Το Δυσοίωνο μέλλον των ΠΕ19-20: Πως φτάσαμε ως εδώ.

[gpapage]

Συνάδελφε, όταν λες οι μόνιμοι να σας καταλάβουν, τι να κάνουμε δηλαδή; να παραιτηθούμε; υπήρξε κάποια πρωτοβουλία και αρνήθηκε η ΠΕΚΑΠ ή κάποια ομάδα μονίμων να την στηρίξει; κάνατε πχ κάποια κίνηση να συσταθούν οργανικές για να γίνουν διορισμοί στην πρωτοβάθμια και κάποιοι από τον κλάδο σας πολέμησαν; εδώ πολλοί αναπληρωτές δεν θέλουν να συσταθούν οργανικές στην πρωτοβάθμια και να διεκδικήσουν μόνιμους διορισμούς, γιατί φοβούνται μη γίνουν μετατάξεις. Με το φόβο όμως δεν πας μπροστά. Διεκδικώντας πας μπροστά. Καταλαβαίνω ότι μετά από πολλά χρόνια "αναπληρωτηλίκι" έρχεται μια κόπωση και μια απαισιοδοξία για το μέλλον, αλλά η ζωή είναι μια διαρκής και ατελείωτη μάχη, ένας αγώνας, ατομικός και συλλογικός και δεν πρέπει ποτέ να τα παρατάμε. Επίσης είναι άλλο οι καφενειακού τύπου συζητήσεις, όπως είναι ένα φόρουμ που μπορούμε να λέμε την άποψη μας και άλλο όταν ως κλάδος διεκδικούμε κάτι. Εκεί μπορεί για το εργασιακό καλό του κλάδου να συμμετέχω σε μια διεκδίκηση που δε συμφωνώ απόλυτα. Πχ προσωπικά εργάζομαι στα δημοτικά, αλλά πιστεύω ότι θα ήταν προτιμότερο να δοθεί πχ 2η ώρα στο Γυμνάσιο ή να γίνει τρίωρο το μάθημα στις Ε και ΣΤ δημοτικού, παρά να υπάρχει στην Α δημοτικού και το λέω και για παιδαγωγικούς λόγους, αλλά και για λόγους καλύτερης εξυπηρέτησης γνωστικών στόχων και βέβαια ειδικά αν γίνει δίωρο το μάθημα στο γυμνάσιο περισσότερες θέσεις θα προκύψουν. Αυτό σημαίνει ότι στρέφομαι εναντίον όσων εργάζονται στην πρωτοβάθμια (μόνιμοι και αναπληρωτές) ή ότι δεν θα στηρίξω πχ μια κινητοποίηση να συσταθούν τα οργανικά κενά και να γίνουν και διορισμοί στις κενές θέσεις; πρώτος θα είμαι που θα το στηρίξω ακόμα και αν διαφωνώ και πιστεύω πως οι περισσότεροι συνάδελφοι έτσι θα λειτουργήσουν.

Τι εννοώ με το "να μας καταλάβουν"... Πχ. την Παρασκευή άκουσα συνάδελφο άλλης ειδικότητας σε Λύκειο να παραπονιέται ότι μέχρι και οι αναπληρωτές παίρνουν περισσότερα χρήματα από τους μόνιμους. Μετά κάθισα και της εξήγησα ότι πληρωνόμαστε 8 μήνες το χρόνο, ότι αυτό το κάνουμε 10 χρόνια, ότι δε μας αναγνωρίζουν τα μεταπτυχιακά και κάθε χρόνο πάμε σε άλλο μέρος, ότι κάποια χρόνια δεν έχει προσμετρηθεί η προϋπηρεσία και άλλα τέτοια, τα οποία άκουγε για πρώτη φορά... Τα προβλήματά μας δεν είναι δικά τους. Προς θεού δεν έχω πρόβλημα με τους μόνιμους... Οι γονείς μου είναι μόνιμοι εκπαιδευτικοί!

