γ. Ελπίζω να μην κούρασα κάποιον με την πολυλογία μου…
-
Ξέρω καθηγητές που έκαναν 3ο παιδί για να φύγουν αναπληρωτές και, όταν κινδύνευσαν να μην φύγουν την επόμενη χρονιά, έκαναν και 4ο, χαρακτηρίζοντας το "άσσο στο μανίκι μου".
Ξέρω δασκάλους (όπως και αποφοίτους στρατιωτικών σχολών) που επέλεξαν το Παιδαγωγικό ένεκα ταχυτάτης αποκατάστασης.
Ξέρω καθηγητές που διορίστηκαν χωρίς να υποβληθούν ούτε μία φορά στην δοκιμασία του ΑΣΕΠ χαρακτηρίζοντας, ταυτόχρονα, "κακόμοιρους και κορόιδα" αυτούς που συμμετέχουν στον διαγωνισμό.
Ξέρω διορισμένους (νέοι σε ηλικία) που προσπαθούν να αποφύγουν τις όποιες εξωδιδακτικές υποχρεώσεις του σχολείου, που "πλευρίζουν" διευθυντή ή υποδιευθυντή για να έχουν προνόμια, που παίρνουν άγραφες άδειες και, συγχρόνως, σχολιάζουν τους συναδέλφους τους που, π.χ., δεν δίνουν πολλές φωτοτυπίες στα παιδιά.
Τελικά, ούτε η διδασκαλία ούτε η ιατρική είναι πια λειτούργημα.
Κατάντησε εμπόριο ._
-
καλημερα και απο εμενα!ειμαι πε70....πολλες φορες αηδιαζω με τον κλαδο μας...γιατι ''κλαιγομαστε'' ανευ λογου και αιτιας...και που θα διοριστουμε ?και γιατι μακρυα απο το σπιτι μας?κτλ...
εχει τυχει κοπελα 22 χρονων να αρνειται να παρει τμημα στο πρωινο ωραριο, σε σχολειο μεσα στο χωριο της, και να ζητα ολοημερο σε σχολειο 1 ωρα απο το χωριο της, με την λογικη οτι....η ταξη θα εχει περισσοτερα παιδια...και δεν μπορει τοση δουλεια και τοση πιεση...νεοδιοριζομενη !!!
πιστευω οτι το συστημα σε 'φτανει' σε αυτη την κατασταση...''εγω να ειμαι καλα και για τα υπολοιπα τι με νοιζει?''και οταν ενας εκπαιδευτικος της ηλικιας 22 σκεφτεται ετσι, που θα επρεπε κανονικα να ειναι γεματος ορεξη, αυτο πρεπει να μας προβληματισει...
αλλα το βασικο ειναι θεμα οσοι αγανακτουν με αυτην την κατασταση να μην επαναπαυτουν αλλα να δρασουν...και οταν λεω να δρασουν εννοω να παραμεινουν σωστοι αυτοι...γιατι αν περιμενουμε κατι απο το κρατος....φεξε μου και γλιστρισα ;D >:( :(
-
Ξέρω καθηγητές που έκαναν 3ο παιδί για να φύγουν αναπληρωτές και, όταν κινδύνευσαν να μην φύγουν την επόμενη χρονιά, έκαναν και 4ο, χαρακτηρίζοντας το "άσσο στο μανίκι μου".
Ξέρω δασκάλους (όπως και αποφοίτους στρατιωτικών σχολών) που επέλεξαν το Παιδαγωγικό ένεκα ταχυτάτης αποκατάστασης.
Ξέρω καθηγητές που διορίστηκαν χωρίς να υποβληθούν ούτε μία φορά στην δοκιμασία του ΑΣΕΠ χαρακτηρίζοντας, ταυτόχρονα, "κακόμοιρους και κορόιδα" αυτούς που συμμετέχουν στον διαγωνισμό.
Ξέρω διορισμένους (νέοι σε ηλικία) που προσπαθούν να αποφύγουν τις όποιες εξωδιδακτικές υποχρεώσεις του σχολείου, που "πλευρίζουν" διευθυντή ή υποδιευθυντή για να έχουν προνόμια, που παίρνουν άγραφες άδειες και, συγχρόνως, σχολιάζουν τους συναδέλφους τους που, π.χ., δεν δίνουν πολλές φωτοτυπίες στα παιδιά.
Τελικά, ούτε η διδασκαλία ούτε η ιατρική είναι πια λειτούργημα.
Κατάντησε εμπόριο ._
+1.000
Τεράστιο το θέμα...Εμένα βασικά αυτό που με απασχολεί στη δική μου περίπτωση είναι το τί γίνεται μετά από μερικά χρόνια πάλης με ένα σύστημα τόσο προβληματικό που δεν ξέρεις από που να το πιάσεις και που να το αφήσεις! Δηλ. οκ, εγώ έχω τρελό μεράκι με τη δουλειά μου και πορώνομαι και σκοτώνομαι και γενικά κάνω ό,τι μπορώ και μερικές φορές ακόμα παραπάνω...Για πόσο θα αντέχω να το κάνω αυτό όταν βλέπω ότι δυστυχώς η περιρρέουσα ατμόσφαιρα (δεν μιλώ -μόνο -για συναδέλφους αλλά και για κάθε είδους πρόβλήματα, μισθολογικά, υποδομής, τυπολατρών διευθυντών, Υπουργείου, γραφειοκρατίας, εξωδιδακτικών εργασιών, απαξίωσης του συστήματος από τα παιδιά και τόσα άλλα) δεν σε αφήνει ν'αγιάσεις!!!!
Επίσης με δυσκολεύει ιδιαίτερα ότι σε ό,τι κάνω για τη διδασκαλία μου είμαι μόνος μου και μπορώ μόνο να το συζητήσω με συναδέλφους, δεν υπάρχει κανένας τρόπος να βοηθηθώ από κάποιον που να ξέρει περισσότερα, να επιμορφωθώ (παρά μόνο μετά απο πολύ προσωπικό ψάξιμο/κόπο/έξοδα), να συμβουλευτώ! (και μη μου μιλήσει κανείς παρακαλώ για σχολικούς συμβούλους!!!)
Πάντως. ΤΕΜ, εντελώς φιλικά, νομίζω ότι η ψηφοφορία είναι λίγο απόλυτη, λίγο άσπρο-μαύρο. Με μόνη επιλογή το ναι ή όχι είναι σαν να ψηφίζω ότι ΟΛΟΙ όσοι διορίζονται, ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ, είναι ή ΔΕΝ είναι κατάλληλοι για τη δουλειά, ενώ δεν είναι έτσι. Άλλοι είναι, άλλοι δεν είναι, και τούτο εξαρτάται από πολλά και διαφέρει και από κλάδο σε κλάδο. Μήπως να έβαζες και μια τρίτη επιλογή του τύπου "Όχι όλοι" ή κάτι ανάλογο;;; Γι'αυτό το λόγο πάντως εγώ προσωπικά δεν ψήφισα, γιατι δεν με καλύπτει ούτε το σκέτο ναι ούτε το σκέτο όχι.
-
Τώρα?
-
Επίσης με δυσκολεύει ιδιαίτερα ότι σε ό,τι κάνω για τη διδασκαλία μου είμαι μόνος μου και μπορώ μόνο να το συζητήσω με συναδέλφους, δεν υπάρχει κανένας τρόπος να βοηθηθώ από κάποιον που να ξέρει περισσότερα, να επιμορφωθώ (παρά μόνο μετά απο πολύ προσωπικό ψάξιμο/κόπο/έξοδα), να συμβουλευτώ! (και μη μου μιλήσει κανείς παρακαλώ για σχολικούς συμβούλους!!!)
[/quote]
+++μφωνω
-
Τώρα?
Άψογο!!
-
Όποιος έχει ένσταση για τις επιλογές της ψηφοφορίας,να μου το αναφέρει για να τη βελτιώσουμε.
-
Ωραίο θέμα! Μακάρι ο καθένας μας να αναρωτιέται για αυτό καθημερινά...αν είναι καλός δάσκαλος! Τα βασανιστήρια που περνάμε είναι λίγα σχετικά με το τι έχεις να αντιμετωπίσεις μέσα σε μία τάξη, όταν βέβαια θέλεις να κάνεις τη δουλειά σου σωστά και ολοκληρωμένα. Νομίζω ότι τον καθενα από εμάς θα τον κρίνει η ιστορία! Έχει να κάνει με την ποιότητα του κάθε ατόμου, την προσωπικότητά του και έπειτα με τη γνωστική και παιδαγωγική του επάρκεια, νομίζω. Το σύστημα δυστυχώς δε στοχεύει σε αυτό, στο να προσλάβει καλούς εκπαιδευτικούς. Θέλει απλά κάποιους να κάνουν αυτή τη δουλειά.
