Πυροβολισμός σε σχολή του ΟΑΕΔ.

[jak_13]

Σε μια  τέτοια κατάσταση πολύ σωστά το είπε η panickos τι να κάνουν οι εκπαιδευτικοί;

Για αρχή, να κόψουν τα παραμύθια και να λένε στα παιδιά την αλήθεια για το τι συμβαίνει. Και αν δεν ξέρουν οι ίδιοι οι "εκπαιδευτικοί" τι συμβαίνει (....) να πάνε να μάθουν.

Εσύ που όπου σταθείς βγάζεις τόσο μένος εναντίον των εκπαιδευτικών, έκοψες τα παραμύθια;
ΑΝ είσαι βέβαια εκπαιδευτικός.

[PDE ads]

[elum]

Καλά, εσύ πάλι γιατί τα διαβάζεις αφού σε πειράζουν; Δεν σε καλύπτουν οι ανακοινώσεις των "συνδικαλιστών";

[LK]

Συγγνώμη, αλλά τέτοιες ακραίες καταστάσεις δεν έχουν οι εκπαιδευτικοί την κατάρτιση να τις αντιμετωπίσουν. Οι εκπαιδευτικοί μαθαίνουν παιδαγωγική ψυχολογία (θεωρίες μάθησης, δυσκολίες μάθησης κτλ.). Αυτές οι καταστάσεις χρειάζονται αντιμετώπιση από ψυχολόγο. Θα έπρεπε σε κάθε σχολείο να υπάρχει μόνιμος ψυχολόγος. Εμείς ως εκπαιδευτικοί μπορούμε στην καλύτερη περίπτωση να διαπιστώσουμε ότι κάτι συμβαίνει ή να προσπαθήσουμε να μην επιδεινώσουμε την κατάσταση. Δεν είμαστε όμως ειδικοί στο να θεραπεύουμε τέτοιες καταστάσεις.

[elum]

Μα καλά, υπάρχει περίπτωση να φταίει εκπαιδευτικός για κάτι; Ποιό δηλαδή να είναι το θέμα που θα μπορούσε να φταίει εκπαιδευτικός (στο Ελλαδιστάν);

Όποιος έχει απορία, ας ρωτήσει τους "συνδικαλιστές", έχουν όλες τις απαντήσεις στο τσεπάκι τους.

(Όχι, μην ρωτήσετε τους πολίτες, τέτοια λάθη δεν κάνουμε, το κατέχουμε καλά το σπορ τόσα χρόνια...)

[PDE ads]

[jak_13]

Καλά, εσύ πάλι γιατί τα διαβάζεις αφού σε πειράζουν; Δεν σε καλύπτουν οι ανακοινώσεις των "συνδικαλιστών";

Είμαι σε ένα forum εκπαιδευτικών (χωρίς εισαγωγικά που βάζεις εσύ) γιατί με ενδιαφέρουν οι απόψεις και οι θετικές τους προτάσεις και όχι η μόνιμη άρνηση.
Αν και άσχετο, όχι δεν με καλύπτουν οι ανακοινώσεις των συνδικαλιστών.

[elum]

Καλά τα λες, όμως το να σχολιάζεις και να μην αντιλαμβάνεσαι τα εισαγωγικά στη χώρα του "ότι δηλώσεις είσαι" είναι σχεδόν ταυτόσημο με τις ανακοινώσεις των "συνδικαλιστών".

Γύρω μου βλέπω πολλούς καραγκιόζηδες που παριστάνουν τους εκπαιδευτικούς και αυτό κάνει ζημιά και στη δική μου εικόνα, εκτός αν είμαι χειρότερος και από αυτούς οπότε πάω πάσο. Αλλά αν τυχόν είμαι σωστός σε αυτό που κάνω, τότε τα εισαγωγικά είναι η πιο ευγενική αντίδραση που μπορώ να έχω.

[LK]

Μα καλά, υπάρχει περίπτωση να φταίει εκπαιδευτικός για κάτι; Ποιό δηλαδή να είναι το θέμα που θα μπορούσε να φταίει εκπαιδευτικός (στο Ελλαδιστάν);

Όποιος έχει απορία, ας ρωτήσει τους "συνδικαλιστές", έχουν όλες τις απαντήσεις στο τσεπάκι τους.

