απογοήτευση

[alceste]

να ρθω κι εγω μια βολτουλα απο εσας τους νηπιαγωγους να με παρηγορησετε.ωραιο αυτο με το 2011 marianV.

[PDE ads]

[afro ΠΕ60]

Eγω δε νομιζω οτι η οικογενεια ειναι ασυμβιαβαστη με τις μεταπτυχιακες σπουδες. Για παρα πολλα χρονια οι άντρες ετσι εκαναν καριερα δηλ. θεωρουνταν λογικο οι γυναικες  να αναλαμβανουν ολες τις υποχρεωσεις για να στηριζουν τους συζυγους. Αν αυτη τη στιγμη υπάρχει και η αλλη οψη του νομισματος γιατι είναι κατακριτέα? Αν ηταν ο συζυγος αυτος που εκανε μεταπτυχιακα θα υπηρχε ασυμβιβαστο?
Μήπως και σε καποια ζευγαρια υπάρχει γκρινια οταν η γυναικα εξελίσσεται επαγγελματικα περισσοτερο απο τον άντρα της και εκείνος δεν μπορει να το δεχτει επειδη πληγωνεται ο εγωισμος του?

Θα σας πω τη δική μου ιστορία και θα δείτε πως συνδυάζονται όλα όταν στηρίζει ο ένας τον άλλο.
Όταν ήμουν έγκυος στο 1ο παιδί έδωσα στο μεταπτυχιακό (ελληνογαλλικό. Μισό εξάμηνο στην Ελλάδα, μισό στη Γαλλία). Πέρασα. Γέννησα το Σεπτέμβριο και ξεκίνησα. Θήλαζα και έφευγα για μάθημα, επέστρεφα να ξαναθηλάσω και ξαναγύριζα στο μάθημα. Έφυγα με τον άντρα μου στη γαλλία για 1,5 μήνα περίπου, μαζί με την κορούλα μας(ειδικός διακανονισμός λόγω του μωρού). Επιστρέψαμε και συνέχισα πολύ εντατικό διάβασμα. Μένω έγκυος στο 2ο και παράλληλα ξεκίνησα τη διπλωματική μου. Στον 8ο μήνα την υποστήριξα στο ΑΠΘ και πήρα τον τίτλο μου. Ήδη ενώ δούλευα τη διπλωματική, διάβαζα εντατικά για τον ΑΣΕΠ. Μόλις γέννησα το γιό μου συνέχισα το διάβασμα νύχτα-μέρα. Έδωσα και πριν μια εβδομάδα βγήκαν τα αποτελέσματα.  Πέρασα 37η.
Σ΄ όλη αυτή την πορεία ο σύζηγός μου ήταν συνοδηπόρος. Με στήριξε και με στηρίζει αφάνταστα. Και είναι πάντα κοντά μουΘέλω να συνεχίσω με διδακτορικό και μου είπε να προχωρήσω....

[alceste]

μπραβο!που συχναζουν αυτοι οι αντρες βρε παιδια;

[afro ΠΕ60]

Υπάρχουν και πιστέψτε με είναι αρκετοί και αρκετές. Αρκεί βέβαια να μην παραμελούμε ούτε τους συντρόφους μας και φυσικά ούτε τα παιδιά μας.
Και για να έρθουμε στο πρώτο θέμα μην απογοητεύεστε από τα αποτελέσματα των εξετάσεων. Ένα να σκέφτεστε: "Τί παραπάνω έχουν αυτοί που διορίζονται από εμένα; Τίποτα. Μπορώ και γω μια χαρά να τα καταφέρω όποιες κι αν είναι οι δυσκολίες".
(γι΄ αυτό σας παρέθεσα την δική μου ιστορία)

[PDE ads]

[arlene]

Υπάρχουν και πιστέψτε με είναι αρκετοί και αρκετές. Αρκεί βέβαια να μην παραμελούμε ούτε τους συντρόφους μας και φυσικά ούτε τα παιδιά μας.
Και για να έρθουμε στο πρώτο θέμα μην απογοητεύεστε από τα αποτελέσματα των εξετάσεων. Ένα να σκέφτεστε: "Τί παραπάνω έχουν αυτοί που διορίζονται από εμένα; Τίποτα. Μπορώ και γω μια χαρά να τα καταφέρω όποιες κι αν είναι οι δυσκολίες".
(γι΄ αυτό σας παρέθεσα την δική μου ιστορία)

