Για το βιβλίο Ιστορίας της Στ Δημοτικού

[momos]

Η συζήτηση για το νέο βιβλίο της ιστορίας της Στ' Δημοτικού ξεκίνησε στην αρχή της φετινής σχολικής χρονιάς μετά από δηλώσεις του Αρχιεπισκόπου και κύκλων της εκκλησίας για «ενστάσεις» στα βιβλία: Θρησκευτικά της  Α,

[PDE ads]

[mavoglou]

http://www.alfavita.gr/fakeloi/fakel200702019d.php#a7

[mavoglou]

Πριν διαβάσετε τα σχόλιά μου θέλω να διευκρινίσω ότι δεν είμαι ειδικός να κρίνω το βιβλίο, ούτε και το έχω διαβάσει με λεπτομέρεια.
Απλά το ξεφύλλισα, διάβασα μερικά σημεία του και παραθέτω μερικές απόψεις, κυρίως γιατί οι περισσότερες απόψεις που έχουν ακουστεί είναι καταδικαστικές.

Πριν κρίνει κάποιος το βιβλίο πρέπει να έχει στο νου του τα εξής:

1. Το πρόγραμμα σπουδών που καλύπτει το βιβλίο είναι από το 15ο αιώνα-σήμερα (2004).
Σε πόσες σελίδες; 140 σελίδες όλες κι όλες.
Ποιος το αποφάσισε αυτό; Το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο.
Πότε αποφασίστηκε; Το 2003 που έγινε η προκήρυξη των βιβλίων.
Και όλα αυτά ήταν γνωστά σε όλους!

Πώς τώρα 600 χρόνια ιστορίας θα χωρέσουν σε ένα βιβλίο 140 σελίδων;

2. Μια άλλη σημαντική διευκρίνηση είναι ότι το βιβλίο απευθύνεται στην ΣΤ τάξη του Δημοτικού, δηλαδή σε 11 χρονών παιδιά.
Πολύ εύστοχα, κατά τη γνώμη μου, οι συγγραφείς έβαλαν φωτογραφίες, σκίτσα, γελοιογραφίες, εικόνες από διάφορα έντυπα...
Αυτό σημαίνει ότι το ωφέλιμο κείμενο μειώθηκε κατά πολύ. Πιθανόν πολύ λιγότερο από 100 σελίδες.
Κάποιοι κατηγορούν το βιβλίο ότι έχει κάποιες εικόνες πολύ μικρές. Αν έμπαιναν στο βιβλίο μεγαλύτερες εικόνες θα τυπωνόταν ακόμα λιγότερο κείμενο. 

3. Εγώ στο σχολείο δεν έμαθα Ιστορία (οι βαθμοί μου στην Ιστορία ήταν μεταξύ 16-19). Απλά είχα το άγχος να αποστηθίζω πολλές σελίδες και να προσπαθώ να θυμάμαι  λεπτομέρειες γιατί "έτσι έπρεπε". Αυτό είχε αποτέλεσμα σε μένα να μη θέλω να διαβάσω άλλα βιβλία Ιστορίας σαν εξωσχολικά. Έχω την αίσθηση πώς δεν είμαι ο μοναδικός που ένιωθα έτσι για την Ιστορία.

[opa!]

