Προβλήματα στις σχέσεις με τα παιδιά..

[leon.]

... και δεν είναι ωραίο ένας νέος να θεωρεί ότι τα ξέρει όλα.

Ούτε ένας παλαιός. Οπότε ν' ακούμε οι παλιοί και τους νέους. Έχουν καινούργια φρέσκα πράγματα κι ιδέες να μας πουν και να μας βοηθήσουν. Ας ξεκολλήσουμε λίγο, λοιπόν, απ' το παλιός- νέος. Ούτε στο στρατό έτσι.

[PDE ads]

[Έσπερος]

Ούτε ένας παλαιός. Οπότε ν' ακούμε οι παλιοί και τους νέους. Έχουν καινούργια φρέσκα πράγματα κι ιδέες να μας πουν και να μας βοηθήσουν. Ας ξεκολλήσουμε λίγο, λοιπόν, απ' το παλιός- νέος. Ούτε στο στρατό έτσι.

Προφανώς οι νέοι έχουν φρέσκες ιδέες στο επιστημονικό κομμάτι και σε πιο σύγχρονες μεθόδους. Αυτό δεν είναι αμφισβητίσιμο. Εξάλλου κι εγώ τον εαυτό μου προς το νέο τον τοποθετώ, δεν είμαι παλιά, ούτε στις 20 ώρες δεν έχω πέσει. Δεν μπορώ όμως να μην συγκρίνω τον εαυτό μου στο τι κάνω τώρα στη διαχείριση καταστάσεων, σε σχέση με το τι θα έκανα παλιά. Για πάρα πολλά συμβάντα, επειδή εγώ την πρώτη χρονιά έκανα μάθημα σε εξευτελιστικές συνθήκες και εν μέρει και τη δεύτερη, σκέφτομαι πόσα λάθη έκανα η ίδια τότε. Επισης θυμάμαι με ευγνωμοσύνη συμβουλές που μου είχαν δώσει εμπειρότεροι συνάδελφοι για το επίπεδο δυσκολίας ή την ποσότητα των θεμάτων στα διαγωνίσματά μου. Και πραγματικά, όποτε δεν είχα ρωτήσει για μια γνώμη, τα διαγωνίσματα ήταν αποτυχημένα και δεν τα ξαναχρησιμοποίησα ποτέ σε αυτή τη μορφή. ΜΕταξύ μας πρέπε να υπάρχιε συνεργασία. το τονίζω αυτό γιατί είμαι σε σχολείο που δεν υποστρίζει τους καινούργιος, τους άπειρους και τους ξένους., Η στάση του συλλόγου είναι "σε εμένα δεν κάνει τίποτα" και στους καινούργιους δίνουν φοβερές συμβουλές του στιλ βγάζε τον έξω σε κάθε μάθημα μέχρι να στρώσει, μην τον δέχεσαι μέσα χωρίς βιβλίο, ξεκίνα τους βαθμούς από 3, τσάκισέ τους κλπ, πράγματα που οι ίδιοι φυσικά δεν θα τα έκαναν. Και μετά βγάζουν την ουρά απ έξω και γελάνε κιόλας ή λένε συγκαταβατικά ότι εντάξει ο καημένος δεν ξέρει, είανι καινούργιος.

[harac]

[...] Η στάση του συλλόγου είναι "σε εμένα δεν κάνει τίποτα" και στους καινούργιους δίνουν φοβερές συμβουλές του στιλ βγάζε τον έξω σε κάθε μάθημα μέχρι να στρώσει, μην τον δέχεσαι μέσα χωρίς βιβλίο, ξεκίνα τους βαθμούς από 3, τσάκισέ τους κλπ, πράγματα που οι ίδιοι φυσικά δεν θα τα έκαναν. Και μετά βγάζουν την ουρά απ έξω και γελάνε κιόλας ή λένε συγκαταβατικά ότι εντάξει ο καημένος δεν ξέρει, είανι καινούργιος.

Ακριβώς. Όλες οι παραπάνω "συμβουλές" μαζί με "πρόσεχε, σου έχουν πάρει τον αέρα", "κάνε κάτι, δεν μπορείς να επιβληθείς","βάλε μία τάξη, στην τάξη σου γίνεται χάος"   "εγώ τους έχω σούζα", λες και είμαστε στον στρατό ή τα παιδιά είναι σκυλάκια, είναι η εύκολη λύση για να δείξουν μερικοί στα λόγια ότι είναι καλύτεροι εκπαιδευτικοί από τους άλλους. Όταν τα ακούς, καλύτερα να κλείνεις τα αυτιά σου και να αλλάζεις δρόμο.

