Στάση/Συμπεριφορά/Προβλήματα στα ιδιαίτερα

[Isla]

Μα δεν ανταποκρίνονται. Αλλά μέχρι αυτό να γίνει κατανοητό από τους γονείς (και από το μαθητή), έχει έρθει η ώρα για τις Πανελλήνιες.

Αν ο γονιός δεν καταλαβαίνει ότι ο καθηγητής στο ιδιαίτερο (που αναλαμβάνει μόνος του όλη την ευθύνη της προετοιμασίας του μαθητή με ό,τι αυτό συνεπάγεται) πρέπει να είναι δύο φορές καλύτερος από τον καθηγητή του φροντιστηρίου για να έχει το ίδιο αποτέλεσμα, μην περιμένεις να μπορούν να καταλάβουν πόσο καλή δουλειά γίνεται ή δεν γίνεται την ώρα του μαθήματος.

Επίσης όταν ο γονιός δεν καταλαβαίνει ότι το φτηνό είναι φτηνό για κάποιο λόγο...

[PDE ads]

[eli_]

Ασφαλώς και δεν ανταποκρίνοται, όπως είπε και η Isla. Ειδικά, αν πρόκειται για μαθητή όχι ιδιαίτερα καλό και με χαμηλές επιδόσεις η περίοδος χάριτος είναι μεγαλύτερη και όταν πλέον συνειδητοποιούν πως έχουν τα πράγματα οι γονείς είναι αργά.

[greedo]

 Ο μαθητής χαμηλων επιδόσεων, όπου και να πάει, ασσόδυο θα γράψει στις Πανελλήνιες! 

[-----]

Ο μαθητής χαμηλων επιδόσεων, όπου και να πάει, ασσόδυο θα γράψει στις Πανελλήνιες! 

Προφανώς και γι' αυτό το λόγο οι γονείς επιλέγουν φτηνό καθηγητή!

[PDE ads]

[ronsent]

Kάποια γνώμη για το τι να προσεχθεί ή πως να γίνει πιο παραγωγικό το μάθημα με δύο παιδιά τα οποία διαθέτουν περίπου τις ίδιες ικανότητες και γνώσεις;

[ConstanceHC]

