Κλείδωσαν τους καθηγητές τους στο γραφείο!!

[professor]

η κατασταση ειναι χαλια ειδικα για οσους ειναι στη διαθεση του ΠΥΣΔΕ ανευ οργανικης και τους τρεχουν απο δω και απο κει

πας στη μεση της χρονιας σε αλλο ενα η 2-3 σχολεια να συνεχισεις απο κει που διεκοψε ο προκατοχος..που να μαθεις τα παιδια,τα ονοματα τους,τα χουγια τους,την ψυχολογια τους;αρπα κολα δουλεις θα γινουν στην τελικη..ΧΩΡΙΑ Η ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ ΣΟΥ!

ΠΑΡΑΔΕΧΟΜΑΙ ΟΜΩΣ πως οι γιατροι που δεν εχουν μεγαλοπιαστει και δεν παιρνουν φακελακι περνουν πολυ χειροτεροτερα απο τους καθηγητες:

πειτε μου αλλωστε ποιος απο σας διαβασε ως φοιτητης ενα μαθημα επι 15 ημερες ΟΚΤΩ ΩΡΕΣ ΤΗ ΜΕΡΑ;;

και αυτα που λεμε για μικρα η μεγαλα τμηματα ειναι σχετικα..μπορει σε τμημα 8 ανθρωπων να εχεις 4 ταραξιες και σε τμημα 24 ατομων κανεναν!!

[PDE ads]

[green ice]

Η άποψη μου είναι πως ακόμη κ τα πιο απείθαρχα παιδιά σταδιακά με υπομονή κ αφοσίωση του εκπαιδευτικού στο έργο του μπορούν να δείξουν σημάδια συνεργασίας.Όταν καταλαβαίνουν ότι τους μιλάς με ειλικρίνεια κ τους σέβεσαι ,το εκτιμούν.Δυστυχώς ,το σύστημα είναι τέτοιο που ο εκπαιδευτικός δεν έχει  τις γνώσεις για τη διαχείριση της τάξης του,είναι μόνος κ αβοήθητος να καταφέρει θαύματα κ να περιμένει να του έρθει η έμπνευση,για να βρει λύσεις.Οι ψυχολόγοι κ η υγιής συνεργασία των εμπλεκομένων φορέων στο σχολείο είναι επιτακτική ανάγκη στις μέρες μας.

[elum]

Το σύστημα είναι τέτοιο που η γνώση δεν αντιστοιχεί σε τίποτε εξαργυρώσιμο στην κοινωνία, άρα είναι άχρηστη σε κάποιον που θα προσπαθήσει να επιβιώσει αύριο με όπλο του τη γνώση. Αυτό είναι αυταπόδεικτο, αλλά αν αμφιβάλετε, απλά κοιτάξτε στον καθρέφτη.

Αντίθετα, χρήσιμα εφόδια είναι οι γνωριμίες, το μέσον, η υποστήριξη της οικογένειας, η εξαργύρωση της εξωτερικής εμφάνισης, η ενασχόληση με την "πολιτική" ή τον "συνδικαλισμό", άλλες "οριακής νομιμότητας" δραστηριότητες που τις γνωρίζουμε όλοι κτλ, κτλ.

Οπότε γιατί να σεβαστεί κάποιος τους "λειτουργούς" (χαχαχα, όσο πιο ισχυρή η συντεχνία, τόσο πιο πομπώδης ο τίτλος που χρησιμοποιεί για να αυτοπροσδιορίζεται) της εκπαίδευσης, μάλιστα ακόμα και η ανοχή των μαθητών εξαντλήθηκε μετά από τόσα χρόνια ταλαιπωρία και κοροϊδία για το συνολικό αποτέλεσμα που συνοψίζεται στη λέξη "τίποτε".

Να κοιτάξουμε να μη φάμε και ξύλο στο τέλος, το να μας κλείσουν στην αίθουσα δε βαριέσαι, στο ωράριό μας είναι και αυτό, αν τυχόν δεν είναι, ας ζητήσουμε υπερωρίες.

