PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

ΕΕΚΔ

Συνάδελφοι, ευχαριστώ για την υπομονή και για την ευγένειά σας, αφού 13 χρόνια μετά, ήθελα επίτηδες να προκαλέσω. Πχ ο τρόπος που χωρίζω το σινάφι μας σε κατηγορίες, με ποσοστά κιόλας (!), είναι μάλλον χονδροειδής και αυθαίρετος. Περίμενα λοιπόν οργίλες αντιδράσεις, αλλά φαίνεται πως περισσότερο κούρασα με τούτη την πρόταση - ‘σεντονιάδα’, παρά προκάλεσα. Συγγνώμη λοιπόν για την λογοδιάρροια, είχα χρόνια ‘να τα πω’, από το Μάρτιο του 2006 μέχρι σήμερα έχω αναρτήσει 36 μηνύματα.
Συνάδελφε Debaser, συμφωνώ μαζί σας, ναι, οι λίστες υφίστανται. Υπάρχουν από χρόνια και είναι και αρκετές και παράλληλες. Κάποτε θα ενοποιηθούν. Οικονομικοί λόγοι θα υποχρεώσουν τους κρατικούς οργανισμούς να νοικοκυρέψουν το χάος. Εκείνοι όμως που θα το πράξουν δεν θα έχουν ούτε τα ίδια κίνητρα, ούτε τις ίδιες ανησυχίες με εμένα. Και πιθανόν η δική τους ‘λίστα’ να μετατραπεί σε ‘στενό παπούτσι’ ή ακόμα και σε ‘μεγάλο αδελφό’ για τον εκπαιδευτικό.
Για τις παθογένειες του Δημοσίου και ημών, τον ωχαδερφισμό, την αδιαφορία, τον κομματισμό, δεν έχω να πω κάτι, λυπάμαι και στεναχωριέμαι. Προσπαθώ στο σχολείο, πού και πού ξεσπάω κι εδώ μέσα. Τι άλλο να προτείνω;
Προ ημερών μπήκα στο 20ο έτος εργασίας μου σαν καθηγητής, πριν ήμουν ελεύθερος επαγγελματίας μηχανικός με ‘μπλοκάκι’ για 10 χρόνια. Πλησιάζω στο τέλος της εργασιακής μου καριέρας, αλλά το μέλλον εξακολουθεί να με καίει – συναρπάζει. Σ’ αυτό το μέλλον βλέπω σίγουρα την ‘λίστα’, αλλά δεν είμαι αισιόδοξος για το περιεχόμενο και την διαχείρισή της…

Κλείνοντας την 2η εβδομάδα της τηλε-εκπαίδευσης, συγκρίνω μέσα μου το «εικονικό» σχολείο του WEBEX με το πραγματικό. Νοιώθω πως ζω κάτι από το «σχολείο του μέλλοντος», ένα σχολείο που μου προκαλεί τρόμο, όμως δεν μπορώ να μην καταθέσω και κάποια –κατά τη γνώμη μου- θετικά:
1.   Είναι η πρώτη φορά που κάνω μάθημα απερίσπαστος. Προετοιμάζω ένα (τηλε)μάθημα και αυτός ο προγραμματισμός –κατά κανόνα- τηρείται. Δεν θέλω να πω τι και ποιος με ενοχλεί στο αληθινό σχολείο, πάντως αν σκεφτήκατε τα άλλα παιδιά, όχι, αυτά είναι τα τελευταία που θα με πείραζαν. Αφήστε που, συνηθέστατα, όσα παιδιά κυκλοφορούν έξω από τις τάξεις τους, μάλλον δεν έχουν κάποιον να τους κάνει μάθημα.
2.   Οι ιδιωτικοί χώροι στην Ελλάδα είναι συνήθως πιο άνετοι, ήσυχοι, καθαροί και πιο εξοπλισμένοι από τους δημόσιους. Τα σχολεία μας, σωστότερα οι συστεγαζόμενες σχολικές μονάδες μας, είναι αφιλόξενα τσιμεντένια κτήρια, λυόμενες φτηνοκατασκευές με αρκετά τεχνικά προβλήματα, πολλά σιδερένια κάγκελα, λίγο ανοιχτό ορίζοντα και ακόμα λιγότερη αισθητική. Λες και σε προετοιμάζουν για την κερκίδα των χουλιγκάνων.
3.   Οτιδήποτε μπορεί να περάσει μέσα από καλώδια, μπορεί να φτάσει στα παιδιά. Ο μαυροπίνακας δίνει τη θέση του στο διαδίκτυο, που δεν έχει μόνο σκουπίδια και διαφημίσεις, έχει και την παγκόσμια γνώση. Πληροφορίες, χάρτες, σχέδια, εικόνες, τα πάντα. Δεν έχει βέβαια την ανθρώπινη επαφή, εντάξει, είπαμε: «εικονικό». Πιο πάνω είπα «τρομακτικό»
Συμμετέχουμε σε ένα πείραμα. Ίσως μετά από κάποια «ανοιγοκλεισίματα», όταν ξαναγυρίσουμε για τα καλά στα σχολεία, νομίζω πως εμείς οι εκπαιδευτικοί θα έχουμε γίνει σοφότεροι από την εμπλοκή μας με την «δικτυακή εκπαίδευση» και είναι πιθανόν να απαιτήσουμε κάτι καλύτερο από –και για- το αληθινό σχολείο. Μακάρι, μπας και αποφύγουμε τον τρόμο.

