Ενιαίο Μισθολόγιο

[baarli]

Yπάρχει και η άποψη ότι ΜΟΝΟ το βασικό ελληνικό πτυχίο πρέπει να παίζει ρόλο,  και αυτό γιατί ΜΟΝΟ το βασικό ελληνικό πτυχίο αποκτήθηκε αδιάβλητα μέσω πανελληνίων εξετάσεων, τα δε υπόλοιπα πτυχία (εξωτερικού, μεταπτυχιακά, διδακτορικά) αποκτήθηκαν με χρήμα ή γνωριμίες και όχι με πανελλήνιες εξετάσεις, παραβιάζοντας έτσι από την πίσω πόρτα την συνταγματική αρχή της δωρεάν και ίδιας για όλους παιδείας.

Έλεος συνάδελφε!

ΧΑΧΑΧΑΧΑ!  Με βάση την παραπάνω άποψη πρέπει να απολυθούν άμεσα όλοι οι πανεπιστημιακοί της χώρας!!!

Πονάει η αλήθεια ε;

Δυστυχώς δεν είχαμε όλοι τα λεφτά ή τις γνωριμίες του μπαμπα για να σπουδάσουμε. Και θεωρώ, από αυτούς που έχουν μεταπτυχιακά-διδακτορικά, οι λιγότεροι είναι αυτοί που θα εξακολουθούσαν να τα έχουν, αν αυτά ήταν δωρεάν και απαιτούσαν όχι χρήμα ή γνωριμίες, αλλά αδιάβλητες πανελλήνιες εξετάσεις για να τα αποκτήσεις.

Και φυσικά όσοι έχουν λεφτά και γνωριμίες, δεν είναι δύσκολο γιαυτούς εφόσον πήραν με τα λεφτά τους ή τις γνωριμίες τους τα πτυχία τους, τα λεφτά τους και τις γνωριμίες χρησιμοποιούν πάλι για να περάσουν και το νόμο που θα δίνει στον λατζέρη του καφενείου της βουλης που έχει διδακτορικό, αύξηση μισθού. Φυσικά όλα αυτά ενάντια στην κοινή λογική που ισχύει παντού στον κόσμο και λέει: "Ίδια δουλειά κάνεις - ίδια λεφτά πρέπει να παίρνεις".

'Οσον αφορά τους "πανεπιστημιακούς" (με εισαγωγικά)
Γα να κατέχεις πανεπιστημιακή έδρα, αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι η ευρύτητα γνώσεων στο αντικείμενό σου, και όχι η εξειδίκευση που δίνει ένα διδακτορικό. Όσοι έχουν διδακτορικό, ας γίνονται ερευνητές στο τομέα του διδακτορικού τους. Για να γίνει όμως κάποιος Καθηγητής και να ΔΙΔΑΞΕΙ την νέα γενιά, πρέπει να κατέχει πλήρως ολόκληρο το γνωστικό του αντικείμενο, και όχι ένα μόνο υποσύνολο του. Και φυσικά για να φανεί ποιός το κατέχει τελικά καλύτερα το γνωστικό αντικείμενο, οι εξετάσεις είναι ο μόνος δρόμος.

Αν ήμασταν σοβαρή χώρα και όχι μπανανία και πελατειακό κράτος, θα έπρεπε όλοι οι πανεπιστημιακοί της χώρας να περάσουν από αδιάβλητες (τύπου πανελληνίων) εξετάσεις και να συγκριθούν στα ίσια με μη πανεπιστημιακούς και με οποιονδήποτε άλλο, για να δούμε επιτέλους ποιός γνωρίζει καλύτερα το γνωστικό αντικείμενο και αξίζει να κατέχει την έδρα, και ποιός την απέκτησε με γλύψιμο, χρήμα ή γνωριμίες, κατά την περίοδο της παντοδυναμίας των κομματόσκυλων.

[PDE ads]

[baarli]

Άρ.34, Παρ.3: Καταργείται το "φάγωμα" του πλεονάζοντος χρόνου, από τότε που ίσχυσε το "φάγωμα", δηλ. 1/11/2011.