[ppil]

Ο "μπορ-όλας" νέος και ο γλοιώδης "αυτόκλητος συμβουλάτορας" παλιός είναι στο ίδιο κάδρο για μένα. Μάλλον νέα λογίζομαι ακόμη, αλλά όσο προχωράω προς την λεγόμενη "εμπειρία" θορυβούμαι μην γίνομαι κάθε χρόνο και χειρότερη παιδαγωγός. Σαν αυτούς που ξαφνιάστηκαν την πρώτη μου χρονιά που έβαλα σε ζωηρό μαθητή του 12 ένα 18 (επειδή ήταν ξύπνιος και διαφορετικός από τους ίδιους) και μου έλεγαν ο καθένας: έχω 25 χρόνια εμπειρία, αν είναι δυνατόν να μην δέχεσαι καμία γνώμη συναδέλφων σου για το άτομο αυτό...

[PDE ads]

[Έσπερος]

Ο "μπορ-όλας" νέος και ο γλοιώδης "αυτόκλητος συμβουλάτορας" παλιός είναι στο ίδιο κάδρο για μένα. Μάλλον νέα λογίζομαι ακόμη, αλλά όσο προχωράω προς την λεγόμενη "εμπειρία" θορυβούμαι μην γίνομαι κάθε χρόνο και χειρότερη παιδαγωγός. Σαν αυτούς που ξαφνιάστηκαν την πρώτη μου χρονιά που έβαλα σε ζωηρό μαθητή του 12 ένα 18 (επειδή ήταν ξύπνιος και διαφορετικός από τους ίδιους) και μου έλεγαν ο καθένας: έχω 25 χρόνια εμπειρία, αν είναι δυνατόν να μην δέχεσαι καμία γνώμη συναδέλφων σου για το άτομο αυτό...

Εγω προσωπικά θεωρώ ότι με τα χρόνια έχω γίνει καλύτερη παιδαγωγός. Γιατί έχω και την ψυχραιμία, όταν απογοητεύομαι πολύ ή κουράζομαι από συμπεριφορές παιδιών (δεν είμαι ούτως ή άλλως η κατηγορία που «τους έχει σούζα»), να μην σκέφτομαι «εκδικητικά» στους βαθμούς, ή αν πάω να κάνω καμία τετοια σκέψη, να τη σταματήσω. Τις προάλλες το σκεφτόμουν, το τμήμα που με βασανίζει φέτος, μια μέρα με είχε απογοητεύσει τόσο πολύ, να προσπαθώ να ολοκληρώσω δυο τρεις προτάσεις στη σειρά χωρίς να κάνω παρατήρηση, όσο κρατούσε το μαρτύριο ήμουν έτοιμη να πάω στο διάλειμμα και τα 12αρια να γίνουν 9αρια. Λίγα χρόνια πριν, θα τα είχα κάνει. Η εμπειρία ειναι που με κράτησε.
Έχουμε φέτος έναν συναδελφο που δεν έχει ξαναδιδάξει και ειναι από την κατηγορία των ανθρώπων που έχουν αναμνήσεις μαθητικές μαλλον ωραιοποιημένες, οτι περιμέναμε όλοι τον καθηγητη καθιστοί στη θέση μας με τα βιβλία ανοιχτά και τα χέρια ευλαβικά σταυρωμένα. Είναι ο τύπος που βγάζει έξω μαθητες επειδή γύρισαν να ψιθυρίσουν κάτι και διαταράχτηκε η νεκρική ησυχία. Δεν φταίει, αλλά δεν πρέπει κάποιος να του εξηγήσει κάτι; ειναι καλύτερο να τον αφήνουμε να εκτίθεται, ενώ ειναι εξαιρετικός στην προετοιμασια της δουλειάς του και συνεπέστατος;

[erietta]

