Παραβατική συμπεριφορά μαθητή

[emmaki]

Δεν βρίσκω δικαιολογίες. Απλώς λέω ότι δέκα χρόνια σε επαρχιακό σχολείο έχω δει πολλά δείγματα χαμηλού επιπέδου αλλά όχι bullying κι επίσης δεν γνωριζω κανέναν που να είχε στο σχολείο του bullying. Γι αυτό ρωτάω, πού είναι αυτό το bullying? υπάρχει ή είναι κατασκεύασμα των ειδήσεων; και τέλος πάντων, τι περιμένουμε από το σχολείο; θα δώσει κάποιες αποβολές για να φανεί ότι έγινε κάτι, δεν θα αλλάξει τίποτα γιατί οι αποβολές ποτέ δεν σώζουν, θα κάνουμε και καμία συνάντηση με τις οικογένειες έτσι για να φανεί ότι έχουμε και παιδαγωγικά μέσα εκτός από τις τιμωρίες, άντε να κάνουμε και προσχηματικά κανένα πρόγραμμα διαμεσολάβησης για να δικαιολογήσουμε και τις επιμορφώσεις μας, και βασικά θα παρακαλάμε να τελειώσει η χρονιά. Τίποτα από αυτά δεν λύνει κάτι, απλώς λέμε υποκριτικά ότι τα κάναμε για να τα κάνουμε.

Και όχι, δεν είναι διυλεια μας. Τα παιδιά έχουν γονείς, στο σχολείο είναι 6 ώρες και η μέρα έχει άλλες 18. Εμείς φροντίζουμε για τη μόρφωση, την ευημερία, τη συμπεριφορά τους και την ασφάλεια τους μέσα στο σχολείο, σε λογικά πλαίσια. Από κει και πέρα, τα παιδιά έχουν γονείς, είναι δική τους δουλειά να επιμεληθουν το τι συμβαίνει άπαξ και σχολάσαν και στις διαδικτυακές επικοινωνίες και στις παρέες τους και σε όλα.

Ναι οι γονεις εχουν την ευθυνη για το τι γινεται εξω απο το σχολειο.

Εσυ, εγω ο διπλανος εχουμε την ευθυνη για το τι γινεται μεσα σε αυτο! Δεν μπορει να υπαρχουν παιδια που υποφερουν και εμεις να λεμε οτι ολα αυτα ειναι υπερβολες! Δεν μπορει να υπαρχουν παιδια που φοβουνται να βγουν στην αυλη και εμεις να λεμε οτι δεν εγινε και τιποτα!

Μπορει να ειναι λιγα τα περιστατικα bullying αυτο ομως δε σημαινει οτι δεν υπαρχουν. Και το να κλεινουμε τα ματια ή να κρυβομαστε πισω απο το δαχτυλο μας, μονο ντροπη για οκο τον εκπαιδευτικο κλαδο ειναι.

Καποια στιγμη πρεπει να δεχτουμε να «μπλεξουμε» και να προσφυγουμε και σε αρμοδιες αρχες, αφου κανουμε ολα οσα ωραιοτατα (αν και ειρωνικα) αναφερεις. Αν απλα περιμενουμε να τελειωσει η χρονια, τοτε απλα δεν κανουμε την δουλεια μας. Και, το ξερεις πολυ καλα, η δουλεια μας δεν ειναι να μαθουμε στα παιδια λογοτεχνια/αρχαια/μαθηματικα. Αν καποιος εκπαιδευτικος θεωρει οτι μονο αυτη ειναι η δουλεια του, ας ανοιξει την πορτα και να παει να δουλεψει αλλου!

[PDE ads]

[asta napane]

Αν δεν σου αρέσουν τα καθήκοντά σου, μπορείς κάλλιστα να παραιτηθείς και να κάνεις κάτι άλλο που σου αρέσει.