Όπως είπε και παραπάνω κάποιος συνάδελφος, έχω συμμετάσχει και εγώ σε συζητήσεις με μόνιμους για το αν πρέπει να υπάρχει πληροφορική στα δημοτικά, έχω μιλήσει με συμβούλους πληροφορικής και με άτομα στην ΠΕΚΑΠ. Δε θέλω να πω παραπάνω, γιατί ξεφεύγουμε από το θέμα της συζήτησης, το οποίο δεν είναι μόνιμοι vs αναπληρωτές. Και αν αναφέρθηκα παραπάνω σε συγκεκριμένα ζητήματα είχε να κάνει κυρίως με τη δράση της ΠΕΚΑΠ. Τη δράση της οποίας( αν δεις τα παραπάνω μηνύματά μου) δεν απαξιώνω. Απλά θεωρώ ότι προασπίζεται συγκεκριμένα συμφέροντα, τα οποία δεν ταυτίζονται με τα δικά μου. Ρίξε μια ματιά στη σελίδα της ΠΕΚΑΠ και θα δεις ότι πουθενά δεν αναφέρει οτιδήποτε για προσλήψεις ΠΕ19-20. Μετατάξεις, οργανικές στην πρωτοβάθμια, μοριοδότηση για ΤΠΕ , ΚΕΠΛΗΝΕΤ, θέσεις Σχολικών Συμβούλων, συνδιδασκαλίες, επιμέρους μαθήματα... Την ίδια στιγμή που τα μισά κενά στην πρωτοβάθμια είναι ακάλυπτα και ακούγονται φήμες για κατάργηση των ειδικοτήτων από τα ΕΑΕΠ...

[PDE ads]

[perastikos_kav]

Τι εννοώ με το "να μας καταλάβουν"... Πχ. την Παρασκευή άκουσα συνάδελφο άλλης ειδικότητας σε Λύκειο να παραπονιέται ότι μέχρι και οι αναπληρωτές παίρνουν περισσότερα χρήματα από τους μόνιμους. Μετά κάθισα και της εξήγησα ότι πληρωνόμαστε 8 μήνες το χρόνο, ότι αυτό το κάνουμε 10 χρόνια, ότι δε μας αναγνωρίζουν τα μεταπτυχιακά και κάθε χρόνο πάμε σε άλλο μέρος, ότι κάποια χρόνια δεν έχει προσμετρηθεί η προϋπηρεσία και άλλα τέτοια, τα οποία άκουγε για πρώτη φορά... Τα προβλήματά μας δεν είναι δικά τους. Προς θεού δεν έχω πρόβλημα με τους μόνιμους... Οι γονείς μου είναι μόνιμοι εκπαιδευτικοί!

Όπως είπε και παραπάνω κάποιος συνάδελφος, έχω συμμετάσχει και εγώ σε συζητήσεις με μόνιμους για το αν πρέπει να υπάρχει πληροφορική στα δημοτικά, έχω μιλήσει με συμβούλους πληροφορικής και με άτομα στην ΠΕΚΑΠ. Δε θέλω να πω παραπάνω, γιατί ξεφεύγουμε από το θέμα της συζήτησης, το οποίο δεν είναι μόνιμοι vs αναπληρωτές. Και αν αναφέρθηκα παραπάνω σε συγκεκριμένα ζητήματα είχε να κάνει κυρίως με τη δράση της ΠΕΚΑΠ. Τη δράση της οποίας( αν δεις τα παραπάνω μηνύματά μου) δεν απαξιώνω. Απλά θεωρώ ότι προασπίζεται συγκεκριμένα συμφέροντα, τα οποία δεν ταυτίζονται με τα δικά μου. Ρίξε μια ματιά στη σελίδα της ΠΕΚΑΠ και θα δεις ότι πουθενά δεν αναφέρει οτιδήποτε για προσλήψεις ΠΕ19-20. Μετατάξεις, οργανικές στην πρωτοβάθμια, μοριοδότηση για ΤΠΕ , ΚΕΠΛΗΝΕΤ, θέσεις Σχολικών Συμβούλων, συνδιδασκαλίες, επιμέρους μαθήματα... Την ίδια στιγμή που τα μισά κενά στην πρωτοβάθμια είναι ακάλυπτα και ακούγονται φήμες για κατάργηση των ειδικοτήτων από τα ΕΑΕΠ...

