Επιτρέπεται οι μαθητές να τρώνε μέσα στην τάξη;;

[imak]

Συνάδελφοι ,αν αφήσουμε έστω και ένα παιδί να αποτελειώσει το φαγητό του θα δημιουργήσουμε προηγούμενο με ο,τι αυτό θα σημάνει για τους υπόλοιπους μαθητές.Δεν θα επιδείξουμε την παιδαγωγική μας επάρκεια και ευελιξία στον εκάστοτε μαθητή που κατα κόρον αργεί να φάει ή έπαιζε ή δεν πρόλαβε ή οποιαδήποτε άλλη δικαιολογία προβάλει.Οποιαδήποτε τέτοια παρασπονδία μας θα διαδοθεί αστραπιαία μεταξύ των μαθητών και ,εννοείται των συναδέλφων που θα βρεθούν αντιμέτωποι και αμήχανοι ακούγοντας  τη γνωστή φράση: "μα ο κύριος/α τάδε μας αφήνει και τρώμε" .Με άλλα ζητήματα να ασχοληθούμε ,οχι με αυτό.......

[PDE ads]

[mac190604]

καλά αν αφήσεις 5 λεπτά ένα μαθητή να τελειώσει το σαντουιτς δεν είναι έγκλημα....δεν είπαμε να κάνεις το μάθημα ώρα φαγητού!! πάντως στην εποχή μου- κ είμαι αρκετα μεγάλη- μας άφηναν να τελειώνουμε το φαγητό μας κ ποτέ δεν υποτιμήσαμε καθηγητή για τέτοιους λόγους, πιστεψέ με.....

Απ' την άλλη και ο μαθητής δεν θα πάθει τίποτα να τυλίξει το μισοτελειωμένο του σάντουιτσ και να το βάλει στην τσάντα του για να το συνεχίσει στο επόμενο διάλλειμα. Εγώ όταν το λέω αυτό σε μαθητή η απάντηση που παίρνω συνήθως είναι "μα κυρία θα κρυώσει"  (!!!). Έλεος δλδ 

@mac190604
Τι να πω ρε συνάδελφε; Εάν όντως βλέπεις ανταπόδοση για την παραχώρηση που κάνεις, τότε πάσο Εγώ δεν έχω συναντήσει ανάλογη περίπτωση. Συνήθως η επίκληση στο φιλότιμο είχε περιορισμένα αποτελέσματα τόσο σε "ποσότητα" όσο και σε χρονική διάρκεια (τουτέστιν , ότι και να υποσχεθούν τα παιδιά, το ξεχνάνε γρήγορα). Αλλά κάθε τμήμα είναι διαφορετικό, οπότε...
Όσο για τους συναδέλφους, εάν είναι καλοπροαίρετοι, μπορείς να τους προτείνεις να απαιτήσουν από τα παιδιά να δείξουν το ίδιο φιλότιμο και στο δικό τους μάθημα ( του στυλ "στον κ. τάδε φέρεστε καλά γι αυτό σας αφήνει να τρώτε. εάν φέρεστε και σε μένα το ίδιο θα σας αφήνω και γω")
Καλό κουράγιο. Η επαγγελματική μας ζωή θέλει πολύ διπλωματεία

όχι αγαπητή μου εννοείται δεν θα πάθει κάτι αν ο μαθητής το βάλει στην τσάντα του και το φάει μετά.... είπαμε ότι δεν τα ενθαρρύνουμε τα παιδιά να τρώνε μέσα στην τάξη, ούτε ανακοίνωση έχω βγάλει ότι το επιτρέπω .... απλά όταν γίνεται υπάρχει μια ανοχή και αυτό το αντιλαμβάνονται και το εκτιμούν … πολλά  παιδιά  εκτιμούν όσα και αν τους καταλογίζουμε… Πρέπει να είμαστε με τα παιδιά και να τα πιστεύουμε, αυτοί τελικά είναι οι «εργοδότες» μας (μπορεί να είναι υπερβολή αλλά έχει την δόση αλήθειας…)

[BOEMISSA]