Δεν θα έγραφα απαντώντας σε ακραία τρολ - εξάλλου η Έσπερος , ειλικρινά , είναι σε πολλά ζητήματα πολύ  ισορροπημένη και καίρια στα σχόλια - αλλά  : 1. κάποιοι (άλλοι πλην σου)  ίσως έχουν σφαιρική και πολύχρονη εμπειρία περί τα εκπαιδευτικά και όχι επί χάρτου 2. η δουλειά είναι πολυσύνθετη αλλά ΑΥΤΟ που λες ΔΕΝ είναι δουλειά των εκπαιδευτικών εν τη στενή εννοία 3. το θεσμικό πλαίσιο είναι ΛΑΘΟΣ για τη δευτεροβάθμια ειδικά : άμεση αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος  με την πρώτη υποτροπή, τόσα βιωματικά ντεμέκ δεν έχουν σε πολλές περιπτώσεις αποτέλεσμα, οπότε πρέπει να προστατεύεται το θύμα. ΔΥΣΤΥΧΩΣ πολλές φορές ΚΑΙ το θύμα έχει σοβαρά ζητήματα, άρα χρειάζεται άμεση παραπομπή σε παιδοψυχίατρο και κοινωνικό λειτουργό 4. είναι σαφές ότι είναι προβληματικό το οικογενειακό περιβάλλον πρωτίστως του θύτη και δευτερευόντως ίσως του θύματος, το σχολείο εντοπίζει αλλά θα πρέπει να ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΙ σε δομές κοινωνικής πρόνοιας (ανύπαρκτες αλλά μπορούν ΑΥΡΙΟ οι δήμοι σοβαρά να τις στήσουν και να δουλέψουν ! ) 5. καλό το αυτομαστίγωμα αλλά αλλού μπορεί να πιάνει τόπο (κατά μαρούσι μεριά) . 6. πέρα από τα ντεμέκ παιδαγωγικά μέτρα (25 χρόνια δεν βλέπω βελτίωση αλλά επιδείνωση) μια αυστηρότερη κατάσταση στα σχολεία στο θέμα της συμπεριφοράς θα έφερνε άμεσα αποτελέσματα : παραπομπή οικογένειας σε κοινωνική πρόνοια (και εισαγγελέα παρακάτω για παραμέληση), για ηλικιες 14+ παύση της τρέχουσαας χρονιάς και ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ εργασία (χάνεις χρονιά αλλά δεν αλητεύεις- ίσως συμμορφωθείς) παράλληλα με συνεδρίες. Και σου λέω αν έχουμε άλλους Γιακουμάκηδες. Η χαλαρότητα μάς έκαψε, αλλά δεν θα φορτωθούν  το προπατορικό αμαρτημα οι εκπαιδευτικοί, δεν είναι θηριοδαμαστές ! Αν δεν έχει κάποιος επίπτωση , ΔΕΝ μαζεύεται ! Έτσι πχ σέβονται τον δημόσιο χώρο στο εξωτερικό ή την ηρεμία (δεν σκούζουν σε πλατείες πχ). Ε, έτσι θα μαζευτεί και το σχολείο τον δημόσιο χώρο του (τη συμπεριφορά εκεί). ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΤΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΔΕΝ ΕΠΑΡΚΟΥΝ, ο κλάδος να ΞΥΠΝΗΣΕΙ ! Το "ου μπλέξεις" δεν είναι απόσειση προσωπικής ευθύνης αλλά κρατικής -πολιτικής ανευθυνότητας . ΘΕΣΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΛΟΓΙΚΟ ΧΤΕΣ (αλλά από ποιον ; τον τσίριζα ή την κεραμέως;;;; αχαχαχαχαχα)

[erietta]

asta na pane, έγραψες το καλύτερο σχόλιο!!!! 

[Έσπερος]

as ta an pane συμφωνώ μαζί σου, μεσες άκρες αυτό θέλω να πω.
Ίσως ενοχλεί η επιφυλαξη μιυ για το αν όντως υπάρχει bullying και γι αυτό η κουβέντα πάει εκεί. Γιατί και στην παρούσα συζήτηση, δεν βλέπω κάποιον να λέει ότι έχει δει τετοια περιστατικά ή πώς τα έχει διαχειριστεί. Και το ίδιο το θέμα εξάλλου, είναι γενικότερο (η παραβατικότητα έχει διάφορες εκδηλώσεις).