Στο ελληνικό σχολείο νιώθεις μόνος και αβοήθητος. Στην αρχή νόμιζα ότι νιώθω έτσι επειδή είμαι ωρομίσθια, το έκτακτο προσωπικό για να καλύψει τις ανάγκες της στιγμής, όμως στην πορεία ανακάλυψα ότι δεν υπάρχει καμία μέριμνα για τον εκπαιδευτικό, είτε μόνιμος είναι είτε αναπληρωτής. Του ζητάνε να είναι έτσι κι αλλιώς, αλλά ΠΡΕΠΕΙ να τα καταφέρει μόνος του.
Βασικό του όπλο είναι βέβαια η αγάπη για το αντικείμενο που διδάσκει, ώστε να μπορεί να κρατήσει ζωντανό το ενδιαφέρον, αλλά και η αγάπη προς τα παιδιά, το καθένα ξεχωριστά. Το κάθε παιδί είναι διαφορετικό, με διαφορετικές ανάγκες, προβληματισμούς, βιώματα...ΠΟΣΟ δύσκολο είναι να σταθείς σε μια τάξη!
Εγώ νομίζω θα πεθάνω με αυτό τον καημό, υπήρξα καλός δάσκαλος; :-\ :-\
-
Σωστος TEM (με το θεμα που ανοιξες), καιρος να κανουμε και την αυτοκριτικη μας ...ε?
Δυο ενστασεις μονον:
α) το "συστημα" που βγαζει 'δασκαλους', δεν ειναι το διπτυχο Ασεπ/προυπηρεσια (αυτα ειναι απλα μηχανισμοι επιλογης), αλλα οι σπουδες μας
β) ως Φυσικος, εμφανιζεσαι καπως.. ανακολουθος (απο ντετερμινιστικης αποψης!!), καθως δεν μπορουμε να απομονωσουμε το αποτελεσμα απο το αιτιο.
Αν εξαιρεσουμε τους ΠΕ60-ΠΕ70, τι ακριβως σπουδασαμε? Οι κατ'επιφαση "καθηγητικες" Σχολες (βαφτισμενες ετσι απο τις δεκαετιες των 50'ς-60'ς-70'ς, οπου εκ των πραγματων οσοι αποφοιτουσαν διοριζονταν στα σχολεια), δεν μας παρεχουν πρακτικα κανενα εφοδιο. Κατα βαση λοιπον, ειμαστε αυτοδιδακτοι, στηριζομενοι στο μερακι/ορεξη/διαθεση (για οσο καιρο αυτα υπαρχουν, οπως παρατηρησαν οι συναδελφοι) του καθενος. Με αλλα λογια, ενα 20-μερο ΠΕΚ δεν μας κανει 'δασκαλους', και θα ελεγα πως το κρατος μας (σε αντιθεση με τα σοβαρα κρατη, οπου μετα το πτυχιο σου, σε προετοιμαζουν για 1-2 χρονια πριν μπεις στην ταξη) εχει αφησει τα παντα στην ...ιδιωτικη πρωτοβουλια του καθενος μας.
Με βαση τα παραπανω, η ψηφος μου στο 'ΟΧΙ', ειναι μονοδρομος.
-
Εξετάζω τις δυνατότητες/ικανότητες του εκπαιδευτικού από τη στιγμή που θα μπει στην τάξη ως μόνιμος να διδάξει και γενικώς να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις της θέσης του στην δημόσια παιδεία.
Ο λόγος που δεν αναφέρομαι στον τρόπο που διορίστηκε είναι πολύ απλός και τον έγραψα και σε προηγούμενο μήνυμά μου.
Αν ασχοληθούμε με τον τρόπο που διοριζόμαστε,θα καταλήξουμε σε έναν ακόμη καβγά για το αν ο ασεπ διαλέγει τους καλύτερους ή όχι.
Και ειλικρινά θέλω να το αποφύγω.
Ο καθηγητής όταν μπαίνει στην τάξη πρέπει να δουλέψει,κανένας δε νοιάζεται αν διορίστηκε με ασεπ ή όχι.
Όλοι περιμένουν να δουν αποτελέσματα.
Όταν φτάσουμε λοιπόν να μπούμε στην τάξη,είμαστε έτοιμοι να διδάξουμε?
Έχεις να προτείνεις κάποια επιλογή για τη ψηφοφορία ώστε να τη βάλω?
-
Εγώ όσο καλός καθηγητής - μαθηματικός είμαι, τόσο χειρότερος θα γίνω όταν διοριστώ.
Με όλα αυτά που έχω τραβήξει με ΠΔΣ, ωρομισθία, επιτυχία σε αυτόν τον ασεπ αλλά επειδή ήταν παλούκια τα θέματα ο τελευταίος διορίστηκε με 62,6 με αποτέλεσμα εμείς οι υπόλοιποι (λίγοι που περάσαμε τη βάση) να έχουμε 1 με 6 μόρια, δηλαδή τίποτα!!!!! ούτε για ωρομισθία!!!! θα τους γ..... το κέρατο αν τελικά καταφέρω να διοριστώ!!!!
Θα χε... στο ιδιαίτερο έτσι για αντίδραση!!!
Όσο θα μειώνουν αυτοί τους μισθούς, τόσο αδιάφορος θα είμαι για το σχολείο, και τόσα πιο πολλά ιδιαίτερα θα κάνω!
Με τους ΜΑΛ....!!!!!
-
Καλημέρα!
Αν και έχουν ψηφίσει ακόμα λίγα άτομα (το αποτέλεσμα μπορεί να αλλάξει στη συνέχεια), έχω να παρατηρήσω το εξής. Αν κάποιος διαφωνεί μαζί μου, δεκτή η γνώμη του.
Οι περισσότεροι θεωρούν πως το σύστημα δεν βγάζει καλούς εκπαιδευτικούς...Είμαι λίγα χρόνια στο χώρο, οπότε η άποψή μου ίσως να μην είναι ολοκληρωμένη, αλλά αυτό που έχω παρατηρήσει είναι ότι οι περισσότεροι νέοι δάσκαλοι (όλων των βαθμίδων) και όταν λέω νέοι εννοώ και ηλικιακά νέοι αλλά και νέοι στο χώρο, έχουν τουλάχιστον όρεξη και διάθεση για δουλειά...Λάθη σίγουρα θα γίνονται, η εμπειρία παίζει σημαντικό ρόλο....
ίσως να βλέπω κάπως ρομαντικά τα πράγματα, αλλά πιστεύω ότι η πλειοψηφία των εκπαιδευτικών, δεν μπορώ να πω με ασφάλεια για το αποτέλεσμα της δουλειάς, αλλά τουλάχιστον προσπαθεί......
-
δυσκολη η ερωτηση σου "καλους εκπαιδευτικους σε σχεση με το ρολο που θα επρεπε να εχουν?"-δηλ να υπηρετουν το συστημα που τους εφτιαξε .......
η καλυτερους σε σχεση με το παρελθον?
καθε εποχη και καθε συστημα φτιαχνει το σχολειο που το εξυπηρετει και αρα τους εκπαιδευτικους που το εξυπηρετουν ...τυχεροι οσοι εκπαιδευτικοι πηγαινουν ενα βηματακι παραπερα με οδηγο την αγαπη για τον ανθρωπο και τη γνωση ...σημερα σε σχεση με παλιοτερα υπαρχει περισσοτερο αυτη η δυνατοτητα να παμε παραπερα κλεινοντας τ'αυτια στις σειρηνες, γιατι και η προσβαση στην πληροφορια ειναι μεγαλυτερη-τουτεστιν μπορουμε πιο ευκολα να ξεστραβωθουμε για να καταλαβουμε τι πραγματικα γινεται γυρω μας......
-
πιστευω οτι πτυχιο δεν σε κανει καλο εκπαιδευτικο,σου δινει ομως ολα τα εφοδια να μπορεσεις να γινεις αν προσπαθησεις,κ πιστευω οτι ισχυει για ολους αυτο.
