ΟΛΜΕ και διάλογος για την Παιδεία

[marianV]

         Εμένα προσωπικά με ενοχλεί απίστευτα αυτή η δήθεν "απαξιωτική" διάθεση που χαρακτηρίζει την Ολμε τα τελευταία χρόνια. Αρνείται να συζητήσει σχεδόν πάντα με το πρόσχημα οτι δεν γίνεται διάλογος επι της ουσίας του προβλήματος. Και έτσι να είναι, αυτός είναι ο λόγος που υπάρχει ως θεσμοθετημένο όργανο. Να συζητά για αυτά που θεωρεί οτι είναι η ουσία, να προβάλλει τα θέματα που οι υπόλοιποι φορείς αγνοούν ή υποτιμούν και να μάχεται για αυτά
        Το να γνωστοποιούμε τις απόψεις μας και να μένουμε ατάραχοι πίσω απο αυτές, δεν είναι πρόοδος αλλα στενομυαλιά... Αλλωστε η ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ δεν είναι η βάση της εκπαιδευτικής διαδικασίας;;; Γιατί λοιπόν αρνούμαστε να συζητήσουμε;;; Ειλικρινά δεν το καταλαβαίνω αυτο........

      Σχετικά με τα όσα υποστηρίζει η Ολμε, συμφωνώ σχεδόν με τα περισσότερα απο αυτά, ωστόσο χάνει το δίκιο της με την αδιαλλαξία της, και μαζί με το δίκιο της, χάνει και την δύναμη της φωνής της.

 

[PDE ads]

[para5]

Λες και δεν τους βλέπουμε τους συνδικαλιστές τι είδους συνάδελφοι είναι. Όσοι βαριούνται να δουλέψουν, όσοι είναι ανίκανοι και άχρηστοι το ρίχνουν στον συνδικαλισμό. Προσωπικά τους θεωρώ πουλημένους στην εκάστοτε εξουσία.

[rozy4]

Στην τελική για να έχει κάτω από τη βάση ή δεν το ονειρευόταν και πολύ ή όντως δεν ήταν ρεαλιστικός ο στόχος. Από την άλλη πρέπει να δοθεί κι επαρκής διέξοδος με την τεχνικήεπαγγελματική εκπαίδευση. Δεν είναι δυνατό το Πανεπιστήμιο να είναι μονόδρομος για όλους. Τι κάνουμε κάποιοι άνθρωποι έχουν άλλα ταλέντα γιατί να τους στερήσουμε μια αξιοπρεπή διέξοδο.

συμφωνώ για τη διέξοδο που πρέπει να δοθεί στην τεχνοεπαγγελματική εκπαίδευση.
όμως για την αποτυχία δεν μπορούμε να ρίχνουμε το φταίξιμο μόνο στο μαθητή όταν για δώδεκα συνεχή χρόνια τον "κρίνουμε" ότι έχει επαρκείς γνώσεις ώστε να προβιβάζεται στην επόμενη τάξη και στο τέλος να τον αξιολογούμε ως μαθητή που δεν κατάφερε να πιάσει ούτε τη βάση. είναι σίγουρο ότι για αυτή την αποτυχία ευθύνονται πολλοί και πολλά αλλά τελικά την πληρώνει μόνο ο μαθητής. ας μην του το χρεώνουμε κιόλας.

[MATH]

Συμφωνώ εκτός της θέσης για την κατάργηση της βάσης του 10.
Εξυπηρετεί μόνο όσους έχουν για νοίκιασμα γκαρσονιέρες και δυάρια στις επαρχιακές πόλεις και κανέναν άλλο.

Παιδιά γεια σας !