Να πούμε και κάτι άλλο. Αν μένεις πολλά χρόνια σε ένα σχολείο, αποκτάς άλλη σχέση με τα παιδιά, σε ξέρουν, ξέρουν τι να περιμένουν, υπάρχει άλλο δέσιμο. Εγώ έχω μετακινηθεί σε διάφορα σχολεία, πιο πολύ για να μάθω εκ των έσω τι τρέχει στα σχολεία αυτά και στις περιοχές αυτές. Το βασικό μειονέκτημα αυτής της επιλογής είναι ότι κάθε χρονιά αντιμετωπίζω πολλά νέα πρόσωπα, κάτι που οι παλιότεροι σε ένα σχολείο συνάδερφοι δεν το έχουν, γιατί ξέρουν τι παίζει. Φέτος, π.χ. είμαι ικανοποιημένη, το μπούλιγκ είναι ανύπαρκτο, ενώ αλλού φέρνουν την αστυνομία...

[ppil]

Έσπερε, κανένας δεν κατηγορεί έναν άνθρωπο με καλές προθέσεις σαν εσένα. Το  γλοιώδης, αυτόκλητος συμβουλάτορας δεν περιλαμβάνει ανθρώπους που νοιάζονται και το δείχνουν.

[Έσπερος]

Έσπερε, κανένας δεν κατηγορεί έναν άνθρωπο με καλές προθέσεις σαν εσένα. Το  γλοιώδης, αυτόκλητος συμβουλάτορας δεν περιλαμβάνει ανθρώπους που νοιάζονται και το δείχνουν.

Νομίζω ότι ο leon δεν κρίνει κατά περίπτωση. Ο ίδιος έχει δηλώσει πολλάκις ότι είναι κατά των μεντόρων, γενικώς, κατά της οποιασδήποτε βοήθειας σε νέους. Το ξαναγράφει έξαλλου. «θα μάθει από τα λάθη του, δεν έγινε και τίποτα». Διαφωνώ με όση έμφαση μπορώ να το πω. Μπαίνουμε στην τάξη με μόνο εφόδιο τις επιστημονικές μας γνώσεις αλλά κατά τ άλλα παντελώς απροετοίμαστοι για το τι θα βρούμε. Έχουμε εικόνα της εποχής που ήμασταν μαθητες, στην καλύτερη 10 χρόνια πίσω, μπορεί να διδάξουμε σε περιοχές τελείως διαφορετικού πολιτισμικού επιπέδου από το μέρος που μεγαλώσαμε και σίγουρα σε άτομα που το περιβάλλον τους δεν έχει καμία σχέση με τις παρέες μας, η αντιληπτική ικανότητα, ακόμα και η ικανότητα γραφης και ανάγνωσης των παιδιών είναι πλέον τραγική και το τι θεωρείται φυσιολογική συμπεριφορά εντός τάξης και εντός σχολείου έχει ξεχειλώσει οσο δεν πάει όλο. Αυτά δεν μπορεί να τα ξέρει ένας καινούργιος, σε συνδυασμό με την ύλη που δεν βγαίνει και τα κακής ποιότητας βιβλία, είναι δεδομένο ότι την πρώτη χρονιά όλα θα είναι χάλια. Δεν γίνεται να μην υπάρχει προστατευτικό δίχτυ για έναν άνθρωπο που βρίσκεται αντιμέτωπος με πρωτόγνωρες καταστάσεις και δεν είναι δυνατόν εμείς οι ίδιοι να ξεχνάμε τι τραβήξαμε.

Παράδειγμα που μου συνέβη τις προάλλες. Σε ήσυχο τμήμα έκανα μάθημα και την ώρα που άγραφα στον πίνακα, μια «άριστη» μαθήτρια β γυμνασίου έβγαλε από την τσάντα της μια λακ και έβαλε στα μαλλιά της. Δεν το είδα, το είδε κάποιος και το σχολίασε. Αν ήμουν νεοδιόριστη θα ήθελα να βαλω τα κλάματα θεωρώντας αυτό ως τεράστιο εξευτελισμό ππυ συμβαίνει μόνο σε εμένα επειδή είμαι νέα και μιυ έχουν πάρει τον αέρα κλπ κλπ, θα αναρωτιόμουν αν πρέπει να τη στείλω στο γραφείο γιατί θα σκεφτόμουν και το προσωπικό μου ρεζιλίκι αφού ως τέτοιο θα το εκλάμβανα, τέλος πάντων ο,τι και να γινόταν θα το έφερα βαρέως. Τώρα απλώς το σχολίασα με χιουμοριστικό τρόπο αλλά με το χιούμορ που ο άλλος δεν ξέρει πού να κρυφτεί γιατί καταλαβαίνει τη γελοιότητα όσων κάνει, μαζί μ αυτό σχολίασα και όσες χτενίζονται, ανοίγουν καθρεφτάκια, κουβαλάνε κασετίνα γεμάτη καλλυντικά κλπ και τέλος.