Καλησπέρα σε όλους!
 Θα ήθελα χωρίς να σας κουράσω να σας αναφέρω την περίπτωση μου. Έχω σπουδάσει Κλασική Φιλολογία στα Ιωάννινα και τα τελευταία 2 χρόνια ζω στην Αθήνα. Από το 2008 που τελείωσα τις σπουδές μου άρχισα να κάνω ιδιαίτερα. Πάντα με καλούσαν παιδιά όλων των τάξεων του γυμνασίου όπως επίσης και παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες ή ειδικές ανάγκες ( μιας και έχω παρακολουθήσει ετήσιο επιμορφωτικό σεμινάριο στην Ειδική Αγωγή). Ποτέ μα ποτέ δεν είχε τύχει να αναλάβω μαθητή λυκείου και το είχα παράπονο γιατί ήθελα να αποκτήσω εμπειρία και στο Λύκειο.
Μέχρι πρόσφατα... Μητέρα ευγενέστατη, απεγνωσμένα με κάλεσε ζητώντας μου να προετοιμάσω τα 2 της παιδιά (1 αγόρι κι 1 κορίτσι) για τις Πανελλήνιες του 2015 σε όλα τα μαθήματα της θεωρητικής κατεύθυνσης. Γνωρίζοντας το κόστος του μαθήματος μου είπε ότι μπορεί να διαθέσει μόνο 5 ευρώ/ώρα για το κάθε παιδί ( θα κάνουν ξεχωριστά) διότι εργάζεται μόνο εκείνη στην οικογένεια, καταλαβαίνοντας και η ίδια ότι τα 5 ευρώ είναι πολύ λίγα αλλά όντας πραγματικά απελπισμένη. Τα παιδιά, μου είπε, έχουν τραυματικές εμπειρίες από καθηγητές, έχουν κενά, θα δώσουν 2η φορά  φέτος και το όνειρό τους είναι να περάσουν Ευελπίδων (που έχει αρκετά υψηλή βάση- και από θεωρητική  που σημαίνει ότι θα χάσουν μόρια). Της είπα ότι θα την καλέσω αργότερα για να της πω, για να έχω το περιθώριο να το σκεφτώ. Η αλήθεια είναι  ότι μου ήρθε λίγο απότομο όλο αυτό. Γ' Λυκείου?? Όλα τα μαθήματα θεωρητικής?? Πρώτη φορά?? Δεν ήξερα αν έπρεπε να δεχτώ ή όχι! Από την άλλη αν όχι τώρα, τότε πότε? Πότε θα μου παρουσιαστεί πάλι η ευκαιρία? Είναι μια πάρα πολύ μεγάλη πρόκληση αυτό για μένα. Είμαι αρκετά υπεύθυνο άτομο και ιδιαίτερα τελειομανής. Ό, τι κάνω θέλω να το κάνω άψογα, όσο μπορώ, κι  αυτό είναι που με αγχώνει περισσότερο.
Την κάλεσα, λοιπόν, αργότερα και θέλοντας να είμαι ειλικρινής μαζί της, της είπα ότι δεν έχω καμία εμπειρία στην  προετοιμασία μαθητών για τις Πανελλήνιες, όμως έχω θέληση και υπομονή. Μου είπε ότι δεν την ενδιαφέρει τόσο, αρκεί  να τους βοηθήσω να βγάλουν την ύλη, να είμαι μεταδοτική, με πολλή υπομονή,  και πάνω απ' όλα άνθρωπος ( τονίζοντας μου τις τραυματικές εμπειρίες που είχαν στο παρελθόν). Αποφάσισα λοιπόν να τα αναλάβω με όποιο κόστος πνευματικό, ψυχικό, σωματικό συνεπάγεται αυτό για μένα. Αποφασίσαμε να κάνουμε 2 ώρες κάθε μέρα με το κάθε παιδί ( Αρχαία Γνωστό- Άγνωστο, Λατινικά, Ιστορία, Λογοτεχνία, Έκθεση). Αυτή την  εβδομάδα έγιναν μαθήματα ωριαία, διερευνητικά περισσότερο για να δω το επίπεδο τους.
Γνωρίζοντας ότι έχουν κάποια κενά περίμενα δυο μέτριους μαθητές. Όμως η κατάσταση είναι πολύ χειρότερη από όσο φανταζόμουν:
-Δεν γνωρίζουν τίποτε από γραμματική και συντακτικό της Λατινικής. Με κοιτούσαν σαν να μιλούσα κινέζικα.
-Δεν γνωρίζουν τίποτα από γραμματική και συντακτικό της Αρχαίας Ελληνικής. Μου είπαν ότι οι καθηγητές στο σχολείο τους έβαζαν πάντα καλούς βαθμούς και όχι εργασίες για εξάσκηση. Το κορίτσι μου είπε ότι δεν γνωρίζει καλά ούτε την γραμματική της Νέας Ελληνικής.
-Έχουν πρόβλημα ορθογραφίας.
-Έχουν πολύ φτωχό λεξιλόγιο και δυσκολεύονται να κατανοήσουν πολύ απλές λέξεις, φράσεις, προτάσεις νοήματα... Πρέπει μια λέξη να την πω όσο πιο απλά γίνεται για να την καταλάβουν κι ακόμα και τότε με κοιτάνε με απορία.
-Το κορίτσι έχει μάθει να μαθαίνει τα πάντα παπαγαλία, αγχώνεται όταν ξεχνάει κάτι, φοβάται ότι αν ξεχάσει κάτι θα της κόψουν βαθμό... υποστήριξε ότι οι περισσότεροι δάσκαλοι και καθηγητές που είχε  τους έλεγαν να μαθαίνουν κομμάτια ολόκληρα αυτολεξεί, ότι αυτός είναι ο σωστός τρόπος. Έχει μεγάλο πρόβλημα έκφρασης.

Παρ' όλα αυτά θέλουν πολύ να περάσουν στην Ευελπίδων και ευελπιστούν να γράψουν 19.
 Όπως καταλαβαίνετε, έχω αγχωθεί πάρα πολύ! Νιώθω τεράστιο το βάρος της ευθύνης πάνω μου. Όλα αυτά τα κενά που έχουν, εγώ τα χτίζω σιγά-σιγά από το Γυμνάσιο με θεωρία και πολλές εργασίες και πολλή εξάσκηση ώστε στο Λύκειο να τα παίζουν στα δάχτυλά τους. Τώρα? Τώρα πρέπει να ξεκινήσουμε από το μηδέν. Και τι να πρωτοκάνουμε !! Τους είπα ότι είναι αρκετά υψηλός ο στόχος που έχουν βάλει, ότι θα κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ για να τους βοηθήσω, ότι όμως θα χρειαστεί πολλή προσωπική δουλειά και καθόλου άγχος. Πράγματι πρέπει να είχαν τραυματικές εμπειρίες. Φαίνεται στην ψυχολογία τους, στον τρόπο που μιλάνε, στην ανασφάλεια που έχουν μέσα τους ( Το κορίτσι τα Χριστούγεννα έπαθε μπλακ-αουτ και σταμάτησε εντελώς να διαβάζει.) Πραγματικά θέλω να βοηθήσω αυτά τα παιδιά, να  τους τονώσω το ηθικό, να τους καλύψω τα κενά.
 