 Δυστυχώς έλλειψα για καιρό λόγω υποχρεώσεων . Λοιπόν το 10 ως βάση δεν είναι άσχημο αλλά δεν είναι και δίκαιο. Πρώτα πρώτα θεσπίστηκε με ύποπτο τρόπο και μάλλον(άλλοι είναι σίγουροι γι αυτό) ήταν εξαργύρωση  επιταγής μετά τις εκλογές του 2004 .Θα έλεγα ότι πιο σωστό και δίκαιο είναι να υπήρχε μια ''βάση '' 10 σε δύο μόνο μαθήματα τα οποία θα όριζε ως βασικά η κάθε σχολή .
 Για παράδειγμα, ως μαθηματικός που είμαι , μου φαίνεται πιο παράλογο να γίνει μαθηματικός ένας που έγραψε 8 μαθηματικά ,10 φυσική και τελικά μπαίνει μαθηματικό τμήμα επειδή έγραψε γλώσσα 18 ,ΑΟΔΕ 20  ,  υπολογιστές 20 και βιολογία γενικής 20 παρά  να γίνει λογίστρια σε ΤΕΙ  μια δεσποινίδα  που έγραψε  μαθηματικά και  ΑΟΘ 12 , αλλά έγραψε 8 κατά μέσο όρο στα άλλα 5 μαθήματα( που τώρα  μένει έξω  λόγω βάσης 10 ).
 
   Κάθε πράγμα βελτιώνεται και είμαι σίγουρος ότι οφείλουμε να βρούμε μια καλύτερη λύση από αυτό το άοριστο , αυθαίρετο και ισοπεδωτικό 10 που σε τελευταία ανάλυση γιατί να μην είναι 11 , 12 , 13 ή 8 .Αλλά για το ότι χρειάζεται μια σωστή ''βάση - κριτήριο'', σε αυτή τουλάχιστον τη μορφή επιλογής , με βρίσκετε σύμφωνο !
    Μπάμπης

[PDE ads]

[Ritalamp]

Rozy4 γιαυτό μίλησα για μη ρεαλιστικό στόχο. Δε γίνεται να στοχεύεις σε οποιαδήποτε σχολή όταν γνωρίζεις ότι δεν μπορείς να γράψεις τόσο. Και  πρέπει να γνωρίζεις τι μπορείς και τι δε μπορείς να κάνεις και την ευθύνη γιαυτό την έχεις εσύ, αλλά και οι καθηγητές σου. Τόσα ΚΕΣΥΠ υπάρχουν γατί δεν αξιοποιούνται. Τόσα σεμινάρια έχουν κάνει οι έρμοι οι σύμβουλοι προσανατολισμού γιατί δεν έχουν λόγο σε αυτά τα πράγματα. Κι απ την άλλη τι να πεις στον κολλημένο γονιό που θέλει το γιο ή την κόρη επιστήμονα, όταν το παιδί τα πηγαίνει καλύτερα στην τέχνη ή στα πρακτικά πράγματα, όταν είναι κατώτερου στάτους η τεχνική ή καλλιτεχνική εκπαίδευση.

[rozy4]

rita,
η μόνη δυστυχώς διέξοδος, που προβάλουμε και μέσα από ένα σχολείο που ολοκληρώνεται με εισαγωγικές - απολυτήριες εξετάσεις, είναι η τριτοβάθμια εκπαίδευση. Δημιουργούνται δε, κάθε χρόνο νέες σχολές, νέα τμήματα, νέες θέσεις ενισχύοντας τη διέξοδο αυτή.
Από την άλλη πλευρά, κάθε χρόνο ένας σημαντικός αριθμός μαθητών στις πανελλήνιες γράφει κάτω από 10 σε μαθήματα και παρόλα αυτά έχουν τη δυνατότητα να εισαχθούν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση όπως πολύ σωστά επισήμανε ο math.
Δεν είναι μια εκπαιδευτική αποτυχία;
Αν θέλουμε να το αναλύσουμε, όντως υπάρχουν λόγοι (οικογενειακό περιβάλλον, συνθήκες διαβίωσης, μετανάστευση, μη επέμβαση  κατά την εμφάνιση των αδυναμιών, αναλυτικά προγράμματα, διδακτέα ύλη, βιβλία και πολλοί πολλοί άλλοι λόγοι). Πού παρεμβαίνουμε προληπτικά και πού διορθωτικά;
Διαφωνώ, λοιπόν, στο να χρεώνουμε την αποτυχία στο μαθητή. Να θεωρούμε, δηλαδή ότι η εγχείρηση πέτυχε αλλά ο ασθενής πέθανε και η ευθύνη που πέθανε είναι δική του.

