Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση
Διάφορα θέματα για την εκπαίδευση => Διάφορα Εκπαιδευτικά θέματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: grnikolaou στις Μαρτίου 21, 2010, 04:28:34 pm
-
Aποψη: Ολοι κρίνονται μέσα στην τάξη
Tου Δημητρη Kαψουρου*
Ο εκπαιδευτικός για να ανταποκριθεί στο έργο του πρέπει να έχει επιστημονική επάρκεια και παιδαγωγική κατάρτιση, να μπορεί να στέκεται στη τάξη, να είναι συνεργάσιμος με τους εκπαιδευτικούς φορείς, να έχει καλή ψυχική υγεία. Για το πρώτο έχει ελεγχθεί με τις εξετάσεις του ΑΣΕΠ. Εκεί που εστιάζω το πρόβλημα είναι κυρίως στα υπόλοιπα. Ειδικότερα, ο εκπαιδευτικός καθίσταται προβληματικός όταν δεν μπορεί να σταθεί στην τάξη. Αυτό οφείλεται κυρίως στη διαμορφωμένη προσωπικότητά του.
Ο υποψήφιος για μονιμοποίηση εκπαιδευτικός μετά διετή δόκιμη θητεία σε κάποιο σχολείο, νομίζω ότι
πρέπει να κρίνεται
- από τον σχολικό σύμβουλο της ειδικότητάς του,
- από τον διευθυντή του σχολείου,
- τον σύλλογο των καθηγητών και
- τον σύλλογο γονέων,
- από επιτροπή ειδικών ψυχιάτρων για καθένα από τα παραπάνω.
Οι εισηγήσεις των παραπάνω πρέπει να είναι τεκμηριωμένες και σύμφωνες με κάποιο νομοθετικό πλαίσιο. Αν το τελευταίο δεν διασφαλιστεί σοβαρά, καλύτερα να μη γίνεται τίποτα.
*Ο Δ. Καψούρος είναι διευθυντής Εσπερινού Γυμνασίου Αργους.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_21/03/2010_395005 (http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_21/03/2010_395005)
Μήπως θα πρέπει "ο υποψήφιος για μονιμοποίηση εκπαιδευτικός", να ξέρει να φτιάχνει και καμιά πίτα κυρ Διευθυντά? Ε δεν είμαστε με τα καλά μας!
-
Ξεχνάει το σημαντικότερο: Τους μαθητές!
-
Ο υποψήφιος για μονιμοποίηση εκπαιδευτικός μετά διετή δόκιμη θητεία σε κάποιο σχολείο, νομίζω ότι
πρέπει να κρίνεται
- από τον σχολικό σύμβουλο της ειδικότητάς του,
- από τον διευθυντή του σχολείου,
- τον σύλλογο των καθηγητών και
- τον σύλλογο γονέων,
- από επιτροπή ειδικών ψυχιάτρων για καθένα από τα παραπάνω.
από επιτροπή ειδικών ψυχιάτρων για καθέναν από τους παραπάνω ήθελε να γράψει ο ποιητής ;)
-
Το ίδιο πρέπει να ισχύει και για τους διευθυντές των σχολείων και όχι μόνο. Δεν το κατάλαβα αυτό, μόνο οι διδάσκοντες καθηγητές πρέπει να κρίνονται που έχουν όλο το φορτίο καθημερινά; Για να μη σχολιάσουμε το πως γίνονται διευθυντές! ;)
-
.....
Ο υποψήφιος για μονιμοποίηση εκπαιδευτικός μετά διετή δόκιμη θητεία σε κάποιο σχολείο, νομίζω ότι
πρέπει να κρίνεται
- από τον σχολικό σύμβουλο της ειδικότητάς του,
- από τον διευθυντή του σχολείου,
- τον σύλλογο των καθηγητών και
- τον σύλλογο γονέων,
- από επιτροπή ειδικών ψυχιάτρων για καθένα από τα παραπάνω.
.....
