Συναισθήματα νεοδιόριστων πριν την αναχώρηση

[maryvas]

αν κ διοριζομαι του χρονου με τη δευτερη φουρνια με εχει πιασει ηδη ενα αγχος, ανυπομονησια θα το ελεγα καλυτερα. φετος λογικα με τα μορια που πηρα απο ασεπ θα με παρουν ωρομισθια κ πραγματικα ανυπομονω να περασει ο καιρος για να μπω μεσα στην ταξη. ξερω οτι του χρονου που θα διοριστω λογικα δεν θα εχω καλη τοποθετηση αφου βρισκομαι προς το τελος του πινακα αλλα ειναι το τελευταιο πραγμα που με ενδιαφερει. επικεντρωνομαι στα θετικα. ευχαριστω το θεο που καταφερα να ειμαι στους διοριστεους κ αυτο κ μονο μου αρκει. αυτο που με φοβιζει δεν ειναι αν θα ειμαι σε καποιο απομωνομενο μερος αλλα για το αν θα ειμαι καλη καθηγητρια. δεν θελω να απογοητευσω τα παιδια κ τον εαυτο μου. στο κατω κατω θα γνωρισω νεους ανθρωπους κ θα ζησω νεες εμπειριες. εχω ακουσει μαλιστα οτι στα δυσπροσιτα οι καθηγητες ζουν δευτερη φοιτητικη ζωη 
για να φτασουμε στο σημειο του διορισμου κοπιασαμε ολοι μας. δε μας χαριστηκε ο διορισμος. οποτε γιατι να ασχολουμαστε με αυτα?
βεβαια μιλαω εκ του ασφαλους αφου ουτε παντρεμενη ειμαι ουτε παιδι εχω. αν ειχα ισως να σκεφτομουν διαφορετικα.
καλη διαθεση θελει κ ολα θα πανε καλα 

[PDE ads]

[dodop]

Το ξέρω ότι είμαι αχάριστη αλλά ειλικρινά είχα να κοιμηθώ κανονικά περισσότερο από δύο εβδομάδες. Χτες επιτέλους η κούραση νίκησε το άχγος μου και κοιμήθηκα. Σίγουρα όπου πάω θα έχει προοπτικές να περάσω όμορφα και σίγουρα θα νιώσω μεγαλύτερη ικανοποίηση αν διδάξω παιδιά σε απομακρυσμένες περιοχές, ωστόσο δεν έχω ζήσει ποτέ μόνη μου (και δεν είμαι μικρή) και τώρα έχω φρικάρει...
Από την άλλη τόσος κόσμος το κάνει οπότε δεν πρέπει να είναι και τόσο τρομερό και σίγουρα αξίζει τον κόπο. Απλά μέχρι να ρυθμιστούν κάποια ζητήματα (π.χ. σπίτι) το άχγος θα με καταβάλει. Δεν μπορώ να το περιορίσω γιατί έτσι είναι ο χαρακτήρας μου. Ζηλεύω απίστευτα όσους ανυπομωνούν να ξεκινήσουν και χαίρονται με την προοπτική να δουν άλλα μέρη.

[irene.a]

Οσοι/ες εχουν οικογενεια, οσο περηφανια και χαρα να νιωθουν με το διορισμο, αν δεν μπορει η οικογενεια να ακολουθησει εκει που θα πανε, δε γινεται να μην εχουν αγχος και στενοχωρια! Βεβαια, ο διορισμος συνεπαγεται ολα αυτα.

Οσοι/ες δεν εχουν οικογενεια, σιγουρα το θεωρω μια καταπληκτικη ευκαιρια να γνωρισουν αλλα μερη κι αλλους ανθρωπους! Και (εμπειρια απο πολλες φιλες μου) ισως και να ξεκινησουν οικογενεια εκει που θα πανε!!! 

[TEM]

Φανταστείτε πως θα ήσασταν αν δεν διοριζόσασταν.

[PDE ads]

[dodop]

Γι' αυτό λέω ότι είμαι αχάριστη.

[TEM]

Κάθε νέα αρχή έχει τα άγχη και τις ανασφάλειές της.
Το ότι κάποιος δεν είναι παντρεμένος δε σημαίνει ότι φοβάται λιγότερο το άγνωστο,γιατί δε ξέρουμε τι καταστάσεις αφήνει πίσω του.
Φανταστείτε πως θα ήσασταν αν χάνατε το διορισμό για δέκατα του μορίου.

[morfoula_mc]

Φανταστείτε πως θα ήσασταν αν δεν διοριζόσασταν.

