Βοηθήματα Λυκείου (διάφορα)

[erietta]

Αχ Μάρκο, τι μου θύμισες! Την έχω αυτή τη σειρά κάπου στο σπίτι μου. Κι εγώ θεωρώ ότι η ανάγνωση λογοτεχνικών κειμένων δεν βοηθά στην έκθεση αλλά στην γενικότερη καλλιέργεια. Ρώτησα στο forum, γιατί ένας μαθητής με ρώτησε αν υπάρχει κάποιο σχετικό βοήθημα για την βελτίωση της έκφρασής του. Του υποσχέθηκα ότι θα ψάξω σε κεντρικά βιβλιοπωλεία και θα του πω... Πάντως, δύσκολα βλέπω να βρίσκω κάτι.

[PDE ads]

[MARKOS]

apri μου, συμφωνω με την αποψη σου.Παρολα αυτα θα κανω 2 επισημανσεις:

1η. θεωρω πως η αναγνωση λογοτεχνικων βιβλιων ειναι και μιμηση(πράξεως σπουδαιας και τελείας...). Προσωπικα οι δικοι μου γονεις δεν εχουν τελειωσει ουτε τη βασικη εκπαιδευση και συνεπως δεν διαβαζαν σπιτι, γιατι δουλευε μονο ο πατερας μου αγροτης και  αγωνιζονταν να τα φερουν βολτα με τα 4 παιδια. Παρολα αυτα εγω ειχα απο μικρος αγαπη στα βιβλια και περασα και με πρωτιά στο πανεπιστημιο. Στον αντιποδα τωρα, γνωριζω φιλους μου που οι γονεις εγγραμματοι και οι δυο και διαβαζαν λογοτεχνια, παρολα αυτα τα παιδια τους δεν επιασαν βιβλιο στο χερι τους.
Καπως ετσι λειτουργει και με το "καπνιζειν"....
Συνεπως, ειναι μιμηση αλλα και δεν ειναι μιμηση. Θα πω καλυτερα πως το περιβαλλον ειναι αυτο που ωθει κυριως.

2. Ας κανουμε ενα πειραμα: Εχουμε εναν μαθητη που του λεμε να διαβαζει λογοτεχνικα, οσα μπορει και θελει, μεχρι 6 μηνες. Και εχουμε εναν άλλο μαθητη και του λεμε να διαβαζει δοκιμια 2-3 σελιδες την ημερα και να κρατα σημειωσεις και αυτος για διαστημα 6 μηνων. Τους καλουμε και τους δινουμε ενα θεμα εκθεσης το ιδιο και στους δυο. Πιστευω πως ο δευτερος θα παει πολυ καλυτερα.
Πρεπει να πω εδω, πως η λογοτεχνια βοηθαει στην πνευματικη και κυριως στη ψυχικη καλλιεργεια και δεν μπορουμε να την αποκλεισουμε. Και κατι ακομα, κακως εξεταζεται στις πανελλαδικες (αλλά αυτο ειναι μια αλλη ιστορια, μεγαλη)

3. Ειπες πως στις πανελληνιες τα παιδια παπαγαλιζουν και καταληγουμε να βλεπουμε στο πακετο των 25 τετραδιων τα 19 να ειναι "ομοια". Σωστα. Αλλά αυτο δεν οφειλεται στο δοκιμιακο λογο αλλά στα κονσερβοποιημενα εκθεσιολογια - βοηθηματα που ολοι μας τα πιασαμε στα χερια μας και ολοι μας τα εχουμε σπιτι ως βοηθηματα και σωστα κανουμε. Ομως οταν πηγαμε να γραψουμε ,εγω προσωπικα, δεν ειχα παπαγαλισει τιποτα. εγραψα με δικο μου υφος και σφραγιδα (σαν αυτη που το μελανι της ειναι μεσα, οχι σε ταμπόν).