Οπότε κάποιοι που έχασαν οριακά την αλλαγή ΜΚ μπορεί να έχουν ήδη αλλάξει ΜΚ και χρειάζεται (μόλις ψηφισθεί ο Νόμος) να ενοχλήσουν σχετικώς την υπηρεσία τους (για να πάρουν και κάποια αναδρομικά που θα μειώσουν τις αναδρομικές κρατήσεις).

Πολύ ύποπτός νόμος. Διαβάστε τον καλά, έχει διάφορα άσχετα πράγματα, πεταμένα και μπερδεμένα. Πολύς κόσμος θα βγάλει λαβράκια από εδώ.

[marinadim]

Πονάει η αλήθεια ε;

Δυστυχώς δεν είχαμε όλοι τα λεφτά ή τις γνωριμίες του μπαμπα για να σπουδάσουμε.

Και φυσικά όσοι έχουν λεφτά και γνωριμίες, δεν είναι δύσκολο γιαυτούς εφόσον πήραν με τα λεφτά τους ή τις γνωριμίες τους τα πτυχία τους, τα λεφτά τους και τις γνωριμίες χρησιμοποιούν πάλι για να περάσουν και το νόμο που θα δίνει στον λατζέρη του καφενείου της βουλης που έχει διδακτορικό, αύξηση μισθού. Φυσικά όλα αυτά ενάντια στην κοινή λογική που ισχύει παντού στον κόσμο και λέει: "Ίδια δουλειά κάνεις - ίδια λεφτά πρέπει να παίρνεις".

Στην Αμερική (αναφέρω το παράδειγμα αυτής της χώρας γιατί τυχαίνει να το γνωρίζω πολύ καλά) ο πτυχιούχος π.χ. πιτσαδόρος αμείβεται βάσει νόμου παραπάνω από τον πιτσαδόρο μη πτυχιούχο. Άρα μην είσαι τόσο σίγουρος/η ότι η "κοινή λογική" που αναφέρεις ισχύει "παντού" στον κόσμο. Ας μην υποτιμάμε με επιχειρήματα τέτοιου τύπου το μόχθο ορισμένων συναδέλφων που έκαναν και κάτι παραπέρα στη ζωή τους (διευκρίνιση: δεν έχω διδακτορικό, μακάρι να είχα τα κότσια να αποκτήσω). Όσο για τα πτυχία του εξωτερικού... δηλαδή προτείνεις να μη "μετρήσει" πτυχίο συναδέλφου από πανεπιστήμιο τύπου cambridge, oxford ή harvard; (2η διευκρίνηση: είμαι πτυχιούχος ελληνικού ΑΕΙ).

Και κάτι άσχετο με τα παραπάνω: Patrea, μπράβο σου που μας ενημερώνεις σχετικά με τη νέα νομοθεσία. Ειδικά η τελευταία διάταξη που ανέφερες με χαροποίησε ιδιαίτερα, καθώς μου δίνει μια μικρή μισθολογική ανάσα (και σε άλλους συναδέλφους, προφανώς).

[baarli]

Όσο για τα πτυχία του εξωτερικού... δηλαδή προτείνεις να μη "μετρήσει" πτυχίο συναδέλφου από πανεπιστήμιο τύπου cambridge, oxford ή harvard;

Μα δεν τους υποτιμάω ούτε προτείνω να μην μετρήσει. Το αντίθετο!

Στις εξετάσεις ΑΣΕΠ για την

[PDE ads]

[Aritina]

Παιδιά όσοι αποκτούν τώρα διδακτορικό ενώ τώρα είναι στον Ε

[baarli]

Παιδιά όσοι αποκτούν τώρα διδακτορικό ενώ τώρα είναι στον Ε

[apri]

Yπάρχει και η άποψη ότι ΜΟΝΟ το βασικό ελληνικό πτυχίο πρέπει να παίζει ρόλο,  και αυτό γιατί ΜΟΝΟ το βασικό ελληνικό πτυχίο αποκτήθηκε αδιάβλητα μέσω πανελληνίων εξετάσεων, τα δε υπόλοιπα πτυχία (εξωτερικού, μεταπτυχιακά, διδακτορικά) αποκτήθηκαν με χρήμα ή γνωριμίες και όχι με πανελλήνιες εξετάσεις, παραβιάζοντας έτσι από την πίσω πόρτα την συνταγματική αρχή της δωρεάν και ίδιας για όλους παιδείας.

