PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

...ομως δε γινεται να απαγορευσεις σε καποιον ευθεως και να μη χρησιμοποιησεις β' προσωπο...
(αδιαφορο το υποκειμενο του  ρηματος.)

...και οσον αφορα το κ. 45,  δε βλεπω το λογο να επιλεξει ο μαθητης  στον ευθυ λογο την απαγορευση, οταν δε συναγεται κατι τετοιο απο το νοημα του κειμενου. Δεν απαγορευει κατι , απλως λαμβανει μετρα προληπτικα ωστε να μην την πατησει ο 'ταχυδρομος' και του "φανε" το γραμμα...
τον ενδιαφερει πώς θα γινει και "δε θα μαθουν το σχεδιο τους οι εχθροι"-----" non  cognoscentur" , Οριστικη Απλου Μελλοντα.
[/quote]

Συμφωνώ απολύτως

...και οσον αφορα το κ. 45,  δε βλεπω το λογο να επιλεξει ο μαθητης  στον ευθυ λογο την απαγορευση, οταν δε συναγεται κατι τετοιο απο το νοημα του κειμενου. Δεν απαγορευει κατι , απλως λαμβανει μετρα προληπτικα ωστε να μην την πατησει ο 'ταχυδρομος' και του "φανε" το γραμμα...
τον ενδιαφερει πώς θα γινει και "δε θα μαθουν το σχεδιο τους οι εχθροι"-----" non  cognoscentur" , Οριστικη Απλου Μελλοντα.
[/quote]

Δεν μπορείς από πλάγιο λόγο επιθυμίας (βουλητική πρόταση) να περάσεις σε ευθύ λόγο κρίσεως (οριστική μέλλοντα). "...ne cognoscantur" : κύρια πρόταση επιθυμίας, με υποτακτική ενεστώτα. η υποτακτική είναι μελλοντική φράση και όσο για το "ne" είναι η άρνηση στις προτάσεις επιθυμίας (π.χ. ου - μη στα αρχαία).

Υπαρχει καποιος βασικος κανονας για τις μετατροπες των εξαρτημενων υποθετικων λογων σε ανεξαρτητους? Γιατι τα παιδια δυσκολευονται πολυ να το καταλαβουν

αρχικά μετατρέπεις την απόδοση σε κύρια πρόταση (μετατροπή πλαγίου λόγου σε ευθύ). το αποτέλεσμα είναι ή οριστική μέλλοντα ή κάποια μελλοντική φράση, π.χ. προστακτική, επομένως οδηγείσαι λογικά στην υπόθεση ανοιχτή στο μέλλον. στη συνέχεια μετατρέπεις την υπόθεση, η οποία διατηρεί τη χρονική βαθμίδα που εξέφραζε με την υποτακτική (προτερόχρονο όλες άρα γίνονται οριστική συντελεσμένου μέλλοντα, εκτός από αυτή του 45 "possit" που είναι σύγχρονο και γινεται οριστική απλού μέλλοντα).
Τελικά όλοι δηλώνουν υπόθεση ανοιχτή στο μέλλον.
Ιδιαίτερη περίπτωση αυτή του 37, αλλά είναι, αν θυμάμαι καλά, η μόνη που αναλύει το βιβλίο του καθηγητή. και πάλι για υπόθεση ανοιχτή στο μέλλον μιλάμε.

αν λέξη βαθμολογείται με 1 μονάδα κόβουν τη μισή.
οδηγός είναι η άσκηση με το πινακάκι,
π.χ. Sertorius: ειναι ____ στο ____

έχεις απόλυτο δίκιο για το ποιόν ενέργειας του παρακειμένου. αυτό εννοούσα κι εγώ, αλλά μου ξέφυγε... ουπς 

έτσι νομίζω κι εγώ, turpis

Παράθεση από: ZOYZOY στις Απριλίου 16, 2010, 05:19:19 pm

Παράθεση από: g_vagia στις Ιανουαρίου 29, 2008, 12:27:14 pm

Θα ήθελα αν κάποιος μπορεί να με βοηθήσει στη μετατροπή προτάσεων σε πλάγιο λόγο. πιο συγκεκριμένα όταν έχουμε πρόταση επιθυμίας με ποιο κριτήριο διαλέγουμε αν η μετατροπή θα γίνει με τελικό απαρέμφατο ή με βουλητική πρόταση?
ευχαριστώ!!

Ρόλο παίζει το ρήμα εξάρτησης που θα σου δώσουν και η σύνταξή του. Αν δηλαδή συντάσσεται με απαράμφατο π.χ moneo ή με βουλητική πρόταση π.χ oro

Καλησπέρα . Μια σημείωση που έχω κρατήσει στο κεφάλαιο του πλάγιου λόγου λέει ότι το τελικό απαρέμφατο στα λατινικά είναι μόνο σε ενεστώτα . Οπότε , δεδομένου ότι πριν προχωρήσω ελέγχω το χρόνο του ρήματος που μετατρέπω , είναι καλό να κοιτώ και αν ο χρόνος της πρότασης είναι ενεστώτας ώστε να δικαιολογείται και γραμματικά η χρήση του τελικού απαρεμφάτου .

αν αναφέρεσαι στο χρόνο του ρήματος εξάρτησης αυτός δεν παίζει κανένα ρόλο. αν αναφέρεσαι στο χρόνο του ρήματος που γίνεται τελικό απαρέμφατο, ισχύει ο κανόνας ότι το τελικό απαρέμφατο βρίσκεται σε χρόνο ενεστώτα. επομένως, ακόμη κι αν είναι στον υπερσυντέλικο, θα γίνει τελικό χρόνου ενεστώτα

ευχαριστώ πολύ dimoi!την έχω και το κοίταξα.

Να 'σαι καλά, max. οι πληροφορίες άλλωστε είναι για να τις μοιραζόμαστε.