Επιτρέπεται οι μαθητές να τρώνε μέσα στην τάξη;;

[moon]

Γιστί πρέπει οι μαθητές μας να μας σέβονται; Είμαστε δημόσιοι υπάλληλοι που τους προσφέρουμε μια υπηρεσία, σε αυτά και στους γονείς τους. Τίποτα παραπάνω τίποτε λιγότερο. Εμείς πρέπει να προσέχουμε συνεχώς μην τα προσβάλλουμε και όχι το αντίθετο. Τα περισσότερα από όσα λέτε στην συζήτηση είναι μπούρδες επειδή την έχετε δει εξουσία. Εμένα μου αρκεί να με συμπαθούν, αν καταφέρω και γίνω και φίλος τους ακόμα καλύτερα. Έτσι θα μπορέσω να τα καθοδηγήσω καλύτερα μέσα από το παράδειγμα όμως. Θα βγάλω από την τσάντα μου το λογοτεχνικό βιβλίο που διαβάζω μέσα στο λεωφορείο καθώς πηγαίνω στο σχολείο για να το δουν, δεν θα φάω, μασήσω τσίχλα κτλ ο ίδιος, όμως δεν θα το επιβάλω σε αυτά μέσα από ανούσιες απαγορευσεις που θα φέρουν τα αντίθετα αποτελέσματα μακροπρόθεσμα στην ζωή τους(δημιουργία αντιδραστικών ανθρώπων).

Το μόνο που απαγορεύω προσωπικά, και βάζω και τιμωρία για αυτό, είναι και αυτό για το οποίο μας έμαθε και ο καθηγητής της παιδαγωγικής στο πανεπιστήμιο ότι επιτρέπεται να βάζουμε τιμωρίες, ένας μαθητής να μην χτυπήσει τον άλλο.

Καταρχάς δεν είπε κανένας πως δεν πρέπει κι εμείς να σεβόμαστε τα παιδιά. Αν δεν το κάναμε τότε σίγουρα δεν θα το έκαναν ούτε αυτά, ο σεβασμός γενικώς (όχι μόνο στο σχολείο) πρέπει να είναι αμοιβαίος.
Φίλος δεν πρόκεται ποτέ να γίνεις με τα παιδιά. Τα παιδιά έχουν φίλους. Άλλο φίλος, άλλο φιλικός. Επίσης, σε μερικές ηλικίες είναι απαραίτητο το να απαγορεύσεις κάτι ρητά και να εξηγήσεις το γιατί, επειδή πολύ απλά τα παιδιά δεν έχουν πάντα την ωριμότητα να το καταλάβουν από μόνα τους.
Όσο για το επιχείρημα ότι επειδή είμαστε δημόσιοι υπάλληλοι δεν αξίζουμε το σεβασμό των μαθητών/γονέων, πρέπει να σου πω ότι κι εσυ με τη σειρά σου λές μπούρδες. Την επόμενη φορά λοιπόν που θα πας σε μια εφορία, ρίξ' τους ένα βρισίδι, και ακόμα καλύτερα, αν βρεθείς ποτέ σε αίθουσα δικαστηρίου, πάρε κι ενα σάντουιτς μαζί, κι αν σου πει τίποτα κανένας δικαστής κλπ, πες του ότι είναι απλώς ένας δημόσιος υπάλληλος που σου προσφέρει υπηρεσία.

[PDE ads]

[elum]

Είναι σαν να λέμε στο φαντάρο να μην τρώει κρουασάν στη σκοπιά και να μην μιλάει με τη γκόμενα στο κινητό την ώρα που εκτελεί υπηρεσία. Αντιθέτως, λέμε πάλι καλά που πάει να φυλάξει σκοπός και δεν παίρνει το όπλο να σκοτώσει κανέναν εκεί μέσα στο τρελοκομείο.

Αλληγορικό είναι, όποιος κατάλαβε, κατάλαβε.

Καμία απολύτως αντιστοιχία δεν υπάρχει ανάμεσα στις 2 περιπτώσεις.
Το μάθημα στο σχολείο έχει διάλλειμα κάθε 45', γίνεται σε συγκεκριμένες και γνωστές ώρες (άρα μπορείς να κανονίσεις το πότε θα φας για να μην πεινάς - όχι ότι το κίνητρο των παιδιών είναι η πείνα - ) και είναι μία διαδικασία στην οποία (πιστεύω) ότι όλοι οι εμπλεκόμενοι οφείλουν έναν στοιχειώδη σεβασμό.
Η σκοπιά διαρκεί 3 (αν δεν κάνω λάθος) συνεχόμενες ώρες, γίνεται σε άτακτα διαστήματα καθημερινά και δεν βλέπω να εμπεριέχει κάτι στο οποίο ο φαντάρος οφείλει να δείξει σεβασμό. Το μόνο που καλείται να δείξει είναι μία τυπικότητα και προσοχή. Αντιθέτως, θα προτιμούσα να μην μασουλάνε οι φαντάροι κρουασάν κατά την διαδικασία έπαρσης και υποστολής της σημαίας (παρόλο που δεν είμαι και φοβερή πατριδολάτρης).

Παρεξήγηση, οι φαντάροι ξέρουν 24 ώρες πριν τις ακριβείς ώρες που θα φυλάξουν, μάλιστα τους πηγαίνουν συνοδεία να φάνε (ο δεκαννέας αλλαγής, εφόσον οι ώρες υπηρεσίας συμπίπτουν με τις ώρες συσσιτίου), το θέμα δεν είναι επισιτιστικό ας πούμε, αλλά θέμα ουσίας, κατά πόσον δηλαδή αισθάνονται την ανάγκη να δηλώσουν έμπρακτα ότι αυτό που κάνουν το θεωρούν (και πράγματι είναι) άχρηστο. Απλά έχοντας κρουασάν στις φυσιγγιοθήκες το τονίζουν ακόμα περισσότερο.