[professor]

.Δυστυχώς ,το σύστημα είναι τέτοιο που ο εκπαιδευτικός δεν έχει  τις γνώσεις για τη διαχείριση της τάξης του,είναι μόνος κ αβοήθητος να καταφέρει θαύματα κ να περιμένει να του έρθει η έμπνευση,για να βρει λύσεις.Οι ψυχολόγοι κ η υγιής συνεργασία των εμπλεκομένων φορέων στο σχολείο είναι επιτακτική ανάγκη στις μέρες μας.

Σωστα αλλα πως να να μετατραπει η Μπανανια σε Φινλανδια εν μια νυχτι;(το πιασαμε το υπονοουμενο;)

υγ.σε παλαιοτερες εποχες..τις ειχε  αυτες τις γνωσεις;αχχ εμεις γεννηθηκαμε αργα

[PDE ads]

[mac190604]

Η άποψη μου είναι πως ακόμη κ τα πιο απείθαρχα παιδιά σταδιακά με υπομονή κ αφοσίωση του εκπαιδευτικού στο έργο του μπορούν να δείξουν σημάδια συνεργασίας.Όταν καταλαβαίνουν ότι τους μιλάς με ειλικρίνεια κ τους σέβεσαι ,το εκτιμούν.Δυστυχώς ,το σύστημα είναι τέτοιο που ο εκπαιδευτικός δεν έχει  τις γνώσεις για τη διαχείριση της τάξης του,είναι μόνος κ αβοήθητος να καταφέρει θαύματα κ να περιμένει να του έρθει η έμπνευση,για να βρει λύσεις.Οι ψυχολόγοι κ η υγιής συνεργασία των εμπλεκομένων φορέων στο σχολείο είναι επιτακτική ανάγκη στις μέρες μας.

Παρατηρώ τις απόψεις green ice,boemissa, georgia s,elranna και άλλων, σκέφτομαι πόσο πολύ θα ήθελα να είμαι μαθητής αν τώρα υπάρχουν τέτοιοι καθηγητές! Γιατί κακά τα ψέματα δεν είχαμε όλοι τόσο διαλλακτικούς και σκεφτόμενους καθηγητές, νέους, με όρεξη, με ενδιαφέρον και αγάπη, που στον ελεύθερο χρόνο τους ασχολούνται  με τα θέματα της εκπαίδευσης και πως θα συμπεριφερθούν στους μαθητές τους. Δεν τελειώνει η ώρα τους ,όπως νομίζουν όλοι, μόλις χτυπήσει το κουδούνι αλλά προβληματίζονται κατά την διάρκεια της ημέρας.

Φυσικά δεν ακολουθούν όλοι το ίδιο πνεύμα, ίσως να φταίει και  ο αυταρχικός τρόπος διαπαιδαγώγησης  που έχουν μεγαλώσει μέσα στα σχολεία και να είναι δύσκολο να το αποβάλλον μέχρι και σήμερα που είναι εκπαιδευτικοί…

[elum]

 σκέφτομαι πόσο πολύ θα ήθελα να είμαι μαθητής

Μπα, άσε καλύτερα, κοίτα γύρω σου, βλέπεις κανέναν ευχαριστημένο;

 ίσως να φταίει και  ο αυταρχικός τρόπος διαπαιδαγώγησης  που έχουν μεγαλώσει μέσα στα σχολεία και να είναι δύσκολο να το αποβάλλον μέχρι και σήμερα που είναι εκπαιδευτικοί…

Αυτούσια απάντηση σε ερώτηση της Γενικής Διδακτικής, θεματική ενότητα 2, ΑΣΕΠ, μα καλά πραγματικά τα πιστεύουμε κιόλας αυτά;

[green ice]

Γιατί είσαι τόσο κατηγορηματικός?Εγώ προσωπικά που έχω τύχει κ στην τάξη κ σε ιδιαίτερα μαθήματα απείθαρχα παιδιά κατάλαβα ότι είναι θέμα προσέγγισης ,πρέπει να είσαι ευέλικτος,να βρίσκεις αυτό με το οποίο θα κερδίσεις τον  κάθε μαθητή.

[professor]

,πρέπει να είσαι ευέλικτος,να βρίσκεις αυτό με το οποίο θα κερδίσεις τον  κάθε μαθητή.