Αν τα "περάσουμε" όλα αυτά μετά το τέλος της διετούς δόκιμης θητείας, εγκρινόμαστε; ;)
p.s. -κανένα σουπερμάρκετ ή βενζινάδικο της γειτονιάς δε θα μας αξιολογεί;
-οι ψυχίατροι πόσοι θα είναι;
-
Ο εν λόγω κύριος από τι επιτροπές κρίθηκε όταν έληξε η δοκιμαστική του θητεία???επειδή κατάφερε(οι διαδικασίες είναι γνωστές τοις πάσι)να κάτσει σε μια καρεκλίτσα έγινε και τιμητής των πάντων?Θα δεχόταν να περάσει και ο ίδιος από τις ίδιες επιτροπές και αν κριθεί ακατάλληλος να φύγει κακήν κακώς?ΝΤΡΟΠΗ ΤΟΥ!!!!!!!
-
Ας υποθεσουμε οτι ο εν λογω κυριος ειναι υπερβολικός, ίσως και παράλογος.
Εσεις απο ποιον πιστευετε οτι μπορεί να κριθεί ο εκπαιδευτικός? Ή δεν μπορει να κριθεί απο κανέναν?
-
Εγώ πιστεύω ότι είναι λίγοι αυτοί που μπορούν να κρίνουν αντικειμενικά έναν εκπαιδευτικό.
Ποιους να εμπιστευτώ?Τους μαθητές? Όσοι περάσαμε από φροντιστήρια ξέρουμε τι σχόλια κάνουν ορισμένα παιδιά στα αφεντικά για εμάς!
Τους γονείς? Αυτοί επηρεάζονται από τους βαθμούς και από τα όσα τους λέει το παιδί τους για εμάς!
Από το διευθυντή? Κι αν πέσουμε σε προβληματικό ή σε κάποιον που θέλει να βολέψει δικό του άτομο!
Θα φτάσουμε να φοβόμαστε να έχουμε άποψη για να γίνουμε αρεστοί σε όλους,τότε είναι που θα πέσει ΤΟ ΓΛΎΨΙΜΟ!
-
Ας υποθεσουμε οτι ο εν λογω κυριος ειναι υπερβολικός, ίσως και παράλογος.
Εσεις απο ποιον πιστευετε οτι μπορεί να κριθεί ο εκπαιδευτικός? Ή δεν μπορει να κριθεί απο κανέναν?
'Οτι κρίνεται από όλους δεν το συζητάμε...
Από ποιον μπορεί να αξιολογηθεί και ποιο στόχο θα έχει η αξιολόγηση είναι το ζητούμενο. Ως γνωστόν όμως, η αξιολόγηση έπεται και δεν προηγείται της επιμόρφωσης και της αναβάθμισης (ηθικής και υλικής) του εκπαιδευτικού, αν φυσικά επιζητάει κανείς την αλλαγή της παιδείας προς το καλύτερο.
Θα είχε ενδιαφέρον να καταγράφαμε τι εννοεί ο καθένας και από τη θέση που βρίσκεται ως αξιολόγηση του εκπαιδευτικού και ποια αναμενόμενα αποτελέσματα θα είχε αυτή η αξιολόγηση.
-
Όχι από ψυχίατρους... :'( :'( :'(
-
'Οτι κρίνεται από όλους δεν το συζητάμε...
Από ποιον μπορεί να αξιολογηθεί και ποιο στόχο θα έχει η αξιολόγηση είναι το ζητούμενο.
Ως αποφοιτη "καθηγητικής" σχολής, θυμαμαι οτι υπηρχαν συμφοιτητές που περνουσαν πολλά μαθήματα με αντιγραφή, άλλοι που για να πάρουν πτυχίο χρειάστηκε να δωσουν καποια μαθήματα αμέτρητες φορές. άλλοι που μισουσαν τα παιδια αλλα έτυχε να βρεθουν στη συγκεκριμενη σχολη...και αναρωτιόμουν πώς ειναι δυνατον αυτοι οι άνθρωποι να βρεθουν σε σχολείο και να διδάξουν...
Ως γονιος, εχω συναντησει στο σχολειο των παιδιων μου εξαιρετικους δασκάλους - αλλά και δασκαλους που ειναι ασυνεπείς, με απαράδεκτη συμπεριφορά (πχ. βριζουν τα πιτσιρικια, χειροδικουν) ή ειναι απλώς ... αδιάφοροι - απλά "κοσμουν" με την παρουσια τους την τάξη..