Βρε ΤΕΜ, να σε ρωτήσω κάτι; Θέλεις να μας πεις πως όταν με το καλό διοριστείς, δεν θα αισθανθείς καθόλου άγχος; Δεν θα περάσουν καθόλου από το μυαλό σου σκέψεις αγωνίας για το νέο σου ξεκίνημα και πως αυτό θα είναι; Δεν θα στεναχωρεθείς καθόλου που θα αφήσεις πίσω αγαπημένα πρόσωπα (όποια κι αν είναι αυτά); Σε αυτό το θέμα λοιπόν δε συζητάμε τίποτε άλλο παρά αυτές μας τις αγωνίες που οποιοσδήποτε άνθρωπος με συναισθήματα, νιώθει. Είδες κανένας μας (τουλάχιστον μέχρι τώρα) να είναι προκλητικός και να μιζεριάζει γι' αυτή την ευλογία (επναλαμβάνω) που μας δόθηκε; Και ξαναλέω, ένας διορισμός-όσο πολυπόθητος κι αν είναι αυτός-δε μπορεί να σβήσει συναισθήματα, γιατί απλά υπάρχουν. Ευχομαι καλή συνέχεια στον αγώνα σου

[irene.a]

Συμφωνω μαζι σου μορφουλα!!

Το οτι συζηταμε δε σημαινει οτι δεν ειμαστε ευχαριστημενοι, περηφανοι και τοσα αλλα! Απλα ειναι απολυτως ανθρωπινο να εχεις μια αγωνια για το αγνωστο, οπως λες ΤΕΜ, η οποια πιστευω οτι ειναι και προσμονη, καλη αγωνια αν θελετε να το πουμε κι ετσι! Δεν ειναι ουτε μιζερια ουτε κακομοιρια. Ναι, μπραβο σε οσους διοριζονται! (Και στους υπολοιπους που προσπαθουν). Αυτο δε σημαινει ομως πως διοριζομαστε, αρα δε βαριεσαι, ας παμε οπου να'ναι, ας γινει ο,τι να'ναι. Ας προσπαθησουμε για το καλυτερο. Δεν καταλαβαινω γιατι δεν πρεπει να μας νοιαζει και το που θα διοριστουμε, αν μπορουμε να το επηρεασουμε!

Ισως αυτο το θεμα να δωσει και παραπανω δυναμη σε οποιον δεν εχει φυγει μακρια, δεν εχει ζησει μονος (ας πουμε παιδια που τελειωσαν μολις πριν 2 χρονια τη σχολη), ενα θεμα που απλα συζηταμε, για να δουμε οτι δεν ειμαστε μονοι!!!

Νομιζω οτι δεν υπαρχει καλυτερο.
 

[TEM]

Άσκηση είναι,τεστάκι,για να τεστάρετε μόνοι σας τον εαυτό σας.

[shide]

Η γκρίνια είναι ίδιον της φυλής μας........Εγώ πάντως επειδή έφτυσα αίμα μέχρι να διοριστώ εφέτος το χω βουλώσει και θα δεχτώ με ευχαρίστηση το όποιο μέρος. Ας λέμε και "δόξα τω θεώ". Φαντάζεστε να μην διοριζόσασταν?

[morfoula_mc]

Ισως αυτο το θεμα να δωσει και παραπανω δυναμη σε οποιον δεν εχει φυγει μακρια, δεν εχει ζησει μονος (ας πουμε παιδια που τελειωσαν μολις πριν 2 χρονια τη σχολη), ενα θεμα που απλα συζηταμε, για να δουμε οτι δεν ειμαστε μονοι!!!
Νομιζω οτι δεν υπαρχει καλυτερο.
 

++

[Farfallina]

Εγω πάντως επειδή έκανα αναπληρώτρια σε δυσπρόσιτο και ήταν τραγικά,το φοβάμαι το διορισμό...
Και θέλω και δε θέλω...

[irene.a]

Για να λεμε την αληθεια, μιλωντας γενικα, ο Ελληνας την εχει την κακομοιρια του, ακομα κι αν τα εχει ολα, θα γκρινιαζει γιατι δεν τα προφταινει!!

Αλλα δεν ειναι ετσι με αυτο το θεμα, απλα κανω μια γενικη παρατηρηση. Λεγεται και πλεονεξια.

Στο θεμα ομως με το διορισμο, κι εγω λεω "δοξα τω θεω" και θα το παλεψω οπως μπορω μεχρι να ερθω στον τοπο μου, δε θα παραιτηθω απλα γιατι ειμαι χαρουμενη που διοριζομαι! Κ αν μπορω να προσφερω καποιο κουραγιο και στους συναδελφους μου, με χαρα θα το κανω.

Αυτα.

Farfallina (ωραιο nickname) θες, απλα φοβασαι. Ενταξει, ειναι λιγο ζορι τα δυσπροσιτα (αν και ξερω καποια που πολυ θα ηθελα να ειμαι εκει!!) και το εζησες απο πρωτο χερι, αλλα κι αυτα και οι συνθηκες διαμορφωνουν το χαρακτηρα μας ακομα περισσοτερο, μας κανουν πιο δυνατους, και καταλαβαινουμε οτι οποιος επιμενει νικα! 

[giannisss]

Αυτο το: τραγικα σε δυσπροσιτο σχολειο ολους μας φοβιζει πιστευω