Παραιτηση μονιμου εκπαιδευτικου

[viologos]

Καλησπερα σε ολους! Ειμαι μονιμη εκπαιδευτικος τα τελευταια 16 χρονια και σκεφτομαι φετος εκει κατα τον Φλεβαρη να υποβαλλω την παραιτηση μου. Δεν παει αλλο, η σχολικη πραγματικοτητα με εχει κουρελιασει. Το ψυχολογικο αντικτυπο ειναι μεγαλο. Απο που να το πιασεις...απο τα παιδια που καθε χρονο ειναι και πιο δυσκολα, την επιβαρυνση απο τα ολο και αυξανομενα καθηκοντα των πολλαπλων μας ρολων, την υποκρισια της διοικησης, τις αθλιες συνθηκες (27 παιδια, φασαρια εξω απο τη γυμναστικη, φασαρια μεσα, ο λαιμος στα ορια της εξαντλησης καθε μερα)....τελοσπαντων να μη σας κουραζω, τα ξερετε. Υπαρχουν αλλοι σαν κι εμενα που σκεφτονται την παραιτηση ως μονη λυση? Μιλαμε εχω σιχαθει τα παντα σχετικα με την εκπαιδευση, ουτε αδεια θελω ουτε αποσπαση, μου φαινονται ημιμετρα. Θελω να ξεκοψω οριστικα, εχω παθει burn out. Ειναι που ειμαι και ευσυνειδητη τρομαρα μου και θελω να τα κανω ολα παντα οπως πρεπει, να μαθαινουν τα παιδια, να κερδισω και τον αδιαφορο, να στεκομαι αξιοπρεπως στην ταξη...ουφ κουραστηκα. Πειτε μου σας παρακαλω τη γνωμη σας (ασχετα με το τι θα κανω μετα βιοποριστικα, αυτο μην το υπολογιζετε, μιλαω για αυτη καθαυτη την αποφαση να φυγω). Το σκεφτηκατε ποτε? Το εκανε κανεις? Οπως ολοι κι εγω διοριστηκα με κοπο, με ορεξη...με αλλα μυαλα...

[PDE ads]

[loulou]

Ναι εγώ από τους πρώτους μήνες διορισμού. Μας είχε πει τότε η σύμβουλος κάτι που μου έμεινε: "Η υπηρεσία είναι μεγάλη, φροντίστε να περάσετε από διάφορες θέσεις ή να κάνετε διαφορετικά πράγματα" Εγώ κάθε 3 χρόνια προσπαθώ να άλλάζω πόστο (αποσπαση στο εξωτερικό, γραφείο, σδε).

[Aquarius83]

Καλημέρα και εγώ το σκέφτομαι έντονα από πέρσι. Αν μπορούσα να βγω στη σύνταξη έφευγα τώρα!.Εγώ έχω περίπου 19 χρόνια υπηρεσίας. Όπως είπε και η/ο  loulou προσπάθησε να βγεις εκτός τάξης, όχι ότι και εκεί είναι καλύτερα. Υπάρχει και η λύση της μετάταξης σε άλλη υπηρεσία, που το σκέφτομαι επίσης.

[topsy]

Το σκέφτομαι κάθε μέρα που παω σχολείο. Κουβαλάω πανω από 30 χρόνια ταξης στην ιδιωτική και δημόσια εκπαίδευση και οι συνθήκες και τα παιδιά χειροτερευουν. Το μόνο που με παρηγορεί κάπως είναι ότι σε οχτώ χρόνια θα ρίξω μια μεγάλη πέτρα πίσω μου. Σκέφτομαι σοβαρά από του χρονου να φύγω από την τάξη και να προσπαθήσω να παω στα γραφεια

[PDE ads]

[bhusan]

Kαλησπέρα σας! καλά ξέρετε πόσοι στην κοινωνία θα ήθελαν να είναι στη θέση σας; δείτε άλλη μια φορά την ασυμβίβαστη γενιά.

