Στάση/Συμπεριφορά/Προβλήματα στα ιδιαίτερα

[emmaki]

Μου ζητήθηκε χθες να κάνω μάθημα σε ένα παιδάκι που θα πάει το Σεπτέμβρη Γ Γυμνασίου. Ο πιτσιρικάς είναι πολύ αδύναμος, φέτος μπορεί να έχει μείνει στα Αρχαία. Επιπλέον, φέτος του συνέβη κάτι τραγικό, έχασε τον πατέρα του, και γενικότερα έχει "παρατήσει" το σχολείο και το διάβασμα. Η κυρία που με συνέστησε στη μητέρα του του κάνει Γερμανικά και μου είπε πως είναι εξαιρετικά "δύσκολο" παιδί και πως έχει ξεπαστρέψει 2 φιλολόγους φέτος. Το ξέρω ότι όλα είναι πολύ αποθαρρυντικά, αλλά το έχω δει λίγο συναισθηματικά το θέμα, και σκέφτομαι να το προσπαθήσω. Ποιά είναι η γνώμη σας? Έχει κανένας παρόμοια εμπειρεία για το πώς θα μπορούσα να προσεγγίσω ένα τόσο "ιδιαίτερο" παιδί?

Λόγω επαγγέλματος (είμαι σε ΚΕΔΔΥ) θα συμβούλευα ότι καλύτερο είναι οδάσκαλος να μένει στο ρόλο του δασκάλου (δύσκολο πολύ, το ξέρω) και η στήριξη παιδιών που μπορεί να έχουν προβλήματα καλό θα ήταν να γίνεται από ειδικούς.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, από ό,τι φαίνεται υπάρχει ένα παιδιί που έιναι πολύ αρνητικό και ατίθασο. Γιατί αισθάνεται έτσι, είναι το πρώτο που θα πρέπει να βρει ένας ειδικός. Σίγουρα κάτι έχει συμβει και το παιδί αντιδρά. Μπορεί να είναι από το πιο απλό (να μην τουα αρέσουν τα φιλολογικά πχ και να το πιέζει η μαμά να μάθει αρχαία) ως το πιο σύνθετο (να είναι ένα κακοποιημένο παιδί, να είναι ένα παιδί που κανέις δεν του δίνει σημασία και να θέλει να τραβήξει προσοχή, να έχει μία μαθησιακή δυσκολία κλπ).
Θεωρώ, λοιπόν, ότι το καλύτερο που μπορείς να κάνεις ως εκπαιδευτικός είναι να πας με τα νερά του παιδιού, να του κάνεις μάθημα ήρεμα, αλλά και να συμβουλέυσεις (να "πιέσεις") τη μαμά να πάει το παιδί σε έναν ειδικό. Αν μάλιστα έχει παρόμοια συμπεριφορά και στα άλλα μαθήματα, τότε καλύτερα είναι να γίνει μία πλήρης αξιολόγηση του από ομάδα σε ΚΕΔΔΥ ή σε ιατροπαιδαγωγικό κέντρο, ώστε να διαπιστωθεί η ύπαρξη ή μη μαθησιακών δυσκολιών.

[PDE ads]

[frerar]

emmaki, θα ήθελα τη βοήθειά σου...φέτος έκανα ιδιαίτερο με μια μαθήτρια της β΄λυκείου και αντιλήφθηκα ότι έχει δυσλεξία και μάλλον και κάποιο άλλο μαθησιακό (μέχρι εκεί έφταναν οι γνώσεις μου). Είπα στους γονείς της τη σκέψη μου και συμβούλεψα να απευθυνθούν σε κάποιον ειδικό κέντρο. Εκείνοι δεν ήθελαν ούτε να ακούσουν ότι το παιδί τους έχει κάποιο πρόβλημα και μάλιστα μου τόνισαν ότι αν ήταν θα τους το είχαν ήδη πει τόσα χρόνια οι δάσκαλοι ή οι καθηγητές. Εγώ συνέχισα τα μαθήματα, αλλά το παιδί πιέζεται τρομερά στο γραπτό λόγο και δε μπορεί να γράψει. Τώρα με πήραν τηλ. να της κάνω θερινα για τη γ' λυκείου. Πώς μπορώ να τους προσεγγίσω έτσι ώστε να μην είναι πάλι τόσο αρνητικοί, διότι είναι κρίμα για το παιδί να βασανίζεται προσπαθώντας να γράψει ενώ δεν μπορεί παρά να κρατά αποσπασματικές σημειώσεις; Τι να κάνω; Είμαι πολύ αγχωμένη με αυτό το θέμα..