Όσο για το τι είναι και δεν είναι δουλειά μας: καλώς ή κακώς, δεν έχουμε κατάρτιση ψυχολογική (αυτό σίγουρα θα έπρεπε), εγκληματολογική, ανακριτική, ποινικολογικη, κοινωνικού λειτουργού… και οποιασδήποτε άλλης διαδικασίας εμπλέκεται στη διαχείριση καταστάσεων, και δεν έχουμε καθ ανάλογες υπηρεσίες υποστήριξης. Εγω μπορεί να θεωρώ ότι η χ οικογένεια είναι ακατάλληλη, είναι όμως μια παρατήρηση προσωπική, υποκειμενική και τελείως εμπειρική και ερασιτεχνική. Γιατί να πρέπει να έχω γνώμη για το θέμα, ενώ μπορεί να κάνω και κακό έχοντας γνώμη; Με ποια ιδιότητα εγω θα διερευνήσω ένα περιστατικό ρωτώντας εδώ κι εκεί και πώς θα αξιολογήσω τις μαρτυρίες, αν δεν έχω υπάρξει η ίδια αυτόπτης μάρτυρας ενός περιστατικού (που κι αυτό δεν επαρκεί και δεν αποκλείεται και εμπάθεια εκ μέρους μου); Αν ο θύτης προέρχεται από περιβάλλον κακοποιητικο ή έχει υποστεί βία στο παρελθόν, εγω με ποια ηθική ανωτερότητα θα τον στιγματισω, προσπαθώντας ερασιτεχνικά να λύσω ένα πρόβλημα; Υπ αυτήν την έννοια λέω ότι δεν είναι δουλειά μας.

[PDE ads]

[emmaki]

as ta an pane συμφωνώ μαζί σου, μεσες άκρες αυτό θέλω να πω.
Ίσως ενοχλεί η επιφυλαξη μιυ για το αν όντως υπάρχει bullying και γι αυτό η κουβέντα πάει εκεί. Γιατί και στην παρούσα συζήτηση, δεν βλέπω κάποιον να λέει ότι έχει δει τετοια περιστατικά ή πώς τα έχει διαχειριστεί. Και το ίδιο το θέμα εξάλλου, είναι γενικότερο (η παραβατικότητα έχει διάφορες εκδηλώσεις).

Όσο για το τι είναι και δεν είναι δουλειά μας: καλώς ή κακώς, δεν έχουμε κατάρτιση ψυχολογική (αυτό σίγουρα θα έπρεπε), εγκληματολογική, ανακριτική, ποινικολογικη, κοινωνικού λειτουργού… και οποιασδήποτε άλλης διαδικασίας εμπλέκεται στη διαχείριση καταστάσεων, και δεν έχουμε καθ ανάλογες υπηρεσίες υποστήριξης. Εγω μπορεί να θεωρώ ότι η χ οικογένεια είναι ακατάλληλη, είναι όμως μια παρατήρηση προσωπική, υποκειμενική και τελείως εμπειρική και ερασιτεχνική. Γιατί να πρέπει να έχω γνώμη για το θέμα, ενώ μπορεί να κάνω και κακό έχοντας γνώμη; Με ποια ιδιότητα εγω θα διερευνήσω ένα περιστατικό ρωτώντας εδώ κι εκεί και πώς θα αξιολογήσω τις μαρτυρίες, αν δεν έχω υπάρξει η ίδια αυτόπτης μάρτυρας ενός περιστατικού (που κι αυτό δεν επαρκεί και δεν αποκλείεται και εμπάθεια εκ μέρους μου); Αν ο θύτης προέρχεται από περιβάλλον κακοποιητικο ή έχει υποστεί βία στο παρελθόν, εγω με ποια ηθική ανωτερότητα θα τον στιγματισω, προσπαθώντας ερασιτεχνικά να λύσω ένα πρόβλημα; Υπ αυτήν την έννοια λέω ότι δεν είναι δουλειά μας.

Η δουλεια μας ομως ειναι να στηριξουμε το θυμα, να προσπαθησουμε να αποτρεψουμε τα περιστατικαεντις του σχολειου, να φωναξουμε τους αρμοδιους (που υπαρχουν) και τελικα να «μπλεξουμε».