[victor123]

Kαλησπέρα σας! καλά ξέρετε πόσοι θα ήθελαν να είναι στη θέση σας;

Οι συνάδελφοι που κάνουν αυτές τις σκέψεις ήταν και στο άλλο στρατόπεδο. Αυτοί που λες ότι θα ήθελαν να είναι στη θέση τους; Όχι. Πως μιλάνε λοιπόν; Τεσπά ο καθένας κρίνει το δικό του καλό σύμφωνα με τις αντοχές του. Λάθος είναι να κρίνουμε τις επιλογές των άλλων.

[MariaGrahm]

Kαλησπέρα σας! καλά ξέρετε πόσοιστην κοινωνία θα ήθελαν να είναι στη θέση σας;

Ειλικρινά τώρα είναι αυτό απάντηση;; Δεν θα έμπαινα στον κόπο, αλλά απλά απορώ. Οι άλλοι που δεν είναι στη θέση τους ξέρουν τι περνάει ο καθένας; Ποια θέση τους; Ο καθένας έχει την δική του θέση. Και τέλοσπάντων φαντάζομαι και όσοι δούλευαν στα κάτεργα μπορεί να υπήρχαν ακόμα και εκεί κάποιοι που να ήθελαν την θέση τους  Η δουλειά μας έχει δυσκολέψει πολύ. Τι να λέμε τώρα. Γύρισα στις 2 και ακόμα δεν έχω καταφέρει να ηρεμήσω ούτε κουράγιο έχω για κάτι άλλο. Υπάρχουν μέρες πάρα πολύ δύσκολες. Και τάξεις πάρα πολύ δύσκολες. Αν είναι δυνατόν να υποβαθμίζουμε εμείς οι ίδιοι το επάγγελμά μας και να μην αναδεικνύουμε τις δυσκολίες του

[ernesto]

Γύρισα στις 2 και ακόμα δεν έχω καταφέρει να ηρεμήσω ούτε κουράγιο έχω για κάτι άλλο.

Έτσι ακριβώς νιώθω κι εγώ πολύ συχνά.Είναι τουλάχιστον παρήγορο να βλέπουμε ότι είμαστε πολλοί που βιώνουμε το ίδιο.

[harac]

Ναι εγώ από τους πρώτους μήνες διορισμού. Μας είχε πει τότε η σύμβουλος κάτι που μου έμεινε: "Η υπηρεσία είναι μεγάλη, φροντίστε να περάσετε από διάφορες θέσεις ή να κάνετε διαφορετικά πράγματα" Εγώ κάθε 3 χρόνια προσπαθώ να άλλάζω πόστο (αποσπαση στο εξωτερικό, γραφείο, σδε).

Αν είχα μπει στην εκπαίδευση από τα 25 μου και έκανα διαρκώς τα ίδια, σίγουρα  και εγώ τώρα θα είχα κουραστεί. Έχω την ανάγκη  να κάνω διαφορετικά πράγματα, πάντα όμως σχετικά με τη διδασκαλία.  Δεν θα μου ταίριαζε το γραφείο, για αυτό και δεν το έχω επιδιώξει.   Έχω αλλάξει διαφορετικούς τόπους και σχολεία σε διάφορες φάσεις και αυτό με έχει ανανεώσει. Συνήθως συμπληρώνω ωράριο σε περισσότερα σχολεία  και αυτή η αλλαγή περιβάλλοντος καταλαβαίνω ότι μου κάνει καλό. Θα με κούραζε πολύ να είμαι κάθε ημέρα, για χρόνια στον ίδιο τόπο με τα ίδια πρόσωπα, διευθυντές, εκπαιδευτικούς και μαθητές. Παλαιότερα είχα κάνει μάθημα σε ΓΕΛ και στην α/θμια, και  για λίγες ώρες ήταν μία ευχάριστη αλλαγή από το γυμνάσιο. Αυτή τη χρονιά συμπληρώνω ωράριο σε ΔΥΕΠ (δημοτικό και γυμνάσιο) για λίγες ώρες. Αν και στην αρχή μου είχε δημιουργήσει άγχος,  προετοιμάστηκα καλύτερα και  τώρα μου φαίνεται πολύ ενδιαφέρον. Θέλω να καταλήξω ότι για να μη  κουραζόμαστε, καλό είναι όσο μπορούμε να αναζητάμε και λίγη ποικιλία σε ό,τι κάνουμε. Φυσικά, όλα αυτά που γράφω, είναι προσωπική άποψη.