Συνάδελφε δε διαφωνώ σε αυτά που γράφεις, απλά σου επισημαίνω πως αν δεν επικοινωνείς εσύ το πρόβλημα σου ο άλλος δεν θα το γνωρίζει. Ο αριθμός των αναπληρωτών έχει πιάσει ταβάνι τα τελευταία χρόνια, αλλά πρώτη φορά οι αναπληρωτές είναι τόσο "σιωπηλοί" στην εκπαίδευση. Θυμάμαι πριν 15 χρόνια η Ένωση των Αδιορίστων ξεσήκωνε τον τόπο και με τη δράση της ανάγκαζε και τις ΟΛΜΕ και ΔΟΕ να παίρνουν θέση και αυτές για τους διορισμούς.. Χάρη σε εκείνες τις κινητοποιήσεις έγιναν διορισμοί σε όλους τους κλάδους την περίοδο 1998-2006 και κάπως έτσι βρήκαμε δουλειά χιλιάδες άνθρωποι. Υπάρχουν συνάδελφοι που έχουν διάθεση να βοηθήσουν, όπως και πολλοί που είναι πνιγμένοι μέσα στα δικά τους προβλήματα και δεν μπορούν να δούνε το διπλανό τους (μη νομίζεις ότι τα προβλήματα σταματάνε όταν διοριστείς, σίγουρα πάντως έχεις λιγότερη ανασφάλεια). Δυστυχώς ο καθένας αντιλαμβάνεται ως πρόβλημα μόνο αυτό που βιώνει ο ίδιος. πχ υπάρχουν συνάδελφοι σε λύκεια που δεν πήρανε καν χαμπάρι ότι γίνανε μετατάξεις στα δημοτικά ή ότι υπάρχουν ΕΑΕΠ, όπως εμείς όμως δε μιλάμε το ίδιο συχνά για το μάθημα των πανελλαδικών. Το θέμα είναι ότι πρέπει πρώτα εμείς να αρχίσουμε να μιλάμε, να επικοινωνήσουμε το πρόβλημα, να βρούμε τις κοινές του πτυχές με τα "προβλήματα των άλλων" και να διεκδικήσουμε όλοι μαζί την κοινή συνισταμένη που δίνει συνολική λύση. Πρέπει τον κλάδο να τον αντιλαμβανόμαστε ενιαία, είτε μιλάμε για αναπληρωτές, είτε για μόνιμους και είτε αναφερόμαστε στην πρωτοβάθμια ή στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Αν μιλάμε μόνο για την πάρτη μας ή αν δε μιλάμε καθόλου, τότε ο καθένας απλά θα βιώνει μόνος του το δικό του πρόβλημα και δεν θα βρίσκει λύση.

[gpapage]

Συμφωνώ απόλυτα σε ότι γράφεις. Δεν ξέρω αν παρακολούθησες τη συζήτηση από την αρχή (γιατί έχουμε γράψει και πολλά σεντόνια)... Αυτό που λες είναι το ιδανικό. Για μένα το πρόβλημα είναι ότι ακόμα και μεταξύ αναπληρωτών δεν υπάρχει κοινή γραμμή. Θα δεις παραπάνω να τσακώνονται ΠΕ19-20 για την ποσόστωση, ενώ υπάρχουν και αρκετές άλλες κατηγοριοποιήσεις που μας διχάζουν. Είναι δυστυχώς τόσο ασφυκτική η κατάσταση πλέον, που αισθάνεσαι ότι ο θάνατος του ενός είναι η ζωή του άλλου. Και με το ρυθμό που χειροτερεύουν οι συνθήκες με τις οποίες ασκεί το επάγγελμα ο εκπαιδευτικός, αναρωτιέμαι τελικά - όσο κι αν λατρεύουμε την τάξη - αν αξίζει τόσος κόπος και τόσες θυσίες... Αν κάνουν του χρόνου 100 προσλήψεις ΠΕ19, ο 101ος θα είναι σαν να έχει χάσει ένα τρένο που περίμενε 10 χρόνια... Δε μπορείτε να φανταστείτε την πίεση που νιώθει αυτή τη στιγμή ένας αναπληρωτής και την απογοήτευση που αντιμετωπίζει όταν βλέπει την αδιαφορία φορέων όπως η ΠΕΚΑΠ.

