Σύγχρονες μέθοδοι διδασκαλίας

[maryvas]

Άρα βλέπω ότι και εσύ ουσιαστικά κάνεις διάλογο με τα παιδιά, και έχεις τις φωτοτυπίες ως βοηθητικό εργαλείο.
Δεν τους δίνεις ένα φύλλο χαρτί και τους λές απλά δουλέψτε σε ομάδες και εσύ να μην συμμετέχεις και να παρεμβάίνεις μόνο όταν χρειάζεται. Είσαι και εσύ συνεχώς σε συμμετοχή και προκαλείς τον διάλογο.

Δεν μπαίνεις και λες την απάντηση μόνη σου, αλλά καθοδηγείς με διάλογο τους μαθητές να φτάσουν εκεί που θέλεις. Ούτε τους δίνεις ένα φύλλο με σχέδιο μαθήματος και εσύ να μην κάνεις τίποτα και να προσπαθούν να βγάλουν άκρη.

ναι ακριβως οπως τα λες. δεν τα αφηνω μονα τους. ουσιαστικα η μεθοδος διδασκαλιας που ακολουθω ειναι η διαλογικη. μονο στα προτζεκτς τους αφησα τελειως ελευθερους. απλα εδωστα τα θεματα  κ χωρισα τις ομαδες.τους ειπα να ψαξουν στο ιντερνετ μονα τους κ να γραψουν αυτα που θεωρουν ουσιωδη. βοηθησα μονο αφου τα βρηκαν κ τους ειπα οτι μερικα πρεπει να φυγουν κ κατι τετοια. ηταν αποκλειστικα δικη τους δουλεια.
αλλα να σου πω κ κατι? η αποψη μου βεβαιως ειναι κ φυσικα μπορει να ειναι κ λαθος. αν τα κανουν ολα μονα τους ποιος ο λογος να υπαρχουμε?
κ παντα βεβαια η μεθοδος που θα ακολουθησεις εξαρταται κ απο το επιπεδο των μαθητων. στο σχολειο μου το επιπεδο ειναι αρκετα χαμηλο. στα 16 παιδια υπαρχουν ελαχιστα παιδια που ειναι "καλοι" μαθητες. θεωρω οτι αν εφαρμοσω κατι τετοιο δεν θα εχει τα προσδωκομενα αποτελεσματα

[PDE ads]

[panos2]

Μια μικρή παρατήρηση.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε, πως τα περισσότερα παιδιά δεν έχουν μάθει ποτέ στο παρελθόν να λειτουργούν ομαδοσυνεργατικά. Έτσι στο Γυμνάσιο ή στο Λύκειο δεν υπάρχει το κατάλληλο υπόβαθρο και οι αυτοματισμοί που θα βοηθούσαν την όλη κατάσταση.
Για να λειτουργήσει ένα μάθημα ομαδοσυνεργατικά απαιτείται μεγάλος βαθμός πειθαρχίας και αρκετή εμπειρία από τον εκπαιδευτικό.
Συμφωνώ με τον  Killbill, πως δεν μπορεί να λειτουργήσει το μάθημα μόνο με ομαδοσυνεργατική διδασκαλία. Ένα μίγμα των διαφορετικών μεθόδων διδασκαλίας είναι μάλλον η καλύτερη λύση.
Κάθε φορά οφείλουμε να προσαρμόζουμε το μάθημα με ευέλικτο τρόπο στις απαιτήσεις των διδακτικών στόχων που πρωτίστως θέτουμε.

Επίσης Killbill είναι για μένα πολύ σπουδαίο που μοιράζεσαι στο Forum με επιμονή την αγωνία σου για την συνεχή βελτίωση της διδασκαλίας σου και μοιράζεσαι μαζί μας την εμπειρία που απέκτησες!


