Λάθη στη χρήση της γλώσσας μας

[syrrahm]

Οι χρονικές αυξήσεις έχουν σχεδόν καταργηθεί στους τύπους της νέας ελληνικής, ειδικά στα απλά ρήματα. Γι' αυτό και λέμε "αγάπησα" και όχι "ηγάπησα", "όριζα" και όχι "ώριζα". ...

Σ' ευχαριστώ apri.
Επομένως αυτός πρέπει να είναι και ο πιθανότερος λόγος που δεν χρειάζεται να μπει χρονική αύξηση στο "καθορίστηκε". Θεωρώ επίσης ότι η σχέση  δείκτη παρελθοντικού χρόνου, όπως είναι το -κ εδώ ,  και απουσίας  της χρονικής αύξησης δεν είναι αιτιοκρατικής φύσεως.

[PDE ads]

[apri]

Οι χρονικές αυξήσεις έχουν σχεδόν καταργηθεί στους τύπους της νέας ελληνικής, ειδικά στα απλά ρήματα. Γι' αυτό και λέμε "αγάπησα" και όχι "ηγάπησα", "όριζα" και όχι "ώριζα". ...

Σ' ευχαριστώ apri.
Επομένως αυτός πρέπει να είναι και ο πιθανότερος λόγος που δεν χρειάζεται να μπει χρονική αύξηση στο "καθορίστηκε". Θεωρώ επίσης ότι η σχέση  δείκτη παρελθοντικού χρόνου, όπως είναι το -κ εδώ ,  και απουσίας  της χρονικής αύξησης δεν είναι αιτιοκρατικής φύσεως.

Δεν έχεις άδικο. Άλλωστε, μόνο να πιθανολογούμε μπορούμε γι' αυτά τα πράγματα. Ίσως λ.χ να χάθηκε η χρονική αύξηση (μπορεί σ' αυτό να έπαιξε ρόλο και η εγκατάλειψη της διάκρισης σε μακρά και βραχέα) και σε κάποιες περιπτώσεις να θεραπεύθηκε η έλλειψή της με άλλα μέσα (π.χ -κ).

[karxarias29]

Ένα ακόμη λάθος που το ακούω και γελάω, είναι, όταν στις φράσεις:  πνέω τα λοίσθια: ψυχορραγώ, πνέω (τα) μένεα: είμαι εξοργισμένος, χρησιμοποιούν το ρήμα πλέω

[SKANDALO]

Πολύ ωραίο θέμα παιδιά,μπράβο!

Θέλω να σας εκθέσω μια απορία μου και αν μπορείτε να με βοηθήσετε....Το θέμα που με απασχολεί και δεν έχω βρει απάντηση έχει ξανατεθεί εδώ,αλλά δεν έχει επιλυθεί.Μάλιστα-φταίω εγώ, το αναγνωρίζω-υπήρξα δηκτική με κάποιο συνάδελφο που τότε κατά τη γνώμη μου είχε κάνει λάθος στη χρήση του,αλλά η εξίσου δηκτική απάντηση του με έβαλε σε σκέψεις:
Λοιπόν, λέμε "τους όρνιθες" ή "τις όρνιθες";;(αναφέρομαι στην κωμωδία του Αριστοφάνους)
Ήμουν απόλυτα σίγουρη πως ισχύει το πρώτο!Θεωρούσα μάλιστα το δεύτερο χοντρό λάθος και ένδειξη άγνοιας τη χρήση του όταν μιλάμε για την κωμωδία!Το θέμα είναι πως το ουσιαστικό αυτό στα αρχαία είναι και αρσενικό και θηλυκό...Όμως στο παν/μιο, αλλά και στο σχολικό βιβλίο της γ'γυμνασίου αναφέρεται πάντα ως αρσενικό!Αναζητώ λοιπόν μια επιστημονική απάντηση στο γιατί αρσενικό;

[PDE ads]

[maryk]

Κάτι παρόμοιο βλέπουμε και στη

[apri]

H επιχειρηματολογία σου μου έδωσε το ερέθισμα να αναφέρω ένα παράδειγμα από τη χρήση της αγγλικής γλώσσας.
όταν θέλουμε να πούμε στα Αγγλικά "δεν έχω τίποτα" λέμε "I have nothing" και όχι "Ι don't have nothing".Κοινώς με το nothing δε χρησιμοποιούμε άρνηση καθώς το nothing από μόνο του έχει άρνηση.Αλλά όταν χρησιμοποιούμε το anything σαφώς χρησιμοποιούμε και άρνηση.Κάτι αντίστοιχο λέει και ο προτασιακός λογισμός για τη χρήση της ελληνικής.Δεν είναι απαραίτητα αποδεκτό καθώς άλλοι κανόνες διέπουν πλέον τη γλώσσα μας και η δύναμη της συνήθειας είναι τεράστια.

