Κλείδωσαν τους καθηγητές τους στο γραφείο!!

[resident]

Απο το alfavita(που αναδημοσιευει απο την Μακεδονια) :20ο λύκειο Θεσσαλονίκης: Κλείδωσαν τους καθηγητές τους στο γραφείο
 

 

Οι μαθητές της Γ΄ λυκείου κράτησαν κλειδωμένους για δύο ώρες τους 30 καθηγητές και τη διευθύντρια του σχολείου, στο πλαίσιο διαμαρτυρίας για τις ποινές που επιβλήθηκαν σε τέσσερις συμμαθητές τους.
 

 

Της Φιλομήλας Δημολαΐδου

[PDE ads]

[olgalia]

Να τους αφήσουν όλους στον τόπο να δούμε αν θα το ξανακάνουν. Έλεος πια.

[stenies]

Εχω την εντύπωση πως έχουμε χάσει την αίσθηση του μέτρου και των ορίων.Κοινωνία ,σχολεία,οικογένεια είναι μπάχαλο.Οι ρόλοι έχουν αντιστραφεί και σε λίγο θα επικρατήσει το δίκαιο  του ισχυρού.

[professor]

Εχω την εντύπωση πως έχουμε χάσει την αίσθηση του μέτρου και των ορίων.Κοινωνία ,σχολεία,οικογένεια είναι μπάχαλο.Οι ρόλοι έχουν αντιστραφεί και σε λίγο θα επικρατήσει το δίκαιο  του ισχυρού.

 τις προαλλες  καθηγητες με μαθητες παραλιγο να παιξουν μπουνιες σε καποιο σχολειο της Επικρατειας...και μη χειροτερα

[PDE ads]

[walkleon]

Σύγχρονη Παιδαγωγική και μ@λ@κ!ε$!
Αυταρχικό στύλ ρε,πάρτε το χαμπάρι.Ξυπνήστε!Όχι με το καλό τους μαθήτες,θα μας πατήσουν!

[professor]

Σύγχρονη Παιδαγωγική και μ@λ@κ!ε$!
Αυταρχικό στύλ ρε,πάρτε το χαμπάρι.Ξυπνήστε!Όχι με το καλό τους μαθήτες,θα μας πατήσουν!

εχεις απολυτο δικιο συναδελφε αλλα αδυνατον ο παγος να μη λιωσει σε μια δεξαμενη θερμου υδατος..
αδυνατον λοιπον να πετυχεις την πεθαρχια που θες μεσα σε μια "θαλασσα" αυθαιρεσιας και ελευθεριοτητας

πανε οι καλες εποχες του χαρακα και της μειωσης της διαγωγης!

[BOEMISSA]

Η σύγχρονη παιδαγωγική και όλες οι παιδαγωγικές θεωρίες καλές είναι, πολλές μάλιστα είναι προοδευτικές και για την εποχή στην οποία διατυπώθηκαν, αλλά απέχουν πολύ από την πράξη και τη νοοτροπία του ελληνικού δημόσιου σχολείου. Καθημερινά είμαστε όλοι μας αντιμέτωποι με διάφορα πρβλήματα συμπεριφοράς των μαθητών μας και αισθανόμστε ανήμποροι να βρούμε μια λύση. Δεν πιστεύω στον αυταρχισμό και στην αυθεντία του δασκάλου. Οι εποχές άλλαξαν, σαφως είναι πιο άγριες οι μέρες που ζούμε και όχι μόνο στις μεγάλες πολεις (δυστυχώς και στα μικρά σχολεία η κατάσταση δε διαφοροποιείται πολύ) και χρειαζόμαστε άλλες μεθόδους. Δεν ξέρω, αλλά εγω αισθάνομαι συχνά την ανάγκη να απευθυνθώ σε κάποιον ειδικό, ακόμη και για το πώς θα βοηθήσω μαθητές με σοβαρά προβλήματα. Πίσω από κάθε μαθητή δεν ξέρουμε πολλές φορές τι κρύβεται, κουβαλά στο σχολείο του όλα τα προβλήματα του σπιτιού του, να μη μιλήσω για τη δυσκολη περίοδο της εφηβείας.
Και βλέπω πως και παλιοί εκπαιδευτικοί με χρόνια στην πλάτη τους αδυνατούν να παρακολουθήσουν τις αντιδράσεις των μαθητών.
Έχουμε ανάγκη από ψυχολόγους, ειδικούς , χρειαζόμαστε ειδική επιμορφωση και όχι τις ατέλειωτες θεωρίες των Παιδαγωγικών. Συνεχως σκέφτομαι πως δεν είδα ακόμη τα χειρότερα.