[perastikos_kav]

Μπορούμε να το φανταστούμε, αλλά σίγουρα δεν μπορούμε να το νιώσουμε ακόμα και αν έχουμε διάθεση να βοηθήσουμε. Κάποιοι που το ζήσανε έστω και για λιγότερο καιρό ίσως το θυμούνται, αλλά είναι αλλιώς να το βιώνεις τώρα που από παντού είναι κλειστές οι πόρτες. Αυτό που περιέγραψες είναι δυστυχώς η πραγματικότητα. ποια; η διάσπαση. Από τη στιγμή που οι κυβερνώντες το πέτυχαν αυτό, αντί να τους κυνηγάμε μαλώνουμε μεταξύ μας. Έχουμε χωριστεί μεταξύ μας σε τόσες υποκατηγορίες. Πρέπει όμως να αντιστρέψουμε την κατάσταση και να μην είμαστε άλλο παθητικοί σε αυτό το καθοδικό σπιράλ των ζωών μας. Αλλιώς τα προβλήματα θα μεγαλώνουν, οι απελπισμένοι θα αυξάνουν και η φυγή θα είναι η μοναδική λύση για όλο και περισσότερο κόσμο, Δεν θέλω να πιστέψω ότι ως κοινωνία δεν θα αντιδράσουμε σε αυτό που βιώνουμε.


Αν αξίζουν οι θυσίες ρώτησες. Το θέμα είναι ότι πλέον οι περισσότεροι ίσως δεν έχουμε και άλλη επιλογή, λόγω ηλικίας και υποχρεώσεων. Αν ήμουν 25 χρονών και χωρίς υποχρεώσεις θα έφτιαχνα τη βαλίτσα μου για να φύγω. Αλλά όταν πλησιάζεις τα 40 και έχεις και οικογένεια πόσο εύκολο είναι να ρισκάρεις; ακόμα και ο αναπληρωτής μπορεί να φοβάται ότι θα του σβήσουν μονοκονδυλιά τα 10 χρόνια και θα τον πετάξει το υπουργείο σαν στυμμένη λεμονόκουπα, αλλά μετά από 10 χρόνια θέλει πολλά άντερα για να τα παρατήσεις μόνος σου και να κάνεις κάτι από το 0 ξανά. Τέλος και για να μην σε κουράζω άλλο. Προσωπικά δεν περιμένω κάτι από φορείς όπως η ΠΕΚΑΠ. Η λύση στο συγκεκριμένο θέμα του κλάδου κατά τη γνώμη μου είναι ο συντονισμός αρχικά όλων των ειδικοτήτων της πρωτοβάθμιας σε επίπεδο μονίμων και αναπληρωτών, ώστε να φανεί ένας μεγάλος αριθμός ενδιαφερομένων και να αναγκάσει και τη ΔΟΕ να ενδιαφερθεί και να κινητοποιηθεί για να ανοίξει συνολικά το θέμα των ΕΑΕΠ. Σύσταση οργανικών και διορισμοί για να καλυφθούν τα κενά, εξοπλισμός και δημιουργία υποδομών, υποστήριξη με εκπαιδευτικό υλικό των μαθημάτων κλπ. Αν φτάσουμε να φαγωνόμαστε όπως είπες και για τις ποσοστώσεις, τότε είμαστε καταδικασμένοι.