Και έχω αναρωτηθει... Δεν υπάρχει τρόπος να ελεγθουν αυτοι οι ανθρωποι? Δεν μιλάω για την ποιοτητα της δουλειας τους - γιατι αυτο προφανως ειναι μεγάλη ιστορία και σηκωνει πολυ συζήτηση και ειναι κατι που δεν μπορει ευκολα να αξιολογηθεί - αλλα τουλάχιστον για την εφαρμογή των στοιχειωδων τους υποχρεωσεων? Μπορει ενας δάσκαλος ας πουμε να φτανει καθημερινα, για ενα χρονο, στο σχολειο στις 8:30 όταν το κουδουνι χτυπάει στις 8:10 και να μην υπάρχει καμια συνέπεια?
-
Μπορει ενας δάσκαλος ας πουμε να φτανει καθημερινα, για ενα χρονο, στο σχολειο στις 8:30 όταν το κουδουνι χτυπάει στις 8:10 και να μην υπάρχει καμια συνέπεια?
Εσύ δεν μας λες τι προτείνεις.
Όσο για το θέμα που έθιξες παραπάνω, υπάρχει και ο Αυτιάς.
-
Μπορει ενας δάσκαλος ας πουμε να φτανει καθημερινα, για ενα χρονο, στο σχολειο στις 8:30 όταν το κουδουνι χτυπάει στις 8:10 και να μην υπάρχει καμια συνέπεια?
Όχι δεν μπορεί να καθυστερει καθημερινά. Έχετε κάνει καμιά συζήτηση ή καμιά ενέργεια με τους άλλους γονείς της τάξης; Ο Δ/ντης τι σας λέει επ' αυτού; Κάποια έγγραφη αναφορά του έχετε στείλει; Τον δικαιολογεί ή τον καλύπτει;
Κάποιες συνέπεις θα πρέπει να έχει αλλά δυστυχώς αρκετές φορές θα πρέπει οι γονείς να καταγγείλουν ένα γεγονός που θα έπρεπε να λυνότανε χωρίς την παρέμβασή τους. Και ξαναερχόμαστε σε μια συζήτηση που έχει γίνει και σε αυτό το forum σε σχέση με το πόσο σημαντικό ρόλο παίζει η παρουσία ενός άξιου Δ/ντή σε ένα σχολείο.
-
Πάντως συνάδελφοι μετά από όλα αυτά που ακούγονται για τον εργασιακό μας βίο, έναν καλό ψυχίατρο θα τον χρειαστούμε όπως και να' χει! Και επειδή λόγω και των περικοπών που λεφτά για γιατρούς, το αγαπημένο μας Υπουργείο θα μας τον προσφέρει δωρεάν ;D
-
Συμφωνώ με dimari! Τον ψυχίατρο θα τον χρειαστούμε οπωσδήποτε όπως πάμε και με όλα αυτά τα "ωραία" που μας ετοιμάζουν από το Υπουργείο... Ήθελα να ξέρω, η ίδια η Υπουργός, έχει σταθεί ποτέ σε πραγματική τάξη με 20-30 μαθητές , με τις συνθήκες που επικρατούν στα δημόσια σχολεία σήμερα, ώστε να γνωρίζει από "πρώτο χέρι" τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει καθημερινά ένας εκπαιδευτικός???? Δηλαδή, έχουν βάλει στο μάτι τον εκπαιδευτικό??? Δεν γνωρίζουν ότι χάρη στις φιλότιμες προσπάθειες των εκπ/κών λειτουργούν σήμερα τα σχολεία??? Άρα, με λίγα λόγια, τους έχουμε όλους εναντίον μας : Υπουργείο, κυβέρνηση, κάποιους γονείς, διευθυντές, σχολικούς συμβούλους, κάποιες ομάδες ατόμων κλπ. Με όλα αυτά τα μέτρα , δεν φτιάχνεται η Παιδεία... μάλλον καταστρέφεται... :(
-
Θεωρώ ότι αξιολόγηση από ψυχίατρο αλλά και από άλλες ειδικότητες είναι απαραίτητο να γίνεται συχνά για τους εκπαιδευτικούς. Η πίεση στην τάξη είναι πολύ μεγάλη και δεν αντέχουν όλοι. Επίσης, η ψυχιατρική εξέταση που γίνεται για το πιστοποιητικό υγείας (ναι, γι' αυτή τη γελοία διοαδικασία μιλάω) δεν μπορεί να έχει διάρκεια 30 χρόνια... Ας μην ξεχνάμε πριν λίγα χρόνια μία νηπιαγωγό (ή ήταν δασκάλα) που εκνευρίστηκε με τα παιδιά και πάτησε με τ αυτοκίνητο ένα πιτσιρίκι καταλάθος....