[elranna]

Boemissa, δεν ξέρω πώς τα καταφέρνεις και γράφεις πάντα αυτό που σκέφτομαι. Κι εγώ κάπως έτσι αισθάνομαι καθημερινά στο σχολείο. 

[shide]

Όταν πριν καιρό είχα παραθέσει κάποιες απόψεις σχετικά με την ανάγκη αυστηρότητας στην τάξη κάποιοι συνάδελφοι έπεσαν να με φάνε αποκαλώντας με μέχρι και ελεεινό!! Αυτοί οι κατ'όνομα εκπαιδευτικοί χωρίς εκπαιδευτική εμπειρία βέβαια τί λένε για όλα αυτά;; Εγώ που αντιμετωπίζω δυσκολίες όντας σε ΕΠΑΛ θεωρώ πως χωρίς αυστηρότητα το παιχνίδι χάνεται! Δυστυχώς και την ωριαία αποβολή θα χρησιμοποιήσεις και τα 6άρια στο τετράμηνο για να ηρεμήσουν. Αντιπαιδαγωγικά; Δε διαφωνώ αλλά πρέπει και γω  να επιβιώσω. Και δε χρησιμοποιώ τυχαία το ρήμα....

[BOEMISSA]

Boemissa, δεν ξέρω πώς τα καταφέρνεις και γράφεις πάντα αυτό που σκέφτομαι. Κι εγώ κάπως έτσι αισθάνομαι καθημερινά στο σχολείο. 

Εϊμαστε τελικά πολλοί με τους ίδιους προβληματισμούς. Αν και έχω μόλις δυο χρόνια στο δημόσιο σχολείο, γεύτηκα τα δύσκολα από την αρχή σε μικρές πάντα περιοχές-φέτος είμαι σε ένα σχολείο με μόλις 26 παιδιά- και όμως τα προβλήματα είναι τεράστια, ξεφεύγω πολλές φορές από το επιθυμητό και επιτρεπτό και αναρωτιέμαι ποιο είναι το σωστό και ποιο το λάθος. Οι 3 ή 4 ώρες που έχουμε καθημερινά ισοδυναμούν με 24ωρα από την ένταση.

[tama]

θα συμφωνήσω μαζί σας.. Είμαι πρώτη φορά σε τόσο μεγάλο σχολείο με πολλά παιδιά σε κάθε τμήμα και οφείλω να πω ,ότι η κατάσταση φεύγει από τα επιτρεπτά όρια κάποιες φορές...Τα παιδιά πλέον δε σέβονται τίποτα... Εχω δοκιμάσει διάφορες μεθόδους αλλά ακόμη δε βρήκα στη σωστή ..Αυτό που μπορώ να πω με βεβαιότητα είναι ότι τους πιο αυστηρούς τους φοβούνται...

[vag_fys]

Μακριά από παιδαγωγούς.
Έλεγε κάποιος στην προσευχή του προς το Θεό:
Θεέ μου φύλαγε τα παιδιά από τους παιδαγωγούς,
τη σοφία από τους φιλοσόφους
και εσένα από τους θεολόγους.......