Επειδή αντιμετώπισα και εγώ παρόμοιο πρόβλημα πέρσι με μαθητές που έτρωγαν εν ώρα μαθήματος πολλες φορές (έβγαζαν ό,τι είχαν) οι αλλεπάλληλες εκκλήσεις δεν έπιαναν, ο εκφοβισμός πάλι (ωριαία αποβολή ή το χειρότερο στο διευθυντή) δε μου έλεγε τίποτα, καθώς δεν είναι ωραίο να λειτουργεί ο φόβος ως αποτρεπτικό μέσο, δυσκολεύτηκα πολύ να καταλήξω κάπου. Ειλικρινά δεν έχω καταλήξει. Από την άλλη οι αυστηροί καθηγητές που δε σήκωναν μύγα στο σπαθί τους, είχαν την ησυχία τους και τους είχαν πειθαρχημένους (στρατιωτάκια μου θύμιζαν). Δεν μπορώ να γίνω έτσι, έχουμε να κανουμε με μαθητές και κυρίως με εφήβους.
Θέλει πολλή δουλειά με τους μαθητές, κουβέντα, κατ'ιδίαν συζητήσεις, να χρησιμοποιείς ως μέσο την προβολή και φυσικά να κάνεις μαθηματα συναισθηματικής νοημοσύνης. Δεν ξέρω, αλλά επειδή η παιδεία μας πάσχει πολύ και η νοοτροπία δεν αλλάζει εύκολα, θέλει ιδιαίτερο τρόπο χειρισμού κυρίως των μαθητών.
Με ενοχλεί παρα πολύ το μάσημα της τσίχλας και ειδικά από μαθήτριες, το θεωρώ προκλητικό ώρες ώρες και με αποστρέφει. Εκεί εγώ τρελαίνομαι.
Σαφώς και θα επέτρεπα στους μαθητλες να ολοκληρώσου το φαγητό τους ή αν έχω τελειωσει 5 λεπτά νωρίτερα το μάθημα, θα τους επέτρεπα να φάνε. Πέρσι πάντως ήταν πολύ φαγανά τα παιδιά,σε κάθε διάλειμμα έτρωγαν. Είναι και στην ανάπτυξη, τι να τα κάνεις!

[happiness]

όχι αγαπητή μου εννοείται δεν θα πάθει κάτι αν ο μαθητής το βάλει στην τσάντα του και το φάει μετά.... είπαμε ότι δεν τα ενθαρρύνουμε τα παιδιά να τρώνε μέσα στην τάξη, ούτε ανακοίνωση έχω βγάλει ότι το επιτρέπω .... απλά όταν γίνεται υπάρχει μια ανοχή και αυτό το αντιλαμβάνονται και το εκτιμούν … πολλά  παιδιά  εκτιμούν όσα και αν τους καταλογίζουμε… Πρέπει να είμαστε με τα παιδιά και να τα πιστεύουμε, αυτοί τελικά είναι οι «εργοδότες» μας (μπορεί να είναι υπερβολή αλλά έχει την δόση αλήθειας…)

ώπα! εδώ θα διαφωνήσουμε κάθετα Εργοδότη δικό μου εγώ θεωρώ την κοινωνία. Τα παιδιά είναι το """αντικείμενο""" της δουλειάς μου (ή πιο καλά λειτούργημα).

Και για να θέσω πάλι τον αντίλογο...ΓΙΑΤΙ να υπάρχει ανοχή; ποιός ο λόγος; ποιος είναι αυτός ο σημαντικός λόγος που πιέζει έναν μαθητή να θέλει να τελειώσει το φαί του εδώ και τώρα, πέρα από τον εγωισμό του; και γιατί ο μαθητής αυτός να το εκτιμήσει που δείχνω ανοχή στην εγωιστική του συμπεριφορά; γιατί να μην εκτιμήσει ότι τον πιέζω να βάλει τον εγωισμό του στην άκρη και να επιβάλει στον εαυτό του να ακολουθήσει μία συμπεριφορά που δείχνει ευγένεια*; και λέω ευγένεια, γιατί το να μαζέψει το φαί του και να το βάλει στην άκρη μόλις μπω εγώ ως καθηγήτρια στην αίθουσα μπορεί ουσιαστικά να μην έχει διαφορά**, σημειολογικά όμως λέει πολλά. Λέει "εγώ κυρία σταματάω αυτό που έκανα στο διάλλειμα τώρα που αρχίζει το μάθημα και σας δίνω την προσοχή μου".