   

[Siobaras]

Επειδή κι εγώ το ψάχνω αρκετά, αποφάσισα να παρακολουθήσω το Β' επίπεδο ΤΠΕ.
Ακόμα είναι πολύ νωρίς για να έχω ολοκληρωμένη άποψη επί του θέματος (άλλωστε εκκρεμμεί και η δοκιμή στην πράξη!).
Ωστόσο αυτά που ακούσαμε στα 2 πρώτα μαθήματα είναι πολύ ενδιαφέροντα και σε βάζουν σε μια κατάσταση γενικότερης αναζήτησης σχετικά με το ρόλο σου ως εκπαιδευτικός.

Αυτό που θέλω να δοκιμάσω κάποια στιγμή στη φετινή χρονιά είναι να πάω τα παιδιά στο εργαστήριο πληροφορικής (π.χ. ανά 2 σε κάθε PC) ώστε, όχι μόνο να τους πετάξω κάτι έτοιμο στο Funciton Probe ή στο GeoGebra και να το κουνάω εγώ, αλλά να το ψάξουν μόνοι τους στην πράξη.

Στο Γυμνάσιο είναι μάλλον πιο εύκολο, αφού η Γ' Λυκείου ήδη είναι παρακάτω στην ύλη, άρα καταργείται η έννοια της ανακάλυψης, ενώ και στη Β' είναι λίγες οι ώρες που μπορείς να διαθέσεις για τα ελάχιστα που θα προλάβεις να συζητήσεις με αυτόν τον τρόπο.

Πάντως, το καλά δομημένο φύλλο εργασίας, μπορεί να έχει απρόσμενα καλά αποτελέσματα.
Το λάθος που έκανα στις πρώτες δοκιμές μου, ήταν ότι, λόγω ανασφάλειας για την χρονική επάρκεια, υπήρχε σημαντικός βαθμός καθοδήγησης στο ίδιο το φύλλο εργασίας.
Δηλαδή τα πιο πολλά κενά ήταν αρκετά εύκολο να ανακαλυφθούν, περιορίζοντας την καθαρή ανακάλυψη σε ελάχιστες έννοιες και ιδιότητες.

Ψάξε-ψάξε, κάτι θα βρούμε πάντως!

[killbill]

Έχω βρει διάφορα βιβλία στα μαθηματικά που κυκλοφορούν με σχέδια μαθήματος για όλες τις ενότητες του Λυκείου.
Απορώ κατά πόσο μπορούν να αποδώσουν στην πράξη τα ίδια σχέδια μαθήματος σε όλα τα τμήματα και σε όλα τα επίπεδα των μαθητών.
Όπως ανέφερα και πιο πριν, από προσωπική  μου εμπειρία, το ίδιο πράγμα στα μαθηματικά το δίδαξα με 3 διαφορετικούς τρόπους σε 3 διαφορετικά τμήματα. Μάλιστα δεν είναι λίγες οι φορές στην τάξη όπου η διδασκαλία μου παίρνει τέτοια τροπή που δεν την φανταζόμουνα καν πριν, όσο και αν σχεδίαζα το πως θα διδάξω κάτι.
Ακόμα και αν φτιάξω διαφορετικά σχέδια μαθήματος προσαρμοσμένα στο επίπεδο του κάθε τμήματος, πάλι πιστεύω ότι θα μου έχουν ξεφύγει πολλά σημεία γιατί είναι αδύνατον να μπεις στο μυαλό των παιδιών 100%.
Πάντα υπάρχει κάτι που δενέχεις προβλέψει γιατί τα ίδια τα παιδιά είναι απρόβλεπτα!

Δεν ξέρω.. ίσως να είμαι τελείως λάθος, απλά καταθέτω την εμπειρία μου από την καθημερινή μου διδασκαλία. Δεν έχω καταλάβει γιατί τόσο ντόρος γύρω από τα σχέδια μαθήματος, και γιατί θεωρείται τόσο επαναστατική μέθοδος το (αντιγράφω από βιβλίο): "ο καθηγητής δεν μιλάει σχεδόν καθόλου. Αν ο μαθητής έχει απορία ρωτάει κάποιο άλλο μέλος της ομάδας, και αν κανείς δεν ξέρει τότε ρωτάνε μια άλλη ομάδα. Έτσι οι μαθητές ανακαλύπτουν την γνώση μόνοι τους".
Γιατί να μην ανακαλύψουν την γνώση μαζί με τον καθηγητή τους μέσα από διάλογο που θα κατευθύνουν και ο καθηγητής αλλά και ο μαθητής;
Προσωπικά τα σχέδια μαθήματος τα θεωρώ σκέτη αποτυχία! Είναι σαν να βάζεις την κασσέτα να παίζει από την αρχή, σε κάθε τμήμα που μπαίνεις. Φτιάχνεις τα σχέδια μια φορά, και τα μοιράζεις κάθε χρόνο τα ίδια στα παιδιά.