Γι' αυτό παρακαλώ όλους του έμπειρους και μη συναδέλφους του φόρουμ : οποιεσδήποτε προτάσεις σχετικές με το θέμα, τρόποι διδασκαλίας, πλάνο μαθημάτων κατεύθυνσης, τρόπος κάλυψης των κενών ή ό,τιδηποτε άλλο εσείς θεωρείτε χρήσιμο να μου πείτε θα με βοηθούσε ιδιαιτέρως. Θέλω να τείνω μια χείρα βοηθείας σε αυτά τα παιδιά. Κάθε παιδί στον κόσμο το αξίζει.

Ευχαριστώ πολύ για το χρόνο που διαθέσατε να διαβάσετε την ανάρτηση μου (ίσως σας κούρασα τελικά).

Καλή δύναμη!!

Κωνσταντίνα

[AlexandeR]

"...μου είπε ότι μπορεί να διαθέσει μόνο 5 ευρώ/ώρα για το κάθε παιδί..."

Αυτό και μόνο τα λέει όλα...!

[Ferdydurke]

Νομιζω πως κακως δέχτηκες. Τα χρήματα είναι ελάχιστα, ειδικά για προετοιμασία πανελλαδικών. Αλλά αφού δέχτηκες το θέμα είναι τι θα κάνεις από εδω και πέρα. Πρέπει να συνειδητοποιήσεις ότι μαγικά δε γίνονται και όσο καλή κι αν είσαι και όσο κι αν θέλεις να βοηθήσεις τα δυο αυτά παιδιά να πετυχουν το στοχο τους είναι αδύνατον, δεδομένων των συνθηκών που περιγράφεις. Μιλάμε για δυο μαθητές ιδιαιτέρως αδύναμως που θέλουν να γράψουν 19 στις πανελλαδικές, μέσα σε 9 μηνες προετοιμασίας. Είναι σαν κάποιος ο οποιος δεν ξέρει να μιλάει καθόλου μια ξένη γλώσσα, να θέλει να βγάλει ακαδημαϊκό λόγο σε αυτήν τη γλώσσα μέσα σε 5 ωρες.
Στη θέση σου θα προφασιζόμουν μια δικαιολογία και θα άφηνα το συγκεκριμένο μάθημα. Μην ξεχνάς πως η αποτυχία τους θα βαρύνει εσένα και μόνο εσένα. Ελάχιστοι γονείς παραδέχονται οτι φταίνε τα παιδιά (ήδη η μητέρα άφησε να εννοηθεί οτι έφταιγαν οι προηγούμενοι καθηγητές, τραυματικές εμπειρίες κτλ).

[-----]

ConstanceHC τελικά ξεκίνησες αυτά τα παιδιά;
Συνεχίζεται αυτή η κατάσταση;

[eng_teacher]

Τι κάνετε με παιδιά που δε διαβάζουν και σας έρχονται συνεχώς άγραφα στο ιδιαίτερο;

Μέχρι πρότινος, δε μου είχε τύχει στο ιδιαίτερο, είχα επιμελείς μαθητές (είτε παιδιά, είτε ενήλικες) αποφασισμένους να δουλέψουν και να συνεργαστούν σε όλα τα επίπεδα. Φέτος, όμως, μου έτυχαν 2 αγόρια με πολλά κενά και που διάβαζαν μόνο το λεξιλόγιο ορθογραφία και σε όλα τα άλλα αδιάβαστα και άγραφα. Καταλήγαμε να κάνουμε όλο το homework στο μάθημα και προχωρούσαν/ προχωρούν αργά.

Το ένα αγόρι 11χρονο έχει αρχίσει και αλλάζει στάση, κάνει σχεδόν όλο το homework, διαβάζει μόνο του, δείχνει ενδιαφέρον και πιο πρόθυμο, μέχρι και ασκήσεις που δεν είχα αναθέσει μου έκανε από μόνο του τις προάλλες.