ειναι και θεμα ταλεντου ομως..οπως και το μουσικο αυτι..αν δεν ειναι η παστα σου τετοια, οσο και να παλευεις ματαιοπονεις

[elum]

Εντάξει παιδιά, ξύλο να μην φάμε και όλα τα άλλα θα τα παλέψουμε. (Φυσικά, πάντα εντός ωραρίου έ;)

[green ice]

,πρέπει να είσαι ευέλικτος,να βρίσκεις αυτό με το οποίο θα κερδίσεις τον  κάθε μαθητή.

ειναι και θεμα ταλεντου ομως..οπως και το μουσικο αυτι..αν δεν ειναι η παστα σου τετοια, οσο και να παλευεις ματαιοπονεις

Όντως είναι κ θέμα κλίσης,απλά πολλές φορές σε συναντήσεις με μεγαλύτερους ηλικιακά συναδέλφους ακούω το αμίμητο:Τι σκας ?Με τον καιρό δε θα δίνεις σημασία,μην τα παίρνεις όλα σοβαρά!Πραγματικά,νιώθω όλα να ισοπεδωνονται κ δε μου αρέσει ειδικά σαυτήν τη δουλειά που μπορείς έστω κ ελάχιστα να επηρεάσεις ανθρώπινες ψυχές να είσαι αδιάφορος.Νομίζω ότι  χρειάζεται μεγάλη υπευθυνότητα κ υπομονή,όχι στείρα κ ψυχρή μετάδοση πληροφοριών.

[elum]

Σωστή προσέγγιση (και) αυτή. Ο ιδεαλισμός πάντα συγκρούεται με τη μιζέρια της πραγματικότητας. Η κατάληξη είναι επίσης γνωστή και τη βλέπουμε γύρω μας, μέσα και έξω από τα σχολεία. Αναγνωρίζοντας όμως τη δίκαιη συσσώρευση οργής στα κύρια θύματα του συστήματος αυτού, πάντα καταλήγω στο συμπέρασμα "Τουλάχιστον να μην φάμε (πολύ) ξύλο".

[mac190604]

 σκέφτομαι πόσο πολύ θα ήθελα να είμαι μαθητής

Μπα, άσε καλύτερα, κοίτα γύρω σου, βλέπεις κανέναν ευχαριστημένο;

 ίσως να φταίει και  ο αυταρχικός τρόπος διαπαιδαγώγησης  που έχουν μεγαλώσει μέσα στα σχολεία και να είναι δύσκολο να το αποβάλλον μέχρι και σήμερα που είναι εκπαιδευτικοί…

Αυτούσια απάντηση σε ερώτηση της Γενικής Διδακτικής, θεματική ενότητα 2, ΑΣΕΠ, μα καλά πραγματικά τα πιστεύουμε κιόλας αυτά;

Με τιμά που μελέτησες κάθε γραμμή μου... για το πρώτο θα σου έλεγα ότι υπάρχουν πολύ ευχαριστημένοι, ιδίως οι μαθητές μας που το διακρίνουν μόνοι τους και κάνουν τις συγκρίσεις... επίσης να ξέρεις ότι πάντα θα υπάρχουν οι αντιδράσεις και είναι υγιές, απλά η αντίδραση φέρνει από μόνη της θόρυβο οπότε ακούγεται περισσότερο!

Όσο για το δεύτερο έχεις δίκιο από κει το ξεσήκωσα! Στην αρχή ούτε και εγώ το δέχτηκα, το αμφισβήτησα, ύστερα το σκέφτηκα και μετά κατέληξα ότι κρύβει αλήθεια! Όχι ότι είναι κανόνας αλλά πολύ πιθανόν κάποιος να μην μπόρεσε να ξέφυγε από το πρότυπο διδασκαλίας που προϋπήρχε στην εκπαίδευση και έδινε την εντύπωση ότι λύνει  τα εκπαιδευτικά προβλήματα με την αυταρχικότητα και την έντονη επίπληξη! Εσύ δηλαδή απορρίπτεις ότι κάποιος που δέχτηκε έναν αυταρχικό τρόπο διδασκαλίας, να μην μπορεί να ξεφύγει από αυτόν όταν αποκτήσει τον ίδιο ρόλο; Όταν βλέπεις στα 12-13 χρόνια που είσαι μαθητής μια παγιωμένη αντίληψη, υπάρχει κίνδυνος να το θεωρήσεις δεδομένο όπως και πολλά πράγματα στην ζωή μας.... Υπάρχουν πολύ που σε μικρή ηλικία δέχτηκαν βία με αποτέλεσμα μετά ή να την υιοθετήσουν στην ζωή τους ή να την καταδικάσουν εσαεί! Συνήθως δεν υπάρχει μέση οδός! Κανόνες δεν υπάρχουν στην εκπαίδευση και ίσως αυτό είναι το λάθος των παιδαγωγών αλλά από την άλλη πλευρά  πριν αμφισβητήσουμε μια άποψη των παιδαγωγών, καλό θα ήταν να το σκεφτούμε ένα λεπτό παραπάνω, αυτοί έχουν φάει τα χρόνια τους πάνω στην εκπαίδευση και στον τρόπο συμπεριφοράς των παιδιών και έχουν κερδίσει την προσοχή μας  πριν εφαρμόσουμε την δικιά μας εκπαιδευτική μέθοδο…