Έλεος συνάδελφε!

ΧΑΧΑΧΑΧΑ!  Με βάση την παραπάνω άποψη πρέπει να απολυθούν άμεσα όλοι οι πανεπιστημιακοί της χώρας!!!

Πονάει η αλήθεια ε;

Δυστυχώς δεν είχαμε όλοι τα λεφτά ή τις γνωριμίες του μπαμπα για να σπουδάσουμε. Και θεωρώ, από αυτούς που έχουν μεταπτυχιακά-διδακτορικά, οι λιγότεροι είναι αυτοί που θα εξακολουθούσαν να τα έχουν, αν αυτά ήταν δωρεάν και απαιτούσαν όχι χρήμα ή γνωριμίες, αλλά αδιάβλητες πανελλήνιες εξετάσεις για να τα αποκτήσεις.

Και φυσικά όσοι έχουν λεφτά και γνωριμίες, δεν είναι δύσκολο γιαυτούς εφόσον πήραν με τα λεφτά τους ή τις γνωριμίες τους τα πτυχία τους, τα λεφτά τους και τις γνωριμίες χρησιμοποιούν πάλι για να περάσουν και το νόμο που θα δίνει στον λατζέρη του καφενείου της βουλης που έχει διδακτορικό, αύξηση μισθού. Φυσικά όλα αυτά ενάντια στην κοινή λογική που ισχύει παντού στον κόσμο και λέει: "Ίδια δουλειά κάνεις - ίδια λεφτά πρέπει να παίρνεις".

'Οσον αφορά τους "πανεπιστημιακούς" (με εισαγωγικά)
Γα να κατέχεις πανεπιστημιακή έδρα, αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι η ευρύτητα γνώσεων στο αντικείμενό σου, και όχι η εξειδίκευση που δίνει ένα διδακτορικό. Όσοι έχουν διδακτορικό, ας γίνονται ερευνητές στο τομέα του διδακτορικού τους. Για να γίνει όμως κάποιος Καθηγητής και να ΔΙΔΑΞΕΙ την νέα γενιά, πρέπει να κατέχει πλήρως ολόκληρο το γνωστικό του αντικείμενο, και όχι ένα μόνο υποσύνολο του. Και φυσικά για να φανεί ποιός το κατέχει τελικά καλύτερα το γνωστικό αντικείμενο, οι εξετάσεις είναι ο μόνος δρόμος.

Αν ήμασταν σοβαρή χώρα και όχι μπανανία και πελατειακό κράτος, θα έπρεπε όλοι οι πανεπιστημιακοί της χώρας να περάσουν από αδιάβλητες (τύπου πανελληνίων) εξετάσεις και να συγκριθούν στα ίσια με μη πανεπιστημιακούς και με οποιονδήποτε άλλο, για να δούμε επιτέλους ποιός γνωρίζει καλύτερα το γνωστικό αντικείμενο και αξίζει να κατέχει την έδρα, και ποιός την απέκτησε με γλύψιμο, χρήμα ή γνωριμίες, κατά την περίοδο της παντοδυναμίας των κομματόσκυλων.