ομως εφοσον το συστημα 1)δεν σε αφηνει πολλες φορες να δουλεψεις οπως πρεπει λογω των συνθηκων κ 2) δεν σε ικανοποιει οικονομικα (καθως σε ολες τις δουλειες ισχυει το <οτι πληρωνεις παιρνεις>),καταληγω στο οτι κ να ειναι κανεις η κ να θελει να γινει κ να μπορει καλος εκπαιδευτικος,δεν τα καταφερνει.φυσικα υπαρχουν κ εξαιρεσεις.ειτε δεν τους αφηνει το συστημα να δουλεψουν οπως θελουν,ειτε καταληγουν στην δημοσιουπαλληλικη νοοτροπια.
πιστευω οτι το συστημα πρεπει πρωτα να σου παρεχει ολα τα εφοδια κ μετα οχι απλα να απαιτει απ τον εκπαιδευτικο,αλλα να του εχει καλλιεργησει ενα αισθημα φιλοτιμου κ υπευθυνοτητας(αυτο βεβαια θα πρεπει να ξεκινα απο σχολειο κ πανεπιστημιο),το οποιο θα τον κανει να προσπαθει απο μονος του,κ οχι υπο καθεστως φοβου αξιλογησης.
ψηφισα οχι,χωρις ομως να θεωρω οτι δεν υπαρχουν και καλοι εκπαιδευτικοι.
-
Τείνω να συμφωνήσω με τη dimitra68. Κάθε σύστημα φτιάχνει τους εκπαιδευτικούς που χρειάζεται για να επιτύχει τους στόχους του.
Το πρόβλημα βέβαια με την ελληνική περίπτωση είναι ότι δεν έχει καθορισμένους στόχους. Δεν έχουμε απαντήσει σε βασικά ερωτήματα του τύπου: Τι παιδεία θέλουμε; Τι μαθητές θέλουμε να βγάλουμε; Τι είδους γνώση θέλουμε να έχουν οι απόφοιτοί μας; Αυτός είναι και ο βασικός λόγος για τον οποίο είμαι κάθετα αντίθετη με την αξιολόγηση. Ντάξει, ρε φιλαράκι, να με αξιολογήσεις, αλλά πώς θα με κρίνεις από τη στιγμή που δεν μου έχεις πει τι να κάνω; (Για όποιον έχει απορίες, ας κοιτάξει τους στόχους μαθημάτων όπως ορίζονται από τα αναλυτικά μας προγράμματα. Είναι ασυνάρτητοι, συχνά αντιφατικοί και τις περισσότερες φορές ανέφικτοι, αν λάβουμε υπόψη τα συγκεκριμένα βιβλία που είμαστε υποχρεωμένοι να διδάξουμε, τις ελάχιστες ώρες διδασκαλίας και τις ανεπαρκέστατες υλικοτεχνικές υποδομές)
Η απάντηση σε αυτή την ερώτηση για μένα είναι η εξής: Αν το σύστημα έχει ως στόχο να παράξει μαθητές-πρόβατα, τότε μια χαρά εκπαιδευτικούς βγάζει. Με βάση τα δικά μου κριτήρια, σαφώς και όχι. Ευτυχώς, επειδή γενικώς το σύστημα είναι μπάχαλο, υπάρχουν αρκετά περιθώρια για δουλειά, από όποιον έχει μεράκι και φιλότιμο. Πολύ φοβάμαι ότι σιγά σιγά θα μας τα κόψουν και αυτά τα περιθώρια...
ΥΓ. Προφανώς και δεν θεωρώ ότι όλοι οι εκπαιδευτικοί είναι ανεπαρκείς. Υπάρχουν πολλοί συνάδελφοι, -περισσότεροι απ'όσοι νόμιζα πριν μπω σε σχολείο- οι οποίοι, συχνά και με προσωπικό κόστος, κάνουν καταπληκτική δουλειά. Δυστυχώς, επειδή το σχολείο είναι σύστημα και χρειάζεται να υπάρχουν βάσεις και συνέχεια, αναγκαστικά από ένα σημείο και πέρα, τα αποτελέσματα είναι φτωχά. Δυστυχώς όμως, εμείς κρινόμαστε εκ του αποτελέσματος...
-
πολύ καλό θέμα και ιδιαίτερα επίκαιρο!
όταν πέρασα στο Παιδαγωγικό Αθηνών,είχε πραγματοποιηθεί το όνειρο της ζωής μου.δεν ήξερα το πρόγραμμα σπουδών,δεν ήξερα τι θα κάνω,δεν ήξερα αν θα έχω δουλειά,πόσα χρήματα θα παίρνω και πως θα είναι το μέλλον μου.ήξερα μόνο ότι θα ασκώ ένα λειτούργημα,θα είμαι με παιδιά και θα εργάζομαι στο χώρο της εκπαίδευσης που από μικρή είχα όραμα να τον βελτιώσω...
όταν λοιπόν πέρασα στο Πανεπιστήμιο,τα πράγματα άλλαξαν..όχι παρασάγγας,αλλά σε ένα μεγάλο βαθμό.τα μαθήματα που επέλεγα και επιλέγω με βοηθούν πάρα πολύ,αλλά η όλη νοοτροπία ΄σχετικά με το τι θα γινουμε τελικά εμείς οι δάσκαλοι ήταν λάθος..και ξεκινούσε από τους καθηγητές τους ίδιους.
στο πρώτο πρώτο μάθημα που κάναμε στη σχολή περίμενα οτι θα ακουγα παααρα πολλα πραγματα για τα παιδια,για τη διδακτικη μεθοδολογια,τα αναλυτικα προγραμματα,τα ονειρα μας ως μελλοντικων δασκαλων.ο καθηγητης ομως ξεκινησε να μας επαινει που επιλεξαμε το Παιδαγωγικο,γιατι θα εχει μεγαλη "απορροφηση" ως κλάδος και θα εχουμε ποιοτικη ζωη και σταθερη δουλεια.
πραγματικα επαθα πλακα!
περιμενα οτι θα ακουγα αλλα πραγματα...
η νεα γενια εκπαιδευτικων θεωρω πως εχει οραμα,πολυ μεγαλυτερο μαλιστα απο τα οραματα των προηγουμενων γενεων για την Παιδεια.δυστυχως ομως,στην πορεια χαλανε πολυ τα πραγματα.η πλειονοτητα γινονται δημοσιουπαλληλοι και ξεχνουν το οραμα.εφαρμοζουν την ομαδοσυνεργατικη(που ειναι ναι μεν κατι αποδοτικο θα λεγα,αλλα και κατι πιο μοντερνο για να ξεπερασουμε τους προηγουμενους) και νομιζουν πως τα εκαναν ολα.δεν ειναι ενεργοι,δεν "καιγονται" μεσα στο επαγγελμα,δεν ψαχνονται.
μακαρι να κανω λαθος,μακαρι οι επομενοι να τους διαψευσουμε!!μακαρι να μην ξερουμε μονο το γνωστικο αντικειμενο,αλλα και πως θα το μεταδωσουμε.
οσο για το τι Παιδεια θελουμε και τις συναφεις ερωτησεις που θεσατε προηγουμενως,θα σας πω μια σοφοτατη φραση που ειχε πει ο μεγαλος παιδαγωγος-ψυχολογος Jerome Βruner:":"τι θελετε?μαθητες που μπορουν να απαντουν σε ερωτησεις που θετουν οι αλλοι,ή μαθητες που ειναι ικανοι να ερωτουν τους εαυτους τους και να ψαχνουν μονοι τους απαντησεις?".
αύτος πιστεύω πως είναι ο πιο καθοριστικός στόχος της συγχρονης-ιδιως-Παιδειας,αν και εχουν διατυπωθει παρα πολλοι και πολυ ουσιαστικοι!
το φερα γυρω γυρω,ισως και να μην απαντησα τελικα,αλλα θελω να πιστευω πως δεν ειναι ετσι...μακαρι να μην ειναι ετσι δηλαδη...
-
Αν και δεν ήμουν σίγουρη τι εννοούσες με τη λέξη σύστημα, θεώρησα ότι μιλάμε γενικά για το εκπαιδευτικό σύστημα και όχι των διορισμών.
Απάντησα 50 -50 γιατί ακόμα δεν έχω καταλήξει τι κάνει ένα δάσκαλο καλό...
