Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση
Μετά τον διορισμό / την πρόσληψη => Υπηρεσιακές μεταβολές => Μήνυμα ξεκίνησε από: viologos στις Νοέμβριος 14, 2023, 11:52:00 μμ
-
Καλησπερα σε ολους! Ειμαι μονιμη εκπαιδευτικος τα τελευταια 16 χρονια και σκεφτομαι φετος εκει κατα τον Φλεβαρη να υποβαλλω την παραιτηση μου. Δεν παει αλλο, η σχολικη πραγματικοτητα με εχει κουρελιασει. Το ψυχολογικο αντικτυπο ειναι μεγαλο. Απο που να το πιασεις...απο τα παιδια που καθε χρονο ειναι και πιο δυσκολα, την επιβαρυνση απο τα ολο και αυξανομενα καθηκοντα των πολλαπλων μας ρολων, την υποκρισια της διοικησης, τις αθλιες συνθηκες (27 παιδια, φασαρια εξω απο τη γυμναστικη, φασαρια μεσα, ο λαιμος στα ορια της εξαντλησης καθε μερα)....τελοσπαντων να μη σας κουραζω, τα ξερετε. Υπαρχουν αλλοι σαν κι εμενα που σκεφτονται την παραιτηση ως μονη λυση? Μιλαμε εχω σιχαθει τα παντα σχετικα με την εκπαιδευση, ουτε αδεια θελω ουτε αποσπαση, μου φαινονται ημιμετρα. Θελω να ξεκοψω οριστικα, εχω παθει burn out. Ειναι που ειμαι και ευσυνειδητη τρομαρα μου και θελω να τα κανω ολα παντα οπως πρεπει, να μαθαινουν τα παιδια, να κερδισω και τον αδιαφορο, να στεκομαι αξιοπρεπως στην ταξη...ουφ κουραστηκα. Πειτε μου σας παρακαλω τη γνωμη σας (ασχετα με το τι θα κανω μετα βιοποριστικα, αυτο μην το υπολογιζετε, μιλαω για αυτη καθαυτη την αποφαση να φυγω). Το σκεφτηκατε ποτε? Το εκανε κανεις? Οπως ολοι κι εγω διοριστηκα με κοπο, με ορεξη...με αλλα μυαλα...
-
Ναι εγώ από τους πρώτους μήνες διορισμού. Μας είχε πει τότε η σύμβουλος κάτι που μου έμεινε: "Η υπηρεσία είναι μεγάλη, φροντίστε να περάσετε από διάφορες θέσεις ή να κάνετε διαφορετικά πράγματα" Εγώ κάθε 3 χρόνια προσπαθώ να άλλάζω πόστο (αποσπαση στο εξωτερικό, γραφείο, σδε).
-
Καλημέρα και εγώ το σκέφτομαι έντονα από πέρσι. Αν μπορούσα να βγω στη σύνταξη έφευγα τώρα!.Εγώ έχω περίπου 19 χρόνια υπηρεσίας. Όπως είπε και η/ο loulou προσπάθησε να βγεις εκτός τάξης, όχι ότι και εκεί είναι καλύτερα. Υπάρχει και η λύση της μετάταξης σε άλλη υπηρεσία, που το σκέφτομαι επίσης.
-
Το σκέφτομαι κάθε μέρα που παω σχολείο. Κουβαλάω πανω από 30 χρόνια ταξης στην ιδιωτική και δημόσια εκπαίδευση και οι συνθήκες και τα παιδιά χειροτερευουν. Το μόνο που με παρηγορεί κάπως είναι ότι σε οχτώ χρόνια θα ρίξω μια μεγάλη πέτρα πίσω μου. Σκέφτομαι σοβαρά από του χρονου να φύγω από την τάξη και να προσπαθήσω να παω στα γραφεια
-
Kαλησπέρα σας! καλά ξέρετε πόσοι στην κοινωνία θα ήθελαν να είναι στη θέση σας; δείτε άλλη μια φορά την ασυμβίβαστη γενιά.
-
Kαλησπέρα σας! καλά ξέρετε πόσοι θα ήθελαν να είναι στη θέση σας;
Οι συνάδελφοι που κάνουν αυτές τις σκέψεις ήταν και στο άλλο στρατόπεδο. Αυτοί που λες ότι θα ήθελαν να είναι στη θέση τους; Όχι. Πως μιλάνε λοιπόν; Τεσπά ο καθένας κρίνει το δικό του καλό σύμφωνα με τις αντοχές του. Λάθος είναι να κρίνουμε τις επιλογές των άλλων.
-
Kαλησπέρα σας! καλά ξέρετε πόσοιστην κοινωνία θα ήθελαν να είναι στη θέση σας;
Ειλικρινά τώρα είναι αυτό απάντηση;; Δεν θα έμπαινα στον κόπο, αλλά απλά απορώ. Οι άλλοι που δεν είναι στη θέση τους ξέρουν τι περνάει ο καθένας; Ποια θέση τους; Ο καθένας έχει την δική του θέση. Και τέλοσπάντων φαντάζομαι και όσοι δούλευαν στα κάτεργα μπορεί να υπήρχαν ακόμα και εκεί κάποιοι που να ήθελαν την θέση τους Η δουλειά μας έχει δυσκολέψει πολύ. Τι να λέμε τώρα. Γύρισα στις 2 και ακόμα δεν έχω καταφέρει να ηρεμήσω ούτε κουράγιο έχω για κάτι άλλο. Υπάρχουν μέρες πάρα πολύ δύσκολες. Και τάξεις πάρα πολύ δύσκολες. Αν είναι δυνατόν να υποβαθμίζουμε εμείς οι ίδιοι το επάγγελμά μας και να μην αναδεικνύουμε τις δυσκολίες του
-
Γύρισα στις 2 και ακόμα δεν έχω καταφέρει να ηρεμήσω ούτε κουράγιο έχω για κάτι άλλο.
Έτσι ακριβώς νιώθω κι εγώ πολύ συχνά.Είναι τουλάχιστον παρήγορο να βλέπουμε ότι είμαστε πολλοί που βιώνουμε το ίδιο.
-
Ναι εγώ από τους πρώτους μήνες διορισμού. Μας είχε πει τότε η σύμβουλος κάτι που μου έμεινε: "Η υπηρεσία είναι μεγάλη, φροντίστε να περάσετε από διάφορες θέσεις ή να κάνετε διαφορετικά πράγματα" Εγώ κάθε 3 χρόνια προσπαθώ να άλλάζω πόστο (αποσπαση στο εξωτερικό, γραφείο, σδε).