αν και το θέμα συζήτησης είναι μεγάλο... νομίζω ότι μια κριτική πρέπει να ξεκινά συνολικά από την αλλαγή στα σχολικά βιβλία και στο περιεχόμενο τους, λαμβάνοντας υπόψη την ιδιαιτερότητα του καθενός.
δεν είναι ισοπεδωτική η άποψη που είναι ενάντια στα νέ αβιβλία και σε καμία περίπτωση δεν υπερασπίζεται τα ήδη υπάρχοντας. οπαδός αυτής της άποψης είμαι κι εγώ.
 πιο συγκεκριμένα για το βιβλίο ιστορίας της ΣΤ΄αν και δεν είναι το μόνο. ένα σχόλιο. ένα βιβλίο που έχει όντως τρωτά σημεία και σε θέμα περιεχομένου και στάσης απέναντι στην ιστορική πρσγματικότητα και στο πως παρουσιάζεται, πρέπει να προβληματίσει συνολικά. η ιστορική αλήθεια είναι μία. ακόμα κι αν δεν τους ικανοποιεί όλους. το σχολείο οφείλει να τη διδάσκει. ο άνθρωπος που γνωρίζει επί της ουσίας ιστορία είναι αυτός που ξέρει γιατί υπάρχει, τι κάνει στη ζωή του και διαρκώς παλεύιε για να την κάνει καλύτερη.... αυτά τα λίγα... ελπίζω. ένα τελευταίο... το θέμα είναι μήπως το "παιδαγωγικό" ινστιτούτο δεν θέλει οι μαθητές - άνθρωποι να γνωρίζουν πραγματικότητα όλη την ιστορία, γιατί κι αυτό κρύβει κινδύνους για όσους απλά έχουν την εξουσία. μήπως η γνώση της ιστορίας διδάσκει ότι όλα μπορούν να αλλάξουν κι έχει ήδη γίνει αυτό ουκ ολίγες φορές;;;;

[PDE ads]

[momos]

...δεν είναι ισοπεδωτική η άποψη που είναι ενάντια στα νέα βιβλία και σε καμία περίπτωση δεν υπερασπίζεται τα ήδη υπάρχοντας. οπαδός αυτής της άποψης είμαι κι εγώ.
 πιο συγκεκριμένα για το βιβλίο ιστορίας της ΣΤ΄αν και δεν είναι το μόνο. ένα σχόλιο. ένα βιβλίο που έχει όντως τρωτά σημεία και σε θέμα περιεχομένου και στάσης απέναντι στην ιστορική πραγματικότητα και στο πως παρουσιάζεται, πρέπει να προβληματίσει συνολικά. ..

Σίγουρα δεν είναι όλα άσπρο - μαύρο. Πολύ δε περισσότερο όταν πρόκειται για μαθήματα που κουβαλάνε ένα έντονο ιδεολογικό φορτίο και οι ερμηνείες των γεγονότων μπορεί να μας οδηγήσουν σε διαφορετικους δρόμους ανάλογα με την ιδεολογική θεώρηση του καθένα μας.
ΟΜΩΣ...
... ένα πρώτο πρόβλημα που εγώ τουλάχιστον κατέγραψα στην κριτική της πλειοψηφίας αυτών που καταφέρονται ενάντια στο νέο βιβλίο είναι ότι κατηγορούν ένα βιβλίο που δεν το ...διάβασαν ούτε καν με διαγώνια ματιά. Γιατί αν το διάβαζαν τα περισσότερα που έγραφαν δεν θα τα έγραφαν.
Δεν μπορεί για παράδειγμα η εφημερίδα Ριζοσπάστης  (Σάββατο 20 Γενάρη 2007) να αναφέρει:
«...Η προσπάθεια σύμπτυξης σε λίγες αράδες των οικονομικών και κοινωνικών συνθηκών που επικρατούσαν στο μεσοπόλεμο έχει σαν αποτέλεσμα ούτε λίγο ούτε πολύ το λαϊκό κίνημα και οι διεκδικήσεις του - που εδώ παρουσιάζονται απρόσωπες και χωρίς περιεχόμενο - να εμφανίζεται σαν υπαίτιο για τις δικτατορίες. Καλλιεργώντας στα μυαλά των μικρών μαθητών τη σύγχυση και την ταύτιση τελικά των κινητοποιήσεων με τις δικτατορίες...»
όταν μια απλή ανάγνωση των αντίστοιχων σελίδων του βιβλίου, κι όχι των λίγων αράδων, λέγονται άλλα πράγματα ενώ οι οδηγίες που δίνονται στο δάσκαλο μέσα από το «βιβλίο του δασκάλου» είναι σε αντίθετη κατεύθυνση από την «κριτική» της εφημερίδας.
Για να μην μακρηγορώ αξίζει μια επίσκεψη στο blog Don’t Kiss the Frog και συγκεκριμένα στο κείμενο «την τσουτσούνα σου και την υπογραφή σου»
Η ανάγνωσή του περιέχει αρκετά ενδιαφέροντα στοιχεία...