Η εκπαίδευση που έχει λάβει, η εμπειρία μέσα στην τάξη, ο κόπος και η προσπάθεια να διοριστεί (είτε αυτό λέγεται ΑΣΕΠ, είτε αναπλήρωση), το μεράκι, η συνεχής επιμόρφωση, τα διδακτικά πρότυπα, που κουβαλάς από την Α Δημοτικού, έμφυτο ταλέντο... όλα τα προηγούμενα, ίσως;
Από τους 7 παράγοντες, που σκέφτομαι, τους 4 (ίσως και 5) δεν τους παρέχει το σύστημα και αν αναλογιστώ τη δική μου πορεία, το σύστημα μάλλον δυσχεραίνει έναν εκπαιδευτικό από το να γίνει καλός.
Είμαι δασκάλα και τελείωσα τη σχολή σχεδόν όταν άρχισαν να πολλαπλασιάζονται τα ολοήμερα σχολεία, όταν ακόμα ο πίνακας των αναπληρωτών ήταν γεμάτος. Οπότε πρόλαβα να μάθω τι σημαίνει το ιδιωτικό σχολείο-επιχείρηση από πρώτο χέρι και να ευγνωμονώ καθημερινά που χάρη στο διαγωνισμό είμαι στο Δημόσιο Σχολείο σήμερα. Άρα δεν αντιμετώπισα τη φθορά της ωρομισθίας-αναπλήρωσης-αβεβαιότητας-πδσ κτλ.
Όταν ξεκίνησα τα μαθήματα όμως αισθάνθηκα "γυμνή". Καλές οι παιδαγωγικές θεωρίες, τα μαθηματικά, η Φυσική, η πληροφορική,η ιστορία, η γλώσσα,η λογοτεχνία και όλα τα άλλα μαθήματα αλλά μάλλον θα έπρεπε να είχαμε κάνει τις διπλάσιες ώρες σε διδακτικές. Για να μη γίνω υπερβολική, ότι θα έπρεπε να παρακολουθούμε μαθήματα από εν ενεργεία δασκάλους στις τάξεις τους από το πρώτο έτος.
Αυτό ήταν το πρώτο σοκ μετά τη σχολή, που αν τύχεις σε καλό περιβάλλον (οργανωμένο σχολείο και πρόθυμοι συνάδελφοι) κρατάει λίγο.
Το επόμενο εμπόδιο είναι αφού γίνεις μόνιμος. Όπου συναντάς σχολεία και δασκάλους σε κατάσταση "βάλτου" και ενώ εσύ θέλεις να κάνεις πράγματα, ακούς τη μονιμη επωδό:"Ελα, δε βαριέσαι τώρα, που να τρέχουμε, αγοράζουμε, προετοιμάζουμε κτλ κτλ" και δυστυχώς αυτή η νοοτροπία δεν έχει ηλικιακό φραγμό, όπως προείπε και η daimonas. Οπότε χρόνο με το χρόνο, που παλεύεις με αυτή τη νοοτροπία, έχει και το αντίτιμό της. Κάποια στιγμή θα συμβιβαστείς γιατί απλώς δεν θα αντέχεις το ψυχολογικό βάρος του να παλεύεις μόνος σου.
edit:Μιας και εγώ αποφοίτησα από το Παιδαγωγικό της Αθήνας καταλαβαίνω τι εννοείς δασκαλίτσα, αν και τότε μας έλεγαν θα δείτε σε λίγα χρόνια πόσο θα αλλάξουν τα πράγματα στον κλάδο με τον νέο θεσμό του Ολοήμερου και όλες οι τάξεις θα είναι ομαδοσυνεργατικές (λες και ανακαλύψαμε τη φιλοσοφική λίθο της παιδείας)
-
αχ κυρα δασκάλα μου,τι ωραία που τα έθεσες!
συμβιβάζονται όλοι εε?πωπω,ούτε να το σκέφτομαι δε θέλω...
μακάρι να μην είναι έτσι,μακάρι να αγαπάμε όλοι αυτό το επάγγελμα και να ευτυχούμε να έχουμε καλούς δασκάλους και δασκάλες...
απλά δε μπορώ να συμβιβαστώ με την ιδέα ότι αύριο μεθαύριο θα συναντούμε εκείνους που απλά μπήκαν για τη βολή τους..δε θέλω να τη δω αυτή την πραγματικότητα.
αλλά,όπως λεει και η γιαγιά μου:"δε σκέφτόμαστε όλοι με τον ίδιο τρόπο για τα πράγματα.δε θέλουμε όλοι να αλλάξουμε τους δαίμονες που κατατρέχουν τις ζωές μας."
μακάρι να δούμε όμορφα πράγματα στα σχολειάκια μας και καλούς δασκάλους και ευτυχισμένους μαθητές!!!είναι ευλογία τα παιδιά,είναι τα πάντα..μακάρι να υπάρχουν δάσκαλοι που θα τα κάνουν να χαμογελούν και να βλέπουν το μάθημα σαν παιχνίδι,που θα αγωνιούν να μπουν στην τάξη.
αλλά θεωρώ πως το πρόβλημα έχει ρίζα και αρχετυπικά όλοι το αποδεχόμαστε για να τη βγάλουμε καθαρή.
στη σωστη κατεύθυνση,πιστεύω πως μας βοηθά παρα πολύ η άμεση πρόσβαση στις τάξεις από τα φοιτητικά χρόνια,αλλά και κάποιες παρωθητικές στρατηγικές είναι καλό εκ προοιμίου να τις γνωρίζουμε.
για παράδειγμα,περσι είχα πάει στο δημοτικό σχολείο όπου φοιτούσα εγώ και είδα μια πολύ νέα δασκάλα να τσιριζει.κυριολεκτικα τ σ ί ρ ι ζ ε..έκανε κάτι κουλαμάρες και δε βοηθούσε σε τίποτα να ηρεμήσουν τα μαθητουδάκια.τελικά έβγαλε ένα μαθητή έξω από την τάξη.
εκείνη τη στιγμή σκέφτηκα πως θα ένιωθε το παιδί αυτο.και επειδή καθησαμε υστερα κοντά τον ρώτησα γιατί η δασκάλα τον έβγαλε έξω."μιλούσα με τον Ιωσηφ",μου είπε,χαχαχαχαχα!"αλλά δεν ήθελα να στεναχωρήσω την κυρια".
την επόμενη ώρα μπήκα στην τάξη της "κυριας" αυτης για να δωσω ένα ερωτηματολόγιο στα παιδιά.η "κυρια' κοιτουσε κάθε 5 λεπτά το ρολόι της και μου είπε μαλιστα "παρε όση ώρα θες και,αν τελειώσουν γρήγορα,πιαστους την κουβεντα μεχρι να χτυπήσει το κουδούνι"
ΕΛΕΟΣ!και μετα ήθελε ησυχία..αφού δεν έκανε το μάθημα παιχνίδι.αφού σκυλοβαριόταν.
παραμιλησα ίσως ,αλλά ειναι καιρός να αντιμετωπίσπουμε το προβλημα κατα μέτωπο.όχι με φανφαρονικούς διαξιφισμους και αυθαίρετες γενικότητες.ας τεθεί ένα τέρμα...
-
Παιδιά...κι εγώ πιστεύω πως το σύστημα μας δεν έχει καθορισμένους στόχους και δεν λέει να ξεκολλήσει απ'τις νοοτροπίες της δεκαετίας του'50! Όντως...τι μαθητές θέλουμε να βγάζουμε;; Εγώ προσωπικά προσπαθώ να τους μάθω πάνω απ'όλα να σκέφτονται,να κρίνουν,να ανημερώνονται σωστά και πολύπλευρα και να μην τους κάνουν το μυαλό κουραμπιέ! Πόσο όμως μπορεί ο εκπαιδευτικός μέσα στις καταστάσεις της σύγχρονης κοινωνίας να πείσει έναν έφηβο για όλα αυτά...;; Μπορεί;;! Παρόλ'αυτά εκεί ακριβώς φαίνεται για μένα αν κάποιος είναι καλός για τη δουλειά κι αυτό πηγάζει απ'την αγάπη για τα παιδιά πάνω απ'όλα και μετά απ'την αγάπη για τη διδασκαλία...γιατί πρέπει πρώτα να αγαπάς τα παιδιά γιατί σ'αυτά θα διδάξεις!