Λεφτά χρειάζονταν πάντα για τις σπουδές σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης, όσο κι αν μας άρεσε να μιλάμε για δωρεάν παιδεία. Τα σχολικά βοηθήματα, τα φροντιστήρια, ακόμα και τα σχολικά είδη πώς προέκυπταν; Από το Θεό;
Ή μήπως η φοίτηση στο πανεπιστήμιο ήταν ανέξοδη, ακόμα κι αν φοιτούσες στην πόλη που κατοικείς μόνιμα; Μήπως γι' αυτόν το λόγο δεν αναγκάζονταν κάποιοι και δούλευαν κατά τη διάρκεια της φοίτησής τους;

Δεν καταλαβαίνω λοιπόν γιατί περιορίζεις το οικονομικό θέμα μόνο στο μεταπτυχιακό και το διδακτορικό. Άλλωστε, δεν απαιτούν δίδακτρα όλα τα μεταπτυχιακά προγράμματα ούτε σου στερούν τη δυνατότητα να δουλεύεις παράλληλα, αν έχεις οικονομικό πρόβλημα.

Και ούτε χρειάζονται απαραιτήτως γνωριμίες για να περάσεις σ’ αυτά. Κατ' αρχάς, σε κάποια υπάρχουν γραπτές εξετάσεις. Αλλά ακόμα και αν δεχθούμε ότι ενίοτε υπάρχουν και αδιαφανείς διαδικασίες, δεν περιορίζονται αναγκαστικά μόνο στο μεταπτυχιακό επίπεδο. Μπορώ να σκεφθώ και παρόμοιες περιπτώσεις που κάποιοι λόγω γνωριμιών (οικογενειακών ή κομματικών) έχουν καταφέρει να πάρουν απολυτήριο λυκείου ή ακόμα και πανεπιστημιακό τίτλο, χωρίς να το αξίζουν. Αυτές οι περιπτώσεις είναι όμως η εξαίρεση και όχι ο κανόνας.

Για να γίνει κάποιος πανεπιστημιακός, δεν απαιτείται μόνο να έχει διδακτορικό τίτλο, αλλά και γενικότερο ερευνητικό έργο. Και εδώ βεβαίως έχει παρατηρηθεί πάλι το φαινόμενο κάποιοι να προσλαμβάνονται χάριν γνωριμιών, αλλά δεν σημαίνει ότι ισχύει για όλους. Δεν νομίζω πάντως ότι συνηθίζεται πουθενά στον κόσμο να διορίζονται πανεπιστημιακοί καθηγητές κατόπιν γραπτών εξετάσεων.

Γενικώς, έχεις υπερτιμήσει το θεσμό των εξετάσεων στο μυαλό σου. Είναι ένας τρόπος αξιολόγησης, αλλά δεν δείχνει με ακρίβεια τη συγκρότηση και τις γνώσεις του εξεταζόμενου. Ας πούμε ότι οι εξετάσεις λειτουργούν ενδεικτικά αλλά μέχρι εκεί. Απλώς επιλέγεται ως τρόπος επιλογής, όταν οι υποψήφιοι είναι πολλοί και έχουν όλοι τα ίδια περίπου προσόντα.

Η ύπαρξη παραπάνω προσόντων, ειδικά αν είναι συναφή με το αντικείμενο δουλειάς, υπό κανονικές συνθήκες αμείβεται περισσότερο, γιατί ο πιο καταρτισμένος συνήθως είναι και πιο παραγωγικός ή πιο αποτελεσματικός στη δουλειά του. Το αντίθετο συμβαίνει σε ισοπεδωτικές κοινωνίες ή σε κοινωνίες σαν τη δική μας εσχάτως όπου καταβάλλεται περισσή προσπάθεια να αμειφθούν όσο το δυνατόν λιγότερο οι εργαζόμενοι.

Θα σε απογοητεύσω, αλλά λίγο δύσκολο το βλέπω κάποιος απόφοιτος του Harvard να επιστρέφει στην Ελλάδα, για να διαγωνιστεί με τον οποιονδήποτε για μερικές πενταροδεκάρες, όταν μπορεί με το πτυχίο αυτό να πάρει πολύ περισσότερα στο εξωτερικό. Το πιο πιθανό είναι οι δικοί μας απόφοιτοι να βρεθούν στο εξωτερικό, για να διαγωνιστούν με τους υπόλοιπους…και τώρα πια και με τη στάμπα του τεμπέλη και του απατεώνα

