Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση
Διάφορα θέματα για την εκπαίδευση => Διάφορα Εκπαιδευτικά θέματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Gemini81 στις Νοεμβρίου 09, 2008, 01:04:45 am
-
Τι κάνεις όταν διαπιστώνεις οτι δε σ' αρέσει το επάγγελμα που επέλεξες, πήγες παν/μιο, καιρός, έξοδα, χρόνια ανεργίας και ταλαιπωρίας στα ιδιωτικά γι αυτό κλπ;
Με πήραν 1η φορά αναπληρώτρια σε δημόσιο νηπιαγωγείο επιτέλους κι ενώ η ζωή, ο μισθός κλπ είναι απείρως καλύτερα απ' ότι στα ιδιωτικά, διαπιστώνω οτι σαν δουλειά θα προτιμούσα να κάθομαι 8ωρο σ' ένα γραφείο μπροστά από μια οθόνη υπολογιστή, ή μάλλον να φτιάχνω Η/Υ και τέτοια. Όχι εκπαιδευτικός, τεχνικός. Επιπολαιότητα τώρα θα μου πεις, που αρμόζει μόνο σε εφήβους. Αλλά κάλιο αργά παρά ποτέ να αναθεωρείς και να διαπιστώνεις οτι έχεις πάρει λάθος δρόμο.
Έχετε να μου προτείνετε παραπέρα βήματα; είμαι νηπιαγωγός. μεταπτυχιακό/κατατακτήριες/ιεκ/τει; πώς και τι;
-
πραγματικα το μηνυμα σου φαινεται πολυ προβληματισμενο.εσυ ξερεις τι μπορει να φταιει σκεψου ομως οτι μια κακη πρωτη εμπειρια στο σχολειο ή μια κακη αρχη δε καθοριζει παντα το ασχημο επαγγελματικο μελλον εκει.σκεψου οτι πολλες θα θελαμε να ημασταν στη δικη σου θεση απο το να ψαχνομαστε δεξια και αριστερα δουλευοντας 8ωρα(οπως λες) σε γραφεια που δεν υπαρχει η παραμικρη ηθικη ανταμοιβη(γιατι ας μη ξεχναμε οτι και αυτο ειναι ενας παραγοντας πολυ σημαντικος).δε ξερω ποσο καιρο ετυχε να εισαι σε ανεργια ψαχνοντας κατι να αναγνωριζει τη προσπαθεια των σπουδων σου.αν δε το χεις ζησει πραγματικα δε θα καταλαβεις ποτε το ποσο τυχερη εισαι.και για να μιλησουμε ειλικρινα ποιος ειναι 100% ευχαριστημενος με αυτο που κανει?ποιος δε ζητα κατι παραπανω καθε φορα?ποιος καποια στιγμη δεν αναζητα κατι εναλλακτικο στη δουλεια του προσδοκωντας κατι αλλο?πιστευω οτι στο εγγυες μελλον θα καταλαβεις τι σου συμβαινει και ποσο τυχερη πρεπει να αισθανεσαι.εαν παρολαυτα ειναι κατι εντελως εξω απο σενα κια το καταλαβες τωρα προσπαθησε να παρακολουθησεις εκπαιδευτικα σεμιναρια ή να κανεις καποιο μεταπτυχιακο που θα σου δωσει τη δυνατοτητα να ασχοληθεις με κατι αλλο(πανω στο αντικειμενο της εκπαιδευσης ομως γιατι αλλιως θα ειναι αδικο για τους κοπους σου) βρισκοντας διαφορες διεξοδους.Εκμεταλλευσου παρολαυτα την εμπειρια σου στη πρωτοβαθμια γιατι ολα αυτα ειναι προυποθεσεις ωστε στο μελλον να εληχθεις.ισως εργαστεις σε καποια διευθυνση πρωτοβαθμιας(αφου σου αρεσει η δουλεια γραφειου) ή εχοντας προυπηρεσια και καποια επιμορφωση να ασχοληθεις με ερευνητικα προγραμματα πχ διδασκαλιας Η/Υ στη πρωτοβαθμια(αφου σου αρεσει τοσο η ενασχοληση με αυτο)
-
, διαπιστώνω οτι σαν δουλειά θα προτιμούσα να κάθομαι 8ωρο σ' ένα γραφείο μπροστά από μια οθόνη υπολογιστή, ή μάλλον να φτιάχνω Η/Υ και τέτοια.