Τώρα όσον αφορά στο σε τι κατάσταση είμαστε όταν φτάνουμε μετά από κόπους και βάσανα να διοριστούμε....εδώ είναι η μεγάλη παγίδα! Πιστεύω πως όσο κι αν έχει ταλαιπωρηθεί κάποιος,απ'τη στιγμή που αγαπάει τα παιδιά και νιώθει την ευθύνη της θέσης του συνεχίζει να είναι κάλός και να προσπαθεί (βέβαια πιο σίγουρη θα είμαι όταν διοριστώ για να σας το πω αυτό) αλλά όποιος έχει πάρει παρ'ολες τις ταλαιπωρίες την αναγνώριση απ'τα παιδιά ξέρει πως μόνο έτσι επιβιώνει στο επάγγελμα και δεν του γίνεται βραχνάς!! Στους μαθητές ό,τι δώσεις αυτό θα πάρεις...ακόμη κι απ'τους πιο ατίθασους!! Δεν ξέρω όμως αν όλοι όσοι καταλήγουν σε τάξεις σχολείου είναι ευσυνείδητοι...πολύ αμφιβάλλω γι αυτό! Ειλικρινά δεν ξέρω κι εγώ σε τι κατάσταση θα είναι τα νεύρα μου όταν φτάσω να διοριστώ...αλλά ξέρω πως η μεγαλύτερη χαρά που παίρνω μέσα σ'αυτή την τρέλα της πορείας του διορισμού που ζω είναι η ατάκα των παιδιών κάθε Μάιο: "Κυρία θα μας έχετε και του χρόνου...;" Γιατί θέλουν να τα έχω! Αυτό για μένα είναι το μεγαλύτερο δώρο κι αυτό μου δίνει το κίνητρο να παλεύω! Ελπίζω να μην το χάσω ακόμη και μετά από χρόνια ταλαιπωρίας και η απάντησή μου ουσιαστικά είναι πως όσοι έχουν αυτό το κίνητρο καμιά ταλαιπωρία δεν τους αλλάζει...ίσως μόνο να μη χολοσκάνε τόσο σε κάποιες δύσκολες περιπτώσεις που στο φροντιστήριο π.χ θα πρεπε να τις αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά για να έχουν και την επόμενη μέρα δουλειά!! Τελικά ναι....δεν πιστεύω πως είναι όλοι κατάλληλοι,γιατί σε πολλούς λείπει το σωστό κίνητρο εξ'αρχής!
-
Εγώ όσο καλός καθηγητής - μαθηματικός είμαι, τόσο χειρότερος θα γίνω όταν διοριστώ.
Με όλα αυτά που έχω τραβήξει με ΠΔΣ, ωρομισθία, επιτυχία σε αυτόν τον ασεπ αλλά επειδή ήταν παλούκια τα θέματα ο τελευταίος διορίστηκε με 62,6 με αποτέλεσμα εμείς οι υπόλοιποι (λίγοι που περάσαμε τη βάση) να έχουμε 1 με 6 μόρια, δηλαδή τίποτα!!!!! ούτε για ωρομισθία!!!! θα τους γ..... το κέρατο αν τελικά καταφέρω να διοριστώ!!!!
Θα χε... στο ιδιαίτερο έτσι για αντίδραση!!!
Όσο θα μειώνουν αυτοί τους μισθούς, τόσο αδιάφορος θα είμαι για το σχολείο, και τόσα πιο πολλά ιδιαίτερα θα κάνω!
Με τους ΜΑΛ....!!!!!
μαζι σου αρχηγε μου!
-
καλημερα...εγω πιστευω οτι δεν εχει να κανει με το συστημα...αλλα ειναι καθαρα θεμα ανθρωπου και συνειδησης.....και αν δεν διαθετεις συνειδηση η δεν το "γουσταρεις" απλα ...καλο ειναι να ασχοληθεις με κατι αλλο.......
..... γιατι το να εισαι καθηγητης η δασκαλος.......ειναι μεγαλη ευθυνη και πρεπει να εχεις θεληση, μερακι....
να σου αρεσει αυτο που κανεις και να θελεις να προσφερεις...ολα αυτα πιστευω οτι εχουν να κανουν με την προσωπικοτητα και δεν "διδασκονται" ουτε "παρεχονται " μεσα απο οποιοδηποτε συστημα...ακομη κι αν αυτο ηταν το ιδανικο....
-
καλημερα...εγω πιστευω οτι δεν εχει να κανει με το συστημα...αλλα ειναι καθαρα θεμα ανθρωπου και συνειδησης.....και αν δεν διαθετεις συνειδηση η δεν το "γουσταρεις" απλα ...καλο ειναι να ασχοληθεις με κατι αλλο.......
..... γιατι το να εισαι καθηγητης η δασκαλος.......ειναι μεγαλη ευθυνη και πρεπει να εχεις θεληση, μερακι....
να σου αρεσει αυτο που κανεις και να θελεις να προσφερεις...ολα αυτα πιστευω οτι εχουν να κανουν με την προσωπικοτητα και δεν "διδασκονται" ουτε "παρεχονται " μεσα απο οποιοδηποτε συστημα...ακομη κι αν αυτο ηταν το ιδανικο....
Aυτό ακριβώς εννοούσα κι εγώ...απλά το είπα λίγο διαφορετικά! Όντως...αυτά τα πράγματα δεν διδάσκονται από κανέναν και αυτά κανουν την διαφορά στον εκπαιδευτικό! Όταν όλα αυτά υπάρχουν μέσα σε κάποιον...κανένα σύστημα πρόσληψης και κανένα σύστημα γενικά δεν τα ξεριζώνει....! Το πολύ-πολύ να ξεσπάν τα νεύρα απ'τις ταλαιπωρίες κάπου αλλού,αλλά όχι στη δουλειά...εγώ τουλάχιστον αυτό κάνω...οπότε όπως όλοι καταλάβαμε...κάποιοι την πληρώνουν ;D ;D ;D ;D
-
θα το παρω απο την αναποδη πλευρα. οσοι ανθρωποι πασχιζουν μεσω ωρομισθιας ή αναπληρωσης ή διαβασματος για ασεπ να μπουν στο δημοσιο δε νομιζω οτι το κανουν απλα κ μονο για να μονιμοποιηθουν. σημαινει οτι πραγματικα γουσταρουν αυτο το επαγγελμα. αρα λογικα θα ειναι κ καλοι εκπαιδευτικοι. αντε κ διοριστηκα. ο μισθος μου θα ειναι γυρω στα 1000 ευρω. θα περιπλανιεμαι κ στα χωρια της ελλαδας ποιος ξερει για ποσο καιρο. αρα για να μπω στη διαδικασια να θυσιασω τοσα πραγματα στη ζωη μου για να ζησω αυτες τις συνθηκες σημαινει οτι δεν αγωνιστηκα τοσο καιρο για να ειμαι απλα δημοσιος υπαλληλος. θα μπορουσα να κυνηγησω καποια αλλη θεση στην τραπεζα πχ ή σε αλλους τομεις του δημοσιου ή ακομη κ στον ιδιωτικο τομεα. ( ο μισθος δε διαφερει κ πολυ)
αρα το συμπερασμα ειναι οτι εχω τουλαχιστον την ορεξη να ειμαι καλη εκπαιδευτικος. το αν θα γινω ή οχι θα το δειξει η ιστορια.
απλα πιστευω οτι τα παιδια που το παλευουν τοσο πολυ εχουν πολυ περισσοτερες πιθανοτητες να γινουν καλοι εκπαιδευτικοι γιατι απλα το θελουν πολυ
για μενα το δημοσιο ειναι η σιγουρια που θα με αφησει να κανω σωστα τη δουλεια μου χωρις να εχω το αγχος πού θα βρω τα χρηματα το καλοκαιρι που δεν κανω μαθηματα να πληρωνω το νοικι κτλ κ τιποτα παραπανω. κ μου εξασφαλιζει καλυτερη ποιοτητα ζωης απο την αποψη οτι δεν θα τρεχω σαν το βεγγο απο το ενα σπιτι στο αλλο μεχρι τις 10 το βραδυ κ να μου ακυρωνουν συνεχεια μαθηματα
-
συμβιβάζονται όλοι εε?πωπω,ούτε να το σκέφτομαι δε θέλω...
Πρώτα αρχίζουν οι εκπτώσεις και σιγά σιγά έρχεται ο συμβιβασμός. Εξαρτάται από το χαρακτήρα και τη θέληση του καθενός.