[baarli]

Λεφτά χρειάζονταν πάντα για τις σπουδές σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης, όσο κι αν μας άρεσε να μιλάμε για δωρεάν παιδεία. Τα σχολικά βοηθήματα, τα φροντιστήρια, ακόμα και τα σχολικά είδη πώς προέκυπταν; Από το Θεό;
Ή μήπως η φοίτηση στο πανεπιστήμιο ήταν ανέξοδη, ακόμα κι αν φοιτούσες στην πόλη που κατοικείς μόνιμα; Μήπως γι' αυτόν το λόγο δεν αναγκάζονταν κάποιοι και δούλευαν κατά τη διάρκεια της φοίτησής τους;

Δεν καταλαβαίνω λοιπόν γιατί περιορίζεις το οικονομικό θέμα μόνο στο μεταπτυχιακό και το διδακτορικό. Άλλωστε, δεν απαιτούν δίδακτρα όλα τα μεταπτυχιακά προγράμματα ούτε σου στερούν τη δυνατότητα να δουλεύεις παράλληλα, αν έχεις οικονομικό πρόβλημα.

Και ούτε χρειάζονται απαραιτήτως γνωριμίες για να περάσεις σ’ αυτά. Κατ' αρχάς, σε κάποια υπάρχουν γραπτές εξετάσεις. Αλλά ακόμα και αν δεχθούμε ότι ενίοτε υπάρχουν και αδιαφανείς διαδικασίες, δεν περιορίζονται αναγκαστικά μόνο στο μεταπτυχιακό επίπεδο. Μπορώ να σκεφθώ και παρόμοιες περιπτώσεις που κάποιοι λόγω γνωριμιών (οικογενειακών ή κομματικών) έχουν καταφέρει να πάρουν απολυτήριο λυκείου ή ακόμα και πανεπιστημιακό τίτλο, χωρίς να το αξίζουν. Αυτές οι περιπτώσεις είναι όμως η εξαίρεση και όχι ο κανόνας.

Για να γίνει κάποιος πανεπιστημιακός, δεν απαιτείται μόνο να έχει διδακτορικό τίτλο, αλλά και γενικότερο ερευνητικό έργο. Και εδώ βεβαίως έχει παρατηρηθεί πάλι το φαινόμενο κάποιοι να προσλαμβάνονται χάριν γνωριμιών, αλλά δεν σημαίνει ότι ισχύει για όλους. Δεν νομίζω πάντως ότι συνηθίζεται πουθενά στον κόσμο να διορίζονται πανεπιστημιακοί καθηγητές κατόπιν γραπτών εξετάσεων.

Γενικώς, έχεις υπερτιμήσει το θεσμό των εξετάσεων στο μυαλό σου. Είναι ένας τρόπος αξιολόγησης, αλλά δεν δείχνει με ακρίβεια τη συγκρότηση και τις γνώσεις του εξεταζόμενου. Ας πούμε ότι οι εξετάσεις λειτουργούν ενδεικτικά αλλά μέχρι εκεί. Απλώς επιλέγεται ως τρόπος επιλογής, όταν οι υποψήφιοι είναι πολλοί και έχουν όλοι τα ίδια περίπου προσόντα.

Η ύπαρξη παραπάνω προσόντων, ειδικά αν είναι συναφή με το αντικείμενο δουλειάς, υπό κανονικές συνθήκες αμείβεται περισσότερο, γιατί ο πιο καταρτισμένος συνήθως είναι και πιο παραγωγικός ή πιο αποτελεσματικός στη δουλειά του. Το αντίθετο συμβαίνει σε ισοπεδωτικές κοινωνίες ή σε κοινωνίες σαν τη δική μας εσχάτως όπου καταβάλλεται περισσή προσπάθεια να αμειφθούν όσο το δυνατόν λιγότερο οι εργαζόμενοι.