Ταυτόχρονα, όλοι εκπαιδευτικοί πρέπει να κάνουν συχνά ιατρικές εξετάσεις, τουλάχιστον για μεταδιδόμενα νοσήματα (ηπατήτιδα, φυματίωση κλπ). Πριν βιαστείτε να σχολιάσετε για προσωπικά δεδομένα και ευθύνη του καθενός, ναι, εγώ (και θέλω να πιστεύω και οι περισσότεροι) αν είμαι άρρωστη θα πάω τσο γιατρό και αν μου πει ο΄τι έχω κάτι θα κάτσω σίτι μέχρι μα νου περάσει. Όμως, δεν το κάνουν όλοι! Γνωρίζω εκπαιδευτικό που ενω είχε διαγνωσμένη φυματίωση, πήγαινε κανονικά στο σχολείο....
Τώρα, όσον αφορά την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών....Δεν μπρούμε να εισάγουμε ένα νέο θεσμό χωρίς να δημιουργήσουμε υποδομές.
Ωραία, να μας αξιολογούν οι διευθυντές, ΑΛΛΑ θα πρέπει πρώτα να διοριστούν διευθυντές που είναι καταρτισμένοι, που έχουν γνώσεις και του αντικειμένου, και τησ διαχείρησης ανθρώπινου δυναμικού, και πολλά άλλα.
Να μας αξιολογούν οι σύμβουλοι. Ωραία, αλλά πρώτα να επιμορφωθούν, να θυμηθούν πώς είναι η τάξη, να γνωρίσουν το κάθε σχολέιο και τον κάθε εκπαιδευτικό ξεχωριστά (οι περισσότεροι δεν πατάνε ούτε μία φορά το χρόνο στα σχολέια).
Να μας αξιολογήσουν οι γονείς. Ωραία, αλλά πάνω σε ποιά βάση; Με τι κριτήρια; Με κριτήριο το αν έβαλα καλό βαθμό στο παιδί τους; Με κριτήριο το αν βάζω πολλές/λίγες εργασίες για το σπίτι; Με κριτήριο το τι λένε στα φροντιστήρια για τη δουλειά μου μέσα στην τάξη;
Να μας αξιλογούν τα παιδιά, Ωραία, με ποιά κριτήρια; Τους καλούς βαθμούς; Το τι νομίζουν ότι μαθαίνουν; Το τι τπυς λένε στα φροντιστήρια για μας;
Να μας αξιολγούν πανεπιστημιακοί. Ωραία. Έχουν μπει ποτέ σε τάξη; Γνωρίζουν την πράξη πέρα από τη θεωρία; Γνωρίζουν τις ιδιαίτερες συνθήκες που επικρατούν σε κάθε σχολείο και σε κάθε τάξη;
Δεν είμαι κατά της αξιολόγησης. Αντίθετα τη θεωρ'ώ χρήσιμη, γιατί υπάρχουν άτομα που, όπως και να το κάνουμε, δεν κάνουν για την τάξη και πρέπει να απομακρυνθούν. Επίσης, προσωπικά δεν τη φοβάμαι, γιατί είμαι σίγουρη για τον εαυτό μου και τη δουλειά μου 9όχι ότι είμαι η καλύτερη και η άριστη, αλλά προσπαθώ να γίνομαι καλύτερη).