Ίσως ήμουν υπερβολική χθες το βράδυ αλλά είχα νωρίτερα την ίδια κουβέντα και ήμουν πολύ επηρεασμένη.
Δεν συμβιβάζονται όλοι γιατί υπάρχουν και σχολεία που λειτουργούν τέλεια, απλώς μέχρι να πετύχεις αυτό το κλίμα βιώνεις αρκετές ματαιώσεις, που ή θα σου κοστίσουν στη διδασκαλία ή στην προσωπική σου ζωή.
Τα υπόλοιπα πριβέ.
-
Παιδιά δεν πιστεύω πως τόσοι εκπαιδευτικοί ξυπνάνε κάθε μέρα και σκέφτονται "σήμερα θα πάω να καταστρέψω 25 ψυχές". Σίγουρα όλοι προσπαθούν απλά κάποιοι δεν τα καταφέρνουν. Και ένας νορμάλ άνθρωπος δεν γίνεται εκπαιδευτικός μόνο για την αποκατάσταση γιατί στάνταρ θα οδηγηθεί στο ψυχειατρείο. Πάντως μετά το διορισμό, αν το κράτος ήθελε πραγματικά να έχει καλούς εκπαιδευτικούς, θα έπρεπε να τους επιμορφώνει επί πληρωμή (σημαντικότατο κινητρο). Σε άλλες χώρες ο μισθός είναι ο βασικός στα 1000 ευρώ αλλά αν κάποιος κάνει μεταπτυχιακό ή διδακτορικό παίρνει 500 ευρώ και παραπάνω επίδομα. Εδώ για 50 ψωροευρώ ο άλλος δεν μπαίνει σε κόπο να επιμορφωθεί. Σημασία έχει το κίνητρο.
-
μα ο εκπαιδευτικός πληρώνεται το καλοκαίρι!!!!
όλοι δικαιούνται 1 μήνα άδεια και εμείς της Παναγιάς τα μάτια!!!
ε λοιπόν, ας δικαιούμαστε και μεις 1 μήνα άδεια και το υπόλοιπο, ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗ!!! τι θα πει αν θέλουμε; κάθε καλοκαίρι 1 μήνα επιμόρφωση!!!
και χωρίς εξτρά χρήματα!!!
πληρωνόμαστε για επιτηρήσεις πανελλαδικές...γιατί; δεν πληρωνόμαστε εκείνη τη μέρα ούτως ή άλλως; γιατί να κάθομαι σπίτι μου; να κάνω επιτήρηση!!!
κι μη μου πείτς αποζημίωση καυσίμων και κουραφέξαλα!!!
ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗ ΚΑΘΕ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 1 ΜΗΝΑ!!! αυτό θα πει επίσταμαι: γνωρίζω καλά!!! ή με το που πήραμε το πτυχίο, διοριστήκαμε, βολευτήκαμε και δεν μας ενδιαφέρει;
πήγα σε 2 σεμινάρια και 1 συνέδριο φέτος! και στο 1 σεμινάριο πλήρωσα κιόλας!!!
μόλις είπα συναδέλφους να συμμετέχουν, απλά είπαν: πόσα θα πάρουμε; μας πληρώνουν; αν όχι, τότε δεν συμμετέχουμε!!!
τελικά, μήπως μόνο τα φράγκα μας νοιάζουν; >:( >:( >:( >:( >:( >:( >:(
-
Τα σεμινάρια όμως δε γίνονται και τζάμπα.
Είναι πολλά που ζητάνε πάνω από 2000.
Που να τα βρει ο άλλος?
-
θα το παρω απο την αναποδη πλευρα. οσοι ανθρωποι πασχιζουν μεσω ωρομισθιας ή αναπληρωσης ή διαβασματος για ασεπ να μπουν στο δημοσιο δε νομιζω οτι το κανουν απλα κ μονο για να μονιμοποιηθουν. σημαινει οτι πραγματικα γουσταρουν αυτο το επαγγελμα. αρα λογικα θα ειναι κ καλοι εκπαιδευτικοι. αντε κ διοριστηκα. ο μισθος μου θα ειναι γυρω στα 1000 ευρω. θα περιπλανιεμαι κ στα χωρια της ελλαδας ποιος ξερει για ποσο καιρο. αρα για να μπω στη διαδικασια να θυσιασω τοσα πραγματα στη ζωη μου για να ζησω αυτες τις συνθηκες σημαινει οτι δεν αγωνιστηκα τοσο καιρο για να ειμαι απλα δημοσιος υπαλληλος. θα μπορουσα να κυνηγησω καποια αλλη θεση στην τραπεζα πχ ή σε αλλους τομεις του δημοσιου ή ακομη κ στον ιδιωτικο τομεα. ( ο μισθος δε διαφερει κ πολυ)
αρα το συμπερασμα ειναι οτι εχω τουλαχιστον την ορεξη να ειμαι καλη εκπαιδευτικος. το αν θα γινω ή οχι θα το δειξει η ιστορια.
απλα πιστευω οτι τα παιδια που το παλευουν τοσο πολυ εχουν πολυ περισσοτερες πιθανοτητες να γινουν καλοι εκπαιδευτικοι γιατι απλα το θελουν πολυ
για μενα το δημοσιο ειναι η σιγουρια που θα με αφησει να κανω σωστα τη δουλεια μου χωρις να εχω το αγχος πού θα βρω τα χρηματα το καλοκαιρι που δεν κανω μαθηματα να πληρωνω το νοικι κτλ κ τιποτα παραπανω. κ μου εξασφαλιζει καλυτερη ποιοτητα ζωης απο την αποψη οτι δεν θα τρεχω σαν το βεγγο απο το ενα σπιτι στο αλλο μεχρι τις 10 το βραδυ κ να μου ακυρωνουν συνεχεια μαθηματα
10000000000000000000000000 :) :) :) :) :) ;) ;) ;) ;)
-
Ister, σε βρίσκω υπερβολικό. Ευτυχώς ή δυστυχώς, η διδασκαλία είναι πολύ δύσκολη δουλειά και αυτό είναι κάτι που δεν αναγνωρίζεται. Είμαστε 45 λεπτά μέσα στην τάξη, 45 λεπτά τα οποία πρέπει να είμαστε 100% προσηλωμένοι σε αυτό που κάνουμε και δεν έχουμε δικαίωμα να αφαιρεθούμε ούτε λεπτό. Ακόμα και στις πιο σκληρές δουλειές, κάποιος μπορεί να σταματήσει να πάρει μια ανάσα, να κοιτάξει 10 δευτερόλεπτα τον ουρανό, να πάει τουαλέτα βρε αδερφέ, να χασμουρηθεί, να φταρνιστεί. Εμείς όμως πρέπει να είμαστε εκεί, χωρίς κανένα δικαίωμα να πάρουμε ανάσα. Θα μου πεις, δεν συμπεριφέρονται όλοι έτσι, αλλά η σωστή διδασκαλία έτσι πρέπει να είναι.
Βγάζεις έξω επίσης το κομμάτι της δουλειάς που γίνεται εκτός τάξης. Για μένα που είμαι φιλόλογος, κάθε μάθημα θέλει τουλάχιστον μισή ώρα προετοιμασία (για να μην μιλήσω για τη διόρθωση, ειδικά της έκθεσης... 28 γραπτά λυκείου, από μισή ώρα το γραπτό για να γίνει καλή δουλειά, κάνε τις πράξεις μόνος σου... και αυτό είναι η δουλειά για ένα τμήμα μόνο...). Έπειτα, το προσωπικό μας διάβασμα... είναι δυνατόν να μην είσαι ενημερωμένος για τη σύγχρονη λογοτεχνία; Για τις νέες θεωρίες στην ιστορία; Και τις εφημερίδες κάθε Κυριακή, για να έχουμε ένα καλό αρχείο με κείμενα για την έκθεση; Όλα αυτά κοστίζουν και σε χρόνο και σε χρήμα... Να πεις ότι τα σχολεία είχαν ενημερωμένες βιβλιοθήκες, έτσι ώστε να μη μου χρειάζεται να αγοράζω 5 βιβλία το μήνα και 4 εφημερίδες κάθε Κυριακή, να σου πω εντάξει. Αλλά δεν συμβαίνει αυτό. Θέλεις να κάθομαι 8 ώρες στο σχολείο και να δουλεύω; Δώσε μου ένα γραφείο, να μπορώ να κάθομαι με την ησυχία που απαιτείται και να διορθώνω εκεί, να προετοιμάζω τα μαθήματα μου εκεί και δεν θα το κουνήσω. Αλλά με σχολεία χωρίς βιβλιοθήκες; Χωρίς δικά μας γραφεία, να μείνω στο σχολείο να κάνω τι; Για να μη μακρυγορώ, προσωπικά η δουλειά μου μου τρώει πολύ περισσότερο από ένα 8ωρο την ημέρα. Και είναι μια δουλειά, την οποία για να την κάνω καλά, πρέπει να είμαι και εγώ ψυχικά καλά, γι'αυτό και έχω ανάγκη μεγάλα διαστήματα μακριά από το σχολείο. Οπότε, όχι, δεν θεωρώ ότι πληρωνόμαστε αρκετά για αυτό που κάνουμε. Σε καμία περίπτωση.