Εγώ όσα χρόνια και αν διδάσκω τα ίδια πράγματα, κάθε φορά νιώθω ότι γράφω καινούργιο τραγούδι από την αρχή!

[PDE ads]

[maryvas]

Έχω βρει διάφορα βιβλία στα μαθηματικά που κυκλοφορούν με σχέδια μαθήματος για όλες τις ενότητες του Λυκείου.
Απορώ κατά πόσο μπορούν να αποδώσουν στην πράξη τα ίδια σχέδια μαθήματος σε όλα τα τμήματα και σε όλα τα επίπεδα των μαθητών.
Όπως ανέφερα και πιο πριν, από προσωπική  μου εμπειρία, το ίδιο πράγμα στα μαθηματικά το δίδαξα με 3 διαφορετικούς τρόπους σε 3 διαφορετικά τμήματα. Μάλιστα δεν είναι λίγες οι φορές στην τάξη όπου η διδασκαλία μου παίρνει τέτοια τροπή που δεν την φανταζόμουνα καν πριν, όσο και αν σχεδίαζα το πως θα διδάξω κάτι.
Ακόμα και αν φτιάξω διαφορετικά σχέδια μαθήματος προσαρμοσμένα στο επίπεδο του κάθε τμήματος, πάλι πιστεύω ότι θα μου έχουν ξεφύγει πολλά σημεία γιατί είναι αδύνατον να μπεις στο μυαλό των παιδιών 100%.
Πάντα υπάρχει κάτι που δενέχεις προβλέψει γιατί τα ίδια τα παιδιά είναι απρόβλεπτα!

Δεν ξέρω.. ίσως να είμαι τελείως λάθος, απλά καταθέτω την εμπειρία μου από την καθημερινή μου διδασκαλία. Δεν έχω καταλάβει γιατί τόσο ντόρος γύρω από τα σχέδια μαθήματος, και γιατί θεωρείται τόσο επαναστατική μέθοδος το (αντιγράφω από βιβλίο): "ο καθηγητής δεν μιλάει σχεδόν καθόλου. Αν ο μαθητής έχει απορία ρωτάει κάποιο άλλο μέλος της ομάδας, και αν κανείς δεν ξέρει τότε ρωτάνε μια άλλη ομάδα. Έτσι οι μαθητές ανακαλύπτουν την γνώση μόνοι τους".
Γιατί να μην ανακαλύψουν την γνώση μαζί με τον καθηγητή τους μέσα από διάλογο που θα κατευθύνουν και ο καθηγητής αλλά και ο μαθητής;
Προσωπικά τα σχέδια μαθήματος τα θεωρώ σκέτη αποτυχία! Είναι σαν να βάζεις την κασσέτα να παίζει από την αρχή, σε κάθε τμήμα που μπαίνεις. Φτιάχνεις τα σχέδια μια φορά, και τα μοιράζεις κάθε χρόνο τα ίδια στα παιδιά.

Εγώ όσα χρόνια και αν διδάσκω τα ίδια πράγματα, κάθε φορά νιώθω ότι γράφω καινούργιο τραγούδι από την αρχή!

ειναι πολυ ομορφο που νιωθεις ετσι κ θεωρω οτι ειναι κ απολυτα λογικα αφου εχουμε να κανουμε με εμψυχο υλικο. οταν μπαινει ανθρωπος στη μεση το αποτελεσμα καθε φορα θα ειναι διαφορετικο 

[Siobaras]

Ασφαλώς και κάθε φορά είναι σαν καινούρια!