καταλαβαινω τι λες,ειναι δυσκολο να να κουμανταρεις μια ολοκληρη ταξη.καμια φορα ειναι κ τυχαιο ομως.αν εχεις δυσκολα παιδια εισαι και πρώτη φορά ειναι λογικό.του χρόνου μπορεί να ειναι άλλες οι συνθηκες,θα αρχισεις κ εσυ από την αρχη με αλλους κανόνες και τοτε θα δεις αν σου ταιριαζει. μ αρεσει που αλλο ρωτησες και αλλο σου απανταμε!
-
Όλοι μας είχαμε άσχημες εμπειρίες, ίσως όχι πάντα με την πρώτη επαφή, αλλά αυτά έχει το επαγγελμά μας.
Το απρόβλεπτο που το χαρακτηρίζει είναι το αρνητικό και το θετικό μαζί.
Καλώς ή κακώς στη δική μας δουλειά πρέπει να είσαι προετοιμασμένους για όλα, αλλά ποτέ δεν πλήτεις
Μην απογοητεύεσαι με την πρώτη
Περίμενε να έχεις και άλλες εμπειρίες για να σχηματίσεις πιο ολοκληρωμένη άποψη
Μην ξεχνάς πως κάθε αρχή και δύσκολη
Φυσικά αυτό δεν σε εμποδίζει να αναθεωρείς και να αναπροσαρμόζεις τους στόχους σου, ούτε σου απαγορεύει να έχεις φιλοδοξίες
Καλή συνέχεια
-
.ισως εργαστεις σε καποια διευθυνση πρωτοβαθμιας(αφου σου αρεσει η δουλεια γραφειου)
Πιστεύω ότι και εγώ αυτό θα πρότεινα.
Αλήθεια, τι χαρτιά ζητάνε για να δουλέψεις στα γραφεία;
-
Αλήθεια, τι χαρτιά ζητάνε για να δουλέψεις στα γραφεία;
Δεν ζητάνε χαρτιά. Έχω πετύχει και άτομα σε γραφεία που δεν έχουν καμία σχέση με υπολογιστές κτλ
Στην Αθήνα νομίζω ότι υπάρχει ανταγωνισμός για τις θέσεις στα γραφεία αλλά στην επαρχία είναι πιο εύκολο.
Κάθε χρόνο γίνονται αποσπάσεις μέσω του υπουργείο που συνήθως χρειάζονται βύσμα αλλά υπάρχει περίπτωση να υπάρχουν υπεράριθμοι εκπαιδευτικοί σε κάποια ειδικότητα και να κρατήσει κάποιους ο προϊστάμενος στο γραφείο.
-
...Έχετε να μου προτείνετε παραπέρα βήματα; είμαι νηπιαγωγός...
Υπομονή, ενδοσκόπηση, ψυχραιμία και προπαντός όχι βιαστικές αποφάσεις.
Χρονιά με τη χρονιά θα διαπιστώνεις ότι οι δυσκολίες της δουλειάς μας (ποιος είπε ότι το να είσαι εκπαιδευτικός είναι εύκολο;) θα σου φαίνονται ολοένα και περισσότερο αντιμετωπίσιμες αν όχι και… «φυσιολογικές».
ΟΛΟΙ στην αρχή της καριέρας τους περνούν κάποιου είδους επαγγελματικού burnout:
...............Κάνω σωστά τη δουλειά μου;
Μπορώ να διαχειριστώ μια τάξη 25 παιδιών;
Πώς με «βλέπουν» οι συνάδελφοι και ο διευθυντής/ προϊστάμενος;
Όλοι έχουν καταλάβει την/ τις «αδυναμίες»/ «ανεπάρκειά» μου.
Καλύτερα στη φάμπρικα, εκεί τουλάχιστον δεν θα «βλάψω» κανένα παιδί με την κυκλοθυμικότητά μου.
Δεν μπορώ «αυτό» το βάρος των πολλών ευθυνών.
Η κοινωνία με πληρώνει για να διαμορφώνω προσωπικότητες, εγώ ούτε τον εαυτό μου δεν μπορώ να «κουμαντάρω»...........
και πολλά άλλα ακόμη παρόμοια ερωτήματα/ προσωπικές «διαπιστώσεις».