Επιστρέφοντας στο βιβλίο προσωπικά με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο μια προσέγγιση των ιστορικών γεγονότων μέσα από έρευνα και πηγές. Μια προσέγγιση που τα παιδιά δεν αποστηθίζουν ημερομηνίες και αριθμούς νεκρών κάθε μάχης αλλά προσπαθούν να ανακαλύψουν το γιατί πίσω από κάθε ιστορικό γεγονός μέσα στις συνθήκες της εποχής που έγινε, ξεφεύγοντας από το δίπολο ο πάντα καλός Έλληνας (άντε με λίγα ελαττωματάκια)  - ο κακός εχθρός.
Το μεγάλο πρόβλημα είναι, και δυστυχώς κανείς δεν το συζητά, ότι αυτή η νέα αυτή προσέγγιση όχι μόνο στο βιβλίο της ιστορίας αλλά και στο σύνολο των νέων βιβλίων στο Δημοτικό έπρεπε να συνοδευτεί από μια ουσιαστική επιμόρφωση των εκπαιδευτικών που τα διδάσκουν ώστε να μπορούν να λειτουργήσουν ουσιαστικά μέσα στην τάξη μ' ένα τέτοιο προσανατολισμό. Μια επιμόρφωση που έπρεπε να συνεχιστεί  και σε όλη τη διάρκεια της φετινής χρονιάς. 
ΟΜΩΣ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΟΥΤΕ ΓΙΝΕΤΑΙ...
...Και είναι κρίμα... πολύ κρίμα για τα παιδιά πρώτα και κύρια ...     και για μας που τελικά θα κρίνουμε τα βιβλία με ιδεολογήματα...

[sophie]

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟN ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ

 
ΣΗΜΕΙΑ ΟΜΙΛΙΑΣ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΣΤΗ

[mat]

Παραθέτω εδώ τα λόγια του Μίκη Θεοδωράκη όχι γιατί αγγίζουν άμεσα το ζήτημα για το βιβλίο ιστορίας της ΣΤ Δημοτικού αλλά γιατί νομίζω ότι με τον τρόπο του απαντά εξίσου στους δήθεν «εθνικο σωτήρες μας» και τους «εκσυγχρονιστές μας».

Ελευθεροτυπία – Τετάρτη 21/03/2007

«Κηρυγμένος και ακήρυχτος πόλεμος»

............ Μίλησε για τον «ακήρυχτο πόλεμο μεταξύ των μεν που βρίσκονται σε πόστα και των δε που αμύνονται και οδηγούνται σε αφανισμό». Και επιτέθηκε εναντίον του «Φαλμεράγιερ ο οποίος με τρόπο δήθεν "επιστημονικό" προσπάθησε να αποδείξει ότι οι Νεοέλληνες δεν έχουν το δικαίωμα να αποκαλούνται Ελληνες, επιχειρηματολογώντας ότι δεν υπήρχε ελληνικό λάβαρο πριν από το '21. Ξεχνάει τη γλώσσα και το ήθος το ελληνικό. Αλλά όχι, δεν είμαστε Ελληνες, σύμφωνα με όσους επιδιώκουν την πλήρη μας εξαφάνιση. Αυτή η εξαφάνιση έχει πολιτική βάση. Μας έφαγαν οι εκσυγχρονιστές. Κι απ' την άλλη υπάρχει η άκρα Δεξιά και οι Πρίγκιπες της Εκκλησίας, με τη στείρα εθνοπληξία τους. Δεν ταυτιζόμαστε μ' αυτούς, ούτε είμαστε εθνικόφρονες. (...)Μερικοί θα ήταν πολύ ικανοποιημένοι αν αλλάζαμε το όνομα της χώρας σε "Γυφτοβλαχία". Αν διαβάσετε μάλιστα τα ονόματα όσων αντικρούουν τους ιστορικούς που επιμένουν στη συνέχεια του ελληνικού έθνους θα δείτε ποιοι είναι: η Ανανεωτική Αριστερά, ο Πρετεντέρης, το «

[momos]

Παραθέτω εδώ τα λόγια του Μίκη Θεοδωράκη όχι γιατί αγγίζουν άμεσα το ζήτημα για το βιβλίο ιστορίας της ΣΤ Δημοτικού αλλά γιατί νομίζω ότι με τον τρόπο του απαντά εξίσου στους δήθεν «εθνικο σωτήρες μας» και τους «εκσυγχρονιστές μας».