Φίλοι συνάδελφοι,

Ενόψει των εκλογών ΕΛΜΕ της επόμενης εβδομάδας (την Τετάρτη 6 Μαΐου) στα Χανιά, έδωσα το κείμενο στον εκπρόσωπο που ήρθε στο σχολείο για ενημέρωση. Το έδωσα επίσης και σε περισσότερους συναδέλφους.
Δεν πιστεύω σε θαύματα ή ξαφνικές ανατροπές. Αλλά και μόνο που ακούγεται μια ‘διαφορετική’ φωνή, είναι σημαντικό. Κάτι κινείται.

Μιχάλης Αλεξάκης
Μηχ/γος ΠΕ1204
Εσπ. ΕΠΑΛ Χανίων

Φίλη ‘Ritalamp’
Δεν είμαι μέλος στο ‘nipiagogoi.gr’, οπότε αν θέλεις και μπορείς, προτείνω να το στείλεις.(Σε μορφή word το έχω εδώ: http://users.sch.gr/michalisalexakis/protaseis/protasi.htm)

Φίλε ‘para5’
Η πρόταση «σοβαροί λόγοι υγείας, ανήλικα τέκνα και μόρια προϋπηρεσίας – με αυτήν τη σειρά» σημαίνει το εξής:
Έχουμε 2 εκπαιδευτικούς χωρίς σοβαρό πρόβλημα υγείας και χωρίς ανήλικα παιδιά, οι οποίοι ζητάν την ίδια απόσπαση. Αν πρέπει να ικανοποιηθεί μόνο μία απόσπαση, τότε την παίρνει αυτός που έχει τα περισσότερα μόρια προϋπηρεσίας – όπως δηλαδή στις μεταθέσεις.

Μιχάλης Αλεξάκης
Μηχ/γος ΠΕ1204
Εσπ. ΕΠΑΛ Χανίων

Φίλοι συνάδελφοι,

Το παραπάνω κείμενο υπογραφών μπορείτε να το κατεβάσετε από εδώ: http://users.sch.gr/michalisalexakis/protaseis/protasi.htm σε μορφή word

Μιχάλης Αλεξάκης
Μηχανολόγος ΠΕ1204
Εσπερινό ΕΠΑΛ Χανίων

Αγαπητή συνάδελφε ‘ΧΡΥΣΩ’

Λοιπόν, θα γράψω ένα κείμενο, βεβαίως θα το υπογράψω και ευχαρίστως να το στείλω ο ίδιος. Όμως το ξαναλέω: ο θεσμικός τρόπος δεν είναι αυτός. Εγώ ‘ΧΡΥΣΩ’ δεν εκπροσωπώ κανέναν, ούτε έχω εξουσιοδότηση από κανέναν. Γι αυτό ακριβώς επιμένω στο δίκαιο του συναδέλφου ‘fair play‘.
Το πρόβλημα δεν είναι το ‘ποιος θα στείλει το κείμενο’. Το θέμα είναι ποιοι (και πόσοι) το υπογράφουν.


Μιχάλης Αλεξάκης
Μηχανολόγος ΠΕ1204
Εσπερινό ΕΠΑΛ Χανίων