Αν είχα μπει στην εκπαίδευση από τα 25 μου και έκανα διαρκώς τα ίδια, σίγουρα και εγώ τώρα θα είχα κουραστεί. Έχω την ανάγκη να κάνω διαφορετικά πράγματα, πάντα όμως σχετικά με τη διδασκαλία. Δεν θα μου ταίριαζε το γραφείο, για αυτό και δεν το έχω επιδιώξει. Έχω αλλάξει διαφορετικούς τόπους και σχολεία σε διάφορες φάσεις και αυτό με έχει ανανεώσει. Συνήθως συμπληρώνω ωράριο σε περισσότερα σχολεία και αυτή η αλλαγή περιβάλλοντος καταλαβαίνω ότι μου κάνει καλό. Θα με κούραζε πολύ να είμαι κάθε ημέρα, για χρόνια στον ίδιο τόπο με τα ίδια πρόσωπα, διευθυντές, εκπαιδευτικούς και μαθητές. Παλαιότερα είχα κάνει μάθημα σε ΓΕΛ και στην α/θμια, και για λίγες ώρες ήταν μία ευχάριστη αλλαγή από το γυμνάσιο. Αυτή τη χρονιά συμπληρώνω ωράριο σε ΔΥΕΠ (δημοτικό και γυμνάσιο) για λίγες ώρες. Αν και στην αρχή μου είχε δημιουργήσει άγχος, προετοιμάστηκα καλύτερα και τώρα μου φαίνεται πολύ ενδιαφέρον. Θέλω να καταλήξω ότι για να μη κουραζόμαστε, καλό είναι όσο μπορούμε να αναζητάμε και λίγη ποικιλία σε ό,τι κάνουμε. Φυσικά, όλα αυτά που γράφω, είναι προσωπική άποψη.
-
Όπως ανέφερες έπαθες burn out. Λογικό. Κι εγώ μια από τα ίδια. Αλλά για βιοποριστικούς λόγους κάνω αυτή τη δουλειά. Οπότε θα συνεχίσω όσο πάει. Αν εχεις βιοποριστικό πρόβλημα και συντηρείς οικογένεια, δεν κατανοώ αυτή την σκέψη σου. Επικοινώνησε με την ΔΔΕ σου και ζήτησε αρχικά άδεια άνευ αποδοχών. Σε ανάλογη περίπτωση μεγάλη ΔΔΕ έδειξε μεγάλη κατανόηση.
-
Καλησπερα σε ολους! Ειμαι μονιμη εκπαιδευτικος τα τελευταια 16 χρονια και σκεφτομαι φετος εκει κατα τον Φλεβαρη να υποβαλλω την παραιτηση μου. Δεν παει αλλο, η σχολικη πραγματικοτητα με εχει κουρελιασει. Το ψυχολογικο αντικτυπο ειναι μεγαλο. Απο που να το πιασεις...απο τα παιδια που καθε χρονο ειναι και πιο δυσκολα, την επιβαρυνση απο τα ολο και αυξανομενα καθηκοντα των πολλαπλων μας ρολων, την υποκρισια της διοικησης, τις αθλιες συνθηκες (27 παιδια, φασαρια εξω απο τη γυμναστικη, φασαρια μεσα, ο λαιμος στα ορια της εξαντλησης καθε μερα)....τελοσπαντων να μη σας κουραζω, τα ξερετε. Υπαρχουν αλλοι σαν κι εμενα που σκεφτονται την παραιτηση ως μονη λυση? Μιλαμε εχω σιχαθει τα παντα σχετικα με την εκπαιδευση, ουτε αδεια θελω ουτε αποσπαση, μου φαινονται ημιμετρα. Θελω να ξεκοψω οριστικα, εχω παθει burn out. Ειναι που ειμαι και ευσυνειδητη τρομαρα μου και θελω να τα κανω ολα παντα οπως πρεπει, να μαθαινουν τα παιδια, να κερδισω και τον αδιαφορο, να στεκομαι αξιοπρεπως στην ταξη...ουφ κουραστηκα. Πειτε μου σας παρακαλω τη γνωμη σας (ασχετα με το τι θα κανω μετα βιοποριστικα, αυτο μην το υπολογιζετε, μιλαω για αυτη καθαυτη την αποφαση να φυγω). Το σκεφτηκατε ποτε? Το εκανε κανεις? Οπως ολοι κι εγω διοριστηκα με κοπο, με ορεξη...με αλλα μυαλα...
Σου στέλνω pm.
-
Κάνε αίτηση απόσπασης σε φορέα. Εθνικη βιβλιοθήκη (αν είσαι Αθήνα) ή βιβλιοθήκες γενικά, και άλλους φορείς της περιοχή σου. Έχεις το ωράριο και τις λιγότερες αργίες αλλά ξεκόβεις λίγο (μπορείς να την ανανεώνεις). Θέλει όμως τρέξιμο για να την πάρεις . Εγώ το θέλω πολύ αλλά λόγω οικογενεικών υποχρεώσεων δεν μπορώ. Γενικά η κατάσταση έχει ξεφύγει από κάθε όριο. Ακόμα και νέοι συνάδελφοι νιώθουν εξαντλημένοι.
-
Οι βιβλιοθήκες είναι κάποια λύση, αλλά για να κάνεις σωστά και αξιοπρεπώς τη δουλειά σου πρέπει να έχεις και πτυχίο Βιβλιοθηκονόμου.
-
Και το να βάζεις όρια, όπου μπορείς, διευκολύνει την κατάσταση...
https://www.alfavita.gr/ekpaideysi/432359_fthora-kai-siopili-paraitisi-ti-exomologeitai-mia-daskala
-
Οι βιβλιοθήκες είναι κάποια λύση, αλλά για να κάνεις σωστά και αξιοπρεπώς τη δουλειά σου πρέπει να έχεις και πτυχίο Βιβλιοθηκονόμου.
Αυτό είναι λίαν απαραίτητο, εκ των ων ουκ άνευ, για να τοποθετηθείς γενικός διευθυντής προσωπικού πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
-
Σας ευχαριστώ πολύ όλους για τις απαντήσεις σας. Όπως και να 'χει είναι παρήγορο να ξέρεις ότι δεν είσαι μόνος και ότι και άλλοι έχουν παρόμοια συναισθήματα, προβληματισμούς και σκέψεις. Αναφέρθηκε ότι για να πάρεις απόσπαση σε φορείς και βιβλιοθήκες κτλ πρέπει να τρέξεις και να το κυνηγήσεις...τι εννοείτε με αυτό; Δλδ πέρα από την αίτηση τι άλλο μπορείς να κάνεις; Να βάλεις βίσμα; Δεν έχω ασχοληθεί ποτέ με αποσπάσεις και δεν γνωρίζω...Σας ευχαριστώ και πάλι όλους.
-
αποσπαση μετάταξη αλλά όχι ότι και σε φορέα είναι καλύτερα δεν ξέρεις τι σόι πυροβολημένους θα βρεις...όχι όμως παραίτηση διότι χάνεις ένα σταθερό μισθό
-
Kαλησπέρα, πιστεύω θα βοηθούσε να γραφεί μια επιστολή στον Πιερρακάκη προκειμένου να αλλάξει η νομοθεσία για τις παραιτήσεις. Θα διευκόλυνε να μπορείς να παραιτηθείς οποτε θέλεις και να υπάρχει ενα notice period ωστε να καλυφθεί το κενό. Γιατι με το υπάρχον πλαίσιο σε αναγκάζουν να παραιτηθείς Φλεβάρη μαζί με όσους βγαίνουν συντάξη και σε κρατάνε στην υπηρεσία μέχρι Σεπτέμβρη, οπότε είναι ανέφικτο να φύγεις έχοντας βρει πριν αλλη εργασία.