[Georgia s]

Μια απο τις οποίες θα ήταν  και η διεκδίκηση μικρότερου αριθμού μαθητών σε κάθε τμήμα..
και τα πιο ήσυχα παιδιά να είναι -υποθετικά πάντα-, πώς να λειτουργήσει μια τάξη 25- 30 ατόμων;; Για να λειτουργήσουν οι μαθητές πρεπει ο καθηγητής να ασχολείται μαζί τους σχεδόν προσωπικά..πώς ν ασχοληθεί ο έρμος σε τέτοιες συνθήκες;;

[elranna]

Δεύτερη χρονιά είμαι σε δημόσιο σχολείο, η πρώτη μου σε επαρχία, η δεύτερη σε μεγάλο αστικό κέντρο. Η πρώτη μου χρονιά ήταν αυτό που λέμε "βουτιά στα βαθιά", με τρομερά προβλήματα συμπεριφοράς από την πλευρά των μαθητών, και σε ορισμένες περιπτώσεις και των καθηγητών, και 3 περιπτώσεις αλλαγής σχολικού περιβαλλοντος. Αυτό που συνειδητοποίησα είναι ότι ειδικά αυτή η ποινή τό μόνο που κάνει είναι να μεταφέρει τον "προβληματικό" μαθητή σε άλλο σχολείο, το οποίο με τη σειρά του θα σου στείλει το δικό του "προβληματικό". Τα παιδιά αυτά μπαίνουν στο νέο περιβάλλον με τη "ρετσινιά", η απόλυτη εφαρμογή της διαβόητης "αυτοεκπληρούμενης προφητείας", για την οποία τόσα έχουμε διαβάσει.

Από τη δική μου εμπειρία, αρκετές από τις φορές που έχουν προκύψει προβλήματα στο σχολείο, έχει υπάρξει κάποιο "πρόβλημα" στην επικοινωνία μαθητή- εκπαιδευτικού. Και συνήθως, το λάθος είναι του εκπαιδευτικού. Τα παιδιά έχουν δικό τους τρόπο σκέψης, εντελώς διαφορετικό από το δικό μας, και πολύ συχνά θεωρούμε δεδομένο ότι πρέπει τα παιδιά να μάθουν να σκέφτονται όπως εμείς, αντί να κάνουμε το ανάποδο. Και δεν εξαιρώ τον εαυτό μου από αυτό, μ'έχω πιάσει άπειρες φορές να δίνω μηνύματα στα παιδιά για θέματα συμπεριφοράς μέσα στην τάξη, τα οποία είναι ασαφή, διφορούμενα ή και μερικές φορές δοσμένα με τρόπο που δεν μπορούν να τον καταλάβουν άμεσα, γιατί δεν έχει επαφή με τη δική τους "γλώσσα". Και το κλασικό παράδειγμα είναι η χρήση του κινητού. Απαγορεύουμε τα παιδιά το κινητό στο σχολείο, ενώ αρκετοί συνάδελφοι- ευτυχώς μειονότητα- δεν δείχνουν τη στοιχειώδη ευαισθησία να κλείσουν τουλάχιστον το κινητό τους μέσα στην τάξη. Εάν ένας μαθητής τιμωρηθεί επειδή χτυπήσει το κινητό του μέσα στην τάξη, ενώ υπάρχει έστω και ένας συνάδελφος που έχει χτυπήσει το δικό του κινητό κατά τη διάρκεια μαθήματος, ποιος θα πει ότι οι μαθητές θα κάνουν λάθος εάν υποστηρίξουν ότι ο μαθητής τιμωρήθηκε άδικα, ενώ ο καθηγητής μένει στο απυρόβλητο; Νιώθω συχνά ότι βάζουμε τα χεράκια μας και βγάζουμε τα ματάκια μας.

Τέλος πάντων, προσωπικά αποφεύγω τις ποινές, όσο μπορώ. Ούτε ωριαία. Φέτος, είδα ότι έχει αποτέλεσμα, ειδικά με ένα μαθητή, ο οποίος, ενώ σχεδόν όλοι οι συνάδελφοι τον θεωρούσαν "προβληματικό" και ουσιαστικά "καμμένο χαρτί", έχει δείξει τρομερά σημάδια βελτίωσης, τόσο σε επίπεδο συμπεριφοράς όσο και σε επίπεδο απόδοσης στα μαθήματα. Θέλει πολλή υπομονή και σίγουρα, όπως είπε και η Bohemissa, είναι τρομερά ψυχοφθόρο. Αλλά παραμένει κεντρική αρχή της δικής μου νοοτροπίας το ότι επίκεντρο του σχολείου οφείλουν να είναι τα παιδιά, όσο και αν αυτό μας επιβαρύνει.