Ναι! Δουλεια μας ειναι να «μπλεξουμε». Να απευθυνθουμε στην εισαγγελεια και να καταθεσουμε!
Ποσοι ειναι διατεθημενοι να το κανουν αυτο; Ποσοι θα βρουν δικαιολογιες για υπαρκτες και ανυπαρκτες απειλες και φιβους;

(Μιλαω εχοντας «μπλεξει», οταν αλλοι βγαζαβε την ουρα τους απεξω, λεγοντας ας παει τιυ χρονου σε αλλο σχολειο)

[Έσπερος]

Εγω προσωπικά δεν είμαι διατεθειμένη να μπλέξω και να ρισκάρω την ασφάλεια της οικογένειάς μου. Και για να σου πω την αλήθεια, δεν είμαι διατεθειμένη να μπλέξω ούτε καν για να  υπερασπιστώ τον άντρα μου που είναι ο τύπος που θα κυνηγήσει καταστάσεις που τον μπλέκουν, και το ξέρει κι έχουμε τσακωθεί πολλάκις γι αυτό. Δεν συμφωνώ με τέτοιους τρόπους επίλυσης προβλημάτων. Αν δεν θέλουν να μπλέξουν οι γονείς του θύματος, και το πρόβλημα είμαι εγω, τότε απολύστε με να ησυχάσει η εκπαίδευση.

[emmaki]

Εγω προσωπικά δεν είμαι διατεθειμένη να μπλέξω και να ρισκάρω την ασφάλεια της οικογένειάς μου. Και για να σου πω την αλήθεια, δεν είμαι διατεθειμένη να μπλέξω ούτε καν για να  υπερασπιστώ τον άντρα μου που είναι ο τύπος που θα κυνηγήσει καταστάσεις που τον μπλέκουν, και το ξέρει κι έχουμε τσακωθεί πολλάκις γι αυτό. Δεν συμφωνώ με τέτοιους τρόπους επίλυσης προβλημάτων. Αν δεν θέλουν να μπλέξουν οι γονείς του θύματος, και το πρόβλημα είμαι εγω, τότε απολύστε με να ησυχάσει η εκπαίδευση.

Μα ειναι υποχρεωση σου!!!!!!!

Αν κανεις δεν θελει να μπλεξει, κανεις δεν θελει να προσφυγει για παραμεληση ανηλικου (γιατι αυτη ειναι η εσχατη λυση) αφου εχουν δοκιμαστει ολα τα υπολοιπα, πως θα αλλαξει η κατασταση;

Αλλωστε, ξερεις οτι αν ο γονιος του θυματος προσφυγει στη δικαιοσυνη, τοτε θες δε θες θα μπλεξεις! Και μπορει να μπλεξεις και πολυ χειροτερα

[erietta]

emmaki, κάποιες φορές ο εκπαιδευτικός είναι πρόθυμος να βοηθήσει έναν μαθητή, αλλά ο σύλλογος αδιαφορεί, ο διευθυντής αδιαφορεί, και μάλιστα ο εκπαιδευτικός δέχεται και έμμεσες πλην σαφείς απειλές αν πάει να μιλήσει... Όταν η ιεραρχία σου "δένει τα χέρια", τι κάνεις;

[Έσπερος]

Μα ειναι υποχρεωση σου!!!!!!!

Αν κανεις δεν θελει να μπλεξει, κανεις δεν θελει να προσφυγει για παραμεληση ανηλικου (γιατι αυτη ειναι η εσχατη λυση) αφου εχουν δοκιμαστει ολα τα υπολοιπα, πως θα αλλαξει η κατασταση;

Αλλωστε, ξερεις οτι αν ο γονιος του θυματος προσφυγει στη δικαιοσυνη, τοτε θες δε θες θα μπλεξεις! Και μπορει να μπλεξεις και πολυ χειροτερα

Είναι υποχρέωσή μου να κάνω τον ανακριτή και τον ντετέκτιβ; Είναι υποχρεωσή μου να πιστεύω οτιδήποτε λέει ένας μαθητής; Το θύμα λέει άσπρο, ο θύτης λέει μαύρο, εγω ποιον να πιστέψω; Αν δω ένα περιστατικό και δεν έχω δει τι προηγήθηκε, ποιον να πιστέψω; Αν ο θύτης είναι παιδί κακοποιητικης οικογένειας, γιατί να τον στιγματισω; Αν το θύμα είναι παιδί κακοππιητικης οικογένειας κι έχει προβλήματα συμπεριφοράς, γιατί να πέσει το βάρος στους άλλους; Αν ο θυτησ έχει αναπτυξιακή διαταραχή; Δεν θα είναι ρατσιστικό; Γιατί εγω να κλεινω την πόρτα του σχολείου σε ανηλίκους που η θέση τους είναι στο σχολείο και όχι στο περιθώριο; Είναι δουλεοα του εκπαιδευτικού να αποφασίζει για τη γονική επιμέλεια ενός παιδιού ή να το στελνει να μπλέξει ποινικά;