Η εμπειρία λέει ότι η πλειοψηφία, μετά από 3-4 σχολικά έτη, έχει απεμπλακεί ΠΛΗΡΩΣ από τέτοιου είδους εκπαιδευτικά... «υπαρξιακά» προβλήματα.
Έχε υπομονή και πολύ σύντομα θα αρχίσεις, ήρεμη και με αυξημένη αυτοπεποίθηση, να απολαμβάνεις τους καρπούς των κόπων σου, ικανοποιημένη από την καθημερινή εργασία σου – αν μη τι άλλο η παραπάνω διαδικτιακή «εξομολόγησή» σου αποκαλύπτει έναν ευαίσθητο και φιλότιμο άνθρωπο, που ΣΙΓΟΥΡΑ έχει να προσφέρει ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ από τη θέση του εκπαιδευτικού.
-
Σας ευχαριστώ όλους για τις μέχρι τώρα απαντήσεις. Ιδιαίτερα εσένα Dotore για τα καλά σου λόγια. Για απόσπαση αν δεν κάνω λάθος πρέπει να είναι κανείς μόνιμος 2 χρόνια; Πλάκα έχει που έχω διδάξει και (αγγλικά μέσω) Η/Υ σε παιδιά έχοντας απλά ECDL και Proficiency κι ήμουν πολύ ικανοποιημένη και από την απόδωσή μου από την πρώτη στιγμή και από τη φύση της δουλειάς. Δεν υποβαθμιζόταν ο ρόλος μου σε φύλαξη θηρίων που την κάνει και μια αλλοδαπή χωρίς σπουδές που λέει ο λόγος. Τα ιδιωτικά δεν πληρώνουν όμως αξιοποιούσα αυτά για τα οποία πάλεψα, που τα θεωρούν τόσο περιττά που δεν τα μοριοδοτούν στον ΑΣΕΠ μας. Όταν δούλευα πραγματικά δε με πλήρωναν/ασφάλιζαν. Τώρα που κάνω φύλαξη για 4 ώρες έχω μισθό; Μόνο εγώ τα βλέπω παράλογα όλα αυτά;
Αλλά τελοσπάντων είναι η ενασχόληση με υπολογιστές κι όχι η εκπαίδευση μάλλον ε; Υπομονή εδώ που έμπλεξα θα στρώσει λέτε ε; καλά να πάθω.
-
Dotore σ΄ευχαριστω!Ανακουφίστηκα λιγο!Κι εγωπρωτη χρονια δουλευω και τα χω παιξει!Ακριβως αυτες τις ερωτησεις κανω συνεχεια στον εαυτο μου!Τελικα αρχιζω να πιστευω οτι κανουμε ενα από τα πιο δυσκολα επαγγελματα κι ας εχουν οι περισσοτεροι διαφορετικη γνωμη για το επαγγελμα του εκπαιδευτικου: "ελα μωρε σιγα τι κανεις?μαθημα σε παιδακια και περναει η ωρα σου"...και κατι τετοια! Ωρες ωρες κι εγω θα προτιμουσα να δουλευω σε μια δημοσια υπηρεσια και τελος, ουτε διαβασμα ουτε τιποτα. Αλλα μαλλον αυτα ειναι τα συμπτωματα ενος νεοδιοριστου καθηγητη..
-
Δεν ξερω αν αυτο θα σε παρηγορησει,αλλα δεν εισαι το μονο ατομο που απογοητευτηκε με την πρωτη του επαφη με τα παιδια και το σχολειο.Την πρωτη μου χρονια σε φροντιστηριο(απο εκει αρχισα) καθε βραδυ γυρνουσα στο σπιτι μου και εκλαιγα,επι 1 μηνα αναρωτιωμουν γιατι διαλεξα αυτην την απαισια δουλεια.Σιγα-σιγα αυτα τα συναισθηματα αλλαζουν,οταν θα δεις οτι το καθε παιδι δεν ειναι απλως αλλο ενα θηριο που θελει να σου κανει τη ζωη δυσκολη,αλλα μια ξεχωριστη ψυχουλα που μπορει να κλαιει ,να γελαει η να ''σε γραφει'' επειδη εχει τη δικη του ιστορια και κουβαλαει το δικο του σταυρο,και εσυ εισαι εκει για να το πλασεις οσο καλυτερα μπορεις σε ενα προκομενο και χρησιμο ανθρωπο.Τωρα,9 χρονια μετα απο αυτη την απαισια πρωτη εμπειρια,ειμαι πραγματικα ερωτευμενη με τη δουλεια μου,και οταν κλεινω την πορτα της ταξης τα ξεχναω ολα,τα αφηνω ολα απ'εξω,τα προσωπικα,τα οικογενειακα και τα οικονομικα μου,και ζω την καθε στιγμη εκει μεσα με ολη μου την καρδια! Δωσε λιγο χρονο στον εαυτο σου πριν κανεις καποια βιαστικη κινηση.Ισως να αλλαξεις συναισθηματα σε λιγους μηνες ,ισως σε 1-2 χρονια.Αν παλι τοτε δεις οτι πραγματικα δεν σε γεμιζει,τοτε θα αποφασισεις τι θα κανεις τελικα..Καλη τυχη σε οτι αποφασισεις!