Δεν αντιδρώ στα λεγόμενά σου elum, απλά παραθέτω την άποψή μου

[resident]

υπαρχει συνεχεια στο θεμα.Τιμωρηθηκαν κι αυτοι που κλειδωσαν τους καθηγητες.Αντιγραφω απο το blog prezatv : Με επτά αποβολές τιμώρησαν οι καθηγητές του 20ου λυκείου Τούμπας Θεσσαλονίκης τους μαθητές της Γ' τάξης που τους κλείδωσαν στην αίθουσα συσκέψεων, αντιδρώντας
στην τιμωρία τεσσάρων συμμαθητών τους.

Το επεισόδιο σημειώθηκε χθες το πρωί, μετά την απόφαση του συμβουλίου καθηγητών να επιβάλλουν σε δυο μαθητές του σχολείου την ποινή της «αλλαγής σχολικού περιβάλλοντος» και σε άλλους δυο πενθήμερη και διήμερη αποβολή αντίστοιχα. Όπως έγινε γνωστό, τα τέσσερα παιδιά κατηγορούνται ότι προσέβαλαν τη διευθύντρια του σχολείου Μυρσίνη Αθανασιάδου, όταν τους έκανε παρατήρηση την ώρα που προσπαθούσαν να κολλήσουν μία αφίσα.

[Ritalamp]

Η αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος δεν είναι από τις πιο βαριές ποινές; Μετά είναι ο αποκλεισμός από τα σχολεία του νομού, της χώρας και μετά ο αποκεφαλισμός . Άρα δεν είναι η ποινή εκείνη που θα κάνει τη διαφορά. Είναι η όλη κατάσταση και ειλικρινά πιστεύω ότι και οι εκπαιδευτικοί είναι θύματα της κατάστασης. Γιατί καθόλου δε μου αρέσει να εργάζομαι σε άθλιες κτιριακές συνθήκες, χωρίς καμιά υποστήριξη και όταν δίνω το 400% να τ' ακούω κι από πάνω γιατί οι γονείς ποτέ δεν είναι ευχαριστημένοι.

Η διαφορά είναι ότι εμείς μπορούμε να κάνουμε κάτι γι' αυτό και ο καθένας και η καθεμιά από εμάς να σηκώσει την ευθύνη που του αναλογεί και να πράξει τα δέοντα, αλλά ταυτόχρονα να διεκδικήσει και αυτά που δικαιούται. Μέσα στη συζήτηση έχουν αναδειχθεί απόψεις που φτάνουν από την ακραία συντηρητική του στιλ τα παλιόπαιδα που εκείνα φταίνε γιατί είναι παλιόπαιδα, μέχρι την εξίσου ακραία της πλήρους ταύτισης με το συναίσθημα των εφήβων και το μηδενισμό των πάντων. Η αλήθεια είναι κάπου στη μέση και όσο πιο γρήγορα ισορροπήσουμε τόσο πιο γρήγορα θα βοηθήσουμε και τα παιδιά μας να ισορροπήσουν. Γιατί τι να τις κάνεις τις ακραίες ποινές όταν όλη την υπόλοιπη πορεία του παιδού την έχεις αφήσει μοναχική και δεν έχεις στηρίξει εσύ προσωπικά (όσο χωράει στο ρόλο σου) την ηθική, συναισθηματική και κοινωνική του ανάπτυξη. Μαθήματα δημοκρατίας θέλουμε και αλλαγή στάσης ζωής.