(Όχι, μην ρωτήσετε τους πολίτες, τέτοια λάθη δεν κάνουμε, το κατέχουμε καλά το σπορ τόσα χρόνια...)

Όταν συμβαίνει κάτι, η ευθύνη είναι συλλογική και όταν λέω συλλογική φαντάζεσαι ότι συμπεριλαμβάνω και τον εαυτό μου (με την ιδιότητα της εκπαιδευτικού μιλάω). Σας περιέγραψα και την πραγματικότητα της γειτονιάς το πρωί για να σας δείξω ότι η ευθύνη δεν περιορίζεται στα στενά όρια του σχολείου. Το παιδί αυτό ζούσε σε μια γειτονιά που είναι εύκολο να βρεις και όπλα και ναρκωτικά. Αυτό δεν είναι ζήτημα κοινωνικό; Επίσης, ο εκπαιδευτικός μπορεί να έχει όλες τις καλές προθέσεις, αλλά, δυστυχώς δεν έχει την κατάρτιση ν' αντιμετωπίζει τέτοιες καταστάσεις. Η κατάσταση μπορεί να ξεφύγει πολύ εύκολα από τα χέρια μας.
Μια υπέροχη ταινία που περιγράφει μια τέτοια κατάσταση είναι "το κύμα" (Die Welle στα γερμανικά). Σας την προτείνω. Η ταινία λέει ακριβώς αυτό, ότι οι καλές προθέσεις δεν αρκούν.

[jak_13]

Καλά τα λες, όμως το να σχολιάζεις και να μην αντιλαμβάνεσαι τα εισαγωγικά στη χώρα του "ότι δηλώσεις είσαι" είναι σχεδόν ταυτόσημο με τις ανακοινώσεις των "συνδικαλιστών".

Γύρω μου βλέπω πολλούς καραγκιόζηδες που παριστάνουν τους εκπαιδευτικούς και αυτό κάνει ζημιά και στη δική μου εικόνα, εκτός αν είμαι χειρότερος και από αυτούς οπότε πάω πάσο. Αλλά αν τυχόν είμαι σωστός σε αυτό που κάνω, τότε τα εισαγωγικά είναι η πιο ευγενική αντίδραση που μπορώ να έχω.

Η πρώτη σου πρόταση είναι δική σου απλουστευμένη σκέψη. Δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα.
Όταν μιλάς για τους εκπαιδευτικούς μέσα σε εισαγωγικά σημαίνει ότι κανένας εκπαιδευτικός δεν είναι σωστός.
Και όταν βλέπεις πολλούς καραγκιόζηδες δίπλα σου τότε προσπάθησε να τους πείσεις να γίνουν καλύτεροι.
Πώς θα γίνει όμως αυτό χωρίς μια θετική άποψη ή πρόταση;
Αντίθετα γράφεις σχεδόν σε κάθε σου μήνυμα τη λέξη Ελλαδιστάν. Τα σύνορα αυτής της χώρας είναι ανοιχτά για όποιον θέλει να φύγει.

[bikini]