Με το άλλο αγόρι, έχω πρόβλημα. Είναι 13-14 χρονών, E Class, διάλεξα να κάνουμε το Cosmic B1+, ήταν σε φροντιστήριο αλλά έχει αρκετά κενά. Στην αρχή η στάση του με ξεγέλασε, νόμιζα ότι είχε όρεξη για δουλειά και να καλύψουμε αυτά τα κενά, να βάλουμε τις γνώσεις του σε μία σειρά και να μάθει να παράγει λόγο.. και γιατί όχι; Να πάρει και το Lower του χρόνου! But that wasn't the case, μου έρχεται άγραφος με ένα σωρό δικαιολογίες και υποσχέσεις (ότι από την επόμενη φορά θα είναι τυπικός ως προς το h/w), κατά τη διάρκεια του μαθήματος δεν μπορώ να πω ότι συνεργάζεται απόλυτα, δεν ξέρω αν έχω την αμέριστη προσοχή του, κτλ.

Εγώ το συζήτησα 2-3 φορές με τη μητέρα του, προσπαθώντας να σκεφτούμε μία λύση ώστε να αυξήσει το χρόνο ή την ποιότητα του διαβάσματός του, χωρίς να νιώσει υπερβολική πίεση και 'κλωτσήσει'. Αγόρι στην εφηβεία είναι εξάλλου, δεν μπορούμε να ξέρουμε πώς θα αντιδράσει. Ο μικρός ήταν όλο υποσχέσεις την περασμένη βδομάδα, αλλά τελικά, όσο είχα με την αδερφή του μάθημα (επίσης δύσκολη περίπτωση με κενά, αλλά έχει συμπαθήσει το μάθημα και τα αγγλικά, απόλυτα συνεργάσιμη και έχει παρουσιάσει σημαντική πρόοδο), η μητέρα τσακώθηκε με τον μικρό γιατί ήταν αδιάβαστος, άγραφος και της είχε πει ψέματα ότι τα είχε κάνει.

Ήρθα σε δύσκολη θέση, γιατί ο καβγάς ήταν για το μάθημα. Είπε ότι "απλά δεν του αρέσουν τα αγγλικά, και θέλει να τα σταματήσει". Του έκανα κι εγώ μια ήρεμη κουβέντα, συμφωνήσαμε να υπάρχει απόλυτη συνεργασία στο μάθημα ώστε να γίνεται με πιο γρήγορους ρυθμούς και να βγαίνει περισσότερη δουλειά κατά τη διάρκεια του μαθήματος, και να έχει λιγότερα για το σπίτι. Συγκεκριμένα, να έχει γύρω στις 5 μικρές ασκήσεις + λεξιλόγιο τη φορά, μήπως τις κάνει.

Εσείς τι λέτε; Υπήρχαν τέτοιες περιπτώσεις στο φροντιστήριο, αλλά το χειριζόμασταν αλλιώς εκεί. Είναι εντελώς διαφορετικό στο ιδιαίτερο νομίζω. Επίσης, απ'ό,τι φαίνεται ό,τι έκανα στην αδερφή του (που επίσης δεν είναι πολύ του διαβάσματος) και στον άλλο μαθητή που προανέφερα δείχνει να μη δουλεύει στην περίπτωσή του.

Είναι γενικώς αδιάφορος. Αντιδράει σε αυτά που δε του αρέσουν, όχι το ένα, όχι το άλλο, π.χ. δεν του αρέσει η γραμματική, δε θέλει να κάνει καθόλου writing. Του αρέσει το listening και το speaking. Στο πρώτο είναι καλός, αλλά στο speaking δεν είναι, σε σημείο που δεν βγάζω νόημα λόγω φτωχού λεξιλογίου, άπειρων γραμματικών κ συντακτικών λαθών, κακού pronunciation, intonation και ρυθμού του λόγου. Εάν του κάνω μόνο αυτά που του αρέσουν, πώς θα μάθει έστω να μιλάει με μεγαλύτερη ευχέρεια και ακρίβεια; Πώς θα καλύψει την ύλη να ετοιμαστεί και για Lower του χρόνου; Επίσης, είναι δυνατόν να βγει μέχρι το καλοκαίρι η ύλη του B1+ με πέντε-πέντε τις ασκησούλες για εργασία για το σπίτι;

Δεν ξέρω. Είμαι ανοιχτή σε κριτική και προτάσεις.     

