0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
καλημερα.μακαρι ολα να πανε καλα και να κληθουμε.δε μας κανουν και χαρη.ομως πρεπει να συνεχισουμε να δηλωνουμε την παρουσια μας και να μην αρκουμαστε σε δεησεις.
Στο «Επέστρεφε και παίρνε με» διαλέγεστε με το γνωστό καβαφικό «Επέστρεφε» αλλά και με την «Ιθάκη»,αφού προτείνετε ως καλύτερο και από την επιστροφή της αίσθησης, το ίδιο το ταξίδι του ονείρου.Τι είναι εντέλει το όνειρο;Είναι η μόνη πραγματικότητα; Ή απλώς μια γλυκιά πλάνη; Πράγματι με ενδιαφέρει να αληθεύουν αυτά τα δρομολόγια, πηγαινέλα των ονείρων, γιατί κρατούν σε μια υπερκινητικότητα τις σκιές, τις απουσίες. Ναι, με ανακουφίζει να ξεγελιέμαι, ότι έχει τύψεις απέναντί μας η πραγματικότητα και πως εξιλεώνεται εξασφαλίζοντάς μας δωρεάν το μεταφορικό μέσον των ονείρων. Όχι, δεν προτείνω ως καλύτερα τα διάφορα ταξίδια με το όνειρο. Αλλά είναι ένα μέσον παντός καιρού και η επινόηση αστραπές δεν φοβάται. Με ρωτάτε τι είναι εντέλει το όνειρο. Είναι η ομπρέλα που ανοίγουμε για να προφυλαχτούμε από τη δυνατή βροχή, όταν δεν κουβαλάμε μαζί μας, προνοώντας, καμιάν άλλη αδιάβροχη βεβαιότητα. Εναλλακτικά, το όνειρο είναι η βαθιά κούραση που νιώθει το φευγαλέο και η ανάγκη να κάνει μια στάση στο χάνι του ύπνου μας, να ξεκουραστεί. Τα παραπάνω από συνέντευξη της Κ. Δημουλά, που φαίνεται συγκινεί ιδιαίτερα τη marianthid, ενισχύουν τη θέση μου πως πρέπει να επιμείνουμε να ονειρεύομαστε 250 και πλέον ακόμη αν/τές ...! Ο καθείς και τ' όνειρό του ...
Παράθεση από: aristos2 στις Οκτωβρίου 25, 2009, 07:42:22 amΣτο «Επέστρεφε και παίρνε με» διαλέγεστε με το γνωστό καβαφικό «Επέστρεφε» αλλά και με την «Ιθάκη»,αφού προτείνετε ως καλύτερο και από την επιστροφή της αίσθησης, το ίδιο το ταξίδι του ονείρου.Τι είναι εντέλει το όνειρο;Είναι η μόνη πραγματικότητα; Ή απλώς μια γλυκιά πλάνη; Πράγματι με ενδιαφέρει να αληθεύουν αυτά τα δρομολόγια, πηγαινέλα των ονείρων, γιατί κρατούν σε μια υπερκινητικότητα τις σκιές, τις απουσίες. Ναι, με ανακουφίζει να ξεγελιέμαι, ότι έχει τύψεις απέναντί μας η πραγματικότητα και πως εξιλεώνεται εξασφαλίζοντάς μας δωρεάν το μεταφορικό μέσον των ονείρων. Όχι, δεν προτείνω ως καλύτερα τα διάφορα ταξίδια με το όνειρο. Αλλά είναι ένα μέσον παντός καιρού και η επινόηση αστραπές δεν φοβάται. Με ρωτάτε τι είναι εντέλει το όνειρο. Είναι η ομπρέλα που ανοίγουμε για να προφυλαχτούμε από τη δυνατή βροχή, όταν δεν κουβαλάμε μαζί μας, προνοώντας, καμιάν άλλη αδιάβροχη βεβαιότητα. Εναλλακτικά, το όνειρο είναι η βαθιά κούραση που νιώθει το φευγαλέο και η ανάγκη να κάνει μια στάση στο χάνι του ύπνου μας, να ξεκουραστεί. Τα παραπάνω από συνέντευξη της Κ. Δημουλά, που φαίνεται συγκινεί ιδιαίτερα τη marianthid, ενισχύουν τη θέση μου πως πρέπει να επιμείνουμε να ονειρεύομαστε 250 και πλέον ακόμη αν/τές ...! Ο καθείς και τ' όνειρό του ... Σήμερα που η μέρα μου αρχίζει με τον ευτυχή διάλογο των δύο πιο αγαπημένων μου ποιητών και με την ερμηνεία Σου φίλτατε Aristos2, μπορώ να πω ότι ακόμα και την καταιγίδα που ξέσπασε -κυριολεκτικά- τη θεωρώ καλό οιωνό (Προσ)εύχομαι για 250 αναπληρωτές....
aristo...μου επιτρέπεις να γίνω λίγο πεζή?? πότε αναμένουμε κάποια πληροφορία εκ των εσω??
Παράθεση από: gelina στις Οκτωβρίου 25, 2009, 03:20:03 pmaristo...μου επιτρέπεις να γίνω λίγο πεζή?? πότε αναμένουμε κάποια πληροφορία εκ των εσω??... αυτό το γνωρίζουν οι έσω και δεν έχουν επιστρέψει καν από την Κυριακάτικη μάσα..., πεζή!