Τελικα 3 επισημανσεις μου βγηκαν 

[bania]

μα, εχουν δικιο τα παιδια! Τα λογοτεχνικα ετσι κι αλλιως δεν βοηθανε, Ειναι μυθος για να πουλανε.
Επειδη και γω σε αυτη την κατηγορια ειμαι, των μαθητων που δεν διαβαζουν λογοτεχνια (παρα ελαχιστα και αυτα να ειναι ιστορικα και με πραγματικες ιστοριες) εχω καλυτερη προταση. Να διαβαζουν "δοκιμια" (Παπανουτσου, Παναγιωτοπουλου, Κορνηλιου Καστοριαδη, κλπ) Αυτα εχουν πιο συγκροτημενο λογο και σκεψη και καλο και πλουσιο λεξιλογιο. Επειτα δεν χρειαζεται να διαβαζεις πολλες σελιδες.Τα παιδια ειναι τεμπεληδες, οπως και γω.  Συνηθως ειναι χωρισμενα σε μικρα κειμενα-αρθρα.

Υπαρχουν βιβλια που βοηθουν πανω σε αυτο που ρωτας erietta.
"Συμβολη στη διδασκαλια της Εκθεσης" ενα 5τομο (νομιζω) εργο με ανθολογια των καλυτερων κειμενων-αρθρων χωρισμενα κατα ενοτητες-θεματα.

erietta, marko θα μπορούσατε να δώσετε επιπλέον πληροφορίες για το συγκεκριμένο? βρήκα αυτό http://www.evripidis.gr/showauthor.asp?auth=%C4%C7%CC%C1%CA%C1%CA%CF%D3-%CA%D5%D1%C9%C1%C6%CF%D0%CF%D5%CB%CF%D3
αλλά δεν μπορώ να καταλάβω κ πολλά ως προς τη δομή, τη γλώσσα κ.λπ.

[apri]

@Markos


Eννοείται πως δεν αρκεί να διαβάζουν οι γονείς, για να διαβάσει το παιδί. Εγώ το ανέφερα με την έννοια της επίδρασης του περιβάλλοντος.
Και έχεις δίκιο: Υπάρχουν γονείς που είναι αγράμματοι, αλλά κατορθώνουν να περάσουν στα παιδιά τους την αγάπη για το διάβασμα. Το θέμα είναι γενικά τι μηνύματα στέλνεις στα παιδιά.

Αυτό που θέλω να πω είναι ότι πολλοί έχουν ξεχάσει τη χαρά του διαβάσματος και το βλέπουν μόνο χρησιμοθηρικά.
Μ' αυτήν τη λογική, θεωρώ ότι καλό είναι να προτείνουμε στα παιδιά να διαβάζουν γενικώς: λογοτεχνία, δοκίμια, άρθρα σε εφημερίδες, οτιδήποτε θα τους ξυπνήσει το μυαλό. Και βεβαίως, να δώσουν έμφαση στα δοκίμια που είναι πιο κοντά στη λογική των εκθέσεων ιδεών. Απλώς να μην είναι τα μόνα που θα διαβάζουν και μάλιστα με τη λογική της εξεταζόμενης ύλης. Γιατί πολύ φοβάμαι ότι, αν διαβάζουν δοκίμια μόνο για να βελτιώσουν την έκφρασή τους ή να πάρουν ιδέες, όταν δώσουν έκθεση με το καλό και τα πάνε καλά, δεν θα ξανανοίξουν βιβλίο στη ζωή τους.
Ξέρω ανθρώπους που έχουν τελειώσει ακόμα και το πανεπιστήμιο και έκτοτε δεν έχουν ξανανοίξει βιβλίο, διότι, λέει, το πτυχίο το πήραν...


Και όχι δεν φταίνε τα δοκίμια από μόνα τους για τις τυποποιημένες εκθέσεις των μαθητών. Φταίει το πνεύμα με το οποίο τα ωθούμε να τα διαβάζουν και κυρίως το γεγονός ότι ενίοτε τα θέματα είναι τέτοια που αναγκάζονται να αντιγράφουν τυφλά αυτά που λένε τα εκθεσιολόγια και τα δοκίμια, γιατί πολύ απλά δεν έχουν διαμορφώσει ακόμη προσωπική άποψη πάνω σ' αυτά ή δεν έχουν τις απαραίτητες γνώσεις.
Γιατί καλά να έχουν κάποια άποψη π.χ για τα αίτια της ανεργίας παρατηρώντας το τι συμβαίνει γύρω τους, αλλά από πού και ως πού μπορεί ένα παιδί να προτείνει λύσεις για την καταπολέμησή της; Εδώ δεν βρίσκουν λύσεις οι καθ' ύλην αρμόδιοι. Κάπως έτσι καταλήγουν να προτείνουν ως λύση σε όλα μόνο την ανθρωπιστική παιδεία...