[karxarias29]

Το θέμα των ιδιαιτέρων είναι ένα από τα πιο πονεμένα θέματα του κλάδου μας και πραγματικά αποτελούν μεγάλο σχολείο για τη μετέπειτα πορεία μας στο χώρο. Θα ήθελα να επισημάνω και εγώ ότι είναι πολύ δύσκολο να πρέπει να βγάλεις την ύλη και παράλληλα να προσπαθείς να προσεγγίσεις το παιδί και να αφουγκραστείς τα προβλήματά του. Σε κάποιες περιπτώσεις πετυχαίνει και σε άλλες όχι. Επειδή τα τελευταία χρόνια έχω σχεδόν εγκαταλείψει τα ιδιαίτερα λόγω οικογενειακών και λοιπών υποχρεώσεων, μπορώ πια να κρίνω πιο αντικειμενικά την πορεία μου και να πω ότι έχω κάνει αρκετά λάθη, κυρίως επειδή κυριεύτηκα από το συναίσθημα και όχι από τη λογική. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να προσπαθούμε να ισορροπούμε ανάμεσα στο ότι είναι βιοποριστικό το θέμα, αλλά από την άλλη έχουμε να κάνουμε με μαθητές. Πάντως, κατά τη γνώμη μου, το κλειδί είναι η συνεργασία με τους γονείς. Δηλαδή, περίεργος μαθητής παλεύεται, περίεργος γονιός... με τίποτε!

[gringa]

Δηλαδή, περίεργος μαθητής παλεύεται, περίεργος γονιός... με τίποτε!

Αυτό ξαναπές το....

[PDE ads]

[karxarias29]

Γονιο...καμένη και συ βλέπω!

[Stiliani]

Θα ήθελα να συνεχίσω το θέμα ρωτώντας τους  συναδέλφους που ασχολούνται  με τα ιδιαίτερα κυρίως , πότε  και για ποιους λόγους διακόπτουν
ένα  ιδιαίτερο. Ειμαι στα πρόθυρα να διακόψω ένα και θα ήθελα να γνωρίζω και τους δικούς σας λόγους.

[maria_pol]

Αχ, ακόμα και στα ιδιαίτερα τα πράγματα είναι εκνευριστικά δύσκολα κάποιες φορές! Προσωπικά, δεν έχω διακόψει κάποιο ιδιαίτερο ακόμη αλλά το σκέφτομαι κι εγώ πολύ σοβαρά να το κάνω αν συνεχιστεί η κατάσταση του τύπου: "ας το ακυρώσουμε για σήμερα, δεν πρόλαβα να διαβάσω" (μετά από μια-δυο βδομάδες που καθότανε)- και να με ειδοποιεί λίγο πριν το μάθημα. Μιλάω για ενήλικο άτομο που η εκμάθηση της γλώσσας είναι δική της επιλογή. Τώρα τελευταία καθυστερεί και την πληρωμή. Έτσι και διδακτικές ώρες χάνω που θα μπορούσα να βρω κάτι άλλο και χρήματα. Αυτή είναι η δική μου εμπειρία.

[aeee]

Θα ήθελα να συνεχίσω το θέμα ρωτώντας τους  συναδέλφους που ασχολούνται  με τα ιδιαίτερα κυρίως , πότε  και για ποιους λόγους διακόπτουν
ένα  ιδιαίτερο. Ειμαι στα πρόθυρα να διακόψω ένα και θα ήθελα να γνωρίζω και τους δικούς σας λόγους.

όποιοι και εαν είναι οι λόγοι μου φαίνεται ότι αντι-επαγγελματικό να διακόπτεις ιδιαίτερο στα μέσα της χρονιάς.

[maria_pol]

όποιοι και εαν είναι οι λόγοι μου φαίνεται ότι αντιεπαγγελματικό να διακόπτεις ιδιαίτερο στα μέσα της χρονιάς.
[/quote]

Ίσως να ναι κι έτσι... Πάντως η δική μου άποψη είναι ότι θα ήταν αντιεπαγγελματικό να αφήναμε π.χ. ένα ιδιαίτερο για ένα άλλο με καλύτερα λεφτά. Όταν όμως η συμπεριφορά του μαθητή (εφόσον μιλάμε για ενήλικες) δεν είναι η πρέπουσα, τι να κάνουμε; Στο κάτω κάτω όταν γίνεται μια συμφωνία, πρέπει να τηρείται κι από τις 2 πλευρές. Όταν η μία δε φέρεται σωστά, τότε υπάρχουν λόγοι για διακοπή της συνεργασίας. Κι οι καθηγητές μπορεί να επιτελούν σημαντικό έργο αλλά άνθρωποι είναι.

[gringa]

Φέτος, στην αρχή της χρονιάς σταμάτησα ένα ιδιαίτερο, μια κοπελίτσα Α Λυκείου στα Αρχαία. Το πρόβλημά μου δεν ήταν φυσικά με το ίδιο το παιδί, αλλά με τη μητέρα της. Υποτίθεται πως είχαμε συμφωνήσει από την αρχή της χρονιάς πως θα εμβαθύναμε στη γραμματική και το συντακτικό, μιας και από του χρόνου η μικρή θα πάει θεωρητική. Αφού ξεκιήσαμε λοιπόν, μετά από ένα μήνα, μου κάνει παράπονα η μαμά της ότι τη φορτώνω με άσχετα πράγματα και ότι όλα αυτά που της κάνω της είναι άχρηστα (η μαμά δουλεύει σε σούπερ μάρκετ. Δεν έχω τίποτα με το σούπερ μάρκετ ως απασχόληση, αλλά ως εκ των πραγμάτων είναι άσχετη με το αντικείμενο)