-
Συμφωνώ απόλυτα με τη Χ.Κ.
Άλλωστε η πραγματικότητα του ελληνικού νηπιαγωγείου είναι πολύ σκληρή, τόσο που καμιά φορά νιώθεις ότι ξεχνάς τελείως τα παιδιά κι ασχολείσαι με ένα σωρό άλλα πράγματα που δε θα έπρεπε να αποτελούν την πρώτη σου προτεραιότητα (γραφειοκρατίες, υποδομή κ.λ.π.). Δώσε λίγο χρόνο στα πράγματα και αξιοποίησε την εμπειρία σου για να αλλάξεις εσύ τον τρόπο που προσεγγίζεις τη δουλειά σου. Κι εγώ πάντως την πρώτη χρονιά σε παιδικό σταθμό έκλαιγα κάθε πρωί κι έλεγα δε θέλω να πάω σχολείο σήμερα (χειρότερη κι από τα τρίχρονα που είχα τότε).
Κάνε υπομονή για τη διετία και μετά το ξανακοιτάς, ίσως με την απόσπαση στο γραφείο που πολύ εύστοχα σου πρότειναν.
-
Σε γραφείο παίρνεις απόσπαση και όχι μετάθεση. Μπορείς να κάνεις την απόσπαση από την πρώτη χρονιά και το μόνο που χρειάζεται είναι πολύ πολύ δυνατό μέσο! Ωστόσο κι εκεί τα πράγματα δεν είναι και ότι καλύτερο. Το θετικό είναι ότι παίρνεις τα μόρια της οργανικής σου. Όμως δουλεύεις περισσότερες ώρες και μάλιστα κάνοντας μια δουλειά που μπορεί να είναι βαρετή (π.χ. αλληλογραφία) ή αγχωτική και απαιτητική (εκκαθάριση). Σίγουρα όμως η πρώτη χρονιά στο σχολείο δεν είναι αντιπροσωπευτική.
-
Τα παιδια που εχει το τμημα ειναι 5αρια;; Συνηθως με προνηπιακια ζοριζεται το πραγμα. Σιγουρα η πρωτη χρονια ειναι δυσκολη! Εχεις οργανωθει;; Εχεις ενα πλανο για το τι θα κανεις το προσεχες διαστημα;;(πχ Στο γνωστικο;;) Ρωταω γιατι ισως εχεις χαθει καπως εσυ και αυτο μπορει να τα κανει να ζουζουνιζουν περισσοτερο! Τους κανονες της ταξης τους ετοιμασατε με τα παιδια;;;
Τωρα αν οντως δεν αντεχεις αλλο και δεν ειναι λογω "απειριας" των πρωτων ετων μια προταση ειναι να ψαξεις σχολες πληροφορικης και τα συναφη!
Καπου η Ritalamp ειχε αναφερει κατι για τροπους "ασφαλους αποχωρησης απο το σχολειο" για καποιο διαστημα(φανταζομαι σε γραφειο-μεταπτ-διδασκαλια κτλ) και νομιζω οτι σαν εμπειρη και αξια συναδερφος μπορει να σε πληροφορησει καλυτερα απο μενα...
-
εγώ έχω μπερδευτεί λίγο με αυτά που λες για την ίδια σου την δουλειά οχι το τι ζητάνε οι άλλοι κ τις συνθήκες εργασίας.