Έμαθα το περιστατικό, χθες αργά το απόγευμα από έναν άλλο συνάδελφο. Το παιδί αυτό, ο δράστης έμενε 400 μέτρα από το σπίτι μου. Η φωτογραφία του δε μου θυμίζει τίποτα, αλλά είχα ακούσει γι αυτόν από μαθητές μου. Τον είχαν αποβάλλει νομίζω και από το λύκειο του Ρέντη. Δεν είμαι ψυχολόγος για να ξέρω τι συνέβαινε με αυτό το παιδί. Μένω στο Ρέντη έξι χρόνια και θα ήθελα να σας μιλήσω λίγο για μια κατάσταση που ούτε την φαντάζεστε. Μέσα στο Ρέντη υπήρχε μια μεγάλη έκταση, όπου ένας εργολάβος την αγόρασε και έκτισε αντί 10 πολυκατοικίες, όπως προέβλεπε ο συντελεστής δόμησης 20 πολυκατοικίες. Τα σπίτια αυτά που, αρχικά προορίζονταν για την εργατική κατοικία, τελικά πουλήθηκαν ιδιωτικά σε εξευτελιστικές τιμές, κυρίως σε ομογενείς από τη Ρωσία και σε μερικούς φουκαράδες Έλληνες. Τον ελεύθερο χώρο που είχε απομείνει τον έκλεισε με αλυσίδες και τον έκανε παράνομο πάρκιν. Στο Ρέντη αυτή η έκταση είναι απαγορευμένη για εμάς. Όλοι το ονομάζουνε γκέτο. Υπάρχει μια ομάδα ανθρώπων εκεί μέσα που απειλούν, δέρνουν όποιον βρεθεί εμπόδιο στο δρόμο τους. Γνωρίζουμε ότι οι περισσότεροι οπλοφορούν, γνωρίζουμε ότι εκεί μέσα τα βράδια διακινούνται ναρκωτικά. Προσωπικά, επειδή συμμετείχα σ' ένα σύλλογο, με τον οποίο προσπαθούσαμε να εξωραίσουμε κάπως αυτή τη γειτονιά, δέχτηκα απειλές με την απειλή όπλου και όχι μόνο εγώ φυσικά. Η αστυνομία κωφεύει. Φοβούνται και αυτοί. Εδώ θέλω να τονίσω ότι δεν είναι όλοι έτσι. Υπάρχουν παιδιά μεταναστών από τη συγκεκριμένη γειτονιά που είναι μαθητές μου και θα ήθελα να σας μιλάω ώρες για αυτά, για το πόσο περήφανη νιώθω που είναι μαθητές μου. Εν τέλει, για μας εδώ ήταν ζήτημα χρόνου να συμβεί το έγκλημα. Αυτή τη φορά δεν ήταν το παιδί μου, ήταν το παιδί μια άλλης μητέρας από τη γειτονιά. Η κατάσταση όμως υπάρχει. Ήθελα να πω, με αυτό το μακροσκελές μήνυμα (και συγχωρέστε με γι αυτό), ότι για μας είνα ζήτημα χρόνου να συμβεί το επόμενο, δυστυχώς!

Σε μια  τέτοια κατάσταση πολύ σωστά το είπε η panickos τι να κάνουν οι εκπαιδευτικοί; Συμφωνώ ότι όλα είναι θέμα παιδείας, αλλά σε αυτή την περίπτωση η παιδεία, αν αρχίσει να λειτουργεί σωστά τα αποτελέσματα μπορούν να είναι μακροπρόθεσμα και μόνο. Και οι αστυνομικοί τι να κάνουν; και η πολεοδομία πού ήταν; Πώς είναι δυνατόν σε ένα μπλοκ να ζουν 800 οικογένειες, όπως είπε η L.k.; Όσο για τους δημοσιογράφους μη λερώσω το στόμα μου πρωί- πρωί. Που έβλεπα νωρίς το πρωί τις δήθεν ενημερωτικές εκπομπές και είδα την αναπαράσταση του φονικού από όλες τις γωνίες με τα πιο σύγχρονα γραφικά. Και κάποιους ταλαίπωρους αυτόπτες μάρτυρες να ζωντανεύουν τη σκηνή με τις πιο αντριχιαστικές λεπτομέρειες. Άσε που έμαθα πώς μπορείς να μετατρέψεις ψεύτικα πιστόλια σε ενεργά. Αυτό θα πει ενημέρωση: άμεση και γρήγορη. Από φιλόλογος μέσα σε λίγα λεπτά μπορείς να γίνεις οπλουργός.  Με λίγα λόγια χαίρε ενημέρωση και χαίρε χάος αμέτρητον!

Μετατόπιση ευθυνών: έτσι το λέμε εμείς αυτό στον τόπο μου...
Οι αστυνομικοί που αφήνουν ελεύθερη την κατοχή όπλων δεν φταίνε.
Οι θείοι του παιδιού που του "έδωσαν" τα όπλα δεν φταίνε.
Η πολεοδομία που δεν απαγόρευσε το συσσωρευμένο κτίσιμο των διαμερισμάτων δεν φταίει.
Οι γονείς του παιδιού που λόγω εφηβείας δεν πλησίασαν το παιδί τους δεν φταίνε.
Οι εκπαιδευτικοί που τόσες ώρες είχαν το παιδί στις τάξεις τους δεν φταίνε.
Οι ψυχολόγοι που δεν υπάρχουν στα σχολεία δεν φταίνε.
Η κοινωνία που μεγαλώνει παιδιά έτσι όπως τα μεγαλώνει δεν φταίει.
Ο Θεός φταίει... επειδή κι Αυτός δεν υπάρχει άλλος παραπάνω να μετατοπίσει τις ευθύνες...   

