PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

Όταν απέλυσε εκπαιδευτικούς στα επαλ, κατήργησε τα μαθήματα τα αντίστοιχα για να μπορέσει να το κάνει.

Παιδιά τα πράγματα είναι απλά όσον αφορά τον κλάδο. Έχουμε μισθούς ΠΕΙΝΑΣ. Θυμηθείτε το όταν πάτε στην κάλπη. Αλλιώς ας μη διαμαρτυρόμαστε.

Τους ενστόλους τους έχω χεσμένους. Κι όταν βλέπω στολή βγάζω καντήλες. Να ρωτήσω, όμως, κάτι. Πού είναι οι συνδικαλιστές μας; Πού είναι η ΟΛΜΕ και η ΔΟΕ; Διεκδικούν κάτι; Αγωνίζονται για κάτι; Μας πήγαν το ωράριο στις 23 ώρες. Μας μείωσαν κατά ένα τρίτο τους μισθούς. Μας κυνηγούν με ΕΔΕ για ψύλλου πήδημα. Μας απειλούν μας εκβιάζουν μας λοιδωρούν. Γιόμισαν τα σχολειά επιθεωρητές φιρμάνια ρουφιάνους. Πού ακριβώς είναι οι συνδικαλιστές μας; Όποτε δω αυτούς της ΟΛΜΕ η παρουσία τους στα ΜΜΕ είναι αξιολύπητη. Ανενημέρωτοι καμμιά ευφράδεια λόγου μοιάζουν χαμένοι στο διάστημα. Αλλά ξέρετε κάτι; Μια χαρά συναγελάζονται οι δακίτες (αυτοί οι αξιοθρήνητοι ντε) της ΟΛΜΕ με τους υπουργούς της ΝΔ. Αποκομίζοντας, φυσικά, προσωπικά οφέλη. Κι όχι οφέλη για τον κλάδο μας. Άρα μη μας φταίνε οι στρατιωτικοί οι αστυνομικοί οι εφοριακοί οι οι οι αλλά η ανυπαρξία των εκπροσώπων μας.

Δεν έχει ολοκληρωθεί. Αύριο σε κάποια σχολεία τα 2-3 άτομα που δεν έκαναν απεργία αλλά μάλλον δεν εργάστηκαν κιόλας, αφού φαίνεται ότι οι μαθητες δεν είχαν πάει, θα πρέπει να κοιτάξουν στα μάτια τους συναδέλφους τους. Αυτό εμένα προσωπικά μου στραβοπεσε πιο πολύ απ όλα. Γιατί αν ήταν μια απεργία που συμμετειχαν οι μισοί κι οι άλλοι μισοί έκαναν κανονικά μάθημα, θα ήταν αλλιώς. Το προχτεσινό όμως, όπου έγινε, ήταν κοροϊδία και εξαπάτηση εις βάρος των απεργών.

Παιδιά σας παρακαλώ. Μη στενοχωρείτε δεξιούληδες. Έχουν κι αυτοί (τελοσπάντων κάποια) αισθήματα.

Πράγματι είναι ενδιαφέρον ως μελέτη περίπτωσης. Και πολλά ενδεχόμενα είναι ανοιχτά. Ο ψυχολόγος τι έκανε όταν το παιδί τελείωσε τη συνεδρία; Δεν θα έπρεπε να τον συνοδεύσει και να τον παραδώσει στον διευθυντή; Το έκανε; Ο καθηγητής στην τάξη; Προσπάθησε να μην τον δεχτεί μέσα; Δεν γνωριζε για την αποβολή; (υπάρχουν και τέτοιοι τουρίστες δυστυχώς…)

Στέκομαι σε αυτά γιατί στο σχολείο μου και σε άλλα σχολεία όπως φαίνεται αλλά κσι εδώ καθίσταται συχνά σαφές, υπάρχει μια τεράστια απροθυμία των εκπαιδευτικών να ακολουθήσουν οδηγίες. Θεωρούν ότι είναι παρέμβαση στο μάθημα τους ή άσκηση εξουσίας από τους διευθυντές. Έτσι όταν τα σχολεία επιδιώκουν να έχουν μια κοινή γραμμή αε διαφορα ζητήματα, πάντα εμφανίζονται κάποιοι εξυπνάκηδες που αρνούνται προκλητικά να την ακολουθήσουν, και υπάρχουν και οι «α δεν θυμάμαι, δεν ξέρω πότε το είπαμε, δεν το κατάλαβα». Υπάρχουν κι αυτοί που θεωρούν πιο ασφαλές να κάνουν χατίρια στα παιδιά για να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο.

Επειδή έχω εικόνα από μαθητες με σοβαρό πρόβλημα διαχείρισης θυμού που γίνονται επιθετικοί (σ εμάς γίνονται απέναντι στον καθηγητη που τους κάνει παρατήρηση, όχι σε συμμαθητές), μπορώ να φανταστώ ότι γενικα υπήρξε επιδίωξη να κρατηθούν χαμηλοί τόνοι ώστε να μην εξαγριωθεί ο μαθητής. Αυτό είναι ημίμετρο όμως. Κάποια στιγμή ο μαθητής θα απασφαλίσει και όχι απλ δεν θα αποφύγεις αυτό ππυ φοβόσουν, αλλά θα γίνει και χειρότερο. Είναι πιθανό εδώ να έγινε κάτι ανάλογο.