Δεν λέω να μην αναλάβεις κάποια πρωτοβουλία. Αυτά που ανέφερα ειρωνικά όπως λες, θα τα κάνουμε όλοι. Γιατί τα κάνουμε όμως; Για να λύσουμε το πρόβλημα ή για να πούμε ότι τα κάναμε και να καλύψουμε τα νώτα μας; Αυτό όμως σταματάει στις 2 το μεσημέρι. Όλες οι μαρτυρίες όμως που έχουμε διαβάσει (και που ακόμα αναρωτιέμαι αν τις έχουν όντως ζήσει κάποιοι εκπαιδευτικοί στον βαθμό που υποτίθεται ότι υπάρχει το φαινόμενο), δείχνουν ότι τα μεγάλα αίσχη γίνονται εκτός σχολείου. Στη διαδρομή από και προς, σε πλατείες, στο διαδίκτυο…. Κι όμως τι ακούγεται συνέχεια; Ότι δήθεν μίλησαν στο σχολείο και το σχολείο δήθεν δεν έκανε τίποτα. Κάτι μου βρωμάει εμένα σε όλα αυτά. Στο νηπιαγωγειο του γιου μου υπάρχει πολύ άτακτο παιδί που ενίοτε χτυπάει κιόλας και βασικά ενοχλεί και την κυρία. Ε τι να κάνουμε; να το πάμε στο αναμορφωτήριο; μια φτηνιαρα χαμηλού επιπέδου είναι η μαμα του, και μας κόλλησε και όλους κοβιντ από απροσεξία, αλλά τι να κάνουμε, να της φέρουμε την πρόνοια; και το δικό μου παθδι, που εσυ emmaki ξέρεις από το άλλο φορουμ πόση κοινωνική δυσκολία είχε, στην αρχή έσπρωχνε τα παιδιά για να τα προσεγγίσει στο παιχνίδι. (το σταμάτησε τώρα αλλά και πάλι δεν μοιράζεται πράγματα κι έτσι δεν τον αφήνω να παίζει με άλλα παιδιά). Να του βάζαμε κι αυτουνού τη στάμπα του προβληματικού και μελλοντικού νταή;

[emmaki]

Είναι υποχρέωσή μου να κάνω τον ανακριτή και τον ντετέκτιβ; Είναι υποχρεωσή μου να πιστεύω οτιδήποτε λέει ένας μαθητής; Το θύμα λέει άσπρο, ο θύτης λέει μαύρο, εγω ποιον να πιστέψω; Αν δω ένα περιστατικό και δεν έχω δει τι προηγήθηκε, ποιον να πιστέψω; Αν ο θύτης είναι παιδί κακοποιητικης οικογένειας, γιατί να τον στιγματισω; Αν το θύμα είναι παιδί κακοππιητικης οικογένειας κι έχει προβλήματα συμπεριφοράς, γιατί να πέσει το βάρος στους άλλους; Αν ο θυτησ έχει αναπτυξιακή διαταραχή; Δεν θα είναι ρατσιστικό; Γιατί εγω να κλεινω την πόρτα του σχολείου σε ανηλίκους που η θέση τους είναι στο σχολείο και όχι στο περιθώριο; Είναι δουλεοα του εκπαιδευτικού να αποφασίζει για τη γονική επιμέλεια ενός παιδιού ή να το στελνει να μπλέξει ποινικά;