Ελευθεροτυπία – Τετάρτη 21/03/2007

«Κηρυγμένος και ακήρυχτος πόλεμος»

............ Μίλησε για τον «ακήρυχτο πόλεμο μεταξύ των μεν που βρίσκονται σε πόστα και των δε που αμύνονται και οδηγούνται σε αφανισμό». Και επιτέθηκε εναντίον του «Φαλμεράγιερ ο οποίος με τρόπο δήθεν "επιστημονικό" προσπάθησε να αποδείξει ότι οι Νεοέλληνες δεν έχουν το δικαίωμα να αποκαλούνται Ελληνες, επιχειρηματολογώντας ότι δεν υπήρχε ελληνικό λάβαρο πριν από το '21. Ξεχνάει τη γλώσσα και το ήθος το ελληνικό. Αλλά όχι, δεν είμαστε Ελληνες, σύμφωνα με όσους επιδιώκουν την πλήρη μας εξαφάνιση. Αυτή η εξαφάνιση έχει πολιτική βάση. Μας έφαγαν οι εκσυγχρονιστές. Κι απ' την άλλη υπάρχει η άκρα Δεξιά και οι Πρίγκιπες της Εκκλησίας, με τη στείρα εθνοπληξία τους. Δεν ταυτιζόμαστε μ' αυτούς, ούτε είμαστε εθνικόφρονες. (...)Μερικοί θα ήταν πολύ ικανοποιημένοι αν αλλάζαμε το όνομα της χώρας σε "Γυφτοβλαχία". Αν διαβάσετε μάλιστα τα ονόματα όσων αντικρούουν τους ιστορικούς που επιμένουν στη συνέχεια του ελληνικού έθνους θα δείτε ποιοι είναι: η Ανανεωτική Αριστερά, ο Πρετεντέρης, το «

[mavoglou]

Αν κάποιος έχει παρακολουθήσει προσεκτικά τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, έχει διαβάσει γι αυτά ή ακόμα έχει ακούσει ιστορίες που λέγονται από τους λίγους που "ξέρουν" αλλά δεν δημοσιεύονται (για προφανείς λόγους) θα γνωρίζει ότι πολλά παιχνίδια παίζονται στο χώρο αυτό με μια περισσή οσμή δυσωδίας.

Η όλη υπερβολή γύρω από το βιβλίο Ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού ... κάτι δεν μου πάει καλά...
Κάτι δεν μου κολλάει στον όλο θόρυβο.
Έχω δει πολλά κάκιστα βιβλία που έχουν διδαχθεί στο ελληνικό σχολείο και κανείς δεν έχε μιλήσει ποτέ!

Έχω την υποψία ότι κάτι κρύβεται από πίσω. Χωρίς αποδείξεις βέβαια, εύκολα και όχι αναίτια μπορείτε να με κατηγορήσετε για μυθομανή. Και θα έχετε δίκιο. Έχω όμως μια υποψία.
Δεν υποστηρίζω ότι όλοι όσοι έχουν μιλήσει κατά του βιβλίου συμμετέχουν σε αυτό το κάτι.  Όχι βέβαια. Πολλές φορές αρκεί ένας να φωνάξει για να ακολουθήσουν πολλοί.

