0 μέλη και 2 επισκέπτες διαβάζουν αυτό το θέμα.
Δεν χρειάζεται να συντονιστούν όλοι οι καθηγητές. Αν ενοχλούν συστηματικά, δε θα βρεθούν 2-3 καθηγητές στις 7 ώρες διδασκαλίας να τους βάλουν ωριαία; Οι ταραξίες θα το πάρουν το μήνυμα σίγουρα. Έτσι, οι ωριαίες αποβολές δε θα είναι από λίγους συναδέλφους που θα στοχοποιούνται.
Δεν χρειάζεται να συντονιστούν όλοι οι καθηγητές. Αν ενοχλούν συστηματικά, δε θα βρεθούν 2-3 καθηγητές στις 7 ώρες διδασκαλίας να τους βάλουν ωριαία; Οι ταραξίες θα το πάρουν το μήνυμα σίγουρα. Έτσι, οι ωριαίες αποβολές δε θα είναι από λίγους συναδέλφους που θα στοχοποιούνται.Αν είναι αυτή η γραμμή από τον ΔΔΕ, που σας μεταφέρεται από τον Διευθυντή του σχολείου σας, δεν μπορείτε να κάνετε και πολλά.Όταν είναι απαραίτητο, βάλτε την ωριαία αποβολή, για να μπορέσετε να κάνετε το μάθημά σας και εκείνοι ας τη σβήνουν αργότερα.Τουλάχιστον εσείς θα προχωράτε στην ύλη και δεν θα σας σπάνε τα νεύρα οι αδιάφοροι μαθητές. Φροντίστε να πάρετε μετάθεση σύντομα!Όσο μένετε εκεί, πάντα χαμένοι θα βγαίνετε. Να πάτε σε μια ΔΔΕ που λειτουργεί κανονικά, για να κάνετε το μάθημά σας όπως πρέπει.
Δυστυχώς είναι η ΔΔΕ της μόνιμης κατοικίας μου.Στη συγκεκριμένη περίπτωση ήταν το παιδί "καποιων", κάθε χρονιά "τύχαινε " το τμήμα που φοιτούσε ο συγκεκριμένος μαθητής να το αναλαμβάνει κάποιος αναπληρωτής ή αποσπασμένος και ποτέ κάποιος που είχε οργανική στο σχολείο. Εγώ είχα στο συγκεκριμένο σχολείο μόνο αυτό το τμήμα. Ελάχιστες οι ωριαίες από συναδέλφους, μετά από τηλέφωνα από γονείς στη Διεύθυνση. Η κατάσταση στο τμήμα τραγική...Το παιδί έλεγε δημόσια στο τμήμα ότι εμένα με φοβούνται, δε θα μου κάνουν τίποτα, δεν μπορούν να μου κάνουν αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος. Και το χειρότερο είναι ότι είχε δίκιο. Ντρέπομαι που πέρασα από αυτό το σχολείο.
Ιδιαίτερες καταστάσεις που συμβαίνουν κυρίως σε μικρά μέρη! Μπορεί τα σχολεία στις μεγάλες πόλεις να έχουν τα μειονεκτήματά τους, αλλά αυτές οι πιέσεις στις μικρές κοινωνίες είναι επίσης δύσκολα διαχειρίσιμες. Αν δεν μπορείς να αλλάξεις ΔΔΕ, άλλαξε τουλάχιστον σχολείο.
Το θέμα με τις ωριαιες δεν τραβαει για διαφορους λογους. Χιλιοσυζητημενο στα σχολεία που εχω υπαρξει. Γιατι στο τελος αν ειναι να μεινει απο τις ωριαιες παλι γινονται συζητησεις επι συζητησεων πως θα περασει, γιατι οι γονεις εχουν γινει πολυ πιεστικοι, γιατι τα παιδια που εχει τυχει να παρουν ωριαιες κανουν πολλε φορες χειροτερα εκτροπα μετα κτλ. κτλ (σε σχολείο που ήμουν εκοψε με μαχαιρι το λαστιχο καθηγητριας στο αυτοκινητο της που φευγοντας παραλίγο να σκοτωθει οπως ηταν στο σημειο που ειχε παρκαρει, και μαλιστα μαθητης υπερανω υποψιας και οχι σε σχολείο κακοφημο κτλ σε καλη περιπτωση σχολειου). Τελικα εχω καταληξει οτι δεν μπαινουν πολλες ωριαιες για ενα και μοναδικο λογο: γιατι ο ιδιος ο νομος αφηνει ακαλυπτο τον εκπαιδευτικο και το σχολειο γενικοτερα. Αναζητηστε και δειτε αποφασεις που διεκδικησαν γονεις (που δεν ειχαν καν πολλες ωριαιες τα παιδια τους σε καποιες περιπτωσεις) και τελικα δικαιωθηκαν για διαφορα παραθυρακια του νομου. Που κατα κύριο λογο ειναι θέμα αγνοιας των διευθυντων η σωστη διαδικασία και τηρηση του νομου στο θεμα ωριαιων αποβολων. Ο νομος δεν ειναι ξεκαθαρος και ειναι θολος και ετσι εφαρμοζεται θολα ή καθ΄εμπειρια, ομως αυτο καταπεφτει αν οι γονεις προσφύγουν. Σε όλες τις αποφασεις που εχω διαβασει δικαιωσαν τους γονεις.
Δικαίωσαν τους γονείς με τηνέννοια ότι ακύρωσαν τους λόγους των αποβολών, ή τους δικαίωσαν γιατί το σχολείο δεν τηρούσε σωστές διαδικασίες; Πχ καταγραφή στο βιβλίο ενεργειών εύρυθμης λειτουργίας; Ή δικαίωσαν τους γονείς επειδή ισχυρίστηκαν ότι το σχολείο απλώς απέβαλε χωρίς να λΒει άλλα μέτρα υποστήριξης?
Τα διαβάζω αυτά και με πιανει πανικός. Λεω πάλι καλά που είμαστε επαρχία και οι γονείς είναι χαμηλού επιπέδου και δεν λειτουργούν έτσι γιατί δεν έχουν μάθει να σκέφτονται θεσμικά και κάνουν μόνο φασαρία και γκρίνια. Εμείς έχουμε μαθητες που μπορεί να χάσουν τη χρόνια λόγω απουσιών έχοντας και πολλές αποβολές (όχι ωριαίες, της ημέρας και πολυήμερες). Επειδή δίνονται από τον σύλλογο υπάρχει λεπτομερής καταγραφή στα πρακτικά, παράλληλα με όσες ενέργειες κάνουν οι σύμβουλοι σχολικής ζωής που είναι στα δικά τους ημερολόγια, όμως γι στους φοβάμαι πολύ μήπως μας τρέχουν ότι δεν έχουμε στηρίξει όπως θα έπρεπε τα παιδιά τους (παιδιά με ανοιχτές παρτίδες με τη δικαιοσύνη, όχι παιδιά που απλώς κάνουν φασαρία).