-
Κοίτα,έτσι όπως πάει με το κόψιμο χρημάτων δε βλέπω να θέλει κανένας να γίνει διευθυντής του χρόνου.
-
Μπορει ενας δάσκαλος ας πουμε να φτανει καθημερινα, για ενα χρονο, στο σχολειο στις 8:30 όταν το κουδουνι χτυπάει στις 8:10 και να μην υπάρχει καμια συνέπεια?
Εσύ δεν μας λες τι προτείνεις.
Όσο για το θέμα που έθιξες παραπάνω, υπάρχει και ο Αυτιάς.
Προτιμώ να προβληματιζομαι και να ακούω απόψεις από το να
ειρωνευομαι. Εσυ, αλήθεια, μόνο τον Αυτια έχεις να προτείνεις;
Πάντως σε σχέση με το παράδειγμα που ανέφερα ,έγινε συζήτηση με τη διεύθυνση του σχολείου αλλά λύση δεν δοθηκε ...
-
Ας υποθεσουμε οτι ο εν λογω κυριος ειναι υπερβολικός, ίσως και παράλογος.
Εσεις απο ποιον πιστευετε οτι μπορεί να κριθεί ο εκπαιδευτικός? Ή δεν μπορει να κριθεί απο κανέναν?
Το να υπάρχει μια οργάνωση και μια διαδικασία εκπαίδευσης του εκπαιδευτικού να διδάσκει στο δημόσιο ή γενικά να διδάσκει είναι βασικό. Μέχρι τώρα αυτό που ισχύει είναι ένας αυτοσχεδιασμός που καταλήγει στον υποκειμενισμό. Απόψεις του τύπου «έχω κριθεί στην τάξη» δηλώνουν φοβία για μια αντικειμενική θεώρηση αυτού που κάνουμε. Πως μπορεί να κρίνει μια τάξη; Με ποιο τρόπο, σαφή και προσδιορισμένο ,αποτυπώνεται η κρίση της τάξης;
Μας βολεύει μια αοριστία σαν αυτή των αστρολόγων ;
Υπάρχουν μετρήσιμα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει ένας εκπαιδευτικός και όχι μυθολογίες για την δήθεν χημεία με τους μαθητές κλπ
Το να μιλάει κανείς δυνατά και καθαρά , έστω και αν παρακολούθησε μαθήματα ορθοφωνίας δεν είναι κάτι συγκεκριμένο; Το να γράφει κανείς καλά στον πίνακα; Να έχει σχέδιο για κάθε μάθημα που να το εμπλουτίζει με το χρόνο; Το να είναι καταρτισμένος και ενήμερος; Και κυρίως να γνωρίζει τις επιστημονικές μεθόδους της διδακτικής;
Αυτά και άλλα είναι μετρήσιμα και όχι μια εγωιστική άποψη: είμαι καλός γιατί στην τάξη μου δεν επικρατεί το μπάχαλο όπως με άλλους… πιάνω επαφή με του μαθητές, ένα είδος ενόρασης που λείπει από τους πολλούς…
Και το κυριότερο η καθοδήγηση από κάποιον που μπορεί να συμβουλεύει και να στηρίζει τον αρχάριο δάσκαλο. Να τον διορθώνει και να τον ενθαρρύνει ώστε να γίνει πραγματικά καλός και αποτελεσματικός. Αυτά έπρεπε εδώ και καιρό να είναι απαίτηση της ΔΟΕ & ΟΛΜΕ. Αυτά θα ήταν κέρδος για κάθε έναν που μπλέκει στην εκπαίδευση και χωρίς πυξίδα κ’ εφόδια βρίσκεται μπροστά σε απίθανες έως εφιαλτικές καταστάσεις μέσα στην τάξη…
Έλα τώρα που μας έλαχε η Διαμάντω, να μας πιάσει στα πράσα και να μας την λέει κ’ από πάνω. Δικιά μας δουλεία ήταν τόσα χρόνια να φωνάζουμε για την επιμόρφωση και την ρεαλιστική αξιολόγηση αυτού που κάνουμε, όχι τίποτα άλλο , για δικό μας και μόνο όφελος…
-
Απορία: Όταν θα κρινόμαστε από το μέντορα.... το Στέντορα, τον ψυχίατρο, το σύμβουλο, το διευθυντή, τους γονείς, τον ενδυματολόγο, τον παπά της ενορίας κλπ, θα μπορούμε τουλάχιστον να καθόμαστε ή θα στεκόμαστε σε στάση προσοχής στα 5 μέτρα; :P
-
Απορία: Όταν θα κρινόμαστε από το μέντορα.... το Στέντορα, τον ψυχίατρο, το σύμβουλο, το διευθυντή, τους γονείς, τον ενδυματολόγο, τον παπά της ενορίας κλπ, θα μπορούμε τουλάχιστον να καθόμαστε ή θα στεκόμαστε σε στάση προσοχής στα 5 μέτρα; :P
Ούτε καν θα αναπνέουμε! Σαν ακτινογραφία ένα πράγμα!