Προσωπικά μπορεί να μην παραιτηθώ ποτέ αλλά νομίζω όπως και να έχει δεν είναι ευχάριστο το συναίσθημα του να αισθάνεται κάποιος εγκλωβισμένος στην εργασία του στο εκπαιδευτικό σύστημα.
-
Αυτό που αναφέρετε σχετικά με τα όρια, είναι μεγάλη κουβέντα. Ειδικά μετά τον κορωνοϊό και το webex? (γιατί άραγε;) η έννοια του ορίου έχει χαθεί. Ή εγώ είμαι εξαιρετικά άτυχη και πέφτω τα τελευταία χρόνια σε κάποιους διευθυντές, που δεν βάζουν κανένα όριο (είτε γιατί κοντεύουν στη σύνταξη, είτε γιατί θεωρούν ότι αυτό δεν τους ταιριάζει ως νοοτροπία) είτε γιατί είναι οι λεγόμενοι μαθητοπατέρες....Παλιότερα ευτυχώς είχα γνωρίσει και διευθυντές που είχαν τα σχολεία "κολλέγια", χωρίς να καταπιέζονται τα παιδιά, αλλά αυτοί υποθέτω είναι ελάχιστοι.
Όταν λοιπόν βρίσκεσαι σε ένα περιβάλλον που δεν τίθενται όρια και εσύ έχει μάθει να έχεις κάποια όρια, οδηγείσαι πολύ πιο γρήγορα στο burnout. Φυσικά το Υπουργείο δεν θα στενοχωρηθεί καθόλου για τους burn out εκπαιδευτικούς, γιατί χιλιάδες περιμένουν να πάρουν την θέση τους.
Έχω επίσης παρατηρήσει από συναδέρφους ότι το burn out μοιάζει ή έχει και συμπτώματα κατάθλιψης....
-
Σας ευχαριστώ πολύ όλους για τις απαντήσεις σας. Όπως και να 'χει είναι παρήγορο να ξέρεις ότι δεν είσαι μόνος και ότι και άλλοι έχουν παρόμοια συναισθήματα, προβληματισμούς και σκέψεις. Αναφέρθηκε ότι για να πάρεις απόσπαση σε φορείς και βιβλιοθήκες κτλ πρέπει να τρέξεις και να το κυνηγήσεις...τι εννοείτε με αυτό; Δλδ πέρα από την αίτηση τι άλλο μπορείς να κάνεις; Να βάλεις βίσμα; Δεν έχω ασχοληθεί ποτέ με αποσπάσεις και δεν γνωρίζω...Σας ευχαριστώ και πάλι όλους.
Ναι
-
Καλησπερα σε ολους! Ειμαι μονιμη εκπαιδευτικος τα τελευταια 16 χρονια και σκεφτομαι φετος εκει κατα τον Φλεβαρη να υποβαλλω την παραιτηση μου. Δεν παει αλλο, η σχολικη πραγματικοτητα με εχει κουρελιασει. Το ψυχολογικο αντικτυπο ειναι μεγαλο. Απο που να το πιασεις...απο τα παιδια που καθε χρονο ειναι και πιο δυσκολα, την επιβαρυνση απο τα ολο και αυξανομενα καθηκοντα των πολλαπλων μας ρολων, την υποκρισια της διοικησης, τις αθλιες συνθηκες (27 παιδια, φασαρια εξω απο τη γυμναστικη, φασαρια μεσα, ο λαιμος στα ορια της εξαντλησης καθε μερα)....τελοσπαντων να μη σας κουραζω, τα ξερετε. Υπαρχουν αλλοι σαν κι εμενα που σκεφτονται την παραιτηση ως μονη λυση? Μιλαμε εχω σιχαθει τα παντα σχετικα με την εκπαιδευση, ουτε αδεια θελω ουτε αποσπαση, μου φαινονται ημιμετρα. Θελω να ξεκοψω οριστικα, εχω παθει burn out. Ειναι που ειμαι και ευσυνειδητη τρομαρα μου και θελω να τα κανω ολα παντα οπως πρεπει, να μαθαινουν τα παιδια, να κερδισω και τον αδιαφορο, να στεκομαι αξιοπρεπως στην ταξη...ουφ κουραστηκα. Πειτε μου σας παρακαλω τη γνωμη σας (ασχετα με το τι θα κανω μετα βιοποριστικα, αυτο μην το υπολογιζετε, μιλαω για αυτη καθαυτη την αποφαση να φυγω). Το σκεφτηκατε ποτε? Το εκανε κανεις? Οπως ολοι κι εγω διοριστηκα με κοπο, με ορεξη...με αλλα μυαλα...
Συναδελφε σε κατανοω απολυτα.Το σχολειο στη σημερινη εποχη δεν παλευεται.Ειδικα η αθμια εχει γινει απαλευτη.Οι ευθυνες και η γραφειοκρατια πλεον γινονται εμποδιο σε οτιδηποτε καλο παει να γινει στο σχολειο.Μαζι σου μεχρι εκει που δεν παει για την παραιτηση.Δεν θα σου πω εναλλακτικες γιατι ειπες οτι το βιοποριστικο δεν ειναι θεμα.Η μονη μου αμφιβολια εγκειται στο διαδικαστικο κομματι.Μπορεις να παραιτηθεις;Ξερεις κανεναν που το εχει κανει;Οτι εχω ψαξει σχετικα( ναι προφανως και εχω ψαξει για παραιτηση) ηταν παραιτηση για λογους υγειας η για συνταξιοδοτηση.Και τον δημοσιουπαλληλικο κωδικα που εχω διαβασει το σχετικο αρθρο δεν αναφερει παραιτηση εθελουσια.Αυτο που εχω βρει ειναι απολυση μετα απο 21 μερες ΑΑ στην υπηρεσια.Αλλα μετα δημοσιο δεν ξαναμπαινεις.Πιστευω θελει δικηγορο για να σιγουρευτεις οτι μπορεις να παραιτηθεις χωρις κυρωσεις.Ξαναλεω οτι το σχολειο δεν παλευεται πλεον.Και ειναι πολλοι οι δασκαλοι που ψαχνουν εναλλακτικες για να φυγουν απ την ταξη.Σε λιγα χρονια θα γινεται μαχη για τις αποσπασεις σε φορεις αν δεν γινεται ηδη.Αυτα,καλη τυχη και αν εχεις εξελειξεις ενημερωσε μας να εχουμε εικονα των εναλλακτικων μας :D :D :D
-
Συναδελφε σε κατανοω απολυτα.Το σχολειο στη σημερινη εποχη δεν παλευεται.Ειδικα η αθμια εχει γινει απαλευτη.Οι ευθυνες και η γραφειοκρατια πλεον γινονται εμποδιο σε οτιδηποτε καλο παει να γινει στο σχολειο.Μαζι σου μεχρι εκει που δεν παει για την παραιτηση.Δεν θα σου πω εναλλακτικες γιατι ειπες οτι το βιοποριστικο δεν ειναι θεμα.Η μονη μου αμφιβολια εγκειται στο διαδικαστικο κομματι.Μπορεις να παραιτηθεις;Ξερεις κανεναν που το εχει κανει;Οτι εχω ψαξει σχετικα( ναι προφανως και εχω ψαξει για παραιτηση) ηταν παραιτηση για λογους υγειας η για συνταξιοδοτηση.Και τον δημοσιουπαλληλικο κωδικα που εχω διαβασει το σχετικο αρθρο δεν αναφερει παραιτηση εθελουσια.Αυτο που εχω βρει ειναι απολυση μετα απο 21 μερες ΑΑ στην υπηρεσια.Αλλα μετα δημοσιο δεν ξαναμπαινεις.Πιστευω θελει δικηγορο για να σιγουρευτεις οτι μπορεις να παραιτηθεις χωρις κυρωσεις.Ξαναλεω οτι το σχολειο δεν παλευεται πλεον.Και ειναι πολλοι οι δασκαλοι που ψαχνουν εναλλακτικες για να φυγουν απ την ταξη.Σε λιγα χρονια θα γινεται μαχη για τις αποσπασεις σε φορεις αν δεν γινεται ηδη.Αυτα,καλη τυχη και αν εχεις εξελειξεις ενημερωσε μας να εχουμε εικονα των εναλλακτικων μας :D :D :D
Φυσικα και μπορεις να παραιτηθεις! Για προσωπικους/οικογενειακους λογους και ξερω και ατομο που το εκανε.