Αλλά εγώ διαφωνώ. Το σχέδιο μαθήματος είναι απαραίτητο και ΔΕΝ είναι για τα παιδιά, είναι για σένα. Γι'αυτό πρέπει να είναι πολύ γενικό, διότι ποτέ δεν είσαι σε θέση να προβλέψεις ακριβώς το τι θα προκύψει.

Αν εννοούσες "φύλλο εργασίας" αντί για "σχέδιο μαθήματος", συμφωνώ ότι πρέπει κάθε φορά να το σχεδιάζεις με βάση το τμήμα και το γνωστικό τους επίπεδο.

[panos2]

Killbill,δεν ξέρω αν τα θυμάμαι καλά, αλλά το σχέδιο μαθήματος είναι για τον καθηγητή, όπου αποσφηνίζονται οι διδακτικοί στόχοι, ο τρόπος διδασκαλίας και τα μέσα που θα χρησιμοποιηθούν.
Τα σχέδια μαθήματος δεν τα βλέπει ο μαθητής...
Μάλλον εννοείς τα φύλλα εργασίας που είναι απλά ένα μέσο διασκαλίας.
Ένας βασικός στόχος κατά την διδασκαλία μιας ενότητας είναι να δημιουργηθούν τέτοιες συνθήκες στο μάθημα, όπου ο μαθητής ανακαλύπτει την γνώση με αυτενέργεια ή καθοδηγούμενος από το φύλλο εργασίας ή από το διδασκόμενο.
Ο καθένας επιλέγει τον τρόπο που του ταιριάζει καλύτερα.
Θυμάμαι από την Γ΄Λυκείου είχα πρι από 25+ χρόνια έναν μαθηματικό που δεν είχε καθόλου μεταδοτικότητα , από τον οποίο έμαθα μαθηματικά!
Έκανε κάτι απλό. Μας ανάθεσε να κάνουμε μια εργασία, ανα δύο, με γενικό θέμα τις συναρτήσεις.
Ο βαθμός του τριμήνου θα καθοριζόταν από  αυτή την εργασία και την παρουσιασή της.
Έτσι εμπέδωσα μόνος μου βασικές έννοιες των μαθηματικών. Αυτή η εργασία ήταν η βάση για την μετέπειτα εξέλιξή μου. (καλύτερα να μη την είχα κάνει...).

Είναι δύσκολο για τους εκπαιδευτικούς που έχουν μεταδοτικότητα, να αποδεχτούν άλλες μεθόδους διδασκαλίας, που δεν προσφέρουν αυτή την τεράστια ηδονή που νιώθεις όταν όλη η τάξη συντονιζεται στα λεγόμενα σου...

Με πρόλαβε ο Siobaras, αλλά παρ' όλα αυτά το στέλνω..

 

[Siobaras]

Είναι δύσκολο για τους εκπαιδευτικούς που έχουν μεταδοτικότητα, να αποδεχτούν άλλες μεθόδους διδασκαλίας, που δεν προσφέρουν αυτή την τεράστια ηδονή που νιώθεις όταν όλη η τάξη συντονιζεται στα λεγόμενα σου...

TEΡΑΣΤΙΑ κουβέντα είπες...
Όσοι το έχουν νιώσει καταλαβαίνουν απόλυτα τι εννοείς...

Και όμως... έχω αρχίσει να αμφιβάλλω ότι είναι ο ενδεδειγμένος τρόπος για το βέλτιστο αποτέλεσμα.
Το "πρόβλημα" είναι ότι πολλές φορές, λόγω εγωισμού, δυσκολευόμαστε να τροποποιήσουμε τον ρόλο μας απο "αυθεντία" σε "διευκολυντή" και γυρνάμε στην περπατημένη του φροντιστηριακού μαθήματος, που η επιτυχία της μετριέται σε πλήθος και δυσκολία ασκήσεων...

[killbill]

Συνάδελφοι 1000 συγνώμη, να διορθώσω,

τόση ώρα εννοούσα τα φύλλα εργασίας που δίνεις στους μαθητής. Sorry για την λανθασμένη ωρολογία και αν σας μπέρδεψα, αν και από τα λεγόμενά μου εύκολα καταλάβαινε κανείς ότι εννοούσα τα φύλλα εργασίας.