Σήμερα ο εφημεριδοπώλης μου φώναζε γιατί δεν αποσύρουν το βιβλίο.
Όταν τον ρώτησα αν το έχει διαβάσει μου απάντησε: Δεν χρειάζεται. με τόσα που έχω ακούσει γι αυτό είναι σα να το ξέρω.
Του είπα ότι είναι σαν να μαλώνει για ένα γκολ που ακυρώθηκε ως οφσάιντ, χωρίς να έχει δει το γκολ.
...
Συνέχισε να διαπληκτίζεται με έναν άλλο κύριο για το βιβλίο και εγώ ένιωσα ότι μίλησα στον τοίχο.

Υ.Σ. Ένας εκπαιδευτικός δεν είναι υποχρεωμένος να διδάξει το συγκεκριμένο βιβλίο του Υπ. Παιδείας που μοιράζεται στους μαθητές. Το μόνο που είναι υποχρεωμένος είναι να ακολουθήσει το συγκεκριμένο Πρόγραμμα Σπουδών του κάθε μαθήματος.

[sorimavat]

Παρακολουθω καιρο τις συζητησεις σας ως επισκεπτης και θελω πρωτα πρωτα να συγχαρω τους δημιουργους του φορουμ για το υψηλο του επιπεδο
Το πρωτο μου μυνημα λοιπον, αρμοζει να ειναι σε θεμα που με ενδιαφερει ιδιετερα... το διδακτικο μου αντικειμενο δεν ειναι η ιστορια, ωστοσο ειναι ενα μαθημα που παντα με ενδιεφερε και παρακολουθω τις εξελιξεις... θελω να πω ότι το βιβλιο, πριν το κατηγορησει κανεις, θα πρεπει σαφως να το διαβασει οπως γραφετε, και σαφως θα πρεπει να ιδωθει και απο αλλες σκοπιες, περαν της καθαρα ιστορικης (π.χ. κοινωνιολογικη - λογοτεχνικη - παιδαγωγικη αξια του συγγραματος). Μονον ετσι θα μπορεσουμε να δωσουμε στα παιδια μια αντικειμενικη ματια πανω στο μαθημα που καλουμαστε να παραδοσουμε, και αυτο πιστευω ισχυει και για ολες τις ειδικοτητες. Θα ηθελα την αποψη σας πανω σ'αυτο... τελος, αποψη μου ειναι οτι θα πρεπει να δωσουμε και ενα περιθωριο στους συγγραφεις για τις απαραιτητες προσαρμογες, διορθωσεις και βελτιωσεις, και ειναι πολυ νωρις ακομα... ας ειμαστε υπομονετικοι...

[sophie]

Συμφωνώ μαζί σου ως προς το ότι πρέπει να αξιολογούμε ένα βιβλίο από πολλές πλευρές.
Το βιβλίο δεν το έχω διαβάσει και γι' αυτό, μέχρι τώρα, δεν έχω εκφράσει προσωπική άποψη. Παρακολουθώ τις αντιδράσεις και από τα δύο " στρατόπεδα" αλλά, μέχρι να το διαβάσω, δεν μπορώ να ταχθώ υπέρ του ενός ή του άλλου.

...τελος, αποψη μου ειναι οτι θα πρεπει να δωσουμε και ενα περιθωριο στους συγγραφεις για τις απαραιτητες προσαρμογες, διορθωσεις και βελτιωσεις, και ειναι πολυ νωρις ακομα... ας ειμαστε υπομονετικοι...

Εδώ μόνο έχω μία μικρή ένσταση. Οι συγγραφείς οφείλουν να είναι προσεκτικοί και οφείλουν να παραδίδουν ένα βιβλίο χωρίς λάθη την στιγμή που αυτό θα ξεκινήσει, άμα τη διανομή του, να διδάσκεται. Επομένως θα υπάρξουν κάποια παιδιά που θα το διδαχθούν χωρίς "προσαρμογές, βελτιώσεις, διορθώσεις". Κι αυτό θεωρώ ότι είναι απαράδεκτο! Ο έλεγχος και ο εντοπισμός των λαθών πρέπει να γίνεται πριν το βιβλίο διανεμηθεί στα σχολεία...