μπραβο! η κουραση σου επιβραβευτηκε

[fragy]

1. Και γω συμφωνώ οτι υπάρχουν τέτοια άντρες και πρέπει να ανοίξουμε τα μάτια μας ΄Επίσης, τι οικόγενεια θα γίνει αν ο άλλος θέλει να σε κρατήσει πίσω; Ο ανθρωπός σου πρέπει να πιστεύει σε σένα, να σε στηρίζει στα δύσκολα και να θέλει να σε βλέπει να πραγματοποιείς τα ονειρά σου και να ανεβαίνεις. Όχι απαραίτητα ακαδημαϊκά αλλά να εξελίσεσε...να προχωράς και να μην νιώθεις βουτιγμένος στην ρουτίνα. Τώρα, το να σκέφτεται οτι εσύ βγάζεις περισσότερα λεφτα απο αυτόν είναι μικρότητα και κομπλεξ . Θα έπρεπε να χαίρεται που μπορεί κάποιος μέλος να βοηθάει την οικογένεια οικονομικά και να έχουν μια πιο άνετη ζωή τα παιδιά του. Το αντίθετο δείχνει εγωισμό...Φυσικά με την προϋπόθεση οτι δεν το παραμελείς και δεν τον μειώνεις. Ξέρω γυναίκα που έλεγε στον άντρα της εγω τελείωσα 2 σχολές έκανα μεταπτυχιακό διδακτορικό εσυ τπτ δεν εκανες και τέτοια..φυσικό είναι να την παρατήσει και της άξιζε έστω και με 2 παιδιά. Εκεί το πρόβλημα δεν ήταν ο διορισμός αλλά το μυαλό της γυναίκας.
2. Μάρκο νομίζω οτι είσαι ο πιο συμπαθητικό φιλόγος και όλες θέλουμε να πετύχεις. Θέλω τα παιδία μου (όταν κάνω) να σε έχουν φιλόλογο και να αγαπήσουν τα αρχαία γιατί εμενα δεν κατάφερε κάποιος να με μάθει να τα αγαπάω
3. Μην απογοητεύεστε, διεκδικήστε αυτό που πιστεύετε οτι αξίζετε. Αν νιώθετε οτι το αξίζετε, προσπαθήστε ξανά και ξανά μέχρι να περάσετε με το σπαθί σας. Και γω πάτωσα την δεύτερη μέρα (63). Αλλα ξέρω πάρα πολυ καλά οτι οταν μπω στην τάξη θα τα καταφέρω. Μάλιστα τσατίστηκα πάρα πολύ που είδα άτομα απο την σχολή μου να περνάνε και δεν αξίζουν με τπτ την θέση αλλά αλλο τα γραπτά και άλλο η τάξη. Υπάρχουν άτομα που θα έπρεπε να διαγραφονται απο τις παιδαγωγικές σχολές για διάφορους λόγους. Όταν μπαίνεις σε τάξη και φοβάσαι να παίξεις με τα παιδιά γιατί μπορεί να λερωθείς ή δε σε βολεύει να σκύψεις για να μην φανεί το εσωρουχό σου με το μίνι και το δεκάποντο ή δεν ξες πως να προσεγγίσεις ένα παιδί, δεν αξίζεις να λέγεσαι νηπιαγωγός για μένα. Και τέτοια άτομα πέρασαν...έτσι είναι η ζωή αλλά εγω δεν θα βασιστώ σε κανέναν, μόνο σε μένα. Την άλλη φορά θα διαβάσω περισσότερο, θα γράψω πιο συγκροτημένα, θα προσπαθήσω να εντοπίσω τα δικά μου λάθη και να τα διορθώσω (πίστευα οτι έχω πιάσει τουλάχιστον 75) θα κάνω και την προσευχή μου για 2 καλούς βαθμολογητές και θα ελπίσω σε κάτι καλύτερο. Το να λέμε έγραψα τα ίδια και ο άλλος πέρασε δεν έχει νόημα. Το να ψάξουμε δουλεία και να διαβάσουμε έχει...Κουράγιο! η ζωή είναι δύσκολη αλλα ωραία και η ευτυχία έχει πολλά πρόσωπα. Όλα γίνονται για κάποιο λόγο

[sofaki!!!]

εγραψες παλι  φραγκυ..........