Δεν λέω να μην αναλάβεις κάποια πρωτοβουλία. Αυτά που ανέφερα ειρωνικά όπως λες, θα τα κάνουμε όλοι. Γιατί τα κάνουμε όμως; Για να λύσουμε το πρόβλημα ή για να πούμε ότι τα κάναμε και να καλύψουμε τα νώτα μας; Αυτό όμως σταματάει στις 2 το μεσημέρι. Όλες οι μαρτυρίες όμως που έχουμε διαβάσει (και που ακόμα αναρωτιέμαι αν τις έχουν όντως ζήσει κάποιοι εκπαιδευτικοί στον βαθμό που υποτίθεται ότι υπάρχει το φαινόμενο), δείχνουν ότι τα μεγάλα αίσχη γίνονται εκτός σχολείου. Στη διαδρομή από και προς, σε πλατείες, στο διαδίκτυο…. Κι όμως τι ακούγεται συνέχεια; Ότι δήθεν μίλησαν στο σχολείο και το σχολείο δήθεν δεν έκανε τίποτα. Κάτι μου βρωμάει εμένα σε όλα αυτά. Στο νηπιαγωγειο του γιου μου υπάρχει πολύ άτακτο παιδί που ενίοτε χτυπάει κιόλας και βασικά ενοχλεί και την κυρία. Ε τι να κάνουμε; να το πάμε στο αναμορφωτήριο; μια φτηνιαρα χαμηλού επιπέδου είναι η μαμα του, και μας κόλλησε και όλους κοβιντ από απροσεξία, αλλά τι να κάνουμε, να της φέρουμε την πρόνοια; και το δικό μου παθδι, που εσυ emmaki ξέρεις από το άλλο φορουμ πόση κοινωνική δυσκολία είχε, στην αρχή έσπρωχνε τα παιδιά για να τα προσεγγίσει στο παιχνίδι. (το σταμάτησε τώρα αλλά και πάλι δεν μοιράζεται πράγματα κι έτσι δεν τον αφήνω να παίζει με άλλα παιδιά). Να του βάζαμε κι αυτουνού τη στάμπα του προβληματικού και μελλοντικού νταή;

1. Μην εκνευριζεσαι!!!!

2. Δεν ειπε κανεις (πολυ περισσοτερο εγω) οτι ο εκπαιδευτικος πρεπει να κανει τον ντεντεκτιβ ή να στιγματισει παιδια ή ο,τι αλλο λες στο πρωτο κομματι του κειμενου σου.

Ο εκπαιδευτικος οφειλει να εχει τα ματια του ανοιχτα. Οφειλει να λαμβανει σοβαρα υποψη του ο,τι λεει ο καθε μαθητης, το τι θα κανει μετα ειναι αλλο κομματι.
Οταν ομως ερθει 1-2-3-10 φορες ενας μαθητης και πει ο Χ με χτυπαει ή με βριζει, το σχολειο οφειλει να λαβει μετρα. Οταν ερθει ο γινιος αυτου του μαθητη και ρωτησει τι κανατε με τον Χ; Πρεπει το σχολειο να εχει μια απαντηση, και απαντηση δεν ειναι το «παιδια ειναι δεν πειραζει». Οταν, λοιπον, το σχολειο εχει κανει ο,τι μπορουσε να κανει και ο Χ δεν εχει αλλαξει συμπεριφορα, το επομενο βημα ειναι ο εισαγγελεας…..
Θελουμε δεν θελουμε, μας αρεσει δεν μας αρεσει, αυτο ειναι!
Γιατι αν δεν παει το σχολειο στον εισαγγελεα, θα παει ο γονιος του θυματος (και πολυ καλα θα κανει κατα τη γνωμη μου) και θα συρει και το σχολειο μαζι του…..

 Οσο για το τι γινεται και τι ακουγεται….. Σαφως και μεγαλο κομματι του bullying συμβαινει εκτος σχολειου. Υπαρχει ομως αλλο ενα κομματι που γινεται μεσα στο σχολειο. Αυτο τεινεις να το αρνεισαι…… για μενα, λαθος σου!
Οσο για τις «σταμπες» που μπαινουν στα παιδια, οι αλλες «σταμπες» που φορτωνονται τα θυματα οταν δεν γινεται κατι με τους θυτες ειναι πολυ χειροτερες!
Το δικο σου παιδι, αφου το αναφερεις, μπορει να σκουντουσε και να χτυπουσε. Εγινε ομως μια παρεμβαση σε συνεργασια σχολειου και οικογενειας. Αν εσυ δεν δεχοσουν οτι κατι συμβαινει, και το παιδι σου στοχοποιουσε ενα συγκεκριμενο αλλο παιδι (μη μπερδευουμε τη βια με το bullying ειναι τελειως διαφορετικα τα χαρακτηριστικα τους, και οποιος ενδιφερεται υπαρχει τεραστια βιβλιογραφια) τοτε ναι, θα μιλουσαμε για εναν πιθανο (οσο πιο τονισμενη γινεται η λεξη «πιθανος») μελλοντικο νταη!