[mavoglou]

Εδώ μόνο έχω μία μικρή ένσταση. Οι συγγραφείς οφείλουν να είναι προσεκτικοί και οφείλουν να παραδίδουν ένα βιβλίο χωρίς λάθη την στιγμή που αυτό θα ξεκινήσει, άμα τη διανομή του, να διδάσκεται. Επομένως θα υπάρξουν κάποια παιδιά που θα το διδαχθούν χωρίς "προσαρμογές, βελτιώσεις, διορθώσεις". Κι αυτό θεωρώ ότι είναι απαράδεκτο! Ο έλεγχος και ο εντοπισμός των λαθών πρέπει να γίνεται πριν το βιβλίο διανεμηθεί στα σχολεία...

Χμ...

Ένα σχολικό βιβλίο δεν το γράφουν οι συγγραφείς ανεξάρτητα από οποιαδήποτε αρχή.
Ένα βιβλίο πρώτα πρώτα έχει κριτές. Ποιοι είναι οι κριτές; Ένας πανεπιστημιακός καθηγητής, ένας σχολικός σύμβουλος και ένας μάχιμος εκπαιδευτικός.
Όχι όμως μόνο αυτοί. Συντονιστής της κριτικής επιτροπής είναι και ο αντίστοιχος Πάρεδρος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου.

Αν (λέω αν) έχουν περάσει κάποια επιστημονικά λάθη σε κάποια βιβλία ποιος έχει μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης;

Από την άλλη μεριά κάθε βιβλίο έχει λάθη. Είναι σχεδόν αδύνατο να μην έχει ξεφύγει έστω και ένα. Κάποιος που ξέρει από βιβλία γνωρίζει ότι ένα μέρος των λαθών γίνεται στη σελιδοποίηση. Ενώ δηλαδή οι συγγραφείς έχουν παραδώσει σωστά τα κείμενα, κάποιες διορθώσεις είτε δεν περνιούνται σωστά είτε γίνονται αλλού (!!!) δηλαδή "διορθώνονται" τα σωστά  και τα λάθη που έχουν επισημανθεί παραμένουν ως έχουν.

Η καλύτερη διαδικασία θα ήταν ένα βιβλίο να μοιράζεται πρώτα στα πειραματικά σχολεία για μία χρονιά, να γίνεται εκεί η αξιολόγησή του, να επισημαίνονται τα λάθη του και μετά να μοιράζεται σε όλα τα σχολεία.

Και επειδή κανένα βιβλίο δεν είναι τέλειο, γι' αυτό είναι πολύ σημαντικός ο ρόλος του εκπαιδευτικού.

[momos]

Αν κάποιος έχει παρακολουθήσει προσεκτικά τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, έχει διαβάσει γι αυτά ή ακόμα έχει ακούσει ιστορίες που λέγονται από τους λίγους που "ξέρουν" αλλά δεν δημοσιεύονται (για προφανείς λόγους) θα γνωρίζει ότι πολλά παιχνίδια παίζονται στο χώρο αυτό με μια περισσή οσμή δυσωδίας.

Η όλη υπερβολή γύρω από το βιβλίο Ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού ... κάτι δεν μου πάει καλά...
Κάτι δεν μου κολλάει στον όλο θόρυβο.

Κι εγώ πολλές φορές αναρωτιέμαι αγαπητέ mavoglou.
Όμως παρατηρώντας πιο προσεκτικά τις αντιδράσεις βλέπω πως ένα μεγάλο κομμάτι τους εκπορεύεται απλά από μια προσπάθεια πολιτικής εκμετάλλευσης των συντηρητικών αντανακλαστικών ενός μέρους της σύγχρονης κοινωνίας μας. (Κάτι αντίστοιχο έγινε και παλιότερα για τις ταυτότητες - αλήθεια ποιος τις θυμάται σήμερα;)
Δεν είναι τυχαίο πως όσο μεγαλώνει ο θόρυβος γύρω από το βιβλίο τόσο και περισσότεροι πολιτικού αισθάνονται την ανάγκη να τοποθετηθούν, ιδιαίτερα αυτοί που «ψαρεύουν» ψήφους σε συγκεκριμένους χώρους. Οι δηλώσεις για παράδειγμα του Γ. Καλού, Υφυπουργού Παιδείας, που μίλησε για απόσυρση του βιβλίου για να τον αδειάσει την άλλη μέρα η Μ. Γιαννάκου είναι χαρακτηριστικό του κλίματος για όποιον ξέρει τους στενούς δεσμούς του υφυπουργού με το εκκλησιαστικό κατεστημένο στον Πειραιά. Αντίστοιχα μπορεί κανείς να δεί και δηλώσεις βουλευτών - πολιτευτών που ανήκουν στο λεγόμενο «πατριωτικό» ΠΑΣΟΚ ή ακόμη και του ΚΚΕ.
ΟΜΩΣ οι περισσότεροι ΔΕΝ διάβασαν το βιβλίο... και πολύ περισσότερο δεν δοκίμασαν να το διδάξουν 