-
Αυτό που με προβληματίζει και με στεναχωρεί δεν είναι το πώς θα διδάσκουμε κάτι αλλά κυρίως το τι θα διδάσκουμε. Και το λέω αυτό όχι γιατί υποτιμώ τις διδακτικές και παιδαγωγικές μεθόδους αλλά γιατί διαφαίνεται στις προθέσεις του υπεπθ για το νέο σχολείο μια μετατόπιση του κέντρου βαρους στη διαδικασία και όχι στο περιεχόμενο.
Συζητάμε για "μέντορες", διαδραστικούς, ποσοστά, στατιστικές κλπ και για άλλη μια φορά το βασικότερο, τα αναλυτικά προγράμματα, μένουν στο περιθώριο της συζήτησης και όταν θα μπούμε στη διαδικασία να κρίνουμε το "πρόϊόν" θα είναι αργά.
Είναι νομίζω σαφές ότι προωθείται η περαιτέρω υποτίμηση της γνώσης σε επίπεδο πηροφορίας και η ανάπτυξη δεξιοτήτων χειρισμού της πληροφορίας αντί της κριτικής σκέψης, της ανάλυσης και της σύνθεσης.
Θα κατασκευάζουμε "μικρούς ερευνητές", "μικρούς διανοούμενους", "μικρούς επιστήμονες", γενικά ΜΙΚΡΟΥΣ ανθρώπους. :(
-
Μήπως, τελικά, έχουν δίκιο αυτοί που υποστηρίζουν ότι αυτός είναι ο απώτερος στόχος ???
-
Συνάδελφοι, πολλές απόψεις γράφτηκαν από σας επί του θέματος, αλλά να προσθέσω κ εγώ κάτι που δεν ειπώθηκε; ???
Δεν μίλησε κανείς για την συνείδηση... ::)
Δεν θεωρείτε σημαντικό να πέφτεις το βράδυ για ύπνο χωρίς τύψεις για την δουλειά σου την ημέρα που πέρασε;
Προσωπικά πιο πολύ υπολογίζω την καθαρή και ήσυχη συνείδησή μου παρά τον οποιονδήποτε σύμβουλο ή διευθυντή ή γονιό ή μαθητή. :-X
-
Το να υπάρχει μια οργάνωση και μια διαδικασία εκπαίδευσης του εκπαιδευτικού να διδάσκει στο δημόσιο ή γενικά να διδάσκει είναι βασικό. Μέχρι τώρα αυτό που ισχύει είναι ένας αυτοσχεδιασμός που καταλήγει στον υποκειμενισμό. Απόψεις του τύπου «έχω κριθεί στην τάξη» δηλώνουν φοβία για μια αντικειμενική θεώρηση αυτού που κάνουμε. Πως μπορεί να κρίνει μια τάξη; Με ποιο τρόπο, σαφή και προσδιορισμένο ,αποτυπώνεται η κρίση της τάξης;
Μας βολεύει μια αοριστία σαν αυτή των αστρολόγων ;
Υπάρχουν μετρήσιμα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει ένας εκπαιδευτικός και όχι μυθολογίες για την δήθεν χημεία με τους μαθητές κλπ
Το να μιλάει κανείς δυνατά και καθαρά , έστω και αν παρακολούθησε μαθήματα ορθοφωνίας δεν είναι κάτι συγκεκριμένο; Το να γράφει κανείς καλά στον πίνακα; Να έχει σχέδιο για κάθε μάθημα που να το εμπλουτίζει με το χρόνο; Το να είναι καταρτισμένος και ενήμερος; Και κυρίως να γνωρίζει τις επιστημονικές μεθόδους της διδακτικής;