Σχετικά με τη μαθηματική ερμηνεία της γλώσσας πιστεύω ότι είναι εφικτή.Αρχικά με τη σύνταξη της πρότασης (Υ-Ρ-Α ή Κ/ΝΟ)..Στη συνέχεια με τη γραμματική(π.χ. στην κλίση έχουμε σταθερές καταλήξεις και προσαρμόζουμε το κάθε ουσιαστικό ή ρήμα - όπως στα μαθηματικά βέβαια έχουμε και τις εξαιρέσεις μας)

Εγώ δεν απέρριψα εντελώς τη μαθηματική ερμηνεία της γλώσσας. Αυτό που είπα είναι ότι κατά τη γνώμη μου δεν μπορεί να ερμηνεύσει τα πάντα στη γλώσσα, γιατί η γλώσσα δεν διέπεται μόνο από λογική. Και βεβαίως, ισχύει αυτό που λες στα αγγλικά που ερμηνεύεται από τη λογική των μαθηματικών, ισχύουν όμως και όλα τα άλλα παραδείγματα από τα ελληνικά, τα γαλλικά και τη black english vernacular που σου ανέφερα που δεν ερμηνεύονται με τη λογική των μαθηματικών αλλά με τη λογική των συναισθημάτων. Το να τα αποκαλούμε λάθη, επειδή δεν ερμηνεύονται με βάση τη μαθηματική λογική για εμένα είναι λάθος.

Πολύ ωραίο θέμα παιδιά,μπράβο!

Θέλω να σας εκθέσω μια απορία μου και αν μπορείτε να με βοηθήσετε....Το θέμα που με απασχολεί και δεν έχω βρει απάντηση έχει ξανατεθεί εδώ,αλλά δεν έχει επιλυθεί. Μάλιστα-φταίω εγώ, το αναγνωρίζω-υπήρξα δηκτική με κάποιο συνάδελφο που τότε κατά τη γνώμη μου είχε κάνει λάθος στη χρήση του,αλλά η εξίσου δηκτική απάντηση του με έβαλε σε σκέψεις:
Λοιπόν, λέμε "τους όρνιθες" ή "τις όρνιθες";;(αναφέρομαι στην κωμωδία του Αριστοφάνους)
Ήμουν απόλυτα σίγουρη πως ισχύει το πρώτο!Θεωρούσα μάλιστα το δεύτερο χοντρό λάθος και ένδειξη άγνοιας τη χρήση του όταν μιλάμε για την κωμωδία!Το θέμα είναι πως το ουσιαστικό αυτό στα αρχαία είναι και αρσενικό και θηλυκό...Όμως στο παν/μιο, αλλά και στο σχολικό βιβλίο της γ'γυμνασίου αναφέρεται πάντα ως αρσενικό!Αναζητώ λοιπόν μια επιστημονική απάντηση στο γιατί αρσενικό;

«Ο όρνις» ή «η όρνις» σήμαινε αρχικά «πουλί» (βλ. Στυμφαλίδες όρνιθες). Γύρω στον 7ο αιώνα ή λίγο νωρίτερα ήρθαν από την Περσία στον ελληνικό χώρο και «οι περσικοί όρνιθες», κοινώς οι κότες και οι κόκορες.

Από την εποχή εκείνη και μετά η χρήση του θηλυκού όρνις  σιγά-σιγά περιορίστηκε, για να δηλώσει μόνο την κότα, ενώ το αρσενικό όρνις συνέχισε να δηλώνει το πουλί. Το έργο του Αριστοφάνη αναφέρεται σε πουλιά και όχι αποκλειστικά σε κότες και γι’ αυτό «οι όρνιθες» του είναι αρσενικού γένους.



Παρεμπιπτόντως, ο γνωστός μας κόκκορας ονομαζόταν «αλέκτωρ» ή «αλεκτρυών».

Ο Αλέκτωρ (<αλέξω, αυτός που αποκρούει) ήταν ένα γνωστό όνομα ηρώων. (βλ. και τα παρόμοιας σημασίας ονόματα: Αμύντωρ= αυτός που αμύνεται, Έκτωρ=αυτός που κρατά, που προστατεύει). Να υποθέσω ότι η λέξη χρησιμοποιήθηκε για τον κόκορα για τη μαχητικότητά του;

Ο Αλεκτρυών (<α+λέκτρον= αυτός που μένει μακριά από το κρεβάτι) ήταν υπηρέτης του Άρη. Ο Άρης τον χρησιμοποίησε μια μέρα που πήγε να επισκεφθεί την Αφροδίτη, για να κάθεται έξω από την κρεβατοκάμαρα και να φυλάει τσίλιες. Δυστυχώς, ο Αλεκτρυών αποκοιμήθηκε και ο Ήλιος το πρωί αποκάλυψε τις ερωτοδουλειές του αφεντικού του. Ο Αλεκτρυών για τιμωρία μεταμορφώθηκε σε κόκκορα και υποχρεώθηκε έκτοτε να φωνάζει τις πρωινές ώρες, πριν εμφανιστεί ο ήλιος.