Θα σε απογοητεύσω, αλλά λίγο δύσκολο το βλέπω κάποιος απόφοιτος του Harvard να επιστρέφει στην Ελλάδα, για να διαγωνιστεί με τον οποιονδήποτε για μερικές πενταροδεκάρες, όταν μπορεί με το πτυχίο αυτό να πάρει πολύ περισσότερα στο εξωτερικό. Το πιο πιθανό είναι οι δικοί μας απόφοιτοι να βρεθούν στο εξωτερικό, για να διαγωνιστούν με τους υπόλοιπους…και τώρα πια και με τη στάμπα του τεμπέλη και του απατεώνα

Τα λές πολύ σωστά. Φαντάζομαι όμως αναγνωρίζεις ότι υπάρχει κάποια αλήθεια και σε αυτά που λέω και εγώ. Φυσικά οι εξετάσεις δεν είναι το παν, αλλά αν όχι εξετάσεις, τότε πως αλλιώς μπορούμε να κρίνουμε τον ικανότερο, με αδιάβλητο τρόπο; Ο στόχος είναι πάντα η ισότητα και η δωρεάν παιδεία, οπότε ούτε τα φροντιστήρια, ούτε τα έξοδα στις σπουδές πρέπει να αποδεχόμαστε σαν δεδομένα, αλλά να παλεύουμε και να έχουμε την απαίτηση από το κράτος να παρέχει ισότητα για όλους και δωρεάν τριτοβάθμια παιδεία στους αξιότερους.

Όσον αφορά την αξιοκρατία στην Τριτοβάθμια, είναι θέμα εκτίμησης τελικά.  Θεωρώ λοιπόν ότι τα ζιζάνια στην Τριτοβάθμια, λόγω βυσμάτων και κομματικού κράτους, έχουν αυξηθεί πολύ στις μέρες μας. Όποτε για να ξεχωρίσει η ήρα από το στάρι, καλό είναι κατά καιρούς να υπάρχει και μια εξέταση στους καρεκλοκένταυρους των πανεπιστημιακών εδρών.

[PANAS]

Σύμφωνα με το Σχέδιο Νόμου "Επείγουσες ρυθμίσεις που αφορούν την εφαρμογή του μεσοπρόθεσμου πλαισίου δημοσιονομικής στρατηγικής 2012 – 2015" που κατατέθηκε χθες στη

[irenead]

Παίρνω την αφορμή να γράψω, γιατί κάποιοι συνάδελφοι χλεύασαν τον/την Baarli  και τις απόψεις του για το πως αποκτούνται ορισμένα μεταπτυχιακά ( προφανώς όχι όλα αλλά σίγουρα ορισμένα).
Δεν έχουμε δηλ. ακούσει πως κάποιοι "μπαίνουν" σε κάποια μεταπτυχιακά?(με την αξιοκρατική διαδικασία της συνέντευξης..)
Το ότι στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και όχι μόνο, την τελευταία 15ετια, έχουν διοριστεί σε θέσεις διδασκόντων 44γόνοι....δεν το γνωρίζουμε?Την γνωστή σχολή όπου μάνα και πατέρας είχαν τις κόρες τους και το γαμπρό τους ως υποψήφιους διδάκτορες και τελικά και τους διόρισαν στη σχολή δεν τα έχουμε ακούσει?
Αυτή τη στιγμή στο forum συζητιέται θέμα όπου μία συνάδελφος ρωτάει τι τιμή να χρεώσει σε μεταπτυχιακό φοιτητή για κάποιες ασκήσεις,το ξέρουμε?
Προφανώς δεν λέω ότι όλοι όσοι απέκτησαν μεταπτυχιακό ή διδακτορικό δεν κοπίασαν ή δεν το άξιζαν.Σίγουρα όμως υπάρχουν κάποιοι που ούτε κοπίασαν,ούτε το άξιζαν...
http://www.pde.gr/index.php?action=post;msg=544998;topic=22560.3752
 

[MARKOS]