Λες ότι δεν παπαγάλισες τίποτα, πριν να γράψεις. Το φαντάζομαι ότι δεν το επιδίωξες, αλλά μην είσαι τόσο σίγουρος ότι τελικά δεν έγραφες κάποια πράγματα που είχες διαβάσει και τα είχες υιοθετήσει χωρίς να έχεις εκείνη τη στιγμή τη δυνατότητα να τα κρίνεις.
Και εγώ το ίδιο νόμιζα για τον εαυτό μου, μέχρι που ξαναδιάβασα κάποια στιγμή μια έκθεση που είχα γράψει στο λύκειο για τη γλώσσα των νέων και τράβαγα τα μαλλιά μου με τις απόψεις που είχα αποδεχθεί τότε διαβάζοντας τι έλεγε ο ένας και ο άλλος δοκιμιογράφος. Την έσκισα, μα το Θεό.


Και για να κλείσω -γιατί πιστεύω ότι κατά βάση συμφωνούμε- ίσως να κάνω λάθος, αλλά πιστεύω ότι ένας καθηγητής μπορεί να βοηθήσει ουσιαστικά έναν μαθητή μόνο ως προς τη δομή της έκθεσης, στο να μάθει να έχει ειρμό σ' αυτά που γράφει. Στο περιεχόμενο και στην έκφραση μπορεί να του διορθώσει κάποια λάθη, μπορεί να προτείνει κάποια βιβλία που πιστεύει ότι αξίζει να τα διαβάσει, αλλά δεν μπορεί (ούτε και πρέπει) να του βάλει πράγματα στο κεφάλι του. Αυτό αν θέλουμε να έχουμε ανθρώπους γύρω μας που μαθαίνουν να σκέπτονται μόνοι τους και να εκφράζονται ελεύθερα.



 

[PDE ads]

[MARKOS]

@Markos



Λες ότι δεν παπαγάλισες τίποτα, πριν να γράψεις. Το φαντάζομαι ότι δεν το επιδίωξες, αλλά μην είσαι τόσο σίγουρος ότι τελικά δεν έγραφες κάποια πράγματα που είχες διαβάσει και τα είχες υιοθετήσει χωρίς να έχεις εκείνη τη στιγμή τη δυνατότητα να τα κρίνεις.

δεν διαφωνώ, πιθανότατα ετσι να ειναι αλλα τα εγραψα με δικο μου υφος γραφης. Και αλιμονο αν δεν εξελισσομαστε μεγαλωνοντας στο τροπο σκεψης. Συμφωνουμε λοιπον, και μου αρεσει που παντα εχουμε εναν αντιλογο αλλα κερδιζουμε πραγματα. Δε σου κρυβω πως στο παρελθον αναθεωρησα καποιες αποψεις μου χαρη σε σενα και στα παιδια εδω.

@Markos

Ξέρω ανθρώπους που έχουν τελειώσει ακόμα και το πανεπιστήμιο και έκτοτε δεν έχουν ξανανοίξει βιβλίο, διότι, λέει, το πτυχίο το πήραν...
 

φοβαμαι πως ετσι θα καταληξω, αν δεν ειμαι ηδη σε αυτη την κατηγορια!
Γιαυτο κανω ιδιαιτερα και ετοιμαζομαι και για μεταπτυχιακο...

[apri]

Δε σου κρυβω πως στο παρελθον αναθεωρησα καποιες αποψεις μου χαρη σε σενα και στα παιδια εδω.

Παρομοίως.
Το PDE έκανε πράξη τη δια βίου μάθηση πολύ πριν χρησιμοποιηθεί από άλλους απλώς ως τίτλος...

[syrrahm]

Υπάρχει κάποιο άλλο βοήθημα για τη Λογοτεχνία Α' Λυκείου σύμφωνα με το νέο σύστημα εκτός από αυτό το βοήθημα εκδόσεων Πατάκη: http://www.patakis.gr/viewshopproduct.aspx?id=615518