*ορισμός της ευγένειας: ευγένεια είναι να σκέφτεσαι τους άλλους
** όπου και αυτό εγώ προσωπικά δεν το δέχομαι. θεωρώ ότι μέχρι να τελειώσουν το μασούλημα απλά παρατείνουν το διάλλειμα καθισμένοι μέσα στην τάξη και ΜΕΤΑ μπορεί να αρχίσουν να προσέχουν. αλλά ας πούμε ότι ισχύει χάριν της συζήτησης.

[PDE ads]

[mac190604]

Επειδή αντιμετώπισα και εγώ παρόμοιο πρόβλημα πέρσι με μαθητές που έτρωγαν εν ώρα μαθήματος πολλες φορές (έβγαζαν ό,τι είχαν) οι αλλεπάλληλες εκκλήσεις δεν έπιαναν, ο εκφοβισμός πάλι (ωριαία αποβολή ή το χειρότερο στο διευθυντή) δε μου έλεγε τίποτα, καθώς δεν είναι ωραίο να λειτουργεί ο φόβος ως αποτρεπτικό μέσο, δυσκολεύτηκα πολύ να καταλήξω κάπου. Ειλικρινά δεν έχω καταλήξει. Από την άλλη οι αυστηροί καθηγητές που δε σήκωναν μύγα στο σπαθί τους, είχαν την ησυχία τους και τους είχαν πειθαρχημένους (στρατιωτάκια μου θύμιζαν). Δεν μπορώ να γίνω έτσι, έχουμε να κανουμε με μαθητές και κυρίως με εφήβους.
Θέλει πολλή δουλειά με τους μαθητές, κουβέντα, κατ'ιδίαν συζητήσεις, να χρησιμοποιείς ως μέσο την προβολή και φυσικά να κάνεις μαθηματα συναισθηματικής νοημοσύνης. Δεν ξέρω, αλλά επειδή η παιδεία μας πάσχει πολύ και η νοοτροπία δεν αλλάζει εύκολα, θέλει ιδιαίτερο τρόπο χειρισμού κυρίως των μαθητών.
Με ενοχλεί παρα πολύ το μάσημα της τσίχλας και ειδικά από μαθήτριες, το θεωρώ προκλητικό ώρες ώρες και με αποστρέφει. Εκεί εγώ τρελαίνομαι.
Σαφώς και θα επέτρεπα στους μαθητλες να ολοκληρώσου το φαγητό τους ή αν έχω τελειωσει 5 λεπτά νωρίτερα το μάθημα, θα τους επέτρεπα να φάνε. Πέρσι πάντως ήταν πολύ φαγανά τα παιδιά,σε κάθε διάλειμμα έτρωγαν. Είναι και στην ανάπτυξη, τι να τα κάνεις!

[mac190604]

όχι αγαπητή μου εννοείται δεν θα πάθει κάτι αν ο μαθητής το βάλει στην τσάντα του και το φάει μετά.... είπαμε ότι δεν τα ενθαρρύνουμε τα παιδιά να τρώνε μέσα στην τάξη, ούτε ανακοίνωση έχω βγάλει ότι το επιτρέπω .... απλά όταν γίνεται υπάρχει μια ανοχή και αυτό το αντιλαμβάνονται και το εκτιμούν … πολλά  παιδιά  εκτιμούν όσα και αν τους καταλογίζουμε… Πρέπει να είμαστε με τα παιδιά και να τα πιστεύουμε, αυτοί τελικά είναι οι «εργοδότες» μας (μπορεί να είναι υπερβολή αλλά έχει την δόση αλήθειας…)

ώπα! εδώ θα διαφωνήσουμε κάθετα Εργοδότη δικό μου εγώ θεωρώ την κοινωνία. Τα παιδιά είναι το """αντικείμενο""" της δουλειάς μου (ή πιο καλά λειτούργημα).