Ναι, υπάρχει πολύ μεγάλη αναλογία με το περιστατικό που συζητάτε, για όποιον θέλει να τη δει φυσικά.

Και μιας και αναφέρετε περιστατικά που σας έχουν τύχει, να αναφέρω πρόσφατο περιστατικό, μαθητής ήρθε με τυρόπιτα, στάθηκε έξω από την αίθουσα να την φάει πριν μπει, είχε πολύ αέρα και κρύο έξω, τον έφερα μέσα να φάει, καθόλου δεν ενόχλησε το μάθημα σε τίποτε αυτό, μάλιστα μετά σηκώθηκε και στον πίνακα και έλυσε και δυο ασκήσεις.

Και για να το πω λίγο πιο χύμα ακόμα, για όποιον το προτιμάει έτσι, αφού επιτρέπουμε, σιγοντάρουμε, ανεχόμαστε να γίνονται καταλήψεις σχολείων για θέματα όπως "οι τυρόπιτες του κυλικείου δεν είναι καλές" μάλλον δεν πρέπει να μας φαίνονται περίεργα όλα τα υπόλοιπα που συμβαίνουν μετά, με τα προϊόντα του κυλικείου έ;

[elum]

Και να προσθέσω, για το παράδειγμα με το δικαστή, οποιοσδήποτε θα "σεβόταν" κάποιον που μπορεί να τον χώσει φυλακή επειδή δεν του αρέσει η φάτσα του, και τέτοιου είδους εξουσία αν είχαν οι εκπαιδευτικοί τότε όλα στο σχολείο θα λειτουργούσαν μια χαρά, με το υπέρτατο κίνητρο καλής συμπεριφοράς και απόδοσης, που είναι ο φόβος.

Όχι, μην τα γράψετε αυτά στον ΑΣΕΠ.

[dimstella]

Και να προσθέσω, για το παράδειγμα με το δικαστή, οποιοσδήποτε θα "σεβόταν" κάποιον που μπορεί να τον χώσει φυλακή επειδή δεν του αρέσει η φάτσα του, και τέτοιου είδους εξουσία αν είχαν οι εκπαιδευτικοί τότε όλα στο σχολείο θα λειτουργούσαν μια χαρά, με το υπέρτατο κίνητρο καλής συμπεριφοράς και απόδοσης, που είναι ο φόβος.

Όχι, μην τα γράψετε αυτά στον ΑΣΕΠ.

Μήπως αυτόν τον "φόβο" των μαθητών προς τους καθηγητές, να τον "νοιώθουν" και οι καθηγητές προς τους προϊσταμένους τους, συνάδελφε?

Σου αρέσει κάτι τέτοιο? (έστω και σαν ιδέα?)
Μάλλον όχι, οπότε η λειτουργία του σχολείου υπό "καθεστώς φόβου" απορρίπτεται.

[PDE ads]

[para5]

ο φόβος είναι ίσως κάπως υπερβολικό. λίγος σεβασμός όμως δεν θα έβλαπτε.

[mac190604]

Εμείς μιλάμε για προσπάθεια να τα φιλοτιμήσουμε – κεντρίσουμε δίνοντας φαγητό των 5 λεπτών μέσα στην τάξη για «ανταλλαγή» την παρακολούθηση και προσοχή 40 λεπτών[/color] όπως το έχουμε περιγράψει σε άλλα post.. .

Μη σε πτοήσουν τα όποια πικρόχολα λέγονται κάποιες φορές είτε εδώ είτε στο χώρο που κινείσαι, αλλά θα σε συμβούλευα γενικά να προσπαθήσεις να εμπλουτίσεις από διδακτικής άποψης το μάθημά σου ώστε να είναι περιττός ο κανόνας του φάτε ή μη φάτε, να μην τρώνε οικειοθελώς γιατί θα συμμετέχουν σε κάτι ενδιαφέρον. Η διδασκαλία μας πρέπει πιστεύω να γίνει πιο συμμετοχική. Δεν είμαστε ηθοποιοί που απαγγέλουμε το μονόλογό μας. Η από καθέδρας διδασκαλία έχει πεθάνει για τα παιδιά και την κοροϊδεύουν με τον τρόπο τους όπου και αν τη συναντήσουν. Νομίζω ότι το έχεις καταλάβει και γι' αυτό προσπαθείς με άλλους τρόπους. Καλή συνέχεια 

Σε ευχαριστώ πολύ για την ενθάρρυνση σου... αν σου πω ότι δε το έχω ανάγκη θα είναι ψέματα γιατί μπορεί να πράττουμε μερικά πράγματα αλλά λόγω απειρίας φοβόμαστε ότι μπορεί να είναι λάθος μακροπρόθεσμα και γι αυτό τα μοιραζόμαστε μαζί σας. Έπραξες όμως όπως ένας καλός εκπαιδευτικός, ενθάρρυνες, έδωσες συμβουλές και έδωσες το απόσταγμα των εμπειριών σου όσο γίνεται καλύτερα... Αυτά που έγραψες τα έχω σαν ευαγγέλιο αφού με συμφέρουν να τα πιστεύω γιατί αυτές τις σκέψεις έχω και εγώ για την εκπαίδευση. Και πάλι σε ευχαριστώ!!

Υ.Γ: Δεν έχω ειδικότητα στην διδακτική των μαθηματικών, αλλά στα θεωρητικά μαθηματικά!