[yoral]

emmaki ειλικρινά χαίρομαι που υπάρχουν εκπαιδευτικοί σαν εσένα και πιστεύω ότι η πλειοψηφία συμμερίζεται αυτές τις απόψεις. Στα περισσότερα σχολεία όπου έχω διδάξει υπήρξαν περιπτώσεις bullying. Ομως, συνήθως όταν μιλάς στα παιδιά και καταλαβαίνουν τι ακριβώς κάνουν, το φαινόμενο περιορίζεται. Από τις παρεμβάσεις μας έχω δει ότι εξαιρετικά σημαντική στην έκβαση κάθε περίπτωσης είναι η αντίδραση των παρατηρητών-συμμαθητών και η καλλιέργεια της ενσυναίσθησης. Επίσης, οι περισσότεροι γονείς είναι συνεργάσιμοι. Στις ακραίες περιπτώσεις ναι το σχολείο θα απευθυνθεί στον εισαγγελέα και δε θα περιμένει να φτάσουν οι γονείς του θύματος στα όρια τους.
Δεν είναι δικαίωμά μας η παρέμβαση, είναι υποχρέωσή μας.

[harac]

[...]  Στις ακραίες περιπτώσεις ναι το σχολείο θα απευθυνθεί στον εισαγγελέα και δε θα περιμένει να φτάσουν οι γονείς του θύματος στα όρια τους.
Δεν είναι δικαίωμά μας η παρέμβαση, είναι υποχρέωσή μας.

+++
Γνωρίζω περιπτώσεις που εξ αιτίας εισαγγελικής παρέμβασης (με πρωτοβουλία δυναμικής διευθύντριας σχολείου και σε συνεργασία με Β/θμια, κοινωνική λειτουργό, ψυχολόγους κλπ), παιδιά έχουν  σωθεί  από "το στόμα του λύκου". Έχει σώσει όχι μόνο τα θύματα, αλλά και τους θύτες που προέρχονται από προβληματικές οικογένειες.

[Έσπερος]

emmaki ειλικρινά χαίρομαι που υπάρχουν εκπαιδευτικοί σαν εσένα και πιστεύω ότι η πλειοψηφία συμμερίζεται αυτές τις απόψεις. Στα περισσότερα σχολεία όπου έχω διδάξει υπήρξαν περιπτώσεις bullying. Ομως, συνήθως όταν μιλάς στα παιδιά και καταλαβαίνουν τι ακριβώς κάνουν, το φαινόμενο περιορίζεται. Από τις παρεμβάσεις μας έχω δει ότι εξαιρετικά σημαντική στην έκβαση κάθε περίπτωσης είναι η αντίδραση των παρατηρητών-συμμαθητών και η καλλιέργεια της ενσυναίσθησης. Επίσης, οι περισσότεροι γονείς είναι συνεργάσιμοι. Στις ακραίες περιπτώσεις ναι το σχολείο θα απευθυνθεί στον εισαγγελέα και δε θα περιμένει να φτάσουν οι γονείς του θύματος στα όρια τους.
Δεν είναι δικαίωμά μας η παρέμβαση, είναι υποχρέωσή μας.