[Lasid]

Παράδειγμα που μου συνέβη τις προάλλες. Σε ήσυχο τμήμα έκανα μάθημα και την ώρα που άγραφα στον πίνακα, μια «άριστη» μαθήτρια β γυμνασίου έβγαλε από την τσάντα της μια λακ και έβαλε στα μαλλιά της. Δεν το είδα, το είδε κάποιος και το σχολίασε. Αν ήμουν νεοδιόριστη θα ήθελα να βαλω τα κλάματα θεωρώντας αυτό ως τεράστιο εξευτελισμό ππυ συμβαίνει μόνο σε εμένα επειδή είμαι νέα και μιυ έχουν πάρει τον αέρα κλπ κλπ, θα αναρωτιόμουν αν πρέπει να τη στείλω στο γραφείο γιατί θα σκεφτόμουν και το προσωπικό μου ρεζιλίκι αφού ως τέτοιο θα το εκλάμβανα, τέλος πάντων ο,τι και να γινόταν θα το έφερα βαρέως. Τώρα απλώς το σχολίασα με χιουμοριστικό τρόπο αλλά με το χιούμορ που ο άλλος δεν ξέρει πού να κρυφτεί γιατί καταλαβαίνει τη γελοιότητα όσων κάνει, μαζί μ αυτό σχολίασα και όσες χτενίζονται, ανοίγουν καθρεφτάκια, κουβαλάνε κασετίνα γεμάτη καλλυντικά κλπ και τέλος.

Οι μαθήτριες στο δικό μας γυμνάσιο φέρνουν επίσης καλλυντικά στην κασετίνα τους. Αν δω να χρησιμοποιούν κάτι από αυτά, κάνω μια απλή παρατήρηση. Τη δεύτερη φορά απλά παίρνω το αποσμητικό και τους λέω να πάνε να το πάρουν από το γραφείο αργότερα. Αφού εγώ δεν καταλαβαίνω την ανάγκη τους να χρησιμοποιούν καλλυντικά μέσα στην τάξη, τους λέω ότι θα την καταλάβουν σίγουρα η διευθύντρια και υποδιευθύντρια που είναι γυναίκες! 

[leon.]

Έσπερε, ο μέντορας συνιστά άνωθεν επιβαλλόμενο μέτρο. Είμαι σφόδρα ενάντιος. Επίσης ο προσφερόμενος συβουλάτορας, δίχως να του ζητηθεί, συνιστά άνθρωπο που αντί να κοιτάζει τη δουλειά του κοιτάζει και θέλει να χώνεται στη δουλειά των άλλων. Σφοδρότατα είμαι ενάντιος σε τέτοια καλοθελητική (κατά τον ίδιο...) και κακόβουλη στην πραγματικότητα πρακτική αυτοαποκαλούμενου συναδέλφου. Στην περίπτωση, όμως, όπου ο ίδιος ο νεαρός καθηγητής ζητήσει τη βοήθεια από κάποιον άλλο συνάδελφο που εμπιστεύεται κι εχτιμά τότε είναι αυτονόητο και συναδελφικότατο να προστρέξει ο παλιός να βοηθήσει. Εσύ, όμως, δεν αναφέρεσαι σε κανένα απ' τα μηνύματά σου στην τρίτη περίπτωση που, ούτως ή άλλως, ισχύει από αρχαιοτάτων χρόνων σε κάθε χώρο εργασίας και βασίζεται στα γερά θεμέλια της ε μ π ι σ τ ο σ ύ ν η ς. Εσύ αναφέρεσαι στις δυο πρώτες περιπτώσεις. Της θεσμικής, κι άρα επιβαλλόμενης κι εξουσιαστικής, "βοήθειας" και της καλοθελητικής παρεμβατικής (κι άρα αυτόκλητης και κεκαλυμμένα συμπλεγματικής) "βοήθειας".