Αλιμονο αν σε κρατουσαν με το ζορι!
-
Αίτηση παραίτησης μπορεί να γίνει οποτεδήποτε μέσα στο διδακτικό έτος. Γνωμοδοτεί το κυσπε/κυσδε. Θα πρέπει να υπάρχουν σοβαροί λόγοι πχ υγείας. Τώρα αν γράψεις θέλω να παραιτηθώ επειδή δεν αντέχω άλλο πιθανώς να μη γίνει δεκτό. Άλλη λύση είναι να ζητήσεις άνευ αποδοχών μέχρι 31/08 (πάει στο απυσπε/απυσδε) και να υποβάλεις παραίτηση τον Φεβρουάριο μαζί με τους υπόλοιπους.
-
Είναι λυπηρό πάντως να θέλει να παραιτηθεί κάποιος όχι γιατί δεν του αρέσει το επάγγελμά του, αλλά γιατί οι συνθήκες τον οδηγούν σε αυτό. Το ότι το σύστημα μας οδηγεί σε burn out δεν σημαίνει ότι πρέπει να του κάνουμε την χάρη και να φεύγουμε. Άποψή μου. Αν όμως δεν τίθεται βιοποριστικό θέμα, τότε οκ, πάω πάσο.
-
Κι εγώ θα το ήθελα πάααρα πολύ να παραιτηθω αλλά για οικονομικούς λόγους δεν.. κι αυτό βολεύει το σύστημα συν το ότι δεν μιλάμε! Πού θα πάει αυτό? Ή θα πάθουμε ψυχοσωματικά ή κρίση πανικού ή επαγγελματικη εξουθένωση?
-
Αυτό που αναφέρετε σχετικά με τα όρια, είναι μεγάλη κουβέντα. Ειδικά μετά τον κορωνοϊό και το webex? (γιατί άραγε;) η έννοια του ορίου έχει χαθεί. Ή εγώ είμαι εξαιρετικά άτυχη και πέφτω τα τελευταία χρόνια σε κάποιους διευθυντές, που δεν βάζουν κανένα όριο (είτε γιατί κοντεύουν στη σύνταξη, είτε γιατί θεωρούν ότι αυτό δεν τους ταιριάζει ως νοοτροπία) είτε γιατί είναι οι λεγόμενοι μαθητοπατέρες....Παλιότερα ευτυχώς είχα γνωρίσει και διευθυντές που είχαν τα σχολεία "κολλέγια", χωρίς να καταπιέζονται τα παιδιά, αλλά αυτοί υποθέτω είναι ελάχιστοι.
Όταν λοιπόν βρίσκεσαι σε ένα περιβάλλον που δεν τίθενται όρια και εσύ έχει μάθει να έχεις κάποια όρια, οδηγείσαι πολύ πιο γρήγορα στο burnout. Φυσικά το Υπουργείο δεν θα στενοχωρηθεί καθόλου για τους burn out εκπαιδευτικούς, γιατί χιλιάδες περιμένουν να πάρουν την θέση τους.
Έχω επίσης παρατηρήσει από συναδέρφους ότι το burn out μοιάζει ή έχει και συμπτώματα κατάθλιψης....
Εγώ πάλι βλέπω ότι πολλοί διευθυντές παλαιάς κοπής έχουν κουραστεί και έχουν φύγει. Οι καινούργιοι, τις περισσότερες φορές εκτός από το ότι έχουν περισσότερα τυπικά προσόντα, είναι πολύ πιο συστηματικοί και οργανωμένοι στο έργο τους και βάζουν εξ αρχής τα όριά τους. Και οι περισσότεροι νέοι εκπαιδευτικοί, επίσης, όπως έχω παρατηρήσει, ξεκαθαρίζουν από την αρχή τα όριά τους, έτσι ώστε το σχολείο να μην είναι ξέφραγο αμπέλι. Όλα αυτά βοηθούν στη διαμόρφωση ενός υποστηρικτικού κλίματος, που μπορεί να απομακρύνει ή ακόμα και να εξαλείψει το burn out. Εκτός, βέβαια, αν έχω πέσει και εγώ στην περίπτωση...
-
Ή θα πάθουμε ψυχοσωματικά ή κρίση πανικού ή επαγγελματικη εξουθένωση?
Αυτό συμβαίνει. Βέβαια, βλέπω και θαυμάζω συναδέρφους με εξαιρετικές αντοχές, αλλά ορισμένοι από αυτούς είναι και ανταγωνιστικοί τύποι, οπότε ίσως τους δίνει τροφή όλο αυτό (μέντορες, συντονιστές, κλπ.. κλπ.). Τα τελευταία δύο χρόνια είχαμε δύο περιπτώσεις burn out, που οδήγησαν σε παραίτηση και απόσπαση αντιστοίχως...
-
Για να παραιτηθεις οποτεδηποτε μεσα στο ετος πρεπει να συντρεχουν σοβαροι λογοι και γνωμοδοτει το κυσδε. Αν ομως καταθεσεις την αιτηση σου μεσα στη προθεσμια του Φεβρουαριου μαζι με τις αιτησεις που γινονται για τις συνταξιοδοτησεις τοτε η υπαλληλικη σχεση λυεται αυτο δικαια στις 31/8. Χωρις να χρειαζεται γνωμοδοτηση απο κυσδε ή να εχεις σοβαρους λογους. Θελεις να φυγεις και φευγεις. Εγω αυτο σκοπευω να κανω, οχι να παραιτηθω αυριο ;)
-
Αυτό συμβαίνει. Βέβαια, βλέπω και θαυμάζω συναδέρφους με εξαιρετικές αντοχές, αλλά ορισμένοι από αυτούς είναι και ανταγωνιστικοί τύποι, οπότε ίσως τους δίνει τροφή όλο αυτό (μέντορες, συντονιστές, κλπ.. κλπ.). Τα τελευταία δύο χρόνια είχαμε δύο περιπτώσεις burn out, που οδήγησαν σε παραίτηση και απόσπαση αντιστοίχως...
