0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Καλώς τα δεχτήκαμε! Πριν λίγο καιρό συζητούσαμε με συναδέλφους γι'αυτά τα περιστατικά στο εξωτερικό και αναρωτιόμασταν πότε θα έρθουν κι εδώ (το ότι θα γινόταν κάποια στιγμή ήταν σίγουρο μιας και μόνο τα αρνητικά των άλλων χωρών μπορούμε να μιμηθούμε ). Δεν πίστευα τόσο σύντομα.
Παράθεση από: panickos στις Απριλίου 10, 2009, 01:35:23 pmΚαλώς τα δεχτήκαμε! Πριν λίγο καιρό συζητούσαμε με συναδέλφους γι'αυτά τα περιστατικά στο εξωτερικό και αναρωτιόμασταν πότε θα έρθουν κι εδώ (το ότι θα γινόταν κάποια στιγμή ήταν σίγουρο μιας και μόνο τα αρνητικά των άλλων χωρών μπορούμε να μιμηθούμε ). Δεν πίστευα τόσο σύντομα. Μπορώ να σε διορθώσω, panickos;Κακώς τα δεχτήκαμε...
Παράθεση από: bikini στις Απριλίου 10, 2009, 01:44:19 pmΠαράθεση από: panickos στις Απριλίου 10, 2009, 01:35:23 pmΚαλώς τα δεχτήκαμε! Πριν λίγο καιρό συζητούσαμε με συναδέλφους γι'αυτά τα περιστατικά στο εξωτερικό και αναρωτιόμασταν πότε θα έρθουν κι εδώ (το ότι θα γινόταν κάποια στιγμή ήταν σίγουρο μιας και μόνο τα αρνητικά των άλλων χωρών μπορούμε να μιμηθούμε ). Δεν πίστευα τόσο σύντομα. Μπορώ να σε διορθώσω, panickos;Κακώς τα δεχτήκαμε... Εννοείται. Αυτό εννοούσα. Είναι δυνατόν να επικροτώ τέτοια περιστατικά; Το θέμα είναι τώρα τι κάνουμε.
Μπορεί να φταίνε κατά κύριο λόγο οι καθηγητές; Ο κάθε καθηγητής βλέπει για λίγες ώρες την εβδομάδα τα παιδιά. Πού είναι οι γονείς; Δεν ξέρω αν κάνω καλά (μακάρι να μη μου γυρίσει μπούμεραγκ στο μέλλον με τα δικά μου παιδιά) αλλά πιστεύω πως κατά βάση οι γονείς διαπαιδαγωγούν το παιδί. Όχι ένας ξένος που το βλέπει λίγο και μπορεί φέτος να είναι και του χρόνου να μην είναι. Ότι και να πει ο καθηγητής, αν το παιδί δεν έχει την κατάλληλη ψυχολογική στήριξη από το σπίτι του, τίποτα δε γίνεται. Γνώμη μου πάντα...