Και για να θέσω πάλι τον αντίλογο...ΓΙΑΤΙ να υπάρχει ανοχή; ποιός ο λόγος; ποιος είναι αυτός ο σημαντικός λόγος που πιέζει έναν μαθητή να θέλει να τελειώσει το φαί του εδώ και τώρα, πέρα από τον εγωισμό του; και γιατί ο μαθητής αυτός να το εκτιμήσει που δείχνω ανοχή στην εγωιστική του συμπεριφορά; γιατί να μην εκτιμήσει ότι τον πιέζω να βάλει τον εγωισμό του στην άκρη και να επιβάλει στον εαυτό του να ακολουθήσει μία συμπεριφορά που δείχνει ευγένεια*; και λέω ευγένεια, γιατί το να μαζέψει το φαί του και να το βάλει στην άκρη μόλις μπω εγώ ως καθηγήτρια στην αίθουσα μπορεί ουσιαστικά να μην έχει διαφορά**, σημειολογικά όμως λέει πολλά. Λέει "εγώ κυρία σταματάω αυτό που έκανα στο διάλλειμα τώρα που αρχίζει το μάθημα και σας δίνω την προσοχή μου".

*ορισμός της ευγένειας: ευγένεια είναι να σκέφτεσαι τους άλλους
** όπου και αυτό εγώ προσωπικά δεν το δέχομαι. θεωρώ ότι μέχρι να τελειώσουν το μασούλημα απλά παρατείνουν το διάλλειμα καθισμένοι μέσα στην τάξη και ΜΕΤΑ μπορεί να αρχίσουν να προσέχουν. αλλά ας πούμε ότι ισχύει χάριν της συζήτησης.

Όσο αφορά το θέμα των "εργοδοτών" θα το δεκτό αν και η λέξεις κοινωνία-εκπαίδευση είναι άυλες, άρα και αόριστες, οπότε το αντικείμενο μας δείχνει και τους κανόνες συμπεριφοράς, αλλά θα το δεκτό ότι ήταν ακραία αντίληψη που ούτε και εγώ συμφωνώ... τώρα στο θέμα μας νομίζω ότι εγώ δεν το βλέπω τόσο τυπικά, δεν βλέπω πρόθεση και εγωισμό όταν τρώνε, και δεν πιστεύω ότι ο μαθητής δεν θα το εκτιμήσει όταν αντιλαμβάνεται ότι γίνεται κατά εξαίρεσην, άρα θα νιώσει ότι τον πιστεύεις και αυτό θα ανατροφοδοτήσει την σχέσεις σας. Σημειολογικά είναι και αυτά που σου λέω.... απλά το αντιμετωπίζουμε από διαφορετική πλευρά. Μην ξεχνάς ότι είμαι σε ένα σχολείο που και να κάνω μάθημα,να προσέχουν τα παιδιά και να παρακολουθούν θεωρείται άθλος ή αν θες να είμαι πιο ακριβής θεωρείται θέμα!

[BOEMISSA]

Όταν μπαίνεις στα βαθιά από την πρώτη σου χρονιά στο δημόσιο σχολείο και έχεις περάσει από κύματα μέχρι να φτάσεις ως εδώ (βλέπε διαγωνισμους Ασέπ, κουβαλάς πίσω σου και χρόνια) δε σου φταίνε τα παιδιά σε τελικη ανάλυση. Αυτά θα σε αγκαλιάσουν, όσο και να συγκρουστείς μαζί τους, αυτά θα σε μισήσουν, αυτά θα σε λατρέψουν. Αυτά θα σε κρίνουν εν τέλει. Θέλει πολύ προσωπική δουλειά, να ψαχνόμαστε καθημερινά, συνάδελφοι. Και φυσικά τα παιδιά δεν είναι παντού ίδια. Με τα ίδια μέτρα θα δούμε τα παιδια των ακριτικών περιοχών και με τα ίδια τα παιδιά των πόλεων; Τα παιδιά κρύβουν πολλά και κουβαλάνε τα οικογενειακά τους και στο σχολείο. Και φέτος οι μαθητες που δημιουργουν προβλήματα με τη συμπεριφορά τους, ειναι αγενείς και δεν έχουν τρόπους είναι παιδιά με οικογενειακά προβλήματα, συμπλέγματα κατωτερότητας και πολλά άλλα. Αυτά και αν θέλουν ιδιαίτερη προσέγγιση. Καθημερινό αγώνα δίνω και λίγα βήματα μπροστά πάω μαζί τους.