Λοιπόν, για να επανέλθω, πιστεύω ότι ίσως σε μια τάξη με αρκετά καλούς μαθητές να λειτουργούν τα φύλλα εργασίας αποδοτικά.

Εγώ πάντως τον διάλογο με τους μαθητές δεν το αλλάζω με τίποτα. Και μην το πάρετε ότι το λέω εγωιστικά. Ίσα ίσα είμαι πολύ ανοικτός σε καινοτόμες δράσεις στην εκπαίδευση. Μάλιστα έχω αγοράσει δικό μου βιντεοπροβολέα και συνεχώς δείχνω μέσα στην τάξη με το laptop μου. Το να πάω τα παιδιά στο εργαστήριο είναι δύσκολο και θέλει συντονισμό και με τον πληροφορικό αλλά και χρόνο πχ να στήσω σε 15 μηχανήματα το ίδιο λογισμικο και τέλος πάντων δεν μπορώ να τα πηγαίνω συνέχεια εκεί (θα μου την πει ο πληροφορικός!), και φανταστείτε να θέλουν και άλλοι συνάδελφοι να θέλουν να κάνουν το ίδιο.
Έτσι προτίμησα να.. πάει το βουνό στον Μωάμεθ και πήρα δικό μου βιντεοπροβολέα!έχει βέβαια και το σχολείο αλλά πρέπει να ζητάω άδεια από τον διευθυντή συνέχεια για να τον πάρω ο οποίος μετράει τις ώρες λειτουργίας της λάμπας και προκειμένου να μου την λέει για την λάμπα, πήρα τον δικό μου και κάνω ότι θέλω, τον χρησιμοποιώ όποτε θέλω και όσο θέλω και έχω και το κεφάλι μου ήσυχο (και σπίτι μπορεί να δω και καμια ταινία styl home cinema!) Εξάλλου δεν είναι και κάτι το ακριβό. Για τα δεδομένα μιας σχολικής τάξης βρίσκεις και με 300 ευρώ.

Οι απόψεις που διατύπωσα παραπάνω για τα φύλλα εργασίας (σωστά το είπα τώρα!), είναι ύστερα από εφαρμογή της μεθόδου αυτής για έναν ολόκληρο χρόνο. Είδα, το δοκίμασα και έβγαλα τα συμμπεράσματά μου. Δεν τις λέω έτσι στον αέρα.

Η ιδανική μέθοδος για μένα είναι να μιλάω όλη την ώρα και να κάνω διάλογο με τα παιδιά, να τα βομβαρδίζω με ερωτήσεις (που αυτοσχεδιάζω εκείνη τη στιγμή ανάλογα με την εξέλιξη της κουβέντας και τις απαντήσεις που παίρνω) ώστε να τα οδηγήσω εκεί που θέλω.

Πως να σας το πω... Το διασκεδάζω και εγώ γιατί οι απαντήσεις που παίρνω ορισμένες φορές είναι τελείως κουφές και πρέπει να επινοήσω εκείνη την ώρα κάτι για να δείξω στον μαθητή γιατί κάνει λαθος και να του δώσω κίνητρα για να μην χάσει τον δρόμο του. Είναι σαν το παιχνίδι που περιγράφεις στον άλλον κάτι προσπαθώντας αυτός να πει την λέξη που έχεις βάλει στο μυαλό σου!

Με τα φύλλα εργασίας ένιωθα "δυστυχισμένος". Για μένα ήταν φυλακή. Δεν είχε δράση, δεν είχε φάση!! Ίσως να μου συμβαίνει αυτό που λέει πιο πάνω ο panos2!!