[ZoumbiZou]

Το λοιπόν, έχω ίδιο πρόβλημα με μαθητή Α' Λυκείου στα αρχαία...
Στην πρώτη μας συνάντηση μου είπε ότι απλά έχει πρόβλημα με τα ρήματα. Τελικά, δεν ξέρει ούτε γραμματική ούτε σύνταξη και βέβαια, με ένα μεγάλο ΔΕΝ μπροστά από τα αρχαία (δεν μου αρέσουν, δεν μπορώ, δεν ξέρω).
Εννοείται ξεγελάστηκα στην αρχή καθώς έλεγε ότι είναι και αρχή της χρονιάς δεν τα θυμάται καλά, θα τα διαβάσει θα τα θυμηθεί...
Ενημερώνω τη μητέρα ότι έχει κενά αρκετά αλλά ότι αν κάνει αυτά που λέμε θα είμαστε εντάξει. Έχω απλουστεύσει και συγκεκριμενοποιήσει όσα κάνουμε για να μην μπερδεύεται.
Ό,τι κάνουμε στο μάθημα πάει καλά. Ό,τι είναι για εργασία πάει περίπατο! Έφτασα σε σημείο να λέω ανά φάσεις στη μητέρα του ότι έχει την τάδε εργασία να κάνει... Έχουμε κάνει άπειρες συζητήσεις!
Εγώ δεν ξέρω τι να κάνω. Να πω στη μαμά του ότι δε γίνεται άλλο? Δεν μπορώ να κάνω τη δουλειά μου έτσι. Δε με νοιάζει που λέω τα ίδια πράγματα ξανά και ξανά. Με νοιάζει που δεν προχωράμε, δεν έχουμε αποτέλεσμα, δεν βγαίνει εννοείται η ύλη κι όταν τα βρει σκούρα στις δικαιολογίες θα πει μα δεν κατάλαβα (ενώ θα έχει ήδη λύσει παρόμοια άσκηση στο παρελθόν!).
Όταν τον ρωτάω αν του αρέσει αυτή η κατάσταση που ζει, κάθε φορά αδιάβαστος να του κάνω παρατήρηση και να κάνουμε κήρυγμα και φτου κι απ' την αρχή, μου λέει "όχι" και "δεν ξέρω". Έχω αρχίσει και απελπίζομαι. Περνάει κι ο καιρός κι εμείς ακόμη κάνουμε Ξενοφώντα!
Πάντως, αν και την Τρίτη έρθει αδιάβαστος, προσωπικά σκοπεύω να μιλήσω με τη μητέρα του παιδιού, ότι όσο και να προσπαθούμε στο μάθημα μαζί, αν δεν εξασκηθεί λύνοντας τις ασκήσεις που του δίνω, και να διαβάζοντας αυτά που πρέπει δεν τα μαθαίνει κατ'ουσίαν, δεν εξασκεί τις γνώσεις του, το μυαλό του, τα ξεχνάει!  Δεν μπορούμε να προχωρήσουμε εκτός αν κάνουμε πασαλείμματα! Να του μιλήσει να δει και το παιδί τι πρόβλημα έχει. Γιατί τις λίγες φορές που έχει ασχοληθεί μια χαρά καταλαβαίνει και προχωράμε... Αν δε θέλει να μάθει είναι επιλογή του στο κάτω κάτω. Μην το πάρω και πάνω μου. 

[monogramma]

Έχω το ιδιο πρόβλημα, Α' Λυκειου έκθεση. Ή΄θα έρχεται μόνιμα άγραφος ή θα τα εχει κανει μέσα σε 5 λεπτά και θα είναι όλα λάθος.  Ο πατέρας του το ξερει και τον καταπροσβάλλει μπροστά μου, του φωνάζει και τελικά τσακώνονται. Του έχω εξηγήσει οτί με φέρνει σε δύσκολη θέση όταν γίνεται αυτό μπροστά μου και χαλάει τη σχέση μου με το παιδι, αλλά δεν καταλαβαινει..κάθε φορα που έχουμε μάθημα μου χαλάει η διάθεση από το μεσημέρι.. 

[ZoumbiZou]

Ούτε αυτή η αντίδραση γονέα είναι σωστή, ούτε αυτή που είχε η μητέρα του παιδιού την τελευταία φορά όπου πάλι ήρθε αδιάβαστο και μπροστά της μου απάντησε ότι δεν είχε κάνει εργασίες που τις είχαμε βάλει μια βδομάδα τώρα κι εκείνη γελούσε!!! Δεν ξέρω αν μετά του είπε κάτι...
Εγώ απογοητεύτηκα!

[MARKOS]

  ZoumbiZou, Για να "μπουμε" στο πρόβλημα, αρχικά καποιες ερωτησεις:
Στα άλλα μαθήματα πάει καλά?
Σε ποιό/ποιά θεωρει πως έχει γνωσεις περισσοτερες, του αρεσει ως μαθημα?
Πόσο χρόνο αφιερωνει συνολικά για τα μαθηματα της ημερας?