[Έσπερος]

Έσπερε, ο μέντορας συνιστά άνωθεν επιβαλλόμενο μέτρο. Είμαι σφόδρα ενάντιος. Επίσης ο προσφερόμενος συβουλάτορας, δίχως να του ζητηθεί, συνιστά άνθρωπο που αντί να κοιτάζει τη δουλειά του κοιτάζει και θέλει να χώνεται στη δουλειά των άλλων. Σφοδρότατα είμαι ενάντιος σε τέτοια καλοθελητική (κατά τον ίδιο...) και κακόβουλη στην πραγματικότητα πρακτική αυτοαποκαλούμενου συναδέλφου. Στην περίπτωση, όμως, όπου ο ίδιος ο νεαρός καθηγητής ζητήσει τη βοήθεια από κάποιον άλλο συνάδελφο που εμπιστεύεται κι εχτιμά τότε είναι αυτονόητο και συναδελφικότατο να προστρέξει ο παλιός να βοηθήσει. Εσύ, όμως, δεν αναφέρεσαι σε κανένα απ' τα μηνύματά σου στην τρίτη περίπτωση που, ούτως ή άλλως, ισχύει από αρχαιοτάτων χρόνων σε κάθε χώρο εργασίας και βασίζεται στα γερά θεμέλια της ε μ π ι σ τ ο σ ύ ν η ς. Εσύ αναφέρεσαι στις δυο πρώτες περιπτώσεις. Της θεσμικής, κι άρα επιβαλλόμενης κι εξουσιαστικής, "βοήθειας" και της καλοθελητικής παρεμβατικής (κι άρα αυτόκλητης και κεκαλυμμένα συμπλεγματικής) "βοήθειας".

.

Βασικά αναφέρομαι στο δεύτερο, με τελείως διαφορετικό τρόπο από όπως το εννοείς εσυ. Αν βλέπεις κάποιον να κάνει απανωτα λάθη που συνεχώς τον βάζουν σε μπελάδες και έχουν καταρρακώσει το κυρος του, δεν καταλαβαίνω γιατί θεωρείται κακή προαίρεση να προσπαθήσεις να τον βοηθήσεις να καταλάβει. Είναι προτιμότερο δηλαδή να τον αφήνεις να γίνει ο περίγελως μαθητών, γονέων και συναδέλφων;

[ppil]

Νομίζω ότι ο leon δεν κρίνει κατά περίπτωση. Ο ίδιος έχει δηλώσει πολλάκις ότι είναι κατά των μεντόρων, γενικώς, κατά της οποιασδήποτε βοήθειας σε νέους. Το ξαναγράφει έξαλλου. «θα μάθει από τα λάθη του, δεν έγινε και τίποτα». Διαφωνώ με όση έμφαση μπορώ να το πω. Μπαίνουμε στην τάξη με μόνο εφόδιο τις επιστημονικές μας γνώσεις αλλά κατά τ άλλα παντελώς απροετοίμαστοι για το τι θα βρούμε.