Το θέμα είναι να εντοπίσεις έγκαιρα τα πρώτα συμπτώματα και να κινηθείς κατάλληλα (πχ αλλαγή σχολείου, ειδικότητας, περιβάλλοντος), πριν η κατάσταση φτάσει στο απροχώρητο.
erietta, έχεις pm.
-
Είναι λυπηρό πάντως να θέλει να παραιτηθεί κάποιος όχι γιατί δεν του αρέσει το επάγγελμά του, αλλά γιατί οι συνθήκες τον οδηγούν σε αυτό. Το ότι το σύστημα μας οδηγεί σε burn out δεν σημαίνει ότι πρέπει να του κάνουμε την χάρη και να φεύγουμε. Άποψή μου. Αν όμως δεν τίθεται βιοποριστικό θέμα, τότε οκ, πάω πάσο.
Το σχολείο το δικό μου από όταν ήρθα, ήταν πάντα ένα σχολείο με προβληματικούς διευθυντές (ο καθένας για διαφορετικούς λόγους), που βασικά δεν μπορούσαν να το οργανώσουν να λειτουργεί σοβαρα και τα παιδιά ξεκίνησαν από φασαριοζικα κακομαθημένα και μετά τον covid κατέληξαν ασύδοτα, προκλητικά έως και παραβατικά. Για το τελευταίο φυσικά ευθύνονται οι γονείς τους, όχι το σχολείο.
Πέρσι λοιπόν που δεν μας έφτανε η φασαρία και η ηγεμονία των μαθητών που είχαν καβαλήσει τους καθηγητές με την ανοχή των διευθυντων, μας έσκασε και η παραβατικότητα και γενικα η κουλτούρα της συμμορίας, οι απαξιωτικές συμπεριφορές προς τους εκπαιδευτικούς ήταν ανεξέλεγκτες. Τότε λοιπόν για πρώτη φορά σκεφτόμουν συστηματικά ότι δεν μου αξίζει να μου φέρεται κάποιος έτσι. Τόσο απλα. Πραγματικά σκεφτόμουν ότι αν η κοινωνία είναι έτσι και η εκπαίδευση είναι έτσι, δεν θα ήθελα να συνεχίσω να το ζω αυτό για πολλά χρόνια ακόμα κι επίσης σε καμία περίπτωση δεν θα ήθελα το παιδί μου να υφίσταται τη συναναστροφή με τετοια ηθική και πνευματική ευτέλεια. Λυπάμαι πραγματικά για τα παιδιά που μεγαλώνουν σε ποιοτικά περιβαλλοντα κι έρχονται σχολείο για να βλέπουν τους συμμαθητές τιυς να βρίζουν, να φτύνουν ροχάλες όπου βρουν μέσα στο σχολείο και να απαξιώνουν τη γνώση, την προσπάθεια, οποιαδήποτε εκδήλωση προσπαθει να τους προσφέρει το σχολείο. Στις πολύ πιο αθώες εποχές που μεγαλώσαμε εμείς, γιατί κι εγω παιδί του σχολείου της γειτονιάς ήμουν, για μένα το σχολείο είχε πάρει ένα μεγάλο Χ στο κομμάτι των συμμαθητών, χωρίς να έχουμε τις καταστάσεις που βλέπω τώρα, ανέπνευσα όταν πήγα στο πανεπιστήμιο και βρήκα παιδιά με τα οποία μπορούσα να επικοινωνήσω. Αν μπορούσα να επιλέξω να μην φοιτά το παιδί μου σε σχολείο, πιστεύω ότι θα το σκεφτόμουν.
Σ αυτό θέλω κι ολας να πω ότι με εκνευρίζουν πολύ και οο συνδικαλιστές και το alfavita που όταν αναφέρονται στα προβλήματα των εκπαιδευτικών, θίγουν επιφανειακά το μισθολογικό κομμάτι λες και πρέπει να ντρεπόμαστε που θελουμε αξιοπρέπεια μισθούς, και κατά τ άλλα δεν αναφέρονται καθολου στο κομμάτι της κοινωνίας που μας δημιουργεί προβλήματα. Δεν καταλαβαίνω γιΑτι πρέπει να γκρινιάζουμε για τη γραφειοκρατία ή τις δράσεις ή τις επιμορφώσεις ή οτιδήποτε άλλο συνιστά εργασία, ή το αν μια μέρα θα έχουμε ενα ή δυο κενά καθ αν ο διευθυντής θα μας αφήσει να φύγουμε στις 11.45 (!!!!) επειδή τελειώσαμε, και να μην γκρινιάζουμε για τα προβλήματα που δημιουργούν στα σχολεία οι μαθητες. Δηλαδή εργαζόμαστε σρ ένα τόσο φωτεινό περιβάλλον με παιδικά χαμόγελα, εκδηλώσεις αγάπης, δίψα για μάθηση, που μας ενοχλούν τα διαφορα άκυρα που σκέφτεται ο κάθε άσχετος με την εκπαίδευση; Μακάρι να ήταν έτσι. Αλλά δεν είναι. Θεωρώ ότι έχουμε αποδεχτεί το ότι είμαστε ανάξιοι να μας αντιμετωπίζουν με στοιχειώδη ευγένεια οι γονείς και τα κακομαθημένα αντικοινωνικά βλαστάρια τους. Κι οτσν το πιστεύεις αυτό, ότι ενταξει έτσι φέρονται τα παιδιά, τι να κάνουμε, καταλήγεις με τη στάση σου να τους κανεις να φέρονται χειρότερα.
-
Το ότι σου έτυχαν χαλαροί διευθυντές , δες και το θετικό, σου δίνουν την ευκαιρία να κινηθείς ελεύθερα.
Συνήθος στις ταινίες, πανε και βρίσκουν από μόνοι τους οι καθηγητές τους γονείς και μπορούν να τους εξηγήσουν την σημασία των σχολικών μαθημάτων του μαθητή για την μετέπειτα ζωή. (πράγμα που σημαίνει ότι και ο ίδιος ο καθηγητής το γνωρίζει). Ως καθηγητής εκτός από επάγγελμα σου είναι και χρεός απέναντι στο κράτος φαντάζομα ι. Έχει πολλές να εμπνευστείτε!
-
Το σχολείο το δικό μου από όταν ήρθα, ήταν πάντα ένα σχολείο με προβληματικούς διευθυντές (ο καθένας για διαφορετικούς λόγους), που βασικά δεν μπορούσαν να το οργανώσουν να λειτουργεί σοβαρα και τα παιδιά ξεκίνησαν από φασαριοζικα κακομαθημένα και μετά τον covid κατέληξαν ασύδοτα, προκλητικά έως και παραβατικά. Για το τελευταίο φυσικά ευθύνονται οι γονείς τους, όχι το σχολείο.