[SKANDALO]

apri πολύ χαίρομαι για την επιχειρηματολογία που μου έδωσες για το ορνις !Μπράβο!!
Μπορείς να μου πεις από που αντλείς τις γλωσσικές πληροφορίες;Εννοώ αναφέρονται σε κάποιο λεξικό,γιατί σε όσα έψαξα δε βρήκα κάτι σχετικό...

[apri]

Απλώς συνέδεσα κάποιες πληροφορίες που βρήκα.

Αν προσέξεις σε αρχαία λεξικά, θα δεις ότι το "όρνις" αναφέρεται με δύο άρθρα. Αντιθέτως, από την ελληνιστική εποχή και μετά το θηλυκό όρνις αναφέρεται μόνο στην κότα. Αν δεις λ.χ σε κείμενα ομηρικά δεν υπάρχει σημασιολογική διαφοροποίηση ανάμεσα στο αρσενικό και στο θηλυκό όρνις, ενώ σε κείμενα της κλασικής εποχής και μετά, η όρνις προσδιορίζει σαφώς την κότα και όχι γενικά τα πουλιά.

[maryvas]

ειναι λιγο ασχετο με το θεμα αλλα εχω την εξης απορια: απο τη μια λεμε "αυτος ειναι τεμπελοσκυλο" δλδ υποτιθεται οτι ο σκυλος ειναι τεμπελικο ζωο.
απο την αλλη ομως λεμε "αυτος δουλευει σα σκυλι"
υπαρχει αντιφαση λοιπον. μηπως υπαρχει καποιος που μπορει να μου εξηγησει απο πού βγηκε αυτη η φραση?

[apri]

ειναι λιγο ασχετο με το θεμα αλλα εχω την εξης απορια: απο τη μια λεμε "αυτος ειναι τεμπελοσκυλο" δλδ υποτιθεται οτι ο σκυλος ειναι τεμπελικο ζωο.
απο την αλλη ομως λεμε "αυτος δουλευει σα σκυλι"
υπαρχει αντιφαση λοιπον. μηπως υπαρχει καποιος που μπορει να μου εξηγησει απο πού βγηκε αυτη η φραση?

Αυτό πρέπει να μας το εξηγήσει μάλλον κάποιος που να ασχολείται με σκυλιά...

Αυτό που μπορώ να φανταστώ εγώ είναι το εξής:
Για να λέμε "δουλεύει σαν το σκυλί", σημαίνει ότι η εργατικότητα είναι βασικό χαρακτηριστικό του σκύλου. Το τεμπελόσκυλο πρέπει να αναφέρεται σε περίπτωση σκύλου που δεν ασκείται και έχει καταντήσει παροιμοιώδης τεμπέλης. Διαφορετικά, αν η τεμπελιά ήταν κύριο χαρακτηριστικό του ζώου, θα λέγαμε και "κάθεται σαν το σκυλί".

[maryvas]

ευχαριστω για την απαντηση αλλα δε νομιζω οτι η εργατικοτητα ειναι χαρακτηριστικο σκυλου κ οτι η τεμπελια ειναι περιπτωση σκυλου. ολα τα σκυλια που ξερω ειναι τεμπελικα συμπεριλαμβανομενου κ του δικου μου 

[apri]

Μάλλον τα σκυλιά που σε περιβάλλουν είναι παραχαϊδεμένα... Ίσως να φταίει και η ράτσα τους, δεν ξέρω.

Σκέφτομαι το εξής:

Λέμε "δουλεύει σαν το σκυλί"  ή "είσαι μεγάλο γαϊδούρι" και δεν χρειάζεται να αναφέρουμε ποιο χαρακτηριστικό εννοούμε, γιατί έχουμε ταυτίσει τα συγκεκριμένα ζώα με συγκεκριμένη ιδιότητα (σκυλί=εργατικότητα, αντοχή, γαϊδούρι=αναισθησία, πείσμα).

Αντίθετα, όταν θέλουμε να αναφερθούμε στην τεμπελιά, δεν λέμε "κάθεται σαν σκύλος" ή "είσαι σκύλος", αλλά "είσαι τεμπελόσκυλο", δηλ.
αναφερόμαστε σε είδος σκυλιού ή σε περίπτωση σκυλιού που χαρακτηρίζεται από τεμπελιά. Δες τι συμβαίνει και με άλλα προσδιοριστικά σύνθετα: λ.χ αγριοπερίστερο, αγριοκούνελο. Η άγρια φύση δεν είναι το βασικό χαρακτηριστικό του περιστεριού ή του κουνελιού. Το σύνθετο αναφέρεται σε συγκεκριμένα είδη αυτών των ζώων.

[maryvas]

τι να πω, ισως να εχεις δικιο. απλα πραγματικα δεν ξερω κανενα σκυλι που να διακρινεται για την εργατικοτητα του.

[elranna]

It's been a hard day's night and I've been working like a dog!!!

Και τα αγγλόφωνα σκυλιά πολύ δουλέυουν!