[Ritalamp]

elum τι ειδικότητα έχεις;

[kellykou]

ΑΡΜΟΝΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ

Κάποτε ονειρεύτηκα ότι βρισκόμουν μέσα σε ένα
εργαστήρι όπου υπήρχαν δυο γλύπτες. Οι γλύπτες
αυτοί χρησιμοποιούσαν το μυαλό ενός μικρού παιδιού για
να σκαλίσουν πάνω και το χειρίζονταν με μεγάλη φροντίδα.
Ο ένας γλύπτης ήταν ο δάσκαλος και τα εργαλεία που
χρησιμοποιούσε ήταν βιβλία, μουσική και τέχνη.
Ο άλλος γλύπτης ήταν ο γονιός. Αυτός στεκόταν
δίπλα στο παιδί, προσφέροντας του στήριξη, καλοσύνη
και αγάπη. Μέρα με τη μέρα ο δάσκαλος δουλεύοντας
προχωρούσε το γλυπτό με σιγουριά. Και από κοντά ο
γονιός δουλεύοντας και αυτός γυάλιζε, ομόρφαινε και
τελειοποιούσε την δουλειά του δασκάλου. Και όταν πια το
γλυπτό είχε τελειώσει, ήταν και οι δυο πολύ
περήφανοι με το αποτέλεσμα. Γιατί ότι κατάφεραν να
πλάσουν στην ψυχή του παιδιού δεν μπορούσε κανείς
ούτε να το αγοράσει αλλά ούτε και να το πουλήσει.
Και στο τέλος συμφώνησαν και οι δυο πώς θα είχαν σίγουρα
αποτύχει αν δούλευε ο καθένας χωριστά. Γιατί πίσω
από το γονιό στεκόταν το σχολείο και πίσω
από το δάσκαλο, το σπίτι.


Αγνώστου συγγραφέα

[Ms Daisy]

ΑΡΜΟΝΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ

Κάποτε ονειρεύτηκα ότι βρισκόμουν μέσα σε ένα
εργαστήρι όπου υπήρχαν δυο γλύπτες. Οι γλύπτες
αυτοί χρησιμοποιούσαν το μυαλό ενός μικρού παιδιού για
να σκαλίσουν πάνω και το χειρίζονταν με μεγάλη φροντίδα.
Ο ένας γλύπτης ήταν ο δάσκαλος και τα εργαλεία που
χρησιμοποιούσε ήταν βιβλία, μουσική και τέχνη.
Ο άλλος γλύπτης ήταν ο γονιός. Αυτός στεκόταν
δίπλα στο παιδί, προσφέροντας του στήριξη, καλοσύνη
και αγάπη. Μέρα με τη μέρα ο δάσκαλος δουλεύοντας
προχωρούσε το γλυπτό με σιγουριά. Και από κοντά ο
γονιός δουλεύοντας και αυτός γυάλιζε, ομόρφαινε και
τελειοποιούσε την δουλειά του δασκάλου. Και όταν πια το
γλυπτό είχε τελειώσει, ήταν και οι δυο πολύ
περήφανοι με το αποτέλεσμα. Γιατί ότι κατάφεραν να
πλάσουν στην ψυχή του παιδιού δεν μπορούσε κανείς
ούτε να το αγοράσει αλλά ούτε και να το πουλήσει.
Και στο τέλος συμφώνησαν και οι δυο πώς θα είχαν σίγουρα
αποτύχει αν δούλευε ο καθένας χωριστά. Γιατί πίσω
από το γονιό στεκόταν το σχολείο και πίσω
από το δάσκαλο, το σπίτι.


Αγνώστου συγγραφέα

Καταπληκτικό!

[N.Π.]