Πέρσι λοιπόν που δεν μας έφτανε η φασαρία και η ηγεμονία των μαθητών που είχαν καβαλήσει τους καθηγητές με την ανοχή των διευθυντων, μας έσκασε και η παραβατικότητα και γενικα η κουλτούρα της συμμορίας, οι απαξιωτικές συμπεριφορές προς τους εκπαιδευτικούς ήταν ανεξέλεγκτες. Τότε λοιπόν για πρώτη φορά σκεφτόμουν συστηματικά ότι δεν μου αξίζει να μου φέρεται κάποιος έτσι. Τόσο απλα. Πραγματικά σκεφτόμουν ότι αν η κοινωνία είναι έτσι και η εκπαίδευση είναι έτσι, δεν θα ήθελα να συνεχίσω να το ζω αυτό για πολλά χρόνια ακόμα κι επίσης σε καμία περίπτωση δεν θα ήθελα το παιδί μου να υφίσταται τη συναναστροφή με τετοια ηθική και πνευματική ευτέλεια. Λυπάμαι πραγματικά για τα παιδιά που μεγαλώνουν σε ποιοτικά περιβαλλοντα κι έρχονται σχολείο για να βλέπουν τους συμμαθητές τιυς να βρίζουν, να φτύνουν ροχάλες όπου βρουν μέσα στο σχολείο και να απαξιώνουν τη γνώση, την προσπάθεια, οποιαδήποτε εκδήλωση προσπαθει να τους προσφέρει το σχολείο. Στις πολύ πιο αθώες εποχές που μεγαλώσαμε εμείς, γιατί κι εγω παιδί του σχολείου της γειτονιάς ήμουν, για μένα το σχολείο είχε πάρει ένα μεγάλο Χ στο κομμάτι των συμμαθητών, χωρίς να έχουμε τις καταστάσεις που βλέπω τώρα, ανέπνευσα όταν πήγα στο πανεπιστήμιο και βρήκα παιδιά με τα οποία μπορούσα να επικοινωνήσω. Αν μπορούσα να επιλέξω να μην φοιτά το παιδί μου σε σχολείο, πιστεύω ότι θα το σκεφτόμουν.
Σ αυτό θέλω κι ολας να πω ότι με εκνευρίζουν πολύ και οο συνδικαλιστές και το alfavita που όταν αναφέρονται στα προβλήματα των εκπαιδευτικών, θίγουν επιφανειακά το μισθολογικό κομμάτι λες και πρέπει να ντρεπόμαστε που θελουμε αξιοπρέπεια μισθούς, και κατά τ άλλα δεν αναφέρονται καθολου στο κομμάτι της κοινωνίας που μας δημιουργεί προβλήματα. Δεν καταλαβαίνω γιΑτι πρέπει να γκρινιάζουμε για τη γραφειοκρατία ή τις δράσεις ή τις επιμορφώσεις ή οτιδήποτε άλλο συνιστά εργασία, ή το αν μια μέρα θα έχουμε ενα ή δυο κενά καθ αν ο διευθυντής θα μας αφήσει να φύγουμε στις 11.45 (!!!!) επειδή τελειώσαμε, και να μην γκρινιάζουμε για τα προβλήματα που δημιουργούν στα σχολεία οι μαθητες. Δηλαδή εργαζόμαστε σρ ένα τόσο φωτεινό περιβάλλον με παιδικά χαμόγελα, εκδηλώσεις αγάπης, δίψα για μάθηση, που μας ενοχλούν τα διαφορα άκυρα που σκέφτεται ο κάθε άσχετος με την εκπαίδευση; Μακάρι να ήταν έτσι. Αλλά δεν είναι. Θεωρώ ότι έχουμε αποδεχτεί το ότι είμαστε ανάξιοι να μας αντιμετωπίζουν με στοιχειώδη ευγένεια οι γονείς και τα κακομαθημένα αντικοινωνικά βλαστάρια τους. Κι οτσν το πιστεύεις αυτό, ότι ενταξει έτσι φέρονται τα παιδιά, τι να κάνουμε, καταλήγεις με τη στάση σου να τους κανεις να φέρονται χειρότερα.
+10000000
-
Στο σχολείο που είμαι επικρατεί σχετική ασυδοσία, κανένας δεν μιλάει, οι γονείς το ξέρουν, έχω ακούσει τα χειρότερα για συναδέρφους μου που δεν θα έπρεπε καν να βρίσκονται στη θέση τους αν όντως έχουν κάνει αυτά που ακούγονται...Έρχονται συνάδερφοι και μου λένε: έχω πρόβλημα με το τάδε τμήμα, κι εγώ τους λέω, κανένας όμως δεν μιλάει. Εγώ που μιλάω στοχοποιούμαι... Με πιάνει ένας μαθητής και μου λέει: μπράβο σας που καταλάβατε ότι εδώ έχουμε κλίκες...Οι μαθητές κάνουν κουμάντο με διάφορους τρόπους, που δεν θα αναφέρω γιατί θα φωτογραφίσω το σχολείο. Ίσως ακούγομαι υπερσυντηρητική, ίσως δεν μπορώ να προσαρμοστώ στους καιρούς...
-
Το ότι σου έτυχαν χαλαροί διευθυντές , δες και το θετικό, σου δίνουν την ευκαιρία να κινηθείς ελεύθερα.
Συνήθος στις ταινίες, πανε και βρίσκουν από μόνοι τους οι καθηγητές τους γονείς και μπορούν να τους εξηγήσουν την σημασία των σχολικών μαθημάτων του μαθητή για την μετέπειτα ζωή. (πράγμα που σημαίνει ότι και ο ίδιος ο καθηγητής το γνωρίζει). Ως καθηγητής εκτός από επάγγελμα σου είναι και χρεός απέναντι στο κράτος φαντάζομα ι. Έχει πολλές να εμπνευστείτε!
Χαλαρός διευθυντής σημαίνει οτι κάνεις παρατήρηση σε μαθητή και ο μαθητής σε πηγαίνει στο γραφείο για να διαμαρτυρηθεί. Ότι βγάζεις μαθητή που ενοχλεί και σου τον στέλνει επάνω επειδή υποτίθεται ζήτησε συγγνώμη. Ότι τα παιδιά κάνουν ό,τι γουστάρουν και το μάθημα είναι το τελευταίο που απασχολεί τον οποιονδήποτε. Για τι ελευθερία κινήσεων μιλάς; Αυτό είναι ο απόλυτος επαγγελματικός εξευτελισμός ενός επιστήμονα, από ένα τσούρμο κακομαθημένα τσογλάνια που συν τοις άλλοις στερούν το δικαίωμα της μόρφωσης από τους συμμαθητές τους.
Ειλικρινά αναρωτιέμαι αν τρολάρεις. Δεν μιλάμε για ταινία που διαδραματίζεται στα γκέτο του Λος Άντζελες με παιδιά μπλεγμένα σε συμμορίες επειδή η ζωή τους είναι σε αδιέξοδο και δεν έχουν καμία τύχη. Εγώ τουλάχιστον, δεν μιλάω για τέτοια παιδιά. Θα πάω εγώ στον εργολάβο που έχει 10δες ακίνητα rbnb να του πω τι θα κερδίσει το παιδί του αν μελετήσει την Ελένη του Ευριπίδη; Εγω γι' αυτόν είμαι ο ενοχλητικός κακομοίρης που έχει την απαίτηση να θέλει αξιοπρεπές σπίτι σε νησί από 1/9 που να μην κοστίζει όσο το 15ήμερό του. Σιγά μην με δει σαν τον φάρο της γνώσης που θα ανοίξει νέους ορίζοντες στο παιδί του.