Παίρνω την αφορμή να γράψω, γιατί κάποιοι συνάδελφοι χλεύασαν τον/την Baarli  και τις απόψεις του για το πως αποκτούνται ορισμένα μεταπτυχιακά ( προφανώς όχι όλα αλλά σίγουρα ορισμένα).
Δεν έχουμε δηλ. ακούσει πως κάποιοι "μπαίνουν" σε κάποια μεταπτυχιακά?(με την αξιοκρατική διαδικασία της συνέντευξης..)
Το ότι στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και όχι μόνο, την τελευταία 15ετια, έχουν διοριστεί σε θέσεις διδασκόντων 44γόνοι....δεν το γνωρίζουμε?Την γνωστή σχολή όπου μάνα και πατέρας είχαν τις κόρες τους και το γαμπρό τους ως υποψήφιους διδάκτορες και τελικά και τους διόρισαν στη σχολή δεν τα έχουμε ακούσει?
Αυτή τη στιγμή στο forum συζητιέται θέμα όπου μία συνάδελφος ρωτάει τι τιμή να χρεώσει σε μεταπτυχιακό φοιτητή για κάποιες ασκήσεις,το ξέρουμε?http://www.pde.gr/index.php?topic=25322.msg544990;topicseen#new
Προφανώς δεν λέω ότι όλοι όσοι απέκτησαν μεταπτυχιακό ή διδακτορικό δεν κοπίασαν ή δεν το άξιζαν.Σίγουρα όμως υπάρχουν κάποιοι που ούτε κοπίασαν,ούτε το άξιζαν...
 

+++++
αυτά, ειναι αλήθειες, ...δυστυχως!

[baarli]

Προφανώς δεν λέω ότι όλοι όσοι απέκτησαν μεταπτυχιακό ή διδακτορικό δεν κοπίασαν ή δεν το άξιζαν.Σίγουρα όμως υπάρχουν κάποιοι που ούτε κοπίασαν,ούτε το άξιζαν...

Και από εκεί και πέρα, ακόμα και για αυτούς που κόπιασαν και το άξιζαν, αν τελικά καταλήγουν να αποδίδουν στην δουλεία τους ακριβώς το ίδιο με κάποιον που δεν σπούδασε παραπάνω, τότε κατά την γνώμη  μου πρέπει να αμοίβονται και ακριβώς το ίδιο. Και φυσικά υπάρχουν και επαγγέλματα, όπως αυτό του λαντζέρη στο καφενείο της βουλής, που θα πρέπει οι παραπάνω σπουδές να μην λαμβάνονται καθόλου υπόψη.

Τα παραπάνω ισχύουν όχι μόνο για τους μεταπτυχιακούς σε σχέση με τους πτυχιούχους, αλλά και για τους πτυχιούχους σε σχέση με τους ανειδίκευτους.

[apri]

Τα λές πολύ σωστά. Φαντάζομαι όμως αναγνωρίζεις ότι υπάρχει κάποια αλήθεια και σε αυτά που λέω και εγώ. Φυσικά οι εξετάσεις δεν είναι το παν, αλλά αν όχι εξετάσεις, τότε πως αλλιώς μπορούμε να κρίνουμε τον ικανότερο, με αδιάβλητο τρόπο; Ο στόχος είναι πάντα η ισότητα και η δωρεάν παιδεία, οπότε ούτε τα φροντιστήρια, ούτε τα έξοδα στις σπουδές πρέπει να αποδεχόμαστε σαν δεδομένα, αλλά να παλεύουμε και να έχουμε την απαίτηση από το κράτος να παρέχει ισότητα για όλους και δωρεάν τριτοβάθμια παιδεία στους αξιότερους.

Όσον αφορά την αξιοκρατία στην Τριτοβάθμια, είναι θέμα εκτίμησης τελικά.  Θεωρώ λοιπόν ότι τα ζιζάνια στην Τριτοβάθμια, λόγω βυσμάτων και κομματικού κράτους, έχουν αυξηθεί πολύ στις μέρες μας. Όποτε για να ξεχωρίσει η ήρα από το στάρι, καλό είναι κατά καιρούς να υπάρχει και μια εξέταση στους καρεκλοκένταυρους των πανεπιστημιακών εδρών.