Math,
συμφωνώ με την πρότασή σου αλλά ταυτόχρονα να περιοριστούν οι θέσεις στις πραγματικές ανάγκες για επιστημονικό δυναμικό και όχι να χρησιμοποιείται η τριτοβάθμια ως παράταση μιας αγωνίας για επαγγελματική αποκατάσταση.


Να σας αφιερώσω και ένα ποίημα του Καβάφη

ΠΑΡΑΛΛΗΛΙΣΜΟΙ

Τρία πράματα στον κόσμο αυτό, πολύ να μοιάζουν είδα.
Τα ολόλευκα μα πένθιμα σχολεία των Δυτικών,
των φορτηγών οι βρώμικες σκοτεινιασμένες πλώρες
και οι κατοικίες των κοινών, χαμένων γυναικών.

Έχουνε μια παράξενη συγγένεια και τα τρία
παρ' όλη τη μεγάλη τους στο βάθος διαφορά,
μα μεταξύ τους μοιάζουνε πολύ, γιατί τους λείπει
η κίνηση, η άνεση του χώρου και η χαρά.

[Ritalamp]

Δε χρεώνω αποτυχία, γιατί δε θεωρώ ότι είναι αποτυχία. Αλλά είναι αδιανόητο να μην πιάνεις κάν τη βάση σε βασικές γνώσεις και να έχεις αξιώσεις για σπουδές που θα βασιστούν σε αυτές. Δεν είναι αποτυχία να μην μπορείς να αποδώσεις με το συγκεκριμένο σύστημα διδασκαλίας, αλλά αν πραγματικά το θέλεις θα βρεις ένα τρόπο αν μη τι άλλο να πιάσεις τη βάση. Έδωσα δεύτερη δέσμη και παρότι σιχαινόμουν τα μαθηματικά (ακόμη και τώρα έχω πρόβλημα σε βαθμό που σκέφτομαι μήπως έχω κάποια μαθησιακή δυσκολία) έκατσα κι έμαθα ολοκληρώματα και παραγώγους για να μπορώ να γράψω φυσική. Στις απολυτήριες έγραψα 8 στα μαθηματικά δέσμης, αλλά αν ήταν εξεταζόμενο μάθημα θα είχα βρει τρόπο να γράψω έστω ένα 10.

[rozy4]

Δε χρεώνω αποτυχία, γιατί δε θεωρώ ότι είναι αποτυχία. Αλλά είναι αδιανόητο να μην πιάνεις κάν τη βάση σε βασικές γνώσεις και να έχεις αξιώσεις για σπουδές που θα βασιστούν σε αυτές. Δεν είναι αποτυχία να μην μπορείς να αποδώσεις με το συγκεκριμένο σύστημα διδασκαλίας, αλλά αν πραγματικά το θέλεις θα βρεις ένα τρόπο αν μη τι άλλο να πιάσεις τη βάση.

συμφωνούμε ως προς την αποτυχία.
για αξιώσεις για σπουδές θα σου έλεγα ότι και το δέκα τότε είναι πολύ λίγο.
δίνω όμως μεγαλύτερη βαρύτητα στον όρο απολυτήριες παρά στον εισαγωγικές εξετάσεις.
τέλος δεν μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι αρκεί κάτι να το θέλεις για να το πετύχεις. χρειάζεται να σου δοθούν και οι ευκαιρίες. δλδ αν εγώ θέλω να γίνω ζωγράφος και ίσως να έχω κι ένα ταλέντο στη ζωγραφική, αν δεν βρεθώ μπροστά σε πινέλα και χρώματα ούτε να εξακριβώσω μπορώ αν διαθέτω ταλέντο ούτε φυσικά να ζωγραφίσω όσο κι αν το θέλω.

[Ritalamp]

Μήπως να ανοίξουμε ένα θέμα για τη βάση του 10; Γιατί προβλέπω να μας μαλώνουν στα κοντά 
Καταλαβαίνω αυτό που λες και εννοείται ότι άπτεται κοινωνικών παραμέτρων όμως και πάλι ένα μίνιμουμ θεωρώ ότι πρέπει να υπάρχει.