Ο leon απάντησε ήδη και συμφωνώ μαζί του. Βασικά, και ας λέει πως δεν έχει να δώσει συμβουλή σε κανέναν, έχει δώσει πολλές συμβουλές χωρίς να το θέλει μέσα σε αυτό το φόρουμ και κυρίως χωρίς να το γνωρίζει. Σε μένα, σε ένα άσχετο θέμα που είχε γράψει πριν χρόνια και το βρήκα τυχαία, έλυσε ένα σοβαρό θέμα μου που εγώ πίστευα πως είμαι ο μοναδικός άνθρωπος που το είχα. Απλά λέγοντας κάτι που βίωσε. Να τον πω μέντορα εγώ έχω δικαίωμα. Να μου τον φορέσει όμως ο κάθε διευθυντής και Σύλλογος, ούτε αυτόν τον leon δεν θα ήθελα. Η εμπειρία δεν κάνει κάποιον καλύτερο από άλλον και μάλιστα όταν υποχρεώνει κάποιον να δίνει λόγο στον αυτόκλητο σωτήρα. Δεν μου αρέσουν οι σωτήρες, είναι στον χαρακτήρα μου αυτό, περιορίζει την πνευματική ελευθερία μου και τις ηθικές μου αξίες.Η ταπεινωτική αυτή τιθάσευση του νέου, δεν αρμόζει στο ελεύθερο πρότυπο που πρέπει να είναι ο κάθε δάσκαλος.
Ο θεσμός του μέντορα είναι τελείως φλου. Αν ήταν παροχή νομικών γνώσεων, θα ήμουν υπέρ. Αν ήταν καθοδήγηση, όπως το σκέφτεσαι εσύ, με τη θέληση του καθοδηγούμενου και μόνο, πάλι ναι θα έλεγα, αν και έχω πει πως δεν δέχομαι την εμπειρία των άλλων μετρούμενη σε χρόνια. Η εμπειρία αποτιμάται σε έργο, σε σύνεση, σε σοφία. Μέντορας επιβαλλόμενος είναι κακέκτυπο μιας λέξης που έχει μια σημασία άλλη και μόνο που την λέμε για θεσμικό ρόλο, επιλογή τυχαία από το ποιος σήκωσε χέρι, την μειώνουμε. Στο σχολείο μου έχουμε μέντορα έναν άνθρωπο που φτάνει μια συνάντηση μαζί του για να αλλάζεις δρόμο κάθε φορά. Να προσπαθείς ως νέος να σταθείς στην τάξη, να ανέχεσαι και τα θέματα εξουσίας του άλλου
Στο παράδειγμά σου, εσύ έγινες ψυχραιμότερη, κανένας δεν σε άλλαξε. Και είσαι ένας άνθρωπος που μπορεί να συζητήσει κανείς μαζί σου τα πάντα, δεν προσβάλλεις, δεν προσβάλλεσαι εύκολα, προσπαθείς για το καλύτερο, ρωτάς, με λίγα λόγια ιδανικός για δάσκαλος και ιδανικός συνάδελφος. Δε χρειάζεται να γίνεις μέντορας για να βοηθήσεις, θα σου ζητηθεί.

[Έσπερος]

Έσβησα αυτό που έγραψα γιατί ήταν κάπως φωτογραφικό.
Κάποιοι νεοδιοριστοι κάνουν υπερβολές. Εϊτε πολύ μεγάλη ύλη, είτε πολύ μεγάλα διαγωνίσματα, είτε μέθοδοι διδασκαλίας που ταιριάζουν σε πανεπιστήμια και όχι σχολεία. Τα παιδιά, καταλαβαίνουν ποιος πελαγοδρομεί  και ποιος όχι και αντιδρούν αναλόγως, ο εκπαιδευτικός εκτίθεται και υποτιμάται, ενώ μπορεί οι προθέσεις του να είναι οι καλύτερες, η επιστημοσύνη του ανώτερη των υπολοίπων και ο χρόνος προετοιμασίας του υπεράνθρωπος. Δεν  μπορεί ένα σχολείο όμως να υπερασπίζεται τα αδικαιολόγητα συνεχώς, όταν υπάρχει σαφώς πρόβλημα διαχείρισης καταστάσεων. Κάποιος πρέπει να δώσει συμβουλές. Κάποιοι νεοι, ειδικά όσοι έχουν πολύ υψηλό επιστημονικό επίπεδο και μάλλον θεωρούν ότι οι υπόλοιποι καναουμε κάτι λάθος, δεν θα ρωτήσουν. Θεωρούν ότι όλοι οι άλλοι είναι απλόχεροι στη βαθμολογία, ότι όλα τα παιδιά είναι υπερτιμημένα και βαθμοθήρες, ότι εμείς έχουμε ρίξει τις απαιτήσεις σε εξευτελιστικό βαθμο κλπ. Θα μπορούσαμε φυσικά να τους α΄φνουμε να εκτίθενται και διακριτικά να βγάζουμε την ουρά μας απ έξω. Δεν καταλαβαίνω αν προκρίνετε αυτό ως λύση. Ή ανμιλάτε για τελείως διαφορετικές καταστάσεις που έρχεται ένας νέος με όρεξη κα οι παλιοι τον γειώνουν από κόμπλεξ. Γιατί νομίζω ότι αναφερόμαστε σε τελείως άλλες καταστάσεις.,

Γενικά πάντως, εγώ προσωπικά θεωρώ απαράδεκτο το ότι μπαίνει κάποιος στην τάξη χωρίς καμία δοκιμή και πρακτική εφαρμογή. Απαράδεκτο για τον ίδιο και για την επαγγελματική του αξιοπρέπεια.

[harac]

Αν σου ζητήσει τη βοήθειά σου, τον βοηθάς. Αν δεν θέλει,  δεν την επιβάλλεις.