[erietta]

Όπως ανέφερες έπαθες burn out. Λογικό. Κι εγώ μια από τα ίδια. Αλλά για βιοποριστικούς λόγους κάνω αυτή τη δουλειά. Οπότε θα συνεχίσω όσο πάει. Αν εχεις βιοποριστικό πρόβλημα και συντηρείς οικογένεια, δεν κατανοώ αυτή την σκέψη σου. Επικοινώνησε με την ΔΔΕ σου και ζήτησε αρχικά άδεια άνευ αποδοχών. Σε ανάλογη περίπτωση μεγάλη  ΔΔΕ έδειξε μεγάλη κατανόηση.

[dimi94]

Καλησπερα σε ολους! Ειμαι μονιμη εκπαιδευτικος τα τελευταια 16 χρονια και σκεφτομαι φετος εκει κατα τον Φλεβαρη να υποβαλλω την παραιτηση μου. Δεν παει αλλο, η σχολικη πραγματικοτητα με εχει κουρελιασει. Το ψυχολογικο αντικτυπο ειναι μεγαλο. Απο που να το πιασεις...απο τα παιδια που καθε χρονο ειναι και πιο δυσκολα, την επιβαρυνση απο τα ολο και αυξανομενα καθηκοντα των πολλαπλων μας ρολων, την υποκρισια της διοικησης, τις αθλιες συνθηκες (27 παιδια, φασαρια εξω απο τη γυμναστικη, φασαρια μεσα, ο λαιμος στα ορια της εξαντλησης καθε μερα)....τελοσπαντων να μη σας κουραζω, τα ξερετε. Υπαρχουν αλλοι σαν κι εμενα που σκεφτονται την παραιτηση ως μονη λυση? Μιλαμε εχω σιχαθει τα παντα σχετικα με την εκπαιδευση, ουτε αδεια θελω ουτε αποσπαση, μου φαινονται ημιμετρα. Θελω να ξεκοψω οριστικα, εχω παθει burn out. Ειναι που ειμαι και ευσυνειδητη τρομαρα μου και θελω να τα κανω ολα παντα οπως πρεπει, να μαθαινουν τα παιδια, να κερδισω και τον αδιαφορο, να στεκομαι αξιοπρεπως στην ταξη...ουφ κουραστηκα. Πειτε μου σας παρακαλω τη γνωμη σας (ασχετα με το τι θα κανω μετα βιοποριστικα, αυτο μην το υπολογιζετε, μιλαω για αυτη καθαυτη την αποφαση να φυγω). Το σκεφτηκατε ποτε? Το εκανε κανεις? Οπως ολοι κι εγω διοριστηκα με κοπο, με ορεξη...με αλλα μυαλα...

Σου στέλνω pm.

[gismix]

Κάνε αίτηση απόσπασης σε φορέα. Εθνικη βιβλιοθήκη (αν είσαι Αθήνα) ή βιβλιοθήκες γενικά, και άλλους φορείς της περιοχή σου. Έχεις το ωράριο και τις λιγότερες αργίες αλλά ξεκόβεις λίγο (μπορείς να την ανανεώνεις). Θέλει όμως τρέξιμο για να την πάρεις . Εγώ το θέλω πολύ αλλά λόγω οικογενεικών υποχρεώσεων δεν μπορώ. Γενικά η κατάσταση έχει ξεφύγει από κάθε όριο. Ακόμα και νέοι συνάδελφοι νιώθουν εξαντλημένοι.

[harac]

Οι βιβλιοθήκες είναι κάποια λύση, αλλά για να κάνεις σωστά και αξιοπρεπώς τη δουλειά σου πρέπει να έχεις και πτυχίο Βιβλιοθηκονόμου.

[harac]

Και το να βάζεις όρια, όπου μπορείς, διευκολύνει την κατάσταση...

https://www.alfavita.gr/ekpaideysi/432359_fthora-kai-siopili-paraitisi-ti-exomologeitai-mia-daskala