κάπου λες "Δεν υποβαθμιζόταν ο ρόλος μου σε φύλαξη θηρίων που την κάνει και μια αλλοδαπή χωρίς σπουδές που λέει ο λόγος" "Τώρα που κάνω φύλαξη για 4 ώρες έχω μισθό" γιατί αν εσύ η ίδια βλέπεις κ αντιμετωπίζεις την δουλειά σου μονο έτσι έ φυσικά δεν θα σου αρέσει. η δουλειά σου είναι κ μπορεί να γίνει η πιο δημιουργική ειδικά με τα παιδιά αυτης της ηλικίας που ρουφάν το κάθε καινούργιο κ έχουν όρεξη να μάθουν ακόμα περισσότερα!
εκτός αν εγώ δεν κατάλαβα καλά αυτά που γράφεις :)
-
Αν είσαι στο δημόσιο και νομίζεις ότι έχεις κάνει λάθος επιλογή τα πράγματα είναι πολύ απλά! Μπορείς να παραιτηθείς και να δοκιμάσεις την τύχη σου στην απίστευτη εκμετάλλευση του ιδωτικού τομέα. Αντε τι κάθεσαι; Παραιτήσου μπας να ανοίξει καμιά θέση για τους τόσους χιλιάδες απελπισμένους που τους πίνουν το αίμα καθημερινά στον ιδιωτικό τομέα.
-
Αν είσαι στο δημόσιο και νομίζεις ότι έχεις κάνει λάθος επιλογή τα πράγματα είναι πολύ απλά! Μπορείς να παραιτηθείς και να δοκιμάσεις την τύχη σου στην απίστευτη εκμετάλλευση του ιδωτικού τομέα. Αντε τι κάθεσαι; Παραιτήσου μπας να ανοίξει καμιά θέση για τους τόσους χιλιάδες απελπισμένους που τους πίνουν το αίμα καθημερινά στον ιδιωτικό τομέα.
Δε νομίζω πως είναι τόσο απλά τα πράγματα!Κι εγώ νηπιαγωγός είμαι για 1η φορά, μέχρι στιγμής έχω αντιμετωπίσει πολλές δυσκολίες (τάξη με 23 παιδιά, πολλά προνήπια...και άλλα που δε θέλω να επεκταθώ)!Δεν έχω πει βέβαια ότι μετάνιωσα για την επιλογή μου αλλά έχω βάλει 2 φορές τα κλάματα όταν μου έχει ξεφύγει εντελώς ο έλεγχος!Αυτό που νομίζω είναι πως σίγουρα το δημόσιο δε συγκρίνεται με τον ιδιωτικό τομέα αλλά όταν νιώθεις ότι εγκλωβίζεσαι σε μια κατάσταση βλέπεις μόνο αυτό το πρόβλημα και δε μπορείς να σκεφτείς πιο σφαιρικά, κακά τα ψέματα η ψυχολογία παίζει μεγάλο ρόλο!
Αυτή είναι η ταπεινή μου άποψη! :)
-
Άσχετο, αλλά
-
Την καταλαβαίνω την συνάδελφο... :-\
Στο ιδιωτικό έχεις (συνήθως) ό,τι σου χρειάζεται για να κάνεις καλά τη δουλειά σου (υλικό-υποδομή κλπ) αλλά πληρώνεσαι ελάχιστα γι' αυτό που προσφέρεις και μπορεί να σ' εκμεταλλεύονται, να σου μιλούν προσβλητικά ή απαξιωτικά. >:(
Στο δημόσιο μπαίνεις με όρεξη, τυπικά δεν έχεις κανέναν πάνω από το κεφάλι σου (να στο παίζει βαρύ αφεντικό), αλλά δουλεύεις κάτω από αντίξοες συνθήκες και...χωρίς "εργαλεία". :P