Το ξέρω ότι η μικρή έκανε παράπονα, αλλά αντί η μητέρα της να της πει "κάτσε στ' αυγά σου και κάνε ό,τι σου λέει η κυρία σου", αυτή τα έβαλε μαζί μου. Με πείραξε πάρα πολύ γιατί θεώρησε πως αδιαφορώ για την κοπέλα και ότι θέλω να "το παίζω" αυστηρή. Της είπα πως έχω μάθει να δουλεύω με τον δικό μου τρόπο και ότι δεν τον αλλάζω, κι εκεί χώρισαν οι δρόμοι μας.

Δεν ξέρω κατά πόσο αυτό που έκανα ήταν αντιεπαγγγελματικό ή όχι, αλλά πραγματικά δεν το μετάνοιωσα. Μου είναι δύσκολο να δουλεύω μα ενθρώπους που δεν εμπιστεύονται ούυτε εμένα, ούτε τη δουλειά μου.

[Stiliani]

Θα ήθελα να συνεχίσω το θέμα ρωτώντας τους  συναδέλφους που ασχολούνται  με τα ιδιαίτερα κυρίως , πότε  και για ποιους λόγους διακόπτουν
ένα  ιδιαίτερο. Ειμαι στα πρόθυρα να διακόψω ένα και θα ήθελα να γνωρίζω και τους δικούς σας λόγους.

όποιοι και εαν είναι οι λόγοι μου φαίνεται ότι αντι-επαγγελματικό να διακόπτεις ιδιαίτερο στα μέσα της χρονιάς.

Δεν θα διαφωνήσω καθόλου μαζί σου, ομως η ενήλικη  (35 ετών)  μαθήτριά μου δεν τηρεί καθολου το πρόγραμμα μας. Εχουμε κάνει μόλις 12 ώρες για έκθεση Γ' λυκείου(θα δώσει πανελλαδικες) και έχει τεραστια κενά από Α' και

[maria_pol]

Καταλαβαίνω. Ίδια είναι και η περίπτωσή μου που περιέγραψα πιο πάνω. Κι η δική μου μαθήτρια όλο λέει ότι θα διαβάσει, ότι τώρα που θα έχει χρόνο θα μάθει το λεξιλόγιο, ότι θα, θα, θα... Και είναι και το θέμα της πληρωμής που το αναφέρει βέβαια ότι θα πληρώσει αλλά αναφέρει επίσης και ότι έχει πολλά έξοδα που ξέρω σίγουρα ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει, απλά ξοδεύει αφειδώς αλλού... Και πραγματικά δε με πειράζει τόσο η καθυστέρηση της πληρωμής (αν και σαφώς δουλεύω, γιατί έχω ανάγκη) όσο οι ακυρώσεις. Έτσι, ούτε με την ύλη προχωράμε ούτε σωστή δουλειά γίνεται αν δεν υπάρχει πρόγραμμα και δεν έχεις συχνή επαφή με τη γλώσσα.

[karxarias29]

Μπορείς, αν θέλεις, να την προειδοποιήσεις για τελευταία φορά και αν δε διορθωθεί η κατάσταση, να της πεις ότι της δίνεις ένα μεταβατικό διάστημα, πχ 2 εβδομάδες, να ψάξει να βρει άλλο καθηγητή. Οπότε 2 τινα θα συμβούν, ή που θα διορθωθεί, ή που θα βρει άλλο καθηγητή και θα ησυχάσεις, χωρίς μάλιστα να έχεις τύψεις για αντιεπαγγελματική συμπεριφορά.

[Ms Daisy]

Εγώ άφησα μαθήτρια στη μέση της χρονιάς αφού όλη η οικογένεια συμπεριφερόταν απαράδεκτα επί 1,5 χρόνο. Έκανα υπομονή τον πρώτο (με ακυρώσεις της τελευταίας στιγμής, απίστευτο τουπέ της κόρης, αλλά κυρίως με καθυστερήσεις πληρωμής πολλών μηνών) και τον 2ο είπα να ξεκαθαρίσω τα πράγματα. Υποτίθεται κάναμε μια συζήτηση, κατάλαβαν αλλά διορθώθηκαν μόνο τον 1ο μήνα. Από κει και πέρα τα ίδια και χειρότερα. Να μη με πληρώνουν, να μην βρίσκω τους γονείς στο σπίτι, να μην σηκώνουν τα κινητά, να μην απαντούν στα μηνύματα, να παίζουνε γενικά κρυφτούλι. Το χειρότερο ήταν όταν πετύχαινα κανέναν γονιό στο σπίτι και έλεγα για τα χρεωστούμενα, έβγαζε ένα εικοσάρικο κι έλεγε τα υπόλοιπα άλλη φορά (το ποσό ήταν σχεδόν