-
Ister, σε βρίσκω υπερβολικό. Ευτυχώς ή δυστυχώς, η διδασκαλία είναι πολύ δύσκολη δουλειά και αυτό είναι κάτι που δεν αναγνωρίζεται. Είμαστε 45 λεπτά μέσα στην τάξη, 45 λεπτά τα οποία πρέπει να είμαστε 100% προσηλωμένοι σε αυτό που κάνουμε και δεν έχουμε δικαίωμα να αφαιρεθούμε ούτε λεπτό. Ακόμα και στις πιο σκληρές δουλειές, κάποιος μπορεί να σταματήσει να πάρει μια ανάσα, να κοιτάξει 10 δευτερόλεπτα τον ουρανό, να πάει τουαλέτα βρε αδερφέ, να χασμουρηθεί, να φταρνιστεί. Εμείς όμως πρέπει να είμαστε εκεί, χωρίς κανένα δικαίωμα να πάρουμε ανάσα. Θα μου πεις, δεν συμπεριφέρονται όλοι έτσι, αλλά η σωστή διδασκαλία έτσι πρέπει να είναι.
Βγάζεις έξω επίσης το κομμάτι της δουλειάς που γίνεται εκτός τάξης. Για μένα που είμαι φιλόλογος, κάθε μάθημα θέλει τουλάχιστον μισή ώρα προετοιμασία (για να μην μιλήσω για τη διόρθωση, ειδικά της έκθεσης... 28 γραπτά λυκείου, από μισή ώρα το γραπτό για να γίνει καλή δουλειά, κάνε τις πράξεις μόνος σου... και αυτό είναι η δουλειά για ένα τμήμα μόνο...). Έπειτα, το προσωπικό μας διάβασμα... είναι δυνατόν να μην είσαι ενημερωμένος για τη σύγχρονη λογοτεχνία; Για τις νέες θεωρίες στην ιστορία; Και τις εφημερίδες κάθε Κυριακή, για να έχουμε ένα καλό αρχείο με κείμενα για την έκθεση; Όλα αυτά κοστίζουν και σε χρόνο και σε χρήμα... Να πεις ότι τα σχολεία είχαν ενημερωμένες βιβλιοθήκες, έτσι ώστε να μη μου χρειάζεται να αγοράζω 5 βιβλία το μήνα και 4 εφημερίδες κάθε Κυριακή, να σου πω εντάξει. Αλλά δεν συμβαίνει αυτό. Θέλεις να κάθομαι 8 ώρες στο σχολείο και να δουλεύω; Δώσε μου ένα γραφείο, να μπορώ να κάθομαι με την ησυχία που απαιτείται και να διορθώνω εκεί, να προετοιμάζω τα μαθήματα μου εκεί και δεν θα το κουνήσω. Αλλά με σχολεία χωρίς βιβλιοθήκες; Χωρίς δικά μας γραφεία, να μείνω στο σχολείο να κάνω τι; Για να μη μακρυγορώ, προσωπικά η δουλειά μου μου τρώει πολύ περισσότερο από ένα 8ωρο την ημέρα. Και είναι μια δουλειά, την οποία για να την κάνω καλά, πρέπει να είμαι και εγώ ψυχικά καλά, γι'αυτό και έχω ανάγκη μεγάλα διαστήματα μακριά από το σχολείο. Οπότε, όχι, δεν θεωρώ ότι πληρωνόμαστε αρκετά για αυτό που κάνουμε. Σε καμία περίπτωση.
για τους συναδέλφους που ζητούν παράταση τριμήνου..γιατί δεν πρόλαβαν την ύλη (στην πράξη, έχουν έτοιμο περσινό διαγώνισμα και δε θέλουν να αλλάξουν ούτε μια ερώτηση...τι κόπος!!! γιατίν πέρσι στο τρίμηνο είχαν αυτό έτοιμο) τι έχεις να πεις;
για τους συναδέλφους που πίνουν καφέ όταν χτυπήσει το κουδούνι...και κάνουν 10 λεπτά να πιουν την τελευταία γουλιά και ύστερα μπαίνουν στην τάξη;
για τους συναδέλφους που 5 λεπτά πριν μπουν στην τάξη ανοίγουν το βιβλίο για να δουν που είναι; και συνήθως δε θυμούνται και μπαίνουν στην τάξη να ρωτήσουν...που είμαστε παιδιά;
για τους συναδέλφους που κατεβάζουν τσελεμεντέδες και ζώδια από ίντερνετ, εκτυπώνοντας με έξοδα του σχολείου, τι έχεις να πεις;
αυτούς κατηγόρησα και μόνον αυτούς!!!
για τους συναδέλφους που βγάζουν φωτοτυπίες για τα ιδιαίτερά τους στο φωτοτυπικό του σχολείου;
κτλ κτλ κτλ!!!
αν αυτά δεν σε θλίβουν, εμένα και με θλίβουν και με εξοργίζουν!!!
παίζω μπουζούκι 17 χρόνια, ζήτησα από τη μουσικό του σχολείου να βοηθήσω σε γιορτή και μου είπε...τι τα θες; άσε, παραπάνω δουλειά να έχουμε;δε θα κάνω τίποτα....μόνο η φιλόλογος 5-6 κείμενα θα βάλει και θα παίξει cd!!!
αυτά είναι η υπερβολή μου;
ο αγρότης θα πληρωθεί για να μάθει για την ασθένεια των φυτών του ή θα πληρώσει γεωπόνο να του εξηγήσει;
αλλά ξέχασα...εμείς είμαστε δημόσιοι υπάλληλοι...και το στυλό αν γίνεται να μας το αγοράσει η υπηρεσία!!!
και στο κάτω κάτω, ακόμη και τα βοηθήματα τα αγοράζει η σχολική επιτροπή, ή εγώ έτυχε να βρεθώ σε τόσο inn σχολείο;
-
Ister, κανείς δεν αμφισβητεί ότι υπάρχουν συνάδελφοι, που για διάφορους λόγους έχουν μπει σε μια λογική της όσο δυνατόν λιγότερης εργασίας. Όλοι, λιγότερο ή περισσότερο, έχουμε πέσει πάνω τους και έχουμε φορτωθεί και δική τους δουλειά... Από την άλλη, υπάρχουν και εξαιρετικοί συνάδελφοι, που με πολύ κόπο και χρόνο έχουν κάνει απίστευτα πράγματα στο σχολείο. Ίσως να βρέθηκα εγώ στα σχολεία εξαιρεσεις, τι να πω....
Αυτό το οποίο με προβληματίζει είναι ότι σύμφωνα με τη δική σου λογική, πρέπει να επιβαρύνουμε ακόμα περισσότερο τους συναδέλφους -εγώ συνεχίζω να επιμένω ότι είναι πολλοί, είναι σίγουρα περισσότεροι από όσους περίμενα- που κάνουν ευσυνείδητα τη δουλειά τους, αντί να δώσουμε κίνητρα σε αυτούς που για οποιοδήποτε λόγο έχουν μια δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία. Εξάλλου, με το να τους επιμορφώσεις με το ζόρι το καλοκαίρι, νομίζω ότι θα γίνουν χειρότερα τα πράγματα... Από την άλλη, αν δημιουργήσεις βιβλιοθήκες στα σχολεία, έχεις εξασφαλίσει ότι θα διαβάσουν όλοι; Όχι, αλλά σίγουρα θα βοηθηθούν αυτοί που θέλουν πραγματικά να δουλέψουν και ίσως παροτρύνουν και τους υπόλοιπους να κάνουν 1-2 πραγματάκια παραπάνω...