Το απογευματινό ωράριο του ολοήμερου (φαντάζομαι ότι γι' αυτό μιλάς) αυτή την αίσθηση σου δίνει Gemini ("φύλαξη")...κι εγώ έτσι ένιωσα την πρώτη μέρα! Με το πέρασμα του χρόνου, αναθεώρησα...Αν το παλέψεις και βρεις το ρυθμό σου, βγαίνει καλή δουλειά. Υπομονή κι επιμονή θέλει. Μπορεί να σου έτυχε και μια χρονιά με "δύσκολα" παιδιά. Δε θα είναι πάντα έτσι! ;)
Πιστεύω ότι αν δεν σου άρεσε ως επάγγελμα, θα το είχες "διαπιστώσει" νωρίτερα (αν όχι από το πανεπιστήμιο, σίγουρα από όταν δούλευες στο ιδιωτικό). Δώσε πίστωση χρόνου στον εαυτό σου και μην πάρεις κάποια απόφαση που μπορεί μελλοντικά να μετανιώσεις... :-\
-
εχουν δικιο κοριτσι μου τα παιδιά.εγώ έχω για πρωτη χρονιά έκτη,κατι θηρία.Πρώτη χρονιά και εγώ. Αστα να πάνε .την προηγούμενη εβδομάδα είχα στο σχολείο την πιο ασχημη μερα της ζωής μου.Διαπίστωσα ότι αν πετύχεις σε γονείς στουρνάρια ,δεν μπορείς να κάνεις πολλα πράγματα,άφου είναι υπέρμαχοι της παπαγαλίας.Πήγαν και έκα=ναν παράπονα οτι εφαρμόζω καινοτόμες μεθοδους ,που συνηθίζονται μόνο σε πειραματικά σχολεία και στο εξωτερικό.Ηκόρη τους επειδή πάτωσε σε τεστ με ερωτησεις κρίσης και παρατηρητικότητας,έκαναν οι γονεις παράπονα.
-
ειναι δυνατον;;τι να κανει κανεις..και μετα λενε οτι πανε στα ιδιωτικα για κατι καλυτερο και οταν το κανεις στο δημοσιο δεν τους αρεσει.εγω στη θεση σου δεν θα αλλαζα τακτικη παντως
-
παντως γενικοτερα το επάγγελμα μας έχει τις καλές και τις κακές του μέρες.δεν το μετανοιώνω ,αν και την προηγουμενη εβδομάδα ειπα οτι το μετανοιώνω και να γυρίσω στην προηγουμενη δουλειά μου.Καλές σχέσεις με τα παιδια και διαλογο με τον εαυτο μας και τους συναδέλφους χρειάζεται.αυτο πιστεύω
-
εχουν δικιο κοριτσι μου τα παιδιά.εγώ έχω για πρωτη χρονιά έκτη,κατι θηρία.
τα παιδιά έχουν το δίκιο τους. Έχουνε στριμώξει 24 άτομα σ' ένα μικρό χώρο χωρίς γωνιές που ήταν κάποτε μαγαζί, λειτουργούν 1 στις 4 λάμπες στα φώτα, οι τοίχοι έχουν τόση υγρασία που ό,τι κολλάμε στον τοίχο πέφτει, 1 τουαλετίτσα για τόσα άτομα πλημμύρησε κι αυτή και πάνε αναγκαστικά στη δική μας που δεν έχει καζανάκι, μια αυλή-μπαλκονάκι με χαμηλά κάγκελα, ε με συγχωρείς αλλά ανα είχα έστω κι ένα χρόνο προυπηρεσία θα μου φαινόταν μεγαλύτερος ο χώρος;
Διαπίστωσα ότι αν πετύχεις σε γονείς στουρνάρια ,δεν μπορείς να κάνεις πολλα πράγματα,άφου είναι υπέρμαχοι της παπαγαλίας.Πήγαν και έκα=ναν παράπονα οτι εφαρμόζω καινοτόμες μεθοδους ,που συνηθίζονται μόνο σε πειραματικά σχολεία και στο εξωτερικό.Ηκόρη τους επειδή πάτωσε σε τεστ με ερωτησεις κρίσης και παρατηρητικότητας,έκαναν οι γονεις παράπονα.
μου τη δίνει η αχαριστία μερικών γονέων ναι.