[PDE ads]

[anneta]

Συμφωνώ απόλυτα σε ότι γράφεις. Δεν ξέρω αν παρακολούθησες τη συζήτηση από την αρχή (γιατί έχουμε γράψει και πολλά σεντόνια)... Αυτό που λες είναι το ιδανικό. Για μένα το πρόβλημα είναι ότι ακόμα και μεταξύ αναπληρωτών δεν υπάρχει κοινή γραμμή. Θα δεις παραπάνω να τσακώνονται ΠΕ19-20 για την ποσόστωση, ενώ υπάρχουν και αρκετές άλλες κατηγοριοποιήσεις που μας διχάζουν. Είναι δυστυχώς τόσο ασφυκτική η κατάσταση πλέον, που αισθάνεσαι ότι ο θάνατος του ενός είναι η ζωή του άλλου. Και με το ρυθμό που χειροτερεύουν οι συνθήκες με τις οποίες ασκεί το επάγγελμα ο εκπαιδευτικός, αναρωτιέμαι τελικά - όσο κι αν λατρεύουμε την τάξη - αν αξίζει τόσος κόπος και τόσες θυσίες... Αν κάνουν του χρόνου 100 προσλήψεις ΠΕ19, ο 101ος θα είναι σαν να έχει χάσει ένα τρένο που περίμενε 10 χρόνια... Δε μπορείτε να φανταστείτε την πίεση που νιώθει αυτή τη στιγμή ένας αναπληρωτής και την απογοήτευση που αντιμετωπίζει όταν βλέπει την αδιαφορία φορέων όπως η ΠΕΚΑΠ.

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

[niteulf]

1-2 χρονια πριν, θυμάσαι τι συνέβαινε με την ΠΕΚΑΠ και πόσο έτρεχε και κινητοποιήθηκε όταν ακούστηκαν οι φήμες για διαθεσιμότητες τον μονίμων; Έχεις παρατηρήσει αντίστοιχη υποστήριξη για τους αναπληρωτές; μην τρελαθούμε.
Πιστεύεις ότι υπάρχει έστω και ένας μόνιμος καθηγητής πληροφορικής που έχει μπει στην διαδικασία να ρωτήσει/να ενημερωθεί για τα προβλήματα (έστω το 5% των προβλημάτων) των αναπληρωτών; Γνωρίζει κάποιος από τους μόνιμους τι σημαίνει ΕΣΠΑ; και αν όχι έχει την διάθεση έστω και τώρα να μάθει με σκοπό να κινητοποιηθεί, να αγωνιστεί για τους αναπληρωτές;
Εγώ πάντως από την εμπειρία μου όχι. και από αιρετούς που έχω μιλήσει, όταν τους αναφέρω κάποια ζητήματα, απορώ με την ασχετοσύνη τους.
Και γενικότερα, η άποψη που έχω σχηματίσει για τους μόνιμους καθηγητές πληροφορικής, είναι ότι οι περισσότεροι σαν να είναι κουρασμένοι/γερασμένοι πριν την ώρα τους, προφανώς επειδή δεν είναι ικανοποιημένοι από το επάγγελμα τους(αυτό δικό μου συμπέρασμα), εκτός από ορισμενους που κυνηγάνε μεγάλα πράγματα, π.χ. διδακτορικά (προφανώς και αυτοί για τον ίδιο λόγο).

Δεν υπερασπίζομαι καμία πεκαπ. Δεν ξέρω καν πώς λέγεται ο πρόεδρός της.
Δεν προτείνω σε κανέναν να γραφτεί στην ΠΕΚΑΠ. Δεν προτείνω σε κάνεναν να μην γραφτεί.
Αυτό που λέω είναι ότι από τη στιγμή που δεν συμμετέχω κάπου και λάμπω δια της απουσίας μου, δεν μπορώ να έχω  απαιτήσεις και παράπονα. Αφού δεν συμμετέχω στην ολμε, στην πεκαπ, στις απεργίες, στις κινητοποιήσεις κτλ, δεν θα φταίνε αυτοί αν μου μειώσουν και άλλο το μισθό ή μου αυξήσουν και άλλο το ωράριο.

Μπορεί να έχεις και δίκιο ότι πολλοί μόνιμοι είναι κουρασμένοι και γερασμένοι πριν την ώρα τους.
Και μίζεροι θα πρόσθετα.

