PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

Με αφορμή το τραγικό γεγονός του 14χρονου μαθητή που αυτοκτόνησε παρατηρώ πάλι με θλίψη πως έχουν "ερεθιστεί" πάλι τα ένστικτα κοινωνικού αυτοματισμού των δημοσιογράφων απέναντι στους εκπαιδευτικούς. Ήθελα να ανοίξω αυτό το θέμα να μοιραστούμε απόψεις σχετικά με το bullying και τρόπους αντιμετώπισης του.

Προσωπικά θεωρώ ότι όσο και καλός να είναι ένας εκπαιδευτικός, όσο και φιλότιμος να είναι, το bullying θα συνεχίσει να υπάρχει. Ειδικά στα γυμνάσια-λύκεια θεωρώ το έργο των καθηγητών εξαιρετικά δύσκολο όσον αφορά τέτοια φαινόμενα καθώς είναι πολύ δύσκολο να αντιμετωπίσεις παραβατικές συμπεριφορές.

Είμαστε εντελώς αφοπλισμένοι. Με το παραμικρό κινδυνεύουμε να βρεθούμε στο στόχαστρο ενός δικομανή γονιού σε περίπτωση που επιπλήξουμε τον κανακάρη του. Έχουμε απαξιωθεί εντελώς στα μάτια της κοινωνίας και κατ' επέκταση και απέναντι στα παιδιά.

Ακόμη και στο δημοτικό από παιδιά Γ' και Δ' Δημοτικού έχω ακούσει απίστευτα κυνικές απόψεις για τους εκπαιδευτικούς και το δημόσιο. Εγώ στην ηλικία τους δεν ήξερα καν τι σημαίνει δημόσιο και τι ιιδιωιτικός τομέας.

Παράλληλα θεωρώ πως η λύση δεν είναι οι ψυχολόγοι στα σχολεία. Ξέρω πως είναι η λύση-καραμέλα που προτείνεται αυτόματα από όλους μας, αλλά θεωρώ πως τα σχολεία δεν μπορούν να είναι χώροι θεραπείας. Οι ψυχολόγοι που υπάρχουν θα έπρεπε να έχουν την αρμοδιότητα να παραπέμπουν υποχρεωτικά γονείς και παιδιά σε δομές εκτός σχολείου ώστε να λάβουν μέσα από αρκετές συνεδρίες, την κατάλληλη θεραπεία.

Ακόμη και έτσι όμως θεωρώ πως η ψυχολογία δεν είναι αρκετή για να λύσει το θέμα. Ως εκπαιδευτικοί γνωρίζουμε πως το bullying έχει και κοινωνιολογικές ρίζες, όχι μόνο ψυχολογικές. Όταν ζούμε σε μια εποχή με τεράστια οικονομική δυσπραγία, με ανεργία, με έλλειψη προοπτικής και ευημερίας, είναι αναπόφευκτο πως αυτό θα οδηγήσει σε αύξηση παραβατικών συμπεριφορών.

Οποιος θέλει ας μοιραστεί τις απόψεις του. Στην τηλεόραση άλλωστε κανένας δεν θα καλέσει εκπαιδευτικούς να τοποθετηθούν. Καλούν ακόμη και αστυνομικούς συνδικαλιστές να πουν την αποψάρα τους, αλλά εκπαιδευτικούς δε θα καλέσουν...

Καλησπέρα σε όλους.

Έχω τοποθετηθεί ως παράλληλη στήριξη σε ένα σχολείο. Έχω τρομάξει όμως καθώς το παιδί που πρόκειται να αναλάβω, αναφέρουν οι συνάδεφλοι πως είναι εξαιρετικά επιθετικό. Στο παρελθόν για παράδειγμα είχε σπάσει το χέρι ενός παιδιού. Πέρυσι λέει, "έπαιξε" ξύλο με τον εκπαιδευτικό παράλληλης.  Παράλληλα κάνει φασαρία, προσπαθεί να σκαρφαλώσει και να πηδήξει τα κάγκελα του σχολείου κτλ. Φέτος θα πάει έκτη οπότε φοβάμαι ότι θα είναι ακόμα χειρότερα.

Ήθελα να ρωτήσω, έχετε αντιμετωπίσει τέτοιες περιπτώσεις; Τι κάνατε?

Νομικά μας προστατεύει κανείς ή πρέπει να καθίσουμε να τρώμε ξύλο αδιαμαρτύρητα?