Οι πρωινές είναι της μεθοδολογίας του ΑΠΣ, του κύκλου κλπ, εγώ στο ολοήμερο είμαι του ΔΕΠΠΣ, βιωματικά, ομάδες κλπ. Ακόμα κάνουμε διαθεματικό στα σχήματα αλλά σε λίγο που θα ναι έτοιμα θ' αρχίσουμε και project. Εμ δεν ει΄ναι εφικτό να τα καθίσεις όλα σ' ένα κύκλο να τους λες τα ίδια εγώ φταίω; Με τα αγόρια προχτές μιλούσαμε για τα πλοία, πώς κάνουν όσοι δουλεύουν σε πλοίο κλπ (θέμα που ξεκίνησε απο δικό τους ενδιαφέρον), με τα κορίτσια λέγαμε για τις ξένες γλώσσες και τους άλλους λαούς με αφορμή 5 αλλοδαπά παιδιά που δε μιλάνε καλά ελληνικά (επισης από δικό τους ενδιαφέρον ξεκίνησε). Είμαι μόνη μου με 15 παιδιά και είναι δύσκολη η δουλειά σε ομάδες αλλά δεν είμαι του κύκλου, το θεωρώ καταπίεση. όταν τύχει να ναι 10 ή λιγότερα γίνεται πολύ ωραία.
Το μεσημέρι που ξαπλώνουν γιατί λέει βγάζουν τα παπούτσια; οκ δεν ξέρω αν το κάνουν άλλοι όμως είναι τρόπος να μάθουν το δεξί-αριστερό και τρόπους, την πρώτη τους βδομάδα πετάγανε τα παπούτσια εδώ κι εκεί τα χάνανε και τα βόλευα εγώ, σιγά σιγά άρχισαν να τα βάζουν μόνα τους στο μέρος για τα παπούτσια και τώρα με χαρά βλέπω ό,τι άρχισαν να τα βάζουν και σωστά μαζί δεξί-αριστερό. Ξενίζει μερικούς γονείς αλλά ρώτησα στην αρχή τα παιδιά με ποιό χέρι ζωγραφίζουν και πήγα να τους πω για δεξί-αριστερό με άλλο τρόπο όμως διαπίστωσα ό,τι τα μισά είναι αριστερόχειρες και οτιδήποτε δε θα ήταν βιωματικό.
έχω περίεργες μεθόδους οκ το παραδέχομαι αλλά δε θα πρεπε να αρκεί στους αφελείς γονείς ότι το παιδί είναι απασχολημένο τόσες ώρες, ο χώρος είναι τακτοποιημένος παρά τον αριθμό των παιδιών και τα παίρνουν ασφαλή; Μου έκανε παράπονα μια μανα σήμερα οτι εχει πολλή φασαρία (ε λυπάμαι δεν είναι νεκροταφείο) όταν σχολάνε και χάος όπως ξεχύνονται έξω στο σχόλασμα (τα παιδιά τρενάκι με τσάντες και μπουφάν το λέει χάος). είμαι κακιά που σκέφτομαι όποιος ενοχλείται από τη φασαρία να κάθεται σπίτι του; επειδή έτυχε να διδάσκω μουσικοκινητική 1 χρόνο προπερσι σε ενήλικες, το θεωρώ σημαντικό να βάζω μουσική στο ράδιο (παιδικά, μη φανταστείς) και να χορεύουν και να χτυπάνε τα μουσικά όργανα στο ρυθμό, Για 10 λεπτάκια ξεθυμαίνουν, γίνεται χαμός. Εγώ κουράζομαι. όλα τα παράπονα στην καινούρια; δεν κατάλαβα. Μου απαγόρευσε η προισταμένη να δίνω στα παιδιά σχέδια να χρωματίσουν ενώ αυτή δίνει φύλλα εργασίας. Χάλασε το DVD που τους έβαζα ένα τη βδομάδα, τπτ δεν είναι λειτουργικό (πραγματα που χρησιμοποιούμε συχνά τα βαλε τόσο ψηλά που δεν τα φτάνω), λείπει πάντα η μια από τις 2 το πρωι ενώ εγώ ούτε τουαλέτα δεν μπορώ να πάω (όταν είχε το νηπιαγωγείο τουαλέτα...) κ.α. Κάθε μέρα είναι ένας αγώνας, γιατί επέλεξα τόσο χάλια επάγγελμα; τόσο ηλίθια πια;
-
Καλό μου δεν επέλεξες χάλια επάγγελμα, απλά έπεσες στο κλουβί με τις παλιές ;) ;) ;) ;)
Τα 15 παιδιά είναι από τα καλύτερα πράγματα που θα σου συμβούν πάντως (και αίτημα των νηπιαγωγών).