Δυστυχώς όμως, το ίδιο παρατηρώ στους περισσότερους αναπληρωτές.
Κουρασμένοι και γερασμένοι πολύ πριν την ώρα τους. Ομοίως θα πρόσθετα και μίζεροι.
Καμία διάθεση αγωνιστικότητας και ηττοπάθεια. Όπως και οι μόνιμοι...
Δυστυχώς, ποτέ άλλοτε δεν ήταν τόσο πεσμένα τα πράγματα όσον αφορά τους αγώνες αναπληρωτών/ωρομισθίων.
Έχουν ένα σωρό προβλήματα αλλά σαν να φοβούνται να μιλήσουν και να φωνάξουν. Το κλασικό τους παράπονο είναι αυτό που θέτεις και εσύ πιο πάνω.
Δηλαδή "Τι κάνουν οι μόνιμοι για εμάς?". Εσείς τι κάνετε αλήθεια για τον εαυτό σας?

Υ.Γ.
Αν μου λες γιατί δεν ρωτάει ο μόνιμος λεπτομέρειες για τα προγράμματα ΕΣΠΑ είναι σαν να μου λες γιατί δεν ρωτάει ο αναπληρωτής γιατί δεν προάγεται κανένας στον βαθμό Α ή για τα όρια συνταξιοδότησης. Όπως σου είπε και ο φίλος ο perastikos τα προβλήματα πάντα υπάρχουν και δεν τελειώνουν. Και ο καθένας θεωρεί ότι τα δικά του προβλήματα είναι το κέντρο του κόσμου.

[Don Quixote]

Αν μου λες γιατί δεν ρωτάει ο μόνιμος λεπτομέρειες για τα προγράμματα ΕΣΠΑ είναι σαν να μου λες γιατί δεν ρωτάει ο αναπληρωτής γιατί δεν προάγεται κανένας στον βαθμό Α ή για τα όρια συνταξιοδότησης. Όπως σου είπε και ο φίλος ο perastikos τα προβλήματα πάντα υπάρχουν και δεν τελειώνουν. Και ο καθένας θεωρεί ότι τα δικά του προβλήματα είναι το κέντρο του κόσμου.

Κοίτα τι συγκρίνεις τώρα. Ένα ζήτημα επιβίωσης, με ένα ζήτημα χαλαρής κουβέντας. Αλλά στον μικρόκοσμο του καθενός, μπορεί να έχουν την ίδια βαρύτητα. Μπορεί βασικά η προαγωγή κάποιου στον βαθμό Α, να έχει μεγαλύτερη αξία από ότι μερικές εκατοντάδες συνάδελφοι σου αναπληρωτές έχουν οδηγηθεί και οδηγούνται στην ανεργία μετά από πολλά πολλά χρόνια αναπλήρωσης.

Με ρωταγες πριν να σου δώσω λινκ για το αν μόνιμοι συνάδελφοι θεωρούν ότι δεν πρέπει να είμαστε στην πρωτοβάθμια. Διάβασε λίγα μηνύματα πιο πάνω. Συνάδελφος μεταταγμένος, λέει ότι δεν είναι παιδαγωγικά σωστό να είμαστε στις μικρές τάξεις. Φαντάσου τι θα έλεγε πριν την μετάταξη.

[elia]

Ακριβώς, οι μόνιμοι είναι χιλιάδες, ενώ οι αναπληρωτές έχουμε μείνει μία χούφτα άνθρωποι, και κάθε χρόνο πετάνε από τη χούφτα κάμποσους. Εννιά χρόνια μετά νιώθω πιο αναλώσιμη από όταν ξεκίνησα, ηττοπαθής, εγκλωβισμένη. Κάθε χρόνο σκέφτομαι ότι αυτή είναι η τελευταία μου χρονιά και απλά πηγαίνω για δουλειά, αφού έτσι και αλλιώς το μόνο που έχω να περιμένω μετά είναι η ανεργία. ... τέλος πάντων μην συνεχίσω τη ψυχανάλυση.
Εγώ προσωπικά όπως καταλαβαίνετε δεν είμαι σε θέση για να συμμετέχω σε τίποτα.