[happiness]

Όσο αφορά το θέμα των "εργοδοτών" θα το δεκτό αν και η λέξεις κοινωνία-εκπαίδευση είναι άυλες, άρα και αόριστες, οπότε το αντικείμενο μας δείχνει και τους κανόνες συμπεριφοράς, αλλά θα το δεκτό ότι ήταν ακραία αντίληψη που ούτε και εγώ συμφωνώ... τώρα στο θέμα μας νομίζω ότι εγώ δεν το βλέπω τόσο τυπικά, δεν βλέπω πρόθεση και εγωισμό όταν τρώνε, και δεν πιστεύω ότι ο μαθητής δεν θα το εκτιμήσει όταν αντιλαμβάνεται ότι γίνεται κατά εξαίρεσην, άρα θα νιώσει ότι τον πιστεύεις και αυτό θα ανατροφοδοτήσει την σχέσεις σας. Σημειολογικά είναι και αυτά που σου λέω.... απλά το αντιμετωπίζουμε από διαφορετική πλευρά. Μην ξεχνάς ότι είμαι σε ένα σχολείο που και να κάνω μάθημα,να προσέχουν τα παιδιά και να παρακολουθούν θεωρείται άθλος ή αν θες να είμαι πιο ακριβής θεωρείται θέμα!

mac190604 και γω την 1η χρονιά σε ΤΕΕ ήμουνα Είναι φαίνεται η μοίρα των νεοδιόριστων να "χτυπάνε θητεία" σε παραμεθόριους και ΤΕΕ 
Κάθε φορά που ένα άτομο βάζει την βόλη του (δεν το λέω με κακό τρόπο αυτό) πάνω από τους άλλους (όπου άλλοι = άτομα, κανόνες), είναι μία μικρή δόση εγωισμού. Όλοι το κάνουμε. Πάντως επαναλαμβάνω, εάν βλέπεις ότι αυτή σου η κίνηση σου φέρνει "νίκες", πειραματίσου. Δες πως θα πάει το πράμα και στο τέλος της χρονιάς μας λες και τα αποτελέσματα

[Georgia s]

αλλά για ψυχολόγους στα σχολεία καμμιά κυβέρνηση δεν κόπτεται......
θα μου πεις εδω καθηγητές δεν υπάρχουν, ψυχολόγο θες εσύ;;
λίγο καιρό έχω διδάξει σε δημόσιο σχολείο , αλλά απο το λίγο που ξέρω συμφωνώ με την boemissa..θέλει υπομονή, καθημερινές υπερβάσεις εγωισμού κ συνεχείς πειραματισμούς για να τα καταφέρεις...κ πολλή αγάπη...κ επειδή οι εκπαιδευτ είναι άνθρωποι κ αυτοι με αντοχές κ επειδή καταλήγουν στο δημόσιο όταν έχουν ξεζουμιστεί στον ιδιωτικό τομέα πρώτα κ στον ασεπ κ πάλι ασεπ κ δώστου ασεπ... κ δεν έχουν πολλά να δώσουν..τα αποτελέσματα τα βλέπουμε..όλα είναι αλυσίδα.....

[mac190604]

Όταν μπαίνεις στα βαθιά από την πρώτη σου χρονιά στο δημόσιο σχολείο και έχεις περάσει από κύματα μέχρι να φτάσεις ως εδώ (βλέπε διαγωνισμους Ασέπ, κουβαλάς πίσω σου και χρόνια) δε σου φταίνε τα παιδιά σε τελικη ανάλυση. Αυτά θα σε αγκαλιάσουν, όσο και να συγκρουστείς μαζί τους, αυτά θα σε μισήσουν, αυτά θα σε λατρέψουν. Αυτά θα σε κρίνουν εν τέλει. Θέλει πολύ προσωπική δουλειά, να ψαχνόμαστε καθημερινά, συνάδελφοι. Και φυσικά τα παιδιά δεν είναι παντού ίδια. Με τα ίδια μέτρα θα δούμε τα παιδια των ακριτικών περιοχών και με τα ίδια τα παιδιά των πόλεων; Τα παιδιά κρύβουν πολλά και κουβαλάνε τα οικογενειακά τους και στο σχολείο. Και φέτος οι μαθητες που δημιουργουν προβλήματα με τη συμπεριφορά τους, ειναι αγενείς και δεν έχουν τρόπους είναι παιδιά με οικογενειακά προβλήματα, συμπλέγματα κατωτερότητας και πολλά άλλα. Αυτά και αν θέλουν ιδιαίτερη προσέγγιση. Καθημερινό αγώνα δίνω και λίγα βήματα μπροστά πάω μαζί τους.

