PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

Θέλω τη γνώμη σας στη σύνταξη του αποσπάσματος [Λυσία, κατά Ἐργοκλέους, 10].
Νυνί γάρ τοῖς ἄρχουσι τοῖς ὑμετέροις ἐπιδείξετε πότερον χρή δικαίοις εἶναι ἤ ὡς πλεῖστα τῶν ὑμετέρων ὑφελομένοις τῷ αὐτῷ τρόπῳ τήν σωτηρίαν παρασκευάζεσθαι, ᾦ περ οὗτοι νυνί πειρῶνται.

τί θα είναι:
τῖς ἄρχουσι /δικαίοις  / ὡς πλεῖστα / ὑφελομένοις/
ποιο το υποκείμενο του εἶναι (αιτιολόγηση)

Επανέρχομαι στις απορίες μου. [Τίς δ' οὐκ οἶδεν Ἀθηναίων τρία τάλαντα περὶ Ἐργοκλέους μεσεγγυηθέντα τοῖς λέγουσιν, εἰ δύναιντο αὐτὸν σῶσαι καὶ μὴ κατηγορεῖν;]. Τοῖς λέγουσι είναι σίγουρα αντικείμενο στη μετοχή μεσεγγυηθέντα; (ποιητικό αίτιο θα μπορούσε να είναι;). Η μετοχή μεσεγγυηθέντα, που είναι του πλαγίου λόγου [ευθύς λόγος; (= μεσεγγυήθησαν;), μπορεί να θεωρηθεί Ιστορικός χρόνος, ανεξάρτητα από το χρόνο του ρήματος οἶδεν;  Η ευκτική πώς δικαιολογείται; Αν είναι του πλαγίου λόγου το οἶδεν είναι ιστορικός Ενεστώτας; Η Απόδοση στην υπόθεση ποια θα είναι; Το ενδεχόμενο να είναι πλάγια ερωτηματική με εξάρτηση ένα ενν. απαρέμφατο του σκοπού, σκοπεῖσθαι; (μεσεγγυηθέντα τοῖς λέγουσιν σκοπεῖσθαι εἰ...)