Ωστόσο οι σύλλογοι αυτοί είμαστε εμείς. Αν είμαστε εκεί και συμμετέχουμε, ψηφίζουμε, σιγά σιγά τους διαμορφώνουμε εμείς. Και ένας σύλλογος απαξιωμένος από τα μέλη του, φυσικά και θα έχει ντροπαλό πρόεδρο και θα απαξιώνεται από το υπουργείο.
Αν όμως οι μόνιμοι σκέφτονται μόνο το πώς θα βολευτούν επιτέλους σε οργανική, την ώρα που με κάθε αλλαγή μειώνονται οι ώρες μας, τι να πούμε και εμείς...
Όχι ότι υποτιμώ το θέμα των οργανικών βεβαίως, κάθε άλλο.

Υ.Γ.: οι μόνιμοι όντως όταν πήγαν στην πρωτοβάθμια στη μεγάλη τους πλειοψηφία γκρίνιαζαν και μιλούσαν υποτιμητικά για τη δουλειά που εμείς κάναμε για χρόνια. 

[Χριστίνα]

O Don Quixote έχει δίκιο σε κάτι βασικό. Ακόμα και αν δεν μπορέσουμε να βρούμε και να ψηφίσουμε κάποιον που μας εκφράζει, θα μπορούσαμε να γίνουμε "πολλοί" και να πιέζουμε την ΠΕΚΑΠ να ασχοληθεί και με τα θέματα των αναπληρωτών.

Απο την άλλη, όσοι το έχουμε δοκιμάσει στο παρελθόν έχουμε απογοητευτεί. Θυμάμαι συγκεκριμένα τη χρονιά που είχα γίνει μέλος να στέλνω στην mailing list και να ρωτάω γιατί δεν ασχολείται κανείς με το θέμα των προσλήψεων των αναπληρωτών, εξηγώντας την κατάσταση. Είχαν απαντήσει ένας - δυο συνάδερφοι με φιλότιμο πως έχουμε δίκιο και ως εκεί. Τίποτε άλλο. Επίσης το γεγονός πως βρισκόμαστε με το ένα πόδι έξω απο την εκπαίδευση, όπως αναφέρθηκε παραπάνω, δεν βοηθάει στο να ασχοληθεί κανείς ενεργά. Όμως πραγματικά ποια θα μπορούσε να είναι άλλη λύση;
Είδαμε ας πούμε τις προηγούμενες μέρες δυναμική κινητοποίηση απο θεατρολόγους/ εικαστικούς που δεν είχαν καμία ιδιότητα, πέραν αυτής του "αδιόριστου" εκπαιδευτικου. Εμείς άραγε θα μπορούσαμε να το κάνουμε αυτό δυναμικά και να διεκδικήσουμε για τον κλάδο μας;; Όχι με τη συμμετοχή λίγων ατόμων αποσπασματικά, αλλά μαζικά; Είναι εφικτό κάτι τέτοιο ή είναι πολύ περισσότερα όσα μας χωρίζουν απο αυτά που μας ενώνουν;

[founes]

Πάμε λοιπόν περαστικέ να μιλήσουμε παιδαγωγικά (αφού όπως έγραψες δεν θεωρείς σωστό να είμαστε στις μικρές τάξεις.

[Don Quixote]

Σε αυτό που διαφωνώ είναι ότι μόνο στην Αθμια είναι απαραίτητη η παιδαγωγική επάρκεια. Η παιδαγωγική επάρκεια δεν έχει να κάνει με τη βαθμίδα που δουλεύεις.  Είναι εξίσου χρήσιμη και για τους εκπαιδευτικούς

[perastikos_kav]

Όταν θα σταματήσεις να γράφεις με προσωπική εμπάθεια θα λάβεις απάντηση στα ερωτήματα σου. Προφανώς με τέτοιες λογικές δεν μπορεί να υπάρξει ενότητα  και δεν μπορείς να βρεις στήριξη από πουθενά και αυτό το πνεύμα είναι που κυριαρχεί συνολικά στον κλάδο.