[mixafr]

Φίλε killbill, συμφωνώ ότι κάθε φορά ... πρώτη φορά (δες και την υπογραφή μου).
Συνήθως όταν πρωτοδιδάσκω ένα θέμα δεν χρησιμοποιώ φύλλα εργασίας αλλά όπως κι εσύ ερωταποκρίσεις, σύνδεση με τα προηγούμενα και επίδειξη (πιάνει πιο πολύ σε εμένα καθώς κάνω εργαστήρια πληροφορικής :-) ). Αυτό για 15-20 λεπτά max γιατί όσο καλός και να είσαι το βλέμμα πηγαίνει προς το υπερπέραν μετά...
Εκεί βγάζω το φύλλο εργασίας που έχει παραλλαγή αυτών ακριβώς που λέγαμε/έδειχνα πριν και τους ζητάω να το συμπληρώσουν ή να φτιάξουν κάτι στον Η/Υ με βάση τις οδηγίες.
'Εχω 1-2 φύλλα εργασίας αυξημένης δυσκολίας, καβάτζα για τους καλούς που τελειώνουν γρήγορα για να μην αισθάνονται ότι χάνουν τον καιρό τους περιμένοντας τους άλλους (ναι, υπάρχουν και στα ΕΠΑΛ).
Όχι δε γλιτώνω το "Κυρία, κυρία, τι να κάνω τώρα;" ενώ το γράφω ξεκάθαρα πάνω στο φύλλο εργασίας. Συνηθίζω όμως να τους λέω να το ξαναδιαβάσουν πρώτα και μετά να με ξαναρωτήσουν.
Στους Η/Υ οι μαθητές πάντα κάθονται ανά 2 (αν είμαστε τυχεροί, αλλιώς ανά 3), εύκολα όμως καταλαβαίνεις ποιος από την ομάδα δουλεύει και ποιος όχι. Συνήθως μετά από κάποιο καιρό αλλάζω ποιος δουλεύει το ποντίκι, ποιος γράφει στο χαρτί κλπ για να δουλεύουν όλοι το ίδιο.

Επίσης, πολύ σημαντικό έχω φύλλο αυτοαξιολόγησης: παιδιά 20 ασκήσεις π.χ. κάναμε το τετράμηνο και ένα διαγώνισμα: υπολογίστε 0.5 μονάδα για κάθε ολοκληρωμένο φύλλο εργασίας (σύνολο 10) και 0.5xδιαγώνισμα (άλλα 10) ορίστε ο βαθμός που θα έπρεπε να πάρετε. Συν-πλην 2 μονάδες για προσωπική μου εκτίμηση.
Έτσι βάζω όλους τους μαθητές στη διαδικασία να σκεφτούν το βαθμό που τους αξίζει ... δεν υπάρχουν παράπονα από κανένα γιατί έχω εμπεριστατωμένη γνώμη ... και το ξέρουν και οι ίδιοι.

Και το τελευταίο, και μη γελάσετε, τα φύλλα εργασίας έχουν βοηθήσει και εμένα να οργανώσω το υλικό μου. Πράγμα ιδιαίτερα χρήσιμο όταν έρθει νέος συνάδελφος και ζητάει οδηγίες πλοήγησης.

[ronsent]

Επεξεργασία.

[ronsent]

Πολύ ενδιαφέρουσα η συζήτηση.
Μέχρι προσφάτως χρησιμοποιούσα τα μαθηματικά αρκετά σε άλλον τομέα της επαγγελματικής μου δραστηριότητας.
Εσχάτως,ασκώ και διδασκαλία.
Θα ήθελα απόψεις στο θέμα της παρουσίασης της θεωρίας.
Είναι προτιμότερο να δίνεται ένα φυλλάδιο θεωρίας και να γίνεται διάλογος στην αίθουσα ή να την παρουσιάζει εξαρχής ο καθηγητής γράφοντας την στον πίνακα;

[killbill]