-
από ένα τσούρμο κακομαθημένα τσογλάνια
Ξανασκέψου τη.... τη σχέση με την εκπαίδευση...
-
H αλήθεια είναι ότι στον τουρισμό πληρώσανε 1100 ευρώ ένα νυχτερινό ρεσεψιονίσ και έμαθα ότι ο νεοδιόριστος μόνιμος καθηγητής παίρνει μόλις κάτι περισσότερο από 700. Πάντως πάντως φαντάζομαι δεν θέλεις να χάσεις την επαφή με την επιστήμη σου και το κράτος σου δίνει τάξεις με αρκετούς μαθητές(αμερικανάκια χαχαχα). Εγώ ακόμα σας βλέπω από απέξω και περιμένουν 1000 πριν από εμένα στους πίνακες.
να σε ενημερώσω ότι ακόμα και ο Μότσαρτ αναγκάστηκε να διδάξει μουσική, παρόλο που έγραψε κομματάρες αντίστοιχης αξίας με ένος σαν τον Ευρυπίδη.
-
Ξανασκέψου τη.... τη σχέση με την εκπαίδευση...
Κοίτα να δεις, επειδή το έχω δουλέψει πολύ μέσα μου. Είμαι σε πολυσυλλεκτικό σχολείο επαρχίας επομένως έχω δει πολλά. Έχω δει από παιδιά με σοβαρή νοητική καθυστέρηση με γονείς σε ανάλογη κατάσταση, μέχρι παιδιά που τώρα σταδιοδρομούν ως ερευνητές. Και παιδιά ππυ κατέληξαν στη φυλακή μου έχουν τύχει, και παιδιά που το οικογενειακό τους περιβάλλον εμπλέκεται σε «υποθέσεις που συγκλόνισαν το πανελλήνιο». Για να χρησιμοποιώ αυτή τη φρασεολογία, ξέρω καλά τι λέω. Όταν έχω στο σχολείο το παιδάκι που ήρθε από την Αλβανία και δεν ξέρει ελληνικά, και περιμένει τον δάσκαλο της τάξης υποδοχής, και για να περναει η ώρα του δίνω απλα να αντιγράφει λέξεις, και το παιδί αυτό είναι χαμογελαστό, προσπαθει να κάνει φίλους, χαμογελάει ευγενικά και κάνει υπομονή σ ένα σύστημα εχθρικό που δεν καλύπτει καμία ανάγκη του, κι έχω δίπλα αυτόν που βαριέται τη ζωή του γιατί τα πιο αγαπημένα του σχολικα χρόνια ήταν το webex, και για να μου δείξει ποσο σιχαίνεται το ότι πρέπει να έρχεται σχολείο και να συμπεριφέρεται σαν άνθρωπος κι όχι σαν χούλιγκαν, φτύνει ροχάλες την ώρα του μαθήματος, ναι σαφώς ο δεύτερος είναι τσογλανι. Δεν του λειπει τίποτα, δεν έχει ακούσει ποτέ στη ζωή του όχι, θεωρεί καταπίεση το ότι πρέπει να ξυπνήσει, να ντυθεί κσι να φέρεται στοιχειωδώς ευγενικά. Μέσα κι έξω από το σχολείο θα κάνει τα ίδια, γιατί μας έχει απαξιώσει όλους.
Δεν γίνεται να δικαιολογούμε κάθε αντικοινωνική συμπεριφορά και να θεωρούμε καθήκον μας να την υφιστάμεθα στο όνομα της παιδαγωγικής. Στο κάτω κάτω, αν εμείς το επιλέξαμε, τα υπόλοιπα παιδιά δεν φταίνε. Δεν μπορεί μια τάξη των 25 να γίνεται έρμαιο 5 παιδιών που οι γονείς τους βαριούνται να ασχοληθούν. Δεν μπορεί ένα σχολείο να κινείται στους ρυθμούς μιας μειοψηφίας ππυ έχει επιλέξει να έχει αντικοινωνική συμπεριφορά. Δεν μιλάμε για ένα παιδί που δεν μπορεί να ακολουθήσει τον ρυθμό τξς τάξης και κάνει απλα φασαρία. Μιλάμε για εφήβους που έχουν θέσει τον εαυτό τους εκτός κοινωνικού πλαισίου. Θα παλέψεις μια, θα παλέψεις δυο, τρεις, ενταξει όμως, είναι σχολείο, όχι φιλανθρωπικό ίδρυμα, τα υπόλοιπα παιδιά θέλουν να μορφωθούν και να κοινωνικοποιηθούν σε ένα υγιές περιβάλλον.
-
Για να παραιτηθεις οποτεδηποτε μεσα στο ετος πρεπει να συντρεχουν σοβαροι λογοι και γνωμοδοτει το κυσδε. Αν ομως καταθεσεις την αιτηση σου μεσα στη προθεσμια του Φεβρουαριου μαζι με τις αιτησεις που γινονται για τις συνταξιοδοτησεις τοτε η υπαλληλικη σχεση λυεται αυτο δικαια στις 31/8. Χωρις να χρειαζεται γνωμοδοτηση απο κυσδε ή να εχεις σοβαρους λογους. Θελεις να φυγεις και φευγεις. Εγω αυτο σκοπευω να κανω, οχι να παραιτηθω αυριο ;)
Aυτο το οτι πρέπει να συντρέχουν σοβαροί λόγοι και γνωμοδοτεί το κυσδε για να παραιτηθείς είναι παράλογο και πρέπει να σταματήσει να υφίσταται. Απορώ πως υπάρχουν τέτοιοι νόμοι σε ευρωπαικό κράτος που παραβιάζουν θεμελιώδη δικαιώματα του εργαζομένου. Να παρέμβει το Ευρωπαικό Δικαστήριο.
-
Δεν καταλαβαίνω την ένοια της παραίτησης. Ετσι και αλλιώς με την παραίτηση δεν παίρνεις σύνταξη από το δημόσιο ούτε εφάπαξ κλπ, ούτε σε ξαναπροσλαμβάνουν. Ετσι δεν ξαναπάς στο σχολείο και σε 25 ημέρες σε απολύουν .....
-
Ίσως να ειπώθηκε παραπάνω.
Γιατί δεν παίρνεις μία άδεια άνευ αποδοχών και να κοιτάξεις να βρεις κάτι άλλο; Το πιο πιθανό είναι να χρειάζεσαι χρόνο να δοκιμάσεις κάτι άλλο ή να βγεις προσωρινά εκτός εκπαίδευσης. Μετά αν θες μπορείς να επανέλθεις. Νομίζω πολύ καλύτερη λύση από το να παραιτηθείς.
Όσοι μαζεύουμε κάποια χρόνια στην τάξη, πάνω κάτω τα ίδια αντιμετωπίζουμε. Είναι πολύ ψυχοφθόρο όλο αυτό και το Υπουργείο αντί να βελτιώσει την εκπαιδευτική διαδικασία την κάνει κάθε χρόνο χειρότερη. Σεμινάρια και επιμορφώσεις χωρίς καμία ουσία, αξιολογήσεις άρτσι βούρτσι, μόρια αν είσαι καλό πρόβατο και άλλα πολλά. Στο τέλος το αποτέλεσμα είναι να έχουν χειροτερέψει όλα και οι μαθητές να έχουν απαξιώσει εντελώς το δημόσιο σχολείο και τους εκπαιδευτικούς.