[gpapage]

Perastikos_kav δε νομίζω ότι υπάρχει κάποια εμπάθεια στα παραπάνω που διαβάζω. Ο καθένας έχει διαφορετικές απόψεις και διαφορετικές απαιτήσεις από τον άλλο. Συμφωνώ ότι πρέπει κάπως να ενεργοποιηθούμε και οι αναπληρωτές, έστω και στα κοινά σημεία που μας αφορούν όλους παραμερίζοντας αυτά που μας διχάζουν. Ας δεχτούμε ότι εμείς βάζουμε στην άκρη τις όποιες διεκδικήσεις έρχονται σε κόντρα με τα συμφέροντα των μονίμων (πχ. επιστροφή σεμιναριούχων στις βασικές τους ειδικότητες κ.ά.). Αυτός που θα πρέπει να κάνει τη μεγαλύτερη αλλαγή στη στάση του και τις περισσότερες υποχωρήσεις είναι η ίδια η ΠΕΚΑΠ. Γιατί αν διαβάσετε την "ατζέντα" των αιτημάτων της ΠΕΚΑΠ προς τον Υπουργό, το να προσθέσει αιτήματα όπως "Στελέχωση των ΕΑΕΠ με προσλήψεις μόνιμων εκπαιδευτικών", "Αναγνώριση ίσων δικαιωμάτων στους αναπληρωτές συναδέλφους" (πχ. αναγνώριση μεταπτυχιακών κτλ), "Αναλογική κάλυψη των κενών με αναπληρωτές σε όλες τις περιοχές και σε μία φάση", είναι διαφορετικό από το να πας στον Υπουργό με βασικό αίτημα "Οργανικές και μετατάξεις". Πιστεύω ότι η ίδια η ΠΕΚΑΠ θα πρέπει να ανοίξει την πόρτα στους αναπληρωτές... Γιατί όπως σωστά γράφει και παραπάνω η Χριστίνα προσπαθήσαμε κάποτε 3-4 άτομα να ασχοληθούμε και απλά φάγαμε πόρτα... Τα αιτήματα των αναπληρωτών είναι ένα βαρίδι για την ΠΕΚΑΠ. Και επειδή ο Don Quixote σωστά προτείνει να γράψουμε όλοι απόψεις για το τι πρέπει να στηρίξουμε τελικά, αναρωτιέμαι μήπως έχουμε περισσότερα κοινά με την "Πανελλήνια ένωση αδιόριστων εκπαιδευτικών"  http://adioristoi.blogspot.gr/

[perastikos_kav]

Συνάδελφε το μήνυμα του/της συναδέλφου ξεχειλίζει από προσωπική εμπάθεια και δεν μου αρέσει να απαντώ προσωπικά, γιατί για να απαντήσω θα πρέπει να "κοκορευθώ" και προσωπικά. Πιστεύω ότι θα έπρεπε ήδη το θέμα με τους σεμιναριούχους να έχει λυθεί με κάποια ειδική μακροχρόνια διαδικασία μετατάξεων που θα εξασφάλιζε κάποιες προϋποθέσεις και για τους ίδιους (πχ μετακίνηση εντός του ίδιου οικισμού) και κατά τη γνώμη μου θα αναβάθμιζε και τη διδασκαλία του μαθήματος. Για θέματα που αφορούν συνολικά τους αναπληρωτές (πχ για τα μεταπτυχιακά που έγραψες ή για τους διορισμούς) προφανώς η ένωση αδιορίστων είναι ο κατάλληλος χώρος, αφού το πρόβλημα δεν αφορά μόνο τους πληροφορικούς, αλλά όλους τους αναπληρωτές. Επίσης υποχρέωση έχουν κατά τη γνώμη μου να ασχοληθούν και η ΔΟΕ και η ΟΛΜΕ.  Όμως την αρχή εσείς θα πρέπει να την κάνετε όπως πριν 15 χρόνια κάποιοι κάναμε την αρχή για να σταματήσουν οι διορισμοί με σεμινάρια και μεταπτυχιακά, χωρίς βασικό πτυχίο. Γιατί αν κάποιοι δεν κινητοποιούμασταν τότε, τώρα κανείς από εμάς δεν θα βρισκόταν σε αυτό το φόρουμ να συζητάει τα προβλήματα του κλάδου.