Την άποψή μου την έθεσα παραπάνω. Με λίγα λόγια, υποστηρίζω ότι κανένα φύλλο εργασίας δεν πρέπει να δίνεται. Η διδασκαλία είναι μια δυναμική διαδικασία που αλλάζει ανάλογα την δυναμικότητα του τμήματος. Αυτό που προτείνω είναι διάλογος βήμα βήμα με τους μαθητές. Δεν μπορεί καμία παράδοση να είναι προτυπωμένη! η διδασκαλία μου είναι πάντα απρόβλεπτη και διαμορφώνεται την ώρα που διδάσκω. Έχω δοκιμάσει τα σχέδια μαθήματος και ήταν σκέτη αποτυχία. Δεν μπορεί να λειτουργούν το ίδιο για όλους. Διαφορετική διδασκαλία θα κάνω σε ένα τμήμα, διαφορετική σε άλλο. Οι ίδιοι οι μαθητές με κατευθύνουν. Κάνω πχ μια ερώτηση. Μπορεί σε ένα τμήμα να την θυμούνται όλοι, αλλά σε άλλο να με κοιτάνε σαν χάνοι οπότε πρέπει να διαμορφώσω την διδασκαλία μου έτσι ώστε να ανακελέσω κάτι από το παρελθόν.

Το να έχεις φύλλο εργασίας, μπορεί σε ένα τμήμα για κάποιους μαθητές να είναι ωραίες οι ερωτήσεις, αλλά για άλλους όχι. Δεν μπορεί να δουλέψει το ίδιο για όλους.

[δασκαλίτσα]

Πολύ ενδιαφέροντα τα όσα λέτε!Η αλήθεια είναι πως στη σχολή, την περασμένη χρονιά ήταν υποχρεωτικό να κάνουμε διδασκαλίες με σχέδιο μαθήματος διαφορετικά δε γινόταν η διδασκαλία (δε μας επέτρεπαν δηλαδή). Θεωρώ πως σε ένα πρώτο-παρθενικό στάδιο διδασκαλίας, η σχεδίαση του μαθήματος βοηθά πάρα πολύ. Προσωπικά, έγραφα ακόμα και τις ερωτήσεις που θα έκανα σε κάθε κομμάτι του κάθε μαθήματος. Με βοηθούσε πολυ να διώξω το άγχος μου. Παρόλ' αυτά, με το πέρας των διδασκαλιών, υπάρχει μια περισσότερη εξοικείωση με τους μαθητές, λιγότερη αγωνία για το αν θα είσαι "τέλειος-α" στο κομμάτι της διδασκαλίας και έτσι έρχεται από μόνη της η αυθόρμητη ερώτηση, η εν στιγμή άσκηση, η μη προγραμματισμένη δραστηριότητα. Οπότε εκ των πραγμάτων δε θα μείνεις κολλημένος-η στα του σχεδίου.

Όπως και να'χει, καλοί μου συνάδελφοι, θεωρώ πως η συντονισμένη και προγραμματισμένη διδασκαλία είναι ο καλύτερος τρόπος και η πιο αποτελεσματική στρατηγική ανάπτυξης του μαθήματος έως σήμερα!!Το να λες "τα έχω όλα στο μυαλό μου και δε μελετάω ούτε σχεδιάζω τη διδασκαλία μου" είναι το μεγαλύτερο λάθος. Και το κακό είναι πως στην ουσία ο εκπαιδευτικός που λειτουργεί έτσι, δεν κάνει τίποτα άλλο από το να κοροιδεύει τον εαυτό του και να μη βοηθά καθόλου τους μαθητές.

Κάπου παραπάνω είδα που μιλήσατε για δασκάλους "αυθεντίες" και "βοηθούς". Ναι, είναι πολύ ηδονικό να κρέμονται από τα χείλη σου και να νιώθεις μοναδικός για τα παιδιά. Είναι υπερβολικά πιο πολύ ηδονικό όμως να βλέπεις τους μαθητές σου να παίρνουν τόση δύναμη από τη βοήθειά σου και να γίνονται εκείνοι οι αυθεντίες. Ο ρόλος του δασκάλου πρέπει να είναι συντονιστικός-καθοδηγητικός (χωρίς αυτό να σημαίνει "ανεξέλεγχτη τάξη"), όμως πρέπει πάντα ο πρώτος λόγος να δίνεται στους μαθητές. Οποιος δάσκαλος πιστεύει κάτι διαφορετικό, δε θα έπρεπε να είναι δάσκαλος κατά την άποψή μου. Αυτά από μένα, χωρίς να σημαίνει πως δε σέβομαι τις διαφορετικές θέσεις σας.