-
Δεν καταλαβαίνω την ένοια της παραίτησης. Ετσι και αλλιώς με την παραίτηση δεν παίρνεις σύνταξη από το δημόσιο ούτε εφάπαξ κλπ, ούτε σε ξαναπροσλαμβάνουν. Ετσι δεν ξαναπάς στο σχολείο και σε 25 ημέρες σε απολύουν .....
Με την απολυση δεν μπορεις να ξαναδουλεψεις στο δημοσιο.Γιατι να απολυθω;Ειναι εντελως παραλογο να μην μπορεις να παραιτηθεις απλα και ομορφα.Δουλεια ειναι αυτο η φυλακη;
-
Με την απολυση δεν μπορεις να ξαναδουλεψεις στο δημοσιο.Γιατι να απολυθω;Ειναι εντελως παραλογο να μην μπορεις να παραιτηθεις απλα και ομορφα.Δουλεια ειναι αυτο η φυλακη;
Παρακαλώ το AlfaVita που μαλλον μας διαβάζει να κάνει μια δημοσίευση και για τη διαχρονικα παραλογη νομοθεσία του Υπουργείου Παιδείας ! ;)
-
Το ΑΒ από ό,τι φαίνεται όχι μόνο μας διαβάζει, αλλά ανεβάζει και άρθρα σχετικά με θέματα που συζητάμε εδώ, για να αυξήσει τα κλικ του! ;D
-
Ίσως να ειπώθηκε παραπάνω.
Γιατί δεν παίρνεις μία άδεια άνευ αποδοχών και να κοιτάξεις να βρεις κάτι άλλο; Το πιο πιθανό είναι να χρειάζεσαι χρόνο να δοκιμάσεις κάτι άλλο ή να βγεις προσωρινά εκτός εκπαίδευσης. Μετά αν θες μπορείς να επανέλθεις. Νομίζω πολύ καλύτερη λύση από το να παραιτηθείς.
Όσοι μαζεύουμε κάποια χρόνια στην τάξη, πάνω κάτω τα ίδια αντιμετωπίζουμε. Είναι πολύ ψυχοφθόρο όλο αυτό και το Υπουργείο αντί να βελτιώσει την εκπαιδευτική διαδικασία την κάνει κάθε χρόνο χειρότερη. Σεμινάρια και επιμορφώσεις χωρίς καμία ουσία, αξιολογήσεις άρτσι βούρτσι, μόρια αν είσαι καλό πρόβατο και άλλα πολλά. Στο τέλος το αποτέλεσμα είναι να έχουν χειροτερέψει όλα και οι μαθητές να έχουν απαξιώσει εντελώς το δημόσιο σχολείο και τους εκπαιδευτικούς.
Το κάτι άλλο πως το αντιλαμβάνεσαι;Στον ιδιωτικό τομέα ποιος εργοδότης θα σε προσλάβει όταν είσαι κάποιας ηλικίας;
Εκτός αν ξαναμπεί κάποιος στη βάσανο του ΑΣΕΠ, εφόσον παγιωθεί στον ευρύτερο δημόσιο τομέα (για τον γραπτό αναφέρομαι,σαν και αυτόν που έγινε τον Μάρτη με τα τραγελαφικά αποτελέσματα που είδαμε).
-
Κρατιέμαι κάθε μέρα και δεν μπαίνω στη συζήτηση, καθώς ως νέος σχετικά στην εκπαίδευση, θεωρώ πως δεν έχω να προσφέρω κάτι ουσιώδες σε αυτή, σέβομαι όμως τους προβληματισμούς των μεγαλυτέρων εν ενεργεία εκπαιδευτικών και τους ακούω με προσοχή εντοπίζοντας πολλά κοινά στις καταστάσεις που περιγράφουν και που όλοι αντιμετωπίζουμε στο σημερινό σχολείο.
Από την άλλη βλέπω πως χρήστες του forum, που δεν έχουν εργαστεί στην εκπαίδευση ή και που είναι ίσως και παντελώς άσχετοι με τη δημόσια παιδεία (φαίνεται αυτό αν ανατρέξει κανείς στα προηγούμενα μηνύματά τους), απαντούν στους τεκμηριωμένους προβληματισμούς των συναδέλφων με ειρωνικό και παντελώς απαξιωτικό τρόπο, χωρίς να έχουν οι ίδιοι καμιά εμπειρία στην εκπαίδευση ή ακόμα και να έχουν, χωρίς να είναι σε θέση να παράσχουν καμιά συμβουλή για το πως θα αντιμετωπιστούν τα προβλήματα που οι εκπαιδευτικοί αντιμετωπίζουν.
Ίσως οι διαχειριστές να χρειάζεται να έχουν λίγο περισσότερο το νου τους σε συζητήσεις οι οποίες εύκολα παρεκτρέπονται από άτομα που ίσως έχουν άλλους σκοπούς από την αλληλοϋποστήριξη των μελών της εκπαιδευτικής κοινότητας και την ανταλλαγή χρήσιμων πληροφοριών. Φιλικά το λέω πάντα. Καλό υπόλοιπο Κυριακής σε όλους.
-
Συνάδελφοι επανέρχομαι για να σας ενημερώσω σχετικά με το θέμα που άνοιξα πριν 2 μήνες...το έκανα τελικά, υπέβαλλα την παραίτησή μου. Είναι μία απλούστατη διαδικασία, μια απλή αίτηση στη δδε που ανήκω με μία υποσημείωση ότι δεν θεμελιώνω συνταξιοδοτικό δικαίωμα (καθώς έχω 17 σχεδόν χρόνια υπηρεσίας). Επειδή η αίτηση έγινε μέσα στο προβλεπόμενο χρονικό διάστημα του 1ου δεκαημέρου του Φεβρουαρίου που γίνονται όλες οι παραιτήσεις, δεν χρειάζεται τίποτα παραπάνω. 31/8 τους χαιρετώ και 1/9 μπορώ να εργαστώ αλλού. Νιώθω ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΗ. Η αλήθεια είναι ότι δεν είναι σύνηθες, και στη δδε ξαφνιάστηκαν (βέβαια δεν τόλμησαν να ρωτήσουν πώς και τι, γιατί οι περισσότεροι από την ίδια ανάγκη βρέθηκαν στα γραφεία) αλλά δεν πάει άλλο...ήρωες όσοι επιμένουν να αγωνίζονται, πραγματικά...εύχομαι τα καλύτερα από καρδιάς σε όλους! Γεια χαρά!
-
viologos,
χαίρομαι που πέτυχες εύκολα εκείνο που επιθυμούσες! Καλή αρχή σε ό,τι αποφασίσεις να κάνεις από εδώ και τώρα!
-
Χαίρομαι συνάδελφε για την ανακούφισή σου. Σου εύχομαι ό,τι καλύτερο από εδώ και πέρα