Bεβαίως και υπάρχει αλήθεια σ' αυτά που λες. Γενικεύεις όμως επικίνδυνα αυτήν την αλήθεια και αδικείς κόσμο και πρώτα απ' όλα τον εαυτό σου.
Γιατί αν θεωρείς ότι η πλειοψηφία των διδασκόντων έχει μπει στο πανεπιστήμιο με κομματικά κριτήρια, τότε ο πανεπιστημιακός σου τίτλος έχει ελάχιστη αξία και ελάχιστο κύρος.

Επίσης, ότι πρέπει να ξεχωρίσει κάποτε σ' αυτή τη χώρα η ήρα από στάρι, όχι μόνο στην εκπαίδευση αλλά σε όλους τους τομείς της κοινωνίας, είναι επίσης μια αλήθεια. Φοβάμαι, όμως, ότι το θέμα είναι κάπως σύνθετο, για να λυθεί με την εύκολη λύση των εξετάσεων. Πάνω απ' όλα, χρειάζεται αλλαγή νοοτροπίας.

Για αρχή λ.χ ας μάθουμε να "εξετάζουμε" αυτούς που ψηφίζουμε κατά καιρούς, αναζητώντας έτσι για αλλαγή, βρε αδελφέ, τον αξιότερο και όχι τον βολικότερο ή τον οικειότερο.

Και από εκεί και πέρα, ακόμα και για αυτούς που κόπιασαν και το άξιζαν, αν τελικά καταλήγουν να αποδίδουν στην δουλεία τους ακριβώς το ίδιο με κάποιον που δεν σπούδασε παραπάνω, τότε κατά την γνώμη  μου πρέπει να αμοίβονται και ακριβώς το ίδιο. Και φυσικά υπάρχουν και επαγγέλματα, όπως αυτό του λαντζέρη στο καφενείο της βουλής, που θα πρέπει οι παραπάνω σπουδές να μην λαμβάνονται καθόλου υπόψη.

Τα παραπάνω ισχύουν όχι μόνο για τους μεταπτυχιακούς σε σχέση με τους πτυχιούχους, αλλά και για τους πτυχιούχους σε σχέση με τους ανειδίκευτους.

Εδώ φάσκεις και αντιφάσκεις. Από τη μια αναζητάς την αξιοκρατία και από την άλλη ισοπεδώνεις.
Πώς είσαι τόσο σίγουρος ότι ο κάτοχος μεταπτυχιακού ή διδακτορικού, ειδικά αν έχει αποκτήσει τον τίτλο επαξίως, αποδίδει το ίδιο με κάποιον που είναι απλός πτυχιούχος; Και πώς είσαι τόσο σίγουρος ότι ένας ανειδίκευτος αποδίδει το ίδιο με έναν πτυχιούχο;
Ε τότε να τα κλείσουμε τα ιδρύματα, αφού το μόνο που προσφέρουν είναι ένα χόμπι, για να περνάει η ώρα μερικών εχόντων και κατεχόντων…

Όσο για τον λαντζέρη της

[Landau]

baarli με το συμπάθειο.. αλλά δεν έχεις ιδέα πως γίνονται οι μεταπτυχιακές σπουδές και τα διδακτορικά στο εξωτερικό (αφού για εκεί ήταν η αρχική σου ένσταση), ούτε έχεις την παραμικρή ιδέα πως πρέπει να είναι ένας πανεπιστημιακός δάσκαλος (ειδικά στο 2ο μάλλον έχεις μαύρα μεσάνυχτα.. με το συμπάθειο πάντα).

Όσο για την Ελλάδα, όποιος αξίζει και θέλει, κάνει (ακόμα και σε σχολές που θέλουν πολλές φορές γνωριμίες, όπως ιατρική κλπ). Ούτε χρήματα χρειάζονται (ακόμα) για τις περισσότερες ειδικότητες μεταπτυχιακών στην Ελλάδα (εξαίρεση τα διάφορα Μ