Η αιτία βρίσκεται πρώτα από όλα μέσα μας. Όλοι προσπαθούν να ρίξουν το "μπαλάκι" της ευθύνης στους άλλους..Όταν νοσεί η οικογένεια, αργά ή γρήγορα θα νοσήσει και η κοινωνία..Οι περισσότεροι γονείς έχουν μάθει να ακούν μόνο τις επιθυμίες τους. Δουλειά, χρήματα, καριέρα, καταξίωση..Τα παιδιά είναι τα πιό σκληρά εργαζόμενα άτομα, σχολείο, φροντιστήρια σε πολλά μαθήματα και το βράδυ κουρασμένα, σε ένα σπίτι με επίσης κουρασμένους γονείς, βρίσκουν παρηγοριά στο ίντερνετ..Σκεφτόμουν την περίοδο προετοιμασίας για ασέπ, πόσοι από εμάς παραμέλησαν πολύ σημαντικά πρόσωπα της ζωής τους, κυρίως συζύγους και παιδιά...Γιατί? Για λίγα μόρια στον ασέπ, τα οποία δεν φτάνουν ούτε για ωρομισθία και κάθε 1-2 χρόνια ξανά πάλι παραμέληση της οικογένειας..Ώσπου τελικά έρχεται ο πολυπόθητος στόχος, ο διορισμός και συνειδητοποιούμε ότι τα παιδιά μας μεγάλωσαν και δεν μας χρειάζονται πιά...Πρός θεού, δεν λέω να σταματήσουμε να προσπαθούμε για ο,τιδήποτε μας βελτιώνει τη ζωή μας, αλλά όταν υπάρχει μία οικογένεια που εξαρτάται η ευημερία της από εμάς, να ξέρουμε να βάζουμε και όρια..Νομίζουμε ότι αυτά συμβαίνουν μόνο στους άλλους αλλά κατά καιρούς διαβάζω εδώ μέσα πολύ ακραία πράγματα και γι'αυτό αναφέρθηκα σε εμάς..

[marianV]

Η αιτία βρίσκεται πρώτα από όλα μέσα μας. Όλοι προσπαθούν να ρίξουν το "μπαλάκι" της ευθύνης στους άλλους..Όταν νοσεί η οικογένεια, αργά ή γρήγορα θα νοσήσει και η κοινωνία..Οι περισσότεροι γονείς έχουν μάθει να ακούν μόνο τις επιθυμίες τους. Δουλειά, χρήματα, καριέρα, καταξίωση..Τα παιδιά είναι τα πιό σκληρά εργαζόμενα άτομα, σχολείο, φροντιστήρια σε πολλά μαθήματα και το βράδυ κουρασμένα, σε ένα σπίτι με επίσης κουρασμένους γονείς, βρίσκουν παρηγοριά στο ίντερνετ..Σκεφτόμουν την περίοδο προετοιμασίας για ασέπ, πόσοι από εμάς παραμέλησαν πολύ σημαντικά πρόσωπα της ζωής τους, κυρίως συζύγους και παιδιά...Γιατί? Για λίγα μόρια στον ασέπ, τα οποία δεν φτάνουν ούτε για ωρομισθία και κάθε 1-2 χρόνια ξανά πάλι παραμέληση της οικογένειας..Ώσπου τελικά έρχεται ο πολυπόθητος στόχος, ο διορισμός και συνειδητοποιούμε ότι τα παιδιά μας μεγάλωσαν και δεν μας χρειάζονται πιά...Πρός θεού, δεν λέω να σταματήσουμε να προσπαθούμε για ο,τιδήποτε μας βελτιώνει τη ζωή μας, αλλά όταν υπάρχει μία οικογένεια που εξαρτάται η ευημερία της από εμάς, να ξέρουμε να βάζουμε και όρια..Νομίζουμε ότι αυτά συμβαίνουν μόνο στους άλλους αλλά κατά καιρούς διαβάζω εδώ μέσα πολύ ακραία πράγματα και γι'αυτό αναφέρθηκα σε εμάς..

+++++++++++++ και προσθέτω: Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί πρέπει όταν γράφουμε στο forum πολλοί απο εμάς να ξεχνάμε την ταυτότητα μας. Είμαστε εκπαιδευτικοί, είμαστε όμως και μέλη οικογενειών. Θα έπρεπε λοιπόν να είμαστε οι πρώτοι που συνειδητοποιούμε το μέγεθος της ευθύνης που φέρουμε είτε ως εκπ/κοι είτε ως γονείς. Δεν φταίμε για όλα εμείς, εννοείται. Αφού δεν μπορώ να αλλάξω όμως άμεσα τον άλλον, ας αλλάξω πρώτα εγώ και έστω και έτσι θα υπάρξει αλλαγή.