PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

Πολλά μαθηματικά δεν ξέρω (φιλόλογος γαρ), όμως μια στοιχειώδη αριθμητική στο δημοτικό την έμαθα. Σύμφωνα με το νόμο, το 60% των μόνιμων οργανικών κενών καλύπτεται από τους πίνακες επιτυχόντων του ΑΣΕΠ. Για να δούμε τι συνέβη φέτος: ΠΕ02 Φιλολόγων. Μόνιμοι διορισμοί 610. Από τον ΑΣΕΠ 240 (= 60%...!!!!). Από ενιαίο πίνακα και 24μηνο 370 (=40%...!!).
Άλλο παράδειγμα, τυχαίο. ΠΕ06 Αγγλικής. Μόνιμοι διορισμοί 340. Από τον ΑΣΕΠ 114 (=60%).  Από ενιαίο πίνακα και 24μηνο 226 (=40%). Σε όλους τους κλάδους συμβαίνει το ίδιο. Θα πει κάποιος ότι στον ΑΣΕΠ υπάρχουν συγκεκριμένες θέσεις διοριστέων, γι’ αυτό και είναι αυτός ο αριθμός. Συμφωνώ. Αλλά δεν μπορεί να είναι νόμιμα και τα δύο. Ο νόμος κάνει λόγο για 60%. Άρα οι θέσεις του ΑΣΕΠ έπρεπε να είναι το 60%. Απλά και λογικά πράγματα. Ερώτημα: Πότε θα εφαρμοστεί ο νόμος;;;

Τι να πω πια...


Η "διαμαρτυρία" (ο θεός να την κάνει) κυρίως των φιλολόγων θυμίζει τα κακομαθημένα παιδάκια του σχολείου που παρακαλούν για λίγες ακόμα μέρες διάβασμα πριν τις εξετάσεις, που τρέμουν στην ιδέα πως κάποια μέρα θα μπει ο καθηγητής στην τάξη και απροειδοποίητα θα τους πει "βγάλτε μια κόλα χαρτί"....συμπεριφορά 15χρονων που φιλοδοξούν να διδαξουν υπό συνθήκες πίεσης. Χαμένη γενιά αυτή των φιλολόγων και των λοιπών της 2Π. Καλά κάνει ο Υπουργός και το ΑΣΕΠ. Όλοι έπρεπε να ήταν έτοιμοι από την επομένη του προηγούμενου διαγωνισμού....η μελέτη της επιστήμης είναι μια διαρκής υπόθεση και δεν εξαντλείται στο διάστημα ενός διαγωνισμού, είναι τρόπος ζωής που δεν εξαρτάται από την ημερομηνία ενός διαγωνισμού ΑΣΕΠ. Πάντως θέλω να ελπίζω πως οι "διαμαρτυρόμενοι" είναι μια θλιβερή μειονότητα και πως από τους 18.000 υποψηφίους της ΠΕ2 θα διακριθούν οι καλύτεροι και όσοι προετοίμαστηκαν από την στιγμή της γέννησής τους ακόμα θάλεγα (Φιλόλογος δεν γίνεσαι, γεννιέσαι!!) Καλή επιτυχία στους άριστους!
 
[/quote] Homo Asepiens... Ο χαμένος κρίκος της αλυσίδας της εξέλιξης  βρέθηκε.... Γράφει στο alfavita...

Η κοροϊδία ολοκληρώθηκε. Είναι απολύτως ξεκάθαρο πλέον ότι πάνε να μειώσουν τους μόνιμους (καθώς δεν τολμάνε ακόμη να καταργήσουν τη μονιμότητα).

Η λύση στο πρόβλημα είναι: 1ον: να δημιουργηθεί ολοήμερο Γυμνάσιο και Λύκειο (ή)
                                       2ον: να διεκδικήσουμε την απασχόλησή μας στα Δημοτικά ( Δ-Ε-ΣΤ τάξεις) και ας αντιδράσουν όσο θέλουν οι δάσκαλοι.

Μέχρι προσφάτως ήμουν αντίθετος σε οποιαδήποτε αντιπαράθεση με συναδέλφους. Όμως το ποτήρι ξεχείλισε. Έχω βαρεθεί να βλέπω τους βολεμένους να μας ζητούν να κάνουμε υπομονή. Η υπομονή τελικά θεωρείται αδυναμία. Μόνο με την επιμονή κερδίζεις πράγματα.

Λοιπόν. Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Δύο λύσεις απέμειναν. Τις διεκδικούμε με πείσμα και τις δύο και ό,τι πετύχουμε.
Τουλάχιστον θα σταματήσω να αισθάνομαι ΛΕ

1oν: Μπράβο στον "αριστερό και προστάτη των αδιόριστων" Χ. Κάτσικα που τόσο καιρό έκανε λόγο για μεγάλη αύξηση των θέσεων των φιλολόγων. Την είδαμε όλοι! -240 θέσεις και το alfavita μας χαρακτηρίζει ευνοημένους... Α, και ο ίδιος ο Κάτσικας να συνεχίζει να εκδίδει και να πουλάει σωρηδόν βιβλία για τον "επάρατο" ΑΣΕΠ μαζί με τον Θεριανό.

2ον: Μπράβο στους μεγαλοεκδότες που πιέσανε τον Στυλιανίδη να βγει γρήγορα η ύλη για να προλάβουν να τυπώσουν τα νέα βιβλία για τον ΑΣΕΠ. Τελικά η καλύτερη δουλειά είναι να πουλάς κάτι σε όσους δίνουν .

Καταρχάς, σας χαιρετώ όλους επειδή είναι η πρώτη φορά που γράφω στο forum.

Δεν ξέρω τι θα αφαιρέσουν τελικά από την ύλη. Ξέρω όμως ότι είναι πολύ σημαντικό να είναι σαφής. Αναφέρομαι κυρίως στην ιστορία που υπήρχαν τα μεγαλύτερα προβλήματα στον προηγούμενο με τη φράση "στο διεθνές περιβάλλον".

Το δεύτερο που με απασχολεί είναι να μη δω πάλι ερωτήσεις εκτός ύλης, όπως η ερώτηση με το στίχο του Ελύτη στον προηγούμενο και η ... 8η σταυροφορία.

Το τρίτο είναι η διδακτική. Είναι η μοναδική ενότητα όπου δεν έχουν ανακοινωθεί επίσημες απαντήσεις ποτέ, ώστε να έχω μπροστά μου ένα επίσημο πρότυπο.

τέταρτον, έχει μεγάλη σχέση η ύλη με τον αριθμό των μαθημάτων που θα δώσει κάποιος. Η ύλη μειώθηκε όταν μας υποχρέωσαν να δίνουμε και τα τρία μαθήματα. Στους προηγούμενους, όπου υπήρχε η δυνατοτήτα επιλογής ανάμεσα σε δύο από τα τρία, η ύλη ήταν τεράστια. Στην πράξη, κάποιος που ήθελε να κάνει σοβαρή προετοιμασία ήταν αναγκασμένος να διαβάσει και για τις τρεις, αφού ήταν μεγάλο ρίσκο να ετοιμαστεί μόνο για τις δύο που θα έγραφε. Οπότε, καλύτερα να δίνουμε και στις τρεις υποχρεωτικά με μικρότερη ύλη, παρά στις δύο με τεράστια.