[Effie]

Τι να πω afro 2 και fragy; Με αφήσατε άφωνη!
Η μία για την απίστευτη προσπάθειά της και η άλλη για αυτά που έγραψε! 

Συμφωνώ απόλυτα!
Το θέμα είναι να συμβαδίζεις με την οικογένειά σου και να μην την παραμελείς. Να μη βάζεις την καριέρα πάνω από όλα.
Να παίρνετε από κοινού τις αποφάσεις με τον σύζυγο.

Είχα κι εγώ μια συμφοιτήτρια που αποφάσισε να δώσει πανελλήνιες όταν ήταν ήδη παντρεμένη και νομίζω ήταν και έγκυος (δεν είμαι σίγουρη).
Όλοι (και κυρίως η μητέρα της) της έλεγε "Τι το θέλεις τώρα που είσαι παντρεμένη; Κάτσε να περιποιηθείς τον άντρα σου, κτλ...."
Ο άντρας της όμως τη στήριξε, έδωσε πανελλήνιες και πέρασε νηπιαγωγός.
Έκανε και άλλα δύο παιδιά, αλλά δεν τα παράτησε. Συνέχισε και τελείωσε τη σχολή.
Διάβασε και έδωσε ΑΣΕΠ και πέρασε με την πρώτη φορά.
Ειλικρινά τη χαιρόμουν αυτή τη γυναίκα, γιατί είχε έναν άντρα που τη στήριζε και δεν αρκέστηκε στα τετριμμένα, αλλά συνέχισε τη ζωή της.
Ήταν συνοδοιπόρος της όμως ο άντρας της.
 

[Μαρία_25]

Τσάμπα τα 40 ευρώ που θα δώσεις...............

[Λουλου]

Eγω δε νομιζω οτι η οικογενεια ειναι ασυμβιαβαστη με τις μεταπτυχιακες σπουδες. Για παρα πολλα χρονια οι άντρες ετσι εκαναν καριερα δηλ. θεωρουνταν λογικο οι γυναικες  να αναλαμβανουν ολες τις υποχρεωσεις για να στηριζουν τους συζυγους. Αν αυτη τη στιγμη υπάρχει και η αλλη οψη του νομισματος γιατι είναι κατακριτέα? Αν ηταν ο συζυγος αυτος που εκανε μεταπτυχιακα θα υπηρχε ασυμβιβαστο?
Μήπως και σε καποια ζευγαρια υπάρχει γκρινια οταν η γυναικα εξελίσσεται επαγγελματικα περισσοτερο απο τον άντρα της και εκείνος δεν μπορει να το δεχτει επειδη πληγωνεται ο εγωισμος του?

++++++Μεγαλωσα σε μια τετοια οικογενεια και θα προσπαθησω να δημιουργησω μια ιδια





Θα σας πω τη δική μου ιστορία και θα δείτε πως συνδυάζονται όλα όταν στηρίζει ο ένας τον άλλο.
Όταν ήμουν έγκυος στο 1ο παιδί έδωσα στο μεταπτυχιακό (ελληνογαλλικό. Μισό εξάμηνο στην Ελλάδα, μισό στη Γαλλία). Πέρασα. Γέννησα το Σεπτέμβριο και ξεκίνησα. Θήλαζα και έφευγα για μάθημα, επέστρεφα να ξαναθηλάσω και ξαναγύριζα στο μάθημα. Έφυγα με τον άντρα μου στη γαλλία για 1,5 μήνα περίπου, μαζί με την κορούλα μας(ειδικός διακανονισμός λόγω του μωρού). Επιστρέψαμε και συνέχισα πολύ εντατικό διάβασμα. Μένω έγκυος στο 2ο και παράλληλα ξεκίνησα τη διπλωματική μου. Στον 8ο μήνα την υποστήριξα στο ΑΠΘ και πήρα τον τίτλο μου. Ήδη ενώ δούλευα τη διπλωματική, διάβαζα εντατικά για τον ΑΣΕΠ. Μόλις γέννησα το γιό μου συνέχισα το διάβασμα νύχτα-μέρα. Έδωσα και πριν μια εβδομάδα βγήκαν τα αποτελέσματα.  Πέρασα 37η.
Σ΄ όλη αυτή την πορεία ο σύζηγός μου ήταν συνοδηπόρος. Με στήριξε και με στηρίζει αφάνταστα. Και είναι πάντα κοντά μουΘέλω να συνεχίσω με διδακτορικό και μου είπε να προχωρήσω....