Αυτά και άλλα είναι μετρήσιμα και όχι μια εγωιστική άποψη: είμαι καλός γιατί στην τάξη μου δεν επικρατεί το μπάχαλο όπως με άλλους… πιάνω επαφή με του μαθητές, ένα είδος ενόρασης που λείπει από τους πολλούς…
Και το κυριότερο η καθοδήγηση από κάποιον που μπορεί να συμβουλεύει και να στηρίζει τον αρχάριο δάσκαλο. Να τον διορθώνει και να τον ενθαρρύνει ώστε να γίνει πραγματικά καλός και αποτελεσματικός. Αυτά έπρεπε εδώ και καιρό να είναι απαίτηση της ΔΟΕ & ΟΛΜΕ. Αυτά θα ήταν κέρδος για κάθε έναν που μπλέκει στην εκπαίδευση και χωρίς πυξίδα κ’ εφόδια βρίσκεται μπροστά σε απίθανες έως εφιαλτικές καταστάσεις μέσα στην τάξη…
Έλα τώρα που μας έλαχε η Διαμάντω, να μας πιάσει στα πράσα και να μας την λέει κ’ από πάνω. Δικιά μας δουλεία ήταν τόσα χρόνια να φωνάζουμε για την επιμόρφωση και την ρεαλιστική αξιολόγηση αυτού που κάνουμε, όχι τίποτα άλλο , για δικό μας και μόνο όφελος…
Συμφωνώ με όλα όσα λες..Και κυρίως με το τελευταίο. Το θεωρώ απαράδεκτο να αφήνεται αβοήθητος ο νέος εκπαιδευτικός χωρίς στήριξη από πουθενά. Πολύ άσχημο και για τον ίδιο αλλά και για τους μαθητές. Πρόκειται για ανθρώπους. Για να γίνει όμως κάτι τέτοιο χρειάζονται αντίστοιχες υποδομές όπως λέει και η emmaki.
-
Συνάδελφοι, πολλές απόψεις γράφτηκαν από σας επί του θέματος, αλλά να προσθέσω κ εγώ κάτι που δεν ειπώθηκε; ???
Δεν μίλησε κανείς για την συνείδηση... ::)
Δεν θεωρείτε σημαντικό να πέφτεις το βράδυ για ύπνο χωρίς τύψεις για την δουλειά σου την ημέρα που πέρασε;
Προσωπικά πιο πολύ υπολογίζω την καθαρή και ήσυχη συνείδησή μου παρά τον οποιονδήποτε σύμβουλο ή διευθυντή ή γονιό ή μαθητή. :-X
bikini πολύ σημαντικό αυτό που αναφέρεις αλλά δυστυχώς από ήσυχη συνείδηση σε ήσυχη συνείδηση υπάρχει διαφορά....
Υπάρχουν άνθρωποι που προσφέρουν ελάχιστα και δε νιώθουν καθόλου τύψεις...Οπότε είναι λίγο υποκειμενικό σαν κριτήριο δε συμφωνείς;
-
Συνάδελφοι, πολλές απόψεις γράφτηκαν από σας επί του θέματος, αλλά να προσθέσω κ εγώ κάτι που δεν ειπώθηκε; ???
Δεν μίλησε κανείς για την συνείδηση... ::)
Δεν θεωρείτε σημαντικό να πέφτεις το βράδυ για ύπνο χωρίς τύψεις για την δουλειά σου την ημέρα που πέρασε;
Προσωπικά πιο πολύ υπολογίζω την καθαρή και ήσυχη συνείδησή μου παρά τον οποιονδήποτε σύμβουλο ή διευθυντή ή γονιό ή μαθητή. :-X
+++++ πολύ σημαντικό