-
Ister, κανείς δεν αμφισβητεί ότι υπάρχουν συνάδελφοι, που για διάφορους λόγους έχουν μπει σε μια λογική της όσο δυνατόν λιγότερης εργασίας. Όλοι, λιγότερο ή περισσότερο, έχουμε πέσει πάνω τους και έχουμε φορτωθεί και δική τους δουλειά... Από την άλλη, υπάρχουν και εξαιρετικοί συνάδελφοι, που με πολύ κόπο και χρόνο έχουν κάνει απίστευτα πράγματα στο σχολείο. Ίσως να βρέθηκα εγώ στα σχολεία εξαιρεσεις, τι να πω....
Αυτό το οποίο με προβληματίζει είναι ότι σύμφωνα με τη δική σου λογική, πρέπει να επιβαρύνουμε ακόμα περισσότερο τους συναδέλφους -εγώ συνεχίζω να επιμένω ότι είναι πολλοί, είναι σίγουρα περισσότεροι από όσους περίμενα- που κάνουν ευσυνείδητα τη δουλειά τους, αντί να δώσουμε κίνητρα σε αυτούς που για οποιοδήποτε λόγο έχουν μια δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία. Εξάλλου, με το να τους επιμορφώσεις με το ζόρι το καλοκαίρι, νομίζω ότι θα γίνουν χειρότερα τα πράγματα... Από την άλλη, αν δημιουργήσεις βιβλιοθήκες στα σχολεία, έχεις εξασφαλίσει ότι θα διαβάσουν όλοι; Όχι, αλλά σίγουρα θα βοηθηθούν αυτοί που θέλουν πραγματικά να δουλέψουν και ίσως παροτρύνουν και τους υπόλοιπους να κάνουν 1-2 πραγματάκια παραπάνω...
σε αυτό συμφωνώ και επαυξάνω!!! :) :) :) :)
οι βιβλιοθήκες είναι εργαλείο και για μας και για τα παιδιά μας!!! να μάθουν να ψάχνουν-αναζητούν υλικό, να αξιολογούν υλικό και να στήνουν εργασίες!!!
η αλήθεια είναι...και δοξάζω το Θεό, πως (είμαι φυσικός) ό,τι ζήτησα από το διευθυντή, μου το έκανε...εργαστήριο,projector κτλ
αλλά και γω έψαξα, δανείστηκα, αγόρασα προγράμματα εργαστηριακά για να γίνεται το μάθημα με νέες μεθόδους , με ενεργή συμμετοχή των παιδιών!!!
σαφώς και δεν το βάζω κάτω για τους τεμπέληδες, όσο λίγοι ή πολλοί είναι αυτή!!!
-
θα το παρω απο την αναποδη πλευρα. οσοι ανθρωποι πασχιζουν μεσω ωρομισθιας ή αναπληρωσης ή διαβασματος για ασεπ να μπουν στο δημοσιο δε νομιζω οτι το κανουν απλα κ μονο για να μονιμοποιηθουν. σημαινει οτι πραγματικα γουσταρουν αυτο το επαγγελμα. αρα λογικα θα ειναι κ καλοι εκπαιδευτικοι. αντε κ διοριστηκα. ο μισθος μου θα ειναι γυρω στα 1000 ευρω. θα περιπλανιεμαι κ στα χωρια της ελλαδας ποιος ξερει για ποσο καιρο. αρα για να μπω στη διαδικασια να θυσιασω τοσα πραγματα στη ζωη μου για να ζησω αυτες τις συνθηκες σημαινει οτι δεν αγωνιστηκα τοσο καιρο για να ειμαι απλα δημοσιος υπαλληλος. θα μπορουσα να κυνηγησω καποια αλλη θεση στην τραπεζα πχ ή σε αλλους τομεις του δημοσιου ή ακομη κ στον ιδιωτικο τομεα. ( ο μισθος δε διαφερει κ πολυ)
αρα το συμπερασμα ειναι οτι εχω τουλαχιστον την ορεξη να ειμαι καλη εκπαιδευτικος. το αν θα γινω ή οχι θα το δειξει η ιστορια.
απλα πιστευω οτι τα παιδια που το παλευουν τοσο πολυ εχουν πολυ περισσοτερες πιθανοτητες να γινουν καλοι εκπαιδευτικοι γιατι απλα το θελουν πολυ
για μενα το δημοσιο ειναι η σιγουρια που θα με αφησει να κανω σωστα τη δουλεια μου χωρις να εχω το αγχος πού θα βρω τα χρηματα το καλοκαιρι που δεν κανω μαθηματα να πληρωνω το νοικι κτλ κ τιποτα παραπανω. κ μου εξασφαλιζει καλυτερη ποιοτητα ζωης απο την αποψη οτι δεν θα τρεχω σαν το βεγγο απο το ενα σπιτι στο αλλο μεχρι τις 10 το βραδυ κ να μου ακυρωνουν συνεχεια μαθηματα
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
-
Ναι,το σύστημα βγάζει καλούς εκπαιδευτικούς.Διάβασμα στη σχολή,διάβασμα για τον ΑΣΕΠ,κόντρα διάβασμα για τον ΑΣΕΠ,σεμινάρια,ΠΕΚ μπλα μπλα μπλά μπλα.Όσον αφορά στο γνωστικό κυρίως κομμάτι είμαστε οκ.Δεν ξέρω όμως αν βγάζει καλούς παιδαγωγούς.Όπως αναφέρθηκε πιο πάνω,η αποτελεσματικότητα και επιτυχία ενός δασκάλου(και με τη λέξη δάσκαλος εννοώ όλους τους εκπαιδευτικούς) συνδέεται άρρηκτα με την προσωπικότητά του και κυρίως με την αγάπη του για τη διδασκαλία και το παιδί.
Επιπλέον,το σύστημα τους βγάζει τους καλούς εκπαιδευτικούς αλλά το ίδιο το σύστημα στην πορεία τους διαβρώνει.Λίγο το σύστημα,λίγο η νοοτροπία του έλληνα,λίγο η ανεργία που ωθεί τα νέα παιδιά σε γραφικές επιλογές(λέω για εκείνους που μπήκαν στο Δημοτικής ενώ ήθελαν να ασχοληθούν με κάτι τελείως άσχετο),σιγά σιγά καταντάμε κλασσικοί δημόσιοι υπάλληλοι.Απ'αυτούς που όλοι μας κοροιδεύουμε στις υπόλοιπες δημόσιες υπηρεσίες
-
συνυπογράφω με 1000!!!!
έχεις δίκιο,boldini!
-
Από ένα συνάδελφο που διαβάζω και συμβουλεύομαι συχνά...
Όταν πριν από 27 χρόνια συμπλήρωνα το μηχανογραφικό μου έπεσαν από πάνω μου ο φιλόλογος και ο μαθηματικός μου…
«Τι πας να κάνεις; Δασκαλάκος θέλεις να γίνεις; Γιατί βρε παιδί μου … τσ, τσ …» και κουνούσαν τα κεφάλια τους.
Κανα δυο μήνες μετά , αφού βγήκαν τα αποτελέσματα, με ρώτησε μια μάνα συμμαθητή μου: «Πού πέρασες Γιάννη;», και αφού της απάντησα με κοίταξε με συμπόνοια ..»Ε, δεν πειράζει, θα δώσεις του χρόνου και θα περάσεις εκεί που θέλεις…».
Εγώ πάλι από τη μεριά μου ήμουν πολύ ευχαριστημένος. Είχα επιλέξει αυτό που πραγματικά ήθελα να κάνω στη ζωή μου [για λάθος λόγους αλλά μήπως και τώρα το ίδιο δεν συμβαίνει;].
Σύντομα βρέθηκα στην Παιδαγωγική Ακαδημία όπου με περίμεναν δυσάρεστες εκπλήξεις. Περίμενα μια πανεπιστημιακή σχολή, με άντε λίγο κατώτερο επίπεδο σπουδών από τις άλλες περιζήτητες της εποχής μου, και βρήκα ένα λύκειο του κερατά! Πρωινή προσευχή, παράταξη σε γραμμές, ψαλμούς, δημοτικούς χορούς και άλλα τέτοια που μισώ ιδιαιτέρως.
Η συνέχεια στο σύνδεσμο παρακάτω...
http://salnk.eduportal.gr/?p=360 (http://salnk.eduportal.gr/?p=360)