...Εδώ μόνο έχω μία μικρή ένσταση. Οι συγγραφείς οφείλουν να είναι προσεκτικοί και οφείλουν να παραδίδουν ένα βιβλίο χωρίς λάθη την στιγμή που αυτό θα ξεκινήσει, άμα τη διανομή του, να διδάσκεται. Επομένως θα υπάρξουν κάποια παιδιά που θα το διδαχθούν χωρίς "προσαρμογές, βελτιώσεις, διορθώσεις". Κι αυτό θεωρώ ότι είναι απαράδεκτο! Ο έλεγχος και ο εντοπισμός των λαθών πρέπει να γίνεται πριν το βιβλίο διανεμηθεί στα σχολεία...

Σ' ένα εκπαιδευτικό σύστημα που λειτουργεί στοιχειωδώς λογικά κανένα βιβλίο, όχι μόνο της ιστορίας, δεν εισάγεται στην εκπαιδευτική διαδικασία να δεν προηγηθεί ένα διάστημα πιλοτικού ελέγχου. Κι αυτό δεν είναι ευθύνη των συγγραφέων αλλά της κάθε φορά πολιτικής ηγεσίας και των προϊσταμένων εκπαιδευτικών φορέων. Αλλά αγαπητή sophie το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα δεν λειτουργεί λογικά.
Απ' την άλλη βέβαια οι ενστάσεις δεν αφορούν τυχόν επιμέρους λάθη αλλά το συνολικό προσανατολισμό του βιβλίου. Κι αυτός δεν «διορθώνεται». Ή τον επιλέγεις ή προτιμάς κάτι άλλο...
 
Υ.Γ. Ουπςςς  Τώρα είδα πως τα ίδια έγραψε και ο αγαπητός mavoglou...

[sophie]

Χμ...

Ένα σχολικό βιβλίο δεν το γράφουν οι συγγραφείς ανεξάρτητα από οποιαδήποτε αρχή.
Ένα βιβλίο πρώτα πρώτα έχει κριτές. Ποιοι είναι οι κριτές; Ένας πανεπιστημιακός καθηγητής, ένας σχολικός σύμβουλος και ένας μάχιμος εκπαιδευτικός.
Όχι όμως μόνο αυτοί. Συντονιστής της κριτικής επιτροπής είναι και ο αντίστοιχος Πάρεδρος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου.

Αν (λέω αν) έχουν περάσει κάποια επιστημονικά λάθη σε κάποια βιβλία ποιος έχει μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης;

Τη διαδικασία αξιολόγησης δεν την ξέρω. Αφού είχα στείλει το μήνυμα σκέφτηκα να κάνω μία τροποποίηση γράφοντας ότι "κατά τη γνώμη μου η τελική ευθύνη είναι του ΥΠΕΠΘ που επιτρέπει τη διανομή του κάθε βιβλίου πριν αυτό ελεγχθεί-αξιολογηθεί". Εκεί βασικά είναι η ένστασή μου (φαίνεται από την τελευταία φράση μου). Παραδέχομαι ότι είναι ίσως υπερβολικό να περιμένω από έναν άνθρωπο-συγγραφέα να μην κάνει κανένα λάθος.