Όταν λες bullying τι εννοείς; Αυτά τα ακραία που διαβάζουμε εδώ κι εκεί; Γιατί έτσι όπως το περιγράφεις, ακούγεται σαν περιστατικά που έχουμε ζήσει κι εμείς, το ένα με την περιθωριοποίηση μιας μαθήτριας από περιβάλλον χαμηλού πνευματικού επιπέδου, που την κορόιδευαν κάποιοι συγκεκριμένοι επειδή κι η ίδια δεν ήταν ας πούμε το πιο σβέλτο πλάσμα του κόσμου, κι ένα άλλον που τον κορόιδευαν για λόγο που δεν κατάλαβα ποτέ, ίσως γιατί ήταν κοντός κι αδύνατος, που αντιδρουσε λίγο και μάλλον τον έκαναν χάζι. Αυτά όντως σταμάτησαν με συζήτηση (και στην πρώτη περίπτωση με κάποια απειλή για περαιτέρω δράση). Ακριβώς όμως επειδή ήταν εύκολα διαχειρισμα κι επειδή δεν ήταν οφθαλμοφανή, δεν τα βάζω στην ίδια κατηγορία, και σαφώς δεν θεωρώ ότι κάναμε κάτι ιδιαίτερο σαν σχολείο. Το ελάχιστο επαρκεσ κάναμε και σταμάτησε. Αν εννοουμε τετοια περιστατικά, δεν νομίζω ότι χρειάζεται τόση ανάλυση για το θέμα λες και τα σχολεία μας είναι άντρα συμμοριών! (να συμπληρώσω κιόλας ότι αυτά τα περιστατικά “bullying” τα λύσαμε, όμως περιστατικά σοβαρής παρενόχλησης του μαθήματος και προβλημάτων στην τάξη από μεμονωμένους μαθητες ή ολόκληρα τμήματα, δεν τα λύσαμε ποτέ, δεν καταφέραμε εννοώ να τα λύσουμε… αλλά αυτά θεωρούνται μικρότερης βαρύτητας παρολο που οι δράστες ήταν σαφώς παιδιά που σκόπιμα προκαλούσαν πρόβλημα και είχαν προκλητικά ασχημη συμπεριφορά, σε αντίθεση με τους «θύτες» του υποτιθέμενου bullying που δεν έδιναν γενικα καμία αφορμή).

[emmaki]

Όταν λες bullying τι εννοείς; Αυτά τα ακραία που διαβάζουμε εδώ κι εκεί; Γιατί έτσι όπως το περιγράφεις, ακούγεται σαν περιστατικά που έχουμε ζήσει κι εμείς, το ένα με την περιθωριοποίηση μιας μαθήτριας από περιβάλλον χαμηλού πνευματικού επιπέδου, που την κορόιδευαν κάποιοι συγκεκριμένοι επειδή κι η ίδια δεν ήταν ας πούμε το πιο σβέλτο πλάσμα του κόσμου, κι ένα άλλον που τον κορόιδευαν για λόγο που δεν κατάλαβα ποτέ, ίσως γιατί ήταν κοντός κι αδύνατος, που αντιδρουσε λίγο και μάλλον τον έκαναν χάζι. Αυτά όντως σταμάτησαν με συζήτηση (και στην πρώτη περίπτωση με κάποια απειλή για περαιτέρω δράση). Ακριβώς όμως επειδή ήταν εύκολα διαχειρισμα κι επειδή δεν ήταν οφθαλμοφανή, δεν τα βάζω στην ίδια κατηγορία, και σαφώς δεν θεωρώ ότι κάναμε κάτι ιδιαίτερο σαν σχολείο. Το ελάχιστο επαρκεσ κάναμε και σταμάτησε. Αν εννοουμε τετοια περιστατικά, δεν νομίζω ότι χρειάζεται τόση ανάλυση για το θέμα λες και τα σχολεία μας είναι άντρα συμμοριών! (να συμπληρώσω κιόλας ότι αυτά τα περιστατικά “bullying” τα λύσαμε, όμως περιστατικά σοβαρής παρενόχλησης του μαθήματος και προβλημάτων στην τάξη από μεμονωμένους μαθητες ή ολόκληρα τμήματα, δεν τα λύσαμε ποτέ, δεν καταφέραμε εννοώ να τα λύσουμε… αλλά αυτά θεωρούνται μικρότερης βαρύτητας παρολο που οι δράστες ήταν σαφώς παιδιά που σκόπιμα προκαλούσαν πρόβλημα και είχαν προκλητικά ασχημη συμπεριφορά, σε αντίθεση με τους «θύτες» του υποτιθέμενου bullying που δεν έδιναν γενικα καμία αφορμή).

Για καποιο λογο, που δεν μπροω να καταλαβω, δεν θες να παραδεχτεις καποια πραγματα……..
Επειδη δεν εχεις εσυ εμπειριες, δεν σημαινει οτι δεν υπαρχουν…….

Επισης, πραγματικα θα σου κανει καλο να τα βαλεις σε μια σειρα….. Διαβασε για τη διαφορα byllying και σχολικης βιας…. Ειναι χαοτικη η διαφορα!!!!!!

Τεκος, αλλο η διασπαστικη συμπεριφορα στο μαθημα. Δεν εμπιπτει στο bullying