PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

Καλώς ή κακώς η μορφή της κινητοποίησης παίζει καθοριστικό ρόλο στη στάση πολλών συναδέλφων. Στην προκειμένη περίπτωση (όπως και τον Μάιο), αρκετοί από τους αμφιταλαντευόμενους, παρότι δεν ήταν διατεθειμένοι να φτάσουν ως το τέλος, ένιωσαν ότι με τις πενθήμερες ξεκινάει ένας σοβαρός αγώνας, στον οποίο είχαν ηθική υποχρέωση να συμμετάσχουν κι αυτοί έστω για λίγες μέρες (ή δεν τους έπαιρνε να μη συμμετάσχουν καθόλου). Η μορφή "48ωρη με την ΑΔΕΔΥ-εκτίμηση της διάθεσης και βλέπουμε την άλλη βδομάδα αφού συντονιστούμε με τους άλλους κλπ" δε λέω ότι δεν είχε λογική βάση, ηχούσε όμως σαν μια από τα ίδια, φαινόταν δυσανάλογη και δημιουργούσε κλίμα ηττοπάθειας.
Εκτίμησή μου είναι ότι, αν ξεκινούσαμε με τη 48ωρη της ΑΔΕΔΥ, η συμμετοχή θα ήταν σημαντικά μικρότερη από αυτή των 2 πρώτων ημερών της πενθήμερης, με ό,τι συνεπάγεται αυτό. Από την άλλη, η απεργία διαρκείας ενέχει τον κίνδυνο της κόπωσης με τις ανάλογες συνέπειες. Ούτε η μία ούτε η άλλη εξέλιξη ήταν επιθυμητή. Μεταξύ των δύο κακών, όμως, η απεργία που ξεκινάει δυναμικά και οδηγείται σε αναστολή λόγω εξάντλησης και μόνο  είναι για μένα προτιμότερη από ένα υποτονικό ξεκίνημα -πιθανότατα χωρίς συνέχεια. Στην πρώτη περίπτωση το μήνυμα είναι ξεκάθαρο (και το 40% της 5ης μέρας δεν είναι μικρό ποσοστό για τα δεδομένα του κλάδου).
Μάλλον η πιο ενδεδειγμένη μορφή για να ξεκινήσουμε, θα ήταν αυτή που πρότεινε τώρα το ΠΑΜΕ, δηλ. οι επαναλαμβανόμενες 48ωρες με συνέλευση κάθε 2 μέρες. Κανείς όμως δεν κατέβασε αυτή την πρόταση αρχικά. 
Τώρα, η 48ωρη της Δευτέρας-Τρίτης είναι κρίσιμη και πιστεύω ότι όλοι το καταλαβαίνουμε αυτό. Καθένας ας πράξει ό,τι νομίζει και δύναται...

Υ.Γ. Δε νομίζω ότι οι περισσότεροι απήργησαν αποκλειστικά για συμπαράσταση στους απολυμένους. Ίσα ίσα, η δήλωση που αποδόθηκε στον Κοτσιφάκη από την Ελευθεροτυπία προκάλεσε αντιδράσεις.

Θεωρώ ότι καλώς ξεκινήσαμε με πενθήμερη. Αν ξεκινούσαμε με "48ωρη και βλέπουμε", η δυναμική δε θα ήταν ίδια. Για τη συνέχεια, όμως, συμφωνώ ότι θα έπρεπε να είμαστε περισσότερο ευέλικτοι.

Παιδιά, θα μπορούσε κάποιος να μου στείλει τις ερωτήσεις του Κ.ε.ε για την έκφραση έκθεση γ λυκείου? Αν έχετε και της Β' θα τις δεχόμουν με χαρά!!!

http://www.mediafire.com/?ozvjgzxgx16fc5h

Έχει δημοσιευθεί σε ΦΕΚ:
1914 τεύχος Β΄/7-8-2013

Παρότι ίσως δεν ενδιαφέρει άμεσα το forum, θα ήθελα να επισημάνω ότι μέχρι σήμερα έχει δημοσιευτεί Υπουργική Απόφαση για τη μοριοδότηση όσων τίθενται σε διαθεσιμότητα προκειμένου να προσληφθούν αλλού (κινητικότητα) ή να απολυθούν. ΟΜΩΣ, δεν έχει βγει Υπουργική Απόφαση που να καθορίζει κριτήρια/μορια για την υπαγωγή προσωπικού σε καθεστώς διαθεσιμότητας. Έτσι, πχ, αν ζητηθεί να βγουν σε διαθεσιμότητα 100 φιλόλογοι ή 60 χημικοί, δεν υπάρχει νομικά κατοχυρωμένος  τρόπος για την επιλογή τους.
Ίσως για το λόγο αυτό να καταργούνται ολόκληρες ειδικότητες/ομάδες (πχ σχολικοί φύλακες). Προσωπικά, πέρα από το διορισμό, θα με ενδιέφερε να γνωρίζω και το σκεπτικό με βάση το οποίο θα κριθώ για διαθεσιμότητα και πιστεύω μάλιστα ότι το θέμα θα έπρεπε να μας ενδιέφερε όλους, εξίσου με το θέμα του διορισμού μας.

Λάθος, έχει βγει, βάσει του ν. 4172/13:
http://www.tovima.gr/files/1/2013/20130802_ypourgiki_apofasi_kinitikotita.pdf
Τα κριτήρια είναι ίδια τόσο για την επιλογή αυτών που θα βγαίνουν σε διαθεσιμότητα όσο και για το ποιοι από τους "διαθέσιμους" θα μετατάσσονται και ποιοι θα απολύονται.
Πριν από την ψήφιση του 4172 όντως δεν υπήρχε πλαίσιο, γι' αυτό καταργήθηκαν ολόκληροι κλάδοι. Τώρα όμως υπάρχει. Δίνεται, πάντως, δυνατότητα σε κάθε υπουργείο να θέτει πρόσθετα κριτήρια.

Όχι, δεν ξέρουμε τίποτε ακόμη. Ας ελπίσουμε ότι θα μειωθεί, γιατί αλλιώς θα έχουμε μεγάλο πρόβλημα λόγω των αλλαγών (υποχρεωτική ολοκλήρωση της ύλης, τράπεζα θεμάτων).

Στο Μέγκα έλεγαν τα εξής: ότι πλήττουμε τα παιδιά των φτωχών, γιατί την ίδια ώρα που χάθηκαν μαθήματα από τα δημόσια σχολεία, στα ιδιωτικά δε χάθηκε ούτε ώρα. Επίσης, ότι ο υπουργός ικανοποίησε όλα μας τα αιτήματα και ότι κάνουμε πολιτική απεργία και κάποια στιγμή είπαν τον όρο "ταξική απεργία".  Για πλήγμα στον τουρισμό δεν άκουσα κάτι...

Το "επιχείρημα" είναι παλιό και δεν πιάνει πια. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, κάθε φορά που γινόταν μια σοβαρή κινητοποίηση στην εκπαίδευση (απεργία ή καταλήψεις), αυτά έλεγαν.