Κάνε κουράγιο φέτος και ζήτα μετάθεση, απόσπαση, εξορκισμό για του χρόνου. Κι αν τίποτε από όλα αυτά δεν πιάσει θα το ξαναδούμε. Διάλεξε τις μάχες και θυμίσου τους πιο καλούς σου φίλους, το μπαινάκη και τον βγαινάκη. Ας λένε ό,τι θέλουν. του χρόνου εσύ θα είσαι αλλού.
-
Μου απαγόρευσε η προισταμένη να δίνω στα παιδιά σχέδια να χρωματίσουν ενώ αυτή δίνει φύλλα εργασίας. Χάλασε το DVD που τους έβαζα ένα τη βδομάδα, τπτ δεν είναι λειτουργικό (πραγματα που χρησιμοποιούμε συχνά τα βαλε τόσο ψηλά που δεν τα φτάνω), λείπει πάντα η μια από τις 2 το πρωι ενώ εγώ ούτε τουαλέτα δεν μπορώ να πάω (όταν είχε το νηπιαγωγείο τουαλέτα...)
Συγνώμη, η προϊσταμένη σου με ποιό δικαίωμα τα κάνει αυτά. Μήπως νομίζει ότι είναι και αφεντικό σου;!!Πες της να διαβάσει το καθηκοντολόγιο. Ο ρόλος του/της προϊσταμένου είναι να διευκολύνει και να ενθαρρύνει τους συναδέλφους και όχι να το παίζει αφεντικό.Εγώ πέρυσι ,αν και προϊστάμενος του νηπιαγωγείου, επέλεξα να πάρω όλη τη χρονιά το μεσημεριανό τμήμα του ολοήμερου προκειμένου να διευκολύνω τις συναδέλφους εκ των οποίων η μία ήταν νεοδιόριστη και η άλλη αναπληρώτρια με τρία μικρά παιδιά.Δυστυχώς ο κλαδος μας μαστίζεται από άτομα και συμπεριφορές σαν κι αυτά που περιγράφεις, ευτυχώς όμως δεν είναι όλοι έτσι. Είμαι σίγουρος πως οι επόμενες χρονιές θα είναι πολύ καλύτερες για σένα. Μην απελπίζεσαι και μην τα παρατάς , γιατί όπως πολύ σωστά είπαν και οι προηγούμενες συνάδελφοι, το επάγγελμά μας ,παρόλλες τις δυσκολίες του, είναι συναρπαστικό!! :) :)
-
gspyropoylos μακαρι να ηταν κι αλλοι σαν εσενα. Εδω κλεινω τις πριζες, φτιαχνω τα καλωδια που κρεμονται και απομακρυνω τα αιχμηρα αντικειμενα απο το οπτικο πεδιο των παιδιων απλα γιατι δε θα το κανει κανενας αλλος (ο,τι αδειαζω το μικρουλι καλαθακι σκουπιδιων καθε φορα που παω σχολειο γιατι δε χωρανε ολα αν δεν το κανω ας μην το αναπτυξω) κι εσυ μιλας για δειευκολυνση; πιο δυσκολη μου την κανει την καθημερινοτητα, οχι πιο ευκολη. Τουλαχιστον εχω μισθο (πανω απο 4 χρονια στα ιδιωτικα περασα αρκετα για να το εκτιμω αυτο).
-
γιατί επέλεξα τόσο χάλια επάγγελμα; τόσο ηλίθια πια;
Γιάτι όλοι σου λέγανε ότι μόλις μπεις στην εκπαίδευση θα αράξεις και θα σε πληρώνουν για να κάθεσαι :D :D :D :D :D :D
[αστειεύομαι]
-
γιατί επέλεξα τόσο χάλια επάγγελμα; τόσο ηλίθια πια;
Γιάτι όλοι σου λέγανε ότι μόλις μπεις στην εκπαίδευση θα αράξεις και θα σε πληρώνουν για να κάθεσαι :D :D :D :D :D :D
[αστειεύομαι]
αυτο που λες ειναι αληθεια.ετσαι μου λεγανε κ εμενα κ ετσι μου λενε ακομα!και βραζω όταν το ακουω!!
-
Κάθεσαι, αλλά σε αναμμένα κάρβουνα :-X
Κι όποιος από όλους αυτούς μπει έστω για μια μέρα στο νηπιαγωγείο, γουρλώνει τα μάτια και κλείνει τ' αυτιά.