Πάρα πολύ σωστά, έχω την τύχει να γνωρίσω κάποιες οικογενειακές καταστάσεις μαθητών και δικαιολόγησα την συμπεριφορά τους και τον τρόπο που μας αντιμετωπίζουν, την υποτιθέμενη εξουσία που αντιπροσωπεύουμε στα μάτια τους. Αν ακούσετε τι δράματα κρύβουν πολλοί μαθητές από πίσω τους θα αντιληφτείτε πολλά και θα καταλάβετε ότι με αγάπη μπορείτε να ενώσετε αυτές τις καταστάσεις... και όχι με πόλεμο και ανούσιες απαγορεύσεις. Είναι σε άμυνα και όχι σε επίθεση (δεν ισχύει για όλους φυσικά). Και όπως λέει και η φίλη μου η Άννα "δεν υπάρχουν συνταγές στη διδασκαλία,εφαρμόζουμε κάθε φορά αυτό που ταιριάζει στους συγκεκριμένους μαθητές μέσα σε κάποια όρια βεβαίως που να μην προσβάλλουν κανέναν"

[mac190604]

αλλά για ψυχολόγους στα σχολεία καμμιά κυβέρνηση δεν κόπτεται......
θα μου πεις εδω καθηγητές δεν υπάρχουν, ψυχολόγο θες εσύ;;
λίγο καιρό έχω διδάξει σε δημόσιο σχολείο , αλλά απο το λίγο που ξέρω συμφωνώ με την boemissa..θέλει υπομονή, καθημερινές υπερβάσεις εγωισμού κ συνεχείς πειραματισμούς για να τα καταφέρεις...κ πολλή αγάπη...κ επειδή οι εκπαιδευτ είναι άνθρωποι κ αυτοι με αντοχές κ επειδή καταλήγουν στο δημόσιο όταν έχουν ξεζουμιστεί στον ιδιωτικό τομέα πρώτα κ στον ασεπ κ πάλι ασεπ κ δώστου ασεπ... κ δεν έχουν πολλά να δώσουν..τα αποτελέσματα τα βλέπουμε..όλα είναι αλυσίδα.....

τα είπες όλα!! Τα υπογραμμίζω όλα... συμφωνώ, συμφωνώ, συμφωνώ! Απλά εγώ δεν κουράστηκα από το σύστημα* και γι αυτό δεν βγάζω απωθημένα, κούραση και εγωισμούς, έχω πιο ανοικτούς ορίζοντες και ακόμα πολύ αγάπη να δώσω, γιατί αγαπώ τα παιδιά, πάντα τα αγαπούσα και τα πιστεύω. Σίγουρα και εγώ πειραματίζομαι και για αυτό το συζητάμε και μέχρι αυτήν την ώρα.... απλά μέχρι στιγμής λειτουργεί καλά, μετά βλέπουμε!

*είμαι από τους τυχερούς να μπω με τον πρώτο Ασεπ που έδωσα και χωρίς πολύ πίεση

[green ice]

 

[shide]

Αν και θεωρώ έλασσον το θέμα σε σχέση με σοβαρά προβλήματα της εκπαίδευσης εντούτοις δε μπορώ να μην παρατηρήσω ότι έχουμε ψιλοξεφύγει αν συζητάμε τη δυνατότητα μαθητή να τρώει κατα τη διαρκεια του μαθήματος! Άλλο η τάξη άλλο το γωνιακό "φαγάδικο¨. Επιτελούν άλλη λειτουργία! Πώς να γίνει δηλαδή, είναι δυνατόν να τα ισοπεδώνουμε όλα? Έλεος με την κακώς εννοούμενη παιδοκεντρικότητα και τα τοιαύτα! Αν δεν τεθούν όρια ο κατήφορος είναι εύκολος...

[Λουλου]

Η αγαπη προς τα παιδια δεν αποδεικνυεται απο τις ελευθεριες που δινει ο καθηγητης στην ταξη, αλλα με τον τροπο που προσπαθει να βοηθησει τα παιδια να καταλαβουν, να μαθουν, να ωριμασουν και να ολοκληρωθουν,δεν πιστευω οτι ενας μαθητης που τρωει μπορει να παρακολουθει τον καθηγητη του που δινει και την ψυχη του εκεινη την ωρα να διδαξει και να λυσει αποριες.